N I E U WE
No. 1409.
Woensdag 3 Juli 1889.
14de Jaargang.
Panslavistische woelingen.
BUITENLAND.
wmm:
Beloonde Moed.
HAARLEM
ABONNEMENTSPBIJB
Per 3 maanden voor Haarlem t 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het Buitenland 1,80
A.fz)nderljjke Nummers0,03
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z ATERDAG
B TJ BE A IT: St. Janstraat Haarlem.
II (I It A
AG-ITS MA NON AGITATE
PBIJS DEB ADVEBTENTIÊN
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer 5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Advertentiën worden uiterljk Maandag-, Woensdag
en Vrijdag-avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers:KüPPER3& liAUEEY.
Wanneer in een huwelijk de vrouw zenuw
achtig en de man twistziek is, dan zju ont
zettende toooeeleu onvermijdelijk. In de poli
tiek is bet niet anders gesteld. De Staten moe
ten trachten in vrede met elkander te leven
evengoed als de man en de vrouw in den
echt. Een permanent blauwe, wolkeulooze
hemel is in het huwelijk echter uiet moge-
ljjk, want waar menschen zijn, daar zijn
ook gebreken en zwakheden en in het po
litieke huwelgk is een toestand van voort-
durendeu vrede nog veel minder mogelijk
de harmonie tusschen de Staten, wordt vaak
door een schrikwekkend onweer afgewisseld.
De middel-Europeesche Staten geljjken
den vriendeljjken huisvader, die gaarne in
rust en vrede leeft en geduldig de vliegen
afweert, die zich op zijn neus zetten als
hg zijn middagslaapje doet. De Franschen
herinneren aan eene zenuwachtige, kjfzuch-
tige vrouw, die zich zelve eu hare omge
ving het leren onaangenaam maakt, doch
Rusland is het best te vergelijken met den
brommenden en knorrenden huistiran, die
niet alleen binnen zijne eigen muren deu
knoet hanteert, doch zich ook verbeeldt,
dat zijne buren uaar deu knoet moeten
dansen.
Eenige weken geleden leefde men nog in
den scboonsten vrede en de echtelijke hemel
van Europa hing vol violen, doch nauwe
lijks heeft de Czaar gesproken of de tem
peratuur werd merkbaar boeier eu de toe-
staud werd zelfs zoo gespannen, dat de offi
cieuze bladen in Pruisen, die »den vriend
iD 't Oostenmet onderscheiding behan
delen, uit een gansch ander vaatje begon
nen te tappen. Nu zou men meer.en, dat
een volk, 't welk behalve God niets anders
op aarde vreest*, van een simpele toost
geen nota had moeten nemen. Maar zulks
is geenszins het geval. Vrees en onrust
bevingen de officieuze pers, toen de Czaar
aan de wereld verkondigde, dat de kleine
Nikita zjn beste vriend moest gebeeten
worden.
Die vrees en onrust zijn inderdaad eenigs-
zins gewettigd, want het is bekend, dat
het Panslavisme in innige verbroedering
met bet echte Russendom het heil van alle
Slavoniërs verwacht in de uitdrijving van
alle vreemde elementen uil het Russische
Rjk en in de stichting van een grooten Pan-
slavistischen Staat, waarbij het scbiereilaud
van den Balkan moet iugeljfd worden.
Kalme beoordeelaars van de ontwikkeling
der volken eu kenners der wereldgeschie
denis zullen in dit plan der Panslavisten
en Moskovieten natuurl jk iets onmogelijks
zien, maar men moet toch toegeven, dat
het Panslavisme, ondanks alle nederlagen,
steeds verder woelt, voor zijue denkbeelden
FE UIL LET ON.
14)
Vervolg)
Stel u hier op, beval Del Patio met lui
der stem dan eigenlijk noodig was, zoodat ron
dom in het woud de sluimerende echo gewekt
werd. De manschappen gehoorzaamden en rang
schikten zich in een rij onder ver overhangende
takken van een ouden eik.
Men hoorde slechts het kletteren der wapens,
die in gereedheid werden gebracht.
Wilt gij mijne hulp aannemen? vroeg hij
aan de veroordeelde en bood haar galant de hand
om uit den wagen te stappen. Over al de leden
bevende betrad zij den grond.
Yat moed, in enkele oogenblikken hebben
wjj die ellendige comedie ten einde gespeeld,
sprak hjj zacht en voerde haar naar een boom
stam.
Werktuigelijk volgde zij de haar geleidende
hand, tot aan den knoestigen boom, waar zij
het hoofd tegen den stam liet leunen en met
gesloten oogen haar verder lot stond af te
wachten.
Pon Pedro steeg weder te paard en gaf den
in bijna all8 slavische Staten propaganda
tracht te maken en alle politieke gebeur
tenissen gebruikt, om er voor zijti doel
kapitaal uit te slaan. Evenals de abdicatie
van Koning Milan van Servië als eene
overwiuning van het Slavendom en der
Russische macht in het Servische koniuk-
rjk werd gevierd, zoo wordt sinds eenige
weken in de gansche Russische pers ook
de bekende toost van den Russischen Kei
zer op den Vorst van Montenegro als een tri-
umf der Slavische zaak beschouwd. Volgens
de Panslavistische pers moet de toost van
den Czaar iederen Rus, iedereu Slavoniër
met vreugde en trots vervullen, want deze
woorden des Keizers zeggen de waarheid,
die voor alles daarin bestaat, dat Rusland
machtig genoeg is, om ook maar met een
enkelen trouwen vriend als Montenegro te
kunnen bestaan. Men moet, volgens de
Panslavistische pers, de woorden des Kei
zers prijzen omdat zij aan Europa de waar
heid verkondigen, eene waarheid, die de
overige Kabinetten nimmer durfden uit
spreken. Woedend is de Panslavistische
pers op die courauten, welke het waagden
aan de groote beteekenis vau den toost
des Czaars te twjfelen.
De toon der panslavistische pers is zeer
karakteristiek, want terwjl zj den toost
bezigt om voor het Panslavisme krachtig
propaganda te maken, schjnt zj toch niet
geheel zeker van hare zaak te zjn, hoe
men in regeeringskringen de woorden des
Keizers eigenljk opvat. Wellicht zjn zj
geuit uit overdreven beleefdheid jegens den
dapperen Vorst van Montenegro. Of zou
werkeljk het »heilige« Rusland vau de
overige Europeesche Staten niets meer wil
len weten? Met deze theorie zullen de
heeren Panslavisten het uiet ver brengen.
Rusland zou immers, wilde het op politiek
en dientengevolge ook op economisch ter
rein, met Europa breken zelf de grootste
schade moeten 1 jdeu, want het is een feit,
dat de Noordsche kolossus dageljks voor
minstens een millioen roebel graan, vee,
hout enz. aan Westeljk Europa verkoopt
eu dat Rusland, als het eene leening wil
sluiten of eene oude wil converteeren, de
hulp der West-Europeesche Beurzen noodig
heeft. Deie aangelegenheden schjut mon
in Russische regeeringskringen wel eenigs-
zius te overwegen eu daarom, voor de
noodzakeljkheid bakkende, aan de Pan
slavisten niet zoo veel gehoor teverleenen
als het nationale gevoel wel eischt. Wil
men ecliter in Rusland en in de Slavische
landen een staatskolossus op leemeu voet
volgens het Panslavistische recept trachten
op te bouwen, dan zal men het in Europa
nog wel beleven, hoe ver de Panslavisten
het met dezen Babylonischen torenbouw
kunnen brengen.
voerman bevel met de kar te keeren om dadelyk
den terugtocht te kunen aannemen.
Toen richtte hij nog eenmaal den blik naar
de schoone gestalte aan den boom. Plotseling
trok hij met een ruk zjjn ros op de achterpooten
om en commandeerde:
Legt aan!
Krachtig, luid weerklinkend ging het com
mando door het sombere woud; onheilspellend
knarsten de hanen der karabijnen, met een
ftauwen glans verhieven zich in een rij de acht
loopen. Acht zwarte openingen staarden hun
offer aan.
Op eens valt achter den rug der soldaten
een schot. Vier of vijf schoten volgden snel op
elkaar. Hier en daar valt een tak krakend op
den grond.
Verschrikt staan de soldaten daar met op het
het doel gerichte geweren en staren hun officier
radeloos aan. Deze toont bij de overvalling van
den ODzichtbaren vijand eene zonderlinge koel
bloedigheid.
Naar de paarden! terug naar de vlakte! riep
hij hun toe. De manschappen lieten zich dit
geen tweemaal zeggen en renden het woud weder
in, voorbij den voerman, die zoo haastig mogelijk
met zijne kar trachtte weg te komen.
In een ommezien was het tooneel geheel ver
anderd. Van het daareven nog zoo talrijk gezel
schap waren nog maar alleen de handige régia-
De bruto-winst op de Pruisische Staats
spoorwegen beliep over het boekjaar
1888/89 ruim 300 millioen Mark tegen
273,400,000 in 1887/88.
Terwjl de Kreuzzeitung beweert, dat
Czaar Alexander in dit jaar misschien in het
geheel niet het bezoek van Keizer Wilhelm
beantwoordt, wat natuurljk in zekere krin
gen ontstemming moet teweegbrengen, meldt
de Börsen Ztg., naar het heet, uit de krin
gen vau het Russische Gezantschap, dat
de Czaar reeds op 25 Juni te Berljn wordt
verwacht. Ook de Rjkskauselier zal dan
hier komen, en Keizer Wilhelm zal zjne
Noorweegsche reis bekorten.
Over het voorgevallene in het
officieren-casino Stuttgart, tjdeus het ko-
niugsjubileum, wordt nader gemeld; Een
ritmeester van den staf, behoorende tot
de aanwezige Russische dragonder-deputa
tie, wierp, toen er een dronk werd inge
steld op Duitschland, zjn glas tegen den
groud, daarbj tegenover de aanwezige
Duitsche en Oostenr jksche officiereu ver
klarende, dat hj wel op de Wurtemberg-
sche officieren kon drinken, maar niet op
Duitschland. H j verliet daarop het Casino.
De overige Russen volgden hun aan
voerder. Daarop bracht een Pruisiscne eerste
luitenant onder een kolossalen jubel een
demoustratieven toost op de Duitsche ar
mee en hare geallieerden uit, die door de
Oostenrjksche officieren met geestdrift werd
toegejuicht.
De Russische troonopvolger, te gast bj
het Hof te Stuttgart eu terstond van het
sensatie wekkende voorval onderricht,
diende de Russische officiereu wegens hun
provoceerend gedrag eeD scherp verwjt
toe.
In de Fransche Kamer interpelleerde
de Heer Pichau de Regeering over het
gebeurde op 21 dezer in de zitting der
correctioneele rechtbank met betrekking
tot de zaak Yvan-Woestjne. Pichan deed
mededeeling van den brief, in die zitting
door den advocaat van den veroordeelde
Mejer voorgelezen.
De Minister Tbevenet gaf een relaas
van de feiten betreffende het proces eu het
vonnis tegen Mejer. Hj las een brief
voor, door Mejer aau zjne moeder ge
richt.
Cassagnac riep: »De brief is door uwe
politie gefabriceerd!* Tot deu Minister van
justitie, die hem had gezegd, dat de auto
riteit had gehandeld als een zotskap, zeide
Cassagnac: »Gj zjt ook een Mejer geweest;
gj zjt de medeplichtige van een dief. Ik
heb het gezegd, eu ik handhaaf het!
Over Cassagnac werd de censuur uitge-
seur en de veroordeelde op de plaats achterge
bleven. Weder knalden herhaalde schoten in
het woud. Don Pedro bekommerde er zich niet
verder over.
Kom, arm kind, het wreede spel is afge
speeld!
Met deze woorden boog hij zich naar haar
toe en tilde haar op zijn paard. Een krachtige
druk der sporen en het dier ree de door het
woud, in tegenovergestelde richting, a!s waarin
de soldaten waren ontvlucht.
Daar was het ros aan de rivier genaderd. Nog
voor het stilhield traden twee bruine gedaanten
uit het boseh te voorschijn, de Indianen, die
Lucitide hadden begeleid.
Hoe zult gij de senjora verder brengen?'
vroeg de ruiter zjjn beschermelinge oprich
tende.
Het water voert naar de plaats waar de
roode krijgers de wute bloem in de armen van
hare vrienden terugbrengen, antwoordde de In
diaan, en wees op een kano, (boot) die aan den
oever gereed lag.
Senjora, hier moet ik n aan uwe geleiders
overlaten; zult gij den man, die trachtte u
zooveel mogelijk van nut te zijn, vergeten
of..... mag ik hopen, u in kalmer, vreedzamer
tijd terug te zien?
Met een zachte, trillende stem sprak zij:
De ridderlijke daad van den vijandelijken
sproken, met tjdeljke uitsluitiug. Hj ver
liet daarop de zaal, gevolgd door tal van
leden der rechterzjde.
Er werden drie moties voorgesteld. Die
van Pichan hield in, dat de Kamer, de
wjze van discussie voereu van zekere te
genstanders der Republiek aan de publieke
verachting overleverende, repressieve maat
regelen aanbeveelt tegen die partj. Deze
motie werd met 390 tegen 161 stemmen
aangenomen.
In de parlementaire kringen gelooft men
algemeen, dat de Kamer, de beschuldiging
brengende voor het hooggerechtshof, zal
concludeeren tot het in staat vau beschul
diging stellen van Boulanger.
In het Hoogerhuis heeft Lord Car
narvon de aaudacht gevestigd op den toe
stand in Armenië, welke van zoodanigen
aard is dat hj den vrede in Europa in
gevaar kau brengen. Lord Carnarvon drong
er op aau dat Engeland zjn invloed bj
de Porte aanwende, omdat deze de beloofde
hervormingen invoere. Lord Salisbury er
kende dat de Porte verplichtingen op zich
genomen heeft tegenover Engeland en de
overige groote mogendheden, maar ver
klaarde dat Engeland niet aansprakeljk
kan worden gesteld voor het achterwege
bljveu der hervormingen. Lord Salisbury
werpt alle verantwoordeljkheid in deze
van zich. Men kan niet ontkennen, dat er
wanorde!jkbeden zjn ontstaan, maar de
voorstelling die daarvan gegeveu wordt, is
overdreven. Men kan Turkje verwjten
die vvauordel jkhedeu niet met genoeg kracht
te hebben onderdrukt, maar die Staat is
zwak eu arru. De t jd zal in dat land den
hartstocht dooven, met welke thans de
verschillende rassen en godsdienstige secten
elkander bestrjden.
Na deze verklaringen was het incident
afgeloopen.
Men verneemt uit Weenen, dat Stam-
buloff niet aarzelt, in de woorden van den
Keizer van Oostenrjk een eersten stap te
zien tot de officiëele erkenning van Prins
Ferdinand.
De Times meldt, dat Servië troepen
opstelt Iaugs de Turksche grenzen. Het
blad is van oordeel, dat de toelating van
de Bulgaarsche Officieren op de militaire
academie te Weeuen bewjst, dat eerbie
diging der Russische gevoeligheid opge
houden heeft een factor der Oostenr jksche
politiek te zjn.
Het Journal de St. Petersbourg, over
de rede van Graaf Kalnoky sprekende, zegt
dat ook Ruslaud het recht van de Balkan-
stateu op ouafhankeljkheid erkent. Zonder
eenigszitis in Servie's binneulandsche aan
gelegenheden zióh te willen mengen, neemt
Rusland toch met voldoening kennis van
de werkzaamheid vau bet regentschap, het-
officier, die een onbezonnen, onhandig meisje
met groote zelfopoffering het leven redde, zal
nooit vergeten wordenGod zal er u voor
beloonenMjjn vader zal u voorzeker zelfs
komen bedanken, als de tijden eene gelukkige
verandering zullen ondergaan hebbenVaar
wel, don Pedrol
Met deze woorden ijlde zij naar de boot. Nog
eer de ruiter van de verrassing bekomen was,
die bet noemen van zijn voornaam hem veroor
zaakte, had zij in het vaartuigje plaats genomen,
en wa3 met hare geleiders verdwenen. Met een
vreugdekreet over het gelukken van zijn toeleg
nam Del Patio den terugweg aan. Hjj lette er
niet op, dat de laag neerhangende takken hem
het gelaat aan bloed sloegen, en een daarvan
een stuk van zijn fluweelen buis afrukte. Het
scheeu eer alsof hij in zijn overmoed er genoe
gen in schepte, den uiterlijken menseh zoo te
zien vernielen. In wilde vaart kwam hjj óver
de vlakte op het gewezen St. Antonia-klooster
aanrennen. Daar zag hjj den troep van de contre-
guerilla's met Dupain aan het hoofd aanrukken;
zjj waren zoo nabij het Klooster, dat hij bere
kende bijna gelijktijdig met hen te zullen aan
komen. Een gloed van zegepraal verhelderde
zijn verhit gelaat.
Wordt vervolgd.)
