N I E WE No. 1414. Zondag 14 Juli 1889. 14de Jaargang. De man. BUITENLAND. 0,8E> Beloonde Moed. ABONNEMENT8PBIJ8 Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10 Voor het Buitenland 1,80 Afziuderljjke Nummers0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z ATKRDAG. BUHEAÜ: St. Janstraat Haarlem. AGITK MA NON AGITATIE FBIJS DJSB ADVEBTENTIÉN Van 18 regel»30 Cents. Elke regel meer 5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag en Vrijdag-avond voor 6 uur ingewacht. Uitgevers: KÜPPER8& L A U R E Y. Is de man nog in onze dagen het beeld van zelfstandigheid van moed en kracht, van kannen en willen? Is het woord man nog een eerenaam als in de dagen toen >mannenadel,< t mannentaalhet edelste en beste uitdrukten? Ons geestesoog valt op de Nachtwachtvan Rembrandt, dat beerljjke beeld uit het verleden. Van de Nachtwacht*, van den »Schotters-maal tijd kan men niet afdwalen in de maat schappij onzer negentiende eeuw, zonder te bekennen, dat ons geslacht er niet beter op wordt. Er is in die zeventiende-eeuwsche typen iets kloeks en vastberadens, iets mannelijks, dat we thaus vruchteloos zoe ken. Die mannen zjjn waarachtig mannen; de mannen en mannetjes ouzer dagen verschillen met die der zeventiende eeuw maar al te veelEr is bij verreweg de m8esten van het zoogenaamd sterkere geslacht iets onzekers, iets weifelends in gang en houding, in gelaat en manieren op te merken, dat alles behalve vau sterkte getuigt. Eeae zekere vroegrijpheid, waarbjj wjj denken aan bloesems ten halve ont wikkeld, die nooit gezonde vruchten kun nen worden, is in onze over- of opper vlakkig beschaafde kringen eeu onrustba rend verschjjnsel. Knapen, die bjj hunne boeken, op de schoolbauken of bij moeder te huis behoorden te zitten, ziet men op publieke plaatsen al de allures aannemende van manueu, wieu zjj de loef afsteken als 'l op het verorberen van sterken drank of op bedrevenheid in het spel aankomt. Oefening kweekt kunst, helaas! ook in slechten zin. Waar en aan wie de schuld, dat zoo vele bloesems afvallen of zich maar half tot vrucht ontwikkelen? Aan ons huiselijk leven misschien op de eerste plaats. De man was eertijds de persoonlijke kracht, die de schouders onder de lasten des levens zette, die nieuwe wegen en ka nalen wist op te sporen als de oude on bruikbaar waren geworden; hij was de Priester in zjjn gezin, die het heilige vuur brandende hield op het huisaltaar; de idealistische toongever iu ziju kring, die naar het hoogste eu beste streefde en door zjjn voorbeeld anderen wist te prikkelen, en toch tegeljjk de weinig eischende op bouwer van zjjn huis, die door vlijt en spaarzaamheid weinig in veel wist te ver anderen. Ontzenuwd en zwak is thans menigeeu,die de lasten des levens als bij voor baat te zwaar vindt om ze op te tillen en dat op een leeftjjd, waarop alles van moed en energie moest getuigen. Dat het getjj verloopt en de bakens FEUILLETON. 18) Vervolg) Lucindes blik rustte met weemoedigen en deelnemenden ernst op het bleeke gelaat van den gevangene, die haar nog steeds aanstaarde, alsof zij eene verschijning ware. Don Pedrosprak zjj zacht en stak hem de kleine band toe. Toen stoud hij van zijne zitplaats op. Als door een machtigen aandrang gedwongen, zonk hj) voor haar op de knieën. Niet zoo, senjorl smeekte Lucinde met eene door aandoening gesmoorde slem: ik bid u sta op; ik ben u te veel schuldig om u zoo voor mjj te zien. Del Patio stond op en trad verschrikt ach teruit, toen hij de tegenwoordigheid ontwaarde van den derden persoon, denzelfden officier, die hem dien morgen gevange i had genomen. Maar de overwinnaar scheen zich zijne overmacht niet te herinneren. Hjj trad nader en reikte Del Patio de hand. Was ik heden-morgen ook uwe tegenpartij, Don Pedro, de zeldzame ridderdienst, dien gjj aan mjjne zuster bewezen hebt, maakt mjj tot uw dienaar, uw vriend zoo gjj wilt. verzet worden, vinden velen een ontzetten- den last. Men heeft moeite zich zeiven te onderhouden, zich zoo vele behoeften aan gewend, dat er van het verzorgen van een gezin geen sprake kan zjjn. En dan Prie ster in zulk eeu geziu! Heilig vuur op het huisaltaar! Hot zijn immers verouderde be grippen! Den toon aangeven in zijn kring, dat zou nog gaan als het de modetoon was! Maar tot idealen opwekken, zjjn doel bereiken door werken, dat is van een men8ch niet te vergen, die geen idealen heeft en het voor zich zelf zoo ruim en breed gewoon is. Mannen van wilskracht, eenvoudig, niet veeleischend, kuüdig en werkzaam hebben wjj nooöig, nu en in de toekomst! Ze zjjn er bij tientallen en op hunne schouders rust onze maatschappij; maar de tientallen moeten tot honderdtallen aangroeien, willen we niet ondergaan in den algemeenen worstelstrijd. En ze zullen er komen als de opvoeding maar tot het groote doel medewerkt. Wij moeten beginnen met de huiselijke opvoeding eenvoudiger en de- geljjker te maken. Er heerscht te veel weelde en overdrijving in de laatste jaren. In kleediug eu woning, in uitspanning en levensbehoeften, moeten wij onverbiddelijk terug tot meer eenvoud. Daar behoort moed toe, maar we zijn OTertuigd, dat houderden daukbaar volgeD zullen als maar eerst enkelen voorgaan. Wat men schijn baar buiten verliest, dat zal men in den gezelligen familiekring dubbel winnen. De stille genoegens van het huiselijke leven zullen weer opleven, als daarvoor zoo on eindig goedkooper iets zal kunnen afge zonderd worden. Eu oneindig hooger dan de stoffelijke voordeelen zjjn de zedeljjke bateu, welke het huiselijke leven aanbiedt. De kindereD, nu vaak zoo vroeg groot en op hunne eigen wijs bun genot zoekeude, zullen onder bet gewenschte toezicht bljj- ven tot den leeftijd waarop ze rjjp zijn, om op eigen beenen te kunnen staan. Het met en voor elkander leven iu den familiekring zal tot geestesontwikkeling leiden, tot een leven, waarbij men zich zelf meer genoeg is dan bij dat zoeken en zweven op plaatsen van uitspanning en geuot. Kleinhouden moet men de kinderen zoo lang mogeljjk, kleinhouden, maar ze tege ljjk groot maken iu kennis en karakter. Het stille woonvertrek is daarvoor de beste plaats. Lang bloeien, uitbloeien moet de bloesem, dan eerst kan zich eene gezonde vrucht zetten. Ontijdige, te veelvuldige uitspanningen zjjn als de nachtvorsten en ruwe stormen, die in den bloei de vrucht reeds doodeu. Laat rijp, dat is goed rjjp. Die vriendschap zou al van zeer korten duur zjjn, autwoordde de gevangene met bittere ironie; eer zjj vruchten zou kunnen dragen, zal zjj reeds een einde vinden. O, vrees daar niet voor; gjj zjjt niet meer mjjn gevangene, maar mjjn gast! riep de offi cier uit, Del Patio's hand met warmte druk kende. De onrustige dag, de aanval uwer vrienden op de stad, die ons genoeg te doen gaf, liet mij geen tjjd om u uit dit ellendige hok te verlossen, waarin ge door eene verkeerde opvat ting van mjjn bevel zjjt gebracht. Schuif die schuld gerust op den ongelukzaligen krjjg, die de edelsten uit het land dikwijls in een onaan- genamen toestand brengt. Del Patio kleurde; hij begreep de bedekte toespeling wel en had wellicht ook snel genoeg een scherp antwoord gegeven, als Lucinde niet met tact tusschenbeide ware gekomen. Laten wij onzen gast niet langer hier laten blijven Lorenzo! verzocht zij haren broe der; kom mede in de vrjjheid, dan zal de sen- jor het best de laatste onaangename uren ver geten. O, die uren kan ik nu slechts zegenen, senjora, zeide Del Patio, die in eene geheel ver anderde stemming was gekomen; ik kon niet ver wachten, zoo spoedig reeds weder in uw bijzijn te komen. Ik had u in San Antonia ook wel beter kunnen ontvangen, als ik toen maar ge weten had, wie eigenlijk mjjne gevangene was. Zijne overmoedige openhartigheid bracht het Yoor een jonger geslacht zijn wjj ouderen verplicht ons op te offeren. Ons voorbeeld van huiselijkheid en eenvoud moet voor de »hoop van het vaderland,* de kiuderen, een spiegel zjje. De man, vooral in onze dagen, moet den moed hebben te breken met een aantal conventies en vooroordeelen. Tot den een voud en de degeljjkheid terug, moet uw leus zjjn. Aileen door mannelijk en flink tegen de gebreken van onzen tijd op te treden kan de man den slechten tijd in een goeden eu gezegenden doen verkeeren! 't Is zjjner waardig zich tegenover den stroom des tjjds te stellen. De Norddeutscke ABgemeine Zeitung, spre kende van de menigvuldige uitleggingen, welke het artikel betreffende de inzichten van Geueraal CJausewitz over het krijgs wezen gevonden heeft, welk artikel van verscheidene kanten toegeschreven wordt aan You Bismarck, zegt dat het niet aaugaat eeuig verbaud te zoeken tusschen den Rijks kanselier eu dat artikel. Als een staaltje van verregaande on kunde der liberale bladen in katholieke zaken kan dienen, dat de »Iudépeudance beigezich in allen ernst laat schrjjveu, dat Z. II. de Paus in het geheime Con sistorie van 30 Juni den Kardinaal-Aarts bisschop Lavigerie als zijn opvolger heelt aangewezen! Alsof er geen couc'ave meer uoodig ware! Bij de nieuwe Fransehe wet omtrent het recht op de Fransehe nationaliteit wordt bepaald, dat Frausi heu zjjn alle per- soneu, geboren in Frankrijk uit vreemde lingen, die zeiven in Frankrijk gevestigd zijn, benevens alle personen, die, in Frank rijk uit vreemdelingen geboren, tijdens hunne meerderjarigheid iu EVaukrijk gedo micilieerd zijn, tenzij zij iu bet daarop volgende jaar weigereu Franscben te wor den en bewijzen de nationaliteit hunner ouders te hebben behouden door een cer tificaat, door hunne Regeering af te geven, eu bewjjzeu overleggen, dat zij aau den dienstplicht in hun land voldaan hebben, behoudens natuurlijk bizoudere gevallen, waarin door tractaten is voorzien. Als de stad Parjjs vroeger eene leening uitschreef, werd d«'ze eenige malen voltee- keud. De inschrjjving voor de jongste leeuing, Zaterdag jl. door den Parijschen gemeen teraad geopend, is echter geheel mislukt, daar noch eene premie beloofd, noch vol doende publiciteit aan de zaak was ge geven. De gemeenteraad, zegt le National, heeft jonge meisje zoo in verwarring, dat zjj blozend naar haar broeder terug trad en het gelaat achter zijn schouder verborg. Lorenzo onderdrukte een glimlach van verstandhouding en gaf den jeugdigen Indiaan een teeken, hen voor te gaan. Het grootsche gebouw op de markt was in gewonen tijd de plaats van samenkomst voor de regeeringsleden van den Staat Nuevo- Leono en in den ïaatsten tijd van de geheele republiek Mexico, zooals zjj zich toen reeds ietwat voor barig noemde. Ook Laredo had hier met zijne dochter zjjn intrek genomen. De vader was nu met eene diplomat'eke zending naar de Veree- nigde Staten vertrokken en Lucinde was met haar broeder alleen in het vaderljjk huis. Eenige uren na de bevrijding van Del Patio vinden wjj de drie op het terras van het huis onder een uitgespannen tent weder. Yoor hen staat eene tafel, waarop de overblijfselen van een souper, waaraan door allen, maaj- vooral door den gast, die den geheelen dag niets gegeten had, veel eer was bewezen. Del Pario gevoelde zich in het bijzijn van Lucinde en haar broeder zoo gelukkig, dat hij zijne positie ta midden vau het vijandelijk leger bjjna zou vergeten hebben, als niet de stemmen der krijgslieden voor het huis hem daaraan hadden herinnerd. Eindeljjk werd Lorenzo geroepen. Lucinde en Del Patio bleven alleen en ston den aan deu rand van het dak, over dezwartej gemeend dat het voldoende was als hij zeide »ik leen*, opdat de inschrijving vol- teekend werd. Men moet hierbij niet vergeten, zegt le Temps, dat de Parjjsche gemeenteraad uit een administratief en uit een fiuanciëel oogpunt eene politiek heeft, die niet nalaat de massa zjjner cliënt eele te verontrusten. Door de gemeentelijke uitgaven te ver meerderen, heeft de Raad het evenwicht van zjjue begrooting moeiljjk gemaakt. Zjjne bemoeiingen met zaken, die den Staat aangaan, zjjn ontelbaar. Dit alles eindigt met een terugslag te hebben op de houders van kapitalen. Tot heden is het crediet der stad Parijs daardoor nog niet geschokt; doch men moet zich niet te veel illusiëu maken in dit op zicht en gaarne nemen wij aan, eindigt le Temp-s, dat de Gemeenteraad rekeniug zal houden met de veelbeteekenende waar schuwing, welke hjj heeft ontvangen*. Naar Figaro bericht zal Prins Murat, kleinzoon van Koning Joachim Murat, met eene Amerikaansche dame, Miss Gweuda- liue Caldwell, in het buweljjk treden. De Prins is vijftig jaren oud eu weduwnaar van eene Prinses van Wagrarn. In het Hoogerhuis deed Lord Castletown het voorstel, dat de Regeering ouverwjjld stappen zou doen om van het Portugeesche Gouvernement schadevergoeding te verkre gen voor de aandeelhouders der Delagoa- baai-spoorwegmaatschappij. Lord Salisbury wenschte meer tijd te hebben om de toe dracht der zaak grondig te onderzoeken en hierop trok Castletown zjjn voorstel in. In bet Lagerhuis hield men zich bezig met de samenstelling der commissie voor de Royal Grants (uitkeeringen aau leden van het Koninklijk Huis). Voorstellen om het aantal leden dier commissie te ver meerdereu eu om iu de samenstelling er van wijziging te brengeu, werden verwor pen. Met 272 tegen 136 verwierp liet Huis ook een voorstel van Labouchère, strek kende om aan de commissie volmacht te geven tot het ontbieden van personen en het opeischen van documenten. Gladstone trok bij deze gelegenheid éene iiju met de Regeering. Stanhope heeft ia het Lagerhuis mede gedeeld, dat volgens de laatste berichten de strjjdmacht der Derwisclieu, 6000 man met 800 kameeleu sterk, zich thans bevindt, te Abusimbal, 33 mijlen benoorden Wady- Halfa. Generaal Grenf'eil is te Assouan. Yersterkingeu naar Assouan zjjn op weg. Wegens de noodzakelijkheid van verster king der garnizoenen in Opper-Egypte heeft de bevelhebber der Engelsche strijd macht versterking aangevraagd, en zullen twee bataljons daarheen worden gezonden. steenen balustrade geleund, en staarden in den toovertachtig door het heldere maanlicht besche nen nacht. Senjora, begon Del Patio met zachte, be vende stem, het is voor de tweede maal, dat wjj elkander ontmoeten. Den eersten keer voerde een slecht gesternte u in het vjjandeljjk kamp; het ongeluk, dat u bedreigde doorboorde mjj de ziel. Maar toen het mij gelukte, u te redden, maakte uw dankbare blik mij overgelukkig. Thans lees ik weder diezelfde doffe zielesmart, dienzelfden angst in uwe oogen. Mag ik uw leed niet helpen dragen? Vergunt ge mjj niet u te vragen, wat u zoo ter neder druki? Zij keerde zich langzaam om en zag hem met hare groote zwarte oogen ernstig aan. Het is niet voor mij zelve, dat ik beef, senjor. Hij, die mjj toen het leven redde, is wel onze gast, maar hij bevindt zich te midden van het vijandelijk kamp. Zal mijn broeder u kunnen beschermen, als de dweepzieke republi keinen den Mexicaanschen caballero rekenschap vragen van zjjn verraad, aan de vrijheid ge pleegd? Als mijn vader maar hier was, die zou invloed genoeg kunnen uitoefenen, maar die komt mogelijk te laat om den redder zijner dochter.,.. Zij zweeg en verborg het gelaat in de handen. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1889 | | pagina 1