NIEUWE
N<K 1066.
Deaderiag 16 December 1886.
tide Jaargang
Uit Italië.
BUiTËNLAN D.
Liefde en plicht.
Evangelie-verkondiging met de
Tooverlantaren.
0,85
1»—
5 1,50
0,06
sV'
ABONNEMENTSPBIJS
Per 3 maanden voer Haariem
Voor de overige plaatsen in ISederland fr. p. p.
Voor het Buitenland
Afzonderlijke Nummers
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
PRIJS DER ADVERTBNTlfiHr
AöITE MA NOW AGITATE.
Van 16 regols30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vr
avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers: KÜPPERS LAU1II.
Den 2cleu October, op welken dag in
het jaar 1870 de groote comedie eeuer
volksstemming* werd vertoond eu de
vraag werd gesteld of Rome de hoofdstad
van Italië moest zijn en met dit land zou
vereeuigd worden, was ook in dit jaar, op
bevel van de stedelijke Regeering een feest
dag voor de jeugd, vermits op dien dag de
prijsuitdeeliug plaats had voor de leerlin
gen der stedelijke volksscholen. Van eeu
auderen kant had men ge9n herinnerings
feest bevolen, ofschoon de jaardag van het
bombardement der eeuwige stad juist dit
maal door de Italiaansche revolutionnai-
ren op luidruchtige wijze was gevierd. Het
motief daarvoor is in den afkeer van een
groot deel der volksvereenigiugen te zoe
ken, om door deelneming aan zulk eeu
feest eene zegepraal der monarchie na
tuurlijk van eene op revolutiounairen bo
dem rustende monarchie te verheerlijken.
Evenals Victor Emanuel, zoo noemt ook
Humbert zich »door Gods genade eu door
den wil der natie Koning van Italië; eu dit
koningschap rust op het plebiscit.
Op welke wjjze deze volksstemming heeft
plaats gehad, is algemeen bekend. De gan-
«che stemming geschiedde onder leiding
van Piëmonteesche Commissarissen zonder
de miuste controle of zij, die kwamen
stemmen, tot het uitbrengen vau hun vo
tum gerechtigd waren of niet, eu of zij
een dan wel meer biljetten in de bussen
kwamen depoueereu.
Voornamelijk de stemming der stad Ro
me op den 2eu October 1870 wordt dooi
den Franschen publicist Eugètie Rendu,
een der grootste voorstanders van de Itali
aansche eenheid en persoonlijk vriend
van onderscheidene Italiaansche libera
len, in zijne brochure tRome capitale et les
Romainsop merkwaardige wijze in't licht
gesteld. Op genoemden dag stemden 40,785
personen met >jat en slechts 46 met >neen.«
Op de nationale tentoonstelling te Turijn
in het jaar 1884, op welke eene bizoudere
afdeeling aan de nationale wedergeboorte*
was gewijd, zag Rendu eene groote tabel
waarop de uitslag van het plebiscit stond
vermeld en waarbij de glosse was gevoegd:
De uitslag der stemming vau Rome ten
gunste der annexatie kon niet schitteren
der, niet overtuigender ziju.« Naast die
omineuze 46 stemmen, die tegen de ver-
eeniging van Rome met het koninkrijk
Italië voteerden, stelt nu Rendu het aan
tal handteekeningen, die, uauwelijks vier
maanden na het plebiscit (in Februari 1871,)
op initiatief van den toenmaligen Eerw.
Pater Curci S. J., waren geplaatst op eene
protest-petitie tegen de gewelddadigheden
welke der wereldlijke macht des Pausen
werden aangedaan. Het waren niet min
der dan 27,161 Romeinen, te Rome ge-
horen of aldaar wettig gedomiciliëerd, mon
dig en van het mauuelijk geslacht, die dit
document onderteekeuden, en wier hand-
FEU1LLETON.
12.i
Vervol/).
„Voor 't overige had zij haren tijd wel besteed;
zij was in alle kennis en schoone kunsten, welke
men bij jonge dames van haren stand verwacht,
genoegzaam ervaren, doch in hoofdzaak had het
verblijf in 't gesticht niet veredelend op haar
gewerkt. Haar geest had hoogere vlucht genomen,
en zij bleef vasthoudend van raeening, dat
wijl er toch eene godsvereering moest be
staan, het ook volmaakt hetzelfde was, wolken
godsdienst mcr. beleed. Daarom bewoog zij zich
ook op de uiterste grenzen van het streng ge-
bodene.
Deze verkeerde richting der geliefde pleegdoch -
ter bedroefde Helmbusch en zijne vrouw in hooge
mate; immers wat zou er van het jonge meisje
komen, indien zij het vaste en zedelijke steun
punt miste Deze pijnigende gedachten en zorgen
konden helaas niets aan de zaak veranderen
God heeft in zijne wijze raadsbesluiten de toe-
teekeuiugeu wettig werden bekrachtigd.
»Niet de Romeinen,* zegt de liberale Fran-
sche publicist, hebben deze phantastische
meerderheid gevormd, maar de zwerm avon
turiers, die door de bres waren binnenge
drongen. Alle vrijmetselaarsloges zonden
hunne recruten naar Rome. Eenige dagen
voor de stemming had de grootmeester L.
Frapolli aan de loges bekend laten maken,
dat het Italiaansche Groot-Oosten onver
wijld naar de zooeven door de Regeeriug
in bezit genomen stad zou trekken. In eene
Romeinsche correspondentie van de Flo-
reutijusche uNazione* van September 1870
leest men: »Rome is evenals een res nullius
aau de ondernemers van schandalen, aan
alle speculanten op de anarchie, welke in
de honderd steden van Italië zich ophou
den, als eeu buit uitgeleverd geworden en
•s>Fanjulla< gaf hare verwondering te ken
nen, »dat door de nauwelijks geopende
poorten in Rome zooveel galgenbrokken
waren binnen gedrongen. Rendu ontkent
niet, dat een groot getal werkelijke Ro
meinen voor de annexatie lubben gestemd,
maar hij toont ook aau hoe »in elke wijk
van Rome vrij wat gespuis heeft gestemd
zonder dat er eenige controle werd uitge
oefend. Stembiljetten werden aan iedereen
gegeven, die ze verlangde. Onderscheiden
bezitters van stembiljetten brachten hunne
stem uit in elk der verschillende wijken
van de stad. Vele Duitschers schepten er
vermaak in van het eene stembureau naar
het andere te trekken en overal biljetten
met »ja« ingevuld af te geveu; drie Fran
schen brachten zelfs achttien stemmen uit.
Zooals in Rome, zoo ging het ook iu de
provinciën. In het stadje Gollicano bij
Palestrina hadden alle inwoners, op zes na,
met »neeu« gestemd; deze stemming werd
eenvoudig omgekeerd en als uitslag ver
kondigd: allen »ja«, uitgenomen zes*.
Op eene andere plaats zegt de schrijver;
»IIet door de kanonnen voorbereide plebis
cit werd door de sabel geleid.* Eu deze
uitspraak wordt door eene brochure van
den Markies Del Gallo ten stelligste be
vestigd.
Uit het hier vermelde blijkt duidelijk,
dat op den 2den October 1870 ouder lei
ding van den Piëmonteeschen Generaal
Gadorna en de hoofden der Italiaansche
vrijmetselarij door eene bende galgenbrok
keu te Rome eeue comedie werd gespeeld,
om de wereld te misleiden. Siuds dien
tijd is er natuurlijk veel gebeurd, wat met
de plebiseits-goochelarij in lijnrechte tegen
spraak is. Wij behoeven slechts te wijzeu
op het feit, dat bij de jaarlijksche verkie
zingen voor leden van dén Gemeenteraad
de Candidateu der Katholieke kiesvereeni-
giugeu 8 a 9000 stemmen verkrijgen. Het
overtuigende bewijs dezer feiten heelt zelfs
den ex-Minister Bonghi tot de erkentenis
gedwongen; «Te Rome heeft de Paus meer
aanhangers dan men gelooft. Er zjju te
Rome nog maar al te veel Romeinen, die,
na eene dertienjarige Italiaausche heerschap-
komst voor ons verborgen, en wanneer ook vele
zijner schikkingen en regelingen aan ons verstand
doelloos en onbegrijpelijk voorkomen, durven
wij toch getroost in de toekomst zien, want zijne
vaderhand leidt iedereen, die op Hem vertrouwt,
langs omwegen naar het gcwenschte doel, het
eeuwige Vaderland.
Intusscheu besefte Sara de zorgen niet, dia
men zich voor haar maakte; zij verheugde zich zeer
om weder iu den gozelligen kring der haren te
vertoeven eu ontving met trotsche beleefdheid
de eerbowijzingeu, die haar van alle zijden in
hooge mate werden gebracht.
Wijl Helmbusch tot in de hoogste kringen
alle achting genoot, ging er schier geen enkel
familiefeest voorbij, waarop hij niet werd uitge-
noodigd. Ofschoon hij, zoowel als zijne vrouw,
aan alle buitensporige vermaken vreemd bleef,
zoo kon hij toch uit maatschappelijke belangen
zulke bezoeken niet altijd afzeggen en richtte
daarom ook een paar malen in het jaar in zijn
huis een kleiu feest in.
Dezen winter verschenen Carola en Sara voor
de eerste maal in de gezelschappen en haar ver
schijnen wekte bij allen de grootste bewondering
op, want beiden waren rozen van schoonheid en
pij, aan de Pauselijke Regeering en aan
de vroegere toestanden hunner stad ziju
gehecht.*
't Is dus even oneerlijk als belachelijk,
wanneer er in de tusschen Koning Hum-
bert en de Stedelijke Regeering van Rome
gewisselde brieven van de trouwe aanhan
kelijkheid der Romeinen aau het Huis van
Savoie sprake is en het plebiscit van den
2en October 1871 eene groote patriotti
sche gebeurtenis wordt geheeteu. Maar van
de Italiaansche revolutiounairen kau men
alles verwachten; want iu de kunst van
liegen en bedriegen hebben zij het wou
derbaarlijk ver gebracht.
Volgens eene bekendmaking van den Rec
tor der Berlijnsche universiteit is het voor
taan aau de studenten verboden, iu opeu-
bare vergaderingen als spreker op te treden.
Tevens zijn eenige studenten, die in de
bijeenkomsten van den Acadamisch-Libera
len Vereiti het woord hebben gevoerd, voor
de uuiversiteits-recktbaukgeduagd. De zaak
wekt veel bevreemding.
De heer Goblet, zegt Li Gaidois, mis
haagt aan niemand in Europa, om de een
voudige reden, dat Europa dezen >Jesuiteu-
fresser* niet kent. Daarentegen mishaagt
hij erg aan het Vaticaan; want hij is de
iucarnatio van de anti-godsdienstige onder-
wijs-beweging en de eenige beteekeuis,
welke zijn Ministerie kau hebben, is eeue
bedreiging tegen het Katholicisme; het eeni
ge terrein waarop deze dolle scheurmaker
zich kan bewegen, Is dat van den strijd
tegen den Godsdienst.
Daarom hebben de onverzoenlijken on
gelijk, dat zij niet tevreden zijn, zooals
de Katholieken ongelijk hebben door niet
verschrikt te zijn.
Naar luid van telegrammen uitWeeuen
heeft in de nabijheid van het Rumeeusche
koninklijke slot »Cotrocedi« eeue groote
dyuamietontploffing plaats gehad in eeue al
daar zich bevindend magaziju. Het verbrij
zelde lijk werd gevonden vau den mau, die
de ontploffing had veroorzaakt. Overigens
werd er niemand gekwetst.
De Daily News meldt uit Coustanti-
nopel, dat de Porte verboden heeft de
meerderjarigheid van den Griekscheu Kroon
prins in Turkije te viereu.
Uit Caïro verneemt de Standard dat,
behoudens onvoorziene gebeurtenissen, de
geheele Britsche troepenmacht in het Nijl-
gebied vóór April naar Caïro terugkeeren
zal, op welk tijdstip eeue belangrijke ver
meerdering van het bezettingsleger is voor
genomen.
De Times meldt uit Coustantinopel, dat
de Porte hare onvoorwaardelijke ondersteu
ning der caudidatuur van den Prins van
Mingrelië heeft teruggenomen.
Tegen de verwachting heeft de Rus
sische gezant te Weenen, de heer Lobanoff,
de Bulgaarsche deputatie, toen zezich Vrij
dag bij hem aanmeldde, wél ontvangen,
Jeugd eu toch zeer verschillend van aard. Carola
'n hare teedere lieftalligheid met de fijne, edele
trekken, was gevoegelijk bij eeu helderen len
tedag te vergelijken, terwijl Sara in hare ernstige,
bekoorlijke schoonheid en den diepen blik harer
heerlijke, zwarte oogen aan een Italiaanschcn
sterrennacht deed denken.
Op eene soiree bij den Graaf Eelsberg, waar
heen Helmbusch op dringend aanzoek zich met
de meisjes begaf, werden dezen van alle zijden
met bewijzen van eerbied en bizoudere onder
scheiding als overladen. De jotigeheeren van den
eersten rang, wedijverden om de gunst, een woord
uit haren mond te vernemen eu vele oude
en jonge schoonen moesten stilzwijgend getuigen,
dat de dochters van den bankier mogelijk wel
den palm zouden wegdragen.
Men onderhield en amuseerde zich voortreffe
lijk en toen eenige zanglustige heeren en dames
verschillende liederen voordroegen, drong men er
van alle zijden op aan, dat Sara en Carola ook
iets ten beste zouden geven. De jonge dames
lieten zich niet lang uitnoodigen, Carola sloeg
een muziekboek open, plaatste zich voor de
piano en zong met hare begeleiding een woud
lied met zooveel smaak en gevoel, dat de toe-
en zelfs tamelijk vriendelijk. Hij verklaarde
echter uitdrukkelijk aan de heeren van wie
hij er twee persoonlijk kent, dat hij ze niet
officieël kou ontvangen, daar zijne Regee
riug noch het Regentschap noch de Sobranja
heeft erkend, maar dat hij hun bezoek
niet wilde afslaan. Hetzelfde, gaf hij be-
dektelijk te kennen, zou te St. Petersburg
de heer Vou Giers wel tot hen zeggeu,
eeu wenk dus waarschijulijk, dat men ook
daar het bezoek niet wil weigeren. Men
sprak over allerlei, over de goede bedoe
lingen van Rusland en de dankbare gevoe
lens van Bulgarije, maar toen een der leden
de candidatuur vau deu Mingreliër wilde
ter sprake breugen, werd Lobanoff plotse-
liug stom. Althans op dat punt.
Zeer verheugd over de ontvangst, heeft
de deputatie daarop ook nog eeu bezoek
gebracht aan Sadullah-Bey, den Turkschen
Zaakgelastigde.
Nóg meer genoegen zal het echter in
Bulgarije doeu te vernemeu, dat Enge-
laud - welks Kouingiu dezer dagen
aau Alexander vau Battenberg het groot
kruis der militaire klasse vau dé Bath-orde
schouk te Constautinopel heeft doen
verklaren, dat het de Porte niet kan steu
nen wat betreft de caudidatuur van den
Mingreliër en de vervanging van het Re
gentschap, daar de Engelsche Regeering
dien candidaat voor ongeschikt en het Re
gentschap voor niet onwettig houdt.
Kaulbars moet door deu Czaar maar
half vriendelijk zijn outvangen. Niet dat
Z. M. niet tevredeu is met wat hij gedaan
heeft, maar de Keizer wilde niets weten
van ziju voorstel om Bulgarije te bezetten.
Dat is dus het onderscheid, dat de meester
alleen door plagen hoopte te dwingen en
niet handelen wilde, terwijl de knecht ge
weld wilde doeu volgen, wanneer het andere
niet hielp. Dat laatste zou ten minste con
sequent zijn geweest.
De Russische Consulaat-secretaris
Samow te Sofia, heeft bevel ontvangen
zich gereed te houden om naar Belgrado
t# reizen, dewijl de omstandigheden plot
seling zijne terugroeping zouden noodig
kunnen maken.
Iedereen weet, dat de Protestanten over he'
algemeen genomen een gruweüjken hekel aan
religieuze beelden hebben, al leert ook de onder
vinding. dat het zoo waar is, wat de Kerkver
gadering vau Trente leert, nl: „dat door de ge
schiedenissen van de geheimen onzer verlossing,
die in beelden of andere gelijkenissen zjjn uit
gedrukt, het volk onderricht en gesterkt wordt
in het onthouden en gedurig naleven van de
artikelen des geloofs, dat in 't algemeen uit de
beelden der Heiligen veel vrucht genoten wordt
niet alleen wijl het volk hierdoor herinnerd wordt
aan de weldaden en gaven, die het door Christus
geworden zijn; maar ook wijl de wonderen Gods
door de Heiligen gewrocht en hunne heilzame voor
beelden aan de geloovigen zichtbaar worden voor
gesteld, opdat zij God daarvoor zouden danken,
hoorders zioh een oogenblik in het groone woud
vol lentegeur en zonneschijn meenden verpl uitst
te zien. Onverdeelde bijval was ten slotte de
belooning der blozende zangster.
Nu was de beurt aan Sara; eene ademlooze
stilte heerschte in de zaal, want men stond in
gespannen aandacht, wat zou zij voordragen.
Eene levendige uitdrukking lag op haar ge
laat, terwijl zij hare slanke vingeren met een
schitterend voorspel over de toetsen liet'zweven.
In 't volgende oogenblik echter ruLchte een
chaos van tonen door de taal, gelijk aan het
bruisen der zee en het bulderen des orkaaus om
daarna met alle kunstvaardigheid in de melodie
van een eenvoudig, allen wel bekend avondlied
over te gaan.
Zij had reeds eene poos met zingen opgehou
den, en allen stonden nog in ademlooze stilte
te luisteren. Plotseling brak er een geweldige
bijvalsstorm los, want eene stem vau zulke hel
derheid, had men niet verwacht. En hierbij nog
die betooverende schoonheid en e: orme rijkdom j
Wordt vervolgd.)
