BINNENLAND.
GEMENGDE BERICHTEN.
te formeeren, naar het heet als scliool-
eskader. Het zal voor 6 maanden provi
and innemen en in het noordelijk deel
van deu Atlantischen Oceaan gaan kruisen.
Dit bevel is volkomen onverwacht gekomen
en wordt in marine-kringen in verband
gebracht met de quaestie der Caroliua-
eilanden, daar er nog nimmer een school-
eskader gevormd is, allerminst in den win
ter en met bestemming naar den Atlan
tischen Oceaan.
Zaterdag-ochtend is Mgr. Forcade,
Aartsbisschop van Aix, aan de cholera
overleden. Op eene dienstreis Maandag 11.
te Lanfon zijnde, gevoelde hij zich reeds on
gesteld, maar hij zette, vergezeld vanzijnVi-
caris-generaal, den heer Hoogeerw. Marbot,
niettemin zijne reis voort. Vrijdag keerde Z.
D. H.te Aix in zijn paleis terug, waar hij zich
onmiddellijk te bed begeven moest, en hoe
wel terstond geneeskuudige hulp aanwezig
was, is de Aartsbisschop reeds Zaterdag och
tend te 9 uur, omringd door zijn Kapittel
en zijne Vicarissen, overleden. Gisteren-och
tend is het lijk, dat terstoud iu eene loo-
den kist geplaatst is, ter aarde besteld.
Het aantal gevallen van cholera in Span
je sedert het begin der ziekte tot 1 Sep
tember bedraagt 244,455, waarvan 91,000
met doodeljjken afloop.
In de ministeriëele kriugeu te Madrid
gelooft men, dat het geschil ozerdeCaro-
linen-eilandeu uog voor het einde dezer
O lt
maand in der minne zal worden bijgelegd.
De agitatie bij de marine is bedaard, ten
gevolge der belofte van den Minister van
marine, dat er openbaarheid zal worden ge
geven aan de instruetiëu, die verstrekt zijn
aan de bevelhebers der drie naar Yap ver
trokken schepen.
Een officiëel bulletin bericht dat er van
6 Aug. tot 12 Sept. dezes jaars iu geheel
Italiëzijn voorgekomen 146eholera-gevallen,
waarvan 86 met doodelijkeu afloop. Gis
teren waren er te Palermo 4 gevallen, al
le doodelijk; en 17 gevallen met 5 dooden
in de provincie Parata.
Berichten uit Soeakin melden dat eergisteren
eene schermutseling heeft plaats gehad tus-
schen verkenners der opstaudelingeu en een
piket der Bengaalsche cavalerie. De opstan
delingen, van wie 4 man gedood of ge
kwetst werden, zijn op de vlucht gedreven.
Met genoegen vernemen wij, dat mr. Van
Baar, het geacht Kamerlid, zoodanig in beterschap
toeneemt, dat er vooruitzicht bestaat, dat hij
in de e. k. week de vergadering der Sta ten-
Generaal zal kunnen bijwonen.
Voor het hof te Amsterdam stonden eer
gisteren in appèl terecht de bewaarder en de
directeur van de gevangenis te Haarlem, waaruit
de makelaar Visser was ontvlucht. Het re
quisitoir van het O. M. strekte tot bevestiging
van het vonnis, waarbij zij veroordeeld waren
resp. tot 15 dagen en 1 maand celstraf. Voor
den directeur pleitte mr. Katz vrijspraak.
De „volksvergadering" te Amsterdam, die de
grieven tegen de politie zou formuleeren, was
gisteren-ochtend ongeveer 30 personen sterk. Zij
leverde niets uit.
Des uamiddags, toen hij tegenover 1500 be
langstellenden stond, hield Fortuyn weder een
zijner scherpe en heftige toespraken, waarin
hij weer een beroep deed op het geweld der
wapenen en tot „een grooten opstand" aan
spoorde, eene rede die door den voorzitter
K. Ris „kalm en bezadigd" werd genoemd.
Een Haagsche correspondent der Midd.
Ct. meldt, dat de Staatscommissie, verleden jaar
benoemd tot het ontwerpen van eene wetgeving
op de levensverzekeringen, met haar arbeid gereed
is en de zaak reeds in behandeling is bij het
Departement van Binnenlandsche Zaken. Ook de
begrafenisfondsen zijn, zegt men, in de ontworpen
regeling opgenomen. Misschien zal de Troonrede
onder meer nieuwtjes, ook wel vermeiden, of
dit jaar een wetsontwerp bij de Staten-Generaal
zal inkomen.
Venloo, 15 Sept. Door de gemeente-politie
alhier is gisteren-avond proces-verbaal opge
maakt tegen een winkelier; die zoogenaamde
Heemskerkjes vei kocht, doch betrapt werd toen
hij aan een paar personen ook groote borrels in
glazen tapte.
Vlissingen, 15 Sept. In deze gemeente is een
mislukte poging gedaan om eene afdeeling van
het boud voor Algemeen Stemrecht op te richten.
Slechts een lOtal personen liet er zich toe be
praten.
Zwolle, 15 Sept. Bij de herstellingswerk
zaamheden in de Groote St. Michaelskerk alhier
heeft men weder eene muurschildering ontdekt.
Hasselt, 15 Sept. Door den rijksveldwachter
F. W immers alhier is dezer dagen een vischotter
gevangen van de grootste soort. Het dier woog
ruim 22 pond.
Breda, 15 Sept. De pokziekte iu het R. K-
gasthuis alhier is thans geheel geweken; van de
10 aangetasten is slechts één kind van 5 jaren
bezweken.
Een eigenaardig tafelgenot. Inde New-York
Timeswordt^een diner van mieroscopisten op
de volgende wijze schertsend beschreven: „Zoo-
dra de heeren aan tafel plaats hadden genomen,
zette ieder zijn draaibaren microsciop naast zich
en onderzocht zorgvuldig elke spijs, die in zijn
bereik was. Vreugdekreten klonken bij onverwachte
ontdekkingen van delfstoffelijke, plantaardige en
worstachtige deeien iu de soep. Een onderzoek
van het drinkwater vertoonde zulk eene ontel
bare menigte infusiediertjes, die er als dikhuidige
zoogdieren uitzagen, dat de heeren eenparig er
niet van wilden drinken. Onder het maal wekte
eene aankondiging van professor Weisr, groote
geestdrift namelijk, dat hij een spoor van eene
haarspeld in zijn biefstuk ontdekt had, waardoor
hij het algemeen aangenomen stelsel, dat in de
Amerikaansche hotels de biefstukken chemisch
gezuiverd zoolleder waren, omverwierp. Een uur
later, deed professor Schwarz de ongeloofelijke
mededeeling dat hij, na nauwkeurig microsco
pisch onderzoek, in een blauwe-bessepudding wer
kelijk blauwe bessen, en in de wijnsaus werke
lijk wijn ontdekt had. Dit gaf aanleiding tot een
bevigen woordentwist, waarbij acht en dertig rai-
croscopisten professor Schwarz voor een domkop
en gewetenloozen zwetser verklaarden. Elf andere
heeren waren van meening dat professor Schwarz
in gemoede gesproken had, en wierpen tot zijne
rechtvaardiging de voorzeker zeer bavredigeude
stelling op, dat de kellner bij vergissing een stuk
blauwe-bessenpudding met wijnsaus gegeven had,
dat uitsluitend voor de tafel van den hotelhou
der was bestemd.
Voor een kantongerecht stond
onlangs een kleine boerenjongen terecht, beschul
digd van het zetten van strikken. Een veldwach
ter had het uit de verte gezien, was den jongen
gevolgd en had in de boerenhofstede, waar hij
thuis behoorde, in tegenwoordigheid van den
vader, opgeschreven dag, uur en plaats van het
feit. De vader ontkende ten sterkste, dat de
jongen iets kwaads had bedreven en uit was
geweest. Op de terechtzitting ontkende de jongen
alles en zei maar altijd: „neeje meneer." Hij
kreeg nu en dan een dreigende wenk van den
ouden boer, die onder het publiek stond. Toeu
het verhoor dus niets anders opleverde dan het
„neeje meneer," van den jongen, zei de rechter:
„Nou, Manneke, dan moet je maar eens luisteren
wat deze meneer zal voorlezen." De griffier las
het proces-verbaal voor en de jongen stond met
open mond te kijken, maar begreep er blijkbaar
niets van. Op eenvoudigen toon vroeg de rechter
onder de voorlezing: //Wou je hazen of konijnen
strikken, hè?" De jongen, de raadgevingen van
zijn vader vergetende, antwoordde onmiddellijk,
dom grinnekend: „Hazen, meneer!" Het publiek
schaterlachte en overstemde de scheldwoorden
van den ouden boer, die zijn zoon geer. aange
name terugkomst beloofde ouder het ouderlijke
dak.
Uit Bennekom meldt men: Als
een bewijs hoe sterk de veeprijzen in den laatsten
tijd zijn gedaald, kan worden gemeld, dat te
dezer plaatse het rundvleesch reeds wordt ver
kocht voor 60 c. per kilo, terwijl voor die zelfde
qualiteit eenige maanden geleden nog 80 a 85
c. per kilo moest worden betaald.
Een toerist uit B a z e 1 h a d d e z e r
dagen den berg Gespaltenhorn, in het Berner
Oberland, beklommen. Verleden jaar beproefde
hij te vergeefs dien bergtop te bereiken, maar
dit jaar lag er, wegens de meerdere warmte,
minder sneeuw en ijs op den berg. Da toerist
slaagde, en plantte op deu top een zijden vaandel
met zijn naam er op dat hij meegenomen had.
Na zijne terugkomst vertelde hij zijn heldenstuk
in zijn hotel aan tafel. Een Engelschman, die
daarbij zat, luisterde zwijgend toe en verdween
terstond na afloop van den maaltijd, Toen de
toerist nu den volgenden dag te Bazel thuis
kwam, vond hij daar een postpakket aan zijn
adres, en daarin lag netjes opgevouwen... zijn
vlag, die de leuke Engelschman even van den
hoogen bergtop was gaan halen.
B 1 ij k e n s bericht van Zr. Ms. Mi
nister-resident te Cocstantinopel, is de invoer
in Turkije van nagebootste Ottomanische munt
stukken, bestemd om te dienen bij de vervaar
diging van sieraden voor vrouwen, verboden.
Te Par ij s is een honderdjarige
gestorven en wel een papegaai. Het dier heette
Black en was onder de regeering van Lodewijk
XVI geboren, zoodat het onder heel wat regee
ringen heeft geleefd. In het huis, waar onze
papegaai zich bevond, ging hij als erfstuk van
het eene geslacht in het andere over en de vogel
heeft op die wijze tien meesters gehad. In vroe
gere tijden behoorde „papje" tot de zeer beschaafde
en fraai pratende papegaaien, maar na de regeering
van Karei X was het hem onmogelijk iets nieuws
aan te leeren. Sedert de regeering van Napoleon
III sprak hij maar zeer weinig en zeide hoog
stens: A bas Robespierre." Een met groot geduld
begaafd jongmensch had hem ook nog de woor
den: „Et ta soeur?" weten iu te pompen. Volgens
een blad waren de laatste woorden van den
papegaai: „Genade voor Marie Antoinette!" Dit
verzoek kwam wel een beetje laat.
D e Volapuk- of wereldtaa 1-b e o e f e-
ning heeft zich nu ook tot Frankrijk uitgebreid.
Er zal, in den aanstaanden winter, te Parijs de
gelegenheid worden geopend om kosteloos die
taal te leeren. Een proef, met leerlingen der
hoogere handelsschool genomen, is goed gesl aagd.
Zij voeren met gemak briefwisseling met buiten-
landsche w/hym/c-beoefenaars. In 1889, bij ge
legenheid van de wereld-tentoonstelling, wordt
te Parijs ook een nolopttfc-congres gehouden.
De godressoerde zeehonden,
waarmede thans te Berlijn voorstellingen gegeven
worden, doen allerlei verrassende toeren en ver-
foonen onder anderen de redding van een kind
uit het water. Een jongen springt in het bassin
en op een teeken van den oppasser springt de
zeehond bliksemsnel van de rots den knaap na,
pakt kern in den nek, tilt hem op, zoodat zijn
hoofd boven water blijft, terwijl zijn lichaam
op den buik van den zeehond rust, en zoo
zwemt het dier op zijn rug het bassin rond,
waarna hst dan geredden dra ïksling op een
tweede teeken van den oppasser aan den oever
brengt. Het publiek is zeer ingenomeu met deze
vertooning.
Uit het overzicht, dat de Lon-
densche Sanitary Record heeft gegeven van de
pokkensterfte te Londen blijkt, ten aanzien van
da verschillende sterfte tusschen gevaccineerden
en niet gevaccineerden, dat in 1881 te Londen
782 sterfgevallen onder 55,000 kin dereu beneden
de 10 jaren, die niet ingeënt waren, en 125
st afgevallen onder 861,000 ingeente kinderen
voorkwamen. D: sterfte onder de niet ingeënten
bedroeg alzoo bijna het honderdvou lige van die
onder de wel ingeënten.
De grootste turfstrooiselfabriek
vindt men in Oldenburg, aan het Hunte-Ems-
kauaal, in welke streek voor een piar jaar meer
dan 80 dezer fabrieken, groot en klein, verrezen,
van welke thans weer verscheidene hare werk
zaamheden gestaakt hebben. Bovenbedoelde fabriek
van dr. Versman, werkt met 300 man, heeft
groote vlakten veen in bezit, en sluit contracten
met eigenaars vau veen tot levering van het
bovenveen. Dr. V. verwerkt 's jaars 10 bunders
veengrond, en heeft de grootste leverantie naar
Engeland, waar hij gecontracteerd heeft tot
levering van strooisel voor 12,000 paarden,
waartoe 40,000 balen 's jaars noodig zijn.
De Gemeenteraad van Enkhuizen
heeft zich in beginsel voor de droogmaking van
de Zuiderzee verklaard.„Ende desespereert niet!"
zeide Koen.
Hoe weinig men incritiekeo m-
standigheden op inlaudsche beambten kan
rekenen, ten minste wanneer zij aan zichzelf
overgelaten zijn, bleek onlangs bij een spoorweg
maatschappij in Brilsch Indië. Ejn telegram
nl. uit Lanore (Lahore?) dato 16 Juli, meldt
het volgende: „Al de inlandsche beambten, in
dienst bij den Sindh Peskin spoorweg te Mari
Gorge, zijn door een paniek aangegrepen, wegens
het uitbreken van de cholera daar, en hebben
het volgende telegram aan hun chef gezonden:
„De vereenigde Hindoe-spoorbeambten. Hier
te blijven is oogenblikkelijke dood. Wat kuut
gij geven tot vergoeding voor onze ziel? Bij
voorbaat rekenende op uw goedkeuring, vertrek
ken wij heden avond allen." Zoo gezegd, zoo
gedaan, en allen gingen aan den haal.
Te Veere werden dezer dagen
twee koetshuizen met stallen in het openbaar
verkocht voor f120 en f125 what will they
do with it? drie huizen met erf en tuin
voor f205, f 105 en 100, een huis zonder
tuin voor f 90, een heerenhuis voor f 300,
te zamen tien perceelen voor f 1450. Arme
doode stad!
Koning Humbert van Italië heeft
hoewel hij pas 41 jaar oud is, reeds bijna
geheel witte haren en baaid. Koningin Marga-
retha, die het jammer vond, dat haar echtgenoot
er zooveel ouder uitziet dan hij is, liet uit Parijs
een middel komen om het haar te verven, en
zij wist deu Koning, na lang praten, te doen
beloven, dat hij de proef met het middel zou
nemen. Toon de Koningin nu den volgenden
dag haar lievelingshondje, een fijn sneeuwwit
leeuwtje, opzocht, vond zij, tot haar grooten
schrik, het diertje geheel en al groen! De Koning
helderde ziju verontwaardigde gemalin weldra
het geval op. „Ge begrijpt lieve dat ik miju
eigen haren aan de proef met uw middeltje niet
wilde wagen. Ik heb die proef dus op uw hondje
genomen; maar zij heeft mij niet geheel en al
voldaan. Morgen zal ik het met uw witte pape
gaai beproeven." Weinige uren later was het
haarverfmiddel spoorloos verdwenen uit 's Konings
slaapvertrek. De papegaai is sneeuwwit gebleven,
en Koning Humbert's haren ook.
Dat er in de Noor d-H ollandsche
duinen nog heel wat wild huist, kon men eergisteren
zien, toen bij de nabij Huisduinen gehouden
manoeuvres, een groot aantal hazen en konijnen,
door het hevig geweervuur opgeschrikt, uit hunne
holen te voorschijn kwamen en in woeste vaart
naar alle zijde een goed heenkomen zochten.
Het was voor de krijgers, bij het zien van deze
„boutjes," om te watertanden.
Het eerste adresboek van Phila-
delphia werdaliaar in 17 85 door Mc. Pherson
uitgegeven. Er waren echter verscheidene perso
nen, die hun juisten naam en betrekking niet wilden
opgeven en den uitgevenden drukker met norsche
woorden afscheepten. De drukker wreekte zich
echter op hen, door de antwoorden woordelijk in
zijn adresboek af te drukken, zoodat men, in
plaats van den naam, soms las: „Mijn naam
geef ik niet op. 6 New Market Street; „Dat zeg
ik niet, 3 Maiden Rane;" „Dat raakt je niet, 15
Sugar Alley;" „Dat zou je wel willen weten, 185
John Street;" „Daar bemoei ik ma niet mee, 40
Market Street;" „Druk wat je wil;" enz., enz.
Dat ook in het buitenland e e r 1 ij—
ke vinders niet altijd ruim worden beloond, bleekZa-
terdag te Autwerpen. Ean tramconducteur vond een
portefeuille met 18,000 frank in wissels en 3500
frank in bankbiljetten. Hij haastte zich de por
tefeuille den eigenaar, een wisselagent, ter hand
te stellen, die deu eerlijken vinder, een belooning
gaf van één frank!
Algemeen wordt geloofd, dat de
telephoon eene Amerikaansche uitvinding is; La
Revue Franciscainc schrijft de uitvinding echter
toe aan Pater Cbérubin van Orleans, die ver
scheiden optische instumenten verbeterde; gebruik
makende van een schets van zijn collega pater
Autoine de Rbeyta, vorvaardigde hij, ten dienste
van het Fransche leger, den dubbelden kijker,
welke jumelles genoemd wordt. Een brief van
Pater Chérubin, ran 27 Februari 1675 gedagtee-
keud en aan Toinart geadresseerd, mdJt, dat hij,
bij eene proefneming, waarbij zijne superieuren te
genwoordig waren, „zeer duidelijk de stemmen
van personen deed hooreu en onderscheiden, die op
een afstand van tachtig schreden met elkander
spraken, ofschoon men hem in het midden niet
kon hooren, want zij spraken slechts zacht en
niettemia verloor men geen syllabe".
Op drie mijlen afstand van Mühl-
hausen hebben zich wolven vertoond. De oudste
Elza3sers maken hieruit op, dat een strenge win
ter op til is.
Op de Prins Hendrikkade te A m-
sterdam ontmoette een man zijn schoenlapper,
wien hij eenige dagen geleden een paar laarzen
had gegeven om te herstellen. Hij meende eene
bizondere overeenkomst te zien tusschen het
schoeisel van Mr. Pikdraad en de geïncrimineerde
laarzen. Hij greep daarom dezen aan, trok hem
een der laarzen uit, en toen de identiteit zich be
vestigde, bracht hij den om het mijn en dijn
zich niet veel bekommerenden schoenlapper met
de laars zulk een hevigen slag op het hoofd toe,
dat deze een wijnhuis werd ingedragen, alwaar
hem geneeskundige hulp werd verleend.
De asphaltlsevloering van den
Nieuwendijk te Amsterdam, die nu voltooid is,
heeft aan die straat niet slechts een behagelijker
voorkomen gegeven, maar biedt ook thans, even
als de Kalverstraat, een aangenaam wandelpad
aan. Dat hiervan veel gebruik zal worden gemaakt,
lijdt geen twijfel, vooral wanneer de vele win
kels en magazijnen, door verfraaiing van gevel
of van het inwendige de aantrekkelijkheid der
straat nog trachten te verhoogen.
Te Arnhem is eene vrouw met de
jeneverflesch in de hand dood in haar bed ge
vonden. Het bleek dat zij in den drank was ge
stikt.
Het bezoek aan de badplaats
Zandvoort was gedurende dit jaar grooter dan in
het vorige, dat evenwel, wat weersgesteldheid be
trof, zooveel gunstiger was. Iu 1884 vertoefden
te Zandvoort, 1760 badgasten met 165 dienst
boden; terwijl die getallen voor dit jaar bad ragen
1992 badgasten met 193 dienstboden, totaal 2185.
Dit jaar werd Zandvoort bezocht o. a. door de
Keizerin van Oostenrijk, Prins en Prinses Gort-
schakof met hunne kinderen, Grootvorstin Wla-
dimir, en de Hertogin van Ediuburg. De meesten
van dezeu hielden verblijf in Hotel Kurzaal.
Ondanks waarschuwing eu ver
bod, heüben vele spoorwegreizigers nog de slech
te gewoonte uit de ramen ledige flesschen, krui
ken en allerlei andere voorwerpen te werpen. Te
Lucern deed onlangs een dame op den Gotthard-
sneltrein hetzelfde eu trof eene op haar post
staande baanwachtster zoo ougelukkig, dat zij
aan het hoofd en den arm ernstig werd ge
kwetst.
Op 94-jarigen leeft g d is te
Weert overleden de Heer P. Frencken, die in zijne
jeugd als Garde-d' honneur onder Napoleon had
gediend.
In onze laatst gehouden raads-
vergaderine zoo schrijft man uit Harlingen
aan de Fr. Ct. is het zeer huiselijk toege
gaan daar is met den meesten ernst en zeer
uitvoerig gesproken over straatschrobben.
Door de bouwcommissie was voorgesteld, om het
straatschrobbon te verbiedende burgemeester
en de eerste wethouder waren mede daarvoor
(de laatste heeft voor ziju huis een trottoir van
68 M*. dus nog al geen gekheid) inden raad
groote verdeeldheid van gevoelen 1 Niet schrob
ben, wel schrobben, niet schrobben is onge
zond, 't is niet ongezond, het vernielt de
straten, het schaadt ze niemendal. Natuurlijk
hadden de raadsleden thuis met de vrouw en
petit comité' het zaakje overlegd, en het
voorstel viel zonder genade ook een conci-
liant voorstel van het medicinaal lid van deu
Raad hielp niet; afstemmen, uit, hoor 1 Nu
ja, de huismoeders zullen er meiden op nahou
den en deze mogen niet schrobben 1 Wat'n gek
heid, waarvoor houd je dan meiden?
Ten bewijze dat teBellingswol-
de ook in den oogsttijd de sluikhandel niet heeft
stil gestaan, kan o. a. dienen dat bij den ont
vanger aldaar nog 700 Ned. kan spiritus aan
wezig is, waarvoor koopors worden gezocht.
Onlangs hebben wij gemeld, dat
te Gent een schutter voor den schuttersraad
gedaagd was, omdat hij op het appèl in het
Vlaamsch, in plaats van in het Fransch geant
woord had. Zaterdag 11. is deze zaak behandeld,
in tegenwoordigheid van een zeer woelig publiek,
dat vaak zulke ondubbelzinnige teekenen zijner
Vlaamsche gezindheid gaf, dat de voorzitter met
ontruiming der zaal moest dreigen. De auditeur
hield staande, dat de schuttersraad onbevoegd
is over de quaes'ie der taal te beslissen, maar
dat een schutter gehoorzaamheid verschuldigd is aan
de bevelen zijner chefs, en in dit geval de kapitein
het gebruik der Fransche taal heeft verboden.
De advocaat van deu beklaagde, de heer Devigne,
betoogde dat het gebruik der beide taleu een
constitutioneel recht is, waarop geen bevel eener
schutterlijke overheid inbreuk maken kan, zoodat
vrijspraak onvermijdelijk volgeu moest. Aldus ge
schiedde ook, waarop de schutter door het op
gewonden publiek in triomf werd weggedragen.
In den jongs ten Franse h-D u i t -
schen oorlog streed in de rijen der Duitschers
een soldaat, letterkundige, wien 't nog niet ge
lukt was een zijner vele drama's opgevoerd te
krijgen. De directeuren vielen bij de lezing reeds
in slaap. Op den dag van Sidan droeg de
belletristische krijger een manuscript, een treur
spel, in het bivak nog eens nagelezen, op de
borst onder de kapotjas. Een kogel treft hem,
dringt door, maar blijft steken in het zesdq
bedrijf. Verder kon hij niet I 1 1
