NI E WE No. 1447. Woensdag 2 October 1889, 14S§ Jaargang. Eene merkwaardige getui genis. BUITENLAND. i. De vrek van IJdoorn. 20) list ABONNEMENTSBHIJB Per 3 maanden voor Haarlemt 0,86 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10 Voor het Buitenland 1,80 Afzonderlijke Nummer»0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z ATERDAG BUREAU: St. Janstraat Haarlem. AGITB MA NON AGITATE PRIJS DER ADVERTENTIE» Van 16 regel»30 Cents. Elke regel meer 5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Advertentiën worden uiterlpk Maandag-, Woensdag en Vrijdag-avond voor 6 uur ingewacht. Ui tg evers: KüPPERS iiAUKEï. De Katholieke Kerk heeft eene hoogst belangrijke, leerzame en wondervolle ge schiedenis ook in het grijze Albion. Na de bloedige vervolgingen van den wulpscken Koning Hendrik VIII en de liefderijke» Koningin Elizabeth, dachten de belagers der Kerk, dat de katholieke godsdienst to taal van den Engelschen grond verdwenen was, neen weggevaagd, zonder eenig spoor na te laten. IJdele gedachte Drie eeuwen later, wie had zelfs nog in het begin dezer eeuw deze veronderstelling durven verkondigen, bloeit de katholieke godsdienst in Engeland algemeen en be wonderen de niet-katholieken zijne immer jeugdige kracht. Dag aan dag worden ons berichten van bekeeringeu gebracht, welke niet alleen in de burger- of lagere volks klassen, maar zelfs in meest aristocratische kringen plaats vinden. Het priesterlijke gewaad, weleer een voorwerp van bespot ting, wordt er thans geëerd. Voor den Priester en den Kloosterling wordt met eer bied het hoofd ontbloot. Zelfs protestantsehe bladen brengen hulde aau den arbeid van de Liefdezusters, die zich in Engeland hebben gevestigd; trou wens men zou een ondankbare vau de ergste soort moeten zjju, om dit niet te doen. Doch niet altijd geschiedt zulks opeu- lijk door de Anglicaausche pers, zoodat het wel de moeite waard is te vernemen wat o. a. de Pall Mall Gazette, een blad 't welk overigens al zeer weinig sympathie voor de zaak der Katholieken aan den dag legt, omtrent de Geesteljjke Zusters in Al bion mededeelt. Onder het opschrift: Hoe de bruiden des Hemels de armen voedenschreef ge noemd orgaan eeuigen tijd geleden o. a. het volgende. Gedurende de laatste drie maanden kan men aan den voorgevel van het anders zoo stille Nazareth House te Hammersmith dag aan dag, omstreeks het middaguur, een leven dig schouwspel waarnemen. Een overgroot aantal schamel gekleede arme mannen, vrouwen en kinderen, staan daar in afwach ting dat de klok 12 uur slaat en de deur geopend wordt om de lijdende en hongerige menschen met diepliggende oogen, binnen te laten, die dan later met blijde gezichten Het gebouw verlaten, volop verzadigd door een goed maal eten, dat hun door de Lief dezusters, die Engelen van barmhartigheid, werd aangeboden, 't Is in geeneu deele iets nieuws de hongerigen bjj de goede Nonnen vau Hammersmith aao de deur te zien kloppen, maar de bete broods of het eteD, dat voor korten tijd aan de vragen- FEU1LLETON. Vervolg //En dan?// schreeuwt Stavels. „Dan teeken ik eene quitantie voor het volle bedrag van twaalfduizend gulden." t Is een mooi voorstel," zegt Stavels, „maar ik kom er niet in." Over Willem's gelaatstrekken glijdt een lachje van triomf. Hij bemerkt aan den weifelenden toon van spreken, dat de baas zich onverschil liger tracht voor te doen dan hij in werkelijk heid is. Willem is middelerwijl van zijne plaats opgestaan. //Ge je al heen?// vraagt Stavels. //Ja, wat zal ik u zeggen, ouwe heer! De ontvangst is hier niet precies wat je joviaal noemt, en ik acht me niet gerechtigd, meer van uwen kostbaren tijd in beslag te nemen dan vol strekt noodzakelijk is. Als je goed ter been waart, zou ik zeggen, ga mee naar mjjn loge ment, dan drinken wij eene flesch H't Is goed sollen met een dol paard," zegt den werd uitgereikt, bleek onvoldoende als de droeve dagen van den herfst en den winter naderden zonder eenig vooruitzicht voor de armen op verbetering van hun ellendi- gen en beklagenswaardigen toestand. De Liefdezusters hadden echter een heerlijk plan beraamd. Het was haar reeds lang vergund om de kruimels, die vau dé tafels der rijken iu de Engelsche hoofdstad val len, te verzamelen; bare karren reden da gelijks door alle wijken van de stad, om het restant van de spijzen aan de hotels eu groote huizen op te garen. Sinds de Heeren Spiers en Pond het overschot van de 'tentoonstellingsrestaura ties schonken, werd de opbrengst grooter dan ooit eu de Liefdezusters ondervouden, dat als zij de vierhonderd bewoners van Nazareth House hadden gespijzigd, zij als het ware nog «twaalf manden met brokkelin gen over hadden, nadat allen waren ve-- zadigd.« Het verschaft veel werk, vele zorgen en dikwijls ook veel ongenoegen, om een troep hongerigen van de buitenwereld binnen te laten en ze iu het klooster te spijzigen; maar dergelijke argumenten tellen de brui den des Hemels, wier gansche leven een offer is, in het minst niet, Reeds lang was het in de buurt bekend, dat in Nazareth-House een goed maal slechts voor het vragen was, en niet enkel voor Roomschen of voor de braven, maar voor een ieder, die zich kwam aanbieden. Da gelijks neemt dan ook het aantal honge rigen toe. Zie, ze staan daar bij hun treu rig rendez-vous. De magere kinderen, met oogen glinsterend van den honger, dringen zich dicht tegen de deur aan, zij stooteu, lachen en vechten, in éen woord, zij be proeven alles om hun honger voor enkele minuten te vergeten. Achter de kleinen staan de mannen eu vrouwen van de arm- sten der armen, zij, die de schaamte om te bedelen, als zij die ooit bezeten hebben, al lang hebben afgelegd. Het zijn vrouwen met zuigelingen op den arm en kleine kinderen, die aan hare schamele kleeren hangen. Het zijn mannen, krom gebukte, oude bedelaars van stok eu zak voorzien. Deze worden het eerst in de met lange banken eu tafels bezette zaal bediend. De gladde tinnen schalen met goede, voedzame soep gevuld, gaan vlug rond eu zijn spoe dig ledig. Elke schaal heeft een vierde liter inhoud en allen mogen zooveel »quarls« of vierden* nemen als zij willen. Zoo voeden de Nonnen van Hammer smith dagelijks driehonderd hongerige ar men; zjj verstrekken aan velen een maal- tjjd, die anders nooit warm, gezond en gekookt voedsel zouden proeven. Toen de tentoonstelling gesloten was, waren het de rjjkeu van Londen, die hunne deuren openden voor de Zusters der armen. (Slot volgt.) Stavels. „Die aardigheden hebben op mij geen vat. Er is een tijd geweest, Willem, dat je je wel zoudt gewacht hebben, in mijn bijzijn te spotten met de hulpeloosheid van een oud man //Het kan er naar zijn, wie die oude man is," meent, Willem. „Enfin, wij zullen maar geene ouwe koeien uit de sloot halen. Laat het ver- ledene maar rusten, oom Stavels! Geef mjj wat ik gevraagd heb, en ik breng u morgen een gezegeld stuk, waarin ik beken, twaalfduizend gulden van u te hebben ontvangen." //Dus je wilt?// „Ik wil de zaak maar in éen keer afmaken. Betaal mij vijfhonderd, en ik breng morgen de quitantie voor het geheele bedrag //En ben ik dan geheel van je af?// „Ja, dat is te zeggen vooreerst! Onze afspraak is, zesduizend voor u en zesduizend voor mij Nu kan ik mij met vijfhonderd behelpen. De rest vinden wij later wel. Dat loopt niet weg.// „En ik krijg morgen de quitantie?// //Ik breng morgen de quitantie voor de volle twaalfduizend gulden. Is de zaak nu beklon ken?. Baas Stavels antwoordt niet op die laatste vraag. „Yjjfhonderd gulden," meesmuilt de oude vrek. Boulanger heeft iu een onderhoud met een reporter als zijne meeniug te kennen gegeven, dat de nieuwe Kamer 60 Boulan- gisten zal tellen. In een mauifest aau de kiezers in Mont- martre komt de Generaal iu levendige ter men op tegen de beslissing van de com missie van onderzoek, waarbij zjjne verkie zing nietig is verklaard. Over de Rotterdamsche werkstaking zegt de Nordd. Allgemeine Ztg., dat deze veel overeenkomst vertoont met de werk staking te LoudeD, maar toch ook weder iu andere opzichten zich van deze geheel onderscheidt. Bizonder valt op te merken, dat te Rotterdam het openbaar gezag ter stond en krachtig is opgetreden tegen elke gewelddadigheid, die ten doel had de werk lieden, die aau de strike geen deel namen, te beletten den arbeid voort te zetten; aU- mede dat uit den boezem der werkstakers zelveu geprotesteerd werd tegen de sociaal democratische leiders. Ook de Berliner Politische Nachrichten doen als bizonder opmerkenswaardig uit komen, dat te Rotterdam de autoriteiten, die tot handhaving der orde geroepen zjjn, hun plicht beter toonen te verstaan dan de Engelsche overheden. Het Deutsche Tageblatt is vau oordeel, dat de Rotterdamsche havenwerkers zich veel kwaadwilliger betoonau dan hunne Lon- deusche vakgeuooteu. Het Berliner Tage blatt zegt, dat het erkentelijkheid verdient, dat de werkstakers zich van de leiding der socialisten losmaakten. De Deutsch-Oost-Afrikaansche Maat schappij heeft aan de algemeene vergade ring haar verslag over het laatst verloopeu jaar overgelegd.Daaruit blijkt, dat 3,728,600 mark iu de onderneming is gestoken, ter wijl voor het oogeublik de waarde, die daartegenover staat, slechts bestaat uit ver woeste plautages, door de opstaudeliugen vernield landbezit en een door den Sultan van Zanzibar voorloopig nog betwist te goed uit tolhefiiugeu. Dit tegoed bedraagt 250,000 mark. Zooals bekend is, beheerde de Duitsche maatschappij voor den Sultan van Zauzibar de aan de kust geheven rech ten, en verlangt zij de genoemde som als kosteu van administratie en tantième. Sul tan en maatschappij liggen overhoop over de vraag, wie aan den opstand schuld heeft, maken wederkeerig aanspraak op schade loosstelling wegens door den oorlog gele den uadeelen, eu eischen daarvoor ook vergoeding van de Duitsche Regeeriug, weswege op dit oogeublik een Zanzibarsch gezantschap te Berliju vertoeft. In weerwil van den oorlogstoestand bedroeg iu het jaar 1888 het handelsverkeer circa 2 mil. „'t Is een heele som, vijthonderd gulden!.... Heb je zoo'n haast met dat geld, Willem? Ik geloof niet, dat ik vijfhonderd gulden in huis heb. I)e menschen betalen zoo slecht tegenwoordig. En Grietje is goed en wel, maar zij hebben geen nadenken, die jonge meisjes. Och, och, dat ik me niet kan bewegen! Ik moet alles aan anderen overlatenl Ik moet het aanzien, dat iedereen mij besteelt! Och, och, als ik eens goed kon loopen als ik alles Kon nagamtIk denk daar zoo, Wil em, als hel je eens niet be/iel in dat loge ment, en je kwam hier wonen. Ik wil je twee jaar lang kost en huisvesting geven voor di.v zesduizend guldenHet komt je toch eigenlijk niet toe, dat geld //Weet-je wat, oom Stavels, daar kunnen wij later nog eens over praten. Ik heb nu geen tijd.... //Maar, je kunt toch morgen terugkomen! Breng dan de quitantie mee. Ik wil graag eerst de quitantie hebben //Ja, maar ik heb het geld van avond of morgen vroeg noodig. Wees maar niet bang, dat je m\j niet terugziet! Kom, geef nu op>, of ik ga heen, en dan moet je afwachten wat ik doe „Nu, dan zal ik het maar doen. Jij moet het met je geweten verantwoorden, dat je een oud lioen mark, waarvan voor den Sultan circa 600,000 mark aan rechten. In eene reeds vroeger aan den Rpkskan- selier ter hand gestelde memorie, die echter eerst tkaus volledig openbaar gemaakt is, ontwikkelt de maatschappij haar toekom stig programma aldus: Door den tegen- woordigen oorlog zijn de Arabische en Iudische handelaars grootendeels van de kust verdreven. In hunne plaats wil de maatschappij thans Europeeeche handels- factorjjeu oprichten. Opdat deze tot bloei kunnen komen, zal voortaan verhinderd worden, dat tengevolge van de wjjze, waarop de Sultan rechten heft, de prijzen der wa ren stijgen. De berekening der rechten zal geschieden volgens eene taxatie van de waren op den grondslag der laatste markt prijzen iu Europa, terwijl de werkelijke koop eu verkoop zal plaats hebben in de factorijen der Duitsche maatscbappjj. Daartegen ver zetten zich de belanghebbenden onder de inboorlingen heftig. Voorts heeft de maat schappij op het oog proefplautages op te richten met vrijgelaten slaven, en verder de iurichtiug eeuer kustvaart met kleine stoombootjes. Zij eischt echter van de Rijksregeering, dat deze blijvend eeue ge wapende macht zal onderhonden op de voornaamste punten. Sir Aaron Isaac is jl. Vrijdag gekozen tot Lord-Mayor vau Londen. De Spaansche Ministerraad, voorge zeten door den Heer Sagasta, heeft goed gekeurd het arrest van den Raad van State, waarbij de schorsing van de vierentwintig leden van den gemeenteraad van Madrid, door den Prefekt van Madrid uitgesproken, wordt bevestigd. De Regeering zal voor de rechtbank dagen de raadsleden wier finan cieel beheer en administratieve handelingen, in het rapport vau den Prefect vermeld, den Raad vau State voldoende zijn voor gekomen om gestrenge vervolgingen te motiveeren. De Spaansche Gezant te Tanger heeft getelegrapheerd dat de Sultan na kennis ge- nomeu te hebben van den driedubbeleu eisch van Spanje, besloten heeft dat de bemanning van de bark Miguel Teresa in vrijheid zal gesteld worden en dat, als, het schip iu heslag geuoinen is zonder grond, de Kabylen gestraft zullen worden en ge dwongen tot het betalen van eene schade vergoeding; maar dat hij, als de in beslag neming gerechtvaardigd wordt, hoopt dat de Spaansche Regeeriug den schuldigen eene straf zal opleggen om andere daden van smokkelarij te voorkomen. De Sultan belooft eene schadeloosstelling en de bestraffing van de overheden, die een Spaausch schip bij Agadir iu beslag ge nomen hebben, alsook de terechtstelling van den moordenaar eener Spaansche vrouw te Casablanca. Daarentegen hoopt de Sultan, dat de man het mes op de keel zetWat ben ik toch ongelukkig De baas haalt een kistje naar zich toe dat op de tafel, dicht onder zjjn bereik, staat. Het is eene bruin gelakte, vierkante trommel, waarin hjj zjjn geld en zijne pajneren bewaart. De trommel i» geslofen met ren liangslotje; Stavels neemt met bevende hand het sleuteltje, dat aan een zwart koorsje om zijn hals hangt. //Vijfhonderd gulden!" kermt hij, een pakje bankbiljetten te voorsckjjn brengende. Hjj keert zich zooveel mogelijk met den rug naar Willem. //Het duurt langt" zegt Willem. //Zal ik ze uittellen? //Blijf daar staan!// schreeuwt Stavels, ziende dat zjjn neef naderbij komt. Hjj strekt de magere armen beschermend over den schat uit. „Ik za! de trommel niet stelen," zegt Willem, lachende. „Zoo! ik zal hier gaan staan. Tel nu uit, maar rep je, i sjeblief, een beetje." //Rep je wat!// herhaalt Stavels. „Ja, jij hebt goed praten, Willem! Jullie haalt rnjj alles af! Niemand heeft medelijden met een armen, ge- brekkigen man! Eerst moeten ze mij zoover ge bracht hebben, dat ik langs de huizen om een stuk brood moet bedelen! Niemand heeft mede- ljjden met mjj!(Wordt vervolgd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1889 | | pagina 1