I E U W E No. 754. Donderdag 20 December 1885, 8e Jaargang. De Katholieke Kerk in Engeland. Kfels Mmv® De Nederlandsehe Eedevaart naar Lourdes. HUH ABONNEMENTSPBIJS Per 3 maanden voor Haarlem Buiten Haarlem franco per post. Afzonderlijke Nummers Dit blad verschijnt Eiken WOENSDAG enZATERDAG BUREAU: St. Jansstraat Haarlem. 1 0,85 1 0,06 k Tarrsirir AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIÈN Van 16 regels30 Cents Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag avond voor 6 uur ingewacht. Uiterevers K UPPERS EAU RET. Het is geenszins eene ongewone ge beurtenis wanneer Katholieke geloovigeu van zekere gewesten van de Katholieke Kerk afvallig worden of in hun ijver ver slappen; gelukkig echter vertoonen zich in hunne plaats door de aanhoudende jeug digheid der Kerk, steeds nieuwe en krach tige spruiten. Zoo weinig verblijdend een blik op de zoogenaamde Katholieke Staten van Europa en Zuid-Amerika is, zoo hart verheffend is het, Engeland in zijne ker kelijke gisting te beschouwen. Nergens op aarde heelt het Christendom op gelijke wijze ziju intrede gehouden als in Ierland: zonder strijd ging het gansche volk in den loop van één menscheuleven over tot de heilvolle leer; toen de heilige Patricius, de groote Apostel van Ierland, zijne ziel aan den Schepper terug gaf, was Ierland Chris telijk voor altijd. Het groene eiland Erin verwierf zich terecht den grootschen naam van »eiland der Heiligen. Geheel anders echter is het in Engeland gegaan. Iu geen ander land heeft de Katho lieke Kerk zooveel wisselvalligheden on dervonden dan in Groot-Britaunië. Twee maal werd zij totaal afgebroken twee maal werd zij wederom opgebouwd. Het hedendaagsch Katholicisme in Engeland dateert van den heiligen Auselmus van Canterbury, wiens missie aan Engeland het geloof bracht en de Angelsaksische hiërarchie in 't leven riep. Doch ten hui- digeu dage bezit de Katholieke Kerk geen van de Kathedralen of parochiekerken, in 't algemeen niets meer van de kerkelijke goederen, die eenmaal aan de voorvaderen hadden toebehoord. Gedurende twee ge slachten was de Katholieke Kerk in Enge land zonder tempels en Bisschoppen eeu handvol Priesters zorgde voor de religieuze behoeften der trouwe Katholieken, wier aantal tegen het einde der achttiende eeu w tot 30.000 was gedaald. In de eerste helft der zeventiende eeuw stond aan de spitse van den Katholieken Clerus een Aarts priester, later kwam een Apostolisch Vi caris op diens plaats. Nog later werd dezen een tweede waardigheidsbekleder van dezelfden rang toegevoegd, vervolgens een derde, eindelijk een vierde. In latere tijdperken telde men zelfs acht Apostolische Vicarissen. Eindelijk, in het jaar 1850, zag Eugelaud de Katholieke hiërarchie, bestaande uit eeu Metropolitaan- en twaalf Suffragaan-Bisschoppen, hersteld. FEUILLETON. Vervolg.) Daartegenover vertoont zich een groep van grijze rotsen, hier en daar begroeid met ver wilderd struikgewas en afgewisseld door de overgebleven muren der abdij, wier vroegere luister door het nog staande gothiek portaal verkondigd wordt. Nevens t-n over deze rotsen dwalend hadden wij reeds veel van de belang rijke plaats gezien, toen de HoogE. Kanunnik naderde, zich op eene hoogte begaf en van daar ons eene verklaring van hot oord wilde geven. Wij zagen in de rots vooreerst de kapel door den H. Martiuus aan de Moeder Gods toegewijd en waar zeven zijner leerlingen begraven liggen, die allen op denzelfden dag stierven en na hun nen dood de gelaatskleur van levenden behiel den zoodat zij diensvolgens „de zeven slapenden" genoemd werden. Daarnaast is de crypte van Als ook de Katholieke Kerk in Enge land uitt in materiëele continuïteit staat met de kerkelijke bezittingen der zes tiende eeuw, dan toch is de geestelijke continuïteit ongeschonden. De stam van Katholieke leeken is nimmer geheel en al uitgestorven; de opvolging der priesters heeft geen storing ondervonden, vermits de hoogste jurisdictie van het Opperhoofd der Kerk, de ontbrekende bisschoppelijke macht verving. De hedendaagsche Kerk is O O in geloof en leer, iu jurisdictie en tucht, iu Sacramenten en eeredieust met de Kerk van den heiligen Auselmus vaii Canterbury identiek. Jaarlijks viert zij op dezelfde dagen het feest van den grooteu Aartsbisschop Thomas van Canterbury, die als martelaar voor de vrijheid der Kerk stierf en vele andere Heiligen uit Koninklijk en Saksisch bloed, wier namen slechts nog in de gebe den eener duizendjarige traditie voortleven, terwijl het overige Engeland hen vergeten heeft. Nimmer heeft een ander gedeelte der Katholieke Kerk dergelijke wisselvallighe den ondergaan. De Kerk van Ierland is sinds den heiligen Patricius tot heden, in 't onwrikbaar bezit van haar Geloof en van hare jurisdictie geweest en heeft nooit op gehouden, de Kerk van het Iersclie volk te zijn. De Afrikaausche Kerk is te gronde gegaan en niet weder opgestaan. De Kerk in Spanje werd wel is waar gedurende eeu zekeren tijd door het onzalige Arianisme geteisterd, doch zij reinigde zich van dit onkruid en heeft nimmer opgehouden te bestaau. Het Katholieke Geloof en de Ka tholieke Kerk zijn in Engeland tweemaal vernietigd geworden en toch zijn zij twee maal weder hersteld en staan thans in on zen tijd, heerlijk en vlekkeloos en veiliger dan te voren. Het behoort iu onze dagen tot de tak- tiek der niet-katholieke pers om op bui tengewone wijze van de reusachtige vor deringen van het Katholicisme iu Eugelaud te spreken. Zooals men met een zeer goed te onderscheiden bedoeling spreekt van de uitbreiding en machtsontwikkeling der Ka tholieke Kerk in Frankrijk, Nederland en Duitschlaud, aldus redeneert men ook over Eugelaud. Volgeus den een is Engeland op dit oogenblik het paradijs van het Katho licisme, volgens den ander bloeit het Ka tholicisme iu geen ander land zoo vrij en ongedeerd dan in de vereenigde Staten van Groot-Britaunië en Ierland. De Loudensche 'limes bejammert het zelfs dat het Roma nisme in Engeland eene steeds grooter een anderen leerling, den H. Gatianus, die in deze ruimte de Christenen voor de heidenen ver borgen hield, terwijl hij des Zondags het H.. Misof fer voor hen opdroeg. Dan volgt de grot, waarin de H. Leobardus 22 jaren lang woonde. Vervolgens de grot dei- boetvaardigheid van den H. Briccius, den opvol ger van den H. Martiuus op den zetel van Tours. Wat verder ter zelfder zijde zagen we de waterbron, welke de hand van Martiuus gegraven heeft en van daar op onzen weg terugkeer, nde, ontmoeten wij een heiligdom, „de rustplaats van den H. Martiuus" geheeten. Met een wenteltrap komen wij in die kleine, maar nog geheel nieuwe kapd. De vloer, waarop wij staan, is de plaats, die den 11. Martiuus tot nachtrust diende; de omtrek binnen de mu ren is daarenboven door eene hemelsche ver schijning geheiligd. Op zekeren dag toch sloot de Heilige zich hier op; twee zijner volgelingen, die bij de deur bleven wachten, zoo verhaal Sulpicius Scverus, hoorden op eens een geluid van stemmen, aan een zoet lied gelijk. Verbaasd vroegen zij den Heilige, toen hij twee uren la ter dit verblijf verliet, naar de oorzaak van dit wordende landplaag is, waarmee alle kringen der maatschappij worden besmet. Nog andere Engelsche bladen zooals de Saterdag Review, Spectator enz. scheuken hun bijval aan die jammerkreten en weuscheu voor Engeland een Von Bismarck, want bet land kon wel wederom met dezelfde ge varen te kampen krijgen, als onder Eli zabeth, als er niet spoedig paal en perk gesteld wordt aan het tot in de hoogste kringen voortwoekerende ultramontanisme. Op 't gevaar af, bij velen een heerlijke illusie te verstoren moeten we toch der gelijke overdrijvingen tot de juiste grenzen brengen, 't Is voldoende slechts vluchtig kennis gemaakt te hebben met den een of anderen Geestelijke in Engeland, om alras uit de schilderingen van land en volk de tendentieuze voorstelling als eeu beeld der phantasie te onderscheiden. De bekeeringeu onder de Eugelsche niet-katholieke bevol king, hoe verblijdend en menigvuldig ze ook zijn, komen toch iu verhouding tot de gezamenlijke bevolking slechts sporadisch voor. Daarbij mag men de keerzijde niet overzien. Als men iu staat was, eene juiste controle te houden over de Katholieken dei- arme, verwaarloosde klassen, die iu den strijd des levens, iu den nood bezwijken en hun Geloof met de gemakkelijkere Pro- testantsche confessie verruilen, als men in zonderheid ai de verwaarloosde kinderen kon opsommen, die in openbare werkhui zen geplaatst, daar zonder Katholieke op voeding en zonder Priesterlijke hulp in de armen van het Protestantisme geworpen wordendan zou het wellicht twijfelachtig zijn, of de Katholieke Kerk niet meer van hare leden verliest, dan zij door den over gang van andersdenkenden aan leden wint. Met de bekeering van Engeland is het niet anders dan met de bekeeriug van elk ander land en volk, sinds de Heiland op deze we reld verscheen. Het is een door en door moeilijk en tijdroovend werk, dat slechts langzaam vooruitgaat en dat steeds slechts zoo volkomen zijn kan, als ruimte, tijd en omstandigheden zulks veroorloveu. Enge land biedt hetzelfde schouwspel, hetwelk men in Frankrijk, Duitschlaud, Nederland en de gansche wereld kan waarnemen. Naast de prediking der waarheid verheft zich overal de hardnekkige, fanatieke pro paganda van de dwaling. Het auti-chris- teudom iu onze dagen is nog juist het zelfde als in de dagen van een Tacitus, Piinius, Celsus, Libanius en Lucianus. Met het Katholieke ouderwijs staat het in Engeland, in weerwil van de reusach- verschijusel en Martiuus bekende, dat, vergezeld van de H. H. Agues en ïkecla, de A. H. Maagd Maria hem had bezocht. Dat bij het vernemen van deze gebeurtenis ook de Verschijning te Lourdes ons voor den geest bleef staan, behoeft nauwelijks go zegd te worden. Met de onuitvvisch- bare gedachte aan de Vlekkelooze Hemelkoningin, zooals zij voor bijna vijftien eeuwen aan den H. Martiuus eu in den laatsten tijd aan Bernardette verschenen is, besloten wij dan hier onze bezoeken aan Erankrijks heiligdommen. Naar de stad terugkeerende vonden wij de welwillende li eren weder, die ons te Tours met hun vriendelijk geleide ter zijdestonden. Wiens rijtuig verdwenen was, werd den weg of wel den tramwagen aangewezen. Ook bleven de beide hangende bruggen over de Loire niet onopge merkt en zoo bereikten wij tegen 5 uur ons verblijf, om ons nogmaa's reisvaardig te maken. Niet steeds wordt een gebed op die wijze verhoord, zooals onze kortzichtigheid zich voor stelde, maar dikwerf gaat eerst na lat.gen tijd het liclit op, waarin wij een geheel anderen, maar veel beteren weg zien, welken de Voor zienigheid volgde, om ons meer te verleenen, tige inspanning en werkdadigheid van het Catholic School-Commitee nog niet al te best geschapen, alles verkeert nog in eeue pe riode van ontwikkeling. Niet veel beter is het met de Katholieke pers. Tot helen vindt men in Engeland ternauwernood een of twee groote Katholieke dagbladen, ofschoon het Eugelsche publiek in het algemeen als leesgraag te boek staat. De buitengewone armoede staat de ge dijende ontwikkeling der Katholieke Kerk i i Engeland zeer in den weg. Overal, doch daar inzonderheid, is onze Kerk de Kerk der armen. Wel is waar vindt men ouder hare leden eeue uitgebreide rij beroemde namen, zelfs uit de hoogste standen der Britsche monarchie, doch ongetwijfeld be hoort eeu vijfde gedeelte barer aanhangers tot de armsten van het land. Daar komt nog eene andere omstandigheid bij. De zes tiende eeuw is iu hare wreedheid zoo ver gegaau, de Kerk niet slechts van al hare bezittingen, maar ook van het recht des bezits te berooveu. Er bestaat in Enge- land geene godsdienstige corporatie, die meer dan de Katholieke op het begin sel der vrije vereeniging steunt. Hare kerken en scholen zijn vaa de aal moezen der geloovigeu gebouwd. De Bis schoppen en Priesters moeten bijna alle iu hun leveusonderhoud voorzien uit de liefdegaven hunner diocesanen eu paro chianen. Men kan veilig aannemen, dat eeu groot aantal Priesters hoofdzakelijk vau de aalmoezen leeft, die eiken Zondag iu de kerken verzameld worden. Met uit zondering der grootste kerken in de steden, hebben de meeste parochiën eu missiën een inkomen, dat niet toereikende is tot dek king van de jaarlijksche uitgaven. Overal moet de offervaardigheid der geloovigeu jaarlijks het evenwicht herstellen. Geen cor poratie leeft zoo in vertrouwen op de Godde- lijkeVoorzienigheid dan de Katholieke Clerus iu Engeland. Deze toestand oefent echter op de Katholieke Geestelijkheid en op het volk den meest weldadigen iuvloed uit. Beiden zijn door een ongestoord vertrouwen eu wederzijdsche liefde innig aan elkander verbonden; beiden hebben het bewustzijn, dat alle kerkelijke werken gemeenschappe lijke plichten en gemeenschappelijke belan gen zijn. De achting en de onafhanke lijkheid der Geestelijken lij it er hoegenaamd niets ouder. Priesters noch leeken zouden deze wederzijdsche geestel jke eu materi ëele diensten niet wenschen te ruilen, zelfs niet voor de r jkste en meest schitterende staats- dotaties. dan wij gevraagd hadden. Gewis, tot aller vreugde keerden er met onze pelgrimsscliaar naar het vaderland weder wier vroeger verzwakte lichaamskrachten hersteld of werkelijk versterkt waren, toen wij Lourdes verlieten, maar meer deren toch gingen terug met de verwachting, dat hun het te Lourdes afgesmeekt herstel later geschonken of hunne beproeving door eene rijkere genade zoude vergoed worden. Dit ver trouwen leeft tevens zoo krachtig in de edele Vereeniging, die zich te Lourdes aan de kran- kenzorg wijdt, dat niet weinigen harer leden de schitterende zijde van vorstentronen verlaten hebben, teneiude bij de Grot van Massabielle, waar de Hemelkoningin zich op aaide een zetïl heeft gesticht, zich zoo geheel ten dienste te stellen van Haar, die het Behoud der kran- ken is, dat zij niet alleen de lijdenden bijstaan, maar her. ook opwekki-n tot volharding in het gebed, indien zij niet aanstonds schijnen verhoord te worden. Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1883 | | pagina 1