N I E U W E IS«. 1060. Bondag 25 November 1886. tide Jaargang. T"® Iets over de vrijmetselarij. BIJiT E \17i ft 1), 0,06 Sftf Ml Liefde en plicht. HliREEllISEHE E0ER4IT. ABOJ5TNEMB1ÏT3PBIJS Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. Voor het Buitenland AfssDnderlijke Nummers Dit blad verschijnt Eiken WOENSDAG en ZATERDAG. BUEEAII: St. Jansstraat Haarlem. t 0,85 1- 1,50 AGITE MA HOK AGITATE. PBIJS DEB ADVEBTENTUËW Van 16 regels30 Cents. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrjjdag avond voor 6 uur ingewacht. Uitgevers: KUPPESS k LAUKET. Het is van algemeene bekendheid, dat de vrijmetselarij in onze dagen steeds drie ster het hoofd verheft en in haren ont- zetteudeu overmoed alles vervolgt wat den Katholiek heilig en dierbaar is. Het kan dus niet dan eene goede uitwerking heb ben van tijd tot tijd tegen de gevaarlijk ste aller secteu eene waarschuwende stem te doen opgaau, opdat de waakzaamheid der geloovigeu worde vermeerderd tegen de aanvallen vau een geduchten vijand, die hoe langer hoe meer veld wint, eu wiens doel is: de Godsdienst uit de wereld te doen verdwijnen. Welk doel toch heeft de vrijmetselarij? Geen auder, dan de vernietiging van het christelijk idee. Zij ontkent, elk kerkelijk gezag. Zij tracht elke kerkelijke autoriteit te vernietigen. Zij verlangt de seheidiug van Kerk eu School. Volgens de beginse len der vrijmetselarij moet aan de Geeste lijken elke iumeuging in het schoolwezen wordeu ontzegd; alle scholen moeten ouder het bestuur komen van vrijzinnige ouder wijzers, die met de Geestelijkheid niet in aanraking komen. De vrijmetselarij eischt de afschaffing van het Godsdienstonderwijs; zij ijvert voor het humaniseeren van het familieleven: zij wil dus geen kerkelijk, maar slechts het burgerlijk huwelijk, geen godsdienstige plechtigheden, doch slechts volksfeesten en vergaderiugeu aan vermaak gewijd. De vrijmetselarij tracht de vrouwen voor haar doel en werkkring te winnen, van daar dat zij godsdienstlooze meisjesscholen opricht en deze stelt onder het bestuur van vrijzinnige vrouwen, volgens de Fransche en Belgische manier. Ziedaar de voornaamste deeleu van het programma der vrijmetselarij, volgens het welk de »broedprs« reeds jaren lang, hier en daar met succes, hebben gearbeid. En helaasl vele Katholieken hebben zich lateu verschalken en aan de uitvoering van het programma, 't zij uit domheid, 't zij uit onverschilligheid mede gearbeid, tot groote vreugde der vrijmetselarij, die de Katholieke Kerk uit den aard der zaak als hare groot ste vijandiu beschouwt. De Katholieke Kerk moet dan ook,' wil de vrijmetselarij haar doel bereiken, uit den weg geruimd wordsn. waut zij predikt beginselen, die met de vrijmetselarij in volkomen tegenstrijd zijn. De Katholieke Kerk leert in haren Catechismus en zij verkondigt het vau alle kansels, dat de mensch zich houden zal aan de geboden Gods. Zij verlangt dus van de geloovigeu,dat zij gehoorzaam zullen zija aan de door God ingestelde overheid. Deze gehoorzaamheid zal natuurlijk verdwijnen, zoodra eene raa- gonnieke Regeering de verwezenlijking van bare heidenscbe ontwerpen en beginselen zou eischeu.En zulk een geval is reeds in verschil lende Staten herhaalde malen voorgekomen. De geschiedenis der eerste Frausche re volutie geeft voor de studie der praktische A' E U L L L E T O iV. 5). Vervolg). Helmbusch stond nog altijd na te denken; wel meende hij in de verte een geliefd visioen te zien, docli mogelijk was het wel een sckoone droom, die voor de werkelijkheid als eene luchtbel uiteenspatte; wat moest er toch nog al gebeuren, wanneer hij bewaarheid werd. Hoe- vele innerlijke en uiterlijke tegenstrijdigheden moesten tot daartoe nog worden doorworsteld Uit deze gedachten wekte hem de weemoedige taal van den zieke: //Valt het u zoo zwaar, om mijn arm kind eenig aandeel in uwe liefde en toegonegenheid te schenken, de Christenen zijn anders zoo vrijgevig met hunne liefde, of zou ik te vergeefs op uwe bereidwilligheid, om do grootste zorg van mijn hart weg te nemen, heb ben gerekend De zielsangst en de weemoed, die in de trekken van den zi ke lagen, overweldigden Helmbusch en overwonnen bij hem alle gedachten vrijmetselarij de beste bouwstoffen. Hier zien we, hoe de loges, haar geheimen ar beid door hare politieke clubs in de we reld brengt. Er was geene organisatie, welke zich, wat invloed betreft, met die der Jacobijnen-clubs kon tneteu. De vrij metselaars zullen dus alleu moeten erken nen, dat hunne organisatie in 1789 min stens even goed was als in onze dagen. Als zij zulks moeten toegeveu, dan zullen zij ook, door de geschiedenis der Fransche otnweu- telitig, moeten ei kennen, dat hun systeem daarbij aan eene vuurproef werd onder worpen, welke het niet heeft kunnen door staan. Het bleek, dat hun systeem slechts eene jammerlijke hersenschim was; ontzet tend in zijne gevolgen, verdiende het ten eeuwigen dage als eene waarschuwing te gelden, als het der menschheid ooit mocht invallen zich volmaakt te rekenen en hare afhankelijkheid van Gods geopenbaarden wil te loocheueu. De mensch is onvol maakt en volkomen onbekwaam eene rol te spelen, zooals de vrijmetselarij hem die wil lateu vervullen. Zulks heeft de geschie denis van het jaar 1789 volkomen be wezen. De guillotine, die in den beginne slechts als wapen diende tegen de royalisten, maakte spoedig ook tal van slachtoffers onder de »broeders« zelvea. Eu dat is ook zeer begrijpelijk eu natuurlijk, 't Was het egoïsme, 't welk de »broeders« vau elkan der scheidde; op een oogenblik, dat zij op het toppunt hunner macht stonden, viel de eene partij na de andere af, zoodat de oude keru zelf bijna onkenbaar werd. De chaos, dien de broederszelf hadden doen ontstaau, was tienmaal erger, dan die, welken zij, volgens huu idee, wilden op lossen. De Jacobijuen hadden besloten liet magonnieke ideaal (afschaffing van deti eigendom) te verwezeulijkeu. De Girondij nen waren het, die het volk werk en buit wilden bezorgen door den oorlog tegen het monarchale Europa, dat zij tegeu wil eu dank tot eene republiek wilden maken. De aanvoerder der eerstgenoemden was Ro bespierre. Met een ontzettende, ijzeren con sequentie streefde hij naar zijn doel, hij bracht de Girondijnen ter dood en pleegde moord op moord, te vergeefs! Teu slotte moest hij zelf het schavot beklim men en een offer worden der guillotine. Daar, op het schavot., stond hij alleen en verlaten; het volk overlaadde hem met hoon. Waren het niet zijue »broèders« zelveu, die hem ter dood brachten? Waar bleef nu de zoo hoog geroemde vrijheid, gelijkheid eu broederschap? O, koudeu wij thaus een enkelen blik slaan in de ziel vau dien man, waarlijk, de indruk zou te ontzettend ziju voor onze zwakke mea- scheliike natuur. Da beul scheurt het ver band vau zijue verbrijzelde kin men hoort een verscbrikkelijken kreet, de bijl In een aanval van wanhoop had Robespierre door een pistoolschot getracht zieh van het leven te berooven. van aarzelon. Hij reikte Nathanson de liand en sprak op plechtigen toon: Uw kind zal te mij nent een tweede tehuis vinden en ik zal naar kracht en geweten de genomen verplichtingen trachten te vervullen, terwijl de andere medele den van mijn gezin, datgene zullen aanvullen, waarin ik zou te kort schieten!" //Daarvoor schenke do Heer u en den uwen zijn rijksteu zegen", sprak de zieke met innige ontroering; //doch nu, voer hij voort, zal ik Sara laten komen om haar mijne laatste ver maningen te geven, want mijn arin hart zal weldra opgehouden hebben te kloppen." Na eene korte poos werden de zware damas ten gordijnen teruggeschoven en een klein meisj e, in liet zwart gekleed, wierp zich luid snikkend voor het bod van den zieke, wiens verma gerde hand hare verwarde lokken van het voor hoofd streek en die haar teederlijk toesprak „Ween niet, Sara, mijn lieveling, anders maakt gij mij het afscheid zoo zwaar!" „Vader, lieve vader, ga niet vau mij heen, laat mij niet alleen, ik wil zoo gaarne met u sterven," snikte Sara. valt en een dagwerk van Satan is vol bracht. De broeders,die door den dood van Robespierre hunne schatten gered had den, toonden weinig lust ze door de revo- lutie, welke bleef heerscheu, te verliezen. Zij kozen uit huu midden Napoleon Bona parte als wachter voor hun Mammon, maar ook voor huu idee van een algemee- nen, eeuwigen vrede in het toekomstige wereldrijk. De geschiedenis heeft ons ge leerd, op welke wijze Napoleon dit denk beeld heeft opgevat. Ziedaar het eerste debuut der vrijmetselarij: een algemeen moorden, eene onherstelbare verwarring der wetten en als resultaat van dit afgrij selijk beheer: algemeene onderdrukking door een vreeselijkeu despoot. Zijn we goed ingelicht, dan zal de vrij metselarij in Frankrijk in het volgende jaar een meer algemeenen slag slaan tegen de monarchieën. Hoe het ook zij het bestaan alleen van het vrijmotselaarsver- bond legt ons Katholieken deu plicht der waakzaamheid op eu het herinnert ons, dat het gevaar steeds in onze nabijheid is. Wie de geschiedenis der 19e eeuw met aaudacht. bestudeert, zal zeer spoedig door verschillende feiten het werk der vrijmet selaars leereu kennen. Het verjagen van monarchen, het verwoesten der Katholieke Kerk ouder den schijn vau patriotisme, absolute werkeloosheid op het gebied dei- sociale vraag, afschaffing van het christe lijk huwelijk, het outchristeljjken vau de school, dat ziju deviezen,vvelke op de magou- nieke banieren zijn geschreven.Dat er volgens deze deviezen onder don huichelachtigen schijn van patriotisme en vorstentrouw wordt gewerkt, dat kuuueu we dagelijks gewaar wordeu. De eene moordaanslag op vorsten of staatslieden volgt deu ande reu eu eene veile pers haast zich, op eene in 't oog loopeude wijze, zulke gruweldaden nu eens deze dan weder gene partij, zon der bewijzen, aau te leunen. De Almachtige moge de planneu dezer woelgeesten te niet doeu! Al meeneu zij ook de oude wereld te mogen vernietigen en op de puiuhoopen eene nieuwe te kun nen bouwen, wij Katholieken weten, dat de belofte van Christus tegeu hen is ge richt, de belofte namelijk, welke de Hei land gaf aan Petrus en zijue opvolgers: »Grj zijC Petrus en op deze steenrots zal ik mijne Kerk bouwen en de poorten der hel zullen haar niet overweldigen. Kaulbars heeft Zaterdag Sofia verlaten. De meeste agenten der Mogendheden ziju afscheid van hem komen nemen, eu bitter liet hij zich tegenover dezen uit over de miskenning van Rusland's goede bedoelin gen. Zijn laatste daad zijne geheele pot sierlijke zending waardiglijk bekronende is geweest namens den Csaar een pensioen en het St.-George-kruis te verleeneu aan deu bediende van het Russi ch consulaat „Dat kan niet, kindlief, ik moet alleen het don kere pad naar de eeuwigheid op, daarom verneem thans mijne laatste woorden ten afscheid: „Aan zie hier dezen edelen manhij zal van nu af uw vader zijn; zijn huis en huisgezin zullen in het vervolg uw tehuis wezen. Daarom betoon hem steeds uwe kinderlijke liefde en wees hem gehoorzaam en onderdanig. Vergeet nooit in uw leven da leeringen en de vermaningen uws va ders en vooral, wees nimmer ontrouw aan de geboden onzer heilige wet! Dat de zegen des almachtigeu Gods eu van uwe dierbaren u geleide op de verdere baau uws levens, liefkind en nu vaarvyel Het bedroefde meisje viel haar stervenden vader om den hals en kuste hem herhaaldelijk. Na eene wijl drong de zieke het kind zachtjes van zich af, richtte zich even op en snakte naar deu adem; mat een diepen zucht zonk hij lang zaam achterover en was niet meer Diep ontroerd nam Helmbusch de jammerende Sara in zijne armen eu verliet met haar het ver trek. Toen het kind 's avonds, uitgeweend van bittere smart, sluimerend op haar bedje lag, te Phillippopel, wiens beschonken hande lingen aanleiding gaven tot de breuk. Kaulbars gaat huiswaarts over Constan- tinopel eu Odessa. In eerstgenoemde stad moet hij nog een onderhoud hebben met den Russischeu Gezaut. Deuzelfdeu dag vertrokken te Varna en te Philippopel de Russische consuls, zon der dat daarbij wanordelijkheden voorvie len. Te Burgas werden, vóór het vertrek van deu consul, op bevel van het Regent schap, de Montenegrijnsche medeplichtigen aau deu jongsteu opstand losgelaten, daar auders met eene lauding van Russische troepen was gedreigd. Aan al deze geweldenarijen komt dus nu een einde. De belangen der Russische ouderdau6u ziju inmiddels het trekt zeer de aandacht, dat Duitschland in deze werd voorbijgegaan aau Fransche han- deu toevertrouwd. De agent der Republiek te Sofia trouwens was altijd (met het oog op Rusland's hulp in de Egyptische aan gelegenheden hoogstwaarschijnlijk) zeer sterk op de hand van deu Russischeu satraap. Van de breuk met Rusland heeft de Bulgaarsche Regeeriug aan de Prefecten kennis gegeven iu eene circulaire, waarin verklaard wordt, dat Kaulbars zich onmo gelijk had gemaakt eu dat de Bulgaarsche Zakeu uu in handen van Europa komeu. Het is te hopeu, dat Europa er ook zoo over deuken zal eu dat Oostenrijk en En geland nu gevolg zullen geven aau de ver klaringen hunner Ministers. Door het Wee- ner Kabinet zou zijn voorgesteld, alvorens eene beslissing te nemen omtrent de keuze vau een Vorst van Balgarjje, de toekom stige verhoudiug vau Oost-Rumelië eu Bulgarije, die tot hiertoe nog niet door de groote Mogendheden geregeld is, tot klaarheid te brengen. Daardoor zou Rus land ook tijd winnen voor een behoorlijken terugtocht, die met de terugroeping van Kaulbars is begonnen. Door Reuter's agentschap wordt aan gaande deze zaak uit Londen het volgende geschreven. »Het vertrek van Kaulbars en de vol slagen breuk tusschen Rusland eu het Re gentschap, hier dagelijks verwacht wegens het willekeurig gedrag vau den Generaal tegenover de Bulgaren, dreigt tot eene nieuwe crisis te zullen leiden, waarvoorde Mogendheden, bij wie de Berlijusche over eenkomst als grondslag der te volgen staat kunde geldt, zeer gevoelig zullen zijn. »üit goede bron kan voorts gemeld wor den, dat Engeland zich, op Rusland's aan vrage, niet verklaard heeft tegen de cati- didatuur van deu Miogrelischen Prius. Maar Engeland wacht, in overleg met de Mogendheden die belaug hebben bij eene oplossing, waarbij de vrijheden vau het Bulgaarsche volk worden geëerbiedigd, Eugelaud wacht op eene verklaring van de Bulgaren zelveu aangaande de candidatuur van dezen Prins. schreef hij de voorvallen van den dag aan zijne vrouw en verzocht haar en de kinderen om eene vriendschappelijke ontvangst van de wees, die thans deel van zijne familie zou uitmaken. Nadat Mevrouw Helmbusch den brief met aandacht gelezen had, teekenden zich onrust en bekommernis over al hare trekken, terwijl de kinder n integendeel luide jubelden over de vermeerdering van het huisgezin. Zeker, gaarne was zij bereid der kleine Sara een deel harer liefde te scheuken, maar, hoeveel had zij t bedenken en te vreezen. Dcch dit alles trad op deu achtergrond bij de vermelding, dat haar man zich door eene belofte verbonden had, om als plaatsvervanger des vaders voor de kleine op te treden, en zij wilde hem in de vervulling zijner plichten daarin krachtdadig ondersteunen. Zij richtte alles op het zorgvuldigste in, ten eiude het kleine kind zijn nieuw „tehuis" zoo aantrekkelijk mogelijk te maken en zsg dan ook met volle verwachting de komst der kleine tege moet. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1886 | | pagina 1