N I E w E No. 1511. Woensdag 5 Maart 1$90. !5Éa Jaugug. Een economisch vraagstuk. It I! I I K V I. A t Per 3 maanden voor Haarlem t 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10 Voor het Buitenland 1,80 Afzonderlyke Nummers0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z ATERDAG. BOEEAÏÏ: St. Janstraat Haarlem. Van I6 regels 30 Gents. Slke regei meer 5 Groote ïettars worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advarteritiën worden uiterlyk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-avond voor 6 uur ingewacht. Uitgevsr*: KüPPERS 1. AU REI. (Slot volgt, Van Bljjendaal sprak geen woord. Opnieuw V Op de twee eerste iusch ijviugslij- steu voor het. oprichten van een nationaal verdedigingsfoods in Portugal is voor eene som vau bijna een millioen gulden ge- teekend. IA1KLIISCII ABOjSEiMMiEWTSFBIJB AGIÏ3Ü MA NON AGITATB 3?HXJ» DSB ADVBBTBETIBB Ingezonden Het wetsvoorstel-Bahlmann, betreffende de beschermende rechten op den invoer van granen, heeft den ouden kampstrijd tusscheu protectiouisten eu vrijhandelaars opnieuw verlevendigd. Over deze zaakrijke quaestie zijn reeds boekdeelen volgeschreven, en, ware het zelfs onze bedoeling, zou het ons onmogeljjk zijn haar, iu eene zóo be perkte plaatsruimte als die waarover wij mogen beschikken, bier omstandig te be spreken. Begeven wij ons nu voor een oogenblik op economisch gebied, dau i3 het slechts om in hoofdzaak eenige regelen to wijden aan de door den Heer Windom, Minister van financiën der V. S. van Noord-Amerika, beraamde financiëele maat regelen die zich aan het dubbel stelsel van vrijhandel en protectie aansluiten, en tot de school behooren van een buitan- landsch Staathuishoudkundige, dien wij onlangs in de gelegenheid zijn geweest over dergelijke vraagstukken te raad plegen. Daar er bij ons aanzienlijke kapitalen in N.-Amerikaausche staatsfondsen steken, en de houders ervan natuurlijk belang stellen in alles wat met hunne soliditeit in nauw verband staat, zullen de navol gende regelen zelfs iu een uitsluitend financieel blad niet misplaatst zijn. Wij zullen in de eerste plaats het advies van deze vreemden economist hier verkort teruggeven, omdat het ten «enenmale met de algemeene zienswijze van deu Heer Windom overeenstemt, eu duidelijkheids halve hem sprekend invoeren. De dubbele leus van protectionist en »vry handelaar,voegde hij mij toe, zijn eigenlijk gezegd twee wanklanken, zonder de minste practische waarde, want meu kan te gelijk een en auder, maar niet uit sluitend een van beiden zijn; ik zeif beu in sommige gevallen een verstokt protec tionist, iu andere weder een onbeperkt vrijhandelaar. Het is met die twee geheel tegenstrijdige leerbegrippen gesteld als met zoovele anderen; twee partyen, waarvan elk een eenzijdig standpunt heeft inge nomen, staan tegenover elkaar opgeschaard, maar de eene wil aan de audere niets toegeven; men is zoodoende in het wan begrip vervallen dat zoowel het eene stelsel als het andere eene algemeene beteekeuis heeft, gevolgelijk dat het, zoowel ia den een als in den anderen zin onbepaald moet worden veroordeeld, of onbeperkt kan worden toegepast. Daar nu in beide gevallen het volkswelzijn steeds op den voorgrond staat, moet elke natie voor zich zelve die maatregelen weten te beramen welke haar eigen welvaart zullen bevor deren en ontwikkelen; protectionisme en vrjjhandel, in welken zin ook men eau dier twee beginselen toepast, staan dus in de FE V ILL JE T O ~N. Het blauw katoenen stofje. Humoreske door N. Bernard Roozen. 11. Vervolg vGe zjjt een echte Machiavellist. Overigens ge kunt hier in 't land nog twintig maal eer en beter trouwen dan in je eigen land. //Ach, loop heen", riep Van Bljjendaal. «Zonder twijfel!// //Ge maakt er een grapje van!" //Ik spreek in allen ernst.// //Maar, waarom dan?" //Omdat ge vreemdeling zijt." Van Blijendaal begon luidkeels te laehen. «/Ik spreek zeer seri us," zeide Rudolf. En de visitekaartjes dan en het naamcijfer! Ach, mijn waarde, ge kent de onbeschrijfelijke indruk niet van een vreemden oud~adelijken naam op het luchiige hoofdje eener vrouw, als het op een huwelijk aankomt. Men moet masr •en adeljjken naam dragen in Frankrijk!... maar alle vrouwen kunnen zich in Frankrijk burg- gravinne of baronesse de BriasQou noemen Hier achtte de overblufte, de gemoedelijke Hol- eerste plaats, in onmiddellijke verkonding tot eigen productie en cousumtie, eu daar de eischen en da krachten der verschil lende Staten in hunne onderlinge verhouding, verschillend zij a, is het reeds eene onge rijmdheid, óf het protectionisme, of den vrij handel, als een uitsluitend beginsel te willen opwerpen, daartoe het een of auder land als voorbeeld aan te halen, en het onvoorwaardelijk op hetzelfde voetspoor te willen volgen. Ook da Heer Windom schijnt dit te hebben ingezien, zoodat in het door hem aau het Congres voorgelegd douanen3telsel te gelijk én de protectionist én de vrijhandelaar doorstraalt. Daaraan is het misschien toe te schrijven, dat men zich in de beide kampen den zegepraal toekent, waut ter eere van zijne eigene leer begrippen, neemt ieder protectionist of ieder vrjjhaudelaar in zijne uiilegging ervan □it over of laat er van ter zijie hetgeen in zjjn eigen kraam al of niet te pas komt. Na den vreeselijken burgerkrijg, die stroomen bloeds gekost en ontelbare schat ten verdelrrd bad, was da financiëele toe stand der N. Amerikaansche Staten zorg wekkend, Zij hadden om zich daaruit te redden de toevlucht genomen tot een douanen-tarief, zóo bescnermend, dat we het bijna als prohibitief kau beschouwen. De vrijhaudelaars deden dau ook hunne alarmkreten hooren en voorspelden den onmiddellijken oudergang van eeu land, dat in zulke waanzinnige middelen zijn laatste heil zocht. Met al huuoe klaagliederen was het gesteld ais met het noodelooze geklep per der ganzen van het kapitool. Wie inderdaad herinnert zich deu koers uiet van 36pct der toemalige 6pct consols, die later geconverteerd in 4pct en 41/3pct, thaus omstreeks 103 en 125pct geldan. De uitlegging voor zoo ongehoorde rijzing vinden wij iu het jongste rapport van den Heer Windom. Tegelijk met eene on afgebroken schulddelging, heeft de natio nale voorspoed, iu het laatste tijdperk van twintig jaren, zich in dio mate ontwik keld, dat de N.-Amerikanet>, zoowel op landbouw- als op nijverheidsgebied, niet aileen het rijkste volk zjju geworden der wereld, maar dat het batig saldo der schat kist thaus gemiddeld elk jaar 44 millioeu dollar, of ongeveer 110 millioen gulden bedraagt. Om geeue schatten noodeloos op een te stapelen, maar integendeel tot ver dere ontwikkeling van het inwendig volks bestaan dienstbaar te maken, stelt de Heer de Windom voor de rechten af te schaffen op tabak eu op de voor kunst eu ambachtvakkeu bestemde alcohols en de douanen-tarieven te verminderen op de voor de nationale indus trie benoodigde artikelen,wel te verstaan die, welke dienstbaar zijn geweest tot bereiking van het thans door haar veroverd stand punt. Hier dus gaat het vrij handelaars- stelsel, dat wil zeggen af*ch..ffmg van invoerrechten, met het beginsel van eigeu Jander het gunstige oogenblik gekomen, om zijn vriend een compliment te maken, maar met al zijn goeden wil kon hij er slechts zijn gewone uitroep,zijn langgerekt „ach!// tusschen krijgen.//Ja mijn vriend, vervolgde Rudolf met vuur, „het kost niet de minste moeite, om zich barones de Brias- Qon, gravin de Marseuilles, of markiezin de Rastignac te laten noemen maar kijk om Mevrouw de Baronesse Van Blijen aal te heeten, en zjjn naam te zien opgeteekend in het gouden stamboek van den Hollandschen adel, dat is heel iets anders!// XII. VOORSTELLEN. „Wilt ge een voorstel van me aannemen?// ver volgde Rudolf. Onze kennismaking is inder daad nog van te korten duur, dat het plan dat ik heb geheel aannemelijk zij vau dit oogenblik af aan; maar als onze kennismaking voortduurt wat ik stellig hoop, tot den volgenden winter, dan stel ik u voor in de groote wereld te Parijs^ dat ge ten onrechte nog niet genoeg kent; ge moet me maar volmacht geven." „Neen, zeide Van Bljjendaal, ik vertrek bin nen een paar maanden.n //Waarom juist binnen twee maanden?" protectie gepaard. Omgekeerd geldt het te gelijker tijd eene verhoogiug van rechten op de artikelen, die de V. Staten zelf niet of slechts ia geringe mate voortbrengen, ora reden, zegt het rapport, dat zjj niet genoeg bevoorrecht zijn, eene uitdrulskiug waarbjj klaarblijkelijk op eigen industrie wordt gezinspeeld, een middel tevens, om deze laatste tot eigeu voortbrenging aau te sporen, en met minder invoer, die daar van het onvermijdelijk gevolg zal zijn, minder inkomsten iu de overladen schat kist te doen stroomen. Ten einde alleen verderen twijfel weg te nemen, voegt de Heer Wiudorn aau zyu rapport nog het navolgende toe: Hoogst zeideu leidt eene tariefsverruinderiug tot. mindere ontvangsten; integendeel, verlaagt men het met 10 a 20pct, zal de invoer 20 a 50 pet. stijgen; zmks mag misschien aan de Staatskas tan beste komeumaar men doet den nationalen arbeid te kort, want met meerder invoer gaat er eeue grootere hoeveelheid geld naar buiten ten voordeele van den vreemden werkman. Uit dat stelsel, hetwelk, zooals wjj reeds hebben doen opmerken, een vermengsel is van vrijhandel en protectionisme, ziet men dat het eerste zonder gevaar kan worden toegepast mits het land genoegzaam voor zich zelf voortbrengt om geen behoefte te gevoelen aan vreemde produkten, en om gekeerd, dat zelfs overdreven protectie, wij bedoelen heffi g van zulke hooge in voerrechten, dat zij bjjua prohibitief worden, een middel zal zijn om de iulaudsche nijverheid, haar door hooge prijzen van de vreemde produkten beroovende tot eigen voortbrenging aan te zetten. Iu vele opzichten verkeeren de graoeD misschien in hetzelfde geval. Vrijdom van rechten zal geen gevaar zijn zoodra het land voor eigen gebruik zelf genoeg voortbrengt, want het zal dan aau vreemde producten -'een behoefte gevoelen. Brengt bet eigen land daareutegeu ongenoegzaam voort voor zich zelf, dau zal invoerrecht zijn gerechtvaardigd, mits het dan hooger worde gesteld dan de prijsverhouding tegen over het te kort, omdat het hooge invoer recht voor den inlander een spoorslag zijn zal tot ontwikkeling van eigeu krachten eu in vele gevallen tot het ondernemen en beoefenen van uieuwe takken van land bouw en nijverheid. Naar hetgeen nader wordt gemeld, is behalve nan de bekende buitenlandsche Staten, ook aan de Duitsche Bondsstaten eene uitnoodigiog gezonden ter deelneming aan de conferentie te Berlijn over wetten op den arbeid. In den Rcichsanzeiger is opgenomen de overeenkomst tusscheu Duitscliland en „Ik weet het niet, maar ik vertrek binnen twee maanden.v //We zullen over deze zaak nog wel eens 9preken, maar laat mjj nu u tspreken. Ga zult me op de hoogte stellen van alles wat u betreft, fortuin, uw familie, uw kennissen; en binnen een maand huw ik u uit. „Maar, mijn waarde, dat ia glad onmogelijk// //En dar, kunnen jongelui zooals wjj, niet trouwen, wanneer zjj willen." „Ach!..." Hier begon Van Blijendaal, min of meer ver strooid en machinaal zjju pjjp te stoppen. //Wacht, ik zal u vuur geven,// zeide Rudolf, tot aan het kasteel nsoogt ge rooken. //Neen, autwoordde Van Blijeudaal, ik deed het in gedachte." En bij borg zjjn meerschuimen pijp weer in zjjn binnenzak. //Kom, hernatn Rudolf, neem mjjn voorstel maar aan. Ik ben toch je vriend, want ik mag je zeer gaarue." Hier begon de jonge Fransch- man het plechtige gij en u dat een Franschman niet spoedig laat varen geheel op te ge en. „En dan mijn moeder zal ons helpen. Hoeveel ge d moei je vrouwtje wel meebrengen//? Frankrijk, betreffende de invoering van bet tariefstelsel voor elks gebied aan de Slavenkust. De zaak is iu dier voege ge regeld, dat beiden eeD eu hetzelfde recht zullen beffen en dat goederen, waarop dat recht is betaald, vrij van rechten uit het eeue in het audere gebied kunnen inge voerd worden. De Kölnitche Zeitung meldt, dat by de fiscale mijnwerken enuer Saarbrücken werklieden-comités zijn ingesteld. Heftige tooueeleu ziju Vrijdag-avond iu het Lagerhuis voorgevallen. Labouchere vestigde de aaudaebt op zekere schandalen in Clevelaud-straat voorgevallen, en her baalde de beschuldiging dat de RegoeriDg wel laaggeplaatste personen vervolgen en straffen laat, maar die hooger op de maat schappelijke ladder staan, met name Lord Somerset, ontsnappen liet. Hij noemde daarom Lord Salisbury, den Minister van Bi uuenlandsche Za.eu en don Advocaat- Ge.ieraal schuldig aan rechtsverkrachting. Spreker zeide verder dat Sir Dightou Probyn namens deu Prins van Wales den achttienden October jl. Lord Salisbury is gaan spreken over die schandalen, waarop Lord Salisbury beloofd haf het hevel om Lord Somerset aan te houden te zullen uitstellen. Iu stede daarvan zoude Lord Salisbury de familie Somerset gewaarschuwd, en daardoor Lord Arthur's vlucht mogeljjk gemaakt hebben. Namens Lord Salisbury sprak de Advo- caat-Gei.eraal Labouchere's voorstelling omtrent het gesprek op 18 October tegen. Hfl eischte dat Labouchere zjjn zegsman zoude noemen. Laatstgenoemde bood toen aan zijn zegsman in privé te noemen, hetgeen de Advocaat-Generaal weigerde. Daarop verklaarde Labouchere Lord Salisbury niet te gelooven. Hij werd door deu voorzitter herhaaldelijk uitgeuoodigd deze woorden in te trekken, maar weigerde dit hardnekkiglijk, eindelijk werd hij voor zeven dagen als Afgevaardigde geschorst. Honderd leden stemden hier tegen. Het Hoogerhuis beeft eene wet aan - geuorneu tot bescherming vau de hazen, die op geeuerlei wijze vervolgd sullen mo gen worden gedurende den tijd tusscheu 15 Maart eu 1 Juli van elk jaar, op straffe vau eeue boete van ten hoogste éen pond steiliig. De Fransche Minister Constans heeft zjju ontslag aangevraagd, ten gevolge van persoonlijk geschil met deu Heer Tirard in den jl. Zaterdag gehouden ministerraad. De Regeering heeft de door eenige comités voorgenomen manifestatie voor de standbeelden van Cainuëns en Yasco de Gama verboden. haalde hij zijn pijp en regie-wa lucifers uit xjjn zak. Wat hem hinderde, was dat bjj de zaak niet luchtig wilde behaodelen, hij wilde vooral zjjn vriend overtuigen van zijn ernst. De lichtzinnige wjjze waarop Rudolf speelde met blazoenen en millioenen, uitzet en gelit beviel hem minder. Na eenig nadenken terwijl hjj langzaam en met veel gewicht zijn pijp had aangestoken, zeide hij: vDat is het niet. Ik denk er niet aan om een vrouw met geld te trouwen, noch eene van adel." „Wat!" riep Rudolf niet weinig verrast, //hoe heb ik het nu met je, mijn vrimd, moet men niet trouwen in zjjn stand, met een vrouw van geljjke familie en hetzelfde vermogen?" //Neen, mjjnheer, ik heb er over nagedacht; ik ben niet zooal» gij," vervolgde de Hol lander met geroerde stem, neen, spreek me daar niet van, ik heb er over nagedacht. Ik trouw niet om me te verrijken, want ik kan toch wanneer ik eenmaal getrouwd ben, al mjjn inkomsten niet verteren, wat adel betreft, daar beu ik nog veel onverschilliger voor." Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1890 | | pagina 1