N I E U W E SSPv No. 1494. Vrijlag 24 Januari 1890 I5i® J&af&asg. Frankrijk en Rusland. B UI T E NL A 3 R f E LAND. (Slot volgt.) BÜRL1SCDI (IIIKilT. A.BOSTHriiMEIMTSI'B IJS Per S maanden voor Haarlem f Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. Voor het Buitenland Afzinderlyke Nummers Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z ATKRDAÜ. BUREAU: St. Janstraat Haarlem. 0,86 1,10 1,80 0,03 AGITE MA ETON AGITATE PRIJS DÏÏE ADVEBTEÏTTÏÊBf Van 19 regel»30 Cents, Slke regel meer Qroote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Advertentiln worden uiterlgk Maandag-, Woensdag- V rijdag-avond voor 6 uur ingewacht. Ui tg eve rsT KAPPERS LAÜRÏI. en Het Ryk der Czaren en Frankrijk, elk op zich zelf groot ea sterk, staan buiten het machtige Drievoudig Verbond, 't welk Duitschland, Oostenrijk en Italië hebben gesloten en dat voor Duitschland een schitterend succes is geweest, hetgeen niet valt te loochenen. Duidelijk immers is het, dat de Triple Alliantie Frank rijks vurig verlangen naar den schooueu Rijn den bodem heeft inge slagen, door dit land te laten voelen, dat het, iudieu de omstandigheden zulks ver- eischeu, het beheer der Middellaudsche Zee kwjjt zou raken, teu voordeele van Italië. Eu Ruslands begeerte naar den blauwen Donau giDg mede iu 't riet, vermits de Noordsche kolossus er natuurlijk niet aan denken kau een leger over den Balkan te zonden, zoo'aug er mogelijkheid bestaat, dat hij in Polen aangevallen en bestreden kan worden. Wat bljjft er nu over voor Frankryk en Rusland? Alles, behalve oorlog, want bijna zeker is het, dat de oorlog voor beide landen niet dan ongunstig zal afloopen. Voor alles moet een vaderlandslievend Franschmau willen, dan zijn land kau leven. Welnu, om te leven heeft Frankrijk vrede noodig. Daarenboveu moet het voor 't ge val, dat het wezenlijk werd uitgedaagd, rekenen kunnen op een üinken steun in Europa of ten minste op die hartelijke sympathie, welke des noodlots slagen zoo zeer verzachten kan. Die steun zon te ver gezocht zijn, als Frankryk hem ging zoeken in Rusland, dat veel meer verwijderd ligt dan Duitsch land. Het pansiavistisch Czarenrijk denkt slechts aan veroveringen aan den Donau, in Kleiu-Azië, in Turkestan, in de Japau- scbe Zee. Voor den met veroveringsplan nen bezielden Rus bestaat er uoch vrede, noch scheidsgerecht; hij kent slechts het feweld der wapenen en dat eerbiedigt hij. >e Duitscher iu 't algemeen is van eene andere opinie. Hij wil behouden, wat hij bezit. Zeker, dit beginsel is onverdragelijk voor den Frauschman, die nog steeds met re vanche-denkbeelden is bezield. Maar men moet zijn leed weten te dragen wanneer de omstandigheden niet van dien aard zijn, dat men er zich goedschiks van kan ont doen. Duitschland wapent zich tot aun de tan den, omdat het een oorlog mogelijk, ja, waarschijnlijk acht, een krijg waarin zijue veroveringen zouden kunnen betwist wor den. Duitschland zegt, dat het er geen FE ÜJLLE T ON. Een verwoed gevecht. Men is er in den laataten tijd niet ver af ge weest, aan de ruiterij alle waarde op het slagveld te ontzeggen; cavalerie, zoo luidde de uitspraak der moderne bureau-tactici, is, uit kracht van het vér-dragend kanon en geweer alleen uog bruikbaar als verkenningswapen. Een ruiter- aanval op infanterie of artillerie werd eenvoudig voor onmogeljjkverklaard en, behoorde het vroeger tot de hooge zeldzaamheden, dat ruiterij den aanval op gesloten voetvolk lot het uiterste door zette „chargeait a fond//, zooals de Eranschen het noemeu thans was dat tegenover de moderne achterladers eenvoudig een waanzinnig denkbeeld. De oorlog van 187071 heeft de theorieën der kamer-tactici weer eens komen beschamen. Zoowel aan Frauache als aan Duitsche zijde heeft de ruiterij op menig slagveld heldendaden verricht, die de bewondering van vriend en vjjand wekken. Een enkel voorbeeld willen we tr van aan halen, op zichzelf zoo aangrijpend, dat we er niet aan twijfelen of onze lezers die krijgsver halen niet tot hunne geliefdkoosde litteratuur ma ken, zullen het met belangstelling lezen. "De middagzon vandenl6en Augustus 1870 straalt brandend op de vreeselijk gedunde rijen van het derde Pruisische legerkorps, dat sedert enkelen soldaat op na wil houden om nieu we laudeu of proviuciëu iu Europa te verove ren. Het wil alleen door de wapens belet ten, dat de proviuciëu, die het iu den oor log overmeesterde, wederom losgescheurd worden van het Ryk. Dit is nu wel «enigszins zelfzuchtig, wat hebzuchtig gedacht, maar Duitschlauds beginsel is veel minder gevaarljjk dan dat vau Rusland, welk Ryk gansch Turkije, geheel Midden-A zié', voor zich alleen zou willen, enkel omdat het zich sterk genoeg voelt, dat alles maar te nemen. Duitsch land is hebzuchtig; het verwijt den Fran- scheti hunne heleedigeude verklaringen en is bang voor hunne grillen. Daarom wapent het zich slechts tegen hen, ingeval zij van woorden tot daden zouden overgaan. Een der voornaamste oorzaken vau deu hackelijken toestand iu Europa is, zooals wij reeds zeiden, de veroveringszucht van Rusland, liet Rijk der Czaren wil den Donau en nog meer. Mocht evenwel om die reden Rusland en Oostenrijk handgemeen worden, dan zal het voor Frankrijk raadzaam ziju zich onzijdig te houden. Frankrijk zou er immers geen voordeel by hebben, wanneer het deelnam aau deu ttrijd. Immers het Drievoudig Verbond zou eenvoudig een paar millioen soldaten meer in 't veld zenden. Vijf a zeshonderdduizend menschen zouden er meer gedood worden, maar de uitslag zou dezelfde blyven. Frankrjjks positie is niet te benijden, maar de statistiek is er om te bewijzen, dat ziju toestand niet anders is, niet anders zal ziju, zoolang het Drievoudig Verbond zal bestaan. Frankrijk mag zich dus wel bezinnen voor het zich aan een oorlog waagt. Zijn bestaan zou door deu krijg oneindig meer bedreigd worden dan dat vau het land der Czaren. De Rijksdag heeft bij derde lezing zonder debat het stoom vaartontwerp aangenomen. By het behandelen van de begrootiug ver klaarde de Staatssecretaris Vou Boetticher dat de Bondsraad ten volle bereid was de wedden der ambtenaren te verhoogen. Iu dien zin beloofde bij eene supplementuire begrooting. Ouder de mijuwerkers in de Westfaal- sclie steeukooldistricten wordt het roeriger. Te Boehum is eene kiesvergadering van mijuwerkers gehouden, die door den Pen ningmeester der algemeene mijuwerkers- vereenigiug was bijeengeroepen. Er werd besloten, af te zien van het stellen van eandidaten uit de mijnwerkers bij ue ver kiezingen vcor den Rijksdag, maar daaien- uren kampt op de hoogvlakte, hoog boven het Maasdal, aan den straatweg, die van Metz naar Verdun loopt. Dat korps vervult zijne taak. Het houdt eene vierdubbele Fransche overmacht tegen op haar marsch van Metz op Verdun en Parijs. Met ontzettende volharding slaan de granaten in de gelederen der dapperen. In hun rug woe den de vlammen ran het brandend Flavigny, en in 't noorden, aan gene zijde van Vionville, rukken steeds nieuwe batterijen over den Ro- meinschen weg aan. Alles schijnt verloren en het oogenblik geko men, dat de vijand de linkerflank der Pruisen, de 12e brigade, omvat. Den dapperen kleeft de tong aan het verhe melte, en de vuist kan nauwelijks nog de pistool- kolf of de sabelgreep omvatten; de oogen staren onzeker en onbestemd uit de met stof bedekte gezichten. Doch er komt hulp Van Vionville naar 't noorden strekt zich een dal uit. Door dit dal komen thans drie escadrons van het 7de kuras- sier-regimerit onder aanvoering van den Majoor Graaf Von Schmettow en drie escadrons van het 16e ulanen-regiment onder Majoor Von dei- Dollen aandraven. Aan hunne spits bevindt zich Generaal Von Bredow, die even te voren bij monde van den Kolonel Von Voigts-Reetz bevel heeft ontvangen de Fransche batterijen op den Romeinsehen weg aau te grjjpen. Stil draaft de kleine schaar naar de hoogte rechts. De paarden zijn mager, en hebben sinds lang geen voeder gehad. Spoedig zijn de ruiters op gelijke hoogte met tegen de candidatuur van deu socialist Lehmauu te ondersteunen. In het gelieele distriet Bocbum heerscht eene krachtige socialistische beweging. Berichten uit Manchester ontkennen de sluiting van fabrieken aldaar ingevolge het ophouden van Portugeesche kooporders, maar erkennen dat deze belangrijk vermin derden. De Portugeesche Cortes zijn ontbon den. De nieuwe Kamer zal den 19eu April bijeenkomen. Volgens de jongste berichten uit Lissa bon heeft het besluit tot ontbinding der Cortes de anti-Eugelscbe beweging eerder nog doen toenemen dan verminderen. Het boycotten Deernt de meest, uiteenloopende vormen aan. Zoo laten Portugeesebe geas sureerden hunne Engelsche polissen ver- loopeu, om zich opnieuw bij Portugeesche assui autie-maatschappyeu te verzekeren; een Portugeeseh elubcomité roept de leden buitengewoon bijeen, om de Eugelsche na men op de ledenlijst te schrappen; leeraren en scholieren der koninklijke academie pe- titiouneeru6n aan de Regeering om bet onderwys in de Engelsche taal aan alle onder vijs-inrichtingen te laten vervallen; de plattelanders roudotn Oporto dwongen den stedelijken raad zich bij de algemeene anti-Engelscbe boyeottiug-beweging aan te sluiten. De Portugeezeu willen eene eigen stoomvaartlijn op Brazilië, waaruit de Por tugeesche pers reeds deu oudergang van de Engelsche stoomvaartlijn en van den Engelschen handel daarheen voorspelt. De Generaal Guedes de Carvalho, Gouverneur der Pörtugeesch-Indische be zittingen, die de portefeuille vau oorlog iu het Ministerie-Serpa Pimentel had aange nomen, heeft naar Lissabon geseind, dat hij, met het oog op de sympathieke nrani- festatiën der bevolking te Goa te zijneu aanzien, zijn post kwalijk verlaten kan en mitsdien tot ziju diep leedwezen de portefeuille van oorlog niet aanvaardt. De Republikeinen te Madrid hadden aaugekondigd, dat zij eene openbare ma nifestatie ten gunste van Portugal aan den dag zouden leggen; maar de Gouverneur van Madrid heeft deswege een verbod uit gevaardigd. Hierna hebben zich eetiige duizend Republikeinen naar de woning vau deu Portugeesckeu Gezant begeven, waar zij, ten blijke hunner sympathie voor de zaak van Portugal tegenover Engeland, hunne kaartjes hebben afgegeven. Te Barcelona heeft eene vergadering van republikeinen plaats gehad, die om streeks door 3000 personen werd bijge woond. Toen die vergadering geëindigd was, trokken zij naar de begraafplaats, om kran- de infanterie. „Galop-marsckU klinkt het com mando, En voort gaat het over eeu landweg, dat het witte stof omhoog vliegt. Thans wordt de Fransche artillerie zichtbaar, die de vreeselijkste verwoestingen in de 12e brigade aanricht; er naast en er achter staan infanterie-colonnes. „Marsch, mar„chl" Dat is het Duitsche commando voor den cavalerie-aanval. Een donderend krijgsgeschrei weergalmt door de luch t; ruiterklingen glinsteren in de zon; de vlaggetjes der ulanen vliegen vooru t. Nu zijn ze midden in de Fransche artillerie. //Nooit//, zoo verhaalt de Luit.-Kolonel Von Heister, toenmaals ritmeester en Commaudant van het 5e escadron, *uooit zal ik den aanblik vergeten, hos onze aanvoerder, Graaf Von Schmettow, met greote sprongen midden tusschen de geschut-bediening is, hoe hij op't zelfde oogen blik den arm hoog opheft en den Commaudant der Fransche artillerie met een geweldigen houw van he,t. paard slaat". De anderen stormen hem na. In eene minuut is de geschut-bediening op een enkelen onder officier na, dien Graaf Von Schmettow het leven redt, neergesabeld. Dan gaat het verder berg-afwaarts. Thans hebben de ruiters de Fransche infanterie-colonnes voor zich. In lange sprongen gaan ze er op los. De Franschen verdedigen zich met de bajonet en de kolf, of werpen zich op den grond en springen zoodra de ruiters over hen heen zijn, op en vuien hen in den rug. Maar velen hunner liggen iu het stof. Onweerstaanbaar rennen de escadrons voort. gen neer te leggen op de graven van de ter verdediging der republikeiusche zaak gevallen broeders. De studeuteu te Granada hebben eene bijeenkomst gehouden, waarin hetEugelsch- Portugeeseh conflict is besproken. Na het houden vau verscheidene rede voeringen werd een adres van adkaesie aan de Portugeesche studenten aangenomen. Eftu besluit der Braziliaausche Ro- geeriug van den 17eu Januari bepaalt, dat buiterilandsche maatschappijen, binnen twee jaren na hare oprichting, 2/s van haar kapitaal naar Brazilië moeten overbrengen. Aan de reeds bestaande maatschappijen is daartoe een termjjn van 6 maanden toe gestaan. Van Marokko wordt gemeld, dat het éindelijk deu Pacha van Arjooa gelukt is drie oproerige stammen ten onder te brengen, wier aanvoerders zullen onthoofd worden. Uit New-York wordt geseind, dat de Amerikaausche Regeering opheldering te Bogota gevraagd heeft over de jongste inbeslagneming van Amerikaausche schoe ners door Columbia. Het Parlement van Canada zal strenge wetten tegen het Mormoneudom iu behan deling nemen. In de Maasbode geeft vN. te '«-Gr.// eenig® beschouwingen over het eventuëele lot der defensie voorstellen van den Minister van Oorlog welke in de eerste weken althans voor 1 Mei kunnen verwacht worden, en zegt ten slotte: //Nu de liberalen omtrent de quaestie blijk baar verdeeld zijn, zullen wjj Katholieken, als wij ten minste ernstig willen, hoogstwaarschijnlijk de eindbeslissing in handen hebben. Ofschoon er op dit oogenblik o. i. van eene herleving der beweging van het vorige jaar geen beil te ver wachten is, mogen onze katholieke kiez rs eehter gewaarschuwd wezen. Meer dan ooit wordt het langzamerhand zaak om aandachtig den loop der gebeurtenissen na te gaan en van tyd tot tijd het Wachter, wat is er van den nacht?" te doen h .oren. „En wanneer dan, wat God verhoede, de voorstellen tot invoering van den persoonlijken dienstplicht weldra aau de Kamer mochten wor den ingediend, laten wij Katholieken dan toonen, dat het ons m t verzet daartegen emit is, door bij monde onzer Khsvereenigingen te verklaren, dat geen enkel Afgevaardigde, hetzij roomsch, hetzij anti-rcvolutionnair, die zich daarvoor mocht verklaren, nog langer op den steun der katho lieke kiezers zal kunnen rekenen.// De Tweede Kamer zal denkelijk eerst tegen 18 Februari worden bijeengeroepen. De Voor zitter is in zoover hersteld, dat hij de loopende werkzaamheden kan hervatten. Tbans„ rijden ze eene mitrailieuse-batterjj over hoop. Graaf Von Schmettow, die na zijn eerste houw niet meer aan de slachting deelneemt, is steeds aan de spits zijner kurassiers. Eensklaps voelt hjj een tochtwind omr zijn kalen schedel strijken. Dat was de eerste kogel, die door zjjn helm ging en door den zakdoek, dien hij ge woon was op zijn hoofd te leggen. Een oogen blik later fluit de tweede kogel door den helm, weer dicht langs het hoofd. Aan Schmettow's zijde stort zijn adjudant Von Plotz gewond van zjjn paard. Ritmeester Meijer krijgt een chasaepot- kogel door de wang en de long en ligt onder zjjn paard, met het hoofd iu de hand gesteund. De reserve-luitenant Friese, die een schot in den voet outvangen heeft, roept hem toe jvaar hij gewond is. De ritmeester wijst, sprakeloos, met de doodskleur op't gelaat, op zijne wang. Slechts 200 meter van het bosch verwijderd, jaagt rit meester Von Heister mot zijn escadron voort. Spoedig treft hem de eerste kogel in den linker schouder. Thans krijgt hij den tweeden in de onderkaak, zoodat hij de tanden moet uitspuwen. Vervolgens treft een kogel zijn linkerbeen. l)aar slaat eeu granaatscherf zijn vos de rechter- kinnebak weg. Het dier bloedt uit taj yan won den. Hijgend galoppeert het de makkers na. Doch (1e galop werd al korter. Eindejjjk staat het ros, schudt zich krampachtig en stort neer dicht bjj den Romeinsehen weg.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1890 | | pagina 1