HE
is
No. 1753.
Vrijdag 30 October 1891.
16de Jaargaag.
aöite ma non agitate.
irtlTTENLANj);
De vervolging der Christenen
in China.
ABONNEMENTSPRIJS
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Het ontbijt van den Hertog Van
Alva °P het slot Rudolstadt.
L
hu nu: li s ni mi i im t.
Pei 3 maanden voor Haarlem0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderljjke nummera0,03
Dit blad verschjjnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
B U R E A TT: St. Janstraat Haarlem.
jfPM-A in M'x phï?.~~
Van 16 regels30 Cents
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Advertentie n worden uiterljjk Maandag-, Woensdag-
en Vrgda g-a vond voor 6 uui ingewacht.
Uitgevers: KiiPBBBS LaUKEÏ.
Schier dageljjks komen berichten tot ons
omtrent de voortdurende en voortgaande
gruwelen der Christenvervolging in China
tn over de verwoesting van christelijke
Missiën in dat land.
In naam van het Christendom en van de
Europeesche beschaving hebben reeds maan
den geleden de Kabinetten der Europeesche
groote mogendheden tot een gemeenschappe
lijk optreden tegen China zich verbonden om
aan de schromelijke nalatigheid der bestuur
ders van hot «hemelse he Rijk» ten opzichte van
de verdrukking, van den opitand tegen de
Europeanen en tegen de christelijke Missiën
een einde te maken en China te dwingeD,
iuplaats van met allerlei verontschuldi
gingen de Europeesche diplomatie diploma
tisch te bebandeleu en energieke stappen tot
onderdrukking der Christenvervolgingen te
ondernemen. Men verklaarde aan de Chi-
neesche Gezanten, dat er voor de belangen
der Europeesche Staten in China moest
gezorgd worden en dat de Chineesche Re
geering zich had te overtuigeu, dat men
aan de belangen van den handel niet alleen,
maar ook voornameljjk aan de bescherming
van de Missiën zear groote waarde hecht.
En welk resultaat heeft dit gezamenlijk
°f' ^er gfoote mogendheden tegen de
piichtvergeten bestuurders van het «hemel-
sche Rjjk» gehad?
Geen enkel. Integendeel, inplaats van
een gewapend optreden tegen China zien we
thans een wedstrijd plaats hebben onder de
Europeesche diplomaten om de vriendschap
van China, terwijl de vervolgingen der
Christenen voortduren en steeds eene meer
dreigende houding aannemen. De Engelsche
pantserschepen kruisen dreigeud in de
Chineesche wateren, ook Duitschland zond
er eeuige schepen heen; Rusland en Fraok-
rï)k doen voorkomen alsof het ook hen
ernst is met de deelneming aan de Euro
peesche actie tegen China. Nadat echter
Duitschland de verklaringen van den Chi-
aeeschen Gezant, Hsu-Ching-Chang, had
afgewezen, werd deze te St. Petersburg met
de grootste eer ontvangen. De Russische
^geering had juist eene gunstige gelegen
heid zich als vriend en beschermer van de
Chineesche Regeeriug voor te doen, natuur
lijk niet zonder van haar een wederdienst
daarvoor ts begaeren en te verwachten.
De Pamir-quaestie kwam tusschenbeide,
strijd tusschen Rusland en Engeland
de
Ma de hoogvlakte san Pamir in Midden-
Toen Eogeland ten opzichte van Pamir
a&ü het Kabinet te St. Peters burg voorstel-
'ea deed, toonde Rusland zich aanstonds
"ereid, deze vraag op diplomatieke wijze
te behandelen, als ook China, de groote
Mogendheid, welke bjj de zaak belang had,
aan de verhandelingen deel nam, waardoor,
FEUILLETON.
ia vroegere tijden t ui ken
en aan het Duitsche Rnkl^T ultgeb.lonfe"
had, deed eens den H^tog vïn'aÏ t
Btoutmoedig gedrag sidderen Va °°r
Toen Karei Vin het jaar i547> na den slag by
Muhiberg op zjjq tocht naar Frankrijk in Zwa-
ben ook door Tburmgen kwam, verkreeg Catha-
HM de weduwe van den Graaf van Sehwarzbnrg,
van den Keizer een brief van vrjjgeleide, waarin
geschreven stond, dat hare onderdanen van het
doortrekkende Spaansche leger niets te lijden
zouden hebben. Zij daarentegen verbond zich
om bier en andere levensmiddelen tegen billijke
vergoeding uit Rudolstadt naar de Saalbrng te
laten brengen en de Spaansche troepen, die daar
wilden oversteken, van het noodige te voorzien.
Zij was echter zoo voorzichtig, de brug, dicht bjj
de stad, dadelijk te laten afbreken en deze op een
volgens de Russische berekening twee mach
ten tegenover eene zouden komen te staan.
Maar de Engelsche diplomatie toonde
dat zjj tegen de Russische sluwheid was
opgewassen en gaf onmiddellijk a an deChinee-
sche Regeering te verstaan, dat de Britsche
oorlogsschepen aan de oostkust van China
zich daar niet ophielden met het doel om
een aanval op het «hemelsche Rijk» te
doen, doch slechts om de Chineesche Re
geering, voor welke zij de meest vriend
schappelijke gevoelens koesterde, te be
schermen.
Zoo bezat nu de zooeveu nog beangstigde
Regeering van China plotseling twee be
schermers» en oprechte «vrienden,»
Vermits nu de verhandelingen der Pa-
mir-Commissie zijn ingeleid en de beraad
slagingen wel eenige maanden zullen duren
en aangezien gedurende dte verhandelingen
Rusland en Engeland om de bizoudere gunst
van Cnina wedijveren, zoo zal ook deEu-
gelsch-Russische wedstrijd om da Chineesche
vriendschap geen dezer beide Staten in dezeu
tjjd tot een energieken stap, veel minder
tot een gewapeuden aanval tegen China
leiden.
In deze maanden kan intusschen de ver
volging <ler Caristeuen in China worden
voortgezet.
De Pamir-quaestie heelt over de vraag
gezegevierd, welke in naam van het Chris
tendom en van de Europeesche beschaving
werd opgeworpen.
Terwiile van de steppen van Pamir en
van de Nomadische bevolking dier streek
?erdraagt het de Europeesche diplomatie,
dat in Cuiua de gruwelen der Christenver
volgingen worden voortgezet. Terwiile van
de anexatie, van de bezetting van een stuk
land kan de diplomatie van 't zoo hoog
beschaafde Europa het aanzien, dat in het
Chineesche Rjjk, Christenen worden ver
moord en de staties der Missionarissen woi-
den vernield. Zoo iets moge «hoogere po
litiek» geheeten worden, maar het geelt geen
weldadiger) indruk van de zoo hoog op
gehemelde beschaving, waardoor de Euro
peesche groote mogendheden, zoo men be
weert, zich bij uitstek onderscheiden.
Als om strjjd heelt de goddelooze pers
melding gemaakt van een schrijven door den
Kardinaal Aartsbisschop van Sans Mgr.
Barnadou, aan den Franschen Minister van
J ustitie en Eeredienst gericht. Iu dat schrij
ven meenen zjj te kunnen lezen, dat de
Kardinaal zijne goedkeuring heeft te kennen
gegeven over de bekende circulaire vau den
Franschen Minister Fallièrres aan de Bis
schoppen, en zjj durven het te bestaan, om
het schrijven van den Kardinaal iu tegen
spraak te brengen met den brief van Mgr.
Gouthe Soulard, den wakkeren Aartsbisschop
van Air. De vjjanden van den Paus zoeken
die tegenspraak in enkele zinnen van den
grooteren afstand te laten leggen, opdat de te
groote nabijheid der stad hare roofzuchtige gasten
niet in verzoeking zou brengen. Ook werd aan de
bewoners van alle dorpen verlof gegeven, hunne
beste goederen op het slot in veiligheid tebren-
gen.
Inmiddels naderde de Spaansche Generaal ver
gezeld van den Hertog van Brunswijk en diens
zonen, de stad. Hij liet .door een bode, dien hij
vooruitzond, vragen, of hjj bij de Gravin van
Schwarzburg mocht ontbijten. Een zoo bescheiden
verzoek, gedaan aau de spits eens legers, kon
moeilijk worden geweigerd. Het antwoord luidde
dan ook, dat men geven zou, wat men kon zijne
excellentie mocht komen en het geringe, dat men
hem zou aanbieden, voor lief nemen. Men ver
zuimde niet, daarbij nogmaaE te zinspelen op het
vrijgeleide en bij den Spaaoschen Generaal aan
te dringen op de stipte naleving der overeen
komst.
Eene vriendelijke ontvangst en eene welbereide
tafel wachtten den Hertog op het slot. Hij moest
bekennen, dat de Thuringsche dames eene zeer
goede keuken hadden en op de eer der gastvrij
heid waren ^gesteld. Nauwelijks is men aan
gezeten, of een renbode roept de Gravin uit de
brief, waarin de Kardinaal zegt: «Gij (Minis
ter) hebt volstrekt de bedoeling niet ge
had het Fransche Episcopaat te kwetsen,»
«gij hebt met recht op de vaderlandsliefde
van het Episcopaat gerekend, dat uw
vertrouwen zal weten te beantwoorden,»
eo z.
Met ophef en triomfauteljjk stellen zij
Kardinaal Bernadou vierkant tegenover de
meening van Mgr. Gout'ie-Soulard. Onder
den indruk vaa tweedracht te kunnen bren
gen onder de Fransche Bisschoppen, met
satanische gevoelens bihabt, hebben de
goddeloozen den brief vau den Kardinaal
wereldkundig gemaakt, en niet gelet, dat
den inbond van dezen brief juist verplette
rend is gebleken te zijn, voor de snoode daad,
door den Franschen Minister gepleegd.
Fijn schertsend is den inhoud van het
begin tot het einde, bij al den ernst in het
schreven van den Kardinaal Bernadou veryat,
omdat hij tegen de Romeinsche schandalen
protesteert, iu den bakenden hoffelijken stijl
aan sommige Franschen eigen, enden Mi
nister zulke edele bedoelingen «meent te
moeten toeschrijven», dat de tegenspraak
door de feiten jaist het besehamendst voor
den Heer Fallières is. Eau der liberale bladen
maakt dan ook de opmerking: dat bjjna de
vraag zou rjjzen of men hier soms met
eene bloedige ironie te doen heeft.
De Fransche pelgrims, dit is bewezen,
hebben zich Diet aan het minste vergrijp
te Rome schuldig gemaakt, waarom dan,
dat kruipen en pluimstrijken tegenover Ita
lië, zoo sprak de Fransche Afgevaardigde,
de Heer Delafossein de Kamer. Hij laakte
het gedrag van den Minister Fallières; het
gedrag van dezen vervolger der Bisschoppen
noemde hij beneden Frankrijk, vooral be
neden het beleedigde Frankrijk, welks vlag
te Rome was verscheurd onder de kreten:
«Weg met Frankrijk! Dood aan de Fran
schen!» Onze Regeering, zoo ging hjj voort,
doet niets. De Franschen kunnen in het
buitenland beleedigd worden, want de Re
geering blijft werkeloos.Krachtige verwijten
moest de Fransche Regeering vernemen
over hare onwaardige houding, en de Mi
nister blijkbaar verlegen, gaf de verzekering
dat de Italiaansche Regeering haar leedwezen
aan het Fransche Kabinet had te kennen
gegeven over het gebeurde te Rome.
Graaf De Mun beklom daarop de tribune
en toonde de zwakheid van de verdediging
des Ministers in zake de Pantheon schan
dalen aau. De Italiaansche Regeering moge
al haar spijt over het gebeurde hebben uit
gedrukt, het blijkt niettemin waar, dat men
de Franschen drie dagen lang te Rome heeft
laten mishandelen. De Fransche Regeering
schijnt te willen toonen, dat zjj den strjjd
met de Geestelijkheid weer wil aanbinden;
indien dat zoo is, dan wachte zjj zich voor
de gevolgen. Natuurljjk volgde op deze
woorden groot rumoer en geraas van den
kant der goddeloozen en het eenige maar
laffe antwoord dat de Regeering gaf, was
zaal. Men bericht haar, dat de Spaansche soldaten
in eenige dorpen geweld gepleegd en den boeren
het vee hebben ontnomen. Catharina was eene
moeder voor haar volkwat den armste harer
onderdanen weervoer, rekende zij haar zelve aan
gedaan. Ze is uiterst ontevreden over deze ontrouw;
maar toch behoudt ze hare tegenwoordigheid van
geest: ze gelast aan al hare bediende: zich
met den meesten spoed en in alle stilte te wapenen
en de poorten vau het slot goed te grendelen zij
zelve begeeft zich daarop weder naar de zaal, waar
de Vorsten nog aan tafel zitten. Hier klaagt ze in
roerende woorden, wat ze zoo pas vernomen heeft;
ze drukt er sterk op, hoe slecht het keizerlijk
woord is gehouden. Men antwoordt haar spottend,
dat dit nu eenmaal krijgsgebruik is, en dat bij
het doortrekken van soldaten zulke nietsbedui-
dende dingen niet te beletten zijn. Dat willen
we dan toch eens zien 1 antwoordde ze toornig.
Mijne arme onderdanen zullen het hunne
terug hebbes, of bij God dreigende verhief
zjj hare stem. Vorstenbloed voor ossenbloed
Met deze korte verklaring verliet zij de zaal.
Binnen weinige oogenblikken was deze opgevuld
met gewapende mannen, die met het zwaard in
de hand zich eerbiedig achter de stoelen der Vor-
dit; De Fransche Regeering heeft akte ge
nomen van deze verklaring.
De Heeren Delafosse en De Mun konden
geen beter antwoord verwachten, want de
regeeringsmaunen hebben het Fransche volk
verkocht, zjj hebbeo Frankrjjk de oudste
dochter derRoomsch Katholieke Kerk over
geleverd aan brutaal geweld.
Arm Frankrjjk, hoe diep zijt gjj in uw
lichtzinnigheid gezonken in den poel van
bederf. Het Italiaansohe gepeupel mag u
openlijk beleadigen en de Fransche vlag
door het slijk halen, een troep eervergeten
schurken en verraders uitgebroed in de ho
len der vrjjmetselarjj, losgelaten tegen den
Valer der ChristeuheiJ, hebben het gewild.
De geestverwanten der Loge hebben
den Aartsbisschop vau Aix voor d8n rechter
gedaagd, maar zij hebben geene rekening
gehoudeu dat er in elk geval nog eene hoo
gere rechtsspraak is dan die der rechtbanken.
Het is die vau het nationaal geweten en dit
zal den Minister zeggen, dat hjj verontwaar
digd had moeten zijn en voldoening had
moeten vragen over de beleedigingen den
Franschen pelgrims aangedaaD, en dat hjj
geen circulaires aan de Bisschoppen had
moeteu zenden, indien hjj niet gewild had,
dat een Franschen Bisschop hem eenFrausch
antwoord zond.
De Courrier de Bruxelles maakt de door
Z. H. Pius IX vastgestelde instructies voor
het volgende Conclave openbaar. Pius IX
bekrachtigt het uitsluitende recht der Kar
dinalen tot het kiezen van den Paus, en
wjjst elke tusschenkomst der mogendheden
daarbjj af. De tjjdeus des Pausen dood te
Rome aanwezige Kardinalen moeten bjj
meerderheid beslissen of de verkiezing van
den nieuwen Paus te Rome, dan wel buiten
Italië zal plaats hebben. Bij den minsten
ingreep op de onafhankelijkheid der leden
van het Conclave, zal dit terstond buiten
Italië moeten overgebracht worden.
Dezer dagen verscheen een keizerljjk
rescript, hetwelk, in verband met zekege
voorvallen te Barijjn het gevaarljjk euvel
der straat-prostitutie in de groote steden,
vooral te Berljjn, behandelt. De Keizer ver
langt een allerstrengst optreden der politie
tegen de quasi beschermers, maar iu wer
kelijkheid handlangers der onzedeljjkbeid en
belooft aau de krachtig daarentegen te werk
gaande beambten de keizerlijke waardeering
en bescherming. Voorts verlangt de Keizer,
dat de gerechtshoven zich bjj de veroor-
deelingen niet door valsche humaniteit zullen
laten leideo, maar de zwaarst toepasbare
straffen zullen opleggen. De Keizer spreekt
zjjne verontwaardiging uit over die plicht-
vergetene rechtsgeleerde verdedigers, die met
lichtvaardige middelen het onrecht trachten
te doen zegevieren; ook zou hjj wenschen
dat processen voor zware vergrjjpen tegen
de zedelijkheid met gesloten deuren werden
behandeld. Het besluit des Keizers is door
geen Minister gecontrasigneerd, en schjjnt
s en plaatsten en de gasten bedienden. Bjj het
binnentreden dezer strijdlustige schare verbleekte
de Hertog van Alvastom en verlegen sag man
elkander aan. Van het leger afgesneden, omsingeld
door eene overmachtige, kloeke menigte, schoot
hun niets over, dan zich stil te houden en, op
welke voorwaarden dan ook, zich met de belee-
d'gde vrouwe te verzoenen. Hendrik vanBrunswijk
was de eerste, die zich vau deu schrik herstelde
en iu een luid gelach uitbarstte. Hij koos den
verstandigeu uitweg, het geheele ge-al als eene
aardigheid te behandelen en hield eene lofreds
over de moederlijke zorgvuldigheid en vastbera
denheid, door de Gravin aan den dag gelegd. Hjj
Verzocht haar vriendelijk, gerust te zjjn, en beloofde
haar, dea Hertog van Alva, tot alles wat bilijjk
was, te bewegen. Door zijne bemoeiing vaardigde
Alva dan ook op staanden voet een bevel aan het
leger uit om dadeljjk, het geroofde vee aan de
eigenaars terug te geven. Zoodra de Gravin van de
teruggave zeker was, dankte ze minzaam hare
gasten, die beleefd afscheid van haar namen.
Zonder twijfel heeft de Gravin van Schwarsburg
door dit voorval den naam van »de heldhaftige"
verworven.
