N I E U W E jj 5176. Woensdag 7 December 1887, 12de Jaargang. St. \icolaas. B U IT K L A li Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland tr. p. p. 1,10 Voor liet Buitenland 1,80 Afsmderljjke Nummers 0,06 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG. B O KE A St. Janstraat Haarlem. Van 16 regels.30 Cents. Elke regel meer 5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag en Vrijdag-avond voor 6 uur ingewacht. tl (Slot.) Er wordt tegen de St. Nicolaas-gedachte dikwert gezondigd. Zoo luidde de uitspraak, met welke wij onze vorige beschouwing besloten. Wij zouden, bij het bespreken van deze stelling, een woord richten tot de kleinen en grooten. Tot de kinderén hebben wij allereerst dit te zeggen: Weest dankbaar voor de voorrechten, ook in het genot des levens u geschonken. Vele kinderen vra- geu altijd: Geef mij nog meer. Nog meer. Dat is eene verderfelijke leuze in het leven. Daarmee kan de goede God geen genoegen nemen. Hjj wil Zijne men- schenkiudereu al spoedig gewennen aan matiging in alles. Hij scheukt steeds genoeg. Voor eeij te veel wil Hij ieder Zijuer kinde ren bewaren. Als de mensch reeds in den eersten tijd des levens zich gewent aan een bescheiden deel in de vermaken, dan zal hij later be vrijd blijven van dat jagen naar zingenot, hetwelk een vloek is van onze dagen. Ge noegen moet eene uitzondering zijn. Wel kan men altijd een geuoegelijk leven door brengen, als men God vreest en zijn plicht doet, maar wij bedoelen nu meer een bi- zonder genoegen in den zin van uitspan ning; en deze kunnen wij niet onafgebro ken smaken. t/i'fspanuing onderstelt trouwens reeds inspanning, want wat niet i/igespauueu was, kan niet uitgespannen worden. Er zijn, helaas! maar al te veel men- scheu, die enkel le»eu voor hun genot. Dat is zeer verkeerd. Zulke lieden sterven meestal in de ongelukkigste omstandigheden. Gij dan, kinderen! Geniet van uw jeugdig le ven, doch met mate. God wil, dat gij vroo- lijk zijt, daarin heeft Hjj een genadig wel behagen. Maar uwe vroolijkheid moet bin- neu zekere grenzen blijven; zij mag niet in uitbundigheid ontaarden. St. Nicolaas had de kinderen lief, doch voor alles wilde hij ze brengen tot den grooten Kindervriend, den Heiland der we reld, Die Zijne Goddelijke handen, vol ont ferming, ook uitstrekt tot de jeugd. Als Hij de kiudereu zegent, dan eerst ziju ze waar lijk gezegend. Verder, kinderen, weest dankbaar voor de vreugde, u wederom in de afgeloopen dagen bereid. Ondankbaarheid is eene groote ondeugd. God heeft een afkeer van ondank bare menschen. Hebt uwe ouders en wel doeners lief. Zij offeren veel voor u op, welnu, beloont beu daarvoor door uwe we derliefde. De liefde is het hoogste en beste in de wereld. De Heiland der wereld, Die God was, is mensch geworden ter liefde tot eene door de zoude verloren wereld. Wel haast zullen de geloovigen weder in den geest opgaan naar Bethlehem, waar de F EU ILL E T ON. De valsehe munters. Vervolg.) ABOHriTEMSWTSPBIJS AGHTE MA HOH AÖXTATE. ?BIJS DEB ADVEBTEIÏTlSlï Uitgevers: KÜPPERS 1.AUHI1. 6) Albert Helmholtz, dus heette de jonge man, was een eigenaardig persoon. Als oudste zoon van een boer, die ook eene zaak als kolenbrander dreef, had hij van zijn tiende jaar af het gym nasium bezocht en zooveel vorderingen gemaakt, dat ieder over hem tevreden was. De vader be hoorde nu juist niet tot de aanzienlijken der stad; doch door spaarzaamheid en vlijt had hij het echter zoover gebracht, dat Albert in eene hoogere klai kon opgenomen worden en zijn eenige broeder Hendrik ook kon studee- ren. Eén jaar ging alles goed, te meer, wijl Hen drik zijn oudsten broer in talenten ver op zij .streefde. De ouders gevoelden ziek gelukkig en ■droomden van eene zalige toekomst hunner zo nen. Albert, die reeds van zjjne prilste jaren «eene bizondere voorliefde voor de muziek had, zonder zijne hoofdstudie te vergeten, begon hierin meer en meer meester te worden; vooral waren het orgel en klavier, die hij meesterlijk wist te Godmeusch als een kind nederlag in de kribbe. Denkt voel aan de heinelsche liefde van uwen Goddelijken Heiland. Dan zal het liefdevuur ook in uw hart worden ontsto ken en Gij zult allen liefhebben, die U liefde bewijzen. Die niet lief heeft, kan nooit een waar volgeling van den Heiland worden. De goede heilige Bisschop, aan wien we der eere werd gebracht, heeft de kindereu zoo lief gehad, omdat hij den Zaligmaker zoo met geheel zijn hart beminde. Heeft het feest van den edelen Sint iets te zeggen tot de kleinen, ook de grooteu fluistert hij iets toe. Allereerst: bederft uwe kinderen niet door ze overmaat van genot te doen smaken. In onze eeuw bestaat daarvoor groot gevaar. De volwassenen misbruiken de wereld en op dien ver- derfelijkeu weg voeren zij nu ook de jeugd. Dat is eene groote zond6. Eene kinder ziel moet vau de strikken Satans bewaard worden. En die verleider tracht nu reeds iu het kinderhart het kwade zaad te strooien. Het gemoed van een kind is zoo teeder: het vertoont den indruk ook vau de meest oppervlakkige aanraking vau de zonde. Leert dus uw kroost reeds vroeg dat ont houding regel, genieten uitzondering moet zijn. Zoo zullen zij behoed worden voor de zucht naar zingenot. Wat baat het al, ot anderen uwe kiudereu opwekken tot het beperkeu hunuer wensehen, als gij ze zelf bederft. De opvoeding is eene zaak ook des ge- beds. Er moet God om wijsheid worden gevraagd. Te dwalen bjj de vorming vau het kinderhart kan tot de jammerlijkste uitkomsten voeren. Uwe vermaningen aan de kinderen moe ten echter gepaard gaan met uw persoon lijk voorbeeld. Leeringen wekken, voorbeelden trekken. Die spreuk is wel oud, maar niet verouderd; zij blijft waar te allen tijd. Daarom sprak ook de Heiland: Ik heb u eeu voorbeeld nagelaten. Vader en moeder kunnen door hun persoonlijk leven zulii een gezegendeu invloed uitoefenen op hunne kindereu. Dat wordt maar al te dikwerf vergeten. Vele ouders leven precies afsof zij alleen in de wereld zijn. Toch verliezen hunne kinderen hen niet uit het oog. Eu dat kan ook niet, want wat klein is, staart gaarne op het geen groot is. Wil men nu, dat de kinderen, door God gegeven, opwassen in Zijne vrees, dan moe ten de ouders zelveu beginnen God te die nen. Als vader en moeder ot wel een van beiden, in de wereld leven, zonder God, als zij de voorschriften der Kerk verwaarloozen, enkel het goeddunken volgen van hun hart, wat zullen daarvan de gevolgen zijn voor hun kroost? Ontaarding van gemoed en geweten. De zonde zal al spoedig macht over zulke bespelen. Daarom had men hem als organist in de kerk van 't gymnasium benoemd en ook steeds was het voor den directeur van het muziekge zelschap der stad een waar genoegen, als Albert in de stadskerk het orgelspel op zich nam. Op zekeren dag liep plotseling het nieuwtje door de stad, dat de oude Helmholtz van den hooizolder gevallen en op de plaats dood ge bleven was. Dit was voor de familie een vreeselijke slag. De steeds ziekelijke moeder kon den slag nauwelijks te hoven komen en zonk bjjna zelve in 't graf. Voor zijne zonen was het voorval evenzeer van beteekenis. Bjj de boedel scheiding bleek het, dat het goed zwaar belast was; werd het verkocht, dan bleef der arme moeder nauwelijks zooveel over, dat zij leven kon. Waarmede zou zjj dan de kosten voor de studie barer zonen bestrijden? De eenige uit weg bestond om de zaak op den ouden voet voort te zetten. Doch dit kostte Albert een zwaar offer. Hij had zijn vader in zijne vrije uren steeds ondersteund, hjj was geheel op de hoogte der zaak en kon, als hij ze overnam, de familie van den ondergang redden, maar dan moest hij alle schoone verwachtingen, die hij van de toekomst droomde, laten varen. Albert kinderen verkrijgen. Zij zullen nadoen wat de ouders doen. De verantwoording van zulke ouders zal in den dag des gerichts zeer groot wezen. Toch zien wij dagelijks om ons heen, dat vele ouders zich niet doordrongen tooneu van den ernst vau't vader- of moeder zijn. De St. Nicolaas-gedachte dringt in dit opzicht tot zelfbeproeving. De Heilige, naar wien dit feest werd genoemd, had de kin deren lief, maar tot de volwassenen bracht hij ook de boodschap van boete en be rouw. Alleen Christen-ouders kunnen ware en gezegende opvoeders zijn van hun kroost. Aan de voeten van het Kruis wordt eerst de onverdachte opvoedkunde geleerd. Tot de kinderen en de volwassenen te gader roept St. Nicolaas dau ook toe: Gaat tot den Heiland der wereld, Hij zal u lee- ren het leven te genieten en wat nog on eindig meer zegt, het te behouden in eene gelukzalige eeuwigheid. Die St. Nïcolaas- les worde door ieder verstaan; dan zal het schoone December-feest voor niet weinigen een gezegend feest kunnen blijven. Tot opvolger van President Grévy is ge kozen de Heer Sadi Caruot, nadat de Heeren Jules Ferry en De Freycinet,?die aanvan kelijk de meest gewilde candidaten wa ren, zich te zijnen gunste hadden terug getrokken. Marie Frat.fois Sadi Carnot is vijftig jaren oud; hij werd geboren op 11 Augus tus 1837 te Limoges, en is de oudste zoon van den Senator Lazare Carnot, een staats man van naam, Afgevaardigde ouder de Juli-monarchiö, Minister van onderwijs on der de republiek van 1848, en weder Af gevaardigde onder de republiek van 1871. De nieuwe President werd, even als De Freycinet, opgeleid voor Ingenieur, en was in die betrekking ook eenige jaren werk zaam, toen bij iu deu aanvang van 1871 benoemd werd tot Prefect van bet Depar tement der Beneden-Seine en tot buiten gewoon Commissaris, belast met het orga- niseereu der nationale verdediging in dat Departement en de Departementen der Eure en Calvados. Ongeveer eene maand later werd hij afgevaardigd naar de Nationale Vergadering, waar hij zich liet inschrijven bij de Republikeinsche linkerzjjde, welke groep hem vervolgens tot hareu Secretaris koos. Hij stemde voor al de maatregelen, die ten doel hadden de republiek blijvend te vestigen, en behoorde ook tot de Afgevaar digden, die voor de constitutioneele wetten stemden. Bij de algemeene verkiezingen iu 1876 voor de Kamer vau Afgevaardigden werd hij gekozen in het Arroudissemeut van Beauue. In de nieuwe Kamer sloot bij zich bij dezelfde partij aan, en werd hij gekozen tot eeu der secretarissen van het bureau. had met een zvvaren strjjd te kampen, doch het bewustzijn, dat door eene weigering, hij ook het geluk zijns broeders prijs gaf, de tranen en het smeeken zjjner moeder deed hem eindelijk besluiten. In stille overgeving legde hjj zijne geliefkoosde boeken op zjj de en nam zijns vaders zaak op zich. Eene algemeene bewondering en welver diende lof beloonden zijn heldendaad en had zich de vriendelijke beleefde student reeds de achting en liefde der geheele stad verworven, dan was dit van nu af nog in veel hoogeren graad het geval, als ook zijne kleeren soms met kolenstof waren bedekt. Hendrik had be sloten Priester te worden, het examen voor het seminarie had hjj met glans afgelegd en bevond er zich reeds geruimen tijd. Ook het klavier- en orgelspel behoefde Albert niet te ontberen; de muziekzaal in het seminarie ende orgels der kerken stonden eiken Zondag of zoo dikwerf hij het verkoos, steeds te zijner be schikking. Dus was het eene jaar het andere opgevolgd en xYlbert had zich nllengskens ge heel met zijn lot verzoend. Het eenvoudige maal was afgeloopen en Al- bert blikte stom voor zich heen. De waardin had Aanvankelijk betroffen zijne parlemen taire adviezen bijna uitsluitend de openbare werken, de spoorwegen en de binueniaud- scke scheepvaart, en aan die adviezen werd veel waarde gehecht. Herhaaldelijk maakte hij deel uit van de commissie voor het budget, en in 1878 werd bij door haar gekozen tot rapporteur over de begrooting van openbare werken. Iu Augustus van dat zelfde jaar trad hij op als ouder-secre- taris vau staat bjj het ministerie van open bare werken. Iu het laatste miuisterie- Freyciuet werd bij benoemd tot Minister van financiën, iu welke betrekking hij niet zeer gelukkig was. Sadi Carnot is republikein Trouwens dat zit bij hem in het bloed; bij is van republikeinscb ras. Ziju grootvader lid der Conventie, was een der mannen van de eerste Frausche republiek. En zijn vader was eeu der drie republikeinsche candidaten, die na den coup d'état van 2 December tot lid van het Wetgevend Lichaam werden gekozen, maar weigerden deu oed van trouw aan deu Keizer af te leggen. Sadi Caruot zelf behoorde tot de Afgevaardigden, die in 1877 aan het ministerie DeBroglie een votum van vertrouwen weigerden. Zijne verkiezing tot Hoofd van den Staat neemt de vrees weg, die algemeen gedeeld werd, dat de keuze van eeu plaatsvervan ger voor Grévy aanleiding geven zou tot ernstige wanordelijkheden iu Frankrijk. De nieuwe President der republiek heeft Zaterdag-avond zijne intrede gedaan iu het Elgséena de officiëele installatie hebben de Ministers, overeenkomstig het gebruik, bun ontslag iugediend. Deu geheeleu avond heerschte er te Parijs eene groote opgewektheid. Op verschillende plaatsen waren illuminatiëu aangebracht. Eeue talrijke menigte begaf zich naar het Elgsée om Sadi Carnot geluk te wensehen, die daarvoor zijn dank betuigde. Er hebben zicli in het geheel geen wan ordelijkheden voorgedaan. Antwoordende op de gelukweuscheu van de Presidenten vau Senaat en Kamer, be tuigde Sadi Carnot ziju dauk aau de leden van het Congres, die hunne stemmen op hem uitbrachten, aldus getuigende van het verlangen naar pacificatie en eensge- ziudheid, waarvan Frankrijk is bezield. Deze dag zeide hij getuigt, dat de vertegenwoordigers van Frankrijk huune gemeeuschappelijke pogingen weten te ver- eeuigeu, de constitutie weten te bevestigen en aau het land een geregeldeu gang van zaken en een stabiel eu werkzaam gouvernement weten te verzekeren, bekwaam om aau de natie, met de vrijheid naar binnen, waardigheid naar buiten te geven, alsmede al de weldadeu, die het laud van de republiek verwacht. Mooie woordenmaar In de politieke kringen van Berlijn wordt de keuze vau Sadi Carnot tot Pre sident der Fransche republiek voorloopig reeds tweemaal een gesprek willen aauknoopen, doch hij scheen niets te hooren. Een schalkscke lach speelde om haren mond, toen zjj zeide: //Maar Albert, gjj staart mij wel een gat door den muur, niet waar, dat zou je ljjken, dan kondet gij steeds prettig naar den watermolen zien! Maar hoe staat het met Grietje?// //Koos,// antwoordde Albert, //wees zoo goed en laat mij met uwe plagerijen met rust, gij weet zoowel als ik, dat liet een anncn schelm niet zal invallen aan de dochter van den rijken molenaar slechts te denken!// //Zoo// riep de waardin, //gij denkt niet aan haar, wie staat dan eiken Zondag uren lang bij het raam der muziekzaal in het convict, wie hamert en speelt er op los, dat andere christen- menschen hooren en zien zou vergaan, en wie is er in het molenaars zomerhuisje en wenkt met den zakdoek? Daar zie nu dien onschuldi- gen meusch eens aan en,// vervolgde zij met hare radde tong, //wie heeft u dat ruikertje op den hoed gestoken?// (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1887 | | pagina 1