N I E U W E
IS«. 1060.
Bondag 25 November 1886.
tide Jaargang.
T"®
Iets over de vrijmetselarij.
BIJiT E \17i ft 1),
0,06
Sftf Ml
Liefde en plicht.
HliREEllISEHE E0ER4IT.
ABOJ5TNEMB1ÏT3PBIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het Buitenland
AfssDnderlijke Nummers
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUEEAII: St. Jansstraat Haarlem.
t 0,85
1-
1,50
AGITE MA HOK AGITATE.
PBIJS DEB ADVEBTENTUËW
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrjjdag
avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers: KUPPESS k LAUKET.
Het is van algemeene bekendheid, dat
de vrijmetselarij in onze dagen steeds drie
ster het hoofd verheft en in haren ont-
zetteudeu overmoed alles vervolgt wat den
Katholiek heilig en dierbaar is. Het kan
dus niet dan eene goede uitwerking heb
ben van tijd tot tijd tegen de gevaarlijk
ste aller secteu eene waarschuwende stem
te doen opgaau, opdat de waakzaamheid
der geloovigeu worde vermeerderd tegen
de aanvallen vau een geduchten vijand,
die hoe langer hoe meer veld wint, eu
wiens doel is: de Godsdienst uit de wereld
te doen verdwijnen.
Welk doel toch heeft de vrijmetselarij?
Geen auder, dan de vernietiging van het
christelijk idee. Zij ontkent, elk kerkelijk
gezag. Zij tracht elke kerkelijke autoriteit
te vernietigen. Zij verlangt de seheidiug
van Kerk eu School. Volgens de beginse
len der vrijmetselarij moet aan de Geeste
lijken elke iumeuging in het schoolwezen
wordeu ontzegd; alle scholen moeten ouder
het bestuur komen van vrijzinnige ouder
wijzers, die met de Geestelijkheid niet in
aanraking komen. De vrijmetselarij eischt
de afschaffing van het Godsdienstonderwijs;
zij ijvert voor het humaniseeren van het
familieleven: zij wil dus geen kerkelijk,
maar slechts het burgerlijk huwelijk, geen
godsdienstige plechtigheden, doch slechts
volksfeesten en vergaderiugeu aan vermaak
gewijd. De vrijmetselarij tracht de vrouwen
voor haar doel en werkkring te winnen, van
daar dat zij godsdienstlooze meisjesscholen
opricht en deze stelt onder het bestuur van
vrijzinnige vrouwen, volgens de Fransche
en Belgische manier.
Ziedaar de voornaamste deeleu van het
programma der vrijmetselarij, volgens het
welk de »broedprs« reeds jaren lang, hier
en daar met succes, hebben gearbeid. En
helaasl vele Katholieken hebben zich lateu
verschalken en aan de uitvoering van het
programma, 't zij uit domheid, 't zij uit
onverschilligheid mede gearbeid, tot groote
vreugde der vrijmetselarij, die de Katholieke
Kerk uit den aard der zaak als hare groot
ste vijandiu beschouwt.
De Katholieke Kerk moet dan ook,' wil
de vrijmetselarij haar doel bereiken, uit
den weg geruimd wordsn. waut zij predikt
beginselen, die met de vrijmetselarij in
volkomen tegenstrijd zijn. De Katholieke
Kerk leert in haren Catechismus en zij
verkondigt het vau alle kansels, dat de
mensch zich houden zal aan de geboden
Gods. Zij verlangt dus van de geloovigeu,dat
zij gehoorzaam zullen zija aan de door God
ingestelde overheid. Deze gehoorzaamheid
zal natuurlijk verdwijnen, zoodra eene raa-
gonnieke Regeering de verwezenlijking van
bare heidenscbe ontwerpen en beginselen zou
eischeu.En zulk een geval is reeds in verschil
lende Staten herhaalde malen voorgekomen.
De geschiedenis der eerste Frausche re
volutie geeft voor de studie der praktische
A' E U L L L E T O iV.
5).
Vervolg).
Helmbusch stond nog altijd na te denken;
wel meende hij in de verte een geliefd visioen
te zien, docli mogelijk was het wel een sckoone
droom, die voor de werkelijkheid als eene
luchtbel uiteenspatte; wat moest er toch nog
al gebeuren, wanneer hij bewaarheid werd. Hoe-
vele innerlijke en uiterlijke tegenstrijdigheden
moesten tot daartoe nog worden doorworsteld
Uit deze gedachten wekte hem de weemoedige
taal van den zieke: //Valt het u zoo zwaar, om
mijn arm kind eenig aandeel in uwe liefde en
toegonegenheid te schenken, de Christenen zijn
anders zoo vrijgevig met hunne liefde, of zou
ik te vergeefs op uwe bereidwilligheid, om do
grootste zorg van mijn hart weg te nemen, heb
ben gerekend
De zielsangst en de weemoed, die in de
trekken van den zi ke lagen, overweldigden
Helmbusch en overwonnen bij hem alle gedachten
vrijmetselarij de beste bouwstoffen. Hier
zien we, hoe de loges, haar geheimen ar
beid door hare politieke clubs in de we
reld brengt. Er was geene organisatie,
welke zich, wat invloed betreft, met die
der Jacobijnen-clubs kon tneteu. De vrij
metselaars zullen dus alleu moeten erken
nen, dat hunne organisatie in 1789 min
stens even goed was als in onze dagen. Als zij
zulks moeten toegeveu, dan zullen zij ook,
door de geschiedenis der Fransche otnweu-
telitig, moeten ei kennen, dat hun systeem
daarbij aan eene vuurproef werd onder
worpen, welke het niet heeft kunnen door
staan. Het bleek, dat hun systeem slechts
eene jammerlijke hersenschim was; ontzet
tend in zijne gevolgen, verdiende het ten
eeuwigen dage als eene waarschuwing te
gelden, als het der menschheid ooit mocht
invallen zich volmaakt te rekenen en hare
afhankelijkheid van Gods geopenbaarden
wil te loocheueu. De mensch is onvol
maakt en volkomen onbekwaam eene rol
te spelen, zooals de vrijmetselarij hem die
wil lateu vervullen. Zulks heeft de geschie
denis van het jaar 1789 volkomen be
wezen.
De guillotine, die in den beginne slechts
als wapen diende tegen de royalisten,
maakte spoedig ook tal van slachtoffers
onder de »broeders« zelvea. Eu dat is ook
zeer begrijpelijk eu natuurlijk, 't Was het
egoïsme, 't welk de »broeders« vau elkan
der scheidde; op een oogenblik, dat zij op
het toppunt hunner macht stonden, viel
de eene partij na de andere af, zoodat de
oude keru zelf bijna onkenbaar werd. De
chaos, dien de broederszelf hadden doen
ontstaau, was tienmaal erger, dan die,
welken zij, volgens huu idee, wilden op
lossen. De Jacobijuen hadden besloten liet
magonnieke ideaal (afschaffing van deti
eigendom) te verwezeulijkeu. De Girondij
nen waren het, die het volk werk en buit
wilden bezorgen door den oorlog tegen het
monarchale Europa, dat zij tegeu wil eu
dank tot eene republiek wilden maken.
De aanvoerder der eerstgenoemden was Ro
bespierre. Met een ontzettende, ijzeren con
sequentie streefde hij naar zijn doel, hij
bracht de Girondijnen ter dood en pleegde
moord op moord, te vergeefs! Teu
slotte moest hij zelf het schavot beklim
men en een offer worden der guillotine.
Daar, op het schavot., stond hij alleen en
verlaten; het volk overlaadde hem met
hoon. Waren het niet zijue »broèders«
zelveu, die hem ter dood brachten? Waar
bleef nu de zoo hoog geroemde vrijheid,
gelijkheid eu broederschap? O, koudeu
wij thaus een enkelen blik slaan in de
ziel vau dien man, waarlijk, de indruk zou
te ontzettend ziju voor onze zwakke mea-
scheliike natuur. Da beul scheurt het ver
band vau zijue verbrijzelde kin men
hoort een verscbrikkelijken kreet, de bijl
In een aanval van wanhoop had Robespierre
door een pistoolschot getracht zieh van het leven te
berooven.
van aarzelon. Hij reikte Nathanson de liand en
sprak op plechtigen toon: Uw kind zal te mij
nent een tweede tehuis vinden en ik zal naar
kracht en geweten de genomen verplichtingen
trachten te vervullen, terwijl de andere medele
den van mijn gezin, datgene zullen aanvullen,
waarin ik zou te kort schieten!"
//Daarvoor schenke do Heer u en den uwen
zijn rijksteu zegen", sprak de zieke met innige
ontroering; //doch nu, voer hij voort, zal ik
Sara laten komen om haar mijne laatste ver
maningen te geven, want mijn arin hart zal
weldra opgehouden hebben te kloppen."
Na eene korte poos werden de zware damas
ten gordijnen teruggeschoven en een klein meisj e,
in liet zwart gekleed, wierp zich luid snikkend
voor het bod van den zieke, wiens verma
gerde hand hare verwarde lokken van het voor
hoofd streek en die haar teederlijk toesprak
„Ween niet, Sara, mijn lieveling, anders maakt
gij mij het afscheid zoo zwaar!"
„Vader, lieve vader, ga niet vau mij heen,
laat mij niet alleen, ik wil zoo gaarne met u
sterven," snikte Sara.
valt en een dagwerk van Satan is vol
bracht. De broeders,die door den dood
van Robespierre hunne schatten gered had
den, toonden weinig lust ze door de revo-
lutie, welke bleef heerscheu, te verliezen.
Zij kozen uit huu midden Napoleon Bona
parte als wachter voor hun Mammon,
maar ook voor huu idee van een algemee-
nen, eeuwigen vrede in het toekomstige
wereldrijk. De geschiedenis heeft ons ge
leerd, op welke wijze Napoleon dit denk
beeld heeft opgevat. Ziedaar het eerste
debuut der vrijmetselarij: een algemeen
moorden, eene onherstelbare verwarring
der wetten en als resultaat van dit afgrij
selijk beheer: algemeene onderdrukking door
een vreeselijkeu despoot.
Zijn we goed ingelicht, dan zal de vrij
metselarij in Frankrijk in het volgende
jaar een meer algemeenen slag slaan tegen
de monarchieën. Hoe het ook zij het
bestaan alleen van het vrijmotselaarsver-
bond legt ons Katholieken deu plicht der
waakzaamheid op eu het herinnert ons,
dat het gevaar steeds in onze nabijheid
is. Wie de geschiedenis der 19e eeuw met
aaudacht. bestudeert, zal zeer spoedig door
verschillende feiten het werk der vrijmet
selaars leereu kennen. Het verjagen van
monarchen, het verwoesten der Katholieke
Kerk ouder den schijn vau patriotisme,
absolute werkeloosheid op het gebied dei-
sociale vraag, afschaffing van het christe
lijk huwelijk, het outchristeljjken vau de
school, dat ziju deviezen,vvelke op de magou-
nieke banieren zijn geschreven.Dat er volgens
deze deviezen onder don huichelachtigen
schijn van patriotisme en vorstentrouw
wordt gewerkt, dat kuuueu we dagelijks
gewaar wordeu. De eene moordaanslag
op vorsten of staatslieden volgt deu ande
reu eu eene veile pers haast zich, op eene in
't oog loopeude wijze, zulke gruweldaden
nu eens deze dan weder gene partij, zon
der bewijzen, aau te leunen.
De Almachtige moge de planneu dezer
woelgeesten te niet doeu! Al meeneu zij
ook de oude wereld te mogen vernietigen
en op de puiuhoopen eene nieuwe te kun
nen bouwen, wij Katholieken weten, dat
de belofte van Christus tegeu hen is ge
richt, de belofte namelijk, welke de Hei
land gaf aan Petrus en zijue opvolgers:
»Grj zijC Petrus en op deze steenrots zal
ik mijne Kerk bouwen en de poorten der
hel zullen haar niet overweldigen.
Kaulbars heeft Zaterdag Sofia verlaten.
De meeste agenten der Mogendheden ziju
afscheid van hem komen nemen, eu bitter
liet hij zich tegenover dezen uit over de
miskenning van Rusland's goede bedoelin
gen. Zijn laatste daad zijne geheele pot
sierlijke zending waardiglijk bekronende
is geweest namens den Csaar een pensioen
en het St.-George-kruis te verleeneu aan
deu bediende van het Russi ch consulaat
„Dat kan niet, kindlief, ik moet alleen het don
kere pad naar de eeuwigheid op, daarom verneem
thans mijne laatste woorden ten afscheid: „Aan
zie hier dezen edelen manhij zal van nu af
uw vader zijn; zijn huis en huisgezin zullen in
het vervolg uw tehuis wezen. Daarom betoon
hem steeds uwe kinderlijke liefde en wees hem
gehoorzaam en onderdanig. Vergeet nooit in uw
leven da leeringen en de vermaningen uws va
ders en vooral, wees nimmer ontrouw aan de
geboden onzer heilige wet! Dat de zegen des
almachtigeu Gods eu van uwe dierbaren u geleide
op de verdere baau uws levens, liefkind en
nu vaarvyel
Het bedroefde meisje viel haar stervenden
vader om den hals en kuste hem herhaaldelijk.
Na eene wijl drong de zieke het kind zachtjes
van zich af, richtte zich even op en snakte naar
deu adem; mat een diepen zucht zonk hij lang
zaam achterover en was niet meer
Diep ontroerd nam Helmbusch de jammerende
Sara in zijne armen eu verliet met haar het ver
trek. Toen het kind 's avonds, uitgeweend van
bittere smart, sluimerend op haar bedje lag,
te Phillippopel, wiens beschonken hande
lingen aanleiding gaven tot de breuk.
Kaulbars gaat huiswaarts over Constan-
tinopel eu Odessa. In eerstgenoemde stad
moet hij nog een onderhoud hebben met
den Russischeu Gezaut.
Deuzelfdeu dag vertrokken te Varna en
te Philippopel de Russische consuls, zon
der dat daarbij wanordelijkheden voorvie
len. Te Burgas werden, vóór het vertrek
van deu consul, op bevel van het Regent
schap, de Montenegrijnsche medeplichtigen
aau deu jongsteu opstand losgelaten, daar
auders met eene lauding van Russische
troepen was gedreigd.
Aan al deze geweldenarijen komt dus
nu een einde. De belangen der Russische
ouderdau6u ziju inmiddels het trekt
zeer de aandacht, dat Duitschland in deze
werd voorbijgegaan aau Fransche han-
deu toevertrouwd. De agent der Republiek
te Sofia trouwens was altijd (met het oog
op Rusland's hulp in de Egyptische aan
gelegenheden hoogstwaarschijnlijk) zeer
sterk op de hand van deu Russischeu
satraap.
Van de breuk met Rusland heeft de
Bulgaarsche Regeeriug aan de Prefecten
kennis gegeven iu eene circulaire, waarin
verklaard wordt, dat Kaulbars zich onmo
gelijk had gemaakt eu dat de Bulgaarsche
Zakeu uu in handen van Europa komeu.
Het is te hopeu, dat Europa er ook zoo
over deuken zal eu dat Oostenrijk en En
geland nu gevolg zullen geven aau de ver
klaringen hunner Ministers. Door het Wee-
ner Kabinet zou zijn voorgesteld, alvorens
eene beslissing te nemen omtrent de keuze
vau een Vorst van Balgarjje, de toekom
stige verhoudiug vau Oost-Rumelië eu
Bulgarije, die tot hiertoe nog niet door
de groote Mogendheden geregeld is, tot
klaarheid te brengen. Daardoor zou Rus
land ook tijd winnen voor een behoorlijken
terugtocht, die met de terugroeping van
Kaulbars is begonnen.
Door Reuter's agentschap wordt aan
gaande deze zaak uit Londen het volgende
geschreven.
»Het vertrek van Kaulbars en de vol
slagen breuk tusschen Rusland eu het Re
gentschap, hier dagelijks verwacht wegens
het willekeurig gedrag vau den Generaal
tegenover de Bulgaren, dreigt tot eene
nieuwe crisis te zullen leiden, waarvoorde
Mogendheden, bij wie de Berlijusche over
eenkomst als grondslag der te volgen staat
kunde geldt, zeer gevoelig zullen zijn.
ȟit goede bron kan voorts gemeld wor
den, dat Engeland zich, op Rusland's aan
vrage, niet verklaard heeft tegen de cati-
didatuur van deu Miogrelischen Prius.
Maar Engeland wacht, in overleg met de
Mogendheden die belaug hebben bij eene
oplossing, waarbij de vrijheden vau het
Bulgaarsche volk worden geëerbiedigd,
Eugelaud wacht op eene verklaring van de
Bulgaren zelveu aangaande de candidatuur
van dezen Prins.
schreef hij de voorvallen van den dag aan zijne
vrouw en verzocht haar en de kinderen om eene
vriendschappelijke ontvangst van de wees, die
thans deel van zijne familie zou uitmaken.
Nadat Mevrouw Helmbusch den brief met
aandacht gelezen had, teekenden zich onrust
en bekommernis over al hare trekken, terwijl
de kinder n integendeel luide jubelden
over de vermeerdering van het huisgezin. Zeker,
gaarne was zij bereid der kleine Sara een deel
harer liefde te scheuken, maar, hoeveel had zij
t bedenken en te vreezen. Dcch dit alles trad
op deu achtergrond bij de vermelding, dat haar
man zich door eene belofte verbonden had, om
als plaatsvervanger des vaders voor de kleine
op te treden, en zij wilde hem in de vervulling
zijner plichten daarin krachtdadig ondersteunen.
Zij richtte alles op het zorgvuldigste in, ten
eiude het kleine kind zijn nieuw „tehuis" zoo
aantrekkelijk mogelijk te maken en zsg dan ook
met volle verwachting de komst der kleine tege
moet.
Wordt vervolgd.)