Woensdag 3 December 1800
Het gebed in declassieke
oudheid*
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
ABONNEMENTSPRIJS
Pei 3 maaudea roor Haarlem0,85
Voor de overige plaatsen ia Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG
B U R E A TT: St. Janstraat Haarlem
geenszins voldaan was over Gladstone's voor
stellen ten opzichte van Homerule. Vóór
de opeuing der tegenwoordige sessie zou
Morley, voor het geval dat de liberalen
weder de regeering in handen kregen, hem
den post van secretaris voor Ierland heb
ben aangeboden. Paruell sloeg dit aanbod
af, daar hij de onafhankelijkheid der Ier-
sche partij, welke zijn krachtigste wapen
is, niet wilde prijsgeven. Het manifest spreekt
de overtuigiug uit, dat het Iersche volk,
door Paruell te blijven steunen, aan het
vraagstuk van Homerule geen nadeel zal
toebrengen. Over het echtscheidicgsproces
zwjjgt het stuk.
Gladstoue ontkent in een brief, in aut-
woord op Parneü's manifest, de juistheid
van Parnell's verhaal betreffende de voor
stellen, welke Gladstoue hem gedaan zou
hebben toen hij dezen te Hawarden bezocht.
Gladstoue heeft alleen een geheel vertrou
welijk gesprek met Parnell gevoerd over
de punten ten aanzien waarvan het Home
?'uf<?-ontwerp vau 1886 wijziging zou kun
nen ondergaau. Geen enkel officieel voor
stel is door Glad8tote gedaan en in geen
enkel opzicht beeft Parnell zich tegen Glad
stone's denkbeelden verzet. Ten slotte schrijft
Gladstone,^dat hij altjjd van gevoelen ge
weest is, dat de Iersche nationalistische
partij onafhankelijk behoorde te bljjven
van de partij der Engelsche liberalen.
Het Congres dier Katholieken van
Westelijk Frankrijk is te Nantes geopend.
Op voorstel van den voorzitter, den Eer
waarden Heer d'Hulst, directeur van het
Katholiek Instituut re Parjjs, spoorde het
Cougres deu Katholieken aan de volle uit
oefening van het onderwijsrecht' te vragen,
daaronder begrepen dat van het verkenen
van graden.
Da Eerwaarde Heer d'Hulst deelde mede,
dat een Katholiek wetenschappelijk Con
gres op 1 April te Parijs zal geopend wor
den om te bewijzen dat de weteuschappe-
ljjke beweging verre van ongunstig te zijn
aau de godsdionstige ideeën, de helpster
van dezen is.
Talrijke geleerden uit Italië, Oostenrijk,
Duitschlaud, Engelauden Amerika hebben
van hunne instemming doen blijken.
Uit deze uiteenzettiug van den aard van
bet lofgebed bljjkt van zelf, dat bij de hei
denen, die geen kennis hadden vau den
reuw.geu Go.l, noch vau Diens wezen en
eigenschappen, het aaubiddiugsgebed minder
werd aangetroffen, ofschoon het hun toch
uiet geheel en at onbekend was. Het be
stond bij hen in de opeeuhoopiug van go
dennamen, waarvan men ter aanduiding
der karakteristieke eigenschappen der afzon
derlijke goden een voorraad had, die nog
dagelijks toenam; ja, het bewustzijn, alle
uamen der godheid uiet te kunnen noe
men, gaf aanleiding aan het slot vau het
gebed alle nog ovarigd namen in eeue al-
gemeene phrase saam te vatten. Zoo wordt
de opperste der Grieksche goden, Zeus, door
Keizer Juliaan aan het slot vau een lof
gebed aldus aangesproken: >0 Z;us,
of hoe uw geliefde naam moge wezen en
hoe gij overigens nog kunt worden aange
sproken.» De lofgebeden bestonden dus voor-
uatnoljjk slechts in het noemen en bijeen
brengen vau de verschillende namen der
goden en van buuue eigenschappen, zoo
als o. a. bljjkt uit de volgende welbekende
uyuane op Zeus:
Zens de eerste, Zeus Je hoogste, de bliksemslingeraar.
Zeus het hoofd, ZcU9 het midden, Zeus de Schepper van
alles.
Zeus de kracht, Zeus de macht, Zeus de onsterfelijkheid.
Zeus de bewerker der wiuden, Zeus de macht\au beton-
bluschbare vuur.
Zeus de diepte der zee, Zeus de oorsprong der zon en der
maan.
Zeus de Koning, Zens de eerstgeborene voor allen.
Eeu is de kracht, een is de macht, de geweldige heer-
scher over a les.
Eeu is de Koning, in hem beweegt zich alles, wat be
staat.
Vuur en waier, aa de en lHcht, nacht en dag.
Met dsrgeljjke lofzangen placht men in
uet vroege morgenuur eukele goden te be
groeten; ja, sommige schrjjvers spreken van
vrooljjke hymnen, die des morgens vrceg
met begeleiding vaa fluiten werden gezou-
gen om de slapende goden wakker te maken
en evonzoo van avond-bymnen, met welke
men van do goden ter nachtrust afscheid
nam.
Het smeekgebed was, evenals bjj ons Chris
tenen, ook bjj de heidenen naar den aard
der zaak het meest gebruikelijke. Het ge
bruik van dit gebed komt voort nit het re
ligieus gevoel. Het brengt den mensch eens
deels zjjue onbegrensde afhankelijkheid van
Gol dagelijks in herinnering, ten andere
geeft het hem onophoudelijk de overtuiging,
dat lip bij al zjjne werkeu steads de hulp, den
bij tind, voorlichting en sterking vau God
uooJig heeft. Welke waren echter de gaven
en goedereD,dia de heidenen van hunne goden
afsmeekten?
Bij de beantwoording dezer vraag moet
men wel in aaumerkiug nemen, dat de hei
denen geen keunis hadden van de godde-
tjjke heiligheid evenmin van de behoefte
Men verzekert, dat de Groothertog vau
Luxemburg aan de Europeesche Hoven eeu
bezoek zal brengen en ook aan deu Presi
dent der Frausche Republiek.
In de Pruisische Kamer van Afge vaar
digden deei.Graf eene in ter pellatie over Koch's
geneesmiddel. De Minister Gosslar antwoord
de, dat de kwaadsprekerij vau 6enige dok
ters ongegrond is. De Minister vau fiuauciëu
zal Koch de noodige middelen ter beschik
king stellen. Het is mogelijk dat Koch's
geneesmiddel ook op andere ziekten toe
passelijk is. Er is voor gezorgd dat het mid
del geheel binnemhet bereik vau armen ko
men zal, en mettertijd zal het bekend
wordeug emaakt. De Minister vermeldde dat
een heer éeu millioen voor arme tubercu
leuze zieken geschonken heeft, eu verklaart
dat het ziju grootste genoegen is het geluk
te hebben gehad, den weg voor Koch te
tffent-n.
Hierop volgden luide toejuichiugon der
Kamer eu van de tiibuues.
Terwijl te Karlsbad, waar o. a. het
bekende etablissement van Popp zwaar be
schadigd werd, het water bijnaonberekeubare
schade heeft berokkend, hebben te Pressburg
en te lusbiück schokken vau aardbeving
groote ontsteltenis te weeg gebracht, welke
zich evenwel tot dusver niet hebben her
haald.
Het manifest van Paruell is versche
nen. Parnell verklaart dat bij eeu beroep
doet op de Iersche natie, die alleen het recht
heeft te beslis.>eu omtrent hetgeen hem staat
se doen. De brief van Gladstoue aan Morley
beeft ten doel, invloed te oefenen op de keus
van een leider der Iersche partij, door te
beweren dat het beginsel van Homerule
wordt bedreigd. Parnell wordt ten prooi
geworpen voor de wolven van Eugeiaud,
die achter hem huilen. Bjj gevolg is hij
verplicht zekere leiten openbaar te maken,
welke Lij tot dusver niet noodig oordeelde
ter keunis zijner collega's te brengen. Zoo
doende wordt hij er toe gebracht, verslag
te doen van de onderhandelingen die er in
1889 tusschau hem en Gladstone plaats
haddeD. Uit dit verslag bljjkt dat Parnell
die tegen den noordenwind en de sterke stroomiug
in worstelde om ziju rank vaartuig op dezelfde
plaats te houden.
//Mevrouw//, zeide zjj, in antwoovd op een vra
genden blik vau haar meesteres. „Het is dezelfde
heer, die gedurig rondom het kasteel doelt. Nu
zit hjj weder in een bootje, hier vlak tegenover....
en zoo dicht bjj.. Hij hou !t het schuitje uit al
zjjn macht tegen; het is niet gemakkelijk, want
de wind drijft hem vooruit. Hij kjjkt aanhoudend
naar de vensters, hij verslindt ze met zjju oogen...
Hé, kijk maar, hjj heeft van daag iemand bij zich,
dat is vreemd: men wss zoo gewoon hem alleen
te zien. Ik vraag u nu wat heeft iemand met
zulk weder op de rivier te doen."
Cecile was een weinig fier en wist beter dan
iemand anders hare ondergeschikten op een af-
s and te houden, maar zij stond aau juffrouw
Lvdia, die da dochter was eener beschermelinge
van Mevrouw de Faventine, eenige voorrechten
ioe, waarop een ander niet behoefde te rekenen.
Zjj luisterde dus nog vrij geduldig, bjjna welge
vallig naar haar gebabbel.
//Sluit de gordijnen", sprak zjj echter kort daar
na, kort af.
De Staatscourant bevat het bericht, dat de
begrafenis van Z. M. den Koning zal plaats heb
ben op Donderdag 4 December te 11 uren.
Daags na de begrafenis zal de Regentes audiëntie
verleenen aan buitenlandseho Vorsten en Gezanten.
De Koningin en du Koningin-weduwe zullen
gedurende defwintermaanden in de residentie haar
verblijf houden.
Er is gesproken over de mogelijkheid, dat de
beëediging van II. M. de Koning-Weduwe als
Regentes en Voogdes zon geschieden in de Wil
lemskerk te 's-Hage. Is het Dagblad van Z. tl.
en 's Gr. wel onderricht, dan werd van dit plan
op den persoonlijken wensch van H. M. afgezien.
Behalve voor het publiek van 1 tot 4 uren zal
het Koninlijk paleis, ter bezichtiging van de rouw-
estrade, heden (Dinsdag) en Woensdag in den
Toen zette zjj zich zoo ver mogeljjk van het
boogvenster en onderhield zij zich, zoo lang haar
toilet duurde, met het spraakzame kameniertje.
Welnu, ziehier wat mevrouwtje bjj haar zelve
dacht, toen zjj haar bevallige figuurtje in drie of
vier groo e toiletspiegels, die haar omringden, zag
teruggekaatst.
//Het is om mijn vensters van nabij te bespie
den, dat deze onbekende de koude trotseert en zich
in dezen ijzigen noordenwind waagt; het is om
mjj te zien, om de klank mjjner stem te hooren,
dat hij acht dagen lang dioor weer en wind,
sneeuw en jjzel ronddoolt. Het is toch ongehoord,
't is betreurenswaardig en het kon mijn goeden
naam wel eens in gevaar brengenl En zoo ik hier
begraven in de eenzaamheid Toeds de blikken tot
mij trek, aan welke gevaren zal ik dan te Parjjs
niet ziju blootgesteld. Inderdaad, alles is geen
rozengeur in het leven eener jonge getrouwde
vrouw, en ik weet niet, waarom men zou ver
langen er lief uit te zien. De schoonheid is een
noodlo tige gave omdat zjj de aandacht en de
bewondering tot zich trekt.
Wordt vervolgd.)
De lieve tante kondigde aan dat zij om zes uur
's avonds aan het naa/te station van het kasteel
zou zjju.
„Welk geluk!// riep Cecile, //ik ga haar zelf
athalen."
„Ik zal h vergezellen,// sprak de baron, „en we
kunnen het zoo aanleggen, dat wjj een weinig
voor den trein aankomen, want ik heb juist een
boodschap bij den notaris vaD het dorp, ik zal bjj
hem aangaan, als gjj wel zoo goed wilt ziju even
aan het station te wachten n
Mevrouw de Verues keek op de pendule:
„Dan heb ik nog juist de tijd mij te kleeden.
We zullen met het rijtuig gaan, want ik denk
dat tante in de slede niet op haar gemak zal
zjjn.//
„Zeker.//
Mevrouw de Vernes ging glimlachend naar
