N 1 E U
i
No. 1574.
Zondag ?0 Augustus 1890
15de Jaargang.
Moderne jeugd.
RUITEN L 4Mb
7
U
t 0,8b
ABONEBMEHTSFBIJB
Per S maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het Buitenland 1,80
Afzonderlijke Nummer#0,08
Dit blad verschpnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z A TERDAG
BOBEAUi 3t. Janstraat Haarlem,
AGITB MA NON AGITATE
?BIJS DSB ADVBBTENTIÏIH
Van 1regel»30 Cents.
Elke regel meer 5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie k Contant.
Advertentiën worden uiterljjk Maandag-, Woensdag
en V r jj d a g-avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers-, P P E R 8 LAUREÏ.
jjJjjF"* "Wegens den feestdag van O. L. V. Hemel
vaart zal de Nieuwe Haarlem3che Courant in plaats
van Dinsdag, op Woensdag a. s. verschijnen; het
dan volgende nummer verschijnt Zaterdag 16 Au
gustus e. k.
II (Slot)
ïu geljjken zin als Rousseau spreekt ook
Kant. Deze wjjsgeer zegt o. a.; Het is on
natuurlijk dat het kind door zijn geschrei
gebiedt en dat de sterkere aan den zwak
kere gehoorzaamt. Zulk eeu verwennen,
zulk eene verkeerde wijze van opvoeden
heeft de meest nadeelige gevolgen. Eeu der
noodzakelijkste karaktertrekken van het
kind moet de gehoorzaamheid zjjn.» »Eu
(voegt Hegel daarbij) nu moet men niet
meenen, dat men het karakter alleeu door
goedheid kau vormen. Paedagogische straf
fen zjju geneesmiddelen, nu eens tegen uit
wendige dan tegen inwendige ziekten. De
wijsheid van den geneesheer bestaat echter
hoofdzakelijk in het voorschrijven van de
juiste maat der medicijnen. Leugen, leed
vermaak, ruwheid des harten eischen zware
straffen, ernstige vermaningen. Vader, moe
der en onderwijzers zijn bij de opvoeding
de plaatsvervangers van God, daarom moet
de straf van dien aard zjjn, dat het kin
derlijk hart niet totaal gebroken wordt,
maar zoo, dat het geschokte gemoed zich
wederom kan herstellen.»
Deze uitspraken van wijze, zeer ervaren
mannen bewijzen iu voldoende mate, hoe
noodzakelijk de eerste strengheid bjj de
opvoeding is. Eene liefde, die de feilen, de
gebreken, de ontstuimigheid, de brutali
teit, het verzet der kinderen tegen de god
delijke en menschelpke orde niet ziet, is
geene liefde, of hoogstens eene apenliefde
die volkomen past bij de moderne afstam
mingsleer van den mensch, niet echter bij
de woorden der H. Schrift: »Wjj zjjn van
goddeljjk geslacht.»
In tegenspraak met de beginselen van
zoovele ouders, die aan de luimen van het
kind steeds toegeven, nimmer de gering
ste straf toepassen, vermanen de Gewijde
Bladen op vele plaatsen, den trots van het
kind vroegtijdig te brekeD, al zou het ook
niet dan door de roede kunnen geschieden.
»De knaap, die in alles zjjn wil gelaten
wordt, zal schande brengen over zjjne
moeder.» Hoe kan de knaap een hoog be
grip van de ouderlijke waardigheid ver
kregen wanneer de ouders te allen tjjde
auu zjjne luimen toegeven? Wien zal bjj
later gehoorzamen wanneer bjj niet ge
hoorzaam is aan zjjne ouders. Kan een
kind niet door zachtheid worden geleid,
dan moet strengheid voor zachtheid plaats
maken. Spaar de tuchtroede niet, slaat
gjj het kind met de roede, het zal er niet
van sterven en gjj zult zijne ziel van de
hel redden.» (Spr. 23. 13. 14.)
Men kan niet ontkennen, dat in onze
dagen op zoo vele ouders de spreuk
past: »Wie de roede spaart, haat zjjn
FEUILLETON.
Een getruffeerde Franschman.
Zal u gediend rijn van truffels, dokterp
Neen, dank u, antwoordde dokter Paterson
met een gebaar van ongeveinsde walging het
hoofd afwendende: //Ik heb in de laatste vjjftien
jaren geene truffels geproefd.
Maar u heeft er toch dol veel van gehou
den, dokter; dat herinner ik mij nog best.
Dat is zoo, maar ik kan ze Diet meer
ruiken of zien sedert ik zelf getruffeerd ben ge
weest.
Eene ongeloo.ige uitdrukking van komische
verbazing teekende zich op aller trekken.
Het is eene treurige geschiedenis, ging de
dokter voort, „maar als u lust heeft haar te
hooren, wil ik gaarne aan uw verlangen voldoen.//
Na eenige oogenblikken van stilzwjjgeD, waarin
hij allerlei pijnlijke herinneringen in zijn geheu
gen terug scheen te roepen, begon dokter Pa
terson:
zoon.« Het gevolg daarvan is: minachting
van liet ouderljjk gezag, trots en verhar
ding in feilen en slechte gewoonten. Zulke
ouders moeten wel overwegen, dat zij niet
alleen de schuld dragen van huu eigen
verdriet eu kommer, maar ook medeplichtig
zijn aan do zonden hunner kinderen, want
het kwade wordt met recht toegeschreven
aau hem, dia het kou en moest voorkomen,
maar die verzuimde het te verhinderen.
Mochten zwakke eu trage ouders toch
dikwerf overwegen, dat zij van hunne kin
dereu, wanneer zij de gebreken bestraffen,
eeuwigen dank maar ook eeuwigen vloek
verdienen, indien zij de feilen der kinde
ren niet bestraffen eu daardoor zich schul
dig maken aan het eeuwig verderf van
hen, die aan hunne zorgen waren toever
trouwd.
Waar de wetten verbieden, dat de
zich tegen alle orde en gezag weerstrevende
knaap getuchtigd wordt, waar men den
onderwjjzer verklaagt omdat hij een hals-
starrigeD,ongehoorzamen en brutalen knaap
pjjn heeft veroorzaakt, daar is het duide-
ljjk, dat men de tucht niet noodzakelijk
acht. Zal het den moedwil van den knaap
uit versterken, wanneer bjj weet, dat de
onderwjjzer buiten de school geene rechten op
hem heeft, wanneer hjj het bewustzjjn be
zit, dat hjj buiten de school doen kan wat
hij wil?
Ouders en voogden zouden in zoovele
opzichten een krachtige steun voor den
onderwjjzer zjju, wanneer zjj bjj de opvoe
ding met dezen samenwerkten, wanneer
zjj hunne kinderen eerbied en ontzag in
boezemden jegens den onderwjjzer en diens
arbeid en zorgen beloonden door een doel
treffend samenwerken in de vorming vau
het jeugdige hart. Wij schrjjven geene
lofrede op de lichamelijke straffen, maar
wjj gispen in hooge mate de laxe tucht,
de verkeerde toepassing van het hurnaui-
teitsbeginsel omdat deze schuld draagt
aan het zedeljjk bederf der jeugd; wij
veroordeelen de grenzenlooze genotzucht
vaa ouzen tjjd, die men bjj de jeugd aan
kweekt, waarmede de kinderen worden be
smet omdat het voorbeeld van de ouders
de machtigste opvoedende kracht is. Wij
wijzen hier op de tallooze gelegenheden,
die onze genotzuchtige tjjd aaubiedt, waar
kinderen alles te zien en te hooren krijgen,
alleen datgene niet wat voor hunne oogen
en ooren past. En ten hoogste veroordee
len wjj het zich steeds meer en meer uit
breidende materialisme, 't welk aan de
jeugd leert het Goddeljjke te loochenen
eu met het Christelijke den spot te drjjven.
Het is eene natuurljjke en eene ethische
waarheid: Wat de mensch zaait, dat zal hij
oogsten.
Te Luik werd 1.1. Zondag door den Minis
ter van Binnenlandsche Zaken, den Heer
De Voider, het archaeologisch en geschied-
Het is u allen bekend, dat ik jaren lang
als icheepsdokter heb gevaren. Ik heb ver
scheidene keeren de reis om de wereld gemaakt
en allerlei vreemde en vreeselijke avonturen on
dervonden. In het jaar 1872 beleefde ik echter
het meest tragische van alle. Ik scheepte mij
toen der tijd in aan boord van het nieuwe fregat
de „Lessive" met bestemming naar de Stille
Zuidzee, waar het een kruistocht zou houden.
Over het algemeen hadden wij eene prachtige
reis. Het weer bleef voortdurend goed en de wind
gunstig; wjj hadden geen enkelen patiënt aan
bourd, vandaar dat ik niets te doen bad, dan
met mijn ziel onder den arm over het dek rond
te loopen eene bezigheid, die mij gruwelijk
verveelde. De eentonigheid was bijna ondragelijk
en werd alleen door onze dagelijksche bijeen
komst aan de kajui'stafel nog eemgszins ge
broken.
Ik was er altijd op uit het diner zoo lang
mogeljjk te rekken; eerstens om den tijd te dooden
en tweedens om het genot van den maaltijd zelf,
want onze kok was bepaald een genie in zijn
vak. Hij had eene bizondere gave van champignon
saus te maken, zooals ik voor noch na dien tjjd ooit
kundig Cougres der Federation des Sociétés
d'/ristoire et d'archéologie de Belgique ge
opend, waaraan geleerden uit alle landen
deelnamen. Nederland werd daar o. a. ver
tegenwoordigd door den Heer J09. Habets,
archivaris te Maastricht, aan wien de eer
te beurt viel tot mede-Yoorzitter iu de 3e
afdeeling archaeologiete worden benoemd.
Het Congres werd Donderdag gesloten.
Da Belgische Regceringsbladau bevat
ten het volgende en!re-fillets:
Gedurende zijn al te kort verblijf in
België heeft de Duitsche Keizer allen, die
iu zijne nabijheid kwamen, door zijne fijne
vormeu en hartelijkheid ten zeerste voor
zich ingenomen. Vrede is het wat da Kei
zer wensebt, vrede is het wat hij wil, eu
hij houdt zich overtuigd, dat de vrede wer
kelijk verzekerd is door de eerbiediging
vau ieders rechten. Dat juist is volgens
hem de taak der Vorsten.» Da Bel
gische Regeeriug wilde eerst dat de bladen
hoegenaamd niets over de gesprekken en
den persoon des Keizers zouden mededee-
len; maar op formeel verlangen van den
Keizer-zelven moesten zijne denkbeelden
omtrent den vrede worden openbaar ge
maakt en werd dus bet entre-fillets aan de
bladen gezonden.
De Pruisische Minister Bötticher zal
heden (Zaterdag)-avoud met een oorlogs
schip op Helgoland aankomen, om het ei
land als Duitsck bezit over te nemen van
den Engelschen Gouverneur.
De Keizer wordt daar op aanstaanden
Zondag verwacht. Eene Commissie uit de
ingezetenen neemt, na overleg met Ge-
heimratli Wermuth, maatregelen tot eene
waardige ontvangst. Bjj de landingsbrug
worden tribunes opgericht, de trappen en
de Queeustreet worden met palmen ver
sierd.
Eene atgemeene werkstaking der
spoorwegambtenaren, der mijnwerkers eu
der arbeiders in de dokkeu is te Cardiff
en in het geheele zuiden van Wales uit
gebroken. De spoorwegdienst is gestaakt;
de postdienst geschiedt per koerier te paard.
Bij den maaltijd in het Mansion
House zeide Salisbury, dat Europa thans
geheel aan den vrede toebehoort. Op schert
senden toon sprak bij over de mogendheden,
die Afrika onder elkander verdeelen, maar
tevens wees hij op de voordeelen van deze
handelwijze, door welke de aanleiding tot
gevaarlijke geschillen wordt uit den weg
geruimd. Ten opzichte van het Egyptische
vraagstuk zeide hij dat er groote vooruit
gang bewerksfelligd is [door 'het ernstige
en verstandige ^ugelscbe bestuur, doch
dat Engeland Egypte niet mag ontruimen
ten einde niet het werk, dat het plechtig
aanvaard heeft, weder in gevaar te bren-
gen.
In eene correspondentie aan den
Manchester Courier wordt op nieuw ge
tuigd, dat Z. H. Paus Leo innig bedroefd
is over de anti-cbristeljjke politiek van de
Italiaansche Regeeriug, die alle vrome
heb geproefd eene zachte, kruidige, voortref
felijke saus. Hjj liet zich dan ook op zjjne alge
meen geroemde kunde in dat op opzicht niet
weinig voorstaan en onthaalde ons op zijne sausen,
zoo dikwijls hjj er kans toe zag. Met eene door
hem bereide saus kon men eene taaie, van ouder
dom gestorven kip eten en denken dat het een
malsch piepkuiken was.
De dokter hield even stil en smakte met de
lippen bij de herdenking der vroeger genoten
heerlijkheden.
Ik eindigde met op een zeer vriendschap-
pelijken voet met dezen begaafden kok te geraken,
vervolgde hij. Hjj heette Amedée en had eene
opvoeding genoten ver boven zijn stand. Dikwjjls
hielden wjj lange gesprekken over onze reizen
en wat wij zoo al hadden bijgewoond, over zijne
kunst, waar bij letterlijk in opging en over
allerlei onderwerpen meer, waarbij het rnjj opviel,
dat onze opinies op verschillende punten merk
waardig met elkander overeenstemden. Dinan-
ciëele ondergang zijner familie scheen de reden
te zijn, waardoor hjj tot den lagen rang van
scheepskok wa3 gedaald.
Nu gebeurde het dat de Lessive op zekeren
stichtingen opgeheven en hare kapitaleu
vervreemd heeft. Dientengevolge zullen te
Rome acht eu t.viatig kerken gesloten en
weldra in cafés, theaters, enz. veranderd
of gesloopt worden. De kerk van de Piëta,
die sedert eeuwen aan eene vrome stich
ting, eeu soort gilde behoorde, is door eene
Duitsche maatschappij aangekocht en zal
weldra tot een groot bierhuis worden ver
bouwd, tsrwjjl eene anlere kerk, waaraan
vele dierbare herinneringen aangaande
Michel Angelo en meer voorname personen
uit de Italiaansche geschiedenis verhouden
zjjD,iu een schouwburg wordt omgeschapen.
Binnen weinige jaren zal Rome al zijne
historische monumenten hebben verloren.
Als meu zoo voortgaat, zegt dezelfde cor-
respoudout, zal de Sint Pieter binnenkort
in een spoorwegstation en da Sint Jan
van Latheranea in een concertzaal ver-
auderd zijn. De moderne Vandalen houden
werkelijk schandelijk huis. Men vraagt zich
af, of de vreemdelingen het op den duur
wel de moeite waard zullen achten Rome
te komen zien.
Als een bewijs van don achteruit
gang en den fiuanciëelen nood in het
koninkrijk Italië kan dienen, dat de statis
tiek over de maanden Maart 'en April
alleen te Rome driehonderd-een-en-veer
tig groote faillissementen aangeeft.
In een schrjjven uit St. Petersburg
aan de Pol. Corr. wordt gemeld, dat de
Russische Regeering steeds voortgaat met
het iu toepassing brengen van haar plan
om, hoofdzakeljjk op grond van redenen
van strategischen aard, langzamerhand het
geheele spoorwegnet in hauden vau den
Staat te doen overgaan. Van de ongeveer
20,000 werst spoorweg, welke Rusland in
het geheel bezit, is tot dusver reeds 9000
werst door den Staat genaast, en binnen
kort zal worden overgegaan tot het naas
ten van verschillende andere ljjnen, ter
gezamenlijke lengte van ongeveer 4000
werst.
Te St. Petersburg is de wet afge
kondigd,waarbij vanStaatswege eeu millioen
roebel beschikbaar wordt gesteld voor het
bouwen van graaumagazjjnen langs den
Charkow-Nikolajew-spoorweg en van een
graanelevator te Nikolajew.
Den lsten dezer maand is te Yeddah
de cholera uitgebroken. De dageljjksche
sterfte beloopt thans 100.
Uit Buenos Ayres verneemt men,
dat Cel man zjjn ontslag heeft gevraagd eu
verkregen. Pellegrini werd hierop tot Pre
sident gekozen en zijne benoeming heeft
een zeer guustigen indruk gemaakt.
De verkiezing van Pellegrini werd met
groote vreugde door het publiek begroet.
De algemeeue stemming is vreedzaam, en
de flaanciëele toestand is verbeterd. De
President heeft den staat van beleg op
geheven eu de vrjjheid der drukpers ge
proclameerd. Vicence Lopez is benoemd
tot Minister van Financiën.
Uit Durban wordt gemeld, dat de
warmen Augustusavond de ankers liet vallen
voor een prachtig groen eiland tot heden
onbekend, want het komt op geen enkele kaart
voor. Nauwelijks waren de zeilen geborgen of
Amedée, die den kapitein met eenige verscke
vrachten wilde verrassen, zeide mjj, dat hjj voor
nemens was met de kleine sloep, die wjj onze
zoetwater pakket noemden, aan den wal te gaan
en vroeg of ik lust had hem te vergezellen. Dat
was een kolfje naar mjjn hand; gretig nam ik
zijne uitnoodiging aan, zonder iemand aan boord
te waarschuwen stapten wjj in de boot en hadden
spoedig de kust bereikt. Een uur later waren
wjj gevangen, te midden vau een troep afsehu-
weljjk beschilderde en getntoueerde wilden en
terwijl zjj ons naar het binnenste van het eiland
medesletirden, konden wij uit de verte het
folterend schouwspel aanstaren van dc Lessive,
die hare ankers lichtte en hare reis voortzette.
Hier hield Dr. Paterson stil en verzwolg een
glas champagne, als om de pijnlijke herinnering,
die hem dreigde te overmannen, daarmede terug
te dryven.
Wordt vervolgd
