NI EU WE
No. 1485.
WttMSdtu 1 Januari 1890
154e Junug.
Nieuwjaar.
BUITEN L A ft i),
Toch gevonden.
ABONNEMENTSPBIJB
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het Buitenland 1,80
AfzDnderlgke Nummers0,03
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
B UB EAU: St. Janstraat Haarlem.
AOITE MA NON AGITATE
?BIJ8 DBB ADVB3TENTIÊN
Van i6 regels30 Cents.
Elke regel meer 5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant
ld vertentië n worden uiterlgk Maandag-, Woensdag
en Vrijdag-avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS k LAUBET.
Wegens het feest van de Besnijdenis des
Heeren (Nieuwjaarsdag) zal de Nieuwe Haarlemsche
Courant Donderdag a. s. niet verschijnen.
Pythagoras, eeu beroemd wijsgeer der
oudheid, heeft oris eene merkwaardige
spreuk nagelateu. Zij luidt: vestig steeds
en vooral uwe aandacht op twee tijden, op
den avond en op den morgen.» En hier
mede wilde de philosoof zeggen: let steeds
op hetgeen gij gedaan hebt en op hetgeen
gij nog wilt doen; op datgene wat voorbij
is en op datgene wat nog komen moet.
Dezelfde vermaning geeft ons ook de H.
Schrift door deu moud van den wijzen
Jezus Sirach: »Denk aan hetgeen vóór u
was en wat na u zal komen.» En uit deze
laatste woordeu weten we, dat het niet
slechts eeu goede raad, maar de uitdruk
kelijke wil vau God is, aan die verma
ning gevolg te geveu. Zijn we dus ver
plicht steeds te zieu wat voorbij en naar
hetgeen toekomstig is, toch zija er enkele
perioden, die ons daartoe op bizondere wijze
uitnoodigeD. Zulk eeu tijdstip is het einde van
het oude en het begin van het uieuwe jaar.
Het jaar 1889 is geëindigd en het jaar
1890 zal zija loop door den tijd begin
nen om eveueens weder in deu oceaan
der eeuwigheid te verdwijueu. Niet zotider
aandoening denken wij aau het oude jaar
met zijne vele teleurstellingen, zijne on
aangenaamheden, zijne rampen zelfs! Met
innig leedgevoel deuken wij aau de ver
vlogen hoop, aan de vernietiging van
goede vooruitzichten en ook aan het feit,
dat de tijd zoo ras daarheen snelt en de
jaren elkander opvolgen in toomlooze en
niet te keeren vaart. Ja, met onverstoor
bare kalmte gaat hij steeds voorwaarts en
heeft hjj ons tot een zekeren grenspaal,
dien wij ons ter bereiking hadden voorge
steld, gevoerd, dau ontwaken we plotseling
als uit eeu droom ouder de verzuchting:
»Ach, is dat nu reeds voorbij!»
Zco staan wij dan ook thans aan het
einde van 1889; ons is nog slechts gegund
een vluchtigen blik erop te werpen, om
het een eeuwig vaarwel toe te roepen; een
onverbiddelijk vooruit!» zal ons weldra in
het nieuwe jaar verplaatsen.
Doch thans ook hebben wij de toekomst
voor oogeu en wij hopen er het beste van,
zoo voor andereu als voor ons zeiven. Zoo
blijft het waar en zoo blijkt het telkens
opnieuw, dat de hoop onze goede geleid
ster is en een licht ook op ons levenspad.
Aan de door ons tot helen gevolgde
gewoonte, om bij den aanvang van het
jaar onze lezers met eeu heilwensch te be
groeten, onttrekken wij ons ditmaal ook
FE U ILL E T O N.
2) Vervolg.
Lord Wanbam's vader was gehuwd met eene
schoone vrouw, die hem evenwel niet gelukkig
mankte. Zjj pasten niet bij elkander.Zjj bracht den
meesten tjjd van het jaar te Parijs eu op hadplaat
sen door, terwijl hij het liefst der. ganscben
zomer op zijne goederen was en gewoonlijk
slechts kort in Londen toefde, zoo omstreeks
Kerstmis, als de stad is uitgestorven. Ze had
den maar een kind, een zoon, Lord William.
Yan zjjn prilste jeugd af was hij toevertrouwd
ge vorden aan de zorgen van een gouverneur,
totdat het tjjdstip aanbrak, waarop hij Daar
Oxford werd gezonden. Zijne moeder had de
opvoeding van haar zoon uit gemakzucht slechts
al te gaarne aan anderen opgedragen, en zyn
vader, die met de jaren meer en meer zwaar
moedig werd, bemoeide zich bitter weinig met
hem. De jonge Lord William merkte de onge
lukkige verhouding thuis spoedig op; reeds stil
en teruggetrokken van aard, werd hjj, onder
dien invloed, menschenschnw. Hij had geen
vrienden en kende de genoegens buitenshuis
niet; met waren hartstocht legde hij zich uit
sluitend op zjjne studiën toe, en gunde zich
slechts eens per jaar eene ontspanning, liefst in
den herfst, om te jagen, te visschen eu frissche
lucht te happen.
niet. Het is ons eene aangename plicht
zulks te doen en met reilen. Immers wan
neer men een geheel jaar door in zoo
nauwe betrekking tot elkander staat, waa
neer men gedurende geheel eeu jaar elkauder
wekelijks meermaleu ontmoet, dan doet het
goed aan het einde van het »oude» de
beste weuschen te uiten voor het nieuwe.»
Het ga n dan goed in bet jaar, dat ge
reed staat met vernieuwden glaus voor ons
op te treden om het oude onmeedoogeud ia
de schaduw van het verledene terug te
dringen.
Yrede schenke u dat jaar vooral met
Hem, zonder Wiens zegen alle pogen, al
bet zwoegen op dit ondermaanscbe een
ijdel werk is. God schenke u kracht
èn moed om staande te blijven in deu
moeitevollen strijd, die in deze drukkeude
tijdsomstandigheden, in dezen voor handel
eu nijverheid zoo ongunsiigeu tijd, moet
gestreden worden. Hij helpe en steune u,
zegeue u in uwe tijdelijke zaken en onder
nemingen en make het jaar 1890 voor u
tot eeu jaar van heil in de volle beteeke-
nis van het woord.
Ooze wensehen breiden z'ch nog verder
uit. Zij omvatten ook het heil van ons
dierbaar vaderland, ja |van de gansche
wereld. Geve God dat het jaar 1890 de
wereld eene schrede nader breuge tot de
verlossing der hedendaagsche maatschappij
uit de verwildering, waarin het moderne
ongeloof haar heeft gekluisterd.
God bescherme ons vaderlaud tegeu de
vreeselijke rampeD, die elders reeds het on
geloof en zedenbederf op deu voet volgen.
Mogen welvaart eu voorspoed weder
dankbaar erkend worden a's gaven van
Gods zegenende hand en Vorst en volk
het jaar 1890 kunnen begroeten als een
recht gelukkig jaar.
Vergeten wij ook niet onze beste weu
schen te uiten voor het heil dar o ;s re-
geerende machten, zoo geestelijke als we
reldlijke. Hooger licht bestrale ook en
vooral iu het nieuwe jaar al huuue da
den en hun streven, opdat het resultaat
ervan moge strekken tot bevordering van
het waarachtig belang der natie.
Met de hoop op de toekomst, al moge
ze ook somber schijnen en mot gelatenheid
omtrent het verledeue, roepen we het nieuwe
jaar, dat voor ons aauvangt toe:
Wees gegroet, onbekende pelgrim; sluiers
bedekken geheel uw wezeu; wjj kunnen niet
zien of uw aangezicht lachend, dan wel of
het ernstig is; of uwe nog niet ontsloten
handen ons geluk aanbrengen of rampen;
gij zijt voor ons een geheim, maar gij komt
vanGod en daarom zijt gij welkom! Gezegend
zij Hij, Die komt in deu naam des Heeren.
Toen hij vijf-en-twin tig jaar was, stierven
zijne ouders; zijne moeder buitenslands, en zijn
vader korten tijd daarna te huis. Eu zoo zag
hij zich plotseling eenig erfgenaam van ten,
zelfs volgens onze begrippen verbazend groot
vermogen, waarover hij naar welgevallen kon
beschikken. Het valt licht te begrjjpen, dat de
wereld meende nu eiudelijk eens een kijkje te
zullen krijgen in de vorstelijk ingerichte woning
dezer aanzienlijke familie, welker deuren steeds
gesloten waren gebleven.
Men verwachte vast en zeker, dat My lord zich
nu niet langer aan de samenleving zou ont
trekken; liefhebbende moeders begonnen voor
hare dochters reeds geheimzinnige plannen te
maken.... doch alles te vergeefs. Lord Wil
liam bleef wie hij was. Met denzelfden ijver
zette hij zijne studiën voort, de buitenwereld
boezemde hem geen belang in.
Intusschen moet ge niet denken, dat hij er
een lievelingsvak op na hield. Achter een kalm,
bedaard uiterlijk verborg hij eene onrustige
ziel, die zieh, nu met dit, dan met dat bezig
bield, zonder ooit bevrediging te vinden. Eenigen
tijd lang verdiepte hjj zich in historische na-
vorschingen, snuffelde in oude archieven en
beproefde eene geschiedkundige verhandeling
te schrijven tot verdediging van Maria Stuart,
over wie zooveel wordt getwist. Spoedig echter
verveelde hem dit; eene dweepachtige liefde
voor de natuurwetenschappen kwam er voor
in de plaats. Zijn studeervertrek werd eene
bergplaats van gedroogde planten, opgezette
vlinders en geraamten; bovendien deed hjj schei-
In dien naam dan ook bidden wij onzen
lezers deu rijksten en mildsten zegen toe.
De influenzadie reeds spoedig te Parijs
zich algemeen heeft verspreid, heeft iu deu
laatsteu tijd nog grooter uitbreiding ge
kregen, zoodat drie vierde der bevolking,
naar het Journal des Débats meldt, er door
aangetast was of is. Als direct of indirect
gevolg er vau is ook de sterfte aanzienlijk
toegenomen, iudirect in dien zin, dat de
influenza de ziekte, waarvoor de vatbaar
heid reeds bij de menschen bestond, bevor
dert.
Het Bulletin hebdomadaire van 1888 wijst
bet volgende aantal sterfgevallen in het
laatst van het jaar aau: in de 48ste week
876; in de 49ste 942; in de 50ste 984; in
de 51ste 982.
liet Bulletin van 1889 geeft de volgende
cijfers: iu de 48ste week 1020; in de 49ste
1Ö91! ia de 50ste 1188; iu de 51ste 1356.
Er is dus niet alleen eene sterke toene
ming der sterfgevallen van het eene jaar
tot bet andere, maar ook voor 1889, van
week tot week.
Vooral iu de latere dagen dezer week
is de sterfte toegenomen. Terwiji er Zater
dag 21 Dec. 362 personen overleden wa
ren, is het cijfer Maandag verminderd tot
294 en was het Dinsdag 323. Deu volgea-
deu dag klom het tot 378 en Donderdag
tot 404. Het gemiddelde sterftecijfer is dus
verdubbeld.
De militaire Gouverneur van Parijs beeft
last gegeven, om hem eiken dag een rap
port te doen toekomen betreffende den ge
zondheidstoestand der troepen.
De jl. Zaterdag gehouden Ministerraad
werd door alle Ministers bijgewoond, met
uitzouderiug van deu Heer De Freycinet,
die nog zijne kamer houden moest.
Uit Brest wordt gemeld, dat ér aau boord
van la Bretagne een vijftig man der beman
ning ziek zijn.
Te Lyon ziju tal van soldaten door de
influenza aangetast. Op de meeste scholen
zijn de kinderen naar huis gezonden. Iu
de winkels is het bedienend personeel on
volledig.
Te Versailles zijn drie soldaten aan de
influenza of de gevolgen er van overle
den.
Eeu rijk en republikeiusch student,
Pesci genaamd, zal eerstdaags voor het Hof
van Assisen te Turijn terecht staan, be
schuldigd van tijdens de jongste gemeente
raadsverkiezing stembiljetten te bebben ver-
valscht. Pesci veranderde op stembiljetten,
welke hij in handen wist te krijgen, de
kundige onderzoekingen, waarvan zjjne vingers
de sporen droegen. Eene poos bleef het zoo
voortgaan, totdat hij op een mooien avond toe
vallig een bundelje gedichten ter hand ram.
Dit boeide hem dermate, dat hij niet alleen
den ganschen nacht bleef doorlezen, maar den
volgenden morden zijn voorraad natuurschat-
ten wegborg, om zich voortaan geheel en al
aan de beoefening der schoone letteren te wjj-
di-n, om ODZe groote Engelsche schrijvers grondig
te leeren kennen, eu talen te studeeren.
Deze trek naar wetenschap en fraaie kunslen
had zich juist op het tijdstip geopenbaard, dat
Lord Wiliams vader overleed. Onder de ver-
schi lende kostbaarheden, die tot de nalaten
schap behoorden, was ook een kabinet van
schilderijen, dat stukken van groote waarde be
vatte. Deze trokken Mylord's opmerkzaamheid,
en een groote lust bekroop hem meer derge
lijke van naderbjj te beschouwen. Weer een
nieuw veld van werkzaamheid! Museums te be
zoeken en in galerijen rond te dolen, is wel
goed, maar daarmee leert men het kaf V8n het
koren niet onderscheiden. Om //te leeren zien//
behoeft men een deskundige tot mentor, die
ons de hoogste uitdrukking der kunst doet be
wonderen. Hiervan doordrongen, trachtte Mylord
met kunstenaars in kennis te komen; hij maakte
zjjne opwachting in hunne ateliers, en besloot
eindelijk naar Italië te reizen. Destijds was hij
zeven-en-tivintig jaar."
//En had hjj er nooit over gedacht te hu
wen?"
//Wel, zoo nu en dan had hjj zich wel eens
namen van gematigde liberalen iu die van
radicalen.
Volgens een brief uit Rome heeft de
reis van Mad. Liua Crispi (eene der drie
vrouwen van den leider der liberale partg
en eersten Minister van Italië) naar Paler
mo, aan de schatkist zoo omtrent 250.000
fr. gekost.
De Koningin zelve doet, wanneer zij op
reis is, op verre na zooveel uitgaven niet.
Niets ontbrak aan Mad. Crispi gedurende
hare pleizierreis in Sicilië: buffet, toiletten,
rijtuigen, feestmalen enz. Eeu locomotief
werd dag eu nacht voor haar onder stoom
gehouden en in elke haven van het rijk,
waar zij moest inschepen, lag een schip
voor haar gereed.
Madame heeft dien staat gevoerd, zoo
lang hare reis duurde.
Eu dau weten dat honderdduizenden Ita
lianen sterven van honger.
En Mad. Lina Crispi is, naar men weet,
van zeer lage afkomst. Ook toen zij te
middeu van die schaamtelooze pracht in
hare geboortestreek verscheen, gevoelde het
volk eene hevige walging eu geheel da
liberale pers trok tegeu deze weinig galante
bevolk'ng te velde.
De General-Anzeiger deelt den in
houd mede van eeu brief van Dr. Peters,
gedagteekend 8 October, aau zyn te Berlijn
woonachtigen broeder. Hjj had toen reeds
de overzijde der waterlooze steppe bereikt,
eeue verstorkte nederzetting opgericht, de
landstreek tot aan den Kenia onderzocht,
bevond zich evenals zjjne ouderhoorigen,
iu welstand eu was voldoende van levens
middelen voorzien.
In het begin van 1889 heeft Koning
Leopold van België als Souverein van den
Congo-staat, zich namens dien staat, aan
gesloten aan de internationale conventie
van Het Roode Kruis, en in verband daar
mede eene belaugrijke gift aan deu Congo-
staat geschonken, bestaande in een zie
kenhuis, het eerste dat aldaar zal worden
gesticht. Dit ziekenhuis zal bestemd zjjn
voor zieken eu gewonden, slachtoffers van
wetenschap of van den oorlog, voor Eu
ropeanen zoowel als voor inlanders. Het
kwam er slechts op aan, eene geschikte
plaats te vindeD, eu deze is thans door
Dr. Etieuue aangewezen. De keuze is
gevallen op Moanda, aan de kust.
V ilgens de Herald worden de vier
Britsehe oorlogsschepen uit Malta niet
naar Lissabon maar naar Gibraltar gezon
den. Zij zouden eventuëul voor de Taag
moeten samenkomen met het Engelsche
Kanaal-eskader, thans te Vigo gestatio
neerd, om tegeu Lissabon te opereeren,
tegelijkertijd met de Britsehe oorlogssche-
voorgespiegeld, dat zijne prachtige woning eerst
dan een gezellig te huis zou aanbieden, als hjj
er in slaagde eene vrouw aan zijn lot te ver
binden; maar de herinnering aan zjjns vaders
d roe dg huwelijk was zoo afschrikkend, en de
enkele jonge dames, die hij toevallig hier en
daar ontmoette, hadden zich zooveel moeite ge
geven om hem te behagen, dat hjj dat denkbeeld
spoedig liet var n."
//Zoo, en toen?"
//T< en vertrok hij naar Rome.
Het was in Augustus 1860. Een slecht ge
kozen tjjd van het jaar; vreemdelingen zijn er
dan ook niet, de winterbezoekers komen pas
later, en de meeste kunstenaars gaan in den
zomer wegens de hitte naar de koelere berg
streken.
Mylord bevond zich echter wel te moede in
deze betrekkeljjke eenzaamheid; Rome bleek
juist de geschikte plaats om zich in eigen ge
dachten en droomerjjen te verdiepen. Hjj wan
delde met langzame schreden door het Coli
seum, kon uren lang op de ruïnen van de
paleizen d> r Keizers zitten mijmeren over 's we
relds vcrgankeljjkheid, en gevoelde zich alleen-
heersoher over al de heerlijkheden, die hem
omgaven. Het behoeft geen betoog, dat hjj ook
gretig alle kunstschatten en schilderij verzame-,
lingen bezocht, hoogst gelukkig dat Kerstmis
nog zoo ver in het verschiet lag. en hjj voor
eerst dus geen toevloed van reizigers uit alle
oorden van Europa had te duchten. Ongestoord
geuot alzoo!
Wordt vervolgd.)
