N I E U W E
buitenland!
No. 712.
Donderdag 26 Juli 1883.
8e Jaargang.
Een dreigend gevaar.
i j
feuilleto n.
De Hyena's van het slagveld.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Buiten Haarlem franco per post.
Afzonderlijke Nummers
j 0,8b
1,—
0,06
Dit 'blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
Onder de epidemieën, die de ménschheid
nu en dan dikwijls te laat aan hare
plicht, zedelijkheid en reinheid te bevor
deren, herinneren, bekleedt de cholera, na
de pest, eene eerste plaats. Zij heerscht
thans op schrikbarende wijze in Egypte.
Alle landen van Europa nemen dan ook
voorzorgsmaatregelen tegen de gevreesde
epidemie, doch niettegenstaande al deze
voorzorgen bestaat de mogelijkheid, ten
gevolge van het levendig verkeer vau Europa
met Egypte, dat de ziekte in den een of
anderen Europeeschen Staat wordt overge
bracht. Bij de kolossale ontwikkeling van
het verkeer zou nit niets buitengewoons
zijn. Het kan dus zijn nut hebben eeuige
algemeene opmerkingen te publiceeren hoe
men zich tegenover de epidemie heeft te
gedragen.
Allereerst moet men allen overdreven
angst op zij zetten. Voor den Christen zal
dit niet moeilijk zijn, omdat hi) weet, dat
zijn leven in Gods hand is. De ondervin
ding heeft geleerd dat bij geen andere
ziekte de vrees zoo nadeelig werkt dan juist
bij de cholera. Er worden gevallen genoemd,
die geheel en al raadselachtig zouden schij
nen, als men niet zou willen aannemen
dat overdreven angst op bizondere wijze
voorbereidend werkt. Zoo hebben wij her
haaldelijk gehoord, dat menschen, die uit
vrees voor de cholera hunne gewone woon
plaats verlieten om in meer gezonde strekeu
bescherming te zoeken, zeer spoedig slacht
offers der epidemie geworden zijn, en nog
wel op een tijdstip dat de ziekle op
hunne nieuwe verblijfplaats niet epidemisch
heerscbte. Men zal derhalve wel doen, kalm
en rustig te zijn en eiken aau val van vrees
manmoedig trachten af te weren, niet slechts
bij zichzelf, maar ook bij andere personen.
Wij hebben steeds waargenomendat
Priesters, Zusters van liefde en geneeshee-
ren naar verhouding zelden slachtoffers der
epidemie werdenofschoon hun ambt of
beroep hen noodzaakt dag aan dag bijna
onafgebroken met de choleralijders in aan
raking te komen.
Als de wetenschap nauwkeurig wist,
wat de cholera eigenlijk is, dan zou de
strijd tegen deze epidemie gemakkelijk te
strijden zijn. Men neemt met zeer groote
waarschijnlijkheid aan dat het choleraver-
De kanonnen zwijgen. De nacht heeft zijn
ravenvlerken over de kampplaats uitgespreid. De
doodsengel heeft een rijken oogst ingezameld, en
de strijders hebben hun wederzijdsche bivouacs
betrokken. Zij rusten uit van de geleden ver
moeienissen en sterken zich voor een nieuwe
slachting. Ze schuren de roode korst van hun
wapens een korst van geronnen menschen-
bloed; ze wetten en polijsten hun zwaarden; ze
onderzoeken het mechanisme hunner Ziindnadel-
eu Chassepot-geweren. Morgen is er een nieuwe
voorstelling van het bloedige drama. En na
morgen weer een nieuwe en nog eens een nieuwe,
en zoo dagen en weken achtereen, altijd hetzelfde
stuk, maar op een auder tooueel en met
afwisselend personeel.
De engel der verwoesting heeft zijn dagtaak
verricht. De engel der barmhartigheid treedt
thans in zijne plaats op het slagveld. Zie ginds
die dwaallichtjes over de vlakte huppelen. Zie
die donkere gestalten met gebogen hoofd tusschen
de lijken loopen. Dat zijn de Broeders van de
Johnnniter-orde, de Leden van het Roode Kruis,
de Dienaars der Barmhartigheid. Gelijk de hon
den van den St. Bernard den onder de lawine
bedolven reiziger opsporen, zoo zoeken deze men-
sclienvrienden de levenden ouder de dooden.
gift uit lagere organismen bestaat. Alhoe
wel de geneesheeren tegenover zulk eene
ziekte een moeielijk standpunt innemen,
toch weteu wijdat zij overal hun plicht
hebben gedaanwaar vroeger de cholera-
epedimie is uitgebroken. Ook dat werkt
geruststellend evenals het bewustzijn, dat
in alle landen de Priesters en daar waar
meu de Liefdezusters uiet verdreven heeft
deze «Engelen van barmhartigheid» de
zieken iu hun nood zullen bijstaan.
Men prijst in tijden van besmetting alle
mogelijke middelen aan tegen de cholera;
iu den regel zijn al die middelen kwak
zalverij. Feitelijk heeft menigeen zich door
het gebruik van dergelijke middelen den
maag bedorven en daardoor zelf de later
gevolgde besmetting voorbereid. Het beste
is, zijne levenswijze niet te veranderen en
moeielijk te verteren vooral rauwe spijzen
te vermiplen.
Van het grootste belang is echter de
reinheid en in verbinding daarmede de
desiufectie van excrementen enz. Als zeker
neemt men aan dat in de menscbelijke
uitwerpselen de besmettiugsstof aanwezig
is en verspreid wordtals er geen desiu
fectie plaats heefteven gevaarlijk is het,
kleeren van personen te dragen die aau
cholera overleden zijn. Bij de veepest wor
den reeds veel offers gebracht om eene
verspreiding der epidemie te voorkomen
maar bij de vreeselijke cholera moet dat
in nog hooger mate geschieden. Wat door
een choleralijder ontreinigd is, dient te
worden verbrand dan kan men ten minste
overtuigd zijn dat de besmettiugsstof ook
vernietigd is. Mocht de epidemie wat
God verhoede de Nederlandsche gren-
zeu overschrijdendan zal het de taak der
Regeering zijn om overal voor behoorlijke
desinfectie zorg te dragen. In het belang
der algemeene gezondheid gevoelen wij ons
verplicht aan de bevolking den raad te
geven de welgemeende bevelen en veror
deningen nauwkeurig op te volgen al gaat
zulks dikwijls met eenige moeite en kos
ten gepaard. Men kan nooit wetenwelk
een hoogen graad van gevaar de epidemie
op vele plaatsen kan aannemenvoor
namelijk wanneer onreinheid en onzedelijk-
heid haar begunstigen.
Een ieder moet het derhalve als zijn
plicht beschouwen naar zijne beste krach
ten aan den strijd tegen eeue epidemie
Behoedzaam schrijden zij voort; stap voor stap
laten ze liet schijnsel van hun lantaarn vallen
op den met menschen bezaaiden bodem. Voor
zichtig ontblooten zij de borst van den schijnbaar
doode, stelpen het bloed der gapende wouden,
leggen de hand tegen zijn hart, drukken de
slapen van zijn hoofd en O, zalige verruk
king, er is nog hoop hem te behouden. Een
zachte draagbaar voert hem naar de ambulance.
Daar zal men verder voor hem zorgen. Zij ver
volgen hun weg. Als halmen, die bezweken zijn
voor de zeis der maaiers, liggen daar, in regel
matige rijen, de gevallen offers. Een, twee, drie,
tot twintig toe, allen dood. Neen, één nog niet.
Stuipttrekkend beweegt hij nog de vingers van
zijn rechterhand. Die hand omklemt een brief.
„Aan mijn moeder!" Een dankbare blik van
den stervende is het loon van den Jolianniter,
die dezen brief aanneemt. Dan sluit de zwaar
gewonde de oogeu voor altijd. Voort gaan
de Dienaren der Barmhartigheid. Hun weg is
bezaaid met lijken, maar bij dozijnen toch vin
den zij levenden onder de dooden. Niet allen
zijn meer te behouden, maar velen worden nog
gered; van vele audeien wordt het bange ster
vensuur verzacht, het matte hoofd geschraagd,
de dorstige mond gelaafd en de laatste groet, een
medaillon, overgebracht aan dierbare betrekkin
gen.
Nog altijd vervolgen de edele mannen hun
somberen weg. Helaas! zij hebben den kavalerie-
deel te nemen die tot dusver gelukkig
nog maar zelden Europa heeft bezocht.
De mogelijkheid van een iuval der ge
vreesde ziekte blijft echter bestaan en daarom
zal het noodig zijndat wij ons op zulk
eene gebeurlijkheid met kalmte voorbe
reiden.
Smeeken wij intusschen den Almachtige
dat hij ons behoede voor dien vreeselijken
geesel en dat de schrikwekkende epidemie
in het Oosten spoedig tot haar einde kome.
In de Belgische Kamer hebbenhij de
stemming over het eerste artikel van het
ontwerp betreffende de verhooging der
alcohol-belasting, de stemmen gestaakt. Iu
dat geval wordt het voorgestelde als ver
worpen beschouwdzoodat hiermede de
voordracht is vervallen.
De redacteur van den Hamburger
Reform is, wegens Godslastering, tot drie
maanden gevangenisstraf veroordeeld. Hij
had gespot met het leerstuk der Godheid
van Christus.
Voor de volgende zitting vau den Duit-
schen Rijksdag wordt een ontwerp in ge
reedheid gebracht tot betere bescherming
van gedenkteekenen van oudheidkundige
of kunst-waarde. De bestaande verorde
ningen zijn namelijk onvoldoende gebleken.
De wet zal o a. eene bepaling bevatten,
die verplicht van elk sloopplan tijdig aan
gifte te doen bij de Regeeringzoodat
althans niets in stilte zal kunnen verdon
keremaand worden.
In de Fransehe Kamer heeft Rayual
verklaard dat alle spoorweglijnendoor
deu Minister van oorlog met een strategisch
doel aangevraagdtot stand zullen wor
den gebracht. De Minister eindigde met de
bewering te bestrijden dat de Fransehe
Regeering zich laat inspireeren door den
Pruisischen Raad van Bestuur.
De President der Republiek heeft het
besluit vernietigd van den algemeeneu Raad
van het departement der Seine, waarbij
de wensch wordt kenbaar gemaaktom
eeue amnestie te verleenen aau de ver
oordeelden te Montceau-les-Mines, to Lyon
en aau Louise Michel.
Louise Michel is voor een paar dagen
van de gevangenis Saint-Lazare naar die
te Clermont gebracht. Henri Rochefort
officier niet opgemerkt, die, op eeuigen afstand
van de linie, bewusteloos naast zijn doorgescho
ten paard is neergezegen. De arme man opent
de óogen, toen zij ïeeds ver weg waren. Daar ligt
hij, verlaten, mot verbrijzelde beeuen. Wie brengt
verkoeling voor zijn verbrandende wonden?
Dank zij den Hemel, daar nadert een andere
afdeeling van bet Roode Kruis. Zie maar, allen
dragen den witten band met het roode kruis
aan den linker arm; een geestelijke in ambtsge
waad vergezelt hen. Zie, hoe nauwkeurig zij lijk na
lijk onderzoeken. Reeds richt de officier zich op
om zijn helpers te roepen. Maar hoe! Ziet hij
goed? Dragen zij geen wapens? Het Roode Kruis
met wapens? En welke wapens? Een slagers
mes, een bijl, ecu hooivork Groote God
Het zijn de hyena's, de roofdieren van het
slagveld, de schoffeerders.die het wandelende kerk
hof volgen gelijk de haai het lekke schip, en die
onder begunstiging van bun vermomming sedert
lang hun afschuwelijk handwerk dreven.
Ongelukkige man! Welk lot wacht u! Had de
vijandelijke kogel u in het hart getroffen, gij
waart minder te beklagen geweest dan nu hij
slechts uw beenen verbrijzeld heeft. Zie die 011-
mensclien daar wroeten. Eerst de zakken onder
zocht, dan de lijken ontkleed om te zien, wat
op het bloote lijf verborgen kan zijn. Alles
wordt buit gemaakt: ketting en horloge, geld
beurs en brieventasch, alles geroofd, wat maar
waarde heeft. En de lijken zelve hoe worden ze
heeft in V Intransigeant bitter geklaagd over
de harde behandeling die zij te Clermont
gevonden heeft. Doch er is geen reden
voor die klachten. Louise heeft in hare
nieuwe gevangenis meer geriefelijkheden
dan in Saiut-Lazare. Het haar is haar niet,
gelijk gezegd is afgesneden zij draagt niet
de gevaugeuiskleedingzij heeft een bi
zonder vertrekheeft pen en inkt binnen
haar bereik, kan boven haar rantsoen voor
deu iuwendigeu mensch koopen wat zij
wil en is niet gedwongen te werken. Kort
om de directeur der gevangenis heeft last
gekregen haar te behandelen als een staat
kundige gevangene.
Volgens deu Parijschen berichtgever aan
the Times, is het gebeurde op Madagascar
van Eugeische zijde zeer overdreven en
voelt men dit daar thans ook. In elk ge
val is men niet voornemens in deze iets
kwalijk te nemen en zoo zal het incident,
wanneer er al een mocht ontstaan hoogst
waarschijnlijk een zeer bevredigend beloop
hebben.
Egyptische cholera-dépêches luiden
zorgwekkend. Het staat vast dat de epidemie
zich schrikbarend uitbreidt. Een vijfhon
derdtal menschen sterven dagelijks te Kaïro,
waar de paniek groot is. Sommige aan
getasten vallen dood neer in de straten.
De handel staat stil, de winkels zijn ge
sloten, de landbouw wordt verwaarloosd,
postdienst en spoorwegdienst zijn geheel
desorganiseerd. Naar de Daily News uit
Alexandrië verneemt, wordt ook de veepest
erger, en gaan de inlanders voort met het
vleesch der zieke beesten te eten.
De Standard meldt dat De Lesseps gezind
is de Suezkanaal-overeenkomst te wijzigen.
De Britsche Regeering zal daarom uitstel
vragen tot verdere onderhandeling. Ver
moedelijk wordt de quaestie uitgesteld tot
de volgende sessie.
De Times verneemt uit Calcutta dat de
Afghaansche Emir het Britsche jaar-sub
sidie heeft aangenomen op de gestelde
voorwaarden.
De Standard verneemt uit Hongkong,
dat de Chiueesche Regeeriug ontdekt Leeft
dat de Franschen vee inkoopen op Hainan
voor Tonkin. Zij heeft den uitvoer van vee
derwaarts verboden- De Fransehe stoomer
Salte werd diensvolgens te Hongkong
aangehouden. De Fransehe admiraal pro
testeerde krachtig tegen dezen maatregel,
onteerd! Met de ringen worden ooren en vin
gers tegelijk losgescheurd en afgekapt.
Arme, arme man! Wat zal uw lot zijn, als zij
u ontdekken? Zij spareu niets, noch dood, nocli
leven. Hoor het rochelen van gindschen wapen
broeder, wien ze meedoogonloos het mes in de
borst stooten. Verzette de gewonde krijger zich
wellicht tegen hun roofklauwen of vreesden zij
zijn getuigenis? In elk geval moest hij sterven,
Hemel! daar naderen ze. Wat nu? Goed,
goed zoo! Ja, ontdoe u van alles! Uw horloge
en beurs in het oor van uw paard. Goed, heel
goed! Al uw kleeren uit. Goed, best! Het is
uw eenige hoop op redding. Zoo, lig nu daar als
een uitgekleed lijk! Stil, verroer u niet!
De roofhorde komt. Het flauwe schijnsel der
lantaarn valt op het half naakte lichaam van den
officier. „Niets meer te plukken, is de vee-
ren al kwijt," grijnst een der monsters en gaat
met de zijnen verder.
Goddank! De bende is buiten het gezicht;
het o-evaar is geweken. Reeds kleurt de zon het
Oosten; reeds komt er beweging op de vlakte,
en weldra wordt de officier door vriendenhanden
opgenomen en verpleegd. Zijn aanwijzing leidde
tot de opsporing der roofdieren. Twee dagen
later was de geheele bende onschadelijk gemaakt;
hun buit had een waarde van veertig duizend
gulden.
AGITE MA NON AGITATE.
PHIJS DER ADVERTENTlEN
Van 16 regels.30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond voor 6 uur ingewacht
Uitgevers K P P E R S LAUREY.