N I E U WE No, 1426. Zondag 11 Augustus 1889. 14d« Jaargang, De Katholieke Kerk In Deleren. BUITENLAND. HAiRLEHSCHE COURANT. ABONNBMENT8PBIJ8 Per 3 maanden voor Haarlem0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10 Voor het Buitenland 1,80 A.fzonderljjke Nummert 0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z AÏBRDAG. BUBKAU: St. Janstraat Haarlem. AGITE MA NON AGITATE PBIJS DEB ADVEBTENTIÉH Van 16 regels30 Ce Elke regel meer 5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag en Vrjjdag-avond voor 6 uur ingewacht. Uitgevers KüPPERS LAUBET. Wegens den feestdag van O. I>. V. Hemelvaart zal de Nieuwe Haarlemsche Courant in plaatB van Dinsdag, Woensdag a. s. verschijnen; het dan volgende nummer verschijnt Zaterdag 17 Aug. e. k. Tij do u s, het congres, dat in 1814 te Weeuen werd gehouden, zonden de Ka tholieken van Duitschland een verzoek schrift in Vota humillima Catholicorum in Germania) waarin zjj aandrongen: door do christelijke Staten van Duitschland minstens zoo billijk te worden behandeld als hunne geloofsgecooten behandeld worden door de Porte, den Sultan, de Pacha's eu de Bey's in het Oosten. De Prins-Primaat vroeg ook de garantie van den Duitscben Bond voor de rechten der Katholieke Kerk. 't Was echter Beieren's schuld, dat dit voorstel niet werd aangenomen. Een jaar vroeger, den 28n Januari 1813 had Mgr. Witmann, Bisschop vau Regens burg, in eeu brief aan den Prins-Primaat o. a. geschreven: »AIs men de christelijke Bisschoppen in de Mohamedaansche lan den met onze Bisschoppen vergeljjkt, dan zal men zien dat gene veel meer vrijheid genieten in de uitoefening van hun opper- herdeljjk gezag, dan de Bisschoppen in Beiereu. Ik twijfel echter geenszins of de bestaande hinderpalen zullen van zelf ver dwijnen of zjj zullen door den storm des tjjds worden gebroken Het jongste memorandum der Beiersche Bisschoppen heeft deze historische herin neringen opnieuw bjj ons doen ontstaan. En inderdaad, het is ons als een feit ge bleken, dat de Katholieke Kerk in Turkjje veel vrjjer is, dan in Beieren. Onder de halve maan is de Kerk onafhankelijker dan onder het Beiersche Kruis! Zulks heeft het bisschoppelijk memoran dum en het daarop gevolgde antwoord der Regeering op beschamende en droevige wjjze aan het daglicht gebracht en voor de gansche wereld is de uitspraak opnieuw bewaarheid geworden eenmaal door de Londeusche Times uitgesproken: »ïn Beie ren is alles abnormaal.* Deze woor den zjjn op gausch bizondere wijze van toepassing op den politiek-kerkelijken toe stand van dit land. Noch in Turkije, noch in eenig ander land is de Kerk zoo van hare rechten beroofd als in Beieren. Waar ter wereld heeft men met de Kerk zulk een onwaardig spel gedreven, als in FEUILLETON. AMI. 4) Vervolg) Waarom? wat zou dan zulk duivelsvee voor waarde hebben? Daarover handelde het zich nu niet meer. Hij dacht er nu niet meer aan, zijne vrouw een ge schenk aan te bieden neen, hij moe.t wraak nemen. Hij wilde den trouwelooze vermoorden, hem levend de huid afstroopen, in stukken snjjden, uitbraden en het geraamte ter eeuwige gedachtenis san het ongelukkig gevnl en de hondswoede bewaren. Hij rende in vliegende vaart heen de wraakdorst gaf vleugels aan zijne schreden. De menschen gingen voor hem uit den weg, de kindéren weken angstig op zijde, toen zij den met zweet overdekten man, blootshoofd met ge scheurde n rok en opgeheven stok zagen aan stormen. 't Moest wel een waanzinnige zijn. Ook Ami spoedde zich doch slechts zoo hard, dat zijn meester nog steeds den vluchte ling zien en zijn spoor niet uit het oog ver liezen kon. „Houdt hem, houdt hem!" riep de assessor tot een troep jongens, die op de straat aan 't spelen waren. //Wat kan ons den hond schelen,//antwoordde de stoutste onder hen, „houd hem zelf." „Loopt hem na, kindertjes: ik betaal u, ieder van u krijgt een grosche, ziedaar en mijn heer Scherenberg tastte in den zak en wierp een handvol kleingeld onder de jongens. dezen Staat, met de instelling van het Concordaat is geschied! Persvrijheid zult ge hebben, maar de galg er bij!« heeft Triglaff eens gezegd. Zoo ook in Beieren. In het geuoemde edict zijn de wapens ge smeed en bereid, waarmede de Katholieke Kerk elk oogeublik, zoodra het eene der Kerk vjjandige Regeeriug in den zin komt, tot in het hart doodeljjk kan getroffen worden. Het zwaard van Damocles hangt aan een ragdunneu draad boven haar hoofd en de scherpste, met opzet 700r haar ver- vervaardigde wapens liggen op den strjjd- bodem gereed. Een waarlijk onverdraag lijke toestand! Vrij als in Turkije zjjn de katholieke Bisschoppen in de onbegrensde uitoefening van hun opperherderljjk ambt niet. De katholieke Prelaten zullen in het Otto- manuische Rijk ook nog wel over veel moeilijkheden te klagen en nog zeer veel te wenschen hebben, maar zij behoeven zich niet bezwaard te voelen over het op pertoezicht van den Staat in de uitoefening van huune kerbeljjke functiëu. Om huune herderlijke brieven aan het volk kenbaar te maken hebben zij de goedkeuring der Regeeriug niet uoodig; zij behoeven zich niet te beklagen over het verbod om bui tenlanders als Missie predikers toe te laten, noch over hun beperkten invloed op de scholen. De katholieke Bisschoppen in Tur kjje behoeven niet te smeeken om opheffing van uitzonderingswetten tegen katholieke Priester, zoo reguliere als seculiere, geljjk de katholieke Prelaten in Beieren, in het bewustzijn van hun ambtsplicht, genood zaakt zjjn te doen. Als het geheugen ons geen parten speelt, dan heeft de Heilige Vader, een paar jaar geledeD, aan den Sultan een geschenk ge zonden, vergezeld van een brief waarin de Pauselijke dank wordt uitgesproken voor de welwillende houding, welke de Turksche Regeering tegen de Katholieke Kerk aan neemt en voor de vrijheid en de bescher ming, welke zj] verleent bij de uitbreiding van de katholieke hiërarchie. Vergeljjkt men daarmee de twee laatsten akten in rebus Bavaricis en de daarin vervatte klach ten en bezwaren van den Oppersten Her- de der Kerk, dan komen onwillekeurig ons de woorden op de lippen, »dat men toch aan de Katholieke Kerk in Beieren even veel vrijheid gunne als in den Turkschen Staat!* Maar dezen, in plaats van den vluchtenden hond na te loopen, vielen over de koper- en nikkelmunten heen en twistten onder elkander, dat het een aard had, terwjjl zij den zoo wilden heer lieten loopen. Kuchend ijlde hij voort, steeds verder en verder. Daar liep Ami juist een hoek om. Een dikke fruitvrouw had daar haar win keltje opgezet. //Houd hem, vrouwtje houd hem!// riep de assessor. Maar nog eer de vrouw van den stoel was opgestaan, was Ami reeds voorbij gevlogen als een pijl van den boog en had een korf eieren omgekanteld. Op 't zelfde oogenblik kwam ook de Heer Scherenberg, kuchend en proestend als eene lo comotief. De fruitvrouw, vuurrood van woede, ontving hem met een vloed van scheldwoorden, die in geen woordenboek te vinden tijn en versperde hem den weg. //Laat mij door! ik betaal de schade.^ Maar de booze vrouw wilde hem niet laten gaan. „Eerst mijne eieren betaald en loop dat), waar je wilt.// Hjj greep in den zak, hij was leeg, hij had zijn kleingeld tusschen de jongens gegooid. Maar de portemonnaie, waar was die? Hij zocht en zocht te vergeefs, ze was weg, hij moest ze verloren hebben. Nu maakte zich eene nooit gekende woede van hem meester. Hij wist niet meer, wat hij deed. De assessor weerde met zijne armen de dikke ooftvrouw, die hem den weg versperde, van Op het feestmaal, door den Prins van Wales en de officieren der Koninkljjke Yachtclub deu Duitscheu Keizer te Cowes aangeboden, heeft de Prins een dronk op den Keizer uitgebracht om hem te bedan ken voor het eerebewjjs, door het aannemen van het eere-lidmaatschap der Yachtclub De Prins zeide ook, dat tegenwoordig elke mogendheid op elke eventualiteit voorbe reid dieut te wezen; hjj hoopte dat het groote Duitsche leger evenals de prachtige Engelsche vloot, door Z. M. beschouwd, er toe bijdrage moge om den wereldvrede te behouden. De Keizer antwoordde met eene dank betuiging aan zjjne grootmoeder, Koningin Victoria, en zjjn oom, den Prius van Wales, voor de gastvrjje ontvangst, en drukte zjjn genoegen uit tot de koninklijke Yachtclub te behooreu, waarmee eeu droom zijner jeugd was vervuld. Z. M. verklaarde zjjne benoemiug tot eere-Admiraal door de Ko ningin hoogelijk te waardeereu; de door hem geschouwde vloot achtte hjj de fraaiste der wereld. Duitschland, zoo besloot Z. M., bezit een leger geëvenredigd aan Duitsch- lands rechtmatige behoeften; als Engeland zjjne vloot handhaaft overeenkomstig zjjne stelling als zeemogendheid, zal Europa in beide waarborgen voor den hechtsten vrede aanschouwen. In antwoord op een toost te zjjner eere door den Hertog van Cambridge, zeide de Keizer, dat hij het zich altjjd tot plicht zal rekenen, de traditiën van goede kame raadschap tusschen de beide natiën te hand haven. Het is vele jaren geledeu, sedert de beide natiën schouder aau schouder te velde trokken tegeo den gemeeuscbappe- lijken vijand. De Keizer hoopte dat de broederschap, die sedert zóo lang tusschen Duitsche eu Engelsche wapens heeft be staan, moge voortduren. De inhoud der toosten, door deu Keizer en door den Prins van Wales uitgebracht, brengt te Berljjn in de beoordeeling van 's Keizers reis naar Engeland eene merk waardige wjjziging, daar men er bljjkbaar niet slechts eene bijlegging van persoon- ljjke eu familie-geschillen in te zien heeft, maar ook eene staatkundige beteekenis. Daarbjj vestigt zich meer en meer de overtuiging, dat er, ondanks alle tegen spraak, toch tusschen Rusland en Frank- rjjk ernstige gedachtenwisselingen hebben zich af, doch daar raken zjjne ellebogen het roode gezicht der verkoopster, zoodat deze een luiden schreeuw gaf; dan ijlde hij verder Ami na. De ooftvrouw volgde hem, zoo vlug als hare zwaarlijvige gestalte het toeliet, razend als een ketellapper. De Heer Scherenberg jaagde, haastte zich voort, voprt. Een kind, dat over de straat ging, had geen tijd genoeg gehad, voor hem uit den weg te loopen, hij liep het omver. Het kind huilde luidkeels, eene vrouw snelde toe en hief de kleine op och arme zij bloedde. De voorbijgangers kwamen bjjeen, gebalde vuisten werden zichtbaar daar kwam, om het ongeluk nog grooter te maken, ook de ooftvrouw aangewaggeld. „Houdt hem, houdt hem, den dief, den moor denaar!// riep ze. Nu werd de toestand hacheljjk. Overal drei gende gebaren, eene vijandig gezinde menigte had eiken uitweg versperd. De woede des armen as sessors kende geene grenzen meer. Nu gold het spoedig handelen, wilde hij aan het dreigende gevaar ontsnappen. Hij had zich een weg gebaand; verschrikt weken de omstanders op zijde om den razende te ontwijken. Maar er was bloed gevloeid 't gevaar vermeerderde, de scheldwoorden werden luider en luider, de houding der menigte drei gender, met forschen stap kwamen de wakers der openbare veiligheid aanzetten. Een haastige zjjsprong op het trottoir zou hem redden. Maar, o wee! Op de gladde steenen gleed hij uit en viel hals over kop door Se vitrine van een porseleiuwinkel. De kostbare ruit brak in duizend stukken en richtte meteen eeue groote verwoesting aan tusschen de kleinere plaats gehad over eene overeenkomst, naar het model van het Duitscb-Oostenrjjksche defensief verbond; terwjjl Rusland onlangs aan de Porte beloften heet gedaan te heb ben, ten einde haar voor het geval van een oorlog te winnen, wat wel is waar is mislukt. De Engelsche begrooting vari onderwjjs verlangt een totaal van 3,684,339 pd. st. zijnde 108,262 pd. st. meer dan in 1888. Het aantal scholen bedraagt thans 4,687,000. De Standard betoogt dat Engeland, door in Egypte te bljjven, meewerkt tot instand houding van het Ottomannische rijk. In Duitschland, Oostenrijk en Italië wordt deze houdiug begrepen; doch Frankrjjk miskent haar. Het is daarom natuurljjk, dat Euge- land's sympathieën zich bewegen in de richting van hat drievoudig verbond. De pogingen van dit verbond, om de verwe zenlijking van Rusland's eerzuchtige plan nen te beletten, vinden mede in Engeland toejuiching. In Engeland is men van oor deel, dat Duitschland's bezit van Etzas eu Lotbariugeu rechtmatig is. Aan den ande ren kaut meent Engeland, dat de Balkan- staten zich ontwikkelen kannen zonder te luisteren naar bevelen uit Weenen, Peters burg of Constantinopel. Indien Oosteurjjk de vrjjheid dier Staten zocht te kortwieken, zou Engeland ophouden het Kabinet te Weenen te ondersteunen. Eugeland zou ook den Sultan niet kunnen helpen, indien deze trachten mocht, het door zjjne eigeu schuld verloren gezag te herwinnen. De juiste uitslag van de verkiezingen voor de departementale raden in Frankrjjk is, dat gekozen zjju: 689 oppertunisten 158 radicalen, 20 Boulaugisten en 542 conser vatieven. Laatstgenoemden hebben 89 zetels gewonnen en niet 29, zooals de Minister vau Binneul. Zaken beweert. Verder zjju 29 zetels door onafbankeljjkeu bezet eu is van 5 het resultaat niet bekend. Het hof van appèl te Bordeaux heeft in hooger beroep uitspraak gedaan in de zaak van Laguerre, Laisaat eu Paul Déroulède, die iu eerste instantie terecht hebben ge- staau voor de rechtbank te Angoulême wegens verzet tegen en beleediging van den commissaris van politie altlaar, toen zjj te dier plaatse gekomen waren om eeue Boulangistische conférence te houden, het geen aanleiding had gegeven tot wanor- deljjkheden op straat. De rechtbank had Déroulède vrijgesproken op het punt van verzet tegen den commissaris van politie, en grootere waren. Gelukkig bad hjj zich. niet erg bezeerd doch heelhuids was hjj er toch niet van af gekomen. Zjjn gelaat en handen waren bebloed. Nu kwam het ergste van alles. „Ami, Ami!" grinnikte hjj weenend van toorn en smart. Medelijdende handen hielpen hem opstaan en droogden zjjn bebloed gelaat af. Toen men tot de overtuiging gekomen was, dat hjj geen erg letsel bekomen had, begon het buiten staande volk op nieuw met zijne verwenschingen. Aan ontkomen viel niet meer te denken. De arm der politie vatte den zoo door het noodlot vervolgden man bij den kraag. //Volg ons,// luidde de stem der beide agenten. „Ik ben de assessor Scherenberg ik kan de wettigheid mjjner volmacht aantoonen,# zeide hij, en zocht naar zjjne brieventasch. Maar al zjjn zoeken was te vergeefs. De brie ventasch met den inhoud, verscheidene papieren en een bankje van 50 mark, was verdwenen. Bij deze ontdekking verbleekte hij. ,,'t Is een dief, een moordenaar, naar 't po litiebureau met hein!" kreet de opgewonden menige daar buiten. „Ik wil mjjne eieren en appelen betaald hebben," riep de ooftvrouw. „On3 zal hij schadevergoeding geven voor de stokslagen, welke hij ons gegeven heeft, hjj heeft ons bijkans den schedel ingeslagen, laat hem maar eeus buiten komen, dan slaan wjj hem de ribben stuk,// brulden twee mannen in werkmanskiel, wien het bloed van het hoofd druppelde. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1889 | | pagina 1