N I E U W E No, 676. Donderdag VI Maart 1883 8e Jaargang. i/De zwaile hand" in Spanje, BII1T K L A D. Namen van landen. Met het kleine beginnen. Een goedkoop model. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem Buiten Haarlem franco per post. Afzonderlijke Nummers 0,85 1- 0,06 Dit blad verschijnt Eiken WOENSDAG en ZATERDAG BUREAU: St. Jansetraat Haarlem. AGUTE MA NON AGITATE. PRIJS DER AD VERTEN TIÉN Van 16 regels,30 Cents Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag avond voor 6 uur ingewacht. Uitgevers KÜPPERS liAUEET. Spanje is sinds geruimen tijd de verza melplaats van verschilleude samenzwerin gen. In de hoogere kringen der bevolking gebiedt de loge. De veranderingen op po litiek terrein dragen niet weinig bij tot den finauciëelen ondergang van het schoon e, vruchtbare land. Het was dus voor de Internationale gemakkelijk, onder de werk lieden, ja zelfs onder de laudbouwers vrijen voet te verkrijgen. De pers, in dienst der liberale ideeën en der loge, voleindigde het werk en verontchristelijkte de bevolking, die door de regeerende liberale partij voor egoïstische doeleinden werd geëxploiteerd. Te betreuren is het echter ook in de hoogste mate dat de geloovige Katholieken verdeeld en niet opgewassen zijn tegen de liberalen, terwijl ook velen van hen zich walgend van de politiek hebben afgewend. In de laatste jaren hebben misgewas en overstroomiugen den algemeeneu nood vooral in het zuiden des lands zeer ver meerderd. Van dezen ongelukkigen toestand maakten de geheime genootschappen ge bruik om in troebel water te visscheü. Daarbij kwam dat de laatste sporeu der Internationale nog niet geheel en al ver- dweuen waren en de socialisten vrij en ongemoeid op hunne congressen hunne plannen voor de toekomst konden ont hullen en aanhangers daarvoor werven. Men liet de dingen gaau, tot ten langen leste veertien moorden, die in Andaluzië de eeu na den ander plaats hadden, zonder dat men tot de ontdekking der daders kwam, de openbare aandacht tot zich trokken. Heinde en verre hoorde meu toen den naam van «de zwarte hand.* Men kwam door de velen arrestatiën te weten dat het revolteerend verbond ongeveer vijftig duizend leden telde. Behalve «de zwarte hand« ageert in Spanje ook nog de «federatie.* Dit verbond is geheel en al naar het model der socialistische en nihi listische vereenigiugen van het buiten land georganiseerd en zijne statuten ver raden door een geoefeuden, doch zeer ge vaarlijken geest te zijn ontworpen. Zoo bevelen zij b. v. den oorlog tegen de gegoede klassen aan door middel van bloed en ijzer, en zij sporen de leden tevens aan tot laster en leugens. Rekenende op de menschelijke zwakheid, leggen zij iemand niet alleen eeu zekere taak ter volbrenging op de schouders, doch zij werven ook vrij willigers voor de bloeddaden. Gansch anders handelt de terroristisch gevormde zwarte FEUILLETON. Men zegt, dat de hieronder vermelde landen, oorspronkelijk zoo genoemd zijn door de Pheni- ciërs, het grootste handelsvolk van de wereld. In de Phenicische taal gaven de namen het eigen aardige van de plaatsen, die zij aanduiden, te kennen. Europa beteekent een land van lichte kleur, omdat de bewoijers een blanker gelaats kleur hebben dan de volken van Azië of Afrika. Azië beteekent tusschenin, of' in het midden, omdat de aardrijkskundigen het tusschen Europa en Afrika plaatsten. Afrika beteekent het land van graan of korenaren. Het was oudtijds beroemd wegens zijn overvloed van koren en allerlei soor ten van graan. Siberië beteekent dorstig of droog, hetgeen zeer karakteristiek is. Spanje beteekent een laud van konijnen. Eenmaal had het zooveel last van die diereu, dat het Augustus verzocht een leger te zenden om ze uit te roeien. Italië beteekent een land van pik, wegens de groote hoeveelheid pik, die het oplevert: Calabrië is om dezelfde reden zoo genoemd. Caledonië beteekent een hooge heuvel. Het was eene bergachtige hand.Do opperhoofden bevelen en de ondergeschikten, die op straffe des doods tot blinde gehoorzaamheid verplicht zijn, hebben slechts te gehoorzamen. Het centrum der «zwarte hand* schijnt te zetelen in de steden Xeres, Grazalema en Arcos. Het verhond bestaat uit drie elementen, 1°. uit de verlichte fanatieken, die eene sociale hervorming eischen, die het pauperisme, door gewelddadige ver woesting van het regeeriugsmechanisme, als mede door verdeeliug van het kapitaal willen afschaffen; 2°. uit vroegere bewoners der tuchthuizen en gevangenissen, alsmede uit misdadigers van allerlei aard, die de uitvoerders zijn der doodvonnissen door de «zwarte hand« geveld; en 3° uit bevreesden, die zich uit angst voor de moordaanslagen in het verbond laten opnemen. De hoofden der »zwarte hand« vermelden in de statuten als doel der vereeniging de bescherming der armen en verdrukten tegen de tirannie der verdrukkers en uitzuigers. Het land, aldus decreteeren zij, is gemeen schappelijk eigendom. De tegenwoordige maatschappelijke organisatie is ongerijmd en misdadig. Alle politieke partijen zijn ellendig. Het eigendom dat niet door arbeid is verkregen, is onrechtvaardig, misdadig bezit. Dientengevolge worden alle rijken vogelvrij verklaard en alle middelen, ijzer, vuur, dynamiet en laster zijn tegen hen gerechtvaardigd. De vereeniging behoort tot de absoluut geheime. Elk verraad van het geheim wordt met den dood gestraft. De statuten van het «volkstribunaal* herinneren aan de nihilistische. «Aangezien de Regeering, zoo luiden zij, »de Vreedzame oplossing der sociale quaestie onmogelijk maakt, moet er eene geheime revolutionnaire organisatie in hare plaats treden. Zoolang de bourgeois huuue misdaden voortzetten, moeten zij evenal» ieder misdadiger gestraft worden en met de executie der straffen wordt het «volksgericht» belast.* De vergaderingen van dit gerecht»hof hebben geregeld plaats op den eersten dag van elke maand. In die bijeenkomsten wordt verslag gegeven van de gepleegde wraak oefeningen; voorts wordt er beraadslaagd over de in te voeren hervormingen en worden er aan de leden instructies gege ven. Elk lid eener groep is verplicht, aan de overigen mededeeling te doen aangaande de beste wijze van brandstichtingen, moor den, vergiftigingen enz. Ieder lid betaalt wekelijks eene bijdrage van vijf centimes. Buitengewone uitgaven worden door de streek in Schotland, waar nu het Caledonisch kanaal is. Hibernia is uiterste of laatste woon plaats; want verder dan deze westelijke grens strekten de Pheniciers hunne reizen niet uit. Britannië beteekent het land van tin, omdat daar en op de aangrenzende eilanden veel tin werd gevonden. Corsica, wil zeggen, een boschrijk oord; Sardinië, de voetstappen van een man, waarop het gelijkt; Syracuse, stank, wegens zijn ongezonden moerasgrond; Rhodus, slangen of draken, die het in menigte opleverde; Sicilië het land der druiven; Scylla, de maalstroom van' vernieling; Etna, een oven, enz. Een sterk bewijs hoe hoog een kapitaal oploopt, dat, hoewel met de kleinste som begonnen, javeu laüop rente op rente stapelend staan blijft, levert de Engelsche Bank. Deze instelling betaalt name lijk voor den Staat alle consols en andere obli- gatiën uit. Terwijl nu aan den Bank het hiervoor verschuldigde bedrag telkens in een ronde som wordt overgemaakt, heeft zij zelve als regel aan genomen bij de enkele coupons de bedragen, die onder eene penny blijven,- niet uit te betalen. Deze onderdeelen van eene penny zijn in den loop gansche vereeniging bestreden. De wraak oefeningen moeten, als men den persoon zei ven niet kan bereiken, op diens eigen dommen gericht worden. Wie niet voort durend in het belang der zwarte hand« werkzaam is, wordt uit de vereeniging ver bannen, blijft voortdurend onder haar toe zicht en wordt bij liet eerste verraad ver moord. In Andaluzië heerscht zulk eene vrees, dat men de gearresteerden van Arcos naar Cadix heeft gebracht, omdat men vreesde, dat zij zouden worden ontzet. Geen dag gaat er voorbij zonder plunderingen, roof- aanvallen, brandstichtingen, gevangenne ming van ongevallige personen en het ver spreiden van brandbrieven. Onder de leden der benden, die gearresteerd zijn, bevinden zich voorname personen. Onder de opper hoofden van liet verbond figureert een onderwijzer, Juan Rtiiz genaamd, die reeds een groot aantal doodvonnissen moet heb ben uitgesproken. Niettegenstaande den ijver eu de energie der openbare macht, gaat de «zwarte hand steeds voort met haren revolutionnairen arbeid en terwijl de gevangenissen van Xeres, Arcos, Grazalena, Medina en Sidonia met leden van de «zwarte kand« gevuld worden, vinden moord en brandstichtingen nog voortdurend plaats. Zelfs de Spaansche pers, die aan revolutionnaire bewegingen gewoon is, verklaart dat er sinds menschen- geheugeu geen terrorisme in het land ge- heersebt heeft, zooals er than* in Andaluzië woedt. Men schrijft aan Gladstone het voor nemen toe, alle regeeringen uit te noodigen zich te verstaan over gemeenschappelijke beveiligingsmaatregelen tegen de misdadige aanslagen der nihilisten, anarchisten, feiii- ans, leden van de «zwarte handen andere socialistische revolutionnairen van alle lan den, en over het vaststellen van interna tionale wettelijke bepalingen tegen de «hel den van het dynamiet. Naar ons inzien moeten er echter gansch andere maatregelen genomen worden. Het vreeselijk euvel zal men te vergeefs met internationale wettelijke bepalingen be strijden. De Voesische Zeitang bericht, dat, naar aanwijzing van den Rijkskanselier, uit het fonds ter dispositie van het departement van buitenlandsche zaken 20,000 mark be schikbaar is gesteld, ten behoeve der der jaren tot de aanzienlijke som van 143.272 pond, 11 shillings en 2 pence aangegroeid, die eigenlijk den houders der consols enz. toekomt. Men zegt dat de Engelsclie Bank voornemens is bij het Parlement een verzoek in te dienen om dat geld tot afschrijvingen te mogen gebruiken. (Kunstenaar s-anecdote) De beroemde Belgische schilder Anton Wiertz, die in 1865 aan de kunst ontviel, en die door zijn zonderlingheden en excentriciteiten schier eveuzoo vermaard is geworden als door zijn schilderwerken, verhaalt in een brief uit Rome, dien wij aan zijn levensgeschiedenis ontleeuen: „Eens op een mooien avond ging ik een wan deling doen, op nog al verreu afstand van de muren der stad. Ik verblijdde mij in den heerlijken zonneschijn, die bergen en bos-chen als vergulde. De rustige stilte werd slechts afgebroken, door het gezang der vogelen. Ik was geheel in ge dachten verzonken, toen ik mij op eens voelde bij de keel pakken. Een vreeselijke stem donderde mij toe: „Halt! de beurs of het leven!".... Ik keerde mij met bliksemsnelheid om en zie met ontzetting den tromp van een pistool op mij Duitsche firma's, die aan de tentoonstel- te Amsterdam deel nemen. De Pruisische iufanterie-generaal Vogel O O vou Falckenstein, oud 86 jaar, heeft den 14den dezer zijn zeventigjarigen militairen dienst herdacht. Op denzelfdeu dag vierde ook majoor von der Loeliau zijn zeventigjarig militair jubiléDe Keizer eu deze beide militairen zijn bij de actieve armee de eenig overgebleven gedecoreerden met het IJzeren Kruis uit den bevrijdingsoorlog van 1813 tot 1815. Naardien het Pruisische Huis van af gevaardigden op de begrooting den post van 16,000 mark, uitgetrokken ten behoeve van den Volkshuishoudkundigen Raad, heeft geschrapt, zijn er van wege parti culieren uit de landbouwkringen bij den Minister van koophandel aanzienlijke bij dragen beschikbaar gesteld, ten einde die instelling in 't leven te kunnen houden. Volgens de Norddeutsclie Allg. Zeilang is er reeds voor zooveel ingeschreven, dat er niet aan valt te twijfelen of de volle som zal worden bijeengebracht, zoodra deze aan biedingen verder openlijk bekend zullen zijn. De door de verbannenen van 1871 georganiseerde feestavond in de Rue du Temple te Parijs werd bijgewoond door 250 personen. Men dronk op de commune. Ligeon, Juffrin, Pierron en Delkomme weuschteu het Parijsche volk geluk met zijne kalme houding en wijs gedrag. Zij sprakeu voorts over de noodzakelijkheid tot weder-invoeriug der centrale mairie te Parijs en wenschteu Lyon er geluk mede, dat liet zijne centrale mairie teruggekregen heeft. De avond eindigde daarmede, dat aan een pas geborene, dien men Juares noemde, deu revolutionnairen doop heeft toegediend. Een feestmaal, georganiseerd door het centraal revolutiounair comité onder voor zittersschap van Eudes, werd bijgewoond door een 800 personen. Eudes en Roche van Bordeaux zongen den lof der commune. Eudes la3 voorts eeu brief voor van de zuster vau Blanqui, waarin zij protesteerde tegen het optreden der politie, die huis zoeking bij baar deed om Louise Michel op te sporen. Herhaaldelijk werd de kreet aangeheven: Leve de commune! ook werd de Carmagnole gezongen. De dienaren van politie hebben te Rou- baix op den 18den Maart den boulevard Gambetta, waar een manifestatie plaats had, afgezet. Zij verboden de manifestee- renden aldaar te blijven staan. Twintig aangelegd. „Halt!" roep ik op mijn beurt, ik ben geen Engelschman. Ik ben maar een schilder, en ik heb nooit ander geld bij mij, dan voor mijne modellen; maar daar ik in u een prachtig model zie voor een bandiet, zoo verzoek ik u mij het genoegen te doen van een oogenblik in die houding rustig te blijven, opdat ik mijn geld niet voor niet uitgeef! De roover glimlacht en schijnt mijn voorslag niet kwaad te vinden. Ik maak een schets van hem; maar was daarmee nauwelijks tot op de helft gereed, of de schurk viel weer op mij aan. Met bliksemsnelheid pak ik zijn wapen. Drie maal ontwring ik het aan zijne handen, doch zonder het hem gansch te kunnen ontweldigen. Ik struikel en moet het loslaten. Ik val op nieuw op hem aan als ik hem stevig tegen mij aan druk, ben ik niet weinig verwonderd, dat ik mijn hoofdkussen in de armen heb. Ik had geslapen en alleen maar buitengewoon levendig gedroomd. Ik lag in mijn zweet te baden. Doch aanstonds vatte ik het plan op, dien roover te schilderen. Ik begon 's morgens om 9 uur, en 's avonds was ik er mee klaar. „Dat was mijn goedkoopste model."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1883 | | pagina 1