NIEUWE m. i6io Vrijdag 7 November 1800 15de Jaargang. ZwijgenZwijgen Merkwaardige getuigenissen. B uiT E N L A N D. FEUILLETON. Een morgenwandeling van Napoleon. Slot volgt.) Mil ABONNEMENTSPRIJS Pei 3 maanden voor Haarlem0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10 Voor het buitenland 1,80 Afzonderlijke nummers0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG. BÏÏEKAIT: St. Janstraat Haarlem. 3ETNA1N XIENDR ÏT AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Yan 16 regels30 Cents. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentie n worden uiterlijk Maandag-, Woensdag en V r ij d a g-a vond voor 6 uur ingewacht. Uiige v er s KüPPERS LAUSEï. Geeu enkel katholiek blad zou op het oogenblik gaarne den naam hebben, dat het voor persoonlijken dienstplicht gestemd is. Alle willeu zelfs voor besliste tegenstanders doorgaan. Maar daarbp doet zich een zon derling verschijnsel voor. Wij zijn besliste tegenstanders®, heet het; maar maar en dan wordt elk middel ter voor koming van persoonlijken dienstplicht afge keurd, liefst op spottender: toon. Besliste tegenstanders, voor wie rustig toezien® het eenig bruikbare wapen is, wp begrijpen van zulk eeue beslistheid niets. Wjj staan er voor stil, dat sommigen er maar op bedacht zijn, om op alle mogelijke, en niet altjjd even edele wpze aan katho lieke bladen en vereenigingeu het stilzwij gen op te leggen. Wat moet dat toch? Zij beklagen zich over sommige insinuaties te gen hen gericht. Maar geeft hun eigene handelwjjze niet aanleiding om te denken, dat er wat achter schuilt? Is het zoo onna tuurlijk, dat men zich aan gissingen waagt om zulk eene houding te verklaren? Daar moet altjjd maar gesust worden. Toen voor bijna twee jaar de bekende agita tie in de katholieke pers ontstaan was, klonk de vermaning, bijna het cotnmaudo: zwjjgen, minstens tot na het verschenen van het Rapport der Defensie-Commissie! Het Rapport, dat in zijne eischen met niets rekening hield dan met het grofste milita risme, liet de pers tamelpk koud. Het docu ment veroordeelde zichzelf door zijne grof heid. Maar de Minister van Oorlog ontziet zich niet eene wet te stellen geheel in den geest van dat Rapport. Nu meenen de tegenstan ders te mogen spreken. Zwijgen! Zwjj gen! Tot wanneer? Totdat wij er onder door zjjn en ons de schandelijkste lasten zjjn opgelegd? Of moeten wjj misschien dan nog de hand komen kussen, die ons gegee- seld heeft? Laat alles over aan de katholieke afge vaardigden: zij zijn op de hoogte van de zaken. Dan kan de pers met al haar oordeelvellingen en al hare adviezen wel thuis blijveD. Zij kennen nw wenschen en zullen ze trachten te vervullen. Maar het heele land moet onze wenschen kennen en moet weten, dat het ons met die wenschen hoogst ernstig gemeend is. Waar het eene zoo diep ingrjjpende quaestie geldt als de persoon lijke dienstplicht, daar is spreken een plicht, en daar is het zaak zijne stem zoo luid mogeljjk te doen hooren. Het is wel wat kinderachtig om het Ie doen voorkomen, dat wij onze afgevaar digden niet meer vertrouwen. Dat is Der- geus gezegd bij alles wat er over deze quaestie geschreven en gesproken is. Geen enkele onzer afgevaardigden zal dat ook uit de agita tie opmaken. En die beteekenis is volstrekt niet te hechten aan het feit, dat dagbla den en vereenigingen hunne meening over 1) Ingezonden. (Vervolg.) Duroc haalde zijn kostbaar horloge uit zijn zak te voorschijn en bood dat den knecht als pand aan, maar deze weigerde beslist, het aan te ne men. Zoodra de Keizer en Duroc goed en wel op straat waren, verhaalde laatstgenoemde uitvoerig al het voorgevallene, Napoleon moest er harteljjk om lachen en weidde met lof uit over de rid derlijkheid van den kellner, die hem zoo ver trouwde, zonder hen te kennen. Hjj is stellig een Parijzenaar,// zeide de Keizer, //daar zou ik wel ik weet niet wat onder durven verwedden.'' Onder vrooljjk gepraat en gelach bereikten de Keizer en Duroc de Passage des Panoramas, in eene zaak uiteD, al doen zij het ook met hevighei Maar in die hevigheid, daar zit het hem. Daar mag wel gesproken worden, mits het met bezadigdheid geschiede. Wacht u voor alles wat zweeut naar agitatie. Jammer, dat bg sommige organen geen enkel mid del om tot een gewenscht resultaat te ge raken genade vindt; dat nagenoeg elke scher pe afkeuring der hateiyke wet mat spot gereleveerd wordt; dat alleen die beste dingen voor bezadigd mogen gelden, die, wp zeggen niet van twpfelachtig allooi zpu, maar dan toch met de noodige fluweelen doeken zijn omwonden. Zwijgen? Neen, spreken! en zoo dat het klinkt! Bravo, Koord-Brabauters! Onze Minister van Oorlog wp getui gen hier uitdrukkelijk, dat wp zpn eatholi- cisme in de verste verte niet verdenken; an ders wordt ons maar voor de voeten geworpen, dat wp hem als »ketter in het geloof® be handelen; onze Minister van Oorlog heeft zich afgescheiden van de katholieke staats partij; heeft wetend, wat hp deed hoe zou hp het niet weten? zpne eigene party een kaakslag gegeven; wil het volk een last oplegg«u, die naar onze innigste overtui ging een ramp is voor het vaderland; gaat daarbp te werk, alsof hp van onze grieven nog niets vernomen heeft, alsof wp inder daad heel gedwee aan het commando van zwpgen gehoorzaamd hadden. Eu nu zou het aan zpne eigenlpke partijgeuooten niet vrp staau, om openlpk als hunue meening te kennen te geven, dat met zulk eau Mi- Dister verdere samenwerking onmogelpk is? Waar gaat dat. heen? Ja, maar voorzichtig! Voorzichtig! het zou verbittering wekken. Zou het dan nog erger worden? Onze verbitterdste vy- auden zouden ons nauwelpks grover behan delen. De Katholieken mogen veilig aangemaand worden tot eenheid: deze is zeker hoog noo- dig; als zij maar niet bestaat in eenparig zwpgen en rustig toezien.® Wp zullen onze stem niet zoo maar laten smoren. P. D. II. (Slot.) Nog drie Protestantsehe oordeelvellingen hebben we als hoogst belaugrjjke bpdragen mede te deelen. Zp werden vermeld door de Volkscourant van Baltimore, van deD 6 Februari 1875. De Protestant Generaal Carleton ver klaarde als Commissaris het volgende: »Voor zoo ver mpue waarnemingen zich uitstrekken, zijn het de Katholieke Missio narissen, die het beste en met het meeste succes de waarheden van het Christendom leeren en verspreiden. Ik wil geen oordeel vellen over het eene of andere geloof, maar ik houd mjj aan de feiten en wat ik heb gezien en ondervonden. Ware het aan mp overgelaten, dan zou ik slechts Katholieken als ouderwijzers, onderwpzeressen en Gees- telpken bp de wilde en beschaafde Indianen die dagen de rijkste en prachtigste van geheel Parijs. Een der winkels trok in t bizonder Na poleon's aandacht. Een paar prachtige vazen prijkten daar te midden van talloos vele kunst voorwerpen. Napoleon liet Duroc buiten even wachten en trad den winkel binnen om naar den prjjs dier vazen te vragen. Hij keek rechts en links, maar zag niemand anders dan een dienstmeisje, dat den winkel aanstofte. Het meisje ging bedaard met haar werk voort, zonder op den keizer te letten, tot deze eindeljjk ongeduldig uitriep: Is er hier dan niemand, die mij te woord kan staan? Wat beteekent het toch, dat iedereen zoo lang in bed blijft liggen! Wil u wat koopen vroeg het meisje brom merig. Natuurlijk! luidde het antwoord. ;/Eoep madame." Eenige oogenblikken daarna verscheen de winkelierster, die bljjkbaar in groote haast een ochtendjapon had aangeschoten, want ze maakte nog een paar knoopen dicht. Madame, wat vraagt u voor deze vazen Wil u die koopen, mijnheer benoemen. Wil men in den beginue, nog voordat de Indianen ietwat beschaafd zijn, alle geloofsbelijdenissen toelaten, dan vrees ik, dat de Methodistische predikanten de hoofden dezer onontwikkelde natuurmen- scheu zoo zullen verwarren en er onzeker heid en twpfel in aanbrengen, dat zp aan hun oud heidensch geloof, tegenover de vele (verschillende) wegen ten heil, die hun ge toond worden, de voorkeur zullen geven. De Methodisten zpu namelijk in Amerika in niet minder dan dertien soorten verdeeld. Eene getuigenis van Generaal Alfred Sully komt met het vermelde van Generaal Carleton volmaakt overeen. Sally releveert vooral de go Isdienstige oprechtheid en be- lauglooze offervaardigheid der Katholieken en zegt o. a. Men zou goed doen deze Mis siën aan Katholieke Priesters over ta dra gen en aan de Katholieken den voorrang boven alle audere secten te geven.» Eveu- eens oordeelde een derde Opperoffieier. Een Protestuntseh agent verklaarde, ter wijl hij zich op eens vroegere oordeeiing beriep: »Ik geloof, dat alleen de Missiona rissen der Katholieke Kerk voldoenden pver, geduld en volharding bezitten om den door de Regeering genomen maatregel tot be schaving der Indianen uit te voeren. Wenden wij den blik van het verre Wes ten der wereld naar het verre Oosten, dan vernemen wp wederom de heerlpkste ge tuigenissen van Protestanten over den ar beid der Katholieke Kerk. In het verslag van de derde vergadering der vereeniging van Protestantsehe zeude- liugen te Batavia in het jaar 1883 staat te lezen: »Het is niet te loochenen, Rome maakt in Indië onrustwekkeude vorderin gen. Vast aaneengesloten, gelijk de Mace donische phalanx, dringeu de Katholieken voorwaarts en behalen overwinning op over winning* Als Kerk maakt de Roorusche Kerk een gunstigeren indruk op het gemoed der inboorlingen, dan elk ander kerkelpk genootschap Zij heeft slechts eene be- lpdenis; hare Priesters weerspreken zich niet in het openbaar. In hare inrichting ia zp machtiger dan de onze. De onbaat zuchtigheid der Roomsche Priesters is waar lijk bewonderenswaard; het traktement, dat de Regeering hun uitbetaalt, wordt broe- derlpk gedeeld. Hunne scholen zpn in meer dan in een opzicht uitmuntend; iedereen waardeert ze. En menig Protestant schrikt er niet voor terug aan zijne kinderen eene kloosterljjke opvoeding te geven. De Liefde zusters der Katholieke Scholen geven de aan haar toevertrouwde meisjes eene uit stekende opvoeding en zelden vindt men eene harer scholieren, die niet met de groot ste liefde van deze Zusters spreekt. De ij ver waarmede de Roomsche Priesters de hospi talen en gevangenissen bezoeken, verdient allen lof. Uit bet leger gaat slechts éene stem op over buune hartelijkheid en offer vaardigheid. De Priesters zpn steeds vol moed en overtuiging. Daaraan hebben zp dan ook het gunstige oordeel van het pu bliek en van de Regeering te danken. Een jaar later (1889) dus iu het vorige Waarschijnlijk wel! "Vierduizen franks, geen centime minder. Vierduizend franks! herhaalde Napoleon, //dat is ontzettend duur, in allen gevalle veel te duur voor mjj Hij tikte even aan zijn hoed en liep reeds op de deur toe, toen de winkelierster in den weg trad en verontwaardigd uitriep: Duur? Hoe kan u dat zeggen? Ze kosten mij zelf vijfduizend franks ik vroeg u maar vierduizend, omdat ik liever met verlies verkoop, dan dat ik met die vazen blijf zitten en zoodoende van honger zou sterven, t Is tegenwoordig zoo bitter slap in den handel met dien ellendigen oorlog we hooren van niets anders dan van oorlog. Iedereen klaagt steen en been. De win keliers worden geruïneerd en toch moeten we hooge belastingen opbrengen, of we die kunnen betalen of niet. In den beginne had de Keizer haar kalm aan gehoord, maar langzamerhand werd hij bleek van drift en begonnen zijne oogen van toorn te fon kelen. Hij kruiste zijn armen over zijne borst en jaar, richtte de toenmalige Minister van Koloniën, de Heer Kencheaius, den 14 Juni een schip ven aan de Synode met het doel het Profestantisme in de Oost-Indische Ko loniën te releveeren. Daarbp vestigde hp de aandacht op den achteruitgang yan het Protestantisme maar wees hp ook op de Katholieke Kerk, welke door hare voor treffelijke inrichting en niet minder door de voortreffelijke en bewonderenswaardige of fervaardigheid, werkzaamheid en zelfver loochening harer dienaren en dienaressen, hooge achting inboezemt en steeds groo teren invloed verkrpgt. Ook in Australië is de groote bloei der Katholieke Kerk een sterk bewps van hare werkzaamheid, evenals iu Engelsch Indië, waar in een diocees het aantal bekeerlin gen in een jaar van 15,000 tot 45,000 klom. En al deze verblpdende resultaten ziju van nog meer gewicht wanneer men be denkt hoe gering de geldmiddelen der Ka tholieke Missiën zpn in vergelpkiug van de kolossale middelen der niet-katholieke. Hoe laf en ellendig klinken, tegenover zulke feiten eu getuigenissen, de boosaardige be schimpingen tegen de Katholieke Kerk. Maar al dat geschreeuw baat niets! De menschheid weet toch, dat het de Roomsche Kerk is, die de beschaving brengt aan de wilde volken en men zal ten siotte het geheim ontdekken waardoor zulke uitmun tende resultaten worden verkregen. Dit »ge- heim» bestaat in de Katholieke geloofseen- heid, in het Pausdom met zpne kerkeljjke hiërarchie en in den drievoudigen Evan- gelischen raad: kuischheid, armoede en ge hoorzaamheid. De andersdenkenden mogen millioeuen, ja milliardeu voor het Missie werk opofferen, deze zpn slechts dood erts tegen de schatten der Katholieke Kerk; de te gen haar gerichte strijd kau overigens slechts een dwergachtige, een betreurenswaardige zijn. De zitting der Luxemburgsche Kamer werd jl. Dinsdag geopend. De Minister van Staat las eene boodschap van den Hertog voor, waarin gezegd wordt dat de opening plaats heeft door den vertegenwoordiger van den Koning-Groothertog, tengevolge van diens gezondheidstoestand, welke volgens de verklaringen der geneesheereu den Groot hertog buiten staat stelt zich met 's lands zaken bezig te houden. Dientengevolge is door de Staieu-Generaal den 28sten October jl. een regentschap ingesteld. Deze gebeur tenissen leggen u en mp moeilpke plich ten op. Ik hecht er zooveel te meer aan, die, welke mp ten deel vallen te vervullen, dewpl daarvan afhangt de aauvang onzer gemeenschappelpke werkzaamheden, willen de ik mp onderwerpen aan de wetten van het groothertogdom en van het huis van Nassau, overeenkomstig het advies van den Raad van State en de Regeering, onder ver band van den door de grondwet voorge schreven eed. De Kamer gelieve de door de vroeg op gebiedenden toon aan de vrouw, of zjj een man had. De vrouw ontstelde eenigszins over het drei gend uiterlijk van den man, die voor haar stond, en antwoordde: Ja, ik heb een man, maar hij is heel in de vroegte al uitgegaan, om te probeeren, of hjj ook een paar rekeningen kon innen. Het is een heele toer, om tegenwoordig geld in handen te krijgen iedereen is even arm. Maar wat heeft u met mijn man noodig? Ik ben even goed op de hoogte van alles als hjj. Goed, madame, heel goed 1 Ik wilde aan nw man zeggen, dat ik misschien die vazen zal koopen ik moet er nog eens over denken. Dit zeggende stapte hij driftig den winkel uit. Dat is een vreeselijk bijdehande vrouw, zeide de Keizer tot Duroc, „wat behoeft zij zich met politiek te bemoeien Aan zoo iets moet een einde komen; baar man zal er voor boeten, want het is natuurlijk zijne schuld; hjj heeft haar niet ge noeg gedresseerd."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1890 | | pagina 1