Bijvoegsel behoorende bij de
NIEUWE
van Zondag 6 Juni 1886.
Tegen kijven.
HAARLEMfHE fOMÜIÏT.
I—III IM———— I Ml I—I Uil III—JMBWBTBM3MCTMBHHI >MIIll I3—MBMMW H ■■llllll IIII UllMJliU^Wmaa5gg»3Ëe.
Eene oude instelling, die van den dui
kerstoel, tegenwoordig niet meer in gebruik,
was een geneesmiddel, eenigszins minder
gewelddadig, maar nauwelijks minder
krachtdadig dan eene schaar, tegen het
kwaad van de tong eener kijvende vrouw.
Uit Engeland oorspronkelijk, den juisten
tijd schijnt niemand te weten, is hij in
Amerika ingevoerd, waar hij lang dienst
heeft gedaan, totdat hij met andere ge
bruiken is afgeschaft. Hij komt nu en
dan voor in de Engelsche oude letterkunde
en toch is het twijfelachtig of hij wel
ooit zoo algemeen in gebruik is geweest
als men heeft beweerd. Wat er niet
weinig toe heeft bijgedragen om den roem
van den duikerstoel te overdrijven, was
dat hij meestal diende voor vrouwen, die
hare tong te veel roerden.
In Amerika schijnt het gebruik van
den duikerstoel zich grootendeels tot Mas
sachusetts en Virginia te hebben bepaald.
Bisschop Meade maakt er in zijne Oude
herkenpredikanten en families in Virginia
melding van.
Daar zegt hij: »Als eene vrouw van
kwaadspreken overtuigd was, moest haar
man vijfhonderd pond tabak betalen, en
bij gebreke daarvan werd de straf veran
derd in duiken en op de vrouw zelve toe-
toegepast.Voor de deuren der gerechts
hoven zelve, waren plaatsen in gereedheid
tot onmiddellijke tenuitvoerbrenging van
het vonnis. De beknopste en duidelijkste
beschrijving van het gebruik van den dui
kerstoel in Virginia wordt geleverd iu een
brief uit Hungaro Parish, iu dien Staat,
van den 16en Juni 1634, geschreven door
Thomas Hartley aan Gouverneur Eudicott,
van Massachusetts. Van zijne ouderwetsche
spelling ontdaan, luidt die brief als volgt:
Eergisteren zag ik de straf van den
duikerstoel toepassen op zekere Betsey,
de vrouw van John Tucker, die door hare
booze tong onaangenaamheid tusschen hem
en zijne buren heeft veroorzaakt. Zij werd
door een gerechtsdienaar naar een vijver
inde nabijheid van mijne woning gebracht,
in tegenwoordigheid van de plaatselijke
overheid en een predikant, dominé Gotton,
die haar dikwijls vermaand had, en ten
aanschouwe van eene groote menigte.
Men had tot dat einde eene machine, die
de gemeente toebehoort, en die, naar ik
vernomen heb,in dezen zomer reeds driemaal
is gebruikt. Die machine bestaat uit een
planken-vloer op vier radereu, en met twee
rechtopstaande palen, waartusschen een
hefboom werkt, aan het kortste einde door
middel van een touw vastgezet. Aan het
einde van den langen arm was een stoel
vastgemaakt, waarop Betsey zat, met tou
wen vastgesnoerd. Toen werd de machine
naar den kant van de vijver gerold: de ge
rechtsdienaar maakte het touw los, en de
vrouw werd in het water gedompeld en er
eene halve minuut onder gehouden. Betsy
was halsstarrig en gaf het niet op voordat
zij zoo vijfmaal had gedoken. Eindelijk
riep zij op erbarinelijken toon: »Laat mij
gaan: met Gods hulp zal ik niet meer zon
digen!» Toen trok men de machine terug,
maakte haar los en liet haar in hare nat
te kleeren heengaan als eene veelbeloven
de boetvaardige vrouw.
Hierop laat Hartley volgen:
Mij dunkt dat zulk een verbeteraar
van kwade tongen in sommige streken van
O O
Massachusetts-Bay ook wel te pas zou ko-
meu, want ik heb menigmaal last gehad
van kijvende vrouwen, die, als een klap
permolen, van den ochtend tot den avond
elkaar onophoudelijk uitscholden.Mis
schien was het ingevolge dien wenk, dat
de duikerstoel het eerst in Massachusetts
is ingevoerd. In allen gevalle is hij nog
een geruimen tijd later in Nieuw-Eugelaud
in zwang geweest.
GEMENGDE BERICHTEN.
Als verdacht van den roof van
oorbellen, halskettmgen of armbanden, in den
laatsten tijl te Amsterdam aan den openbaren
weg gspl ;egd op eenige kleine kinderen, zonder
toezicht gelaten, is eergisteren-ochtend door twee
agenten van de afdeeling recherche aldaar in
hechtenis genomen een 15-jarige knaap, tegen
wien alras zulke gewichtige bezwaren zijn gerezen,
dat men hem eenige uren later naar de celge
vangenis heeft overgebracht.
Volgens telegram uit Londen is
het sloomschip Siberian, waarover men zich
reeds ongerust maakte, op de reis van Halifax
naar St. Johns door tegen het ijs aan te varen
verongelukt. Al de opvarenden, ten getale van
150, waaronder 67 passagiers hebben bij deze
ramp het leven verloren.
Inde Arabocht, gelegen aan de
Murmanische kust (schiereiland Kola, begrensd
door de Witte zee en IJszee) is iu 1883 eene
walvischfactorie aangelegd, die zich van Juni tot
Augustus met de vangst en de verwerking van
den blauwen en den vinwalvisch, die in de Noor
delijke IJszee voorkomt, bezighoudt. Het spek,
behoorlijk van het vleesch gescheiden, wordt me
chanisch in stukken gehakt en in hooge ketels
door middel van stoom binnen 8 uren tot traan
verkookt. Het ruggespek levert donkerder olie
dan het buikspek, dat elk afzonderlijk verwerkt
wordt. Eveneens worden tong en inwendig vet
afzonderlijk gekookt. De hoeveelheid traan be
draagt per walvisch 6000 tot 20,000 kilo, naar
gelang der grootte. Het lichaam wordt, na van
het spek ontdaan te zijn, tot meststof verwerkt,
waartoe het vleesch gehakt wordt en, evenals de
beenderen, aan hoog gespannen stoom blootgesteld,
waarbij nog tamelijk veel vet van geringere soort
wordt gewonnen. Uit de ketels komt het materi
aal in de droogtoestellen, bestaande uit twee to
rens, van 8 verdiepingen, waardoor heete lucht
stroomt. De massa wordt, na door een elevator
op de bovenste verdieping gebracht te zijn, door
draaiende schoepen naar beneden geschoven, al
waar beenderen en vleesch in een disintegrator
(verdeeltoestel, kleinmaker) worden verpletterd.
Het poeder gaat dan nog door een horizontaal
roteerende buil en vormt daarna de voor den
