N I E U W E
No. 615.
Zondag 20 Augustus 1882.
7e Jaargang.
De Conferentie en hetgeen
zij leert.
B UIT E NL AN D,
0,06
O v€:-;ya gp.
AGITE MA NON AGITATE.
Perzische beleefdheid.
HURLEMSfKl
ABONNEMENTSPB IJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Buiten Haarlem franco per post.
Afzonderlijke Nummers
0,85
1»—
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
B1JBEAÏÏ: St. Janastraat Haarlem.
BBTD
PBIJS DEB ADVEBTENTIÊN
Van 1—6 regels30 Cents.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond voor 6 uur ingewaekl
Uitgevers KÜPPERS LAUREY.
De gebeurtenissen in Egypte en hetgeen
in verband tot haar plaats heeft op diplo
matiek gebied, vestigt de aandacht onwil
lekeurig op bedenkelijke teekenen des tijds.
Onze lezers zullen zich berinneren, dat
wij reeds bij herhaling deden uitkomen,
hoe in onze hoogverlichte, hooggeroemde
dagen de heiligste beginselen, de eerbied
waardigste overleveringen en rechten wor
den betwist, ondermijnd en aangetast.
Er bestaat feitelijk geen recht meer voor
de volken, terwijl dat der individuen, zoo
dra het iets betreft, dat de meerderheid
niet wil, ook volstrekt niet tegen de aan
vallen van het ruwste meerderheidsgeweld
beveiligd is. Telkens als op die zwakke
zijde van onze eeuw wordt gewezen, vindt
die beschuldiging tegenspraak. Gij over
drijft» (zoo voegt men ons dan toe) »de
zaken staan niet zoo slecht geschapen als
gij wel meent. Men beroept zich daarbij,
wat de internationale quaestie aangaat,
vooral op de samenwerking, die tusscben
de groote Mogendheden nog zou bestaan.
Het diplomatiek overleg immers bestaat
nog in volle kracht!
Zoo tracht men de groote menigte nog
te doen gelooven aan bet voortbestaan van
een soort van volkenrecht, hetwelk door de
invloedrijkste Mogendheden gemeenschap
pelijk zou worden beschermd. De juist
heid dier stelling wenschen wij, naar aan
leiding van het Egyptisch incident aan te
toonen. Thans zullen wij ons daartoe be
palen, ons voorbehoudende later stil te
staan bij het meerderheidsgeweld dat de
vrijheid ook der individuen op dejammer-
lijkste wijze schier overal belaagt en ver
nietigt.
Reeds in een vorige beschouwing deden
wij de treurige houding van Engeland uit
komen tegenover de introductie van het
bomrecht, een nouveauté van de 19e eeuw,
waarvan men in de middeleeuwen zou ge
gruwd hebben. Engeland doet precies wat
het wil, zonder zich in werkelijkheid, wel
voor den vorm, aan de andere Machten te
storen. Nu was er dan toch eene Confe
rentie bijeen ('t is daarop dat wij het oog
thans willeu richten) welke zich ten taak
had gesteld, om aan het historisch recht
zijn invloed te laten. Naar de stem
van gansch Europa zou men immers wel
willen luisteren.
FEUILLETON.
Chineesche tandmeesters.
De Chineezen hebben tot op hun dertigste
jaar goede, gezonde tanden, hetgeen daaraan
wordt toegeschreven dat zij geen zoetigheid
eten. Hunne tanden hebben echter de eigen
schap van af te brokkelen, en dat is meestal
het geval tusscben den vijftig- en zestigjarigen
leeftijd. Niettemin vindt men zeventigjarige
grijsaards, die al hunne tanden nog gaaf be
zitten.
Men ziet den Chineeschen tandmeester ge
woonlijk op straat heen en weer loopen met een
kist op zijn rug gegespt, en in die kist, die van
buiten versierd is met de tanden en kiezen,
welke hij zijnen patiënten heeft uitgetrokken,
heeft hij zijn medicijnen. Wanneer hij iemand
ontmoet, die kiespijn heeft, maakt hij dadelijk
een accoord met hem: Als ge mij zoo of zooveel
geeft, zal ik uwe pijn genezen, of als gij het
liever hebt, zal ik uwe kies uittrekken zon
der de minste pijn. „Hier in mijne kist heb ik
eene medicijn, waarvan gij maar wat op uw ge
zicht behoeft te smeren op de plaats waar de
slechte kies is, en als gij dan hoest valt de kies
er van zelf uit." Terwijl de patiënt den mond
De ambassadeurs kwamen in alle deftig
heid aan de oevers van den Bosphorus bijeen.
Zelfs ontstond er nog verschil van gevoelen
over de quaestie van het presidium. Alles
ging zoo ceremonieel toe, dat men gevaar
liep, uit oppervlakkigheid of onkunde, in
derdaad te gaan gelooven dat er eene ern
stige vergadering te Konstantinopel werd
gehouden. Deze illusie zou echter niet lang
duren. Al spoedig deed zich een komisch
element in het Conferentie- mengsel voor.
Nauwelijks toch waren de hseren diplo
maten bijeen, of men besloot een protocol
van belangeloosheid te teekenen. Dat was
een streek voor een komiek als Judels,
wijlen Albregt of van Zuijien. 't Was toch
om het uit te proesten van 't lachen.
Engeland en Frankrijk, om van de andere
Mogendheden nog maar te zwijgen, komen
verklaren: wij handelen in de Egyptische
quaestie uit louter belangelooze beweeg
redenen
Toen dat protocol geteekend werd, heeft
ongetwijfeld de Engel der historie van ver
ontwaardiging getrild. Palmerston (zoo ver
haalt men verder) keerde zich, om uit te
lachen, om in zijn graf, terwijl Gladstone
toen hij de dépêche ontving, waarin van
de klucht werd melding gemaakt, met de
zaak zoo verlegen werd, dat hij niets liever
had gezien dan dat de malle historie maar
geheim kon worden gehouden.
Het vervolg en het slot der Conferen
tie waren aan het begin gelijk.
Te midden van het vredelievend overleg
werden de heeren plotseling in hun min
zaam discours gestoord door het bombar
dement van Alexandrië.
Engeland bleef meê confereeren, doch
ging inmiddels, voor de variatie, aan 't
bombardeereu. De Sultan werd in zijn
rechten door Engeland schandelijk miskend
doch de Conferentie mokte enbe
rustte.
Zoo bleef het telkens voortgaan. Aller
lei vragen kwamen in de Conferentie aan
de orde, doch eene practische oplossing
werd van geen enkele gegeven. En toch
heette de Conferentie het product van het
Europeesch rechtsbesef. De Kabinetten wil
den den oorlog, ja alle daden van geweld
voorkomen.
Op de Conferentie wilden de rechtvaar
digheid, de billijkheid, het recht en de ge
rechtigheid aan 't woord zyu. Zoo althans
decreteerde men voor de groene tafel. Maar
de uitkomst spotte met die prachtige voor-
opent, en begint te hoesten, grijpt de tandmees
ter snel toe en trekt de kies behendig uit. Velen
laten zich op die wijze beet nemen en stellen
het volste vertrouwen in de medicijn. Als iemand
eene aangestoken kies heeft, beweren de tand
meesters dat er wormen aan den wortel kna
gen. Die wormen zijn ongeveer 1/10 duim lang
en van fijn wit papier gemaakt, maar zoo kunstig
dat zij niet van natuurlijke wormen te onder
scheiden zijn; alleen zijn zij niet levend. Als
iemand slechts over kiespijn klaagt, worden de
kiezen onderzocht en wormen ontdektW an-
neer de tandmeester er in slaagt het wormen-
nest weg te nemen, krijgt hij 4 a 6 gulden,
zoo niet, dan betaalt men hem eenvoudig naar
het aantal wormen, dat hij vindt. Meer dan zes
wormen komen zelden uit eene kies. De patiënt
gaat bedaard zitten, en de tandmeester houdt
zijn mond open en begint de kies met een zil
veren tandenstoker te onderzoeken. Onder den
nagel
an zijn duim heeft hij de papieren
IvbminiA,. .1.' -« 1
wor-
in uccit li ij uc pcijJioAv**
men verborgen, die hij intusschen in den mond
laat vallen, met den tandenstoker er uit trekt en
den verbaasden patiënt laat zien, die nu in het
vaste vertrouwen is dat hij van de pijn is af
geholpen. De tandmeester zegt hem dat als die
pijn mocht terugkomen, dit een bewijs is dat er
nog meer wormen zijn, die hij voor niet zal
spiegeling. De mannen, die op 't volken
recht, bij hun overleg, zouden steunen,
zagen zich door de macht der omstandig
heden tot machteloosheid gedoemd. Eerst
wilden zij de interventie-quaestie regelen
zij zouden bepalen wie en hoe in Egypte
zou worden geïntervenieerd. Doch ziet,
weldra liep alles omtrent die tusschenkomst
op niets anders uit dan opeene po
ging om tusscben Engeland en Turkije
eene militaire overeenkomst te sluiten, en
op het feit, naar wij vermoeden, dat En
geland alleen in Egypte blijft. Daarna
zouden deConferentie-heeren de Suez-moeie-
lijkheden uit den weg ruimen. Hetannexatie-
Italië kwam in hoogen ernst met een voor
stel tot schikking voor den dag. Aan dat
idee uit het Quirinaal werd eenige aandacht
geschonken, maarmen zou daarover
liefst buiten de Conferentie over onderhan
delen.
Geen wonder dat ten slotte de leden der
Conferentie begonnen te beseffen, dat zij
al een zeer dwaze figuur maakten en uit
een gingen, onder de afspraak dat zij weer
bijeen zouden komen, als de omstandig
heden zulks noodzakelijk deden worden.
Alzoo volgens de Conferentie-logica, zijn
de omstandigheden thans niet van dien
aard, dat diplomatieke tusschenkomst, in
't belang voor het behoud des vreaes en
der handhaving van de heiligste rechtsbe
ginselen wenschelijk en nuttig moeten
heeten.
Wat zullen wij nu nog verder van deze
dingen zeggen?
Helaasgelijk wij in een vroeger be
toog reeds constateerden, is het ruw ge
weld meester van de positie. Wel verze
kert men nu: ja, thans ziet Europa toe,
maar het zal handelen als Engeland Arabi-
Pacha ten onder zal hebben gebracht
doch ook dit is grootspraak, niets meer
of minder. Europa zal lijdelijk blijven,
want al de Mogendheden, die het tot zijn
plicht moesten brengen, pleegden ieder op
haar beurt handelingen niet minder in
strijd met alle recht en rede dan Enge
land.
De Europeesche Mogendheden vormen
een gezelschap van rechtsverkrachters. Inlij
vingen waren beurtelings bij elk aan de
orue. 't Is mitsdien de waarheid, dat de
geregelde rechtstoestand bij de verhoudin
gen der volken onderling heeft opgehou
den te bestaan. Het volkenrecht heeft
plaats gemaakt voor een rooversreeht. De
wegnemen. Zij zorgen altijd dat er op het scho
teltje, waarop zij later de papierwormen leggen,
een paar natuurlijke wormen zijn, want het ge
beurt wel eens dat de patiënt vraagt: Hoe komt
het dat al de wormen dood zijn?" Van de hon
derd zijn er echter negentig, die alles maar ge-
loovig aannemen.
De Chineesche tandmeesters gebruiken lood
om holle kiezen te vullen, en krijgen 60 a 90
cents per kies. Zij maken ook valsche tanden
die ter wederzijde aan de echte vastgemaakt
worden.
Geen der Oostersche volken neemt in het
gezellig verkeer den beleefdheidsvorm zoo streng
in acht als de Perzen. Hunne voorliefde voor
uiterlijke vormen gaat zoo ver, dat zij, bij het
afleggen van bezoeken, hunne vriendelijkheden
en vleierijen tot in het belachelijke overdrij
ven.
Zoodra een vreemdeling den voet over den
drempel van een Perzisch huis heeft gezet, wordt
hij in het Birum, het voor de mannelijke leden
van het gezin bestemde gedeelte, gebracht. Bij
het binnenkomen begroet de heer des huizes
hem door het, hoofd te buigen en de rechter-
Italiaansche en Grieksche rooverbenden
laten betrekkelijk zich nog door betere
begrippen leiden dan de gouvernementen
der beschaafde en verlichte Rijken,
want als men de roovers losgeld betaalt,
dan laten zij ons vrij. De groote heeren
echter nemen het losgeld en behouden toch
de bezette landen.
Heerlijke toestand, gezegende vrucht der
moderne ideeën, van 't atheïsme en der
liberaleri).
Wanneer zal men weder tot de oude
paden terugkeeren?
O, dat het toch spoedig zij!
In navolging der Frankforter Kamer
van koophandel hebben ook andere Kamers
zich tot den Rijkskanselier gewend tot het
verkrijgen van vergoeding aan Duitsche
kooplieden te Alexandrië, wegens schade
die zij tengevolge der aldaar plaats gehad
hebbende gebeurtenissen hebben geleden
en waarvoor, naar het oordeel der Kamers,
van de Egyptische Regeering vergoeding
kan worden geëischt. Nevens deze aan
vragen zijn bij den Rijkskanselier reeds
naamlijsten van firma's, met vermelding
der geleden schade, ingezonden. Volgens
de Nat. Zeitung heeft hij die stukken in
gunstige overweging genomen en reeds de
noodige bevelen gegeven om de schade te
doen con3tateeren.
De Bonapartisten te Parijs hebben den
15den Augustus deu Napoleonsdag,gevierd in
eene bijeenkomst, waarin Jules Amigues
en Paul de Cassagnac het woord gevoerd
hebben.
Oproermakers te Monceaux-aux-Mines
plunderden de kerk, de pastorie en een
congregranisten-school. Zij namen den
maire Care gevangen en lieten hem later
weder los. De mijnwerkers maakten geen
gemeene zaak met de oproermakers, die
meest allen vreemdelingen zijn.
I11 het Lagerhuis werd vijf uren lang
gehandeld over de gevangenisstraf den heer
Gray, High Sheriff van Dublin en eigenaar
van Freemans Journal, door de rechtbank
te Dublin opgelegd wegens een artikel,
waarin de jury heftig werd aangevallen,
die Hynes schuldig had verklaard aan den
moord, in de nabijheid van Ennis gepleegd.
De Speaker las een brief van den rechter
voor, waarin de gevangenisstraf werd mee
gedeeld. Gladstone wees op het constitu-
hnnd op de linkerzijde van de borst te leggen,
hetgeen zeggen wil: „Ik draag u in mijn hart."
Nu begint tusscben gastheer en gast het vol
gende gesprek: „Wat, gebieder, heeft u op de
genaderijke gedachte gebracht deze armzalige
woning met uw bezoek te vereeren zegt de
heer des huizes. „Eer mag ik u wel vragen, o
heer," antwoordt de bezoeker, „waarom gij u
verwaardigt uw slaaf zulk eene ontvangst te be
reiden. Ik ben overstelpt van onuitsprekelijke
verlegenheid, verpletterd van schaamte, door zulk
eene overmaat van goedheid."
Als men bizonder welopgevoed is, behoort men,
na al den aanwezigen, de rij langs, naar den
welstand van hun reukorgaan gevraagd en het
daarop passend antwoord ontvangen te hebben,
dit van vooraf aan nog eens te doen. Eerst nadat
deze gewichtige plechtigheid, waarmede iedereen
in een gezelschap wordt voorgesteld, afgeloopen
is, worden er pijpen, sorbet en koffie gebracht
en begint het eigenlijk gesprek, of liever het
gesnap, want de Perzen zijn groote snappers,
die nllleen daarom onder het eteu hun best
doen om te zwijgen, omdat hunne gulzigheid
hunne praatzucht nog overtreft.
