BINNENLAND.
De internationale audiëntie der de
putatie bij Z. H. den Paus.
GEMENGDE BERICHTEN.
van de Oumba tot de Duitscho Kolonis
Yitu, een afstand van 350 kilometer.
Door het bezit van dit gebied zal het
Genootschap gemakkelijker den weg naar
het Victoria Nyauza gebied kunnen ope
nen. De Brusselsche »Mouvement Géo-
graphique« ziet in dit verdrag een ver
langen van de zijde van Engeland, om
eene nieuwe kolonie te stichten, die open
voor den handel zal zijn en haar invloed
zoude uitstrekken tot de monden van den
Njjl. Het blad voorziet ook, dat Stanley
bij zijn terugkeer van de Wadelai in staat
zoude zijn dit nieuwe beschavingswerk te
ondernemen.
Rome, 30 December '87.
Zooeven keeren we terug van de internationale
audiëntie, die de gezamenlijke deputatie's en feest
commissies van alle landen bij den H. Vader
hebben gehad, om uit naam van geheel de katho
lieke wereld Z. H. geluk te wenschen en de ge
meenschappelijke feestgaven aan zijne voeten neer
te leggen. Gisteren-avond had eene voorloopige bij
eenkomst der deputaties plaats in het paleis
Doria Pamphili en daarbij kondigde de presi
dent Aquaderni aan, dat de audiëntie niet den
31sten Dec. maar daags te voren zon worden
verleend. Hoewel door deze onvoorziene veran
dering niet alle afgevaardigden aanwezig zouden
kunnen zijn, zoo beloofde toch de talrijke verga
dering, waarin bijna alle talen van Europa werden
gesproken, dat de audiëntie van morgen een wer
kelijk internationaal karakter zou dragen. Heden
ochtend half tien begaven wij Nederlanders, vijf
tien in getal, ons naar het Vaticaan. Het gulden
feestinsigne, dat op onze borst prijkte, verschafte
ons ongestoord passage bij de talrijke Zwitsers
en pauselijke gendarmen, die overal hadden post
gevat. In de zaal van het Consistorie zou de
audiëntie plaats hebben en bij onze binnenkomst
was deze reeds half gevuld met een driehonderd
tal personen, van alle naties en van verschillende
werelddeelen, die uit naam van hunne landgenootea
de eerste gelukwenschen aan den jubileerenden
Opperherder der Kerk moesten overbrengen. Te
gen het midden van den langen zijwand was een
eenvoudige troon opgeslagen en onmiddellijk
daaromheen werden de besturen der feestcom-
missie's toegelaten, die ook persoonlijk aan Z. H.
zouden worden voorgesteld. Na een goed hnlf
uur wachtens verscheen een viertal hooggebouwde
edelwachteD, die de komst van den H. Vader
aankondigden. Daar stond Hij eindelijk voor onze
oogen en de blijde glimlach op Zijn verheven
gelaat, de minzame blikken, die Hij aanstonds
den aanwezigen ir. het rond toewierp, de ge
meenzaamheid, waarmede Hij de voor Hem neer-
geknielden toesprak, toonde duidelijk, dat de Paus
thans niet als een Vorst onder zijne onderdanen,
maar al3 een Vader onder zijne kinderen wilde
verschijnen, om met hen te zamen den jubel en
de vreugde te deelen van zijn naderend Priester
feest. Toen Z. H. op den troon had plaats ge
nomen, waar zich meerdere Bisschoppen en Pre
laten omheen hadden geschaard, hield de president
Aquaderni eene lange Italiaansche toespraak,
om den H. Vader uit naam van alle Katholieken
der wereld geluk te wenschen, aller feestvreugde
en geestdriftvolle deelname in 's Pausen jubilé
te betuigen, en ten slotte de gemeenschappelijke
feestgeschenken plechtig aan te bieden. Deze be
staan in een stipendium voor de H. Jubilé-Mis,
die de H. Vader aanstaanden Zondag voor het
algemeen welzijn der Kerk in Sint-Pieter zal
opdragen. Tot dit stipendium hebben alle natie's
bijgedragen, zoodat het niet minder dan twee
miliioen frank bedraagt. Het andere huldeblijk
is een kostbaar altaar, hetwelk Z. H. op Zijn
gouden priesterfeest het eerst zal bestijgen. Zicht
baar ontroerd en verrast door zulke kostbare
geschenken, moest de H. Vader zich vermannen
om zijne tranen te bedwingen en het woord te
kunnen nemen. Maar om zich niet te veel geweld
aan te doen, bleef Hij op den troon zitten en
antwoordde toen eveneens in het Italiaansch en
op zulk een hartroerenden toon, dat dezelfde
aandoening zich ook van alle aanwezigen meester
maakte. Het was eene matelooze vreugde voor
Ziju Vaderlijk hart, zooveel liefde en aanhanke
lijkheid van Zijn trouwe zonen te ondervinden
en zulke schitterende bewijzen van onuitputtelijke
offervaardigheid bij Zijn priester—j'nbilé te mogen
ontvangen. Het was hem dan ook onmogelijk,
thans Zijne gevoelens van innige dankbaarheid en
vreugde uit te spreken, evenmin als het met
woorden was uit te drukken, wat een hoogver
heven zin en verreikende draagkracht deze mani
festatie van het katholieke leven bevat, deze al-
gemeene deelname der gansche Kerk in het jubel
feest van Haar Opperhoofd. Bovendien was Z. H.
in de laatste dagen met velerlei arbeid overstelpt
geweest, zoodat de vermoeienis Hem een lang
durig spreken verbood. Z. H. bepaalde zich dus
tot eene herhaalde, innige dankbetuigiug en ver
zocht toen Z.Em. Kardinaal Schiaffino, die rechts
naast den Paus was gezeten, om in zijn plaats
het woord te willen voeren. Kardinaal Schiaffino
hield daarop eene geestdriftvolle Italiaansche toe
spraak, waarin hij vooral op het gewicht en de
beteekenis wees van het Pauselijk Jubelfeest en
en den heiligen ijver, waarmede alle Katholieken
daaraan hadden deelgenomen. En dezelfde geest
drift maakte zich ook van alle toehoorders meester
toen de redenaar ten slotte zeide, dat de thans
aanwezigen als afgezanten van de katholieke
wereld naar den Paus waren gekomen, maar als
afgezanten van den Paus ieder naar zijn vader
land en haardstede zouden terugkeeren, als de
dragers van den bizondereu zegen, dien de H.
Vader aan al Zijne kinderen had verleend. En
hij besloot met den vurigen wensch, dat allen
bij huune thuiskomst de engelen mochten zijn, die
overal met 's Pausen zegen den rijksten zegen
van Boven zouden verspreiden, zoodat het Jubel
feest van den H. Vader voor alle landen en voor
alle huisgezinnen de dageraad zou zijn van een
nieuw tijdperk vau bloeienden voorspoed en
vreugdevol geluk-
Na deze indrukwekkende rede verhief zich de
H. Vader van Zijn zetel en verleende mat zicht
bare ontroering den pauselijken zegen aan de
voor Hem neergeknielde schare, die zeker op
dat oogenblik slechts denzelfden harfceklop ge
voelde van heilige aandoening en vreugde.
Ten slotte werden de besturen der verschil
lende nationale deputaties op de beurt aan Z.
H. voorgesteld. De Nederlanders, die dat geluk
hadden, waren vijf in getal, voor ieder bisdom
een. De Secretaris van het hoofdcomité Dr. Andr.
Jansen had de eer, de heeren Mr. I. Van Hall
uit Breda, J. J. F. Beijnes uit Haarlem, Mr.
Alph. Van Bijkevorsel uit 's-Bosch, eu J. Berger
uit Roermond, als vertegenwoordigers der ver
schillende bisdommen aan den H. Vader voor
te stellen. De overigen konden echter tot in de
onmiddellijke nabijheid van Z. H. doordringen
en al de minzame en hartelijke woorden opvan
gen, waarmede Hij de voor Hem neergeknielden
toesprak.
Hiermede liep onze audiëntie ten einde, en
toen wij ons door de aangrenzende „zaal der
Zwitsers" begaven, was deze reeds grootendeels
gevuld met ongeveer vierhonderd Hongareo, die
met ongeduld het gelukkig oogenblik verueid-
den, waarop zij tot den H. Vader zouden worden
toegelaten. Zoo gaat er bijna geen uur van den
dag voorbij, waarop niet een aantal pelgrims,
eene deputatie of een vorstelijk Gezant voor Z. H.
verschijnt, om de huidevolle deelname in het
pauselijk Jubelfeest te betuieen. Maar zoo iets
in deze dagen, dan bewees de internationale
audiëntie van heden-morgen, dat het jubelfeest
van den Paus waarlijk het jubelfeest is van de
volken".
Het licht aan den hemel zien zij niet. Neen,
zij zien het niet, wijl zij zich ophouden in de
mollengangen der geheime genootschappen. Zij
zien het niet, omdat zij geblinddoekt worden
door den duivel van hebzucht en eigenbelang.
Zij zien het licht niet, of zij willen niet zien
hoe heerlijk de Paus schittert op ziju troon. Zij
schamen zich en durven de oogen niet naar
boven richten, om te zien hoe glansrijk de ge
vangene van het Vaticaan, daar troont op Petrus'
zetel. Zij durven niet opblikken naar den Stede
houder van Christus, die omringd is van een
eerbetuiging en lofprijzingen, zooals geen voret
op aarde ooit heeft genoten. Zij durven hunne
spelonken niet verlaten, de samenzweerders tegen
godsdienst en troon, wijl zij zouden verblind
worden door den triomf, die de gevangene op
losbandigen behaalde. Zij durven geen blik wer
pen op de bladen der geschiedenis, wijl deze
de vijanden van Kerk en Staat zou doen zien,
hoe nu nog geen eeuw geleden een der glorie
rijke voorgangers van Leo xm in de gevangenis
zuchtte. Wie dacht niet aan het einde van het
Pausdom, toen Pins vi in ballingschap stierf.
Wie vermoedde later, na de luidruchtige triomf
tochten van den Corsicaan, die het Pausschap
vijandig was, toen Pius Vil door den beheer-
scher van Europa gevankelijk naar Erankrijk
werd gevoerd, dat deze ooit weer in vollen luister
zou hersteld worden en op Petrus' Stoel zijne
stem over de gansche wereld zou doen klinken?
Wie had ooit vermoed, dat diezelfde Corsikaan,
als gevallen Keizer, zijn ellendig leven op een
ver verwijderd en onbekend eiland (St. Helena)
streng bewaakt door zijne vijanden, zou eindigen,
terwijl de Paus in alle eer en met vollen luister
te Rome als Paus-Koning werd vereerd. Wie
had kunnen denken, bij de keuze van Leo xm,
als Paus, die dadelijk de gevangenis van zijn
doorluchtigen voorganger Pius IX betrok, op
den dag van heden zijn gouden priester-jubilé
zou vieren, op eene wijze, waarover de geheele
wereld verbaasd staat en waaraan de gansche
wereld deelneemt. Wie had gedacht, dat op
dezen dag tot op de uiteinden der wereld flik
kerende vreugdevuren, wapperende vanen, het
donderend gesehut, het vroolijk gelui der klok
ken, het opwekkende klokkenspel, de luidklin-
kende jubeltonen, verheven poëzie, opwekken
de redevoeringen en onovertroffen vivats zouden
weerklinken ter eere van den grijzen en ge
vangen Jubilaris, die ondanks zijne gevangen
schap in waarheid is de Koning der vorsten en
volken, beheerscher der harten, de heer der we
reld, de plaatsvervanger van Christus, het licht
aan den Hemel! V. W.
De vraag //of iemand, die origens de
eisehen daartoe bezit, kiezer is indien hij den
15den September 1887, na eene straf van 9 maan
den te hebben ondergaan, met eene bevolkings-
kaart uit de werkinrichting te Hoorn is terug
gekomen//, is door eene bevoegde autoriteit be
antwoord, met verwijziging naar de art. 75 en
65 B. W. en wordt als grond daartoe aangevoerd,
dat deze persoon zich niet vrijwillig naar Hoorn
heeft verplaatst met het voornemen om aldaar
zijn hoofdverblijf te vestigen.
Het Staatsblad No 257 bevat de wet van
den 30n December 1887, tot wijziging van de
wet vau 4 Juli 1850 Staatsblad No 37), ge
wijzigd bij de additioneele artikelen der Grond
wet.
Te Stratum in deonmiddellijke
nabijheid van Eindhoven, is door den heer J. E.
Yan Bronckhorst Leijds eene fabriek opgericht
van snaren voor muziekinstrumenten: viool, vio
loncel, contrebas, harp, enz. Dit is de eerste in
richting van dien aard, welke in Nederland be
staat. Tot nu toe werden hier de snaren uitslui
tend betrokken uit Italië en Duit9chland. De
qualitoit, zegt de Meier. Ct., wordt na reeds
eenparig door kenners en artisten als uitstekend
geprezen.
Een heer kocht een z ij den par a-
pluie bij een winkelier, dien wij X zullen noe
men. De volgende dag was regenachtig en de
parapluie werd in functie gesteld. Iutusschen
waren X'a regenschermen er wel op gemaakt om
verkocht, maar niet om gebruikt te worden.
Binnen een uur scheurde de zijde op zes ver
schillende plaatsen. De kooper ging onmiddellijk
naar den winkelier en eischte eene nieuwe para
pluie. De winkelier echter gaf op beleefden toon
het bescheid, dat de koopers voorzichtig moesten
zijn in hunne keus. De heer nam de verongelukte
parapluie mede naar huis en hing er een stuk
papier aan, met het opsehrift: „Zoo ziet vandaag
eene parapluie er uit, die gisteren bij X is gekocht."
Vervolgens huurde hij een kruier, dien hij
order gaf. den geheelen dag voor den winkel
van X heen en weder te loopen, met de geopende
parapluie in de hand. De winkelier vreezende,
dat dit nu juist geene aanbeveling voor ziju zaak
zon zijn, trachtte den kruier door de politie te
doen verwijderen. Deze echter verklaarde in de
handeling van den kruier niets strafbaars te zien
en eene week lang wandelde de man daar dage
lijks ongemoeid op en neer. Toen eindelijk koos
X eieren voor zijn geld. Hij riep den kruier
binnen, en gaf hem de boodschap aan zijn last
gever mede, dat alles naar wensch zou worden
geschikt.
De eigenaar van de parapluie eischte niet
slechts eene nieuwe maar ook het weekloon voor
den kruier. X moest wel toegeven.
Een praktisch toestel is dezer
dagen te Weeneu beproefd. Hij dient om brieven
naar de hoogere verdiepingen der huizen te bren
gen en zoodoende den postbeambten bet trappen-
klimmen te besparen. In den muur bevindt zich
een kastje, waarvan de brievenbesteller den sleutel
heeft. Hij legt er de brieven in en door op een
knop te drukken wordt het kastje naar de ver
dieping gevoerd, waar de brieven moeten ziju.
Eene electiische schel waarschuwt den bewoner.
Een Rotterdammer zou b ij zijn
meisje den oudejaarsavond komen doorbrengen.
Te ruim haiftien uur kwam bij in opgewonden
toestand daar aan eu begon al dadelijk tegen
haar te razen en te tieren. Daarop werd hij
door den vader van het meisje de deur uitge
wezen. Het gevolg was, dat hij in vreeselijk
opgewonden toestand zich naar zijn huis begaf,
daar zijnde, van een stoel viel en overleed.
In een der voornaamste hotels
van Keulen logeerde een Vlaming.
Wetende hoe de hotelrekeningen kunnen op-
loopen, had hij den eigenaar verzocht alle dagen
zijne rekening te maken.
Met verbazing zag hij staan „voor bougies."
Drommels 1 dacht hij, en miju bougie heeft
ten hoogste tieu minuten gebrand 1
En met een wip vlogen de twee bougies van
de kandelaren in ziju reiszak.
Daags daarna las hij weer hetzelfde: „voor
bougies 1 mark" en eveneens gingen de twee
nieuwe bougies van den schoorsteen weer in den
reiszak.
Dit duurde zoo acht dagen.
Toen de Vlaming den negenden dag op het
punt stond van te vertrekken, loerden de bedien
den reeds naar de handen van den reiziger, om
te zien of hij niet met de raditioneele fooi voor
den dag zou komen.
Inderdaad, onder de poort bleef hij staan, opende
den reiszak en sprak
Daar ik geen klein geld meer heb, zal ik u
iu plaats van eene fooi ieder een geschenk geven
dat mij een mark het stuk heeft gekost.
En hij deelde aan elk der bedienden een paar
bougies uit.
Te Antwerpen is e e n „v e t p 1 a n t e n-
kring" opgericht, die o. a. ten doel heefthet
uithreiden, rerbeteren en bevorderen van de hoe
danigheden en de teelt der cactus- eu vetplanten,
alsook het herstellen harer echte namen en het
geven van verhandelingen over deze planten en
hare aankwecking.
Aan bet hoofd van dezen kring staan als
eerevoorzitler, de heer Arthur De Smit; voorzitter,
J. J. De Winter secretaris M. Jos. Havermans.
Met welk eene woede in den harren
wintertijd de strijd om het bestaan in de voge
lenwereld gevoerd wordt, zegt het H. v. d. D.,
moge blijken uit het. volgende, ons door een onzer
lezers megedeeld.
Toen ik zoo schrijft hij gisteren-middag
eene wandeling deed door de groots laan, die naar
het bosch leidt, hoorde ik eenklaps mijn hondje
angstig janken. Ik keek om naar het diertje, dat
een veertigtal meters achter gebleven was, en be
speurde tot mijne niet geringe verbazing, dat een
zestal kraaien mijn hondje had aangevallen, blijk
baar met het doel om het op te peuzelen. Na
tuurlijk ijlde ik terug om miju hondje te ont
zetten, dat, hoewel het zich dapper verdedigde,
zeer waarschijnlijk een prooi van deze anders
schuwe gasten ware geworden.
Bij een hevigen brand te Cavar-
zere, in Italië, waardoor het raadhuis, de prefec
tuur en het telegraaf-bureau met vele belangrijke
papiereu vernield werdeu, is bij het blusschen
ijverig hulp verleend door een aantal jonge dames.
Die vrijwillige vrouwelijke brandweer verleent nu
al sinds twee jaren, trots weer en wind, waar
het uoodig is hare hulp bij het aandragen van
water.
Een merkwaardig licht werpen
vaak de cjjfers op de maatschappelijke toestan
den. Te Amsterdam is een Kunstzaal en eene
Gruwelkamer, de eerste aan het Panorama, de
laatste aan het Panopticum verbonden. Voor
beide is de toegangsprijs dezelfde: 25 cents.
Iu het afgeloopen jaar werd de gruwelkamer
door 32000, de kunstzaal door 10000 personen
bezocht.
Men ziet blijkbaar liever een booswicht dan
eene schilderij of een beeld.
Het getal bezoekers van Panorama en Panop
ticum was nagenoeg gelijk en bedroeg 86000 en
85000 personam (Arnh. Ct.)
Het gebouw genaaamd Be Vrede, o p
Rapenburg te Amsterdam, is met den geheelen
inventaris verkocht. Het zal worden ingericht
voor en ten behoeve van het Leger des Heils,
dat daarin zoowel opleidingsschool, vergaderzaal
als anderszins zal vestigen.
De JV. A. Ct. vertelt: Op een onzer
Dreutsche dorpen reciteerde een rederijker een
vers, dat hij goed had gememoriseerd. Hij achtte
het dus onnoodig bet boek mede op den ka
theder te nemen.
Aan den regel gekomen: „En als mij alles te-
genslaat," raakte hij de kluts kwijt. Toen hij
voor den derden keer herhaalde: „En als mij
alles tegenstaat," riep heai iemand uit het pu
bliek toe: //Wel kerel, word dan heilsoldaat!"
Een uitbundig gelach, waarvan de verlegen re
derijker zelf levendig deel nam, ging in de zaal
op, en maakte het den reciteerder mogelijk, zich
heimelijk van den katheder te verwijderen.
Een landbouwer in Friesland
heeft eene aardige manier om bedelaars te weren
in praktijk gebracht. In 't begin van den winter
gaf hij iedereu bedelaar een dubbeltje, met verzoek
om de volgende week negen centen terug te
brengen. Van de aldus beweldadigden kwam er
een volgende week geen terug, zoodat de land
bouwer voor eene betrekkelijk kleine som gedu
rende het geheele winterseizoen van de lastige
vragerij was ontslagen.
EenWeener burger wilde onlangs
zich wegen op een zelfwerkend weegtoestel, dat
in de Bemant-Strasse stond. Hij wieip 3 kreuzer
in den daarvoor bestemden gleuf; maar de wijzer
bewoog zich niet; hij riep een diender, en of
ferde in diens bijzijn nogmaals 3 kreuzer, het
toestel werkte nog niet.
Toen werd de man zóó boos, dat hij het toe
stel omverwierp, waardoor het zoozeer bescha
digd werd, dat herstellen f65 kostte. De man
stond nu terecht wegens het moedwillig bescha
digen van eens anders eigendom en werd ver
oordeeld tot 1 maand gevangenisstraf. De eige
naar van het toestel, die als getuige was opge
roepen, eischte geene schadevergoeding en was
van oordeel, dat het toestel van te voren door
kwaadwilligen was bedorven.
Op de spoorlijn Meppe 1-G roningen
heeft, iu de nabijheid van Ruinerwold, jl. Maandag
avond een vreeselijk ongeluk plaa'.i gehad, waar
omtrent wij de volgende bizouderheden vernemen:
De sneltrein uit Meppel vertrok een halt uur
te laat, en zou in plaats van te Echten, te Koe-
karige wisselen. De trein van Groningen stoomde
voorbij het station Koekauge en bleef stilstaan,
ongeveer 1000 meter vóór het station Ruiner
wold. De sneltrein zag eerst het gevaar toen het
te laat was. Er werd hevig geremd, doch er
volgde niettemin een geweldige schok, waarbij
beide locomotieven eu 4 waggons werden vernield.
De machinist Van der Linden, van den snel
trein, werd ernstig gewond en is eergisteren-nacht
in het ziekenhuis te Meppel overleden. De hoofd
conducteur Baring en de conducteur le kl. Ro
zenberg, beiden uit Zwolle, zijn op de plaats dood
gebleven. Hunne lichamen ziju vreeselijk verminkt.
Bovendien ziju acht mannen zwaar gekwelBt,
en hebben velen lichte kneuzingen gekregen.
Extra-treinen brachten de reizigers en de ge
wonden verder. De lijn-dokter Stoffels was spoe
dig ter plaatse aanwezig, en werd later door
meer doctoren uit Meppel gevolgd.
De schade aan maleriëel wordt begroot op
150,000. Onder de ernstige gewonden zijn geen
derde-klasse reizigers.
Nog vernemen wij het volgende;
Tot de passagiers van den van Meppel komende
sneltrein behoorden de rechter bij de rechtbank
te Assen Mr. E. Oosting en de substituut-oflicier
van justitie bij die rechtbank Mr. W. C. A. Scholten,
die beiden in dezelfde coupé le klasse, in den
waggon achter de bagagewagen, waren gezeten.
De heer Scholten bleef bij de botsing der twee
treinen ongedeerd, doch van den heer Oosting
werden beide beenen gebroken. Nadat hij in het
station Ruimerwold behoorlijk verbonden was,
werd hij met den van Groningen ontboden trein,
die omstreeks 21/2 uur 's nachts van Ruiner
wold vertrok, naar Assen vervoerd.
Door den substituut-oflicier Mr. Scholten werd
op de plaats vau het onheil dadelijk een ondi r-
zoek naaf de oorzaak van het gebeurde ingesteld.
Volgens het beweren van den stationschef van
Ruinerwold was de machinist van den van Mep
pel komenden trein, die zeif zwaar gekwetst werd,
doorgespoord, niettegenstaande het sein op on
veilig stond.
De zoon van den Commissaris des Kouings
van Groningen, jhr. Van Panhuis, zat in hetzelfde
compartiment met den jongeheer Dorhout Mees,
maar bleef ongedeerd, de laatstgenoemde werd
gekwetst.
De toestand der patiënten in het ziekenhuis
te Groningen is naar omstandigheden gunstig.
Er zijn portretten in den handel
gebracht vau den heer Schleyer, constructor der
nieuwe wereldtaal „Volapiik." De beeltenis is om
geven door portretten van bekende beoefenaars
van Volapük uit verschillende tanden, ook uit
Nederland, en wel van mevr. M. Zwnanswijk
volapükatidel (wereldtaalleerares) te Nijmegen,
Dr, Van der Stadt, Dr. Winkler en M. J. Ver-
brugh, allen volapükatidels (wereldtaalleeraars).
Hooge Kunst. Een Parijsch portret-
schilder woonde op eene zevende verdieping en
en leed gebrek. Hij begreep, dat het publiek
werd afgeschrikt door de zeven trappen en
plaatste daarom voor de straatdeur een bord met
het opschrift: „Portretten te bekomen a 10 fr.
het stuk. Atelier op de 3e étage." Ata de be
zoekers die trappen waren opgeklommen, stonden
zij voor een tweede bord en lazon, dat het atelier
naar de vijfde verdieping was verplaatst.
Daar aangekomen vonden zij een derde bord met
het opschrift: „Het atelier is wegens verbouwing
tijdelijk op de zevende verdieping gevestigd."
