NIEUWE
No. 1698.
Vrijdag 19 Juni 1891
16de Jaargang'
Frankrijk en Rusland.
I sïï^
ITUlTENLAYfr
HÜILERSIB
ABONNEMENTSPRIJS
Pei 8 maanden voor Haarlem0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
AINU
AGITE MA NON AGITATE.
toumniT.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels80 Cents
Elke regel meer 5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Dienstaasbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Advertentie'n worden uiterlijk Maandag-, Woensdag-
en Vrjda g-a vond voor 6 unr ingewacht.
Uitgevers: KüPPEBS L A U B E Y.
Ia den laatsten tijd hebben er onderscheidene
gebeurtenissen plaats gehad, die de verhou
ding tusschen Frankrijk en Rusland niet
in zulk een schitterend licht doen verschij
nen als de Fransche chauvinisten zoo gaarne
willen waarnemeD. Als men op de taal der
laatstgenoemden let, dan zou men meeneD,
dat Rusland alles in 't werk stelt om Frank
rijk te believen en dat de Czaar slechts op
een wenk uit Parijs wacht om zich op de
vjjanden van Frankrjjk te werpen en ze te
verpletteren, wie ze ook mogen zijn, zoo
dat het eigenlijk voor de hoogste zelfver
loochening en bewonderenswaardige vrede
lievendheid der Franschen getuigt, dat dit
teeken nog altijd op zich laat wachten. In
t licht der feiten staat het echter met de
verhouding tusschen beide Rjjken gansch
anders geschapen.
Eerstens is htt dwepen der Franschen
voor Rusland niet zoo groot en niet zoo
algemeen als sommige lieden willen geloo-
ven. Vele Frauschen nemen deel aan de
huldebetuigingen aan Rusland of pro'.estee-
ren er niet tegen, omdat zij denken: die
beleefdheden kosten ons niets en houden de
vrienosebap aan, die mogelijk wel eens nut
tig of voordeelig voor ons zijn kan. Dieper
denkende Franschen verhelen het niet en
hebben hunne meeningen reeds meermalen
uitgesproken, dat het voor de Frauschen
vernederend is zich op zulk eene wijze aan
Rnsland te hechten, te meer daar men niet
weet of die toegenegenheid ook wordt be
antwoord. Iuderdaad er zijn teekens en be-
wyzen genoeg, dat de Czaar zich al bitter
weinig om de vriendschapsbetuigingen der
Fransche republikeinen bekommert en al
lerminst zich beijvert om hunue aauhanke-
lijkaeid te benouden. Het toekennen van
de St. Andreas-Orde aan den President Cat-
not en van eene andere Orde aan de Mi
nisters Freycinet en Ribat, waarover men
zoovee! geschreven heeft, is niets auders dan
eene beleefdheid. Zulke beleefdheden ziju aan
de orde van den dag tusschen alle Staten,
die ia nauwe betrekking tot elkauder staan;
bizondere consequentiën mag men er niet
van verwachten. Zoo werden de verwach
tingen der Franschen op een moreel en
Politiek succes hunner tentoonstelling te
Moskau niet vervuld; op een materieel suc
ces had men vau den beginne afaan niet
gerekend. Door de vlucht van den financi-
ocdernemer werd d0 krach veroor-
waardoor de tentoonstelling schrik-
do U ^ani°on3te ling wordt ook d ior
d 11 U5sJfc^e Ptrs niet al te vriendelijk beban-
,e begrafeniefeest» werd de epening
oer tentoonstelling door een verslaggever
genoemd. Nu heeft de Czaar wel is waar
6 txposit e bezocht en met een aantal Fraa-
FEU ILL ET ON.
Vervolg
Het jonge paar sehrikte en zweeg gedurende
e eerstvolgende oogenblik ken, zich met de ge-
UIg' vergenoeg9nde, dat de toekomst nog vele
weggejVaij aangenaa,n bijeenzijn voor hen had
Hen minu'enl" riep de condueleurin
J -. C0,uPe. en de rechter kroop als een gedroeh te -
8 er nit znn omhulsel vau reisdekens te
voorschijn.
'/VV ij zullen hier e.n kop koffie nemen kom
ar,e-" dus wendde hij zich tot zijne dochter,
mn haar arm en verliet den wagen.
ik, mijnheer Muller, moet hier tot mijn
afscheid van u nemen!'' zeide Schmi 1. //Daar
'o ik reeds het noodlot in de gedaante van mijn
br'en mag u toch spoedig te M. een bezoek
De rechter deed een grommend geluid hoeren,
iemand met eene zeer levendige verbeelding
ve licht een //het zal ons recht aangenaam zijn"
°n opmaken, en ging met Marie naar de restau-
ratiezaal.
.Tegeljjkertjjd trad een jong officier, gevolgd
°v zjjn oppasser op Schmid toe.
'/Komaan, dat is uitstekend, dat je er bent!
sche exposanten gesproken, maar aan den
feiteljjken toestand der dingen, wordt daar
door niets veranderd. Da Franschen ziju
bovendien vrij aanmatigend. Dazer dagen
werd gemeld, dat hun voormalige Minister
Flourens op eeu diner bij den Czaar was
genoodigd en daaraan hebben zij allerlei
hoogvliegende verwachtingen geknoopt. Van
het gansche bericht is echter geen woord
waar. Natuurlijk ziju daardoor de schoone
verwachtingen verdwenen.
Zeer teleurgesteld werd men ook in Frank
rijk door de wijze waarop de Czaar het
Fransch-Nederlandsche geschil over da
grenzen 7an Guyaoa heeft beslist. De Czaar
heeft bij het aannemen van het scheidsrech
terschap den eisch gesteld, dat de beide
partgen zich verplichten moesten zij ue uit
spraak, hoe zij ook moge uitvallen, te
erkennen en uit te voeren. Zj deden zulks.
Nu is echter de teleurstelling in Frankrijk
zeer groot, waut de beslissende uitspraak is
in het voordeel van Nederland geweest.
Eenige bladen hebben dienaangaaude hunne
verbittering duidelijk te kennen gegeven. De
Figaro o.a. schreef: Alexander III is zelf
standig en absoluut. Hjj doet wat hij garech-
tigd acht en bekommert zich niet om de
gevolgen, die zjjae daden kunnen hebben.
Hij is een Vorst uit eeu anderen tijd, en
dat boezemt ons, we erkennen het openlyk,
vrees in. Wie weet wat er gebeuren zal op
den dag der beslissing, wanneer men zjjne
hulp zal inroepen! Wie weet, of dan poli
tieke overwegingen invloed.hebben op dezen
heerscher, die slechts de macht kent, welke
hjj door Gods genade bezit!De gansche
afgrond tusschen het autocratisme en de
eiscben der moderne politiek komen hier
tot uitdrukking, en het is geen wonder dat
hjj de Franschen vrees aanjaagt. Audere
bladen oordeelen minder heftig of in 't ge
heel niet. Als de scheidsrechter niet de Czaar
ware, dien men tot vriend moet houlen, hjj
zou wel andere oordeelvellingen moeten
hooren.
Onlangs was er echter vau een gansch
andere fiasco sprake. Men verhaalt, dat
Frankrjjk in den laatsten tjjd bepaalde voor
stellen had gedaan tot het sluiten van een
verbond, maar dat de Czaar ze had afgewe
zen. Volgens de Times zou do Russische
alleenheerscher het verbond geweigerd heb
ben omdat zijn hoofddoel was den vrede te
bewaren en dit zou hjj slechts kunnen doen,
wanneer bjj vrjjheid van handelen behield.
Rusland moet, zoo werd gezegd, zjjue krijgs
toerustingen completeeren, zijne vestingen
verbeteren en den bouw van strategische
spoorwegen voltooien. En dat alles verdacht
tal van jaren. Rnsland kan dus geene ver
plichtingen op zich nemen. De Czaar wil
zich het recht voorbehouden elk besluit te
nemen, dat hem door den loop der gebeur-
Maak maar wat voort, er wordt met vurig
verlangen naar je kom3t uitgezien! Wij rijden
dadelijk naar buiten."
//Waar dan naar toe?" vroeg Schmid verwonderd.
„Van avond groot feest bij Daalen ik heb
vast beloofd, je, hetzij dood of bvend mee te
brengen bet rijtuig wacht all//
Schmid toonde zich niet bijster verrukt.
Maar Adolf, ik heb rnjju koffer vooruitgezonden
naar M.„ zeide hij aarzelend.
i/O, dat komt er niet op aan men is buiten
zoo vormelijk niet! Boveudien kan ik je helpen,
je komt in politiek. Frederik,// dus wendde hij zich
tot zijn oppasser, die met zjjn dom, goedhartig
gezicht op eenigen afstand blond,//haal de dingen
van mijnheer uit den wagen en leg ze in het rjjtuig
kom mjjnheer Schmid!//
«Tot uwe orders, luitenant!// zei Frederik en
deed wat hem was gelast.
Adolf schoof zjj'n arm onder dien van zijn
vriend en trok hem met zich voort. Schmid zag
juist Marie de restauratiezaal binnentreden, en kon
nog juist een groet afzenden.
„Kennis gemaakt op reis?" merkte zijn vriend
verwonderd op.
//Neen," antwoordde Schmid leuk, //ik kende
juffrouw Muller al vroeger ia L.„
De andere zag hem lachend aan.
//Je bent bedenkelijk kort?" zeide hij, „maar
ik wil den knop uwer gevoelens niet voor den
tjjd ontbladeren kom maar mee!"
tenisseu in Europa het geschikst toeschjjnt.
Wanneer deze mededeeliugen waarheid
bevatten, dan heeft Fraukryk eene diplo
matieke nederlaag geledeD, waarvan het
echter zelf de schuld draagt. De feitelijke
politieke toestand van Europa wordt daar
door voorloopig niet veranderJ, want het
is tamelijk zeker, dat Fraukrijk en Rusland
ODder de tegenwoordige omstandigheden zul
len samenwerken,'t zij er een verbond bestaat
of niet. Doch misschien draagt de ondervon
den weigering er toe bij de Fransche heet
hoofden wat af te koelen en het Russische
Czarendom in het natuurlijke licht vau zijne
baatzuchtigbeid, egoïsme en kleingeestig
heid te doen schjjnen. De Joden-vervol
gingen zullen eveneens menigen Fransch-
rnan de oogeo openen. Wauneer de bru
taliteit vau het Russische despotisme ook
in Frankrijk bekend is, zal zulks ongetwijfeld
er toe bijdragen om den geweuschten vrede
in Ejropa te behouden en te bevestigen.
In het Pruisische Heerenhuis kwam jl.
Maandag ter behandeling het wetsontwerp
tot restitutie der Sperrgelder, dat iu den
Prnisischen Landdag is aangenomen. Door
Mgr. Kopp, die tot rapporteur was benoemd,
werd op het ontwerp een amendement in
gediend tot wjjziging van het artikel waarin
bepaald wordt, welke bestemming er moet
gegeven worden aan hetgeen er iu een Bis
dom overblijft wanneer uit het toegekend
bedrag alle rechthebbenden zijn voldaan.
Gelijk men weet, moet van dat saldo wor
den gemaakt een fonds, waaruit ondersteu
ning kan worden verleend aan rusteude
Geestelijken, alsook aan arme kerkelijke
gemeenten ten behoeve van kerken, pas
torieën enz., en tot verhoogiug der bezol-
diug van Domheeren, Domvicarissen en
ambtenaren van Bisschoppelijk Bestuur.Mgr.
Kopp stelde nu voor, te bepalen dat gelden
uit zoodanig fonds beschikbaar worden ge
steld ter ondersteuning aan rustende Gees
telijken, aan studenten iu de theologie, aan
geestelijke inrichtingen voor opleiding, als
ook ter verbetering der inkomsten van te
geringe bezoldigde Hulpgeestelijken.Omtrent
verbetering in de bezoldiging vau ambte
naren van Bisschoppelijk bestuur en onder
steuning aan arme gemeenten werd geene
wijzigiug voorgesteld.
Zooals men ziet had dit amendement geen
ingrijpend karakter. De Bisschop lichtte bet
in eene uitvoerige rede toe, maar het vond
geen bjj val in het Hoerenhuis en Baron Von
Mannteuffel richtte tot den Prelaat het ver
zoek zyne amendementen in te trekken, daar
naar zijne meening het ontwerp zelf auders
gevaar zou loopen. Mgr. Kopp gaf aan dit
verzoek, dat in zeer heusche en van vrede-
Frederik hid het zeil van het rijtuig reeds
opgeslageD, en de beide heeren naaien plaats,
juist op het oogenblik dat de trein met een door
dringend gefluit langzaam het station verliet.
Zeg eens!" begon Adolf en tastte in het rijtuig
rond, „je hebt daar een voorraad reisdekens en
overjassen bij je, die verschrikkelijk is!//
„Ik? Ik heb niela anders bjj mij, dan mijn
mantel!" antwoordde Schmid verwonderd.
//Nu, verloochen je tigendom maar niet,// zei
Adolf, „dezen l.kkeren pels noem je toch nietje
mantel?"
„Die is van jou!" beweerde Schmid.
„Met je verlof!" antwoordde de andere, „ik zal
toch mijn pels wel kennen, aangezien ik er geen
bezit! En wat is dai?// voer hjj harteljjk lachend
voort „hier ligt zelfs eene be IdepanlNeen maar,
Schmid, je bent niet meer geschikt voorden dienst,
man! Jij reist met eene beddepan!//
Op Schmids gelaat teekende zich devreese-
ljjkste ontzetting.
//Adolf," zeide hij met akelige kalmte, ik ver
moed het ergste. Je oppasser heeft ie s verschrik
kelijks op zijn g /weten neem hem tcoh in verhoor
ik kan niet!"
//FrederikU riep Adolf zjjn oppasser toe, die
bezig was iets aan de paarden te doen.
//Tot uwe orders, luitenant!// antwoordde deze
en stelde zich in positie.
//Wat is dat voor goed, dat hier in het rjjtuig
ligt?// vroeg Adolf.
lieveadegezindheid getuigende bewoordingen
werd gedaan, gevolg. Met weerzin hoorde
het Hoerenhuis daarop eene redevoering aan
van Professor Hinschius, die weder alle oude
hatelijkheden opdisebte, welke t6n tyde van
den Cultuurkampf tegen de Katholieke Kerk
werden te berde gebracht. Hij protesteerde
met ongekende heftigheid tegen de erkenning
van de rechten der Kerk en waarschuwde
tegen elke concessie, dewijl daardoor de
Staat allengs de dienaar zou worden vaa
de Roomsc'ne Curie(l), »Hoe meer de Staat
toegeeft, des te spoediger zal dit oogenblik
gekomen zijn,« verklaarde da Professor, »en
dan zie ik hot gevaar voor een nieuwen
Cultuurkampf, die veel ernstiger zal zjjo, dan
de vorige, daar de Regeering daartoe veel
zwakker zai moeten overgaau, dan de eerste
maal.«
Niemand juichte deze hartstochtelijke taal
toe en de Minister van Onderwijs en Eere-
dienst, Graaf Von Zedlitz, gaf onder alge-
meene bravo's zijn leedwezen over den door
den Heer Hinschius aangeslagen toon met
nadruk te kennen.
Het Sperrgelder-ontwerp werd daarop
met groots meerderheil onveranderd aange
nomen.
De Hamburgsche Nachrichten bevatten
wederom eeu artikel, dat zeer de aandacht
trekt, en waarin er op gewezen wordt, dat
Prins Von Bismarck steeds zeer afkeerig
is geweest van eene politiek, welke tot een
oorlog met Rusland zouknnuen lé den. Hg
vreesde dat een oorlog met Ruslaud zeer
bloeddorstig zjju zoo, iogeval men de over
winning zou behalen, de te stellen vorde
ringen uit den aard der zaak ger'ng zou
den moeten zijn. Daartegenover staat bo
vendien dat, ingeval van eene nederlaag,
vooral bij een gelyktijdigen aanval door
Frankrijk, het Rijk grootelyks iu gevaar
zou komen.
Met het oog daarop was 's Prinsen beleid
steeds daarheen gericht geweest, om een
conflict tusschen Oosteurjjk en Rusland te
vermijden, opdat, om het verbond met Oos
tenrijk en ook om het behoud van den Euro-
peeschen vrede,Duitschland niet zijusoDdanks
in verwikkeling zou geraken.
De Regeering vau Elzas-Lotharingen
heeft, gelijk vaa goed ingelichte zyde wordt
medegedeeld, voor het spoorweg-traject
Bazel-Belfort via Mühlhauscn de verplichting
betreffende de paspoorten buiten werkiüg
gesteld, voor zoolang tot de treinen weder
over de brug by Möncheustein kunnen
loopen.
De commissie uit de Fransche Kamer
voor het ontwerp tot goedkeuring der alge-
meene akte van de conferentie te Brussel
heeft met 7 stemmen tégen 1 het ontwerp
goedgekeurd. Ribat deelde mede, dat de Ko
ning van België toestemde in de unificatie
//Luitenant, het zjjn de dingen, die ik uit den
trein heb gehaald.//
„Maar, dat was het goed niet van luitenant
Schmid!" voer zjjn heer geërgerd voort.
//Tot uwe orders, luitenant!'
«E el!" riep Schmid en pakte den verbli ften
knaap l.jj den schouder. //Wat heb je gedaan?
Hoe kom je er toe, een andermans zaken uit
den coupé te halen?//
//Tot uwe orders, luitenant! Luitenant Adolf
had gezegd dat ik het goed uit den coupé moest
halen; toen heb ik alles genomen, wat er in
lag!// dus verdedigde zich Frederik.
Schmid liet zich meer dood dan levend op de
kussens van het rjjtuig zinken.
//Adolf!// zeide hjj op somberen toon, //ik heb
mijn toekomstigen schoonvader zjjne reisdekens,
zijn pels en zjjne beddepan ontstolm! Nu is
alles uit!"
Ce beide heeren zagen elkander een oogenblik
zwjjgend aan, toen barstte Adolf in een schaterend
lachen uit.
//Vergeef mjj, Schmid, maar ik moet lachen,
dat is de dolste geschiedenis, die mjj ooit ter
oore is gekomen.//
„De man vriest dood tusschen hier en M.,«
zeide Schmid somber. „Ik kan hem nooit meer
onder de oogen komen!//
Wordt vtrvolgd.)
