Bijvoegsel behoorende bij de
NIEUWE
van Donderdag 25
November 1886.
GEMENGDE BERICHTEN.
HIARLEMCHE OOVl
Naast (te „vasters" Merlatti en
Sucoi moet nu te Parijs ook een „eter" zijn opge
staan. Die man beweert,, dat hij dagelijks 50
kilogram voedsel, rauw of gekookt kan verorberen.
Of die veelvraat evenveel opzien zal baren als
de hongerlijders, is twijfelachtig.
Het aantal sollicitanten voor
de betrekking van directeur der tram Breskens-
Maldeghem is thans geklommen tot 316.
Om werk te verschaffen een
vraagstuk dat bij ons ook weer aan de orde is
heeft een weldadig landedelman, de'heer Fleming,
op een dorp in Engeland, getracht het spinnen
•veder iu zwang te brengen, om behoeftige vrou
wen opweg te helpen iets te verdienen. Met
twaalf spinnewielen en een tachtigjarig moedertje
als onderwijzeres begonnen, is zijne poging zoo
goed geslaagd, dat het handgespin te dier plaatse
een belangrijke tak van werkzaamheid geworden
is, en vele vrouwen en meisjes 's weeks ƒ3 a ƒ4
verdienen.
Hans von Bulow heeft verklaard,
dat hij, na hetgeen te Dresden is voorgevallen,
niet weder op een concert in Duitschland wil
optreden.
Te Woolwich had een zot voorval
plaats tusschen een olifant, eene vrouw en een
politieagent. Een olifant, behoorende tot een rond
reizend circus, had 's nachts zijn bewaker ver
schalkt en was op avontuur gegaan. Hij was
begonnen met eene schutting omver te loopen en
stond nu voor de achterdeur van een huis, door
den ambachtsman Adams bewoond. Het deurtje
bood niet lang weerstand, maar hoe de olifant
ook wrong, hij kon den kop niet in het gangetje
krijgen. Weldra beproefde hij dan ook iets anders.
Hij verbrijzelde de ruit, waardoor zijn snuit toe
gang kreeg tot de kamer. De restjes van het
avondmaal, die nog op tafel stonden, waren in
een oogwenk naar binnen. Gelijk lot onderging
het middagmaal, in een doek geknoopt, dat de
werkman den volgenden morgen zou meenemen.
De olifant maakte den knoop netjes los en at
het maal op. Toen niet* meer viudende, begon
hij met zijn snuit het huisraad stuk te slaan.
Yrouw Adams, door het leven gewekt, snelde
toe met een pook in de hand. Slaperigheid en
duisternis beletten haar juist te zien. Zij onder
stelde een dief en riep onder den indruk van
bet oogenblik met iets theatraals in baar stem:
„2a weg of geef je over!" Hel zwarte voorwerp
liet zich echter niet van zijn stuk brengen en
kwam nader. Toen nam zij haar pook en gaf
den gewaande» 'dief een harden slag op 't hoofd.
De olifant trok zijn snuit in en liet een ver
vaarlijk gebrul hooren, waardoor de ontsteltenis
nog grooler werd. De vrouw riep nu de hulp
in van een politieagent, die den snuggeren inval
bad eene kaars op te steken, wat den waren staat
van zaken aan het licht bracht. Een der kuechten
van het circus werd daarop gewaarschuwd en de
olifant weder iu verzekerde bewaring genomen.
De crypt der kerk op Montmartrei
te Parijs, gewijd aan het H. Hart van Jezus, is eer
gisteren onder leiding van den Kardinaal Lange-
nieux en den Aartsbisschop van Parijs ingewijd.
Tot nu toe zijn 17 millioen aan de kerk ten
koste gelegd. In bet geheel zal ze omstreeks 40
millioen kosten.
Neg er slimheid. De Vorsten van de ne-
gerstammeu Dunkas en Aradas in Afrika moeten
elke week eenmaal in het openbaar eten, om
het volk te overtuigen, dal zij eetlust hebben en
gezond zijn. Daarentegen zijn zij op die dagen,
wat. drinken betreft, tot enkel water gedoemd.
Daar heeft men echter een uitweg op bedacht.
Zoodia de Vorst drinken wil, slaat hij met een
staf op de tafel, en oogenblikkeiijk werpen al
de toeschouwers zich plat op hun buik ter aarde.
Natuurlijk kan niemand dan zien of hij water
of brandewijn drinkt. Als een twijfelaar zich op
richt, dau wordt hij als schuldig aan majesteits
schennis met den dood gestraft, 't Is niet te ont
kennen, dat op die wijze de maatschappelijke
orde, ten minste iu West Afrika, allergemakke
lijkst kan bewaard worden.
Papieren laarzen zijn een der
nieuwste uitvindingen van de Araerikaanscke
nijverheid. Zij moeten goedkooper en duurzamer
zijn, dan het gewone lederen schoeisel; zij laten,
wat water-dichtheid betreft, niets te wenscben
over en kunnen zeer fraai worden gepoetst. Daarbij
hebben zij het voorrecht zonder naden te zijn.
Ook eene landmeting. Een Engelsche
pachter, wiens land nooit gedraineerd was, be
sloot naar eene andere boerderij uit te zien. Toen
bij zijn landheer ontmoette zeide hij: „Ik moet
u de pacht opzeggen; niets kan op dien grond
groeien." „Het spijt mij dat te hooren," zeide
de landheer; „maar als ik hel u voor vijf shillings
per morgen minder verhuur, wil je dan Wijven?//
„Neen dau toch niet," antwoordde de pachter;
„zulk land moest niet bij het morgen, maar bij
het gallon worden verpacht."
De hoogeschool te Bologna, een
der oudste van Europa, heeft, op grond van
onlangs nieuw ontdekte oorkonden, besloten, in
bet voorjaar van 1888 haar 800-jarig bestaan te
vieren. Tot dusverre meende men, dat deze hoo
geschool eerst in 1119 werd gesticht.
Ferdinand De Lesseps, „degroote
Franschman," zooals hij genoemd wordt, is eer
gisteren zijn 82a jaar ingetreden.
Maleische beleefdheid. Een ambtenaar
op Sumatra voerde een gesprek met een Maleisch
hoofd, waarvan de loop aanleiding gaf, dat over
den ouderdom der beide interlocutoren van ge
dachten werd gewisseld. De ambtenaar, de rege
len der Europeesche beleefdheid in acht nemende,
schatte den Maleier eenige jaren jonger dau hij
was, en prees ook, om hem bovendien een
compliment te maken, zijn goed voorkomen. Nu
was de Maleier aau de beurt om den ouderdom
van den eerst 35jarigen ambtenaar te sahatten,
en hij schreef dezen niet minder dan 60 jaren
toe. Onze ambtenaar was zeer verbaasd, en trachtte,
met die soort van meerderheid, die zich de
Europeaan tegenover den inlander toekent, hem
ouder het oog te brengeo, dat hij zich aan de
wetten der beleefdheid, naar Europeesche begrip
pen, vergrepen had door hem blijkbaar een veel
te hoogen ouderdom toe te keuueu. „Mijuheer,"
