N I E U W E 90 i. Zondag 17 Mei 1885. 10de Jaargang. Het Fransch-Xcderlandscii handelstractaat. ABONNEMENTSPBIJ8 Per 3 maanden voor Haarlem 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1, Voor het Buitenland 1,50 Afzonderlijke Nummers0,06 Dit blad verschijnt Eiken WOENSDAG en ZATERDAG. BiïREAU: St. Jansstraat Haarlem. ÊSW WSsa HON AGITATE AGITE MA PEIJS DEB ADVEKTEHTIÉ» Van 16 regels30 Cents. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag avond voor 6 uur ingewacht. Uitgevers KUPPERS lAURET. In de eerste bijeenkomst der Tweede Ka mer, na eene afwezigheid van eenige weken, heeft de afgevaardigde van Rotterdam, de heer Mees, weder eene zaak ter sprake ge bracht, waarvan de geschiedenis niet behoort tot de aangenaamste van hetgeen in de laatste jaren op iuteruationaal gebied is voorgevalleu. Gevolg gevende aan zijn voornemen, vóór het reces reeds ken baar gemaakt, heeft de heer Mees verlof gevraagd en de Kamer heeft hem dit reeds verleend tot den Minister van buiteulaudsche zaken de vraag te richten: »Wat de stand is waariu zich het hau- vdelstractaat met Frankrijk bevindt en wat »de Regeeriug gedaan heeft of voornemens »is te doen om eene beslissing te bespoe- »digeu?« Aanleiding om reeds zoo spoedig zijne afgebroken interpellatie te hervatten, heeft de heer Mees waarschijnlijk gevonden in het dezer dagen door een buitenlandsch blad medegedeelde bericht, dat de nieuwe Fransche Minister van koophandel, de heer Pierre Legrand, bevreesd voor mogelijke beuadeeling van de Fransche nijverheid, niet genegen zou zijn de verdediging van het Fransch-Nederlaudsche tractaat in de Fransche kamer op zich te nemen, zoodat de bekrachtiging er van onmogelijk zou kuuueu plaats hebben. Wjj weten niet of dit bericht al dan niet juist is. Tot dusverre is het van geen andere zijde bevestigd geworden. Het zou ons echter niet te zeer verwonderen wan neer het waarheid bevatte omdat, als wij ons niet bedriegen, de heer Pierre Legrand, zich als volksvertegenwoordiger steeds tegen het tractaat heeft verklaard. Wat hiervan echter zij, het antwoord door onzen Minister van buitenlaudsche zaken op de interpellatie van den heer Mees te geven, zal spoedig doen zieu of er al dan niet grond was voor het bericht door de Belgische Indépeiidance medege deeld. FEUILLETON Da Meimaand. De Meimaand met zijne koesterende zon, zijn blauwen hemel, zijn luwe, balsemachtige zephirs rijn harmonisch vogelengezaug, zijne heerlijke bloe sems, schijnt ons toe de maand te zijn van de ver jonging der natuur, van de vernieuwing des levens en der schoonheid. Alles schijnt in die bekoor, lijke maand te verjongen, alles in vreugde, ge luk en hoop te verkeeren. Dat is het feest van de geheiinnisvolle vereeniging van licht en warmte, van geuren en kleuren, van tonen en stemmen. De gansche natuur schijnt een grootsch, een ver heven concert te geven, waaraan alle dingen der schepping deel nemen, 't geen betooverend werkt op de ziel en deze tot innige erkentelijkheid jegens den grooteu Kunstenaar stemt, die al deze wondere zaken in 't aanzijn heeft ge roepen. Te allen tijde hebben de mensckenkinderen het verschijnen van „bloeimaand" door liederen, zeden en gebruiken gevierd. De oude Grieken b. v. vierden ter eere van de Meimaand hunne kleine Panatkeneeën, een natiouaal feest, waarop de kunstenaars om den prijs der overwinning streden, waarop gymnastische en ridderlijke spelen werden georganiseerd en aan de overwinnaars een krans vau fraaie olijftakken werd aange boden. De oude Romeinen hadden de Meimaand onder de bescherming van Muja gesteld, de godin der aarde, en van den zonnegod Apollo, een mytho logisch symbool der gouden bruiloft, welke, naar De geschiedenis van bet tractaat is vol doende bekeud; wij behoeven baar dan ook niet in herinnering te brengen. Na tweema len te zijn verworpen, gelukte liet der tegen woordige Regeering een nieuw tractaat te sluiten, van de deugdelijkheid waarvan onze Kamers zoozeer overtuigd waren, dat zij er hare goedkeuring aan verbonden, zelfs vóór het in de Fransche Kamers aan de orde was gesteld. Het eeuig verwijt, dat meu tot onze Re geeriug zou kunnen richten is, dat zij zich wel wat al te zeer heeft gehaast met de afkondiging van liet tractaat als Neder- landsche wet. Ifet ware misschien beter geweest daarmede te wachten tot ook in Frankrijk de volksvertegenwoordiging haar zegel er aan had gehecht. Misschien meeude de Regeeriug, door de opneming der wet in het Staatsblad, een zekeren invloed op de Fransche Regeeriug te kunnen uitoefenen om door haar de aanneming vau het tractaat in het wet gevend lichaam te verkrijgeu; maar ook ter voorkoming van verwarring, zou het te verkiezen zijn geweest met de plaatsing in het Staatsblad niet zoo bizouder veel spoed te maken. Dit is evenwel geschied en de hoofdvraag voor ons blijft nu deze: is bet tractaat voor onzen handel en nijverheid werkelijk van zooveel belang, dat wij de bekrachti ging er vau moeten blijven wenschen? Ter beantwoording dier vraag, dient men wel in het oog te honden, dat bij zijn Ta- rijgènèral Frankrijk eene aanzienlijke ver- hooging van invoerrechten heeft ingevoerd o. a. op verschillende artikelen, waarbij de Nederlaudsche landbouw en nijverheid groot belang hebben. Zoolang het tractaat niet bestaat, zijn wij rechtens aan dat tarief onderworpen. Eu nu weteu wij wel, dat tot dusverre de druk daarvan niet zeer sterk is gevoeld, maar wanneer niet alles ons bedriegt, dan is dit niet toe te schrijven aan het ongegronde der bezwaren uit de verhoogde rechten voortvloeiende, maar wel aan twee omstandigheden, wier voortduring alleen afhangt van de welwillendheid der Fransche Regeering. Roineinsch begrip, in dezen tijd de zon en de aarde vieren. De moderne Grieken strooien op den lsten Mei groen op den dorpel der huisdeur en hangen bloemkransen aan de deur der woningen hunner bruiden. In Engeland geeft bet wederkeeren van (lo Meimaand lot een eigenaardig feest aanleiding, aan 'l welk het volk den naam van Jaclc in the Green heeft gegeven. In Londen maken de schoorsteenvegers op den morgen van den lsten Mei een omgang aan welks hoofd een hunner, als Generaal of Tam boer-Majoor verkleed, marcheert. Achter dezen gaat Jack, die verplicht is den gauschen dag eiloofkransen te dragen, welke de terugkomst van het groen moeten beduiden; om hem heen dansen eenige kinderen, welke de rol van herders spelen. Dan volgt er een clown (hansworst) die de mimes en dansers der antieke feesten voorstelt, vervolgens komt de „harmonie" in de gedaante van een mensch, die op een groote kist staat en eene panfluit bespeelt. Van tijd tot tijd houdt de optocht stil en eea van de kinderen verza melt aalmoezeu. In Frankrijk was vóór de groote revolutie de eerste Mei in vele plaatsen ecu heerlijke feestdag. De dorpsbewoners plantten voor (1e woning hunner pachtheereu een boom, versierd met rozeronle zijden linten. In sommige steden b. v. Chvteaunenf, was dit eene feudale ver plichting. In vele dorpen van Lotharingen is, in weerwil van (le groote revolutie, een zonderling gebruik tot nu toe behouden geble'en. In de eerste dagen van Mei trekt eene jeugdige boerin, (lie men Trimazo heet, rijk met bloemen en lin ten versierd, aan het hoofd vau eau aantal vrien- De eerste omstandigheid is deze dat voor een deel van onze productie een wijze van invoer iu Frankrijk is uitgedacht, waardoor het mogelijk is aan de volledige toepassing van het algemeeu tarief te ontkomen. Na dere aanduiding zou misschien minder ge- wenscht ziju. De tweede omstandigheid is het feit, dat het Fransche Gouvernement, uit bizoudere welwillendheid jegens ons land, door zijne ambtenaren het tarief te onzen opzichte doet toepassen op eene wijze waardoor veel van het harde daarin gelegen, op aanmer kelijke wijze voor ons wordt verzacht. Het ligt echter in den aard der zaak, dat op de voortduring van het een en het ander niet kan gerekend worden, vooral niet bij den oumiskeiibaren geest van ver zet onder een groot deel der Fransche industrie. Wij zouden dus meenen, dat onze Regee ring goed zal handelen door te trachten de bezwaren, welke bij de legenwoordige Fran sche Regeeriug tegen het tractaat bestaan, uit den weg te ruimen. En de mogelijkheid daartoe achten wij niet geheel en al onbereikbaar. Voor Frankrijk staan twee groote be langen op het spel: de wijn en de na druk. De wijn-industrie is een der hoofdmid delen vau bestaan voor Frankrijk. Haar te bevorderen en voor alle uadeelige con currentie te vrijwaren, is das eau der eerste plichten vau de Fransche Regeeriug. Het verbruik hier te lande van Fransche wijnen is zeergroot en iu onze Oost bedraagt dit verbruik zeker het dubbele van de cousumtie iu Britsch-Iudië. Vervalt nu Let tractaat, dan is het hoogst waarschijnlijk dat het comsumtierecht van ƒ20 per hectoliter dat eigenlijk is een in voerrecht aanmerkelijk zal wordeu ver hoogd. Die verhooging kau grooten invloed hebben op het verbruik, waardoor het de biet vau Fransclien wijn een aanmerkelijke vermindering kan ondergaan. Nn weteu wij wel, dat er velen bij ons zijn, die juist om die reden geen tractaat willeD; maar wij zouden meenen dat bet dinnen huis aan huis door het dorp. Voor elke huisdeur wordt halt gehouden en de meisjes plaatsen zich rondom de Trimazo. Deze zingt een lied, dat door hare begeleidsters wordt herhaald. Gedurende dien tijd gaat de Trimazo met een beurs in huis. Hier ontvangt zij geld of eieren. De opbrengst van deze collecte wordt besteed voor (1e bestrijding der kosten van 't Mei-altaar in de dorpskerk. Als dankbetuiging voor (le ont vangen liefdegaven zingt de Trimazo nog een lied, waarvan bet refrein door het koor wordt herhaald. Worden de Trimazo's afgewezen, het geen zeer zelden geschiedt, (lan verwijderen zij zich, na eenige passou achterwaarts te hebben gedaan, ten einde van hunne ontevredenheid te doen blijken. In Spanje siert men een jong boerenmeisje met Anjelieren, plaatst haar op een troon en hare vriendinnen houden (lan eene collecte voor hunne „Maja" In Duitschland geeft de eerste Mei op vele plaatsen aanleiding tot verschillende feestelijk heden. Bekend is, het dat er op vele plaatsen een Meiboom wordt geplant. De boom wordt rijk versierd. Om dezen boom wordt des Dinsdags na Pinksteren gedanst, waanla bij tot het vol gende jaar blijft staan. Donderdag voor Pinkster wordt hij omvergeworpen. Meivuur ziet men in Duitschland zelden; slechts op enkele plaatsen verzamelen de knapen op den laatsten April stroo en hout en verbranden dit op den een of anderen berg, in de meening dat zij zoo de hek sen verbranden, die volgens bet bijgeloof iu den volgenden nacht op den Blocksberg (broeken) rijden. De sage zegt namelijk, dat in Duitschland jaarlijks in de eerste Meinacht, de Walpurgis- voordeel van eene eveutueele verhooging van deu wijnaccijns moeilijk zou kunnen opwegen tegen het zekere nadeel, dat vele takken vau industrie, eu daardoor ook handel eu scheepvaart, van de strenge toe passing vau het algemeen tarief van Frank rijk zouden ondervinden. De quaestie van d«u nadruk is ook vaugroot belang voor Frankrijk. Tot eer van onzen boekhandel moet gezegd worden,dat hij geen misbruik heeft gemaakt van de vrijheid, welke sedert 1882 bestond, om straffeloos Fransche werken na te drukken. De loyali teit vau oaze boekhandelareu eu uitgevers verdient waarlijk te worden geroemd. De mogelijkheid bestaat echter, dat de een of ander minder loyale uitgever toch te eeuig er tijd tot deu nadruk overgaat eu is dan eenmaal het ijs gebroken, dan zal het, zelfs voor den eorlijksten uitgever, moeilijk wordeu zich aan den tegenwoordigen regel te houden. Voor den Fransclien boekhandel zon dit werkelijk een groote slag zijn; de lectuur van Fransche werken is bij ons te lande zeer groot. Nadruk van Hollandsche wer ken in Frankrijk hebben onze uitgevers zeer weinig te vreezeu, zoodat iu deze al het nadeel zou wezen aan de zijde vau Frankrijk. Bestaat er nu een middel om tot een voor beide partjjeu geweuscht resultaat te komen? Wij gelooven het wel. Het hoofdbezwaar iu Frankrijk schijnt op het oogenblik dit te zijn, dat ons is toegestaan eene verlaging van recht op de kartonnen doozen, waariu men een groot gevaar ziet voor de Fransche industrie. Niet omdat men onze coucur- reutie ducht, want deze is niet groot, maar omdat hetgeen ons is toegestaan, rechtens ook ten goede moet komen aan Duitsch land en Zwitserlaud, de twee groote con currenten op dit gebied vau Frankrijk. Welnu, er kau voor ons niet het minste bezwaar bestaan om iu dit opzicht in eene wijziging van het tractaat toe te stemmen eu te minder, omdat daarvoor niet eens wijziging noodig is vau de wet, waarbij het tractaat hier te laude is goedgekeurd. nacht, een groote uittocht der heksen plaats heeft, waardoor de eerste nacht van de heerlijke bloeimaand een slechte naam heeft gekregen. Al werd nog menig bijgeloovig gebruik, gedurende de Meimaaud in vroegere eeuwen waargenomen in onzen tijd zijn zij gelukkigerwijze afgeschaft, toch is het te betreuren, dat in 't algemeeu al die naïeve oorspronkelijke gebruiken, die zulk eene belangrijke rol in liet leven onzer vooroudeis hebben gespeeld, in onzen tijd meer en meer in vergetelheid geraken. Daardoor gaat dan ook een groot gedeelte der volkspoëzie te loor. Ongetwijfeld heeft de profane viering van do Meimaaud in natuurlijke behoorlijkheid veel ver. loreu, doch (le godsdienstige viering heeft, den Hemel zij dank, veel gewonnen. De Meimaand is niet slechts voor den natuurlijken mensch een „bloeimaand", maar nog veel meer voor deu Christen en wel is waar als „Mariamaand." Maria, de hoogverheven Moeder Gods, is de schoonste, heerlijkste, meest poëtische, ideale ver schijning van 't Katholicisme. De godsdienstige viering van de Meimaand ontstond aan 't einde rler vorige eeuw onder den schoonen Italiaan- schen hemel. Daar vergaderden eiken avond een Priester en eenige vrome Christenen; men ver sierde een Mariabeeld met de bloemen des velds, verrichtte gebeden en men zong scboone liederen ter eere van de allerheiligste Maagd, de Koningin dcsHemels.Uit het nietige zaadkorreltjeoptUÜaau- schen bodem geplant, werd alle.igskens een gioote boom, die thans met zijne takken bijna de gansche wereld bedekt eu met de welriekende geuren zijner heerlijke bloesems vult.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1885 | | pagina 1