N I E U W E
SSPv
No. 1494.
Vrijlag 24 Januari 1890
I5i® J&af&asg.
Frankrijk en Rusland.
B UI T E NL A 3
R f E LAND.
(Slot volgt.)
BÜRL1SCDI (IIIKilT.
A.BOSTHriiMEIMTSI'B IJS
Per S maanden voor Haarlem f
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het Buitenland
Afzinderlyke Nummers
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z ATKRDAÜ.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
0,86
1,10
1,80
0,03
AGITE MA ETON AGITATE
PRIJS DÏÏE ADVEBTEÏTTÏÊBf
Van 19 regel»30 Cents,
Slke regel meer
Qroote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Advertentiln worden uiterlgk Maandag-, Woensdag-
V rijdag-avond voor 6 uur ingewacht.
Ui tg eve rsT KAPPERS LAÜRÏI.
en
Het Ryk der Czaren en Frankrijk, elk
op zich zelf groot ea sterk, staan buiten
het machtige Drievoudig Verbond, 't welk
Duitschland, Oostenrijk en Italië hebben
gesloten en dat voor Duitschland een
schitterend succes is geweest, hetgeen niet
valt te loochenen.
Duidelijk immers is het, dat de Triple
Alliantie Frank rijks vurig verlangen naar
den schooueu Rijn den bodem heeft inge
slagen, door dit land te laten voelen, dat
het, iudieu de omstandigheden zulks ver-
eischeu, het beheer der Middellaudsche Zee
kwjjt zou raken, teu voordeele van Italië.
Eu Ruslands begeerte naar den blauwen
Donau giDg mede iu 't riet, vermits de
Noordsche kolossus er natuurlijk niet aan
denken kau een leger over den Balkan te
zonden, zoo'aug er mogelijkheid bestaat,
dat hij in Polen aangevallen en bestreden
kan worden. Wat bljjft er nu over voor
Frankryk en Rusland?
Alles, behalve oorlog, want bijna zeker
is het, dat de oorlog voor beide landen
niet dan ongunstig zal afloopen.
Voor alles moet een vaderlandslievend
Franschmau willen, dan zijn land kau leven.
Welnu, om te leven heeft Frankrijk vrede
noodig. Daarenboveu moet het voor 't ge
val, dat het wezenlijk werd uitgedaagd,
rekenen kunnen op een üinken steun in
Europa of ten minste op die hartelijke
sympathie, welke des noodlots slagen zoo
zeer verzachten kan.
Die steun zon te ver gezocht zijn, als
Frankryk hem ging zoeken in Rusland,
dat veel meer verwijderd ligt dan Duitsch
land.
Het pansiavistisch Czarenrijk denkt
slechts aan veroveringen aan den Donau,
in Kleiu-Azië, in Turkestan, in de Japau-
scbe Zee. Voor den met veroveringsplan
nen bezielden Rus bestaat er uoch vrede,
noch scheidsgerecht; hij kent slechts het
feweld der wapenen en dat eerbiedigt hij.
>e Duitscher iu 't algemeen is van eene
andere opinie. Hij wil behouden, wat hij
bezit.
Zeker, dit beginsel is onverdragelijk voor
den Frauschman, die nog steeds met re
vanche-denkbeelden is bezield. Maar men
moet zijn leed weten te dragen wanneer
de omstandigheden niet van dien aard zijn,
dat men er zich goedschiks van kan ont
doen.
Duitschland wapent zich tot aun de tan
den, omdat het een oorlog mogelijk, ja,
waarschijnlijk acht, een krijg waarin zijue
veroveringen zouden kunnen betwist wor
den. Duitschland zegt, dat het er geen
FE ÜJLLE T ON.
Een verwoed gevecht.
Men is er in den laataten tijd niet ver af ge
weest, aan de ruiterij alle waarde op het slagveld
te ontzeggen; cavalerie, zoo luidde de uitspraak
der moderne bureau-tactici, is, uit kracht van
het vér-dragend kanon en geweer alleen uog
bruikbaar als verkenningswapen. Een ruiter-
aanval op infanterie of artillerie werd eenvoudig
voor onmogeljjkverklaard en, behoorde het vroeger
tot de hooge zeldzaamheden, dat ruiterij den
aanval op gesloten voetvolk lot het uiterste door
zette „chargeait a fond//, zooals de Eranschen
het noemeu thans was dat tegenover de
moderne achterladers eenvoudig een waanzinnig
denkbeeld.
De oorlog van 187071 heeft de theorieën
der kamer-tactici weer eens komen beschamen.
Zoowel aan Frauache als aan Duitsche zijde
heeft de ruiterij op menig slagveld heldendaden
verricht, die de bewondering van vriend en
vjjand wekken.
Een enkel voorbeeld willen we tr van aan
halen, op zichzelf zoo aangrijpend, dat we er
niet aan twijfelen of onze lezers die krijgsver
halen niet tot hunne geliefdkoosde litteratuur ma
ken, zullen het met belangstelling lezen.
"De middagzon vandenl6en Augustus 1870
straalt brandend op de vreeselijk gedunde rijen
van het derde Pruisische legerkorps, dat sedert
enkelen soldaat op na wil houden om nieu we
laudeu of proviuciëu iu Europa te verove
ren. Het wil alleen door de wapens belet
ten, dat de proviuciëu, die het iu den oor
log overmeesterde, wederom losgescheurd
worden van het Ryk.
Dit is nu wel «enigszins zelfzuchtig, wat
hebzuchtig gedacht, maar Duitschlauds
beginsel is veel minder gevaarljjk dan dat
vau Rusland, welk Ryk gansch Turkije,
geheel Midden-A zié', voor zich alleen zou
willen, enkel omdat het zich sterk genoeg
voelt, dat alles maar te nemen. Duitsch
land is hebzuchtig; het verwijt den Fran-
scheti hunne heleedigeude verklaringen en
is bang voor hunne grillen. Daarom wapent
het zich slechts tegen hen, ingeval zij van
woorden tot daden zouden overgaan.
Een der voornaamste oorzaken vau deu
hackelijken toestand iu Europa is, zooals
wij reeds zeiden, de veroveringszucht van
Rusland, liet Rijk der Czaren wil den Donau
en nog meer. Mocht evenwel om die reden
Rusland en Oostenrijk handgemeen worden,
dan zal het voor Frankrijk raadzaam ziju
zich onzijdig te houden.
Frankrijk zou er immers geen voordeel
by hebben, wanneer het deelnam aau deu
ttrijd. Immers het Drievoudig Verbond zou
eenvoudig een paar millioen soldaten meer
in 't veld zenden. Vijf a zeshonderdduizend
menschen zouden er meer gedood worden,
maar de uitslag zou dezelfde blyven.
Frankrjjks positie is niet te benijden,
maar de statistiek is er om te bewijzen,
dat ziju toestand niet anders is, niet anders
zal ziju, zoolang het Drievoudig Verbond
zal bestaan. Frankrijk mag zich dus wel
bezinnen voor het zich aan een oorlog
waagt. Zijn bestaan zou door deu krijg
oneindig meer bedreigd worden dan dat vau
het land der Czaren.
De Rijksdag heeft bij derde lezing zonder
debat het stoom vaartontwerp aangenomen.
By het behandelen van de begrootiug ver
klaarde de Staatssecretaris Vou Boetticher
dat de Bondsraad ten volle bereid was de
wedden der ambtenaren te verhoogen. Iu
dien zin beloofde bij eene supplementuire
begrooting.
Ouder de mijuwerkers in de Westfaal-
sclie steeukooldistricten wordt het roeriger.
Te Boehum is eene kiesvergadering van
mijuwerkers gehouden, die door den Pen
ningmeester der algemeene mijuwerkers-
vereenigiug was bijeengeroepen. Er werd
besloten, af te zien van het stellen van
eandidaten uit de mijnwerkers bij ue ver
kiezingen vcor den Rijksdag, maar daaien-
uren kampt op de hoogvlakte, hoog boven het
Maasdal, aan den straatweg, die van Metz naar
Verdun loopt. Dat korps vervult zijne taak. Het
houdt eene vierdubbele Fransche overmacht tegen
op haar marsch van Metz op Verdun en Parijs.
Met ontzettende volharding slaan de granaten
in de gelederen der dapperen. In hun rug woe
den de vlammen ran het brandend Flavigny,
en in 't noorden, aan gene zijde van Vionville,
rukken steeds nieuwe batterijen over den Ro-
meinschen weg aan.
Alles schijnt verloren en het oogenblik geko
men, dat de vijand de linkerflank der Pruisen,
de 12e brigade, omvat.
Den dapperen kleeft de tong aan het verhe
melte, en de vuist kan nauwelijks nog de pistool-
kolf of de sabelgreep omvatten; de oogen staren
onzeker en onbestemd uit de met stof bedekte
gezichten.
Doch er komt hulp Van Vionville naar 't
noorden strekt zich een dal uit. Door dit dal
komen thans drie escadrons van het 7de kuras-
sier-regimerit onder aanvoering van den Majoor
Graaf Von Schmettow en drie escadrons van het
16e ulanen-regiment onder Majoor Von dei-
Dollen aandraven. Aan hunne spits bevindt zich
Generaal Von Bredow, die even te voren bij
monde van den Kolonel Von Voigts-Reetz bevel
heeft ontvangen de Fransche batterijen op den
Romeinsehen weg aau te grjjpen.
Stil draaft de kleine schaar naar de hoogte
rechts. De paarden zijn mager, en hebben sinds
lang geen voeder gehad.
Spoedig zijn de ruiters op gelijke hoogte met
tegen de candidatuur van deu socialist
Lehmauu te ondersteunen. In het gelieele
distriet Bocbum heerscht eene krachtige
socialistische beweging.
Berichten uit Manchester ontkennen
de sluiting van fabrieken aldaar ingevolge
het ophouden van Portugeesche kooporders,
maar erkennen dat deze belangrijk vermin
derden.
De Portugeesche Cortes zijn ontbon
den. De nieuwe Kamer zal den 19eu April
bijeenkomen.
Volgens de jongste berichten uit Lissa
bon heeft het besluit tot ontbinding der
Cortes de anti-Eugelscbe beweging eerder
nog doen toenemen dan verminderen. Het
boycotten Deernt de meest, uiteenloopende
vormen aan. Zoo laten Portugeesebe geas
sureerden hunne Engelsche polissen ver-
loopeu, om zich opnieuw bij Portugeesche
assui autie-maatschappyeu te verzekeren;
een Portugeeseh elubcomité roept de leden
buitengewoon bijeen, om de Eugelsche na
men op de ledenlijst te schrappen; leeraren
en scholieren der koninklijke academie pe-
titiouneeru6n aan de Regeering om bet
onderwys in de Engelsche taal aan alle
onder vijs-inrichtingen te laten vervallen;
de plattelanders roudotn Oporto dwongen
den stedelijken raad zich bij de algemeene
anti-Engelscbe boyeottiug-beweging aan te
sluiten. De Portugeezeu willen eene eigen
stoomvaartlijn op Brazilië, waaruit de Por
tugeesche pers reeds deu oudergang van
de Engelsche stoomvaartlijn en van den
Engelschen handel daarheen voorspelt.
De Generaal Guedes de Carvalho,
Gouverneur der Pörtugeesch-Indische be
zittingen, die de portefeuille vau oorlog iu
het Ministerie-Serpa Pimentel had aange
nomen, heeft naar Lissabon geseind, dat
hij, met het oog op de sympathieke nrani-
festatiën der bevolking te Goa te zijneu
aanzien, zijn post kwalijk verlaten kan
en mitsdien tot ziju diep leedwezen de
portefeuille van oorlog niet aanvaardt.
De Republikeinen te Madrid hadden
aaugekondigd, dat zij eene openbare ma
nifestatie ten gunste van Portugal aan den
dag zouden leggen; maar de Gouverneur
van Madrid heeft deswege een verbod uit
gevaardigd. Hierna hebben zich eetiige
duizend Republikeinen naar de woning vau
deu Portugeesckeu Gezant begeven, waar
zij, ten blijke hunner sympathie voor de
zaak van Portugal tegenover Engeland,
hunne kaartjes hebben afgegeven.
Te Barcelona heeft eene vergadering
van republikeinen plaats gehad, die om
streeks door 3000 personen werd bijge
woond. Toen die vergadering geëindigd was,
trokken zij naar de begraafplaats, om kran-
de infanterie. „Galop-marsckU klinkt het com
mando, En voort gaat het over eeu landweg,
dat het witte stof omhoog vliegt. Thans wordt
de Fransche artillerie zichtbaar, die de vreeselijkste
verwoestingen in de 12e brigade aanricht; er
naast en er achter staan infanterie-colonnes.
„Marsch, mar„chl" Dat is het Duitsche
commando voor den cavalerie-aanval. Een
donderend krijgsgeschrei weergalmt door de luch t;
ruiterklingen glinsteren in de zon; de vlaggetjes
der ulanen vliegen vooru t.
Nu zijn ze midden in de Fransche artillerie.
//Nooit//, zoo verhaalt de Luit.-Kolonel Von
Heister, toenmaals ritmeester en Commaudant
van het 5e escadron, *uooit zal ik den aanblik
vergeten, hos onze aanvoerder, Graaf Von
Schmettow, met greote sprongen midden tusschen
de geschut-bediening is, hoe hij op't zelfde oogen
blik den arm hoog opheft en den Commaudant
der Fransche artillerie met een geweldigen houw
van he,t. paard slaat".
De anderen stormen hem na. In eene minuut
is de geschut-bediening op een enkelen onder
officier na, dien Graaf Von Schmettow het leven
redt, neergesabeld.
Dan gaat het verder berg-afwaarts. Thans
hebben de ruiters de Fransche infanterie-colonnes
voor zich. In lange sprongen gaan ze er op los.
De Franschen verdedigen zich met de bajonet
en de kolf, of werpen zich op den grond en
springen zoodra de ruiters over hen heen zijn,
op en vuien hen in den rug. Maar velen hunner
liggen iu het stof.
Onweerstaanbaar rennen de escadrons voort.
gen neer te leggen op de graven van de
ter verdediging der republikeiusche zaak
gevallen broeders.
De studeuteu te Granada hebben eene
bijeenkomst gehouden, waarin hetEugelsch-
Portugeeseh conflict is besproken.
Na het houden vau verscheidene rede
voeringen werd een adres van adkaesie aan
de Portugeesche studenten aangenomen.
Eftu besluit der Braziliaausche Ro-
geeriug van den 17eu Januari bepaalt, dat
buiterilandsche maatschappijen, binnen twee
jaren na hare oprichting, 2/s van haar
kapitaal naar Brazilië moeten overbrengen.
Aan de reeds bestaande maatschappijen is
daartoe een termjjn van 6 maanden toe
gestaan.
Van Marokko wordt gemeld, dat
het éindelijk deu Pacha van Arjooa gelukt
is drie oproerige stammen ten onder te
brengen, wier aanvoerders zullen onthoofd
worden.
Uit New-York wordt geseind, dat
de Amerikaausche Regeering opheldering
te Bogota gevraagd heeft over de jongste
inbeslagneming van Amerikaausche schoe
ners door Columbia.
Het Parlement van Canada zal strenge
wetten tegen het Mormoneudom iu behan
deling nemen.
In de Maasbode geeft vN. te '«-Gr.// eenig®
beschouwingen over het eventuëele lot der
defensie voorstellen van den Minister van Oorlog
welke in de eerste weken althans voor 1 Mei
kunnen verwacht worden, en zegt ten slotte:
//Nu de liberalen omtrent de quaestie blijk
baar verdeeld zijn, zullen wjj Katholieken, als
wij ten minste ernstig willen, hoogstwaarschijnlijk
de eindbeslissing in handen hebben. Ofschoon er
op dit oogenblik o. i. van eene herleving der
beweging van het vorige jaar geen beil te ver
wachten is, mogen onze katholieke kiez rs eehter
gewaarschuwd wezen. Meer dan ooit wordt het
langzamerhand zaak om aandachtig den loop
der gebeurtenissen na te gaan en van tyd tot
tijd het Wachter, wat is er van den nacht?" te
doen h .oren.
„En wanneer dan, wat God verhoede, de
voorstellen tot invoering van den persoonlijken
dienstplicht weldra aau de Kamer mochten wor
den ingediend, laten wij Katholieken dan toonen,
dat het ons m t verzet daartegen emit is, door
bij monde onzer Khsvereenigingen te verklaren,
dat geen enkel Afgevaardigde, hetzij roomsch,
hetzij anti-rcvolutionnair, die zich daarvoor mocht
verklaren, nog langer op den steun der katho
lieke kiezers zal kunnen rekenen.//
De Tweede Kamer zal denkelijk eerst tegen
18 Februari worden bijeengeroepen. De Voor
zitter is in zoover hersteld, dat hij de loopende
werkzaamheden kan hervatten.
Tbans„ rijden ze eene mitrailieuse-batterjj over
hoop. Graaf Von Schmettow, die na zijn eerste
houw niet meer aan de slachting deelneemt, is
steeds aan de spits zijner kurassiers. Eensklaps
voelt hjj een tochtwind omr zijn kalen schedel
strijken. Dat was de eerste kogel, die door zjjn
helm ging en door den zakdoek, dien hij ge
woon was op zijn hoofd te leggen. Een oogen
blik later fluit de tweede kogel door den helm,
weer dicht langs het hoofd. Aan Schmettow's
zijde stort zijn adjudant Von Plotz gewond van
zjjn paard. Ritmeester Meijer krijgt een chasaepot-
kogel door de wang en de long en ligt onder
zjjn paard, met het hoofd iu de hand gesteund.
De reserve-luitenant Friese, die een schot in den
voet outvangen heeft, roept hem toe jvaar hij
gewond is. De ritmeester wijst, sprakeloos, met
de doodskleur op't gelaat, op zijne wang. Slechts
200 meter van het bosch verwijderd, jaagt rit
meester Von Heister mot zijn escadron voort.
Spoedig treft hem de eerste kogel in den linker
schouder. Thans krijgt hij den tweeden in de
onderkaak, zoodat hij de tanden moet uitspuwen.
Vervolgens treft een kogel zijn linkerbeen. l)aar
slaat eeu granaatscherf zijn vos de rechter-
kinnebak weg. Het dier bloedt uit taj yan won
den. Hijgend galoppeert het de makkers na.
Doch (1e galop werd al korter. Eindejjjk staat
het ros, schudt zich krampachtig en stort neer
dicht bjj den Romeinsehen weg.