Bijvoegsel behooreiide bij de
NIEUWE
van Zondag 17 Juli 1887.
Een uitmuntend voorbeeld.
Terwijl men in zeer vele landen de ge
legenheid open stelt om zich gratis voor
't een af ander wetenschappelijk vak voor
te bereiden, geeft Z. H. Leo XIII. aan
de wereld een ganseh tegenovergesteld voor
beeld.
Door de milde geschenken der Karthui-
zers daartoe in staat gesteld, zal Z. H. eene
liefdadige instelling te Rome in het leven
roepen, waarin arme kinderen worden
opgenomen, om voor den landbouw of een
ot ander ambacht te worden opgeleid.
Aan zulk een voorbeeld heeft onze he-
dendaagsche wereld behoefte, zelfs zeer
groote behoefte. In onzen tegenwoordigeu
tijd, meent ieder vader van zijn zoons en
dochters geleerden te moeten maken.
Zonder werken aan den kost te komen
is thans de leus, niet alleen in de steden,
maar ook op het platte land. De beoefe
ning van den laudbouw of 't een of ander
handwerk, schijnt thans eene schande. Wie
op eene of andere wijze, in zijn onder
houd kan voorzien, schijut tot de benijd
baren te behooren. Niemand wil meer
handenarbeid verrichten, als hij kans ziet
op de eene of andere manier door de wereld
te komen En niets is dwazer dan dit
algemeen streven. Niet alleen zij, die lust
en aanleg voor de studie hebben, maar
de armste sukkels, de grootste breekebeeneu
willen zich in de armen der wetenschap
werpen, of zoo als men zegt, een lands
betrekking hebben of uit de staatsruif eten.
Het schijnt, dat de H. Yader, om een
voorbeeld te geven, andermaal aan arme
knapen de gelegenheid wil geven, om dooi
de wereld te komen, want behalve deze
nieuwe stichting onderhoudt Z. H. eene
groote landbouwschool te Anogni en eene
andere werd in de Marken geopeud.
Als wij in ons land bij gelegenheid van
examens zien, dat vier vijfde en zelfs zeven
achtste van de candidaten, zelfs bij voldoende
bekwaamheid, niet kunnen toegelaten wor-
deiij bij gebrek aan vacatures; als wij
hooren, hoe voor postjes van 400 a 500
gulden 'sjaars zich tachtig tot honderd
personen aanbieden, dan vragen wij ons
af: waar moet het heen met de geleerden, en
hoe zullen boeren en ambachtslieden moe
ten zwoegen en tobben, om al die lui aan
het eten te houden.
Een nieuw soort van Herdoopers.
Dat men dit slag van lui onder de
Pransche radicalen of godloocheuaars zou
aantreffen, had wel niemand gedacht. En
toch hebben wij er een voorbeeld van te
Rennes.
Op de markt aldaar verrees voor jaren
een zeer fraai standbeeld van den couné-
table De Montmorency een bij uitstek vol
bloed clericaal. Het standbeeld wegruimen
zou te veel opzien en opspraak baren.
Ook zou daardoor de markt worden ontsierd.
De herinnering aan zulk een clericaal
moest echter verdwijnen. Maar hoe?
In plaats van Anne De Montmorency
leest men thans op het voetstuk van het
zelfde standbeeld den naam van Bedrand
Duguesclin, een bekend republikein.
Wat helden!
Rare lui, die liberalen.
Willen de heeren of liever hunne voor
mannen in de pers iets doordrijven, zooals
b. v. de herziening der grondwet, of uit
breiding van kiesbevoegdheid of kiesrecht,
als ge wilt, dan heet zulks te zijn de volkswil.
Verlangen de anti-liberalen dezelfde
rechten en dezelfde voordeelen, of beter
gezegd, verlangen zij in zake onderwijs
vrij te zijn, om niet het onderwijs van
anderen te betalen, dan heet zulks onzin.
Nauwelijks is art. 194 der grondwet in
zooverre gewijzigd, dat de regeling van het
onderwijs aan den gewonen uitgever wordt
overgelaten, of er wordt uit alle macht
geschreeuwd, dat voortaan het onderwijs
niet aan den volks meening of den volkswa'Z,
maar aan den volksieauw is overgegeven.
V. W.
STEDELIJK NIEUWS
Haarlem, 16 Juli. In de jl. Woensdag
gehouden vergadering van den Gemeente
raad werd besloten de Antoniebrug tot eene
vaste brug te makeu, de Oraujekade af te
schutten en eene pneumatische machine
aan te koopen. Het voorstel om de beamb
ten van de gemeentereinigiug schadeloos
te stellen wegens vermindering van inkom
sten, werd verworpen. Aan den eigenaar
van het perceel hoek Parklaan en Kenau-
park werd vergund een hek om zjjn tuin
HÜRIEMdHE UU R UT.
