tegenover de Katholieken met een zeer
Irenisch gelaat. Zij preekt vrede. Zij treedt
op, de oude tante, als zedepreekster. Zij
durft zelfs eene soort boetpredikatie tot de
heeren liberalen houden. Zij beweert, dat
het de dure plicht is van ieder oprecht
liberaal, van ieder oprecht vaderlandslie
vend burger (dat toch zijn de zoogenaamde
nationalenals ik me niet vergis) de strijdaks
onder den grond te stoppen, en voortaan al
les te vermijden,wat de Katholieken in hunne
Godsdienstige overtuigingen kan kwetsen.
Ligt in deze woorden niet de beteekenis,
dat zg het tot nog toe niet heeft gedaan?
Yerder spoort zij aan om alle kerkelijke
gezindten op onpartijdige wijze te be
handelen.
Gij deedt het dus tot hieraan niet?
Yerder wil zij, dat allen zich met kracht
en geweld zullen verzetten tegen elke aan
sporing van godsdiensthaat.
Dat is zeker aan het adres van den Evan-
gelischen Bond, den heer Thümmel en zijne
aanhangers.
Maar het komt uog mooier; hoort! hoort!
>Het liberalisme heeft de belangrijkheid
en de noodzakelijkheid van het godsdienstige
leven ingezien, het moet rekening houden
met de elementaire gevoelens van het volk,
en niet alleen aanerkeunen dat ideale,
grandiose krachten daarin verborgen liggen,
maar het moet in aanmerking nemeu,
welke kracht in het absurde, ongerijmde
ligt opgesloten.
Hetzelfde godsdienstige leven, dat in het
begin van den volzin belangrijk (wichtig)
en noodzakelijk is, wordt bij 't slot absurde,
ongerijmd.
Een denkend lezer kan zulke bespot
telijkheden alleen doen rijmen. Ne forgons
pas nos opinions, nous 11e dirions que des
absurdités, zou La Fontaine zeggen.
Verder heet het: »Het Duitsche libera
lisme mag en kan zijn oorsprong niet ver
geten, maar het moet zich meer welwillend
en verdraagzaam toonen ten opzichte van
de godsdienstige mauifestatiën in het volks
leven.*
Het liberalisme deed zulks dus tot hier
aan niet? Vooral moet het vermijden, om
ter wille van zijne philosophie, wijsgeerige
denkbeelden oppositie te maken tegen his
torische traditiën of overleveringen.
Hoe lief! Ter wille van den vrede zal
het liberalisme zijne wijsgeerige opiuiën
onder de korenmaat stoppen.
Eindelijk heet het:
Niets zou betreurenswaardiger, noodlot-
liger zijn, dan het liberalisme met hot
protestantisme te vereenzelvigen.
Deze laatste tirade heeft zeker geen an
der doel, dan om'de Katholieken te winnen.
In de protestantsche Reichsbote krijgt de
Kölnische wegens dit geschrijf geducht
op haar dak.
Het ware te wenscheu, zegt de Reichsbote
dat het liberalisme de zaken, den gods
dienst betreffende, enkel objectief behan
delde. Het liberalisme is dus niets anders
dan eene secte, afgescheiden van de chris
telijke Kerk; het berust enkel op philoso-
phische meeningen; het bekent zelfs geene'
godsdienstige grondbeginselen te bezitten
maar het is wel zoo goed rekening te hou
den met elementaire godsdienstige meeningen,
en deze te erkennen als eene macht van
het ongerijmde.
Zoo lang het liberalisme blijft, wat het
volgens eigen bekentenis tot nu toe was,
zegt de Reichsbote kan (kein positiver Christ)
geen overtuigd Christen, hij moge protestant
of katholiek zijn, zich onder zijn vaandel
rangschikken, want daardoor wordt hij
noodzakelijker wijs een aanhanger van de
philo30phische leerstelling, die elke gods
dienstige overtuiging uitsluit.
Een streng woord aan het adres der
heeren liberalen, maar is het daarom min
der waar? V. W.
GEMENGDE BERICHTEN.
echtpaar, zeer eenvoudig gekleed. De ovetige pas
sagiers onderhielden zich zeer aangenaam met het
vroolijke, opgeruimde paartje en eene Italiaansche
dame, brzilster van een landgoed, noodigde beiden
uit, tot een bezoek op hare villa. Een paar sta
tions voor Milaan kwam de conducteur in den
waggon en bood den jongen man met eene diepe
buiging een telegram aan. Nieuwsgierig vroeg de
jonge vrouw haar echtgenoot, wat er iu het tele
gram stond, waarop hij antwoordde: Koning Hum-
bert en zijne gemalin noodigen 01:9 uit om eenige
dagen bij hen op Monza te komen logeereu."
STEDELIJK NIEUWS.
Haarlem, 12 November. Door het prov.
bestuur van Noord-Holland is bij enkele
inschrijving aanbesteed het driejarig on
derhoud der Rijks-havenwerken op het
eiland Terschelling, provincie Noord-Hol
land. Raming ƒ9500 per jaar. Minste in
schrijver de Heer M. Daalder, te Terschel
ling, voor ƒ8050 oer jaar.
Voor de door B. en W. gehouden
aanbesteding van het vegen en schoonhou
den der schoorsteenen van eenige stads-
gebouweu, aanbesteed iu 2 perceelen en
voor 5 jaren, zijn 2 inschrijvingen gedaan.
De laatste is van den Heer J. J. Ravelli,
en wel het 1ste perceel voor f 33,44 en het
tweede perceel voor ƒ15,40 per jaar. Uit
spraak Donderdag a. s.
In liet He ere u-L ogement te A m-
sterdam is dezer dagen ojj eene publieke verkoo-
ping van oudheden een gouden bonbonnière met
diamantjes verkocht voor den kolossalen prijs
van f1700.
Er zijn rotsen, waarvan de omtrek
aau het profiel van menschen doet denken. Wie
in het Salzkammergut de Trauensee bezocht heeft,
zal zich het liggende profiel van Lodevvijk XIV
herinneren, waarmede de rotsomstreek werkelijk
eene treffende gelijkenis vertoont, en ook de Na-
poleousteen in Thüringen zal aan velen bekend zijn.
Thans moet men in het dal, dat door de La-
vant van Karinthië doorstroomd wordt, eene rots
hebben ontdekt, die sprekend het silhouet van
"Richard Wagner te aanschouwen geeft; baret,
scherpe neus, karakteristieke kin, kortom het ge-
heele profiel. De rots heeft nu ook diens naam
gekregen.
Het gemeentebestuur van Saint-
Ouen is weer uit zijn verband. Twee adjuncten
hebben hun ontslag aan den Maire gezonden. Deze
laatste, een smidsknecht, heeft krachtens de wet,
een raadslid met den burgerlijken stand belast
omdat hij overdag moet werken.
The Dramatic Review verhaalt eene
aardige geschiedenis van Eranz Liszt uit den tijd,
toen hij voor vijftig jaren in Duitschland rond
reisde en concerten- gaf.
In een klein stadje wordt hem een concert
gevraagd; de alom gevierde musicus vreest reeds,
dat geen zaal groot genoeg zal zijn om zijn pu
bliek te bevatten en er komen nauwelijks
veertig menschen!
De concertgever wacht, wachter komen
geen menschen bij en eindelijk begint hij.
Na korteu tijd gespeeld te hebben, midden in
eene phantasie op airs uit Don Juan, houdt hij
op, groet het publiek beleefd en zegt:
„Dames en heeren, ik veronderstel, dat gij
evenals ik, nu genoeg muziek gehad hebt; mag
ik u beleefd verzoeken, mij de eer aan te doen,
met mij te soupeeren?"
De uitnoodiging werd aangenomen, het souper
was zeer gezellig en bij het concert op den
volgenden avond waren er tweeduizend personen.
D e Pester Lloyd deelt mede, dat Baron
Hirsch te Weenen, 100 millioeu florijnen ter be
schikking heeft gesteld van de verschillende Is
raëlitische instellingen van weldadigheid in Europa.
Een nieuw soort klavier werd
dezer dagen te Amsterdam aan belangstellenden
vertoond, en de heer Paul Von Jankó, die het
heeft uitgevonden, gaf er eene uitvoering op. Men
kan op dit klavier meer toetsen omspannen, daar
deze zich dichter bij elkaar bevinden dan bij eene
gewone piano; ook loopt men minder kan9 twee
toetsen tegelijk aan te slaan, daar deze ronde
zijden hebben. De stemvoering kan men beter
laten uitkomen (zooals ook door de fuga van
Bach getoond werd), wijl men met de handen
boven elkaar de verschillende klavieren kan be
spelen.
De Weener dagbladen verhalen
een klein spoorwegavontuur, waarin Prins Lode-
wijk Ferdinand van Beieren, de zoon van den
overleden Prins Adelbert de hoofdrol vervult. In
den sneltrein naar Milaan bevond zich een jeugdig
„Niet zoo bluffen, waarde heer", met deze woor
den mengde zich nu een Duitscher in het gesprek;
11 maak dat anderen wij9."
//Lachend haalde de jeugdige reiziger een vi
sitekaartje uit zijn zak en het den Duitscher
overreikende, zeide hij: ffWij vergaten ons voor
te stellen: Prinsen Prinses Lodewijk van Beieren.//
De Italiaansche dame, die hen had uitgenoo-
digd, hernam nu: /Tegen zulke concurrenten kan
ik niet op, nu zal u zeker bij mij niet meer
willen komen?"
//Welzeker", zeide de jeugdige Prinses; „ik zal
u zelfs verzoeken ons eene lekkere polenta voor
te zetten."
Uit het kantoor van den ontvan
ger der directe belastingen te Groningen, is door
het verbrijzelen van eene glasruit eene som van
ƒ3000 ontvreemd.
Op de markt te Nijmegen is weder
om eene arbeidersvrouw door de politie betrapt
op het verkoopon van eene soort van vet, waar
aan door kleursel het voorkomen van echte boter
was gegeven, voor natuurboter. Om de koopers
te verschalken, had zij zich in de plunje van
eene boerin uit de omstreken gestoken.
