N i E W E mo 15«0. Zondag 2 Maart '°90 15do Jaargang. I Graanrechten. BUITENLAND. "f aboïtbïmehtspb i jb Per 3 maanden voor Haarlemt 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland tr. p. p. 1.10 Voor het Buitenland 1,80 Afzjuderljjke Nummer#0,03 Dit blad verschjjnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z ATERDAG BUREAU: St. Janstraat Haarlem. AGITB MA KON AGITATE PRIJS DER ADVERTENTIE® Van 16 regels30 Cents. Slke regel meer 5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden niterlgk Maandag-, Woensdag en Vrijdag-avond voor 6 uur ingewacht. Uitaevers: KüPPEKS LAUBEY. Van vele zjjdeu in on# land komen adressen van sympathie en adhaesie bjj de Tweede Kamer der Staten-Gauaraal in be treffende het door den Afgevaardigde Bahl- maun ingediende voorstel tot het heffen vau iu voerrechten op buiteulaudsch graan. Dit verwondert ons geenszins, niet om dat wij dit voorstel eeue uiting aebten van het protectionistisch streven, 't welk zich io deu laatsteu tijd ook bij ons begint te vertooueu, maar omdat velen van meening zjju, dat door eeue belasting op ingevoeld koren een der bronnen van ons volksbe staan voor opdrogea zal zijn bewaard. 't Vult toch niet te ootkenDeu, dat de landbouw iu de meeste streken vau ous land in kwgneudeu toestand verkeert, eu dat, wanneer geen buitengewone maatregelen ge nomen worden, die toestand van achter uitgang zal voortduren eu uitloopeu op ge heels veimetigiug vau dezen tak vau wel vaart. De kwijning van den landbouw is hoofd zakelijk toe te schrijven aan de steeds da lende prijzen vau de granen, als een gevolg van deu geheel vrijen si oer vau het koreu. Voer oi.ze landbouwers is het bijna eeue onmogelijkheid geworden langer te cou- curreeren tegen de lage prijzen, waarvoor het buiteulaudsch graan bier aan de markt wordt gebracht. Slechts éen middel kan hierin verbetering aanbrengen, en dit wordt nu door deu Heer Bahlmauu met de indie ning van zijn ontwerp beproefd. Wy voegen daarom gaarne onze stem bij de vele, die zich reeds hebben doen booren tot ondersteuning van bedoeld wets voorstel, en wemenen voor de werkeljjke belangen vau ous gebeele volk dat de meer derheid der Stateu-Generaal bereid moge bevonden worden zijn steuu aan de wets- voordracht-Baulman te schenken. Het gaat toch niet aan te beweren, wan neer onze landbouwers over achteruitgang klagen; dau moeten zjj zich maar op de veeteelt toeleggen en hunne bouwlanden in weilanden veranderen. Behalve, dat daartoe niet eens overal de mogelijkheid zou be staan, zou eeue algemeens verarming onzer bevolking ten platten lande hiervan het ge volg wezen. Als de eeue of andere tak onzer industrie door buiteulaudscbe concurreutie het niet langer kau bolwerken, dan kau deze dik werf even goed «ervaugeu worden door eeue andere meer winstgeven Ie, wijl de meeste grondstoffen voor de nijverheid met in ons land worden gevonden, maar uit den vreem de worden betrokken. Doch de landbouw eigent zich in 't bi- zouder aan de grondsgesteldheid en het kli maat van ons vaderland eu geen equiva lent zou men kunnen aauwijzeu, wanneer de landbouw werd verdrongen. De werklooa- FE VI LIE VON. Het blauw katoenen stoQe. Humor*)ke door N. Bebnakd Roomn. 10. (Vtrvolg) Terwijl de jonge man dit zeide, schommelde zjjn machtig breed, lichaam op.de beweging ran het rjjtuig heen en weer en wierp hij eeu verlegen blik op zijn ernorm dik been, dat t.ij achteloos over het andere had heengeworpen. vNeern m« niet kwalijk", zeide Budolf," ik weet. niet of het in Holland ook zoo is maar hier zijn. wij op ons een-en twintigste jaar mondig. „Ia Holland met ous drie-en-twintigste,» mompelde Van Bljjendaal.» „Welnu, wat belet u dan, om terwjjl g# de beste vrienden bljjft met uw moeder, je zelve een tehuis te scheppen, waar gij behoefte aan hebt. „Mijn moeder alleen laten? riep de Hollander, met een soort var ontzetting, dst's ouu.ogelijk.» -Na enn oógeuhlik stilte: „Ik heb het een oogenblik beproefd, hernam hij; een oom, ran me, die me graag mocht ljjtlen, en wien ik alles vertelde, heelt we aangeraden, te reuen, zeggend": //Als je bianen zes uiaan- heid zou bovendien zoodanig toenemen, dat de trek van bewoners teu platten lande naar de groot» steden, die toch reads zoo sterk is, nog zou vermeerderen tot groot nadeel van de personen zelf, maar ook van de stedelingen. Men behoort hier in 'toog te houden, dat de achteruitgang van onzen landbouw vau ODiniddellijkeu invloed is op de wel vaart van ous gebeele land. Zooals bij sociale viaagstukken immer het geval i», staat ook do quaestie van den landbouw niet op zich zelf, maar behoort zij beschouwd te worden in verband met zoovele andere belangen eu omstaudighelen, die er ten nauwste bij betrokken zijn. Werd onze landbouw, door welke oorzaak ook, vernietigd, «ij zouden zulk eeue ramp zeker niet minder tellen, dan wanneer bij voorbeeld onze Koloniën ons ont ieleu. Eeu van de adressen aan de Tweede Ka mer, waarvan wij hierboven spraken, noemt deu landbouw deu hoofdworte! vau ous volksbestaan. Eu waarlijk, deze uitdrukking is niet te sterk gekozen. Wij hopen, dat de leden vau de Eerste eu Tweede Kamer er wel van doordrongen zijn, welk gewich tig belang bij deze zaak is betrokken. In de eerste plaats zouden wij wel wen- schen, dat bij de behandeling vau het voor- stel-Bablmaun nu niet werd gesproken over protectie eu over verschillende algemeen heden, waarmede men geen stap verder komt, maar dat de zeak zelve eeu3 goed o >der de oogen gezien worde, en aan de voordeelen, maar ook aan de nadoelen, wanneer biervan vele mochten wordeu opge worpen, practische overweging teu deel viel. De voordeelenverbonden aau eeue heffing op buitenlaudsch graan, zjju al dadeijjk te bespeuren. Op dit oogenblik nu de meeste Europeesche Staten terecht van ingevoerd graan eeue belasting heffen, wordt .zooveel vreemd koren naar ous land gezonden, dat het aanbod de vraag over treft. Daling, bjjna tot den productieprijs, is hiervan het gevolg. Ouze laud bouwers die met groote moeite hebben te kampen, en zeer veel geld moeten uitgeven, voor zij de vruchten vau hun land en van hun arbeid aanschouwen, zien hunne producteu op de markt verdrongen door de voortbrengselen va» het buitenland. Wordt eeu matig invoerrecht geheven, dan is iu korten tijd eene groote veran dering teu goede waar te uemen. De markt wordt dan niet door buiteulaudsch graau overvoerd. Ouze landbouwers viuden koo- pers voor hunne product-n en wordeu daar door geprikkeld zich toe te leggen op ver booging van het productievermogen vau hun grond en op uitbrei ling der cultuur. Voorspoed en welvaart zullen dau terug- keeren iu den landbouwersstand, terwijl van werkloosheid op het land geen sprake meer kan zjjn. den, of we» half jaar terugkeert, xjjt gjj eeu an der man." „Je leven moet dan van zelf een andere wending nemen.» „Ik hen naarBusland gegaan, toen ik ternauwernood was aangekomen, moest ik weer vertrekkeu. Toen ben ik naar E rank rijk gereisd.» „Maar", zeide Rudolf met een tintje spot in zjjn stem wge kunt toch niet altjjd langs s heeren wegen trekken als een wandeleude jood. Men moet zicli ook als een thuis vestigen. Geloof niet, dat ik met uw bezwaren den spot drjjf, zij zijn zeer gegrond. Maar er zijn. dingen, die een n onder moet bi grijpen. Ik hen zeveu en- twintig jaar, ik die zooe en dacht, dat gij ouder waart, r cds meer dau vier jaa iaug heb ik mijn goede moeder aau al mijn gewoonten gewend; ik heb haar geheel naar mijn hand ge zet, en gij hebt nog niet den minsten invloed op haar.// „Ik zal nooit ophouden de zoon mijner moeder te zijn,' dan wanneer ik ben cetrouwd," zeide de Hollander met diepe stem. „Go-d zoo», rii p de jonker dat 's een goed middel. Maar te duivel op uw leeftijd, dat 's kras! Ais ik in uw plaats was gaf ik de' voorkeur aan een duidelijke goede verklaring, uie alles «eer terecht hielp." „Een huweljjk" zeide Van Bljjandaa) een weinig Bezwaren tegen hut voorstel-Bahiuuaim worden iu grooteu getale aangeroerd. De hoofdgrief vau hen, die het voorstel be- strjjdeu is, dat het brood, een der eerste levensmiddelen, iu prjjs zal stijgen, eu dat de gevolgen hiervan natuurlijk het meest drukken op deu arbeidenden stand. Deze egenstauders vergeten echter, dat het duur der vrorden van het brood ook van andere omstandighedeu afhankelijk is, daar nog andere factoren moeten medewerken om bet brood iu prijs te doeu stijgen. Maar zij zien tevens voorbij, dat bij lu/oeriüg van eene heffing op buitenlaudsch graau de accijnzen op eerste leveusbehoefteu, bijvoorbeeld die op het zout, kunnen verminderen of ver dwijnen, zoodat de oruk slechts verplaatst, in geen geval verzwaard wordt. Doch, zoo als wij zeiden, het is nog Ung met zeker, dat het brood door de nieuwe Heffing duur der wordeu zal. Anderen vreezee, dat door deze protectie vau den vaderlandschen landbouw, de vee teelt groote schade zal lijden. Nu gebruiken vele weiboeren het goeukoope graan als veevoeder, zoo zeggeu zij, eu dit zullen de veehouders niet meer kuuueit doeD, wan neer de prijs vau bet graau zooveel hooger wordt. Hiertegen valt aan te merken, dat door da Regeeriug ree ls zeer veel gedaan is ter bevordering der belangen van de veehouders, terwjjl do landbouw tot nu toe geheel onbeschermd is gehleve Maar ook wordt hier veel overdreven. Het vee wordt voor eeu groot deel met verschil lende soorten vau koekeu gevoederd» ter wjjl de hoeveel hem ta w«, die men daartoe bezit uiterst ge<iug n;o«t herten. Daaren boven zal de sijjni g vau den graanprijs niet zoo groot we/. "1, dat naar een andere wijze van voederen voor het vee moet wor deu omgezien. Hoe men het ook '.schouwe, ons laud en volk, in hou g hed gncomen, wordeu daar een ruattg ui oe t'eeh1 p h -t grata uiet ai ders dau ,.«ba D giMoiste te»<-n- sranuers «au proiwt ëu of moiiopoliëu ku-;- ueu aau hut «oor-t'l-B»nlin'a u huu steun veil:enen Zjj mogen het ontwerp zelfs be schouwen, alsof iet een tjjdt-lijk karakter heeft, want daar ons Vaderland genoeg grond aanbiedt, ter bebouwing van het, voor ous volk noobi „e gran>', zoo zou dit voorstel, werd het reu maal tot wet ver heven, eeue noodwet kennen heeteu, die weder bate werking verliest, wanneer de reden vau tiaar ontstaan is vervallen. Alzoo scherme men niet langer metgroote wooruen en holle h a«eu. Men neme den toestand, zooals t jj op het oogenblik is, eu redeneere uier, als.if onze landbouw zich iu deu bloaiejidsten staat bevond. De theorie van den vrijhandel is zeer schoon, en iu het afget>akken« brschouwJ, zjjn er gestie aaumerkiugeu op te maknu. Maar men uioet rekeuen met de omstan- afgotrokken, „ii het eenige middel Ik heb er goed over nagedacht. Alleen, dat ia wel... dat dat ia juiat de groote moeieljjkheid „Waarom moeielijk?» »Oh!»... riep Van Rlijendaal met e n aoort kinderlijke bedeesdheid. „Ik begrijp u niet, ik voor mij zou u nog niet aanzetten om te trouwen. Meti moet niet als een os «oor de bijl het huweljjk inloopen, op een schoen en eeu slof zooals men dat zegt, het huwelijk is oor de meeste mensohen de ge- wiebtigste stau des levens, ik vo,»r mij denk er nog in de erste verte 'niet aan. Als ik in uw plaats was, bleef ik liever og zoowat een jaar of tien reizen. Maar als gij het eenmaal in uw hoofd hebt gezet, om een vrouw te nemen, dan zie ik niet in waarom ge het zoudt laten. Ge zijt jong, voor zoover ik uit je manier van leven op kan maken, zjjt ge rijk „Ik bezit werkelijk fortuin." „Mogelijk valt adel?... Maar mogelijk hecht ge da»r niet aa »lk t>:n ook baron,» h kende Van Rlijendaal, terwijl bij zijne oogen maagihlgk neersloeg. //Jong, rijk, van adel, vervolgde Rudolf; ik zie ka, s om u iu acht dagen ,e doen irouweu als ge wib.» „Ach," antwoordde Van Bljjendaal meer en digheden, waarin wjj ons thans bevinden, en dau gelooven wjj, dat het onverant woordelijk is langer een maatregel tegen te houden, die voor ons geheele land de heilrjjkste vruchten zal afwerpen. Er is eene aanschrijving van den Rijks kanselier openbaar gemaakt, waarin hij aan de Duitsche Koloniale Yereeniging voor Zuidwest-Afrika. weigert, zijne goedkeuring te verleeuen op het plan voor den verkoop van het voornaamste gedeelte haver be zittingen aan een Nederlandsch-Engelsch consortium. Hij motiveert deze weigering met economische en politieke redenen. Volgens officiëele opgaven zjju op 20 Febr. voor den Duitschen Rijksdag in 't geheel 4'/2 millioen stemmen tegen het Cartell uitgebracht eu slechts 21/3 miliioen er voor. De Cartell-partjjen zjju bjjna een milüoeu stemmen sinds 1887 achteruitge gaan. De natiouaal-liberalea alleen hebben ongeveer 500,000 verloren. Iu het geheel zijn uitgebracht 7,031,460 stemmen, waar van op candidaten van het Centrum: 1,420,438; op sociaal-democraten: 1,341,587 op uatioualen-liberalen; 1,169,112; op die der Duitseh-vrjjziunigen: 1,147,863; op conservatieven: 919,646; op vrij- conserva tieven: 457,936; op Polen: 245,852; op Zuidduitscbe democraten: 131,438; op El- zaseers: 100,479 en op de zoogenaamde wilden; 97,109. De sociaal-democraten heb-, dus ditmaal van alle partjjen het Cen trum uitgezonderd de meeste kiezers naar de stembus gevoerd. Sinds 1887 hebben zij omstreeks een half millioen stemmen gewonnen. De Duitsch-vrijzinnige 200,000, het Centrum 100,000 en de Zuid- duitsche volkspartjj eveneens 100,000. Er werden ditmaal 450,000 stemmen minder uitgebracht dan iu 1887. Het gerucht, dat Prins Von Bismarck er aan denkt zijn ontslag als Pruisisch Minister-President en zelfs als Rijkskanselier te nemen, vindt zelfs iu officieuze bladen geloof eu heeft te Berljjn grooten indruk gemaakt. In de Hamburger A'achrichten leest men thans het volgende telegram: »Naar wjj uit ver trouwbare brou vernemen, is de quaestie van Von Bismarck's uittreden uit het Pruisische Staatsministerie, en misschien zjju aftreden als Rijkskanselier wel ter sprake gebracht, doch hare beslissing voor- loopig verschoven geworden. Met het oog op den uitslag der verkiezingen heeft de Rjjkskauselier zjju besluit omtrent zjjn terugtreden uit het openbare leven nog uitgesteld.* Iu eeue audere telegrapbische inededeeliug wordt verzekerd, dat Prins Von Bismarck en meer nog zijn gezin, herhaaldelijk den dringenden wensch heb ben uitgesproken, dat hjj zjjn laatste levens jaren vrjj van ambteljjke zorgen en in meer' verward. „Maar, dat ia toch zoo duidelijk mogelijk.» „Ik ken mezelven te goed, ik beD niet in nemend en geestig, ik kan niet schitleren ir. de wereld „Ge hebt iets wat honderdmaal beter is." „Ik ben ook niet erg knap!» - „Ge zjjt ferm en mannel jjk gebouwd. En dan een man is altijd goed genoeg." „Dat 's misschien niet waar, en het zijn de mama's, dieleeljjke jongens hebben, die dat sprookje hebben uitgevonden, om zich en hen te troosten... Vooral voor uwe Fraosche dames..." //Goed, maar waarom trouw je dan niet in Holland?" „In Holland» antwoordde Van Bljjendaal kalm, //zou mjjn moeder de vrouw kennen, die ik trouwde, en zjj zou twee kinderen te regeeren hebben in plaats van éen." Terwjjl ik, wanneer ik trouw in het buiten land, ik zou terugkeeren met eeu vrouw, die mjjn moeder volstrekt niet kent. Wat men niet kent, boezemt altjjd eenigen eerbied in. I)an ben ik eerst de man mijner vrouw. Ge zult dit misschien kinderachtig noemen; maar in mjjn positie zijn er een menigte kleine schakeeringen, die ge uiet vatten kunt, en die ik je nog niet kau uitleggen, (IFordf vervolgd,)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1890 | | pagina 1