NIEUWE
\o. 895.
Zondag 26 April 1885.
lOdt» Jaargang.
Loge en Nevohitie.
Hoe de wilden tellen.
ABOHNEMENTSPBIJS
Per 3 maanden voor Haarlem j 0,83
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p, p. 1,
Voor het Buitenland 1,50
Afzjuderlijke Nummers 0,06
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
B (TKEAÏÏ: St. Jansstraat Haarlem.
DRA
AGITE MA NON AGITATE.
PBIJS DEB ADVEBTEHTIÉK
Van 16 regels30 Cents
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers K UPPERS LA URE Y.
Vervolg.)
De tempel van Salomo was op hevel
van Jehova gebouwd geworden. Hij was
het heiligdom, waar het uitverkoren volk
heentrok, de ster, welke men in alle om
standigheden des levens moest in 't oog
houden, het middel- en vereeuigingspuut
van Israël. Nadat dit heerlijke gedenkteeken
vele jareu in pracht en glans had gestaan,
werd het in de asch gelegd. Het uitver
koren volk werd in ketenen en boeien
naar Babel gevoerd. Eindelijk erbarmde
Jehova zich over het volk en liet het we
derom terugkeereu naar het land zijuer
vaderen. Een afgodisch Vorst was tot werk
tuig der Goddelijke genade uitverkoren en
veroorloofde het ongelukkige volk niet alleen
deu terugkeer, maar bood hun ook de midde
len aan tot deu herbouw vau den tempel.
Iu dit beeld nu vond de bijbelkuudige
tiran het omhulsel van zijn werk. De tem
pel van Salomo in zijn eersten glans is het
teekeu van deu eersten toestand des men-
sclieu. De ceremoniën en het geloof zijn
zinnebeelden der algemeeue menschenliefde.
De verwoesting van den tempel en de sla
vernij beteekenen hoovaardij en gierigheid,
welke ondeugden de meuscheu uit hun na
tuurlijken toestand hebben gerukt en die
tirannie en slavernij hebben ingevoerd. De
Assyriërs, het onbarmhartige leger, dat zijn
de Koningen, de Vorsten en de uitvoerders
van den wil der overheid. Het uitverkoren
volk eindelijk zouden de vrijmetselaars zjjn,
die de oorspronkelijke gelijkheid der meu
scheu, door vernietiging der vorstelijke
macht zouden herstellen.
De vrijheid en gelijkheid, deze beginselen
der vrijmetselarij, zijn volgens hare be
wering als natuurrecht den meusch gegeven
en niemand mag daaraan iets veranderen.
Alle voorrechten zijn aanmatiging en moeten
vervallen. Men vernedert zich en verduistert
den glans, men verliest de gausche waarde
zijuer natuur, als men in andere meuschen
iets hoogers meent te zien, als men zich
verlaagt iemand voor beter en verhevener
te houden, dan men zelf is. De loge, zoo
verzekeren hare leden, zal de tirannie ver
drijven, zij zal alle oneffenheden der men-
schelijke maatschappij doen verdwijnen,
de fakkol der tweedracht uitdooveu en door
verdelging der vorsten, den oorspronkelijken
toestand van gelukzaligheid, het gouden
tijdperk der meuschheid weder herstel len.
Deze plauneu worden deu onwetende
verborgen ouder het beeld van deu tempel
van Salomo, het vrijmetselaars-tseken der
vrijheid en gelijkheid.
FEUILLETON.
Tabaksrook.
In een Warschauer blad kwam dezer dagen een
artikel voor van zekeren dokter Zulinskiwaarin
deze zijne bevindingen uiteeuzetie betreffende den
invloed van tabaksrook op het gestel van men-
schen en dieren. Deze rook is vergiftigd, doch
weinig gevaarlijk voor den meusch, wanneer hij
hem niet inslikt, maar doodelijk wanneer dit
wel gebeurt. Niet alleen de nicotine is dus in de
tabak te vreezen, maar ook de tabaksrook, die
zeer veel colidine en andere gevaarlijke bestand-
deelen bevat.De rooker van sigaren krijgt meer ver
gif binnen,dan die van sigaretten.De rooker,die zijn
tabaksrook eerst door den mond krijgt, nadat hij
hem dooi het water heeft doen gaan, brengt ae
schadelijke kracht van deu rook tot een geringe
verhouding terug.
De minst gekleurde tabak is ook het minst ge-
Cromwell wist, nadat hij de hoogste
macht had bereikt aan zijne lievelings
schepping zulk eene verspreiding te geven,
dat in de drie vereenigde koninkrijken de
loges als paddestoelen uit deu grond ver
rezen. Iedereen wilde lid worden, de eene uit
nieuwsgierigheid, de andere uit ijdelheid
en niet weinigen in de hoop invloed en
hulp te verwerven.
Binnen weinig jaren nam bijna gansch
Engeland de grondstellingen der vrijmet
selaars aan en Cromwell zag zich in het
zekere bezit van zijne door koningsmoord
verkregen heerschappij. Men bewonderde
den man en men hield een dankfeest voor
de weldaden, die God der natie had be
wezen. De orde stoud toenmaals op het
hoogste punt van haar glorie en werd iu
den persoon van haren stichter door de
misleide massa bijna vergood.
Dit succes verwekte bij Cromwell het
plan om ook bij andere volken, ja bij de
gausche wereld, de nieuwe inrichting iu
te voeren. Er werd eene commissie van
zeven broeders en vier secretarissen be
noemd, om dit plan te verwezenlijken. De
aardbodem werd volgens hun plan iu vier
provinciën verdeeld, waarvan Frankrijk,
Zwitserland en Italië de eerste, Duitschlaud
de tweede, de Noordsche Rijken en Turkije
de derde, Oost- en West-Iudië de vierde
zou uitmaken. Ieder secretaris was voor
ééne provincie aangewezen, en moest corres
pondentie houden met de moederloge te
Londen, opdat deze aan Cromwell steeds
nauwkeurig verslag kou doen van alle ge
beurtenissen bij de volkereu en van de
gezindheid der onderdanen jegens de over
heid. Cromwell gaf jaarlijks 10,000 ter
bestrijding van de onkosten en als het noo-
dig mocht zijn, nog meer.
Het kou dus geen verwondering baren,
dat Frankrijk, Italië en Duitschland spoe
dig door dit vergift bezoedeld waren. En
het is dus bewezen, dat de gezamenlijke
loges der aarde van de Eugelschen afkomstig
zijn, en het zou inderdaad niet vreemd zijn
als nog in onze dagen de loges bij de ver
schillende lauden hunne bevelen uit Londen
ontvingen? Men scheldt in alle toonaarden
de Ultramoutaueu uit, wier hoofd aan
gene zijde der Alpen zetelt, doch waarom
trekt men niet te velde tegen een systeem
van vereenigiugeu, die onbeperkte gehoor
zaamheid verschuldigd zijn aan de heve
len, welke haar vau gene zijde van 't
Kanaal worden toegezonden? Het is toch
eeue stellige waarheid, dat de Ultramou
taueu, wier Opperherder in 't openbaar
voor de gausche wereld {urbi et orbï) chris
telijke heil waarheden verkoudigt, geheel eu
vaarlijk voor den gebruiker, doch de kleur is
dikwijls bedriegelijk: de tabak wordt meest bleek
gemaakt door middel vau scheikundige bijvoe
gingen, die niet altijd zonder gevaar zijn. Tabak
vau bleeke kleur is dikwijls zeer bijtend. De
zoogenaamde Gaporal vau de Erausche regie is
van deze soort, evenals de gomeeue Engelsche
tabaksoort Birdseye genaamd. Deze tabakssoorten
veroorzaken, bij hooge temperatuur, dikwijls lichte
ontstekingen op de tong. Grijsaards moeten die
tabak vooral niet gebruiken en zich bij voorkeur
van zwarte soorten bedienen.
't Is grappig om te zien als de bewoners
van Kamschatka beproeven boven de 10 to re
kenen, want als zij eenmaal de vingers van hunne
beide handen geteld hebben, slaan zij ze dicht,
eu dat boteekent 10; daarna beginnen zij aan
hunne teenen en tellen tot 20, maar dan worden
zij verlegen eu roepen: „Matcha," hetgeen zeggen
wil; „waar moet ik meer van daau halen?"
al ongevaarlijk zijn, in vergelijking met een
bondgenootschap, dat op revolutionnaireu
basis steunend, zijne bevelen uit een vreemd
land ontvangt en deze zorgvuldig geheim
moet houdeu.
In geeu land voudeu Cromwells afgezan
ten een zoo vruchtbaren bodem voor huu
onheilvol zaad, dau in Frankrijk. De zede
loosheid eu geldverspilling van het Hof
verwekten ontevredenheid bij het volk. Men
speelde iu Parijs met vuur, niet deukende
dat dit gevaarlijk element eenmaal Troon
en Lauu zou verwoesten. Ijverige leden
der loge waren de zedelooze Voltaire eu
het type van onzedelijkheid, Rousseau, als
mede Diderot, d'Alernbert, Mirabeau, Sieyes,
Lafayette, Camille Desmoulius, Dautou,
Robespierre, Marat, Santerre, Petiou eu
Philippe Egalité (Prins van Orleans) enz.
Zulke lieden konden er op roemen, aau
de monarchie deu doodsteek te hebben ge
geven en den ougolukkigeu Lodewijk XVI
aan het schavot te hebben overgeleverd.
»Toen in de loge,zeido br.\ Brémoud
teMarseille, »de woorden: vrijheidgelijkheid
broederschapweerklonken, was de revolutie
in 't aanzijn geroepen. «God werd verworpen,
de Koning en zijne getrouwen vermoord.
De loge triumfeerde, zij bebeerschte het
land eu alle broeders vau het aardrijk
juichten haar toe. Maar als Krouos, zoo
verslindt ook de revolutie hare eigene kin
deren. De aera der vrijmetselaars-gelukza
ligheid veranderde in een strijd der loge-
leiders om het erfgoed der Koningen. Bij
dozijnen vielen de hoofden der revolutie
aanvoerders ouder de guillotine, de vrijheid
bestond nu in den dorst naar bloed. Dat
was nu het terugkeereu naar het gouden
tijdperk, 't welk jaren geleden door de loge
was beloofd. De lijdenskelk was echter nog
niet geledigd. Er moest een tiran komen,
die den sabel der tirannie zwaarder op het
land zou drukken dau ooit de konings
scepter had gedaan.
Napoleon vertrapte met staleu voeten
de revolutie eu wist de vrijmetselaars aau
zich dienstbaar te maken, doordien hij
zelf en de meeste zijuer officieren tot de
loge toetraden. Vandaar komt het dat wij
menig buitengewoon slagveld-succes van
deu imperator met verbazing aanschou
wen, dat noch door krijgstalen!, noch
door dapperheid kon verkregen worden. Wij
herinneren hier slechts aau het voor Prui
sen zoo noodlottige jaar 1806 eu laten
daarover een grondigen kenner der loge,
Eckert, spreken:
Napoleon I en zijne officiereu waren
vrijmetselaars en de loge was tot het jaar
1809 een bomlgenoote vau den Keizer. Het
Een Moravisch zendeling verhaalt van de
Groenlaudera dat zij, bij het tellen, met grooteu
tegenzin boven de 20 gaan, eu doorgaans aan
alle getallen daarboven een naam geven, die „on
telbaar" beteekeut.
Parry, de groote onderzoeker in de Poolstreken,
zegt van sommige stammen der ïbkimo's, dat
zij hunne vingers er bij noodig hebben om lot
drie te tellen, eu zich doorgaans reeds vergissen
voordat zij aan de zeven zijn.
Men zegt dat verscheidene Zuid-Amerikaausche
stammen niet meer dan vier verschillende cijfers
hebben; van daar dat zij zich moeilijk een begrip
van groote getallen kunnen vormen. Humboldt
deelt daarvan ook een aardig staaltje mede, als
hij verhaalt, dat hij nooit een Indiaan ontmoette,
wieu hij naar zijn leeftijd vroeg, of het antwoord
was onverschillig: „Zestien of zestig," alsof daar-
tusscheu weinig verschil was.
Dit wordt bevestigd door de volgende anec
dote vau een reiziger in Zuid-Amerika. Op een
tocht, vergezeld van tien of twaalf Indianen,
vroeg hij een hunner; „Zijn wij met veel?" „Ja,
opperbevel over het Pruisische leger had
de Hertog vau Brunswijk, een Vorst, iu
wiens huis de hoogste grootwaardighedeu
van de vrijmetselaarsorde erfelijk scheuea
te zijn. Von Haugwitz, dezelfde, die later
op het congres te Verona de Vorsten van
Europa bezwoer tegen de orde als eene
staatsverraderlijke vereenigiug op te treden,
was te dien tijde provinciaal grootmeester
der loge, tevens Pruisisch Minister e u sloot
naderhand, als Gezaut, op eigen verant
woording, met Napoleou dat smadelijk ver
drag, waarin Pruiseu de gemeenschappe
lijke zaak eu zijne nieuwe bondgeuooten,
Oostenrijk eu Rusland, weder verloren gaf,
doordien het alle erflaudeti afstoud eu
Hannover nam. Ook zij aangestipt dat meu
iu de stamboeken der loge uit dieu tijd
alle namen der hooge officieren kau viudeu,
die in het Pruisische leger diendeu.
Het verraad der Pruisische vestiugea is
te bekend om hier besproken te worden.
De oorzaak is ongetwijfeld dezelfde, als
die hij de nederlaag van Jeua. Voor beide
is er slechts eeue verklaringNapoleon ul.
was vrijmetselaar, de logo zijn boudgeuoote
eu de Pruisische loges, waartoe bijna alle
officiereu als lid waren toegetreden, stonden
ouder de heerschappij van liet groot
oostenvan Parijs, dat toenmaals zijne be
velen van Napoleon ontving.
Deze bewering wordt bevestigd door
mannen, die ten volle in de geheimeu der
loge wareu ingewijd. Graaf Von Haugwitz
zegt: »Cromwell, zoowel als later Napoleon
kendeu het revolutie-systeem,eu Lind
ner verhaalt ous het volgende: »Uit de
ledenlijst van het groot-oosten van Frank
rijk van het jaar 1812 ziet men, dat uiet
minder dan 1089 loges van het groot-oos
ten te Parijs afhankelijk wareu. Hiertoe
behoorden ook de militaire loges, die reeds
iu 1809 bij 69 regimenten gevondeu wer
den. Deze militaire loges, waaraau Napo
leou zich veel liet gelegen liggeu, werkteu
dikwijls tot nadeel vau het vaderland. Com
mentaren zijn hier stellig overbodig.
Slaan we nog even een blik op de latere
gebeurtenisself iu Frankrijk. Iu de Zeitschrift
jür Freirnaurerei 1832, Heft 1, bladz. 123,
vindt men het volgende:
»Na de Juli-revolutie trachtte Lafayette,
die de loge trouw bezocht, aau de Regeering
vau Louis Philippe een steuu iu de vrij
metselaars te geveu, eeu steuu, die gewich
tig kon heeteu, aangezien de loge ouder
de restauratie grooten invloed uitoefende
op de verkiezingen eu over de nederlaag
der Regeeriug besliste, hetgeen zeer begrij
pelijk is, als meu weet dat er 10,000 vrij-
metse^ars iu Frankrijk waren, dus eeu
wij ziju met veel." „Zijn wij ontelbaar? „Ja, wij zijn
ontelbaar."
„Als de Indianen van dien stam," zegt hij,
„wilden zeggeu hoeveel gevangenen zij gemaakt
hadden, konden zij het getal niet opgeven, maar
teekenden een ruimte op den grond af, en zeiden
dat er zooveel waren als daarin staan konden."
De bewoners van eenige West-l'ndische eilanden
roepen, als een getal boven de 10 is: „Zooveel
als haren op mijn hoofd," of: „Als het zand der
zee."
De Yanco's, een stam die iu do nabijheid van
de Amazone-rivier woont, hebben geen naam voor
een getal boven do drie, „en dat is gelukkig
voor degenen, die met hen te doen hebben," zegt
de reiziger, die dit vermeldt, „want hun woord
voor drie is „Pó-et-tar-ra-ro-rin-co-a-ro-ac,"
eeu WTJord van tien lettergrepen."
Is 't wonder dat in zulk een land de reken
kunde niet kan bloeien?