1515 taxasg.
N I E W E
No. 1535.
Zondag 4 Hel 1880.
Een liefdewerk op maatschap
pelijk gebied.
Geboet.
"De manifestatie-dag.
H4HLEISCI
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het Buitenland
Afzinderljjke Nummer»
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z ATBRDAG.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
1 0,8&
1,10
1,80
0,08
AGITB MA NON AGITATE
PRIJS OER ADVERTENTIE»
Van 16 regel»30 Cents.
Elke regel meer 5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant.
Advertentiën worden uiterljjk Maandag-, Woensdag-
en Vrjjdag-avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers: KüPPERS L A U R E Y.
III. (Slot.)
Behalve de St. Giles Christian Mission
ijjn er nog andere vereeuigingeu, welke
hetzelfde doel hebben en verschillende in
richtingen bezitten, die onder den naam van
Children Homes bekend zjjn. Men treft
zulk een Home o. a. aan te Chalt Farm.
Dit geljjkt meer op eene industrieschool
dan op eene inrichting van genoemden aard.
De vereeniging vermijdt namelyk alles,
wat de kinderen aan hunne misdadeu kan
herinneren. De verpleegden in zulk een
Home leeren alle mogelyke ambachten.
De slaapvertrekken zijn hoog, licht en
vrieudeljjk; de orde in de kamers is voor
beeldig; de kost eenvoudig doch voedzaam.
Zjj, die muzikaal tulent bezitten, kunnen
lid worden van eene muziekvereeuiging;
ook voor uitspanning van onderscheiden
aard wordt in dergelyke Homes gezorgd.
Lichamelijke kastijding is verboden en zoo
als de directeur der inrichting verklaard,
onnoodig, vermits de kinderen, die de
vreugde van het familieleven uimmer gekend
hebben, er steeds naar streven om aan de
bepalingen te gehoorzamen en der inrich
ting eer aan te doen. De onderwjjzers
werken op het eergevoel der kinderen en
dat schjjnt voldoende te zjjo.
Nevens de bemoeiingen dezer inrichtin
gen staan de zorgen van dezulken, die het
beproeven de misdadigers uit gewoonte,
aan de gevangenissen te onttrekken.
Eiken Maandag- en Donderdagmorgen,
te half 9, worden de groote booswichten
uit de gevangenissen vau Holloway en
Pentonville ontslagen. Dan staan ze weer
in de wereld en vragen zich zeiven:Wat
nu?« Velen worden door oude makkers
ontvangen, bedrjjven nieuwe misdaden en
komen al zeer spoedig weder in het tucht
huis. Anderen weten niet waar zjj werk
kunnen vinden, doen er ook geen moeite
voor, omdat zjj vermoeden, dat de eene
of andere detective den werkgevers mededeelt
welke geesteskind zjj in hunne werkplaat
sen hebben opgenomen, waarop dan on-
middelijjk hun ontslag volgt. Zjj staan du3
hulpeloos, als er geen menscheuvrienden
waren, die zich hunner ontfermden. Zulk
een meuschenvriend wacht hen echter reeds
op aan de poort der gevangenis; bet is
de Heer Wheatley, die ben in naam zjjuer
vereeniging verzoekt aan een ontbjjt deel
ie nemen en hen dan uitnoodigt hem op
zjja bureau iu de Brookstreet, Holborn, te
komen bezoeken. Aan deze uituoodiging
wordt door de meeste tuchtkuisbewoners
FEUILLETON.
10.
Vervolg.)
Te vergeefs waren alle tegenwerpingen en
vooratellen van Juliana. Ik wiet het haar zoo
aan 't verstand te brengen, dat zij zelfs moest
inzien, dat mijne verzaking van 'a Graven hand
voor mij een bepaald geluk was. Denzelfden dag
nog schreef ik den Graaf een brief, waarin ik
hem mjjn woord, hoewel met bloedig harte, te
ruggaf. Het offer was gebracht. Wel is waar
maakte mjjn vader eenige bedenking tegen dezen
ommekeer, doch hij was ten slotte toch tevreden,
omdat zijne eigene belangen er niet het minst
onder leden. Zes weken later waren Willem en
Juliana gehuwd. De Graaf trok met zijne gemalin
naar het slot Wallburg. Doch zijn geluk zou
slechts éen jaar duren. Weinige dagen na uwe
geboorte stierf uwe moeder. Uws vaders leed was
onbeschrijfelijk. Bij het zien van zijne smart, kon
ik aan geene wraak meer denken. Integendeel,
wjj trachtten hem op alle mogeljjke wjjzen te
troosten, doch te rergeefs. De Graaf, die in de
dagen der smarten bjj ons «ertoefde, verklaarde
op zekeren motgen, dat hij weder vaat besloten
had naar Wallburg te vertrekken en stelde u
onder mijne bescherming. Weken, zelfs maanden
verliepen en wij hoorden niets meer van hem.
Nu overkwam mjj een nieuw ongeluk. Vader
met genoegen voldaan. Van 127,516 hun
ner namen 85,280 aan het ontbjjt deel;
24,025 vroegere booswichten kwamen in
Brockstreet, waar zij werden geholpen aan
werk en waar zij vau geld, kleereu, ge
reedschappen en levensmiddelen werden
voorzien.
Het is niet mogeljjk hier te vermelden
hoeveel personen door tusschenkomst van
de Missie werk vonden; hoogst merkwaar
dig is het echter, dat deze iederen arbeider
een schriftelijk bewijs geeft, dat zjj elke
schade zal vergoeden, die door den voor-
maligen booswicht kan ontstaan. Meu zegt,
dat zulks sinds 1878 slechts tienmaal
noodig was, hetgeen bewjjst, dat de meeste
ongelukkigen eerljjk bljjven.
De Regeering zelve zendt de ontslagen
boosdoeners naar Wheatley; ook ontvangt
hij eiken morgeu eene ljjst der ontslagen
gevangenen, waarop de straffan, die zij
vroeger hebben ondergaan, zijn vermeld.
Velen stemmen er in toe, dat het door
hen in het tuchthuis verdiende loon aau
de Missie worde uitbetaald, walk geld dau
ten beste voor de ontslagenen wordt be
steed.
In de Brookstreet vindt men een aan
tal ontslagenen, die daar arbeiden, wonen
en eten. Velen van hen vervaardigen klee-
ren en schoenen, welke de vereeniging aan
andere hulpbehoevende uitdeelt.
Behalve de reeds vermelde Homes bezit
de vereeniging nog eenige asylen voor
vrouwen zonder thuis. Het zijn tuiuen op
het land, waar bloemen worden gekweekt,
die door outslageu vrouwe]jjke gevangenen
in de straten van Londen worden verkocht;
ook bevindeu zich in alle grootere steden
van Eugelaud filialen dezer vereeniging,
waar naar het voorbeeld van de inrichting
te Londen, in kleineren omvaug wordt ge
werkt.
Wie iets naders nog omtrent de voor
schriften der Londenscbe inrichting ver
langt te weten, bezoeke vooral het llome
in Brookstreet. Vermeldenswaardig is nog,
dat de gezameuljjffe onkosten door vrjj-
willige bijdragen worden bestreden. In het
jaar 1889 bedroegen de outvangsten 214,536
de uitgaven 206,136 gulden.
Ongetwjjfeld mag een liefdewerk op so
ciaal terrein, dat op zulke uitmuutende
resultaten kan wjjzen in hooge mate wor
den geprezen. Moge het elders iu bet be
lang van vele verdwaalden en ongelukkigen
worden nagevolgd!
De groote dag der bespreking van den
werkdag van 8 uur is betrekkeljjk kalm
voorbjj gegaan. Slechts hier en daar heeft
kwam te sterven, ten gevolge van een val van
het paard. Doch mijn lijdenske k was nog niet
vol. Pas had vader de oogen gesloten of van alle
kanten kwamen de schuldeischera opdagen. Alles
werd verkocht en ten slotte behield ik voor mij
zelve nog eene kleine som. Nu kon ik het in
dit geliefkoosd oord niet langer meer uithouden.
Ik verliet Mainz en trok met u naar Burtscheid,
bjj Aken. Het geld verminderde met den dag.
Toen wendde ik mij, door den nood gedrongen,
tot uwen vader, doch al mijne brieven leid 'en
tot niets: ik kreeg geene hulp. Nu besloot ik
met het laatste geld, dat ik nog bezat, naar
Limburg te gaan; toevallig vernam ik op mijne
reis daarheen, door een hoog geplaatst beambte,
die den Graaf van Wallburg zeer goed kende,
dat deze sedert lang op reis was om van eene
zware ziekte te genezen, en dat liij op weg was
naar huis. Nu kon ik u wel tot hem gevoerd
hebben, maar een booze geest hield mij met ge
weld terug.
//Hoe", roep ik bjj mjj zeiven, //zoudt gij dien
ongevoeligen vader zijn kind teruggeven, dat
kind, voor hetwelk hij nooit dè minste zorg
koesterde, hem, die voor mjjne smeekende bede,
ter wille van zijn zoon geen oor had 1"
Doch zonden mijne of zijne brieven niet ver
loren zjjn gegaan Ik wist niet meer wat te
denken. En wat morst ik gaan beginnen? Mijne
middelen waren uitgeput en om nog langer voor
u te zorgen kon ik ook niet. Aanvankeljjk dacht
ik u in een weeshuis te plaatsen, doch dit ver
bood mjj de hoogmoed, de adeltrots. Nu ontstond
de politie handelend moeten optreden, doch
van ernstige conflicten wordt nergeus ge
wag gemaakt.
In België werden in vele plaatsen bij
eenkomsten gehouden. Te Brussel trok een
stoet van 10.000 werklieden door de stad.
Geeu enkel incident heeft er plaats gehad.
Ook in de provinciën bleef alles kalm.
Volgens berichten uit de departementen
in Frankrijk hebben overal kalme betoo
gingen plaats gehad. Alleen te Parjjt is
een geducht tumnlt ontstaan, met hst ge
volg dat de politie en da garde eene charge
hebben gemaakt, waarbij een honderdtal
personen gekwetst en een aantal onrust
stokers gearresteerd zijn.
Te Berlijn en in andere voorname steden
van Duitschlaud zijn nagenoeg alle arbeiders
aau het werk gebleven. Ook in bet bouw
vak waren metselaars en opperlieden bijua
voltallig aan het werk, terwijl van dezen
juist staking werd verwacht. In de groote
fabriek van Borsig ontbraken slechts 28
mau. Wel hadden er in vele plaatsen be-
toogingeu plaats, doch de rust werd niet
verstoord.
De eenige rustverstoring, welke uit
Oostenrijk wordt vermeld is die uit de
voorstad Favoriten (Weeuen) alwaar 200
personen waren bijeengekomen en de vau
hun werk terugkeerende arbeiders stonden
af te wachten. De aanmaning der politie
om uiteen te gaan werd door hen beant
woord met uitjouwen en het werpen vau
steenen. De inmiddels uit het Prater
terugkomende werklieden trokken dadelijk
partij voor de politie en waren haar be
hulpzaam in het arressteeren der leven
makers.
In geheel Italtë is het rustig gebleven.
Te Londen zijn verscheideue arbeiders
vergaderingen gehouden om te protesteeren
tegen het bevel tot beperking der optoch
ten. De redevoeringen waren zeer heftig.
De sprekers verklaarden, dat er den len
Mei van het volgeude jaar eene groote
demonstratie zal plaats hebben, ondanks
de stokken der politie en de bajonetten
der soldaten.
Uit Zwitserland wordt gemeld, dat er
nagenoeg overal werd gewerkt en dat de
rust nergens is gestoord.
Hier te lande ging het ook vrjj rustig
toe. Te Amsterdam begonnen wel om
streeks 7 uur zich een aantal menschen
te verzamelen in de omgeving van Plan-
dus, maar stemming en houding van die
genen, welke ter betooging oprukten, wa
ren kalm. In genoemd lokaal heeft Forluyn
over den achturigeu arbeidsdag gesprokeu.
Na hem sprak Van der Goesdie vond,
dat als men zjju ziu uiet goedschiks kreeg
er bjj mjj een vreeselijk plan ik sidder nog als
ik er aan denk. Ik bevond mij met u voor dag
en dauw reeds voor de Munsterkerk te ltoer-
mond. Ik beval u aan onder de bescherming
der H. Maagd, die zoo liefderijk op hare kin
deren nederziet, en legde |u daar te vondeling,
in de hoop dat er wel goede menschen zouden
gevonden worden, die zich uwer ontfermden.
Mjjne hoop is niet bedrogen geworden en thans
zijt gij onder de bescherming van den Aller
hoogste tot een braaf man opgewassen. Denzelf
den dag verliet ik de stad waarin ik die snoode
daad bt dreef, reisde naaralwaar ik
in een klooster by de Zusters van liefdadigheid
eene welkome ontvangst genoot en na twee jaren
werd geprofest. God! wat heb ik geleden in dien
tijd. Geen oogenblik was mjj uw beeld uit den
geest, rust en vrede waren mjj vreemd gewor
den. Ik zocht overal troost en verstrooii g, doch
nergens kon ik die vinden. DageljjVs smeekte
ik God, dat Hjj u zou beschermen en bevaren
om mjj eenmaal de gelegenheid te geven mijn
onrecht weder te herstellen. Ik vernam, dat gij
door een hooggeplaatst magistraat als kind aan
genomen waart, dat gij kort daarna Roermond
verlaten kadt, doch verder wist ik niets. Uw
vader heeft na zijne genezing al zijne goederen
verkocht en w*s insgelijks vertrokken, men zegt
naar ftalië. Meer kon ik niet vernemen en
nu brak de oorl g uit. Ik verzocht er om mij
als ziekenverpleegster op liet slagveld te laten
dienen en het werd mjj toegestaan. Aldus trof
ik u, dierbare Reinoud, na eene lange scheiding
men hem kwaadschiks moest zien te krij
gen.
Van de gelegenheid tot debat werd ge
bruik gemaakt door iemand, die niet uit
zijne woorden kon komen eu daarom maar
heenging en door een ander, die hetvsla-
venleven« van den werkman schetste, in
tegenstelling van de gelegenheid, die hem
wachtte als de regel van drieën: acht uur
werken, acht uur slapen, acht uur ont
spanning zijn deel zou geworden zijn. Het
publiek ging even rustig heen als het was
gekomen.
Te Rotterdam is de manifestatie van
vrij onschuldigen uard geweest; zij loste
zien op in het ronuveuten van het feest
nummer van Recht voor Allen en eene
publieke vergaderiug in de bekeude zaal
aan de Binnenrotte. Een paar lieden onder
het kijkend publiek, konden zich niet ver-
eeuigen, dat alles zoo rustig afliep en
wierpen daarom, ten eiude nog wat»plei-
zier« te hebben, een paar keien door de
ruiten van het lokaal. Onmiddellijk werd
orde gegeven om do straat te doen ont
ruimen. Nog langen tijd bleef het onrus
tig, herhaaldelijk moest de politie de leven
makers en nieuwsgierigen uiteenjagen,
doch verder viel er niets vermeldings-
waardigs voor.
Uit Den Haag wordt gemeld, dat piket
ten huzaren in de kazernen werden gereed
gehouden en dat de wacht op het Buitenhof
was versterkt.De troepengedeelteu behoefden
echter niet uit te rukken. Nergens iu de
stad hadden er rustverstoringen plaats.
Ook te Haarlem is de dag der mani
festatie kalm voorbij gegaan. Overal werd
de arbeid op de gewone wjjze verricht,
alleen des avonds kon men bemerken, dat
er iets bizonders aau de hand was. In de
groote zaal van Felix Favore had eene
meeting plaats door een tiental vereeni-
gingen belegd en waarin de Heer D. de
Clercq het woord voerde. Nieuws bracht
hij niet te berde, hjj wenschte eene par-
tieële proef te nemen, maar staatsdwang
keurde hjj af. Ten slotte werd de volgeude
motie aangenomen:
»De vergadering te Haarlem, samen
gekomen op 1 Mei 1890,
^overtuigd dat de wetteljjke vastgestelde
arbeidsdag van 8 unr noodzakelijk is tot
verheffing van de arbeidsklasse:
»overtuigd dat eene internationale ar
beidsdag van 8 uren beschouwd moet
worde* als een eerste stap tot ontheffing
der loonslavernjj
dringt in overeenstemming met de be
sluiten van het internationale arbeidscon-
gres, ten vorigen jare te Parijs gehouden,
aan op de invoeriug van den acht-urigen
weder aan. Bjj den eersten blik herkende ik u;
doeh httgeen er in mijn binnenste omging, is
met geene pen te beschrjjven. Ik dankte stilzwjj-
gend den Hemel, die mijn gebed zoo wondervol
had verboord. Uit de woordenwisseling met uw
stervenden kameraad vernam ik, dat hjj eens
uw vijand was geweest. Ik zag, hoe gij hem de
band der verzoening reikteten mijn hart juichte
iu de hoop, dat ook gjj mij wel zoudt willen
vergeven. Pas was uw vriend gestorven of gij
vielt in eene ijlende koorts. Zelden week ik vau
uwe sponde. Ik vernam hoe gij in uwe ijl
koorts spraakt over uwe ouders, die be
spot waren geworden. Ook vroegt gijnaar Julia,
hetgeen ik echter minder begreep, doch ik be
greep wel, dat zuIks in verband stond met uw
overleden vriend. O, boe verlangde ik naar uw
ontwaken! Eindelijk werd mijn verlangen ver
vuld en nu verhaaldet gjj mij uit eigen bewe
ging de geschiedenis van uw levens. Hoe luisterde
ik met gespannen aandacht! Hoe dikwerf wenschte
ik niet aan uwe voeten neder te vallen en u om
vergeving te sraceken. Doch uw toestand daar
door mogeljjk te verergeren dunde ik niet eu ik
besloot in 't einde u alle8 schriftelijk mede te
deelen. Ten bewijze, dat ik de waarheid spreek,
zend ik u hierbjj de bruidssieraden uwer moe
der zaliger, waarvan ik zelfs in den hoogsten
nood, niet scheiden kon. Zij zullen u ter beves
tiging van uwe afkomst, zeer vau dienst zijn.
Wordt vervolgd.)
