Vrijdag 28 November 1890
15de Jaargang.
No, 1019
it ij 11 tUA
FEÜ ILL ET O N.
Een Les.
De Rijksbegroot.ing voor het volgende
jaar bevestigt, dat het Duitsche vice-con-
sulaat te Rotterdam weder veranderd wordt
in een consulaat, met 16,500 M. salaris.
In de Engelsche troonrede wordt ge
zegd dat in de betrekking tot andere mo-
geudheden sedert de vorige parlementszit-
ting goeue verandering is gekomen. De waar
borgen voor het behoud van den vrede in
Europa acht de Koningin verzekerd. Met
Italië zijn onderhandelingen geopend, waar
door het onder Eugelschen invloed staande
geb'el in Noordoostelijk Afrika gescheiden
zal worden van het tot Abyssinië behoo-
rende gebied. Voorts wordt de met Portu
gal overeengekomen modus vivendi aange
kondigd, eu de hoop uitgesproken dat met
opzicht tot de visscherjj op New-Found-
laud eene regeling getroffen zal worden, die
alle partijen zal bevredigen. De mislukking
van den aardappeloogst dreigt in de wes
telijke graafschappen van Ierland eene
schaarschte van voedingsmiddelen te ver
oorzaken welke door van regeeringswege te
nemen maatregelen zooveel mogelijk zal
gelenigd worden. Een wetsontwerp wordt
aangekondigd tot verbetering van het ge
westelijk bestuur in sommige Iersche graaf
schappen.
In het Hoogerhuis uitte Granville
zijne voldoening over de overeenstemming
tusseheo de Regeeringen teu opzichte van
bet behoud des vredes. Hij betreurde het
aauuemen der Mc. Kinley-wet in de Ver-
eenigde Staten.
Salisbury betreurde de in Afrika gepleegde
schandalen, doch verklaarde dat het Gou
vernement zich uiet verplichten kon tot het
beschermen van leven en eigendom iu Afri
ka. Er zal eeu onderzoek worden inge
steld.
Eene indrukwekkende lijkdienst ter
eere van Z. M. Koning Willem III zal te
Londen worden gehouden. Tot bijwoning
daarvau zijn o. a. de vreemde Gezanten, de
Lord-Mayor en de Sheriffs van Londen
uitgenoodigd. De schilder Hubert Vos zal
van het tafereel eene schets maken.
Parnell zou gisteren in eene verga
dering van Iersche parlementsleden zijne
aftreding als partij-leider aankondigen.
Volgens eeu Eogelsch blad zon de
oorziekte, waaraan Keizer Wilhelm sinds
jaren [lij It, een dreigend karakter aanne
men, zoodat men voor kanker vreest. De
Duitsche bladen spreken echter niet daar
van, zegt het blad, omdat dit ais hoog
verraad* of Grober Lnfug zou beschouwd
worden.
Eeu wetsontwerp, waarbij bepaald
zal worden welke soort boeken in de spoor
wegstations verkocht mogen worden, zal bij
de Fransche Kamers worden ingediend.
Generaal Boulanger is te Jersey terug
gekeerd.
Ook Jeneraal d'Andlau, die tijdens de zaak
Calfarel tot vijf jaten gevangenisstraf ver
van de geheimen van het mensclielijk hart.
/Cecile verveelt zich en betreurt Parijs, zeide
zij Ik had wel voorzien, dat het zoo zou gaan;
maar het kwaad is nog al zoo erg niet, want het
zal spoedig veranderen. Er zal weldra een einde
komen aan haar ballingschap. Arme kleine, hoe
verlang ik haar te zien! Wat duurt het lang voor
het Kerstmis wordt!"
Mijnheer en Mevrouw do Vernes zouden na de
Kerstdagen hun buitengoed verlaten om zich in
de stad te vestigen Volgens Engelsche gewoonte
hadden zij eei ige vrienden uitgei oodigd om het
Kerstfeest op hun kasteel te komen vieren. De
goede suikertante behoord.e natuurlijk onder de
genooodigden en men was o vereengekomen.dat men
te samen naar Parijs zou terugkeeren.
Aan alles komteeu eind.e, zegt het spreekwoord,
en zoo wij Mevrouw de Eaventine thans alleen in
haar boudoir aantrefien, dan is het, omdat zij
toebereidselen maakt voor het vertrek en haar
schatten achter slot bergt. Heden zelfs zal zij
haar ge'iefde Cecile ontmoeten, zij heeft zoolang
van Kerstmis gezongen tot eindelijk Kerstmis
gekomen is, evengoed Ms men van Paschen spreekt
tot Paschen komt.
Wordt vervolgd.)
genen aardsehen Vorst eene gunst of aal
moes vtagen; het lichaam welks onzichtbaar
Hoofd God is, omvat alle Christelijke Sta
ten in zijne eenheid en kan niet verbrok
keld aan eeuige Regeeriugeu dienstbaar zijn.
Welken rang de meuscheu hier op aarde
ook bekleedeu, tot welke waardigheid zij
zij i verheven, voor het Altaar zijn alieu
gelijk, Regent eu onderdaan, Keizer eu
dagioouer, allen zijn kinderen der Kerk
aan wie zij gehoorzaamheid en geloof ver
schuldigd zijn. Allen moeten het als het
hoogste goed beschouwen, dat de van God
afstammende Kerk ben iu haar schoot heeft
opgenomen; allen schenkt zij met geljjke
vrijgevigheid haro onschatbare goederen. En
zij zou dan moeteu gaau bedelen bij hen,
die zicb met hare schatten verrijken, zij
de bruid vau Christus, zou aan het hof der
vorsteu moeten verschijnen eu hst als eeu
groot geluk moeteu beschouwen dat de
machtigen der aarde de goedheid wel wil
len hebbeu haar te dulden en te laten be
staan? Neen, de Kerk is geenszins de on
derdaan vau den Staat, zij is tot den dienst
vau God bestemd, maar geeue lijfeigene van
eene macht op aarde.
Zoo staat het met de rechten der Kerk
geschapen, roept Görres zijne tij lgénooteu
toe. Zij bestond reeds voor gij iu 't aanzijn
kwaamt en zij zal er nog zijn als elk spoor
van u reeds laug zal verdwenen zijn. Het
geen de Kerk bezat, heeft zij rechtmatig
verwonnen,rechtmatig beheerd en rechtmatig
voortgeërfd.
Tot den pas gekroonden Koning van Bei
eren, Lodevvijk I, spreekt Görres de vol
gende woorden: De Kerk is geene andere
geworden; hare verhouding tot den Staat
is uiet veranderd. Vervolgd door ijverzucht,
bedreigd door vijandige machten schier over
al vau aardsche goederen ontroofd, bezit zij
mets van datgene, wat de wereld pleegt te
geven. Slechts de waarheid is aan hare zijde.
Eu toch neemt de stormloop tegen haar
geen einde, de lafhartigheid houdt uiet vp
tegen de weerlooze te ageeren. Zij is aan
alle vernederingen blootgesteld; ieder ellen
deling kan eu mag baar met zijn zeever
bezoedelen; de dienaars van het geweld slaau
haar ongestraft in 't aangezicht. Herodes
n.et zijne aanhangers zieu spotteud op haar
neder, Pharizeërs eu Saduciërs beschuldigen
haar, dat zp zich wederrechtelijk tot Konin
gin verheit.
Gij, o Koning, zult u niet scharen bij de
vijanden der Kerk. Bevrijd haar uit bare
schandelijke slavernij waarin een ontzettend
wantrouwen haar heeft gebracht door haar
voor de minste handeling bet placet der
polit e op te dringen. Laat de rechten zoo
wel als de goederen der Ksrk, onaange
roerd. Wees eeu beschermer van de Kerk
en van het Geloof opdat Beiereu weder
worde, wat bet tevoren is geweest: eeu schild,
eeu hoeksteen der Katholieke Kerk
Zou meu Diet meeuen, dat deze treffende
woorden iu onze dagen en voor onzen tijd
zijn geschreven? Meer dan ooit strekken ze
kere Staten, zooals Italië, Frankrijk, eene
onheilige baud uit naar de rechten der
Kerk. Hare goederen zijn haar reeds lang
ontnomen eu meu handelt daarmede naar
believen en wanneer men hare dienaren
eene bete broods van de welvoorziene tafél
reikt, dan geschiedt zulks alsof men hun
eene aalmoes geeft. De groote zonde van den
Staat is de gewelddadige macht waarmede
hij de edele ledematen der Kerk samensnoert
om haar elke vrjje beweging onmogelijk te
maken en baar te beletten hare GodJe'ijke
zending te vervullen.
O, dat er dan duizenden eu duizenden
opstaan, die als Gö> res het machtige woord
richten tot ben, die als verklaarde vijanden
der Kerk, aan d/Bruid vau Christus, zulke
smartelijke uren bereiden, opdat door hun
krachtig woord en door de medewerking
van alle kinderen der Kerk aan de ontroof
de Moeder worde teruggeschonken, al het
geen baar op zoo hoogst gewelddadige eu
wederrechtelijke wijze werd ontnomen.
De Groothertog vau Luxemburg zal, al
vorens in zijne hoofdstad te komen, de be
grafenis van Z. M. den Koning der Neder
landen gaau bijwonen. De Kamer zal Don
derdag een adres vau rouwbeklag opzeudeo,
en vervolgens weder uiteengaan.
De Norddeulsche deelt mede, dat de
Keizer eergisteren, bij het vrpe onderhoud ua
den parlementairen maaltijd, herhaaldelijk
Wiudtborst aangesprokeu heeft, en hem ook
naar zijn gezondheidstoestand heef t gevraagd.
De Keizer sprak tegen de Afgevaardigden
zijne bevrediging uit over de zakelijke be
raadslagingen over de hervormingsvoorstel
len in hetHuis van Afgevaardigden.Zakelijke
kritiek was zpu weusch, en hij hekelde de
onvruchtbaarheid der sociaal-democratische
congresseu voor de werklieden. Hij laakte
de politici, die zicb bsperkeo tot eene af
brekende ctifiek. Vervolgeus roer le lip de
ontwikkeling van het verkeer aan, sprak
ten gunste van het maken vau waterwegen
en kanalen, eu wees op hunne strategische
bcteekenis en hunue nuttigheid voor het
vervoer van zieken eu gewonden.
Volgens verscheidene berichten heeft Z.
M. zich ook iu dien zin uitgelaton, dat de
Protest. Kerk liever iu practiscbe en ethische
richting hare krachten aanwenden moest,
dan die te verspillen met dogmatiek getwist.
Het beeft zich bevestigd, dat de Duit
sche Ooetafrikaanscue maatschappij, inge
volge eene bizoridere overeenkomst niet de
Rijksregeering, tot 31 jdaart 1891 aan de
Oostafrikaansche kust voor rekening der
Rijksregeering da tolrechten zal heffen.
Iu alle Duitsche en Deenscbe Oost-
zeehavens woedde eergisteren een vreeselpk
springtij met storm, dat hier en daar ern
stige verwoestingen aatirichtte.
uitstortte. Zjj werd bemind, zooals zij zich dit
had voorgesteld. Zij leefde in een onafgebroken
be oovering, te midden van etherische gewesten;
onze ondermaanscke wereld, dat droevige tranen
dal, bestond niet voor haar.
Na een reis door Zwitserland en Italië vestigde
het jonge paartje zich in de omstreken van Parijs,
op de boordeu van de Seine, op een oud histo
risch kasteel. Het slot was een juweeltje van
dertiende-!euwsche Gothiek, met ogieve vensters
en torens van den zuiversten stijl, met smaak
gerestaureerd, eeu echte feodale woning, die de
stormen der tijden bad weerstaan. Het was juist
een ne tje, zooals tie jonge vrouw er een had
gedroomd, een schuilhoekje zooals zij had ge-
weuscht om zich af te zonderen om haar geluk
te verbergen.
Het landschap was verrukkelijk, de rivier schil
derachtig, het kasteeltje trok de aandacht van
alle toeri.-ten en schilders. Eu nooit had een meer
romantisch hoekje reiner en volmaakter geluk
verborgen. l)e jonge baron liet niets onbeproefd,
om zijn jong vrouwtje genoegen te doen, het
waren geen prozaïsche en alledaagsche genoegens,
die hij haar verschafte, maar de meest uitgelezen
vermaken.de fijnste genietingen voor geest en hart.
Het waren droomerijen in de maneschijn, ge-
Vervolg
Het zou moeilijk zjjn uit Ie maken, hoe het
mogelijk was, dat ten ernstig jongmensch van
erkende bekwaamheid en strenge beginselen er
toe kwam te sympathiseeren met een kleingeestig,
grillig lichtzinnig wezentje,als Cecile was, zoo het
niet nagenoeg zeker opging, dat ue liefde leeft bij
contrasten. Dat hebben immers de oudste psycho -
I logen reeds aldus geleerd. Mogelijk ook vermoedde
de Vernes, dat de gebreken van Cécile voortkwa
men uit een minder goede opvoeding en dat hare
fouten geen wortel hadden geschoten in het hart.
Na het vertrek der jonge lieden gevoelde Me
vrouw de Faventine zich vrij eenzaam, maar zij
was er de vrouw niet naar, on zich dood te knie-
zen: trouwens zy had om zich te troosten en af
te leiden de brieven van het gehuwde vrouwtje,
j En wie zou zulke brieven niet met genoegen
gelezen hebben? Het waren oneindig lange ontboe
zemingen, waarin de gelukkige Cécile haar hartje
ABONNEMENTSPRIJS
aE-MMsummjUrr
AUITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlpk Maandag-, Woensdag-
eu V r y d a g-a vond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers: K P P E R 8 A U R E Y.
Pei 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
De Staak wil in ouzen tijd ook heer en
meester zijn over de Kerk. Van gehoor
zaamheid aan de Kerk wil de Staat niets
meer weten. Dat is een verouderd denk
beeld, zoo redeueeren de verlichte» lu
De Staat beeft zich eene overmacht tegen
de Kerk aangematigd en hij eiseht dat zij
zal dienen; hij wil beerscheu. De pyramide,
die slechts op hare grondlaag vaststaat,
heeft hij omgekeerd en op de spits gesteld
en daardoor voor de nienschheid eeu ont
zettend noodlot bereid. Zulks deden ook
eeuige Keizers in de middeleeuwen, later in
groote verhouding de reformatie en iu den
jongsten tijd de revolutie, welke elk gods
dienstig deukbeeld verwerpt eu eeu volko
men heiden lom wil gevestigd zien.
In de overmaat vau zijne waanwijsheid
matigt zich de Stiat uiet alleeu elke macht
aan, zelfs in geestelijke zaken, maar ook
het recht op de kerkelijke goederen. Hjj be
kommert zich uiet om den banvloek der
Kerk. Heer, onbegrensd gebieder, despoot,
tiran de Staat deinst voor geen predi-
caat terug. Da groote roof van de kerke
lijke bezittingen werd in de 16a eeuw ge
pleegd. HetFransche schrikbowiud volbracht
den tweeden; nog andere beroovingen had
den er vervolgens plaats totdat de laatste
in 1870 werd gepleegd door Koning Victor
Emanuel.
Lang geleden reeds heeft eenmaal de
beroemde Görres eeu kernachtig, treffend
woord tot zijne tijdgeuooten gericht, eeu
woord, dat ofsehoou voor 60 jaar gespro
ken ook thans nog ten volle gelden mag.
Zulk eene stem zal ook thans nog met be
langstelling wordt n vernomen eu't is daar
om, dat wjj haar nogmaals willen doeu
weerklinken.
Iu ziju boek Der Kampf der Kirchenfrei-
heit mit der Staatsgewalt in der katholischen
Schweiz» zegt Görres o. a.: »Er outslond
in Zwitserland een hardnekkige strijd otn
de beiderzijdfche ïechteu tusschen Keik en
Staat, die aan de eene zijde van den land
voogd af tot den hoogsten magistraatsper
soon, aau den anderen kant van den Pas
toor af tot den Bisschop en den Paus werd
gestreden. Het einde van den strijd was eeue
schitterende zegepraal der waarheid en des
rechts, door de Kerk behaald. De Staat
verdedigde de valsche stelling, dat de im
muniteit der Geestelijken en de vrijheid
der Kerk slechts eene guust van den Staat
is, hetgeen historisch en theologisch vol
komen ou waar eu ongegrond is. De Kerk
is vrij uit God geboreu en niet als eeue
vrijgelatene van den Staat tot zelfstan
digheid gekomeD. De vrijheid hangt met
de natuur eu het wezen der Kerk onaf
scheidelijk sameü; zjj is eene goddelijke in
stelling gelijk de Kerk zelve. Cüristus wilde
baar in Go Is Rijk op aarde groudvesien.
Gods Rijk kan echter niet bij dezen of
dichten, die zij te samen lazen in een grot, die
geleek op Tingals dito, onophoudelijke verrassin
gen,geschenken, zeldzame bloemen,muziek,schoono
verlichtingen op den achtergrond van het park
met honderdjarige eiken, tochtjes op de Seine,
in een prachtig uitgerust pleizierjacht, eleganter
en sierlijker gemakkelijker dan het beroemde
schip van Cleopatra. Mevrouw de Faventine las
dit alles met innige vreugde, maar zonder zich
in 't minst te verbazen; zij had wel vooruit ge-
weteD, dat het zoo zou zijn, en volgens haar deed
de jonge baron de Vernes niet meer dart zjjn
plicht. D-ar hij de last op zich had genomen
Cécile le geleiden op de paden des levens, was
het nie: meer dan billijk, dat hy zich beijverde
al de scherpe kanten van den weg te vereffenen.
Helaas! niets is van duur hier op deze wereld.
Langzamerhand werden de brieven «an het jonge
vrouwlje zeldzamer, korter en doorzaaid met treu
rige overdenkingen. Zij sprak niet meer over haar
geluk en de verrassingen, die haar bereid werden
door haar man; integeudeel zij aarz 1de niet de
opmerking te maken, dat de dagen vau eiken
sterveling noodzakelijk vervuld zijn met bitterheid
eu dat de genoegens dezer wereld voorbijgaan als
de bloemen op het veld. Hierover lachte Mevrouw
de Faventine eens, zij w,st immers ook wel iets
Dit blad verschijnt
elkeu DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG
BUREAU: St. Janstraat Haarlem