N I
E
W E
No. 1717
Woensdag 5 Angustns 189)
16de Jaargang.
jruTrYNTT^ff
De eigendom en de dwaalleer
daartegen.
ABONNEMENTSPRIJS
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVHRTENTIEN.
Een liart van goud.
zfln-
ISlUllEHSdlii KIlltiH.
Pei 8 maanden voor Haarlem0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. MO
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlyke nummers0,03
Dit blad verschjjnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
B U R E A TT: St. Janstraat Haarlem.
Van 16 regels30 Cents
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Adrertentiën worden niterljjk Maandag-, Woensdag-
en V r jj d a g-a rond voor 6 uur ingewacht.
Uitgever»! KüPPEHS fc l.iUSIT,
IV (Slot.)
De opheffing van het privaat bezit en de
invoering van den maatschappeljjkeu eigen
dom zou ontegenzeggelijk een achteruit
gang van de beschaving ten gevolge heb
ben. Immers het verdwjjuea van het privaat
bezit brengt de eenheid en onoplosbaar
heid van het huwelijk in gevaar. Het Chris-
teljjk huweljjk of huisgeziu vormt de grond-
laag
voor eiken waren en duurzamen voor
uitgang der menschheid. Vernietig het
Christelijk huisgezin en de menschheid
■vervalt ontegenzeggelijk in wildheid en
onbeschaafdheid, zooals de geschiedenis van
▼ele volkeren leert.
De vooruitgang van de beschaving is
werkelgk verkregen door geesteljjkea en
lichaamlijken arbeid en wel is waar door
strengen, onvermotilen arbeid. Wie zal
ecoter zulk een arbeid verrichten, als hjj
geen persoonljjk voordeel van zijne werk
zaamheden geniet? Want het ligt natuur
lek in den aard der zaak, dat de meeste
heden tot den arbeid aangespoord worden
door hoop op winst. Gaat die hoop te loor,
au ontbreekt onmiddellijk de lust en de
liefde voor den arbeid.
Algemtene lediggang zou het gevolg zijn
er socialistische dwaalleer over het privaat
f u ^!g9meene ontaarding zou ongetwjj-
e ontstaan, want op lediggang volgen
tHwpa°in eu®dentotale verwildering
g rengen. Da sociaal-democraten be
weren wel is waar, dat na de opheffing
van het privaat bezit alle ondeugden uit
de wereld zullen verdwjjuen. Deze bewering
getuigt echter van eeue volstrekte onbe
kendheid met de menscheljjk natuur.
Na de opheffing van het privaat bezit
zou de welvaart van de volkereu verdwij
nen; nood en ellende zouden overal toe
nemen. Eu zooals de geschiedenis leeit,
hebben langdurig gebiek en ellende hjj een
volk steeds achteruitgang in de beschaving
ten gevolge gehad.
Een wezenlijke factor voor deD vooruit
gang der beschaving is de vrjjheid der vol
keren. De opheffing van het privaat bezit
zou <3 yryheid vao eeu groot detl der
menschheid vernietigen. De opheffing van
bezit is dus vau dezelfde be-
De socialistische dwaalleer betreffende
den eigendom is even min houdbaar als de
communistische; haar fundament is zand
dat voor den wiud verstuift en bare gevol
gen zjjn ontzettend. Zulk eene leer is met
het natuurrecht in strjjd.
Er is nog eeue derde dwailher betref-
lende den eigendom. Het moderne libera-
FEUILLETON.
Eene schets uit Soedan.
{Vervolg.)
Daar ligt hjj den ganschen vreeseljjken nacht
in zijne hangmat,'met het gezicht in de handen
verborgen en peinst zich half waanzinnighoe
het gebeurd kan zijn en door wien. Tom"Snow,
«»jjn beschermeling," te verdenken, komt niet
eens bij hen op.
De morgen brengt alles aan het licht. Eerst
wcrdt de kostbare veldflesch van den Kapitein
met den zilveren dop en de voorletters gevonden;
öe schildwacht herinnert zich zjjne ontmoeting
met Tom; weinige oogenblikken later vindt een
derde de' ledige portefeuille en Tom Snow, de
jongen van Kapitein Terry is nergens te bespeu
rt". Geen twijfel dus, hij heeft de papieren ge-
stolen en brengt ze den vijand.
Zijne vrienden haasten zich den Kapitein een
en ander mede te deelen, maar deze blijft Tom
v6rdedigeu en kan geen woord van besdmhh-
8mg verdragen. Iu z|jn hart vermoedt by, dat
lisme nameljjk, dat, helaas! in onze dagen
door de meeste kapitalisten en arbeidsgevers
wordt gehuldlgl is van meening, dat het de
aileenige eigenaar vau zjjne goederen is, dat
het daarmede kan uitvoeren, wat het wil,
en dat het over 'net gebruik ervan niemand
eenige rekenschap is verschuldigd. Daze
meening is valsch en is niet voor het minste
deel schuld aan de treurige kloof, welke
in onzen tjjd tusschen rjjk en arm, werk
nemers en werkgevers, bestaat.
Alleen de opvatting van het Christendom
over den eigendom is de juiste. De eerste
en hoogste bezitter is God; Hg heeft de
goederen der wereld aan deu mensch slechts
geleend. De mensch i» dus eerst tweede eige
naar, hjj is beheerder der hem toevertrouwde
goederen. God wil nu, dat de mejsch zjjn
bezit op eeue Hem welgevallige wjjze be
stuurt, nameljjk tot Gods eer en 's menschen
welvaart. HoofJzakeljjk wil God, Die de
Vader van alle menschen is, dat ook allen
hun onderhoud door die goederen verkrjjgen.
Dan rjjke is dus de plicht opgelegd, zjjn
bezit iu dienst der menschheid te stellen
door werk te geven en aalmoezen uit te
reiken. De arme daarentegen heeft recht
op arbeid, op een voldoend loon voor zjjn
werk en op de aalmoes, als hij niet werken
kan. De welgestelde moet evenwel reken
schap geven aan den Almachtige of hjj de
hem toevertrouwdo goederen op de aange
geven wijs bestuurd heeft of niet.
Deze Chrivtelgke opvatting moet ons tot
richtsnoer verstrekken. Heeft God ons met
tjjdeljjke goederen gezegend, dan moeten wjj
Hem daarvoor dankbaar zjjn en het goede
doen zooveel iu onze macht ie; zijn we arm,
dan zjj het verre van ons met njjdige en
wangunstige blikken op de welgestelde lie
den neer te zien. Laat u nimmer, arbeiders
en armen, vangen in de netten der sociaal
democratie! 't Zou met u kunuen gaan als
met Eva. Deze was met de gaven, haar
door G.-.d geschookeu, nog niet tevreden;
zjj at van de verboden vrucht, vergreep
zich aau vreemden eigendom ea hot gevolg
was, dat zjj het Paradjjs voor zich en hare
nakomelingen verloor. Het is te vreezeu
dat het den socialistisehen werklieden eveu-
zoo zal gaan, zoodra zjj het socialistische
progiamma den eigendom betreffende heb
ben verwezen'jjkt. Hun toestand zou niet
beter, maar slechter worden; inplaats van
het beloofde Paradjjs, zouden zjj rtej8 op
aarde de hel verkrjjgen, want niemand be
zondigt zich ongestraft aan de door Gud
ingestelde wereldorde. Ea tot die wereld
orde behoort outegenzeggelgk de institutie
van het privaat bezit.
Volgens de laatste mededeelingeo, zou
de Duitsche Keizer voornemens zjjn persoon-
lijk bjj de onthulling van het gedenkteeken
op het eiland Helgoland tegeuwoordig te
Tom, uit vrees voor zjjns meesters leven, het
document verb >rgen of vernietigd heeft
maar
dat hjj hem verkoopen of verraden zou, neeD,
dat is onmogeljjk 1
Traag en langraam kruipt de dag voorbjj het
geheele kamp schijnt als verlamd door het ver-
moed en, dat de vijand nu kounis draagt van al
hunne planncn.Tegen den avond zal men nog eens
de electrische lichtséinen geven, het eenig mid
del dat de kampen, die op vijf mylen afstand
van elkauder liggen, hebben om gemeeusehap met
eikander te onderhouden.
Tot hiertoe werden die seinen nutteloos en on
zeker beantwoord, maar dezen avond volgt het
eene teeken op het andere, en eiudeljjk verza -
melt de ingenieur, die het electrisch toestel be -
dient, de volgende woorden
«Alles in orde, tyding ontvangen, zullen vol
gens aanduiding bandelen."
De groep officieren slaat als verbluft men kijkt
elkander sprakeloos aan. Eindelijk vraagt een hun
ner, de luitenant Hartog, of de ingenieur wel
zeker van zjjne zaak is Deze glimlacht en vraagt,
op verzoek der officieren «Wie de tijding bracht?"
«ken knaap bracht heden-morgen de instruc-
ie en keerde een uur later terug met antwoord.//
De gewone inkomsten iu Pruisen over
bet dienstjaar 18901891 worden op
23,727,175 Mark booger geschat dan de
raming. D j uitgaren overtroffeu de bagroo-
ting met 7,579,950 Mark.
Dit geeft dus eau batig saldo boren de
begrooting van 15,848,210 Mark.
De naam vau den ambtenaar bjj de
Duitsche Rgksbank, die schuldig is bevouden
aan verduistering van gelden door het
stempelen van valsche wissels, is Frank.
Reeds sedert vjjftien jaar genoot bjj het
volle vertrouwen van zjjne chefs. Hjj werd
door den makelaar Scbrejjer verleid. Deze
is een verwoed speculant, die jaren geledeD,
bjj zjjne speculaties la hausse in papieren
roebels, aan zjjue schuldeischers eeue schade
van 7 millioen Murk heeft berokkend. Aan
de grootmoedigheid dei Beurs alleen was het
te danken, dat hjj zjjn bestaan kon rekken.
Verleden jaar, toen de roebels bizonder
hoog stonden, was Schreger een korteu tjjd
een schatrgk man, maar bjj de daling der
Beurs keerde hjj in zjjn berooiden toestand
terug. Hjj trachtte zich te dekken door met
koopeu voort te gaan en werd daarin door
Frank gesteund, die reeds laug met hem in
betrekking st ind en menige winst met hem
deelde.
In het Lagerhuis verklaarde Fergus-
80n dat de financiën van Egypie thans zóo
goed zjjn, dat er geene tekortkoming aan
de verplichtingen vaa dit land meer te
duchten i«. Het door de lïmes uit Parjjs
ontvangen telegram omtrent de afzetting
van den Khedive door den Sultan brand
merkte spreker als een sensatie-bericht,
waardoor niemand zich ongerust moet laten
maken.
De Times ontving onder dagteeke-
ning va i 31 Juli, uit St. Petersburg van
een persoon van hoog gezag de volger de
bizonderbeden omtrent het gewichtig be
zoek der Fransche vloot te Kroonstad. Over
de grondslagen vau een bondgenootichap
met Frankrjjk zijn onderhandelingen ge
voerd door dea ambassadeur Mohreoheim
direct met het Elyséeen Admiraal Ger-
vais heeft te Kroonstad het ontwerp der
voorwaarden gebracht, hetwelk aan de Rus-
si che Ministers ter overweging en nadere
uitwerkingen is overgegeven.
Indien de onderhandelingen ge Toten zjjn,
zal hi t stuk worden geteekend door de Mi
nisters, niet echter door dm Czaar, en het
zal iu dien voorloopigen toestand blijveu tot
het psychologische oogenblik. De Admiraal
heelt geheelo ochteudeu in vertrouwelijke
gedachten wisseling doorgebracht met de
Ministers Giers, Waanowski en Tohikout-
ceff.
Dj Gemeenteraad van Bordeaux had
de Tramway-Maatschappjj aldaar beloofd
haar schadeloos te stellen voor de noodza
kelijke opofferingen, welke zjj tjjdens de
werkstakiug heelt gedaan. De Raad heeft
woord gehouden.
Een der onderdeelen van deze schade-
«Maar dan heeft Tom dat heldenfeit bedre en
riep er een, //en ik heb hem den ganschen dag
voor al wat leeljjk is uitgemaakt.//
«Dan is hij in handen der Arabieren getal
len en hssft zijne edele daad reeds met zijn le'. ea
betaald," riep luitenant Hartog. «Die arme jon
gen, wie weet hoe ze hem hebben gemarteld
Als een loopen 1 vuur versprei It zich de tij
ding van het gebeurde door het kamp.Ook Ka
pitein Terry hoort spoedig het heugljjke nieuws.
Hij ijlt uaar de tent van den Kolonel en vraagt
met vochtige oogen en heesche stem of er niet
een patrouille mag worden uitgezonden om den
knaap te zoeken.
«Wel zjker, wel zeker 1" antwoordt deze en
kan zjjne aandoening niet bedwingen. «Hjj wordt
de held van dezen veldtocht, en ik ben trotsch
op den knaap. Ga gerust zelf mede, Kapitein,
hier is uw degen. Het doet mjj een onuitspreke
lijk genoegen hem u te kunnen teruggeven."
En de brave grijsaard schubt den Kapitein har
telijk de hand, terwijl hjj haastig met de vlakke
linkerhand zjjne oogen afwischt.
«Dank u, Kolonel," is alles wat Terry kau
uitbrengen, want de stem bljjft hem in de keel
steken.
vergoeding zal zjjn: verhooging van den
prijs der tweede klasse retourbiljetten.
Dus het publiek zal betalen.
%*In het wonderschoone oude stadje Schwyz
had jl. Zaturdag, te midden van degroot-
sche Alpeuweideu, het groote Zwitsersche
nationale feest op vrooljjke wjjze plaats.
De feestrede werd gehouden door den
President van deu Zwitserschen Bond Welti,
en was keurig vau vorm, met vele fijn ge
stileerde politieke toespelingen. De redenaar
oogstte grooten bijval. Hjj voerde aan dat
de Zwitsers wel trotsch mochten zjjn op
het eeuwenoude bestaan vau hun eedge-
uootschap, maar daarom niet mochten ver
geten, dat Zwitserland sedert nagenoeg
honderd jaren niet meer in den bniteu-
landscheu oorlog betrokken werd, en alzoo
sedert drie meuschenlevens niet meer in de
gelegenheid is geweest om te toonen of het
sterk genoeg is om het bezit te handha
ven. Niettemin genoot Zwitserlaud thans
niet alleen de waardearing, maar ook het
hoogvereerende vertrouwen vau alle be
schaafde Staten van den geheelen aardbol,
die ook de voor het wereldverkeer in bet
leven geroepen iurichtingen onder de Zwit
sersche bescherming plaatsten. De redenaar
beval vooral eene gezonde opvoeding der
jeugd, als de draagster der toekomst, het
Zwitsersche volk dringend aan.
Des namiddags had onder afwisseling van
regen en zouneschjjn het uitnemend ge
slaagde feestspel in uationaal kostuum plaats,
waartoe circa 600 personen uit de bevolking
der naaste omgeving medewerkten en dat
rjjk aan afwisseling was. Ia prachtige le
vende beelden werden de hoofdmomenten
uit de geschiedenis en sage van Zwitserland
voorgesteld, zooals het schot van Wilhelm
Tell, do eedsaflegging op den Rü li, de
veldslagen bjj Morgarten en Murte, kortom
alles wat van het jaar 1291 tot op onze
dagen Zwitserland beroerde. Eene stormach
tige uiting van goestdrilt wekte het slotbeeld.
Onder leestelijk gezang rangschikten zich
op het tooneel alia medewerkenden tot eene
kolossale groep, die aau de voeten van een
groot standbeeld van moeder Helvetia
knielde.
Des avonds vlamden op 'alle bergspitsen
van Zwitserland vreugdevuren.
De revolutionnaire bladen in Spanje
houden zich thans minder met Portugal
bezig, nu de toestand iu dat land verbeterd
en de gelegenheid om in troebel water te
visscben zachtjes aan voorbij is gedaan.
Uit Odessa wordt aan de Daily News
gemeld, dat krachtens bevel vau de Gou
verneurs van Podolië, Kieff en Volnynië,
25,000 Dnitsche en Oostenrjjksche ingeze
tenen aldaar het land moeten verlaten, ten-
zjj zjj de Russische nationaliteit aannemen.
Daar evenwel alle aanvragen om natura
lisatie stelselmatig afgewezen worden, bljjft
bun niets anders over dan het land te ver
laten.
In de Zuideljjke provinciën van Rusland
Geen vjjf minuten later begeven zich een vier
tal wakkere mannen met eene fliuke reisdeken op
weg, terwjjl de Kapitein hun met zjjn dieven
lantaarntje den weg wijst. E>en buiten de voor
posten hooren zij achter eenige struiken een dof
gekreun. Deze op zjjde te duwen is het werk
van eca oogenblik endaar knielt Kapitein Terry
reeds naast zjjn trouwen Tom, die half bewuste
loos, doodsbleek en met eeu van pjjn verwron
gen gelaat, daar ligt te kermen. Zjjn tong is als
perkament en zjjne droge lippen zjjn gebirsten.
Als de Kapitein voorzichtig Tom's hoofd op zjjn
arm legt, opent hij de oogen en stamelt: «Wa
ter
E n teug uit h t glas van de veldflesch schijnt
hem wat op te wekken. Hij slaat een verwilder
den blik om zich heen en zegt
«Ik heb de papieren naar dj Èngelsche vrienden
gebracht, maar ik kon niet zoo goed terugkomen,
de Arabieren mishandelden mij, maar ik heb het
antwoord in mijn linker zak. Ik kan niet meer
het kamp bereiken, toch zie ik daar ginds de
lichten reeds.
Hier ontmoette zjjn oog het gelaat van djn
Kapitein, dat trillende van smart en aandoening
zich over hem heenbnigt. {Slot volgt.)