NIEUWE I No. 1027. Zondag 1 Augustus 1886. lido Jaargang. De sociaal-democraten in den Rijksdag. ABOlfNEMBITTSPB IJS Per 3 maanden voor Haarlemt 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1, Voor bet Buitenland 1,50 Afzjnderljjke Nummers0,06 Dit blad verschijnt Eiken WOENSDAG en ZATERDAG. BUREAU: St. Jansstraat Haarlem. Van 16 regels30 Cents. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrjjdag avond voor 6 uur ingewacht. Uitgevers: KUPPERS L A U R E Y. Vervolg en Slot.) Beschouwen we het sociaal-democratische ontwerp eenigszins nader, dan vinden we dat het, op enkele punten na, slechts eene tweede editie is van een in 1877 ingediend voorstel. Nieuw echter is de éisch van het minimum-loon. Het minimum-loon, d. w. z. eene regeling der loonen, naar welke gèen werkman onder een wettig bepaalden tax mag arbeiden, zou wel aan te nemen zijn, als deze regeling namelijk geschiedde naar de verschillende omstandigheden, zoo als industriëele en plaatselijke toestanden dit meebrengen. De door de sociaal-demo craten zoo verachte en fel bestreden gil den hebben zulks uitmuntend verstaan. Het was in den tijd der gilden onmogelijk, dat een werkmau door een werkgever werd geëxploiteerd. Eene bepaling van het mi nimum-loon door den Staat echter, is niet uitvoerbaar; de sociaal-democraten moesten later zeiven zulks erkennen, ofschoon zij toch het voorstel hadden gedaan. De Afgevaardigde Baumbach liet niet na, op deze tegenstrijdigheid de aandacht te ves tigen. »Toen in het vorige jaar,zoo sprak deze volksvertegenwoordiger, »de eisch van het minimumloon als eene utopie werd be schouwd, was het de heer Grillenberger, die zich tegen dat gevoelen ernstig ver zette en thans zij het mij geoorloofd op een opstel te wijzen, hetwelk de heer Be- bel in de Neue Zeit (een bij den sociaal-de- mocratischen Afgevaardigde Dietz te Stutt gart verschijnend tijdschrift) schreef. In deze verhandeling verklaart de heer Bebel, die het voorstel tot vaststelling van een minimum-loon zelf heeft ingediend, dezen eisch als onuitvoerbaar en utopistisch in hooge mate. 't Is toch, om het op zijn zachtst uit te drukken, een oneerlijk spel, in den Rijksdag voorstellen te doen, die men zelf voor onzin houdt, en dan later de afwijzing van zulke voorstel len als een agitatie-middel te gaan be zigen. Behalve den eisch van het minimum loon, bevatte het ontwerp, zooals wij reeds hebben gezegd, niets nieuws. De overige punten echter, zooals het verbod van den arbeid op Zondag, de bepaling vau den duur des arbeids op tien uren daags, de FE U ILL E TON. Een aanval op zee. Aan eene particuliere correspondentie uit Pe- naog, waarin uit de Peuangsche bladen de toe dracht mtdegedeeld wordt van den aanval der Atjehers op het N. I., stoomschip Hole Canton ter reede van Eigas, ontleenen wij het volgende. De Hok Canton verliet Oleh-leh op Zondag middag 13 Juni en liet nog dien dag omstreeks 7 uur in den avond het anker te Eigas vallen. Den 14den Juni, omstreeks 7 uur, zat kapt. Hansen met zijne vrouw op de brug. De boots man was bij hen, terwijl de eerste ma chinist in een luierstoel uitrustte. Plotseling kwam toen eene zwaar bemande Aljehsche boot, door vier andere booten gevolgd, naar de Hok Canton. Dit was volstrekt niet vreemd, daar de Atjehers wel meer aan boord kwamen. Zoodra de booten het schip bereikt hadden, riepen de Atjehers, dat Toenkoe Oemar er was, een der hoofden uit de buurt. Toenkoe Oemar kwam dus aan boord, en den Atjehers schaarden zich voor en achter hem. Plotseling op een gegeven teeken stormden zij op den kapitein los. De bootsman werd terstond doodgeschoten en, na een halt uur weerstand te hebben gebeden, zonk ook de machinist Mc. verplichting om elke acht dagen het loon in gereed geld uit te betalen, de bepaling van eene veertiendaagsche opzegging van den arbeid, de bepalingen op de fabrie ken en op de leerlingen waren in het sociaal democratisch ontwerp van dien aard, dat zij onbruikbaar werden verklaard en ver worpen. Eene hooge waarde stelden de sociaal democraten in hunne organisatie, waarmede al het overige in verband stond, zoodat met de verwerping van deze ook alle overige punten moesten vallen. De organisatie werd derhalve in de vergadering van den Rijks dag het allereerst behandeld. Laten wij haar ietwat nader beschouwen. Het gansche Duitsche Rijk moest, vol gens het sociaal-democratisch voorstel, in districten worden ingedeeld van niet minder dan 20,000 en niet meer dan 40,000 inwoners. Voor deze districten worden werkbureelen« opgericht, die uit een Arbeitsrath* en zijne beambten bestaan. Deze werkraad* wordt door het Rijksarbeidsbureel uit twee door de werkkamersvoorgestelde candidaten gekozen. De overige beambten worden voor de eene helft uit de werkgevers, voor de andere helft uit de werklieden door de werk kamers gekozen. Vrouwen moeten ook ver kiesbaar zijn. Behalve den werkraad moet voor elk district eene werkkamer bestaan. Deze wordt uit 26 tot 36 leden samenge steld, welke voor de eene helft door de arbeidgevers, voor de andere helft door werknemers zullen gekozen worden. De werkraad is voorzitter in de werkkamer en aau het hoofd der gansche organisatie staat het Rijksarbeidsbureel te Berlijn, welks inrichting door den Bondstag zal geregeld worden. Het Rijkswerkbureel roept elk jaar eene vergadering bijeen (Arbeits- kammertag) waarop elke werkkamer een vertegenwoordiger der werkgevers en der werklieden heen zendt. De zittingen moe ten in het openbaar worden gehouden en de gekozenen ontvangen vergoeding der kosten. De hoofdrol spelen de werkkamers, en deze hebben ook over veel te zeggen en te be schikken. Voornameljjk moeten zij zich bezig houden met het onderzoek naar de resultaten van handels- en scheepvaart- overeenkomsten, tollen, belastingen en het geven van inlichtingen omtrent de loonen, de prijzen van huur en van levensmidde len, den toestand der concurrentie, der Culloc met vele wonden dood neer. Kapitein Hansen werd ernstig gewond aan bet hoofd, en ook zijne vrouw werd gekwetst. Beiden werden aan de brug vastgebonden, en toen begon de plundering. De roovers liepen het schip af, sta len al bet geld, namen zooveel wapenen en ammunitie mee, als zij konden vinden, en lieten geen voorwerp van eeuige waarde achter. De gebeele buit werd in drie sloepen van de Hok Canton geborgen. Kapitein Hansen en zijne viouw, die werden losgemaakt, sprongen over boord, maar werden weer opgevisebt door de roovers, die hen weer knevelden en in eene der booten plaatsten. De andere zes manschappen werden ook als gevangenen medegevoerd. Toen de Serang Toenkoe Oemar verzekerde, dat hij zonder hulp der gevangen bemanning het schip niet kon wegvoeren, besloot Toenkoe later terug te keeren, ten einde de plundering te voltooien. Kapitein Eoura, een Pranschman, gezagvoer der van de brik Eagle, die peper kwam halen, bevond zich op dat oogenblik aan den wal, aldaar hoorde hij het gescheeuw in de richting van de Hok Canton en besloot er toen heen te gaan. Hij sprong terstond in eene boot, roeide naar de Hok Canton en gelastte in het voorbijvaren aan de bemanning van zijn eigen schip onmid dellijk in zee te steken. Aan boord van de Hok Canton gekomen en ziende wat er gebeurd was, nam kapitein Eoura scholen, der iudustriëele inrichtingen en der gezondheids- en sterfelijkheid3toestan- deu van de arbeidende bevolking. Zij moe ten voorts bezwaren over misbruiken in het industriëele leven ter kennis van de bevoegde machten brengen en hunne mee ning zeggen omtrent wetten en te nemen besluiten. Zeer juist karakteriseerde de Afgevaar digde vrijheer Yon Hertling, van de Cen trumspartij, deze zoogenaamde organisatie. »Hier is geen sprake van werkzame krach ten, waarop het sociale gebouw zal opge bouwd worden, maar hier wordt een mecha nische, bureaucratische constructie voorge steld. Eu dat moet eene organisatie worden geheeten? 't Is de meest mechanische con structie, die men zich denken kan.« De onbruikbaarheid der gansche organi satie willen we slechts door een voorbeeld aantooueu. Eene taak der werkkamer is de vaststelling van het minimumloon. Nu is het duidelijk, dat hier de belangen der werkgevers en arbeiders geheel en al ver schillend zijn; even duidelijk is het, dat de loonen geregeld worden naar hetgeen wordt voortgebracht en bij de onderscheiden arn- bachteu zeer veel verschil oplevert; niet minder duidelijk is het, dat de werklieden op het land andere belangen hebben, dan die in de stad. Op dit alles wordt geen acht geslagen. Een aantal werkgevers, 't zij fabriekbezitters, haudwerkmeesters of grondeigenaars en een zelfde aantal werklieden, 't zij gezellen of aagloouers, kellners of huisknechts, moeten het minimumloon voor alle werklieden van eiken tak van industrie bepalen'. Grenst zulk een voorstel niet aau het krankzin nige? Toen de sociaal-democratische Afgevaar digde Grilleuberger den heer You Hertling verweet zeer opgewonden te hebben ge sproken, antwoordde deze: »de oorzaak daarvan is zeer eenvoudig; de heeren so ciaal-democraten komen met een voorstel te berde, dat den toets der critiek in geen enkel opzicht kan doorstaan; waar men het aanvat breekt de constructie onder de hand en dan durven die heeren nog wel op te treden alsof zij de eigenlijke verte genwoordigers van het volk waren.Toch hield de Afgevaardigde Bebel dit organisatie- voorstel als de kern van het gansche wets ontwerp. »Deze organisatie, zoo luidden het commando over, bracht het schip naar Oleh- leh en ankerde daar bij de llajah, dat den. zelfden eigenaar behoort. Kapitein Kerr, de commandant van dit schip, kwam onmiddellijk aan boord, nam het bevel over, bracht het schip op eene veilige plaats en verwittigde de Neder- landsche autoriteiten van het gebeurde. Spoedig kwam antwoord vau den Gouverneur uit Kotta Badja, die mededeelde, dat hij den volgenden ochtend zou komen. Intussclien maakte kapitein Kerr alles aan boord weer in orde. De verminkt# lijken werden weggenomen, en toe bereidselen gemaakt voor hunne teraardebestel ling, welke den volgenden ochtend geschiedde. De dienst werd waargenomen door een Eugelschen en een Hollaudschen predikant, en door alle burgerlijke autoriteiten bijgewoond. Spoedig reeds meldde hier de Penang Gasettei dat kapitein Hansen aan zijne wonde was over leden. De kanonneerboot Pdlembang bracht het bericht mede uit Rigas, dat Nija Paryoeng een onderhoud had met de vrouw van den kapitein, die eene lichte wond aan den arm had bekomen. Zij schreef een brief aan den Adsistent-Resident, maar de inhoud hiervan is niet bekend. De vrouw van den kapitein wordt met de andere gevangenen door 100 goed gewapende Atjehers bewaakt. Toenkoe Oemar wil ze uitleveren tegen een losgeld van 50,000 dollar. Zoodra echter troepen aan land werden gezet, zouden de ge- zjjue woorden, is het beslissende voorstel en ik ga zelfs zoo ver te verklaren,dat, als dit organisatie-ontwerp werd aangenomen, dat wij voorloopig van alle overige eischen zouden afzien; want met deze organisatie in de hand, zouden wij in staat zijn, al het overige door de wetgeving te verkrijge n. Wanneer wij den tegenwoordigen staat van zaken beschouwen, het kwaad, waaraan de sociale toestand lijdt, als wij zien waar den arbeider de schoen drukt, dan zullen we in het sociaal-democratisch ontwerp te vergeefs naar middelen zoeken, die geschikt zijn hulp te verleenen. Maar dat is ook in 't geheel niet, hetgeen de hêeren sociaal- demoeraten verlangen, al wordt het door hen duizend maal den volke verkondigd. Zij willen geen verbetering der tegen woordige maatschappelijke orde, neen zij verlangen haren totalen ondergang, om op de puinhoopen der maatschappij den socia- listischen toekomststaat op te bouwen. Wat er goeds in het sociaal-democratische ontwerp is, werd reeds vroeger door het Centrum voorgesteld en als bet niet werd aangenomen, dan ligt de schuld niet alleen aau de Regeering, maar ook aan de sociaal democratische leiders van het volk. Het goede in hun wetsontwerp is niet sociaal democratisch en wat er sociaal-democratisch aan is, dat deugt niet. Ziedaar in weinig woorden eene juiste ciitiek der gansche sociaal-democratische wjjsheid, die de fractie iu den Rijksdag door haar berucht ontwerp heeft ontwikkeld. Toch bevat het ontwerp iets goeds; de sociaal-democraten zullen in de toekomst bij hunne verkiezings-manoeuvres niet meer, zooals tot dusver, slechts de onbruikbaar heid der door anderen ingediende voorstellen hebben af te keuren. Zij zullen ook de bruikbaarheid hunner eigene voorstellen moeten verdedigen, hetgeen hen niet ge makkelijk zal vallen. Want dat door de sociaal-democratische organisatie, zooals wij haar hebben leeren kennen, de ellende niet verbeterd, veel minder uit de wereld werd gebannen, is niet moeilijk te begrij pen. Volgens het oordeel van bevoegde mannen bewijst de socialisten-wet aan de sociaal-democraten zeiven, d. w. z. aan hunne leiders de beste diensten. Deze wet, met hare vele beperkingen van het verga- deringsrecht enz. dwingt die heeren het verborgene op te zoeken en inplaats van vangenen naar het binnenland worden vervoerd. Toenkoe Oemar was steeds een der ge vaarlijkste hoofden tijdens het begin van den oorlog in Atjeli. Toen het hem daar echter te warm werd, is hij met eenige aanhangers naar Oleh- leh gegaan en onderwierp zich aan ons gezag. Na eenigen tijd t# Oleh-leh vertoefd te hebben, ver zocht en verkreeg hij verlof, naar zijn land terug te mogen keeren. Een oorlogsschip bracht hem naar de plaats zijner bestemming, maar nau welijks had het schip het strand bereikt,of Toenkoe en zijne bende vielen de matrozen aan, ver moordden hen en namen bezit van hunne wapens. Toenkoe Oemar is dus een oude kennis. Deze nieuwe onbeschaamdheid van Toenkoe Oemar maakte hier grooten indruk. Eene groote meeting werd belegd werkelijk eene inter nationale die door vertegenwoordigers van verschillende volken werd bijgewoond. Eenstem mig werd besloten een adres te richton tot den Gouverneur, ten einde zijne tusschenkomst in te roepen tot bevrijding van den machinist John Fay en de andere Engelsche onderdanen, welke zijn gevangen genomen. Daar Kapitein Hansen een Deen is, wordt tevens samenwerking tussehen de Engelscke en Deensche Regeeriug aanbevolen. HliRUMÜC AINTIEKDKat AGITE MA NOW AGITATE. IIR4IT. PRIJS DER ADVERTEHTIÉN

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1886 | | pagina 1