NIEUWE
No. 842.
Donderdag 23 October 1884
9e Jaargang
11^
Ouders en School.
BUITENLAND.
HAARLEMHCHE C0I1RAAT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maauden voor Haarlem r
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het Buitenland
Afzonderlijke Nummers
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
0,85
1-
1,50
0,06
AGHTE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers K ÏJ P P E E S LAUEEY.
Het is eene algemeen bekende waarheid
dat er tusschen de beide faktoren, ouders
en school, een innig verband moet bestaan
en eene nauwe samen werking dient plaats
te vinden, en wel in die mate dat, zoo beiden
niet hand in hand werken, de moeilijkste
arbeid voor de ontluikende menschenplaut,
die vau de opvoeding, nimmer kan gelukken.
De oplossing der sociale vraag voor de
toekomst ligt in de handen der ouders en
der school. Zeer vele ouders verkeeren helaas
in den waan, dat de school niet meer is
dan eene openbare drilplaats, waar de weten
schappen, die hunne kinderen moeten op
doen, in den kortst mogelijken tijd door
den onderwijzer in de hersens der kindereu
moeten worden gepompt, teneinde zij spoedig
»in de verdienstenkomen of eene positie
verkrijgen in de maatschappij. Veelal wordt
er niet aan gedacht (en toch moest ieder
christelijk vader, ieder christelijke moeder
zulks weten en beseffen) dat de school geen
drilplaats is, maar dat deze inrichting de
roeping heeft godsdienstige menscheu, goede
Christenen te vormen. De school moet niet
alleen leeren, zij moet ook opvoeden.
Vele ouders echter staan, door hunne
hoogst afkeurenswaardige handelingen, de
school in de uitoefening van haar roeping
in den weg; sommigen maken haar de op
voeding geheel en al onmogelijk. Dit laatste
is natuurlijk het geval, als school en huis
niet harntoniëeren, doordien de ouders uit
persoonlijken ongenegenheid of afkeer tegen
den ouderwijzer, hunne kinderen datgene
veroorloven, wat de onderwijzer verboden
heeft, en omgekeerd. De onderwijzer moet
het weerspannige kind straffen, doch die
handeling wordt hem dikwijls door een
zijdig oordeelende ouders hoogst kwalijk ge
nomen. Eu nu vragen wij, hoe zal de onder
wijzer aan de opvoeding van het kind mede
kunnen werken, als men het hem als 't
ware onmogelijk maakt den kwaden wil
van den leerling, door het opleggen van
straf, te beteugelen.
Wat toch zal het gevolg zijn, wanneer
ouders de school tegenwerken? Zij zullen
ongetwijfeld de bitterste vruchten van hun
arbeid plukken. Wie wind zaait zal storm
oogsten. Helaas hoe menigmaal wordt het
door de onderwijzers geconstateerd dat kin
deren door hunne ouders genoodzaakt worden
aan den onderwijzer eene onwaarheid te
zeggen. Ja, 't is zelfs gebeurd, dat onder
wijzers, die kinderen bestraften, omdat dezen
in de leugen standvastig volhardden, in de
grootste ongenaamhedeu werden gewikkeld
met de ouders en de verwanten der leerlingen.
Dat onverstandige, dwaze ouders de zaak
FEUILLETON.
Op Wilhelmshöhe.
Wat men den eersten Napoleon ook moge ten
laste leggen, zeker niet gemis aan belangstelling
m zijn bloedverwanten. Als erkend hoofd zijner
familie bezorgde hij aan al zijn naastbestaanden
een zeer voorname betrekking, zonder juist altijd
te vragen of de man wel geschikt was voor het
ambt. Misschien meende hij, dat met het ambt
°°k de kennis wel komen zou.
In deze meening vergiste de trotsche Keizer
zich echter deerlijk, toen hij zijn jongs ten broe
der Jéróme tot Souverein van het nieuw ge
vormde KoninkrijkWestfalen verhief (1807'13).
Koning zijn was voor dezen gewezen luitenant
ter zee niets anders dan lekker eten en drinken,
partijtjes houden, feestmalen geven, rijden, ros
sen en pret maken zonder einde. Om de regee
ring bekommerde hij zich letterlijk niets, en hij gaf
zich evenmin moeite om ook maar één woord
der opvoeding in de school onmogelijk maken,
maar ook eene groote verantwoordelijkheid
op zich ladenligt, dunkt ons, op de
vlakke hand.
Daar zijn ouders, die aan niemand dan
aan zich zelveu het recht toekennen hunne
kinderen te straffen. Zij redeneeren aldus:
»het zijn onze kinderen, voor hunne ge
breken worden ze door ons gestraft, een
ander behoeft dit alzoo niet te doen.«Aan
zulke ouders willen wij echter de vraag
stellen: zijn dan werkelijk uwe kinderen
uitsluitend uw eigendomZijn zij n:et veel
eer het eigendom van God, die naast de
ouders, ook nog andere opvoeders aan het
menschelijk geslacht heeft gegeven. Leert
dan den kinderen achting hebben voor
hunne onderwijzers en overheden, dan
zullen zij ook achting hebben voor hunne
ouders. Helpt de Kerk en de School doo r
eene heilvolle samenwerking, doet nu en dan
onderzoek naar den ijver en naar het ze
delijk gedrag uwer kinderen. Verzuimt gij
dit, dan kunt gij verzekerd zijn, dat gij
in uwe lievelingen eene tuchtroede kweekt
en dat eenmaal het gewicht hunner ver
loren ziel zwaar op u zal drukken.
Ouders, werkt toch steeds in vereenigiug
met den onderwijzer aan de opvoeding uwer
kinderen; gelooft niet dat de onderwijzer
in uwe rechten treedt als hij uw kind straft
meent niet dat de kinderen steeds de ta
lenten, de bekwaamheden en zelfs de deug
den hunner ouders hebben geërfd. O, hoe
vele ouders houden hunne kinderen voor
beter, deugdzamer, geschikter, talentvoller
dan andere kinderen, juist omdat zij de
hunnen zijn. Sommigen gaan in hunne ver
blindheid zelfs zóó ver, hunne kinderen voor
engelen te houden, op wie niets mag wor
den aangemerkt. Dit is niets dan ijdele
waan En uit dezen waan komt het kren
kende wantrouwen voort tegen de onder
wijzers die dan toch de ouders in hun
moeilijke taak moeten ter zijde staan. Uit
dien waan ontkiemt ook de gevoeligheid
en de prikkelbaarheid der ouders, die zich
openbaart als de opvoeder in de school al
zijne leerlingen met gelijke maat meet en
zich niet door stand of positie der ouders
tot partijdigheid wil laten bewegen. Zijt
gij verstandige, zijt gij christelijke ouders,
dan moet gij het ook kunnen aanzien, dat
men uwe kinderen straft op dezelfde wijze
als alle andere. Dat bevestigt den zin voor
orde in uw kind, en gij hebt dus alle reden
voor de tuchtiging, die uw spruit heeft
ondergaan, den ouderwijzer te danken. De
ouders zullen wel doen als hunne kinderen,
zich over de onderwijzers beklagen, niet
toe te geven aan hunne gevoeligheid en
prikkelbaarheid. Een terechtwijzing, met
van de taal zijner onderdanen te leeren. Dit ge
drag mishaagde den Keizer zeer. Hij trok voor
en na de teugels van het bewind aan zich. West-
falen werd voortaan uit Parijs bestuurd in plaats
van uit Kassei, en den jeugdigen losbol werd
slechts de schijn van het koningschap overge
laten. Jéróme kon zich daarin best schikken als
hij zijn dagen maar in dolle pret kon slijten,
deerde hem de rest al heel weinig. Zelfs bekom
merde hij zich volstrekt niet om de herhaalde
ontevredenheid des Keizers, die in eiken vol
genden brief dreigender geuit werd. De levens
lustige Koning hoorde lachend den inhoud aan,
sloot den brief in zijn cassette en zette zijn leven
van vroolijk Fransje ongestoord voort. Eens echter
scheen zulk een keizerlijken brief indruk op hem
te maken en waarlijk ook niet zonder reden.
Hij luidde
//Aan mijn broeder Jéróme Napoleon, Koning
van Westfalen.
Alles wat ik van u hoor, bewijst dat gij doof
blijft voor mijn raadgevingen, mijn vermaningen
en bevelen. Gij verwaarloost de regeering, be
den noodigen ernst tot den gestrafte ge~
richtzal eene uitmuntende uitwerking ver
oorzaken. Inderdaad hoe meer eendracht
er heerscht tusschen huis en school, tus
schen ouders en onderwijzers, hoe beter zal
dit zijn voor het tijdelijke en eeuwige geluk
der kinderen. Geen zaak, die zooveel samen
werking eischt, zooveel harmonie, dan die
van de opvoeding en het onderwijs der
kinderen. Waar die harmonie bestaat, daar
mag met volle recht op zegen gehoopt wor
den. Waar de noodige samenwerking ont
breekt, daar ligt een elleudige toekomst
in 't verschiet voor ouders en kind.
Opvoeding en ouderwijs zijn onafschei
delijk van elkander. Wee zoo deze beide
zaken van elkander gescheiden worden.
Men kan de vorming van karakter, de ont
wikkeling van den mensch tot hoofddoel
stellen, zoodat men het bijbrengen van
kennis meer als middel beschouwt; men kan
ook soms omgekeerd de vermeerdering van
keunis rechtstreeks beoogen en wat daaruit
voortvloeit ter vorming als winst bovendien
aanmerken, maar het is onmogelijk een
mensch behoorlijk op te voeden, zonder
hem tevens te onderwijzen, onmogelijk
ook iemand te ouderwijzen zonder hem
tevens op te voeden.
Wie het eene zonder het andere beproeft
levert ongetwijfeld bedorven werk.
Aangaande de gemeenteraads-verkiezin-
gen die Zondag 11. in België hebben plaats
gehad zegt het Journal de Bruxelles het
volgende: Wettelijk en numeriek hebben
deze verkiezingen in den toestand geeuerlei
verandering gebracht. De Gemeenteraden
in de groote centra van bevolking blijven
wat zij waren, met dit onderscheid, dat zij
overal met kracht bestreden zijn in plaatsen
waar sedert lang geen strijd was geweest;
en de krachtige minderheden, door de op
positie verkregen, wijzen aan, dat onze
plastelandsbevolking nog niet geheel be
dorven is door de factiegeest, die ons naar
den afgrond wil slepen. Wij verliezen niets
in de steden en wij hebben er eerbied
waardige, vastberaden en goed georgani
seerde minderheden gewonnenHet blad
wijst op Mechelen, Tongeren, Furnes,
Nieuwpoort, Boom, Binche enzTe
Brussel, waar de lijst van de Associatio?i
libérale werd gesteund door doctrinairen,
progressisten, radicalen, republikeinen en
socialisten, is de minderheid der vereenigde
coustitutioneelen niet ontmoedigend. Wij
smeeken onze vrienden, geen haarbreed af
te wijken van het door hen gekozen ter
rein. Hun overwinnaars zullen meer ver
moeit u volstrekt uiel met zaken en houdt zelfs
uwe waardigheid niet op. Weet, dat het koning
schap een beroep is, dat men leeren moet, en
dat er zonder uiterlijk vertoon geen souvereiniteit
bestaat. Gij hondt alleen van slempen en pret
maken; het eerste verstompt uw verstand, het
tweede maakt u bespottelijk. Blijf een half uur
aan tafeldat is lang genoeg, en beperk uw
uitspattingen. De Bisschop van Paderborn, dien
ik u tot Aalmoezenier gegeven heb, schrijft aan
mijn Minister van Eeredienst, dat gij u nooit
met hem over geestelijke aangelegenheden on
derhoudt. Dat is erg; men moet in alles be
langstellen, vooral in den Godsdienst. Gij hebt
uw kamerheer Merfelt naar Hannover verbannen,
omdat, naar gij hem gezegd hebt, zijn aanhou
dend geteem over de étiquette u lastig viel. Nu
nog fraaier; denkt gij dan zelf in staat te zijn
uwe koningsrol te spelen, als niemand u daarin
onderricht? Eoep Merfeldt terug; ik laat u nog
den schijn om dit vrijwillig te doen. Gij ver
waarloost de Koningin. Is een Wurtembergsche
koningsdochter voor u nog geen groote damo
legen wezeu dan zij zeivenOver
't geheel is de dag niet. slecht geweest.
Wij hadden hem echter beter gewenscht.
De factiegeest, waaronder ons land sedert
10 Juni lijdt, is niet verstikt en de ge
compromitteerde* Burgemeesters van Brus
sel en Antwerpen zullen onbeschaamder
worden dan ooit. Gelukkig vertegenwoor
digen zij een zeer kleine minderheid in het
land en een zwakke meerderheid in hun
eigen gemeenten
Als naar gewoonte zijn door de libera
len na afloop der verkiezingen hier en daar
ernstige ongeregeldheden gepleegd en moes
ten verschillende Katholieke inrichtingen
en kloosters het zeer misgelden.
De Fransche Kamer heeft met 318
tegen 37 stemmen het eerste artikel aan
genomen van het ontwerp tot verzekering
der werklieden tegen ongevallen in de fa
brieken, enz.
Eenige anarchisten te St. Etienne hebben
getracht een gedeelte der gendarmerie met
ontplofbare stoffen in de lucht te doen
vliegen. Gelukkig werd slechts stoffelijke
schade veroorzaakt.
Negen anarchisten zijn in hechtenis ge
nomen.
Te Berlijn is een particulier telegram
ontvangen, inhoudende dat de Duitsche oor
logskorvet Leipzig den 5 September in Porto-
Seguro, met inwilliging van den neger
koning Meusah, de Duitsche vlag heeft ge-
heschen en dat gebied onder Duitsche be
scherming heeft geplaatst. Porto-Seguro
vormt eene aansluiting tusschen de Duitsche
terreinen in Bageida en die in Klein Pope.
Wegens het overlijden van den Hertog
is de Regentschapsraad bijeengekomen, die
bekend gemaakt heeft dat hij, ingevolge de
wet op het Regentschap van 1879, de voor-
loopige Regeering des Lauds op zich
nemen zal.
De Landsvergadering zal in 't belang
eener grondwettige medewerkingeen door
de omstandigheden eenigszius noodzakelijk
geworden stap onverwijld bijeengeroepen
worden.
Op grond van den tegenstand der
Egyptische regeering is het plan van Lord
Northbrook om het Egyptische leger geheel
af te schaffen, opgegeven, en besloten het
leger tot op 3000 man te verminderen. Door
dien maatregel zal de oorlogsbegrooting
met 150,000 per jaar inkrimpen, terwijl
die voor de politie zal worden teruggebracht
op 200,000, niettegenstaande het plan
is gemaakt de werkelijk dienstdoende politie
macht uiet 1200 man te vergrooteu.
Te Moskou hebben er 11. Dinsdag
van wege de studenten ongeregeldheden
plaats gehad. De verzending van daarop
genoeg? Uw levenswijs maakt u bespottelijk en
verachtelijk, en zoo gij die niet verandert, zal
ik daaraan een einde weteu te maken. Wat ik
verder in uw belang en in dat uwer natie te
zeggen heb, deel ik mee aan uwen Minister Simeon,
die u daarvan in kennis zal stellen.
Napoleon."
Beurtelings lachend en brommend had Jéróme
dezen brief gelezen of liever hooren lezeu, want
Pigault-Lebrun, zijn secretaris, had hem het on
duidelijke schrift des Keizers moeten ontcijferen.
,/Nog al raak, vindt ge niet, Lebrun?" vraagt
de Koning schertsend aan zijn secretaris. „Maar
ditmaal zullen we er op dienen. Gij maakt mij
terstond een antwoord gereed, maar flink, op
pooten, hoor, dan zal ik het overschrijven. Laat
ze dan in Parijs ook eens lachen." Lebrun
zette zich aan zijn schrijftafel, en nog dien eigen
dag zond Jéróme den volgenden brief aan den
KelZer' Slot volgt.)
