NIEUWE
No. 1421.
Woensdag 31 Juli 1889.
14d§ Jaargang.
Lang leven.
BUITENLAND.
i.
Beloonde Moed.
HAAfiLMSCHI COÏRAST.
A.BOWWKME1ÏTSPBIJ8
Per 3 maanden roor Haarlem t 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland tr. p. p. 1,10
Voor het Buitenland 1,80
Afz jnderljjke Nummert0,03
Dit blad verschjjnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z ATERDAG.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
AGITE MA HON AGITATE
PRIJS DER ADVERTENTIÉW
Van 16 regels 30 Cents.
Elke regel meer 5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie k Contant
Advertentiën worden uiterljjk Maandag-, Woensdag
en Vrijdag-avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers KüPPBRS k LAURET.
Lang te leven is eene moeilijke kunst,
zegt Labadre de Grave, goede wil alleen
is niet voldoende, aanleg en bizondere
omstandigheden worden gevraagd. Voegen
wjj er bjj, dat de regels om in deze onder
neming te slagen, nog niet behoorlijk zijn
vastgesteld. De middelen om het men-
schelijk bestaan duurzaam te maken, be-
hooren tot het gebied der wetenschap. Bjj
gebrek aan juiste bewijsstukken heeft deze
studie weinig vorderingen gemaakt. De
meesten der beroemde honderdjarigen zijn
helden eeuer volkssage geworden.
De oude Grieken waren trotsch op hun
Epaminondas den Cretenzer, die het hon
derd zeven en vijftigste jaar bereikte en
Engeland wijst met ingenomenheid op den
ouden Parr, die op honderd dertigjarigen
leeftjjd nog met jongeliugskracht zijn land
bebouwde en de eer heeft genoten aan het
Hof van Karei I ontvangen en in de abdjj
voor Westminster begraven te wordeu.
Parr is de eenige Eugelschman, die wegens
egu buitengewoon hoogen leeftjjd, eene
plaats verkregen heeft in het Pantheon der
nationale beroemdheden. Hjj heeft honderd
twee en vjjftig jaar eu negen maanden
geleefd, ongeveer vjjf maanden minder dan
zjjn vermaarden voorganger van Creta.
Om dit verschil aan te vullen, heeft het
Anglo-baksische ras het aauzjjn geschonken
aan de Gravin van Desmond. Horace Wal-
pole beweert, over deze buitengewone
vrouw dikwijls te hebben hooren spreken.
Zjj is op den leeftjjd van honderd vjjf en
zestig jaar gestorven, onder de Regeering
van Karei I. Opdat niets aan den roem
der oudste douairière van hetVereenigd
Koninkrjjk zou ontbreken, kwameD bij
haar op honderdjarigen leeftjjd nog ver
scheidene nieuwe tanden door. Zoo'n bui
tenkansje was den ouden Epaminondas
niet ten deel gevallen. Creta was beslist
geslagen en moest aan Albion den eere-
palm toekennen.
Volgens The Nineteenth. Century Review
is Brazilië ten opzichte van het bereiken
van een boogen leeftjjd het meest begun
stigde land van de wereld. Dokter Daunt,
die drie en veertig jaar de geneeskundige
praktjjk heeft uitgeoefend in de provincie
Minas Geraës, beweert een vrij groot aan
tal personen gekend te hebben, wier leef
tjjd van honderd tot honderd en dertig
jaar afwisselde. Hjj had zelfs hooren spre
ken van een man, die honderd en veertig
jaar geleefd had en hjj schroomt niet den
twjjfel aan een anderhalf-eeuwschen leeftjjd
onredeljjk te noemen.
FE U1LLETON.
86)
Vervolg)
Ik maak u mjjn compliment, luitenant!
riep Bazaine hem toe. Gjj geeft u wel veel
moeite de vrouw des huize» kon geene betere
hulp verlangen.
De donkere oogen van den aangesprokene
schitterden meer dan ooit. Nu of nooit was het
oogenblik tol spreken gekomen.
Generaal! sprak hij fier en zoo luid, dat
sllsn het konden hooren, senjora Del Laredo is
mjjne bruidl
Uwe bruid! riep Bazaine verbaasd uit. Een
blik op zijne gastvrouw, die verschrikt over Del
Patio's stoutmoedigheid, verlegen voor zich
staarde, overtuigde hem van de waarheid.
Heeren! sprak de Generaal thans, het ge
vulde glas opheffende; wij bevinden ons hier in
het huis van eene bruid. Onze luitenant Del
Patio is de gelukkige bruidegom van onze be
minnelijke gastvrouw. Hij heeft ongetwijfeld op
onzen veldtocht de schoonste verovering bevoch
ten? Laat ons drinken, mijne heeren, op het
welzjjn van het bruidspaar, dat de oorlog tot
•lkaar bracht!
Toen de eerste jubelkreten wat bedaard waren
Do langlevenden vindt men het meest
onder de Mestiezen; de zwarten nemen
den tweeden rang in. Moet men deze ver
hooging 7an den gemiddelden duur vau
het menscheljjk leven uitsluitend toeschrjj-
ven aan de gezonde luchtgesteldheid, of
moet men aanuemen, dat het Iudiaansche
ras in Znid-Amerika eene buitengewone
kracht bezit?
De Maart-aflevering der Deutsche Mo-
natshefte bevat eene belangrijke beschrjjving
van eene reis langs de oevers van den
Orinoco; wjj vinden daarin melding ge
maakt van het jjzersterke gestel der Indianen,
doch geene enkele mededeeling over de
honderdjarigen, die er wel moeten leven.
De honderdjarige Brazilianen komen
ons iets minder verdacht voor dan de oude
negers der Antillische eilanden, maar zjj
zjjn zoover vau ons verwijderd en zij lei
den een leven zoo vreemd aau onze Eu-
ropeesche beschaving, dat wij hen met den
besten wil niet zullen kuuuen navolgen.
De Engelsche honderdjarigen, die Professor
Humphry de revue laat passeeren, boeze
men ons meer vertrouwon in. Geen van
hen bereikte een der bjjbelscke leeftjjdeu,
welke in onzen tijd niet meer voorkomen.
De oudsten gaan iets boven de honderd
en acht jaar.
Evenwel zijn gevallen van nog hoogeren
leeftjjd niet onbekend. Volgeus eene me
dedeeling in de Illustrirte Zeitung is de
oudste nu levende persoon Marcus Jordan,
parapluie-fabikant te Bielefeldt, die den
respectabelen ouderdom van 109 jaar heeft
bereikt, bljjkens het bjjgevoegde portret
er nog zeer krachtig en opgewekt uitziet
en behalve een weinig hardhoorigheid, nog
geen der gebreken van den ouden dag bij
zich zelve heeft waargenomen. De oudste
persoon, die in vroegere eeuwen heeft ge
leefd, was als men de opgaven van
hetzelfde blad mag gelooven een schipper
in de Vareenigde Staten van Noord-Ame-
rika, die in 't laatst der vorige eeuw over
leed, toen hjj meer dan 150 jaar oud was.
De merkwaardigste misschien en de meest
onverwachte der opmerkingen van den ge
leerden Professor van Cambridge geldt de
kleine gestalte der honderdjarigen; de
grootste menachen bereiken niet eens den
gemiddelden levensduur. Er is meer levens
kracht bjj de dwergen dan bjj de reuzen.
(Slot volgt.)
Met algemeene stemmen heeft ook de
Belgische Senaat het wetsontwerp aange
nomen, hetwelk de Regeeriug machtigt,
namens den Belgischen Staat, voor 2/6 der
wendde Del Patio zich tot zijn Generaal en
vroeg zacht.
Eén verzoek nog, Generaal: mjjne bruid en
ik zijn overeengekomen, zoo spoedig mogelijk
te trouwen. De wisselvalligheid van den oorlog
en
Goed, goed, mijn waarde! flink op je doel
af! Een echte-guerilla! viel Bazaine hem in de
rede en schudde Del Patio vriendelijk de hand.
Alle» is u toegestaan, eu ik zelf zal de eer heb
ben uwe bruid naar het altaar te voeren.
Beneden aan de tafel zat iemand bedenkelijk
het hoofd te sehudden. Dat was Dupain. Hij
herinnerde zich Del Patio's wanhoop, toen hjj
vernam, dat hij zijne «igen bruid had doodge
schoten; was die Mexicaan dan zulk een snuiter,
dat hjj weinige maanden daarna weer eene andere
bruid had?
Die knaap zal mjj zjjne eeuwige jacht op
bruiden verklaren, bromde hjj binnensmonds.
Juist was de gelukkige bruidegom, die de ronde
deed om met iedereen te klinken, aan zjjn stoel
genaderd.
Ik zal u strak» onder vier oogen geluk-
wenschen, luitenant.
Don Pedro boog en maakte zich een oogen
blik ongerust over den toon van zijn chef. Maar
wat kon die hem nu nog deren? Hij wilde
immers toch zjjn ontslag nemen, en bovendien
vertrouwde hjj op de gunst van den opperbe
velhebber. Het diner was reeds lang afgeloopen
en de gasten warsn meerendeels naar hunne kamers
gegaan, toen een bode Del Patio kwam berichten,
aandeelen in te schrijven, op het kapitaal
voor den aanleg van den Congo-spoorweg.
De Luiksche Senator Moutefiore Levi
heeft in warme bewoordingen hulde ge
bracht aau de grootsche onderneming des
Kouing8, en verklaard, dat zoo hij eenig
bezwaar tegen het aanhangige wetsontwerp
had, het slechts dit zou zijn, dat niet het
geheele kapitaal in Belgische handen zal
wezen. De Minister van Financiën, de Heer
Beernaert, heeft als weerklank op de hulde
van den Luikschen Senator eveneens eer
biedigen lof toegezwaaid aau het konink
lijk initiatief ter zake van den Congo, en
hem de geruststelling gegeven dat verreweg
het grootste deel van het kapitaal in Bel
gische handen zal zijn.
Uit het ingestelde onderzoek is thans
gebleken, dat de kwade praktijken der in
hechtenis genomen marine-ambtenaren te
Kiel voornamelijk hierin bestaan hebben,
dat eenige jaren geleden eene lading teak
hout, welke voor den mariue-scbeepsbouw
in Eugeland aangekocht was, op reis naar
Duitschland spoorloos is verdwenen. De
voornaamste schuldige schijnt de hoofdin
genieur Panuecke te Kiel te zijn.
Te Boubaixziju proeven genomen met
het overbrengen van dépêches door middel
van zwaluwen, waarvan nu op last van
den Minister van oorlog een rapport zal
worden opgemaakt, ten einde na te gaan,
in hoever van deze vogels iu oorlogstijd
gebruik kan wordeu gemaakt. Met deze
zaak houdt men zich thans veel iu mili
taire kringen bezig, want indien het bljjkt
dat zwaluwen voor dit doel te gebruikeu
zijn, dan zjjn zij wegens hare snellere vlucht
te verkiezen boven duiven. Le Petit Parisien
deelt hieromtrent eenige belangwekkende
bizouderheden mede. De zwaluw, die even
als de duif naar de plaats barer herkomst
trekt, legt in een uur 125 a 130 kilometer
af, eene snelheid die omstreeks het dub
bele is van den snelsten trein. Zoo is het
gebleken dat eene zwaluw, die men te
Creil heeft opgelaten, 11/3 uur eerder haar
nest bereikt heeft in eene noordelijke, 242
kilometer van daar verwijderde, plaats in
Frankrijk, dan de eerstaankomende duif vau
een koppel, die men op dezalfdeu tijden die
reis heeft laten doen. Ofschoon de zwaluw
met tegenwind te kampen had, legde zij 130
kilometer in bet uur af.
De vraag is uu slechts, of de zwaluw
bij het telkens heen en weer trekken op
den duur even afgericht blijft als de duif.
Indien het verwachte rapport gunstig luidt,
dan zullen waarscbjjnljjk in eenige vestin
gen groote zwaluwtillen worden opgericht,
om ze voor den nieuwen dienst geschikt
te makeu.
dat hij verzocht werd, bij Dupain in het pavil
joen te komen.
„Dadelijk dan maar er op los!" dacht Del
Patio en ging met vaste schreden, ofschoon met
een kloppend hart, zijn lot te gemoet.
Dupain ontving zijn officier met een beden-
keljjk hoofdschudden.
Luitenant Del Patio, begon hij, zonder op
te staan, ik zou gaarpe eenige verklaringen van
u willen hebben over dingen, die mij niet recht
duidelijk zijn.
Del Patio boog eu keek in groote spanning
zijn chef aan, die na eenig stilzwjjgen zjjn verhoor
weder vervolgde.
Te San-Antonio naamt gij eene dame ge
vangen, die eene gewichtige boodschap aan den
vijand moest, overbrengen. Is dat niet zoo?
Del Patio ademde zwaar. Duizendmaal liever
had hg met vijandelijke troepen te doen, dan
hier als een gevangene ondervraagd te worden
door dien somber uitzienden ouden man.
Nu? vroeg de oude.
Ja, antwoordde Del Patio aarzelend, dat
wil zeggenVan Zeen gaf mij een zeer ver
dachten briefwelke hjj beweerde, dat de
dame verloren hadMij schijnt het echter
waarschijnlijker, dat de aanvoerder van de kara
vaan, die onlangs in Escobedo's tent gevangen
genomen werd
Ah zoo, wilt gij het daarheen leiden? viel
de chef hem spottend in de rede. Meent ge
dat de jonge dame onschuldig was?
Ja, senjor, ik ben daar zeker van.
Jl. Donderdag was de dag van de
gouden bruiloft vari den Heer Gladstone.
Het plan was geweest, die op zijn land
goed te Hawarden te vieren, maar zijne
tegenwoordigheid iu het Lagerhuis was bij
de behandeling der dotatie-quaestie noodig,
en de feestelijkheden, waarmede zijne on-
derhooriger. hem te Hawarden dachten te
begroeten zjjn tot deze week uit
gesteld. Natuurlijk ontving het echtpaar
te Londen eene ontzaglijke menigte bljjken
van deelneming. Een der eerste telegram
men van gelukwensching was dat vau de
Koningin. De Heer Gladstonedie steeds
vroeg pleegt op te staan, was juist gereed
om den vroegdienst in de kerk te gaan
bijwonen, toen de post de eerste lading
brieven bracht. Daaronder was er een
eigenhandige van den Prins van Wales
die hem in de hartelijkste bewoordingen
gelukwen8chte en een van den Koning van
België. Na ziju kerkgang vereeuigde het
gouden paar, die er beiden zeer welvarend
uitzagen, zich met de leden van hun g<zin,
die allen behalve de door ongesteldheid
verhinderde oudste zoon en eene der doch
ters te Londen waren, aan het huise
lijk ontbijt. Maar vooraf kwamen er reeds
een aantal bezoekers, onder anderen Lord
Aberdeen en zjjne echtgenoote, die een
prachtig ontbijtseies brachteu, met de be
doeling, dat dit terstond zou gebruikt wor
den, waarvoor het echter iets te laat was.
Natuurlijk ontvingen de jubilarissen tal
van prachtige geschenkeu. In de ontbijt
kamer hing een portret van den Heer
Gladstonegeschilderd door Engelands bes-
teu portretschilder, Sir John Millaishem
aangeboden door een aantal vrouwelijke
vereerders in Engeland, Schotland, Ierland
en Wales. Het stelt den »graud oldman«
voor zittende in een leuningstoel, hij heeft
den arm om een zijner kleinzonen gesla
gen. Het gescheuk van den Prins van
Wales was een prach tige gouden inktkoker
Mevrouw Gladstone ontving o. a. van Lord
Aberdeen een armband van paarlen; ge
monteerd met kleine medaillons, waarin
haar van al de leden van het gezin Glad
stone. Na het ontbijt kwam eene deputatie
van werklieden den Heer Gladstone een
adres en een rjjk geborduurde deken, be
nevens een stel van toiletkleedjes en doosjes
aaubiedeu. Hjj dankte met eene korte toe
spraak. Den ganschen dag bleef de stroom
van gelukwenschingen en geschenken aan
houden.
Het Lagerhuis heeft Labouchère's amen
dement betreffende de Royal Grants met
398 tegen 116 stemmen verworpen.
Het huwelijk der oudste dochter van den
Prins Yan Wales met Lord Fife is eergis-
Zoozoobromde Dupain. Van Zeen
en die ezeldrjjver zouden u het tegendeel kunnen
overtuigen, als zij nog in leven waren. Ik
zond u toen een schriftelijk bevel; en het
luidde?
De gevangene moet dadelijk ter dood ge
bracht worden. Als ik kom, wil ik haar niet
meer levend zien.
Welzoo, was dat de inhoud?
Woordelijk.
Goed, en wat deedt gij toen? Een som
bere, gestrenge blik trol den jongen officier.
Mijn plichtl
Een onbuigzame, vast besloten moed deed
Del Fatio kenneljjk kalm het gevaar onder de
oogen zien.
Dat wil zeggen?
Ik bracht de jonge dame naar het hosch
en gaf haar den raad, zich nooit meer bloot
te stellen aau het gevaar om voor eene spion
aangezien te worden; toen liet ik haar heen
gaan.
Ha! riep de oude uH, sprong van zijn
stoel op, ging voor Del Patio staan en keek
hem dreigend aan.
Met de onverschilligheid, die den waren
krijgsman in het grootste gevaar eigen is, be
antwoordde Del Patio den woedenden blik, die
op hem was gericht. Deze kalmte scheen den
ouden man te imponeeren.
Wordt vervolgd.)
