nieuwe
m1071.
Zondag 2 Januari 1887.
12de Jaargang.
Nieuwjaar.
BUITKlNL AN 1),
Liefde en plicht.
Het wordt bevestigd, dat de Engelsche
Regeering, iu baar antwoord op de beken
de circulaire der Porte, heeft geweigerd
hare goedkeuring aan de candiaatuur van
den Mingreliër te hechten. Zij noemt
voorts de verkiezing van eeu Voist vol
strekt niet zoo dringend als b. v. de be
slissing der Oost-Ruraelische qnaestie.
marwhi mm IT.
ABOMEMEOTSPSIJS
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland ir. p. p. 1,
Voor het Buitenland 1,50
Afzonderlijke Nummers0,06
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem-
3 £,JM AIS TIEN DRA j
AGITE MA HOE AGITATE.
PRIJS DER ADVERTEHTIÉN
Van 1—6 regels.30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrjjdag
avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers: K P P ES S LAUBET.
Nog slechts weinige uren en het jaar,
dat wij met zooveel hoop begonnen, be
hoort tot het verledene. Het oude jaar is
dan verdwenen in de onmetelijke eeuwig
heid ën het nieuwe jaar, het jaar des hei la
1887, heeft een aanvang genomen. Vol
blijde hoop zien velen ook dit jaar te ge-
moet, andereu verbeiden het slechts in
bange verwachtingen. Wat zal het nieuwe
jaar ons brengen? Zal het voor ons ge
lukkig zijn? Zoo vragen wij, nu we gereed
staan den dorpel vau den nieuwen jaar
kring te overschrijden. Doch wie kan hier
op een bevredigend antwoord geven? De
toekomst is voor ons verborgen; met een
oudoordringbareu sluier heeft de Voorzie
nigheid in hare wijsheid de toekomst'ge
diugeu omhuld eu de mensch kau aan de
raadsbesluiten vau den Almachtige niets
veranderen; zij worden met onveranderlijke
zekerheid ten uitvoer gebracht. De mensch
moge daarnevens zijne plannen maken, bi]
kan luclitkasteelen bouwen, doch de Al
machtige beslist; wat Hij zegent, gedijt; al
het overige vergaat eu wordt verdelgd.
Voor den eene zal de toekomst geluk,
vreugde eu zegen brengeu,voor den andere
lijden eu beproeving. In den loop vau het
nieuwe jaar zal er menige bittere traan
vloeien, menige diepe smart zal meuschen-
harten verscheuren, maar ook veel leed zal
in vreugde veranderen, vele tranen zulleu
ongetwijfeld worden gedroogd. Noodkreten
en jubelklanken zulleu afwisselend worden
vernomen; hier zal de hoop in vervulling
komen, giuds zullen smartelijke teleurstel
lingen de menscheu treffen en velen zullen
van deze aarde worden opgeroepen, om
voor den eeuwigen, rechtvaardigen Rechter
rekenschap te geven van de hun verleende
talenten, gaven en genade. De onzekerheid
van ons lot, de machteloosheid van deu
mensch tegenover de hoogere macht der
eeuwige, alles besturende Voorzienigheid,
moet ons er toe leiden al onze hoop eu
wenschen, al ons leed en onze zorgen vol
vertrouwen in de vaderhand vau God te
leggeu en wij moeten deu Almachtige in
al onze ondernemingen om hulp smeeken,
opdat onze werken ten goede gedijen en
voor de eeuwigheid vruchten dragen, die
nooit vergaan, en aan geene verauderiug
zijn onderworpen.
Mocht dus ook in dit jaar, als steeds,
vreugde en droefheid ons deel zijn, dan
moeten wij alles als beschikking van God
aannemen; wij zullen ons door het ongeluk
niet laten ontmoedigen, doch veeleer de
beproevingen, door geduldige, ootmoedige
berusting, tot ons eeuwig heil eu zegen on
dergaan; wij zullen ons echter ook niet
laten verblinden door den voorspoed en
het geluk, doch het goede, dat ons wordt
toegezonden, de goederen, die ons ten deel
vallen, met onze minder gelukkige tnede-
FEUILLETON.
16.1
(Vervolg).
Doch niets kon haar nog tot zingen aanspo
ren. E'en als lvaar vader bezat zij eene groote
voorliefde voor klassieke oudheden, en zij gaf
waarlijk groote sommen uit, om ergens een voor
werp van waarde te koopen. Zij was jong en
rekende niet met de toekomst, haar ontbrak de
hoofdzaak: een wijze en verstandige raadgever.
Het waren uren van geluk voor haar, als
Max voor een paar dagen op bezoek kwam. Wel
is waar, had hij nooit een woord van liefde tot
haar gesproken, doch zij twijfelde niet, dat hij
haar meer dan eene broederlijke liefde toedroeg.
Waarom spreekt hij er niet over? vroeg zij zich
af, toen hij van haar afscheid genomen had.
Als het soms het verschil in deu Godsdienst
was, kon deze hinderpaal toch uit den weg ge
ruimd wordenzij wilde gaarne gelooveu, wat
bij geloofde.
Aldus ging de tijd met reuzenschreden voorbij
menschen deelen eu daardoor nieuwen ze
gen en geluk voor tijd en eeuwigheid Dach
ten te verkrijgen. Wat leed ook het nieuwe
jaar ons zal aanbrengen, wij zullen het
gemakkelijk dragen, als we onzen blik ge
vestigd houden op God eu in alle droe
vige omstandigheden uitroepen: alles komt
van God; Ziju heilige wil geschiede!
Vertrouwen we derhalve op den Almach
tige. Onder Zijue hoede, ouder Zijne be
scherming kan ons geeu werkelijk leed ge
schieden; alles zal ten slotte ons tot heil
eu zegeu verstrekken. Doen we steeds on
zen plicht, volbrengen we in 't vertrouwen
op de beschermende hand van God onze
taak en laten we voor het overige alles
over aau deu alwijzeu, alle3 regelenden en
alles besturenden God.
Dat al onze lezers en lezeressen en alle
overige menschen in dezen geest het nieuwe
jaar beginnen, dat allen met een vast en
onwrikbaar vertrouwen hunne wenschen
en verlangens slechts aan Gods vaderhart
openbaren, dat is onze eerste en innigste
weusch; dan zal het nieuwe jaar ongetwij
feld, eeu zegenrijk eu heilvol jaar voor al
len zijn, ook dau wanneer niet alle ver
wachtingen eu alle hoop op die wijze zullen
vervuld worden, als wij wenschen eu ver
langen, of zooals wij er deu Almachtige
om vragen, maar zooals het voor ons
eeuwig heil goed eu nuttig is. Niet altijd
immers is het aardsche goed, den menschen
heilzaam eu dienstig. Het goud wordt iu
het vuur gelouterd; eveuzoo de meusch iu
lijden en wederwaardigheden. Ook is niet
altijd datgene, wat ons hard en moeilijk
en als een ongeluk toeschijnt, een werke
lijk kwaad. Slechts de alwetende God weet
wat goed voor ons is. Dat nu alle meu-
scheu alles verkrijgen, wat werkelijk goed
en heilrijk voor hen is, dit is de weusch,
dien wij al onze lezers en lezeressen bij
deu aanvang van bet nieuwe jaar van
harte toeroepen.
Moge Gods zegenende hand op lieu rus
ten, moge Zijne genade en gaven iu
rijke mate hun teu deel vallen; moge Zijue
machtige bescherming de heilige Kerk in
het lijden eu de rampen, waaronder zij
thans gebukt gaat, sterkeu eu bewaren eu
mogen de zegeningen vau den waren vrede
ons aller deel worden.
Verdrijven we de al te sombere eu zorg
volle gedachten uit ons brein bij den aan
vang van het nieuwe jaar. De Kerk noemt
het eeu jaar des heils. Eu een jaar des
heils zal het ook voor ons zijn, als wij er
ons naar willeu gedragen. En al worden
ook niet al onze wenschen vervuld, toch
hebben de heil- eu zegenweuschen, die jong
en oud, groot en klein, aim en rijk elkan
der van jaar tot jaar toevoegen, recht van
bestaan. Trouwens tegen alle teleurstellin
gen, welke het nieuwe jaar ons ongetwij
feld zal op leveren, hebben wij een genees
middel, eeu wapen ontvangen. Eu dit wa-
eu reeds waren er tivee jaren na den dood van
Helmbusch verloopen. Carola droeg thans als
Zuster Angela het ordekleed en hare brieven
spraken van eeu vrede, dien de wereld niet
geven kan.
Op zekeren dag was Max weder op bezoek naar
Frankfort gekomen. Sara had hem geschreven,
dat zij zijn raad in eene belangrijke aangelegen
heid noodig had. Dat hij hieraan met allen
ijver voldeed, spreekt van zelf. Zijne steeds toene
mende praktijk veroorloofde hem echter slechts
drie dagen vaeantie. Hij vond Sara bekoorlijker
dan ooit eu verzocht haar kort voor zijn vertrek,
hem ten afscheid nog een lied te willen zingen.
Zij neeg het hoofd en lachte op eene eigenaardige
wijze, daarna trad zij naar hare schrijftafel,
zocht een wijle in hare schrijflade, tct zij ein
delijk een geel geworden notenblad in handen
kreeg eu zette zich alsdan voor de piano. Na een
schitterend voorspel klonk in smeltende tonen
het liefelijke Salve Regina, de bede der lijdende
menschheid tot de Hemelkoninginna, dat zij
eens als kind op den 1 Mei zoo bekoorlijk
gezongen en hetgeen zij van dien tijd af als
een kostbaar keinood zorgvuldig had bewaard.
Max stond tegen een pilaar geleund en schuee
ten deele aan de wereld onttrokken, zoo zeer
trof hem het heerlijk gezang en uit het diepste
pen heet: tevredenheid, en wel die tevre
denheid, welke de meusch iu deu huiselij-
keu kring, ver van de woelingen der wereld
vindt, die hem rust geeft iu deu harden
strijd voor het bestaan.
Wij Katholieken hebben bovendien nog
een talisman, dien we ook iu het nieuwe
jaar medeuetneu. Het is de hoogheilige
naam van Jezus. Hij zij onze beschermer
en onze toevlucht iu leven en dood. Onder
de bescherming vau dezen Goddelijken r.aam
zijn wij goed geborgen. Hij is het beste en
zekerste wapen tegeu al onze vijanden.
Tot Hem moeten ouze eerste gedackteu iu
het nieuwe jaar zich verheffen, tot Hem,
deu Koning der eeuweu, iu Wien wij leven
eu zijn.
Trachten we ons iu het nieuwe jaar
meer eu meer te heiligen. Eu geheiligd
zullen we worden door onze beste krach
ten iu 't werk te stellen God volmaakt
lief te hebben. Dat er geeu dag voorbij ga,
waarop we niet iets goeds gedaan hebben,
iets voor de eeuwigheid hebben verricht.
Of zou de heidensche Keizer ons moeten
beschaamd maken, die verklaarde, dat hij
eiken dag als verloren beschouwde, waarop
bij niet iets goeds bad tot staud gebracht?
Hoe meer we ons heiligen, hoe spoediger
zal ook de dag der overwinning van onze
O O
H. Kerk over het tailooze leger barer vij
anden aanbreken. Als trouwe zouen en
kinderen onzer H. Kerk zullen wij dus met
haar strijden voor al hare rechten en
vrijheden. Iu zaken des Geloofs en der zeden
toch erkennen wij geene andere macht dau
Rome. Wij zulleu dus ook iu het nieuwe
jaar met goeden moed tegeu de vijan
den der Kerk blijven strijdenen in dien strijd
volharden tot zoolang wij hebben over-
wouueu. Het Kruis eu de waarheid toch
zullen eenmaal zegepralen.
Ia dezen geest en in den geest van
liefde, offervaardigheid eu toewijding, wen
schen wij al onze hooggeachte lezers en
lezeressen eu al die beu lief en dierbaar zijn,
een gelukkig, eeu heilvol en eeu zegenrijk
Nieuwjaar.
Prins Von Bismarck zou, naar gemeld
wordt, op dit oogeublik ziju uiterste krach
ten beproeven voor het doen tot stand ko
men van een compromis tusschen Rusland
en Oostenrijk nopens de Bulgaarscbe quaes-
tie. Dat hij wel moge slagen, wenscht zsker
ieder, die den vrede van Europa wil ge
handhaafd zien.
Van onderscheidene zijden worden er bij
den Rijkskanselier eu den Rijksdag verkla
ringen ingezonden, zoowel van instemming
met, als vau protest tegeu de houding van
den Rijksdag ten opzichte van het ontwerp
der legerwet. Zoo bijv. nu onder anderen
van de algemeens vergadering der vrijzin-
nige partij in het groothertogdom Hessen,
zijns harten steeg een smeekgebed tot de Moeder
des Heeren voor het arme meisje, dat hij in
de dagen dor kindsheid als zuster zoo trouw
had bemind. Toen de laatste toon weggestorven
was, zeide hij, terwijl hij Sara de hand drukte:
„O, welk eene vreugde verschaft gij mij door
dit lied, Sara; ik waande mij woder in de rozige
dagen onzer kindsheid. Wie toch steeds kind
koude blijven! De toenemende jaren veranderen
zoo veel in onze verhoudingen en inzichten 1"
„Ik wist, dat dit lied u genoegen zou doen,
antwoordde Sara. Zeker, toen was het (v-n heer
lijke tijd, wij kinderen waren ééne ziel. Herin
nert gij u nog de schoone passage uit de H.
Schrift, waar eene dochter van ons volk tot hare
schoonmoeder zeide: „Uw volk is mijn volk en
uw God is mijn Godl" Destijds zeide het Carola
en nu zeg ik liet: „Waarom zouden wij eenmaal
niet hetzelfde zeggen?"
Zij zweeg en in hare blikken lag de uitdruk
king eener teedere bede; Max echter was het
U moede, als opende zich plotseling oen diepe
afgrond voor zijne voeten; hij kuste Sara's hand
en ijlde heen naar liet station, alwaar hem in
het eerstvolgend uur de trein naar zijue woon
plaats terugvoerde.
Sara gevoelde zich zoo gelukkig, als zij nog
nooit was geweest: ach, zij dacht er in de vorste
die er op aandringt dat er alsnog behoor-
lijk tijd zal worden genomen om verder
alles nauwgezet te kunnen onderzoeken.
Prins Wilhelm, de oudste zoon van den
Duitschen Kroonprins, zal gedurende dezen
winter afwisselend werkzaam ziju aan de
belangrijkste Departementen vau Algemeen
Bestuur, om bekend te worden met deu
gang van zaken.
Het blijkt nu, uit de Duitsche La Plata
Zeitung, dat in de vorige maand de cholera
op enkele plaatsen zeer hevig gewoed heeft,
ondanks de officiëele tegenspraak. Te Ro-
sario, een stad van 40,000 inwoners, heeft
de ziekte eeu erkend epidemisch karakter;
daar stierven aau 't einde der vorige maand
gemiddeld 40 a 50 personen daags.
De Bulgaarscbe deputatie te Londen
aangekomen had eene bijeenkomst met Lord
Iddesleigh, die haar allerhartelijkst ontving,
haar de verzekering gaf van Engelauds
sympathie en haar uitnoodigde hem op
ziju kasteel bij Exeter te kotneu bezoeken.
De deputatie heeft de uitnoodigiug aange
nomen eu zal als zij liare zending volbracht
beeft, naar Parijs vertrekken. Het bericht
dat zij aldaar reeds is geweest, is onjuist.
De Engelsche ministeriëele crisis schijnt
nog altijd geene schrede verder tot hare
oplossing te zijn gekomen. Salisbury dat
weet meu is met Ilartiugton in onder
handeling, maar dat de Whig met deu Torg
tot overeenstemming kunnen geraken, ge
looft eigenlijk niemand. Eeu zonderlinge
band, zuiver negatief, is het altijd geweest,
die de partij van Salisbury met de Unio
nisten verhoud, eu waarmede wel eene
kunstmatige parlementaire meerderheid,
maar geen duurzaam landsbestuur kan sa-
mengehecht worden.
Het is dus zeer waarschijnlijk, dat de
onderhandelingen zullen mislukken, eu
voor dat geval, heet het, zal Salisbury der
Koningin aanraden tot eene Parlements-
ontbindiug over te gaan.
Een telegram uit Mandplay bericht, dat
de Engelsche expeditie, die zich meester
moet makeu vau d9 robijn-mijnen, haar
d iel nadert. De inlanders ontvangen de
leden wel met geweerschoten, maar trek
ken toch meer en meer terug.
De Prausche Regeeriug heeft hare
toestemming gegeven tot het houden van
stierengevechten, ten voordeele van de
slachtoffers der overstroomiug in het Zui
den. Deze toestemming is eene concessie
aau de radicalen.
De belangstelling voor de schoolbataljons
te Parijs vermindert. Men vreest, dat deze
verte niet aan, welk eene bittere smart haar
binnen weinige dagen te wachten stond.
Als in een droom keerde Max in zijne woning
lerug en sloot zich in zijn studeervertrek op.
Het was eeu harde strijd, dien hij daar, afge
scheiden van elk menschelijk wezen, te strijden
had. Sara's woorden hadden hem plotseling de
oogon geopend.Eene onbeschrijfelijke zaligheid ver
vulde hem bij de gedachte, dat Sara hem be-
mindeen dat zij, zooals hare laatste woorden het
genoegzaam te kennen gaven, bereid was, met
hem hetzelfde Geloof te belijden. De vurigste
weusch zijns harten werd daardoor vervuld; hoe
heerlijk zou zich Sara's karakter ontwikkelen,
als het door den Godsdienst voor het goede
en schoone werd bezield. Doch nu ontstond
er een twijfel, die al zijne droomen van liefde
en geluk vernietigde. Was het eene dieps en
innige overtuiging of slechts de liefde voor hem,
welke Sara aanleiding gaf van geloof te ver
anderen? vroeg hij zich af. Het antwoord viel
niet bevredigend uit. Max was een trouw eu
ijverig Katholiek, die mot een streng geweten
zijn doen en laten naar Gods inzichten inrichtte
en daaraan vasthield.
Wordt vervolgd.)
