NIEUWE
No. 761.
Zondag 13 Januari 1884
9e Jaargang.
De Vrouw.
BUITENLAND.
Uit het leven van Abraham Lincoln.
lüARLEHfflf ClIIIIST.
ABONNEMENTSPBIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Buiten Haarlem franco per post.
Afzjnderljjke Nummers
0,85
1-
0,06
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUSEAÏÏ: St. Jansstraat Haarlem.
pTMATSTirSDiijr
AGITE MA NON AGITATE.
PBIJS DEB ADVEBTENTIÊN
Van 16 regels..30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentie n worden uiterlijk Dinsdag- en Vrij dag
avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers K P P E R S LAUREY.
Een der zegeningen van het Christen
dom is ongetwijfeld dat het ook de positie
der vrouw oneindig verbeterd heeft.
Reeds bij zijn omwandeling op aarde
waren het vooral ook de vrouwen, die den
Heiland volgden. Door als mensch geboren
te worden uit éene Vrouw heeft de Zoon
Gods de vrouw op een verheven standpunt
geplaatst. Het zal aan 't ongeloof nimmer
gelukken om de veranderde verhouding,
waarin de vrouw zich in de Christen-maat
schappij verblijdt, en die geheel onder
scheiden is van die, welke aan haar onder
de Joden en heidenen was ingeruimd, te
verklaren enkel uit de sociale ontwikkeling.
Alleen reeds de emancipatie (in Christe-
lijken zin) der vrouw wijst heen naar een
bovennatuurlijk ingrijpen in den gang der
wereldgebeurtenissen.
Heerlijk is, inzonderheid onder den in
vloed des Christendoms, de taak geworden
der moeder. Was de moeder, ook vóór de
verschijning van Christus op aarde, een
lichtgestalte, kan de heidensche oudheid
wijzen op moeders, die zelfs haar leven
opofferden voor haar kroost sedert acht
tien eeuwen zijn alle moeders die voor het
Kruis knielen en hare kinderen willen op
leiden voor den dienst van Jezus, mede
arbeidsters der Kerk te noemen, die in
't hart der kinderen de beginselen beves
tigen, doen wortel vatten, welke daarin op
bevel van den grooten en Goddelijken Kin
dervriend werden gelegd.
Christus heeft, in verband tot de vrouw,
het allesbeslissende woord van verheffing
en wijding gesproken. Na de emancipatie
door Hem tot stand gebracht, is geen andere
bevrijdingmeer noodig. Hooger dan het
Christendom haar plaatst kan de vrouw
niet rijzen.
Zoo denkt het Geloof, maar het ongeloof,
dat vooral in onze dagen het hoofd zoo
driest opheft, wil van dat alles niets weten.
De ongeloovige wetenschap doet in haar
kerkverachting alles, om den invloed van
het Christendom op de vrouw te fnuiken;
de libre penseur is er zich zeer goed van
bewust, dat de moeders de toekomst der
maatschappij (onder Gods toelating, voegen
wij er bij) in handen hebben.
Het is daarom, dat steeds meer moeite
wordt aangewend om de vrouw van de Kerk
aftehouden.Tot eiken prijs moet iedere vrouw
van priesteres in het Godsrijk tot dienares
van den geest des afvals worden verlaagd.
Eu gelijk de Heiland bet reeds eenmaal
zoo treffend vertolkte de kinderen dezer
FEUILLETON.
Een CMneesch. middagmaal.
Wanneer een rijk Chinees zijn vrienden en
kennissen een diner wenscht aan te bieden, laat
hij dagen van te voren zijn geheele huis schoon
maken en opsieren. Bij de ontvangst geleidt hij
dan zijn gasten door een rij pronkvertrekken,
ook door binnenplaatsen en tenten, die met
bloembedden, fonteinen en wtelderige grasperken
versierd zijn; hij neemt daarbij dan gaarne de
betuigingen van bewondering in ontvangst die
zijn gasten hem in ruime mate toezwaaien. Ten
laatste betreedt de gast de eetzaal, waar men
met veel complimenten en plichtplegingen plaats
neemt. Men gebruikt dan eerst een soep van
Indische zwaluwnesten, die in kleine porceloinen
kopjes wordt rondgereikt, na de soep worden
de schotels vijftien tot twintigmaal gewisseld en
dikwijls staan daarvan zestig verschillende op
tafel. Bij verschillende gerechten is het geheel
onmogelijk de beslanddeelen te erkennen, want
de kookkunst der Chineezen is zeer ingewikkeld.
Tot de meest bekende behooren onder anderen;
wereld zijn voorzichtig in hun geslacht.
Aan behendigheid ontbreekt het der kinde
ren der duisternis meestal niet.
Met het satanisch instinct hun eigen,
hebben de ongeloovigen ontdekt, hoe de ge-
loovige vrouw haar adeldom van ziel vooral
heerlijk openbaart op het veld der philan
thropic. Daar schittert zij reeds sedert eeu
wen, als hulpe der Kerk, in den schoonsten
luister. Doch ook van dat terrein wil het
ongeloof haar verdringen. Het ongeloof
erkent dat de vrouw als philantrope, in
dienst der Kerk, veel deed. Wat zij, als
zoodanig, verrichtte, was (zegt het onge
loof) volstrekt niet onvoorwaardelijk goed
te keureu. En dat zij zoo onvolkomen haar
taak vervulde, moet enkel hieraan worden
toegeschreven, dat (wij citeeren uit een dus
genaamd wetenschappelijk werk) zij veelal
een hulpe der Kerk was in lijdelijken zin:
zij gehoorzaamde hare werkgeefster met
een blinddoek voor de oogen.
Zou dat alles waar zijn? Waren het ze
delijk verblinde vrouwen, die op de slag
velden de verminkten verpleegden, dester-
venden laafden, de dooden ten grave droe
gen? Waren het zedelijk verblinde vrouwen,
die in de gasthuizen en aan de ziekbedden
een geduld openbaarden dat de bewonde
ring der geneesheeren opwekte? Waren het
zedelijk verblinde vrouwen, die de verlore
nen opzochten, de gevallenen ophieven, de
armen troostten, de lijdenden verkwikten,
de zwakken steunden
Waren dat daden van blinde gehoor
zaamheid, of wel van zelfstandig werkende
liefde?
Wij gelooven het laatste; wij gelooven
dat de Kerk de vrouw niet tot slavin ver
laagt, veeleer haar tot medewerkster Gods
verhoogt. De dwaze, goddelooze redeneering
van het ongeloof, vindt haar wortel in de
volslagen onkunde, welke bij de ongeloo
vigen heerscht omtrent het wezen en den
zegen vau het Christendom. De vrijdenker
oordeelt over het Christendom en het Evan
gelie als de blinde over de kleuren. De on
geloovigen bazelen over een blinddoek, die
de vrouw door de Kerk zou worden voor
de oogen gebonden, maar het ongeloof zelf
is de noodluttigste verblinding, welke men
zich denken kan. De liefde, welke door den
Heiland in het hart der vrouw wordt ge
wekt, brengt haar juist in een toestand
van helderzien. Geen uitspraak, die meer
ongegrond is, dan deze: de liefde is blind.
Blind maakt de hevige hartstocht, de on
gebreidelde zinnelust, <loch wat hebben
die lage bewegingen te maken met de
liefde?
gestoofde duiveneieren, wild kattenvleesch, fri—
kassee van kikvorschen, gedroogde en sterk
gekruide wormen, die de plaats van onzen ca-
viaar innemen en den eetlust moeten op
wekken, gebraden krekels, haaivisschen-vinnen
en andere Ckineescke lekkernijen, die een Euro-
peesch verhemelte al heel moeilijk zou kunnen
verdragen. In plaats van messen en vorken be
dient men zich van kleine tinnen staafjes, die
met zilver beslagen zijn en die de Chineezen
met sierlijke behendigheid weten te hanteeren.
De eenige drank, die bij deze spijzen gebruikt
wordt, is de zoogenaamde Sai Ramg, dat is
suikerwater met wijn vermengd, dat evenzoo in
kopjes wordt rondgereikt. Met dezen onschuldigen
drank drinken de gasten wederkeerig elkanders
gezondheid, terwijl zij het kopje met beide handen
aanvatten, het onder veel buigingen en heftig
hoofdschudden ledigen en ten laatste omkeeren
ten teeken dat het ledig is. Onder het diner
worden pantomimes uitgevoerd en zoogenaamde
symphonieën voorgedragen, waarbij cymbalen,
trommels en trompetten een ontzettend gedruisch
veroorzaken.
Merkwaardig noemeu wij het feit, dat
in hetzelfde betoog, waarin de gewraakte
uitdrukking voorkomt, ook wordt geleerd,
■»dat het niet is het zedelijk gevoelmaar het
door kennis ontunkkelde zedelijk gevoel waar
aan de maatschappij dagelijks meer behoefte
zal krijgen.
Die belijdenis heldert alles op. De on
geloovige wetenschap gaat uit vau de stel
ling, dat kennis boven alles staat; dat zij
de belofte heeft des tegenwoordigen levens;
aan een toekomend leven gelooft het on
geloof natuurlijk ook niet.
Een zedelijk gevoel, vrucht van de gods
dienstige overtuiging, in elk geval door
haar ontwikkeld, geadeld en gewijd, be
staat voor de materialisten, de godverza-
kers, niet. Zij willen dus de vrouw eukel
stellen onder den invloed van de kennis,
en dat niet van die wetenschap, van welke
de vrees des Heeren een begin is, maar
van een ongeloovige wetenschap, van die
keu nis alzoo, die met de heiligste traditie
brak, die de diepste behoeften van het
mensehelijk hart onbevredigd laat.
De ongeloovige auteur (wiens getuigenis
ons deze regelen in de pen geeft) wil dus
de vrouw wel philanthrope doen blijven,
doch zij moet worden dienares der weten
schappelijke philanthropic. Niet het Kruis,
maar de aapmensch, als symbool van het
Darwinisme, moet het tieken zijn, waarin
de vrouw als menschenvriendin overwin
nen zal.
Onbarmhartig wil men alzoo de vrouw
van de teederheid des Geloofs berooven,
om haar te doen deelen in de gewaande
sterkte van de wetenschap, van de weten
schap die niet wil weten (onze pen weigert
bijkans het neer te schrijven) van God.
Zal die toeleg ooit kunnen slagen? Wij
gelooven en hopen het niet. Laten wij nog
sterker spreken en het nadrukkelijk belijden:
wij weten het zeker, dat de toekomst, gelijk
het Christelijk verleden en heden, aan de
Christen-vrouw zal behooren; de vrouw,
die Christin is, veelt zich zoo machtig
aangetrokken tot dien grooten Lijder, dat
zij Hem moet blijven volgen, Hem niet
verlaten kan. Naar de stem der ontkenning,
der Christus-verguizing, luistert de vrouw
niet licht, al zijn er enkele vrouwen (en
de van haar Geloof vervallen vrouw wordt
een duivelin) die vloeken, wat zij eeuwig
moesten zegenen.
Gelukkig voorwaar, dat dit als waarheid
kan worden terneer geschreven; zal dat
ook later zoo zijn, dan moeten vooral de
moeders veel bidden om afwending van
het gevaar 't welk dreigt dat de maatschappij
Een Amerikaansch blad verhaalt de volgende
vermakelijke Inzonderheid uit het leven van den
president Abraham Lincoln.
In den avond, die de congresvergaderingen
voorafging, kwam Lincoln eerst om 11 uur thuis.
Den volgenden dag maakle mevr. Lincoln, dieniet
tot de zachtaardigste behoorde, haren echtgenoot
hare meening daaromtrent duidelijk. Zij gaf hem
onomwonden te verstaan, dat de politiek hem
tot allerlei slechte gewoonten verleidde, hem tot
laat in den nacht in .allerlei koffiehuizen deed
vertoeven, terwijl zij met de kinderen alleen
thuis zat, en dat zij in geenen deele van zins
was, dergelijke onordelijkheden verder te ver
dragen. „Van daag," zoo besloot zij haar ser-
moou, „zeg ik u, Abraham, dat ik precies om
10 uur ter ruste ga. Zijt gij voor dien tijd thuis,
dan is 't goed; zoo niet, dan laat ik u ook niet
meer in huis."
Het sloeg 's avonds 10 uur en mevrouw Lin
coln begaf zich als een vrouw van de klok en
van haar woord, ter ruste. Ongeveer een uur
later schelde Lincoln aan; hij had echter lang
(tijdelijk) geheel zou worden ontchristelijkt.
Het is juist op de moeders, dat wij het
oog richten, als wij gevaar liepen te gaan
wanhopen aan de toekomst der maat
schappij.
De overwinning van het Kruis, zal mee
door het gebed en de daden der vrouwen
worden bevochten, alzoo niet met vleesche-
lijke, doch met geestelijke wapens. De
wetenschappelijke philanthropie,* over
welke de ongeloovigen oreeren, is uit het
vleesch; de liefde, waardoor de geloovige
vrouw wordt be/.ield, is uit God.
Steunende op die waarheid, zijn wij niet
bovenmate ontrust over de teekenen des
tijds, ook in verband tot de vrouw. Zij
knielt voor het Kruis en diarom kan zij
andereu opheffen eu wordt zij zelve voor afval
bewaard.
Het voorstel-Reicheusperger, tot weder op
neming iu de Pruisische Grondwet der arti
kelen 17 en 21, betreffende de godsdienstvrij
heid, zal tegen 16 dezer in het Huis van
Afgevaardigden aan de orde worden gesteld.
De Standerd meldt uit Kaïro dat de
schoonbroeder van den Mahdi gearresteerd
en gevankelijk te Kaïro is binnengebracht.
De schoobroeder spreekt tegen dat de Mahdi
de rol van een profeet speelt; zijne rol is
geheel van politieken aard, hij heeft namelijk
ten doel wegjaging van alle vreemdelingen
die door belastingdruk en onderdrukking der
slavernij Soedan ruïneerden.
De limes verneemt uit Durban tegen
strijdige berichten omtrent Madagascar.
De ontvangst der onlangs teruggekeerde
gezanten door de Koningin maakt een ge-
biedsafstand aan Frankrijk onwaarschijnlijk;
zij prees en juichte de anti-Fransche houding
der gezanten warm toe.
Volgens bericht aan de Times uit Phi
ladelphia heerscht er in het Congres groote
verbittering tegen de Europeesche landen,
die den invoer van Amerikaansch gezouten
vleesch verboden hebben, waardoor de uit
voer belangrijk is verminderd. Er zijn ver
scheidene wetsontwerpen ingediend met het
doel om retaliatie-maatregelen te nemen.
De Standard behelst eene dépêche uit
Tamatave van 26 December, waarin ge
meld wordt dat de vredesonderhandelingen
tusschen de Franschen en de Hovas mis
lukt zijn. De laatsten weigerden hetFransche
protectoraat aan te nemen.
Uit Lyon zijn naar Toulon luchtvaar-
ders onder aanvoering van een kapitein
der genie vertrokken om zich naar Tong-
schellen, eer er boven een raam openging, waar
uit een vrouwenhoofd verscheen, hetgeen riep;
Wie is daar?
Ik!
Gij weet Abraham, wat ik u gezegd heb?
Ja, maar vrouw, ik heb u iets heel bizonders
mee te deelen. Laat me binnen!
Dat zal wel weer politieke onzin zijn!
Neen, vrouw, het is bizonder gewichtig. Ik
heb een telegram gekregen, dat ik tot president
ben verkozen.
O, Abraham, riep mevrouw Lincoln op den
toon vau de hoogste verontwaardiging, nu is het
wezenlijk te erg! Ik heb tot nu toe slechts ver
moed, dat gij buitenshuis misbruik maakt van
sterken drank, nu echter heb ik zekerheid. Ga
heen en slaap uw roes uit, waar gij hem op
gedaan hebt!"
Ratelend werd het venster dicht geworpen.
Tot niet geringe verwondering van de bemin -
nelijke vrouw, werd Lincolns benoeming den
volgenden dag officieel bekend gemaakt.
Of Lincoln, tijdens hij president was, de huis
sleutel mee mocht nemen, verhaalt het Ameri-
kaansche blad niet.
