NIEUWE
No, 1189.
Zondag 8 Januari 1888.
13de Jaargang.
Frankrijks verval.
BUITENLAND.
De valsche munters.
(Worcff vervolgd.)
1 COMAS
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlemt 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor liet Buitenland 1,80
Afzmderljjke Nummers0,06
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
Van 16 regels.30 Cents.
Elke regel meer 5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Advertentiën worden uiterlijk M a a n d a g-, Woensdag-
en Vrijdag-avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers: RÜPPEBS LAUEEY
II.
(Slot.)
»De vrouw zelve,zegt de Protestantsche
schrijver, »is niet veilig voor dezen Heil—
loozen joodschen invloed. Canaille Sée, een
volbloed Israëliet heeft met de vrijmetselarij
de lyceums voor meisjes uitgevonden. De
ongelukkigeu,van atheïsme doortrokken we
zens dingen om het diploma, om op hare
beurt anderen de fraaie dingen te leeren,
waarmede hare hersenen zijn bezoedeld. Het
aautal dezer gediplomeerden o rertreft verre
het getal vacante plaatsen. In 1884, zegt
de Israëliet Valentin Simon, in de Echode
Pariswaren er 50000 gediplomeerden;
slechts 3000 konden eeue plaats vinden en
de 47000 overigen ondergingen hetzelfde
lot. De Echo geeft er eene beschrijving vau,
die ons walgt hier mee te deelen. Wij willen
alleen zeggen, dat deze meisjes van het
lyceum overgaan naar de huizen van mis
daad, die te Parijs, Lyon, Marseille en el
ders vol zijn van door de ma<jounieke re
publiek gediplomeerde meesteressen.
»Het werk der algemeene verlaging der
jeugd wordt buiten de scholen door de eer-
looze buitensporigheden eener bandelooze
pers voortgezet; door eene literatuur zonder
eergevoel en door de verspreiding van gra
vuren waarover een neger zou blozen,
»Ook de schouwspelen zijn in overeen
stemming met de pers. Het succes van een
stuk hangt af van de vuilheden, die worden
tentoongesteld.
»D<> onwettige geboorten bereikten in het
jaar 1831 het cijfer 79,079 op een totaal
van 937,057 en wie kan de kindermoorden
tellen, vooral die, welke geheim blijven en
aan de statistiek ontsnappen.
>Iu 50 jaren zjju de zelfmoorden ver
drievoudigd. Van 1826 tot 1830 was het
gemiddeld getal 1737; in 1883 7213, daar
onder zelfmoorden van kinderen van 12 tot
15 jaar. In Parijs alleen nam het getal
dier misdaden van het jaar 1883 tot 1884
toe van 542 tot 642; juist een honderdtal.
»De krankzinnigheid neemt evenzeer toe,
zegt Legoyt in de Revue scientiüquesneller
dan de bevolking. Van 1871 tot 1880 was
de proportie der in krankzinnigengestichten
opgenomenen 5°/0, terwijl de bevolking
slechts met 4°/0 toenam.
De misdaden houden gelijken tred met de
duivelachtige opvoeding en ue dierlijke zeden.
De Voltaireeen in dit opzicht weinig
verdacht dagblad zegt: De misdaad stijgt
als een vloed van bloed. In 1872 ging het
getal misdaden het cijfer 26000 niet te bo
ven, tien jaren later was het 81000. In
50 jaren is het getal misdaden van jonge
lieden van 16 tot 21 jaar, van 5933 tot
20,480 gestegen.
De brutaalheid der misdadigers is bijna
onmogelijk te beteugelen. De politie kost
thans 16,000,000 franks meer dan in 1869.
Onder het keizerrijk wareu 9332 agenten
voldoende, de republiek heeft niet genoeg
aan 16,000, omdat zij machteloos zijn de
FEUILLETON.
19) Vervolg.)
Ook Eoland had zijne bruid ten dans geleid
en met een droevig lachje was zij hem gevolgd.
De geoloog, of liever de rechtercommissaris zat
zijwaarts bij eene tafel in gezelschap van meer
dere hoeren, wier tamelijk levendig onderhoud
hem niet veel belang inboezemde. Met gespan
nen aandacht volgde hij alle bewegingen van
Eoland, die met zijn hoofd boven alle dansers
uitstak. Tevergeefs brak zich Hellman het hoofd
om zijn geheugen te hulp te komen. Dezen reus
had hij onder eene andere gestalte en in andere
verhoudingen meer gezien, dacht hij, doch waar
en hoe, dat viel hem niet in; zijn geheugen liet
hem in den steek.
Daarop naderde hem de waard met de bood
schap,dat Albert Helmholtz hem dringend wenschte
te spreken.
misdadigers te outdekken. Meer uog, naar
mate de misdaden toenemen, ziet men meer
gevallen van vrijspraak, of lichtere straffen.
In plaats dat Frankrijk zich met alle
kracht toelegt op eene moreele en physieke
hervorming, begeeft zich het laud in eeue
uiterst schadelijke verwikkeling op kolo
niaal-politiek gebied.
De Fransche groote koloniën liggen, met
enkele uitzonderingen, in moerassige, koort
sige streken; liet zijn slechts beambten- en
militaire koloniën; de landbouw wordt er
bijna niet beoefend. Daarbij komt nog, dat
het aautal Frauscheu in de koloniën ge
stadig afneemt, hoofdzakelijk door de groote
sterfte. Volgens de nauwkeurige bereke
ningen van Dr. Majet, kan de Europeaan
in den regel slechts twee jaren het klimaat
van Tonkin verdragen; daarom is dit ge
bied, evenals Madagascar, Senegal, Gabun,
slechts een kerkhof voor de Frauschen.
De eeuige bezitting, welke voor Frank
rijk van eenige beteekenis is, als zij namen-
lijk op uitmuntende wijze bevolkt kon wor
den, is Algiers eu 'Tunis. Maar ook daar
maakt Frankrijk fiasco.
Men zond de Elsas-Lotharingers ter ko
loniseering naar de heetste, onherberg
zaamste gewesten, waar zij stierven, ter
wijl men in de hooger gelegen gezondste
streken den bodem liet braak liggen. On
danks alle mogelijke zorg en moeite is
Algiers nog slechts eene kolonie voor mi
litairen. Tegen een kolonist telt men twee
soldaten.
Naar zulke resultaten van eene koloni-
seeriug van Afrika door Frankrijk te spre
ken, 't zij aan den Congo, 't zij aan den
Niger is dwaasheid, want de toekomst van
Fraukrjjk is gelegen in het eigen, schoone,
vruchtbare vaderland, dat minstens drie
maal meer menscheu kou voeden on onder
houden, dan er thans aanwezig zijn. Overi
gens kan men aan Frankrijk de verdienste
niet ontzeggen de beschaving in vele landen
gebracht te hebben, maar als Frankrijk niet
oppast, zullen andere natiën in die landen
succès beleven.
Op de vraag, of dan de haudel van Frank
rijk met de koloniëu, aan het moederland
geen voordeel schenkt of ten minste de
gemaakte onkosten dekt, kan geantwoord
worden, dat de koloniëu, met de aanhou
dende oorlogen, expedities en het groote
aantal beambten meer kosten, dan zij op
brengen en dat de vreemde natiëu, ondanks
de eigenaardige belasting-tarieven, gelijk
men pleegt te zeggen, »den room afschep
pen^
Naar alle koloniën exporteert Frankrijk
slechts voor 400 millioen franks, niet het
tiende gedeelte van den gezauien lij ken uit
voer.
Om slechts eenige voorbeelden te noemen
gebruikt het gebied van den Senegal juist
het dubbele van den invoer voor het be
stuur der kolonie. Tonkin importeert slechts
voor 15 millioen franks, de oorlog in die
bezitting heeft reeds eeuige honderden mil-
lioeneu gekost. Deselfde toestanden treft
men in de andere koloniën aan. Frank-
Hellman volgde liem oogenblikkeljjk.
//Wat is er?// vroeg hjj haastig Albert ver
wonderd aanziende.
Deze trok hem met zich de trap af tot bene
den in het huis.
//Ik heb de valsche munters gevonden//, fluis
terde hij met bevende stem.
//De valsche munters?// vroeg Hellman en zijne
oogen schoten stralen van vreugde en verrassing.
Nu verhaalde Albert zijne ontdekking in het
woud.
//Victoria!// jubelde de rechtercommissaris en
sloot Albert vol vreugde in zjjne armen, //dus
heeft zich mijn vermoeden schitterend verwezen
lijkt en gij, mijn jonge vriend, hebt de beloofde
premie eerlijk verdiend.//
Samen ijlden zij nu, in weerwil van storm en
regen door het woud. Hellman vond het bericht
van Albert volkomen bevestigd en nu gold het
nog maar alleen om maatregelen te treffen, ten
einde de misdadigers op heeter daad te betrap
pen. Den rechtercommissaris werd het eensklaps
duidelijk, dat in elk geval ook de spijker-fabri
kant Eoland aan de misdaad schuldig was
•'ijks buiteulaudsche bezittingen zijn geen
lauden, die voordeel brengen aan den han
del en industrie van het moederland. Inte
gendeel, want de kosten, die hot beheer der
koloniëu opleveren, drukken zwaar op de
Fransche schatkist. Da 31 milliarden Staats
schuld, door eene gebrekkige koloniale po
litiek veroorzaakt, moeteu te laugen loste
door al te zware belastingen, aan de nij
verheid den doodsteek geven.
Iu vroegeren tijd had de Fransche mode
industrie het monopolie in andere lauden,
doch ook het buitenland is met Frankrijk
iu concurrentie getredeu; daarom is dau
ook de uitvoer van de producteu sterk af
genomen, hij is van 1853 millioen in het
jaar 1882 tot heden op 1500 millioen ge
daald, terwijl de invoer van nijverheids-
voortbrengselen, die in 1877 eerst 470 mil-
lioeu bedroeg reeds tot 800 millioen is ge-
stegeu.
Slechts eene verstandige Regeering, die
vóór alles de noodige maatregelen neemt
om het zedeljjk bederf te doen verdwijnen,
met de hulp der vrije Katholieke Kerk het
familieleven te releveeren en daardoor ook
de kracht eu den lust tot den arbeid, is
in staat om den achteruitgang van het
Fransche volk te stuiten, Frankrijks val te
voorkomeu eu aan het land die positie
weder te geven, waarop het door de rijk
heid van zjjn bodem en audere gunstige
omstandigheden, kan aanspraak maken.
Moge de goede God, ter wille van het
goede, dat het geloovige Frankrijk doet en
gedaan heeft, zeer spoedig eene wending
ten beste doen geschieden
Onder de socialisten te Berlijn heerscht
groote oneeuigheid. Bij de verkiezingen voor
den gemeenteraad is er iu hunne partij een
heftige strijd ontstaan tusschen de gema
tigden eu radicalen, en wat de socialistische
afgevaardigden in den Rijksdag ook hebben
gedaan om den twist bij te leggen, het is
alles vergeefsche moeite geweest. Nu zijn
de gematigden er in geslaagd, hunnen can-
didaat, den sigarenmaker Splettstözer in
den raad te brengen. De radicalen, tot wier
fractie de hoofden der geheime organisatie
behooren, hebben thaus een manifest uit
gevaardigd, waarin zjj verklaren, dat Splett
stözer hun ten eeuenmale onbekend is en
zij alle verantwoordelijkheid omtrent zijue
werkzaamheid in den gemeenteraad van zich
afwierpen. Dit i3 tevens een votum van
wantrouwen tegen twee socialistische raads
leden, die zich bizonder voor de verkiezing
van Splettstözer hebben beijverd. Intusschen
bestaat er ook oneenigheid tusschen het
socialistische raadslid Siuger eu zijne partij-
geuooten aldaar, doordien hij zich buiten de
verkiezingsbeweging heeft gehouden en bo
vendien zijue medeoudei teekeniug heeft ge
weigerd aan het mauifest der socialistische
raadsleden ter oprichting van een werk
liedenverbond.
Naar uit Berlijn aan de Parijsche Figaro
en als door een plotseling voorgevoel gedreven,
spoedde hij zich naar het hotel //De Kroon//
terug, na Albert gelast te hebben den smid niet
uit het oog te verliezen, gedurende zijne afwe
zigheid en hem den volgenden morgen ook daar
over rapport uit te brengen en langs welken weg
hij zich verwijderde.
Hellman beschouwde Eoland nu met dubbele
opmerkzaamheid. Immers, dat was wel de roo-
vermoordenaar Hagel, tegen Avien hij voot jaren
het onderzoek had ingesteld en die daarna op
zoo raadselachtige wijze de gevangenis had
verlaten. Het leed geen twijfel, Eoland bezat
dezelfde dringende oogen, datzelfde gelaat, al
werd het ook voor het grootste gedeelte door
den baard bedekt.
De rechtercommissaris gloeide van innige te
vredenheid; hij bevond zich voor de glansvolle
oplossing der lastige quaestie om de twee boos
doeners op eenmaal aan het straffend gerecht in
handen te leveren.
Den volgenden dag lieerschte cr in het ge
rechtsgebouw te Kugelbaek eene eigenaardige
beweging; telegrammen gingen heen en kwamen
gemeld wordt, is de maker der bekende val
sche briefwisseling tusschen Vorst Ferdinand
van Bulgarije eu de Gravin van Vlaanderen
niemand anders dan de Russische Gezant te
Brussel (vroeger te Bucharest) Ourousoff, en
is hij deswege reeds van zijn post terug
geroepen.
Men heeft sedert zes maandeu groot
misbaar gemaakt over den handel in het
kruis van het Legioen van eer, schrijft
Jules Richard in Figaroen het schijnt
uitgemaakt, dat verscheidene civiele per
sonen het ridder- eu officierskruis gekocht
hebben voor geld. Dit nu is zeer onaan
genaam voor hen, die geen verdiensten
in rekening kuuueu brengen voor het
roode lint, dat zij in het knoopsgat dra
gen. Indien zjj rijk ziju, kan men altoos
onderstelleu, dat zij er voor in den zak
getast hebben. Maar men zou zich be
driegen, indien men meende, dat de ont
dekking van het bestaan van eenige agent
schappen, handel drijvende in ridderorden,
het lint vau het Legioen van eer iets van
zijn aanzien heeft doen verliezen. En nu
volgt het nieuws, dat bij de verschillende
ininisteriëu eu elders ter gelegenheid van
Nieuwjaar meer dan 27000 aanvragen om
het kruis van het Legioen van eer ontvan
gen ziju. Want en dit bevordert juist
den handel in decoratiën om het kruis
te ontvangen, moet men met uitzondering
van de ambtenaren en militairen, het vra
gen bij geschrifte. Ook de artisten, de
schrijvers, de geleerden, zijn van deze for
maliteit niet vrijgesteld. Napoleon, de
stichter van het Legioen van eer, gedoogde
niet, dat iemand de ridderorde weigerde,
en hij decoreerde mannen, die niet tot
zijne viieuden behoorden, maar die om hunne
verdiensten een sieraad van Frankrijk wa
ren. De misbruiken waren niet talrijk
in zijn tijd, omdat hij niet mild was met
het kruis. Heden ten dage echter springen
de Ministers, die zelf het roode lint niet
willen dragen, er zoo kwistig mede om,
dat men zoulzeggeu, dat zij het iu min
achting willen brengen. Dit jaar zijn zij,
buiten de ambtelijke wereld, bij uitzonde
ring er vrij karig mede geweest, vermoede
lijk wegens de schandalen van den laatsten
tijd. Men verhaalt dat een Minister aan
iemand, die hem het ridderkruis had ge
vraagd, ten antwoord gaf; «Neen men zou
zeggen, dat ik er 50,000 fr. voor ontvangen
heb*. Die schaamte zal evenwel niet lang
duren.
De schrjjver wil ten slotte dat de sta
tuten van het Legioen van eer worden
herzien.
Het hof van appèl te Parijs heeft in
hooger beroep de straf van Mme Ratazzi,
die wegens het knoeien met ridderorden in
betrekking met Wilson tot 13 maanden op
sluiting veroordeeld werd, verminderd tot
zes maanden gevangenisstraf. Het vonnis
van hare medeplichtigen Bresselle eu Bayle,
die tot 4 en 2 maanden gevangenisstraf
veroordeeld werden, is bevestigd.
Van de hoogeschool te Moskau zijn
nu 200 studenten weggejaagd. Er heerscht
aan; landjagers, zelfs uit de verste plaatsen rukten
binnen, niemand wist, wat zulks te beteekenen
had en als men den ouden gerechtsdienaar vroeg,
dan schudde deze met het hoofd en ontweek
elke vraag met de bemerking, dat hjj om te
praten geen tijd te verliezen had.
Het onweder van gisteren-avond was de voor-
looper van en langdurigen regen. De schemering
viel reeds vroegtijdig in, en tegen 10 uur was
het reeds stikdonker nacht. Ongeveer twaalf per
sonen begaven zich op dit uur naar den woud
smid, doch zonder eenig gerucht te veroorzaken.
Onder hen bevonden zich de rechtercommissaris,
Albert Helmholtz en de gerechtsdienaar met
zijne gewapende manschappen. Albert jjlde met
een landjager vooruit om het terrein te verken
nen en zijn vermoeden werd bevestigd Lang
been en Eoland waren in het hol. Op zijnloer-
post had hij gezien hoe Langbeen zich tegen
dien morgen van den anderen kant der heuvels
door eene opening verwijderd had, welke door
een denneboompje beschut werd en hierheen
richtten zjj hunne schreden.
