NiEÜ W No. 1490. Woensiag 15 Januari 1890. Een nieuw decennium. BUITENLAND. Toch gevonden. PBIJS DEB ADVEBTENTIÊN Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85 Voor de overige plaatsen in Ndderland fr. p. p. 1,10 Voor het Buitenland 1,80 Aizanderlgke Nummer#0,03 Dit blad versclijjnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z ATERDAG. BUSSAÜ: St. Janstraat Haarlem. AGITB MA NON AGITATE Van 13 regels30 Cents. Bike regel meer Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag en Vrjjdag-avond voor 6 uur ingewacht. Uitgever#: KÜPPES8& LAURET. II. (Slot). Zoo heeft ook ten opzichte van de maat schappelijke toestanden de loopende eeuw hare beloften niet vervuld; zjj heeft aan de verwachtingen niet beantwoord en «ij zal nog eene zware taak te verrichten hebben als men van haar niet eenmaal de getuigenis zal afleggen, dat zjj voor hare taak geenszins was opgewassen. Hoe staat hot thans met den vrede ge schapen? Onze tijd, die hoog opgeeft van zjjne orgaaisatiëu en instellingen, gelijkt het meest op die perioden der oudheid, waarin het militairisme de iudividuëele vrijheid totaal had vernietigd. Als er iets in onze eeuw eeu vasten voet verkregen heeft, dan is zuiks bet militairisme. Eigeu- Ijjk gezegd hebben wij in ouzeu tijd geen koningschap van Gods genade, geen mo- narchalen staat meer wij hebben den militairen Staat. Deze soort van Staat was toch niet het doel, dat meu zich voor oogen stelde, toeu men de oude vormen vernietigde. Vermits hij nu feitelijk in de plaats der oude staatsvormen is getreden, ligt daarin het bewijs, dat men een bevre digend nieuw systeem tot dusver niet heeft gevonden. Eene der vele ideeën, die voor den nieuwen tijd propaganda maakte was het denkbeeld van een algemeeuen vrede en verbroedering der volken. Iu dit opzicht hebben wjj het niet ver gebracht. Het denkbeeld is beerljjk, maar uitgevoerd werd het tot heden niet. Onze tegenwoordige toestand teekent alles behalve vrede. Ook in dit opzicht heeft alzoo onze eeuw hare beloften niet vervuld en deze teleur stelling doet zich nog pijnlijker gevoelen, omdat, tengevolge van den vooruitgang der wetenschap, haar een aantal hulpmid delen voor het geluk der menschheicl ten dienste staan, welke vroegere eeuweu niet hebben gekend. Als werkelijk al wat men nu honderd jaar geleden, uitbazuinde, waarheid was, hoe komt het dan, dat sinds dien tijd het eene stelsel het andere verdringt eu ten slotte niemand meer weet waaraan hij zich heeft te houden? All de theorieën, waarop het leven der negentiende eeuw rust, de grootste levensvragen bevredigend zullen beantwoorden,geljjk voorspeld werd, waarom heeft men dan na verloop van honderd jaar nog geene enkele dezer quaestiën praclisch opgelost? Als men werkelijk met de christeljjke wereldorde volkomen had ge broken, waarom worden er dan nog iu onzen tijd zoovele woedende aanvallen tegen haar gericht? Ju, de christelijke wereldorde en hare belichaming, de Katholieke Kerk, rij staat FE U1LLETON. Vervolg. Mylord, die zich tot hiertoe meer in museum en bibliotheken had opgehouden en slechts be langstelling had voor kunst en wetenschap, be zocht nn geregeld de Champs Llysees en het Bois de Boulogne op de uren, dat het er het drukst was, en vertoonde zich in de schouwbur gen en concertzalen, voorzien van een goeden tooneelkjjker, kortom, overal waar hij zeker was de elegante wereld te ontmoeten. Slechts eene nieuwe begeerte om kennis op te doen en het volksleven te bestudeeren!.... Toch leek het wel zonderling, dat deze plotselinge lust zoo spoedig bevredigd was, want toen hij op zekeren dag de Hue du Bac passeerde, de vensters van No. 11 wijd open zag slaan, eu van den coDcierge vernam dat de dames Clarendon naar Engeland waren teruggekeerd, pakte hij denzelfden avond zjjne koffers en bevond zich den volgenden dag reeds te Londen. Eindeljjk zou dan de lang gekoesterde weDSch van het Londensche //High Life// vervuld worden: Mylord verscheen in de wereld. Hij bad een gunstig voorkomen, daarbjj iets waard gs en toch beschroomds, dat zeer in den smaak viel. Mylord begon zelf te beseffen dat zjjn eenig thans evenals voor honderd en voor dui zend jaar, vast eu van haar doel bewust. Zij, de Katholieke Kerk, staat boven alle eeuwen. Zij is het, die aauboudeud bestre den wordt. Het afgeloopeu jaar heeft zjjn aaudtel daartoe bijgedragen en het wil ous toeschijnen, dat het nieuwe jaar niet veel beters zal schenken. En hoe komt zulks? Omdat de Katholieke Kerk steeds en met kracht van stem spreekt van de gebreken der menschheid eu de dwaalwegen aanwjjst welke ouze tijd bewandelt. De Katholieke Kerk alleen heeft de macht en de kracht om in de overal heerscheude toestanden verbetering te brengen. Deswege zal de Kerk de middeleeuwsche wereldorde niet willen invoeren, maar zij alleen kan eene nieuwe orde der dingen christelijk en bruik baar maken. Zoo lang men er zich tegen verzet, eene christelijke wereldorde weer in eere te herstellen, zoo lang zal men ook niets nieuws iu de plaats der oude vernie tigde vormen kunnen stellen, maar steeds iu het duister rond tasten. Men tast nu reeds eene eeuw lang in het duister. Negen tiende deel van den gan- schen tijd, die ter beschikking stond voor het oprichten van een nieuw gebouw, heelt men gebruikt om af te breken, eerst het oude en vervolgens steeds meer en meer het onbevredigende nieuwe, dat men voor het oude in de plaats wilde stellen. Moge men het OTerige tiende deel der loopende eeuw toch aanwenden tot het tot staud brengen van iets goeds tot heil eu zegen der menschheid. Maar om iets blijvends te stichten, moet men het plan daar verkrijgen, waar men te allen tijde eu voor elke natie steeds bet juiste eu ware plau heeft gevonden. Men guune aan de Katholieke Kerk de vrgheid, men sta haar toe, dat zij invloed uitoefeue, men voige hare lessen en ver maningen en de gebreken van de laatste negentig jaren kunnen hersteld worden en iu de plaats van de aan 't einde der vorige eeuw vernietigde oude en christelijke we reldorde kan aan het begin van eene nieuwe eeuw, de laatste van het tweede duizendtal jaren, eene nieuwe maar eveneens christe lijke orde der dingen verrijzen. Zal het geschieden en hoe zal het ge schieden? God weet het en God zal alles besturen, wanneer de menschen zich lateu leiden door die instelling, die voor alle werken der wereld het goddelijke zegel draagt door de Heilige Katholieke Kerk. De begrafenis van Keizerin Augusta heeft te Berlijn plaats gehad. Onder het luiden der klokken is de lijkstoet op weg gegaan, doel, bij het deelnemen aan alle feesten en par tijen, was, Lady Mary te ontmoeten. Het kwam spoedig te zijner kennis, dat zjj zich, alhoewel het midden in de „season" was, buiten bevond, om uit te rusten van het rei'.en; doch hij meende zooals iedereen trouwens dat Londen de geur van al de te h-irer eere ontstoken reuk offers haar wel zouden teruglokken. Mary bleef waar zij was: op haar landgoed in Hertfordshire, zoodat Mylord telkens vermoei der en wauhopender van bals en concerten huis waarts kwam. Tegen het einde van Augustus kon hij het niet langer uithouden. Toen zjjn jonge vriend Kapitein Wilkius hem op zekeren morgen be zocht, vond hjj hem bezig zijne boeken bjj elkan der te pakken, terwijl zijn kamerdienaar de kof fers in gereedheid bracht. „Zoo, gaat ge van huis, William naar Sehotland?// //Neen." „Ik dacht dat gc daarheen wildet om te vis sollen. Naar uwe bezitting in Wales zeker?// //Neen." //Naar het vasteland dan? Naar eene of andere badplaats?//. „Neen." „Het heeft veel van een staatsgeheim. Ik zal maar niet verder vragen. //O neen, in het geheel niet,// riep Mylord geërgerd. „Ik ga naar Hertfordshire.// r/Hebt ge daar kennissen?" na afloop der plechtigheid in de slotkapel, alwaar Dr. Kögel eene toespraak heeft ge houden naar aauleiding der ziuspreuk vau de overledene: Verblijd u in de hope, wees geduldig in treurigheid, houd aau iu den gebede.« Hjj schetste de overledene in hare deugden, hare godsvrucht, toewijding, wel dadigheid, hare innige liefde jegens gade en vaderland. Alles ging verder overeen komstig het programma. Bij prachtig weder stonden duizenden in dichte rjjen achter de langs den weg geschaarde vakvereeni- giugen, academische corporatiën, oud-strij ders enz. De weg genaamd Onder de Lin den, alwaar de huizen met rouwdoek waren behangen, was rijk met rouwvlaggen bezet, terwijl in de gaslantaarns, die met floers waren overdekt, de electrische lichten brand den. Op het kruispunt van den Cnarlottan- burger straatweg en de Siegesallés werd do stoet ontbonden. De Keizer en de andere vor stelijke personen gingen toeu per rijtuig naar het mausoleum, terwijl de lijkkoets door ca valerie der garde werd begeleid. Terwijl Keizer Wilhelm I vóór twee jaren in Maart onder een feilen sneeuwstorm zijne uitvaart uit zij tie hoofdstad hield, is zijue gemaliu naar hare laatste rustplaats overgebracht onder een helderen hemel, als ware het een vriendelijke voorjaarsdag. Prof. Döllioger is Vrjjdagavoud te 9 uur overleden. Er wordt te Londen zeer geklaagd over bet toenemend aantal roudioopeude Nederlandsche bedelaars. Het is reeds zoo ver gekomen, dat de Nederlandsche Consul het ondoenlijk verklaart, heu allen voort te helpen. De magistraat iu de noordelijke wijk alhier heeft er eergisteren eeu iu de ge vangenis doen zetten, die sedert October met eene zuster en vier kiudereu de straten afliep. Te gelijkertijd heeft de rechtbank geprotesteerd tegen de aanwezigheid vau zooveel Nederlandsche bedelaars. Wij heb- beu genoeg eigen laudloopers,« zeide de magistraat, »en de vreemdelingen behoo- ren dus te worden teruggezonden.Op rechterlijk bevel is dit aau deu Consul medegedeeld. De vorige gasstokers vau de Zuider gasfabriek te Londen beweren nog altijd aan het werkslaken te zijn, maar de directie der fabriek zelf zegt, dat zij ontslagen zjjn en de werkstaking reeds lang is geëindigd. De quasi-werkstakers dreigen den kolen- toevoer in geheel Londen te doen ophou den met medewerking van de Uuie der kolendragers en zeelieden, nsaar de directie der gasfabriek toont aan dat dit plan, zoo het immer wordt uitgevoerd, ieder zal kunnen hinderen behalve juist haar, daar hare kolen behandeld worden door werklieden die niet tot eenige Vereeniging behooren. //Neen, ik ga er visscken." //In Hertfordshire? Waar denkt ge dan uw intrek te willen nemen?" „Dicht bij Woodcastle,// zei Mylord weifelend, en bukte om ecu boek op te rapen, dat er niet lag. „Zoo, zoo. Kent ge de Clarendons „Wel ne.-n, boe komt ge daartoe? Ik behoor niet tot hun kring. Ik zeg u immers dat ik er been ga om te visscken.// „Neem me niet kwalijk 1 Maar waar zult ge dan visscken? Want toen ik er was, vond men er meer noch plas.// //Wel zoo, zijt gij met de familie bekend „Lady Mary's neef, luitenant Arthur, die nu in Indië is, was mijn vriend." //Waarlijk, heeft zij een neef?* //Kent ge haar dan in bet geheel niet #Neen, dat wil zeggen ik heb haar zoo vluchtig wet eens gezien. „En nn gaat ge daar ginds visschen zeide de kapitein met een fijn lachje. „Ja, ziet ge," zeide Mylord, die hoe langer hoe meer verlegen werd t n in zijne boeken rond scharrelde dat het stof hem om de ooren vloog, //liet is eigenlijk niet zoozeer om te visscken, als om de kerK te bezichtigen, die nogal belangrijke geschiedkundige merkwaardigheden bezit. //Inderdaa i? Die. moeten daar dan ook kor- te-ings' pas gekomen ziju," zeide Wilkins, „want in mijn tijd was er slechts een modern bede- huisjel" Brieven van hooggeplaatste perso nen te Madrid doen gelooven, dat zeer ernstige staatkundige verwikkelingen te vreezen zjjn, indien de Koning mocht over- ljjden. Sommigen willen dat dan een re- geutschaps-raad naast de Regentes Maria Christina zal worden geplaatst. De Regee- ring heeft overal omvattende voorzorgs maatregelen genomen, met het oog op mogelijke onlusten iu sommige gedeelten van het koninklijk. In deu Italiaanschen Seuaat ver wacht men veel verzet tegen het ontwerp der Regeering betreffende de reorganisatie der liefdadige gestichten. Om dien tegen stand te breken, zal de Regeeriug eerst daags een zeker aantal senatoren benoemen, die de schaal ten gunste der voordracht kunnen doen overslaan. Men ziet hei, Crispi weet zich in yoor hem lastige aangelegenheden vrjj wel te helpen. De begrooting voor 1890 is iu Rus land openbaar gemaakt. Zij heeft een ba tig saldo vau P/s uiillioen. Er is de opmer- kiug bijgevoegd,dat deze begrooting, ovëf- eeukomstig des Keizers beschikking, zonder verhooging vau belasting en zonder ver meerderde lasten voor de bevolking opge steld, opnieuw het onverauderlijk besluit des Keizers openbaart, steeds voor het be houd vau een voor Rusland eervollen vrede te ijveren, opdat alle, voor de productiere krachten en de vermeerdering van de wel vaart des volks door deu Keizer aange wezen plaunen onbelemmerd kunnen worden uitgevoerd. Het Journal de St. Petorsbourg zegt, dat de Bulgaarsche Regeering wel moge bedenken, dat zij, door de Bulgaarsche én Oost-Rumelische spoorwegen te verpanden met de mogelijkheid van hunue vervreem ding, inbreuk maakt op de hypotheek, waarop Rusland, ingevolge het tractaat van Berlijn en de latere conventies, een voorrecht heeft. Uit Cornstantiuopel wordt gemeld: de Engelsche, Dnitsche, Italiaausche en Oosteurijksche Gezanten gaan thans samen met deu Amorikaanschen Gezant in het aandringen op eeu nieuw strafproces tegen Mussa-Bey. Op de vraag der Porte naar de redenen van dit verzoek heeft do Brit— sche Gezant geantwoord. Dientengevolge zal Mussa-Bey vermoedelijk andermaal moe ten terechtstaan, ouder zes onafgedane punten van aanklacht. De revolutiounairen in Brazilië zjjn natuurlijk niet in gebreke gebleven om alles te verwjjdereu wat aau het gehate Keizerrijk herinnerde, zelfs de instellingen, die ouder het voormalig bestuur vau Dom Pedro tot grooten bloei geraakten, moesten Mylord zocht iets op de onderste plank zjjner boekenkast en mompelde iets tusschen de tanden. Dan heeft men mjj wat op den mouw ge speld!// riep hij uit. „Wel, het komt er niet op aan, dan ga ik van de natuur genieten." //Die is daar prachtig, dat is werkeljjk de moeite waard, en het park van Woodcastle is een paradijs. Indien ge Lady Mary ziet, doe haar dan de barteljjke groeten van haar ouden bewonderaar." Mylord wendde zich plotseling om, enmat den kleinen kapitein met een blik, alsof hij hem vernietigen wilde." „Gjj, James? En waarom maakt ge haar dan het hof niet?" //O!// antwoordde deze terwjjl hjj op zjjue hie- l.n ronddraaide en aan zijn snor trok, *mjjne inkomsten zijn veel te beperkt, die bepalen zich hjjna ui sluitend tot mjjn traktement. Bovendien William ben ik in mjjne beste jaren 27 ik heb nog den tjjd, waarlijk geen haast." „Zoo //Ja. Ik geloof anders wel, dat ik in een goed blaadje bij haar sia,„ vervolgde hij met een sehalkscheu blik ter zijde, „maar zooals gezegd, ik wacht nog een wemig. Óndertusschen verveel ik u zeker, ge hebt nog van alles te doen voor ge vertrekt. Adieu! Veel succes met hetvisschen en de studie der historische gedenkteekeuen Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1890 | | pagina 1