NIEUWE
m
M§» 1785
Vrijdag 15 Januari 1892.
17de Jtargaig.
■BnI
De onlusten in China.
KUITEN LA ND.
ABONNEMENTSPRIJS
mSÊÊÊ
AQITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTBNTIHN.
HAiniEM^IjHE COtlRlIT.
Pei 8 maanden voor Haarlem. 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG
BUBEAÏÏ: St. Janstraat Haarlem.
Van 16 regels30 Gents
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag-
en V r jj d a g-a vond voor 6 uur ingewacht.
Uitgever»; KÜPPEB8 k LAUIÏI,
Het Chineescbe Gezantschap te Parjjs
heeft, eenige dagen geleden, eeoe nota open
baar gemaakt omtrent de plaats gehad
hebbende onlusten. Het Gezantschap acht
zich gelukkig, dat, dank zij de door de
Chineesche Regeeriug genomen energieke
en met goed gevolg bekroonde maatregelen,
sinds den opstand van Itschang geene er-
gerljjke gebeurtenissen meer hebben plaats
gehad; het Gezantschap verzekert voorts,
dat aan de christelijke Missiën van alle
natiën en aan de familie der slachtoffers
van den opstand schadevergoeding zal be
taald worden, dat tien militaire en civiele
ambtenaren gestraft en ongeveer honderd
individuen gevangen zijn genomen en vier
van dezen werden ter dood gebracht. Het
Chineesche Gezantschap vermeldt ook de
maatregelen, welke door de Chineesche au
toriteiten zjjn genomen ter bescherming van
het leven en de bezittingen der vreemde
lingen. In de havens van den Jang-tse
werden oorlogsschepen gestationeerd; de
christeljjke nederzettingen in het binneuland
worden door militairen beschermd; al dege
nen, die door woord of geschrift den volks
haat tegen de vreemdelingen aanwakkeren,
zullen voortaan met den dood worden ge
straft; eindeijjk heeft men de inhechtenis
neming van een groot aantal leden van het
genootschap Kalao gelast, welke vereeniging
veel werk maakt van de vervolging der
Christenen. Na deze opsomming der door
de Chineesche Regeering genomen maat
regelen, bevat de nota de volgende merk
waardige phrase: «Nadat nu de schade
vergoed en de rust in het land hersteld is,
kan het incident als geëindigd worden be
schouwd. Het chineesche Gezantschap noo-
digt de Europeesche Regeeringeu uil op de
waakzaamheid en energie der Chineesche
Regeering te vertrouwen en sluit met de
bewering, dat de opstand in Mongolië met
de gebeurtenissen aan den Jang-tse in geen
verband staan.
Tot zoover de inhoud der officieels nota.
Wat men onder de energie der Chinee
sche Regeering heeft te verstaan, dat kan
men hg de jongste gebeurtenissen zien. Of
men in de toekomst op bare waakzaam
heid staat kan maken, zulks schijnt ons
zeer twgfelacht g toe, temeer aangezien,
het Chineesche Gezantschap beweert dat de
vervolging der Christenen het werk van
het genootschap Kolao is. Het vervolgen
Jor vreemdelingen is, gelijk men in den
heginne in Europa terecht vermoedde, het
Werk der Mandargnen; men heeft er nu de
bewgzen van. Twee of drie dagen na het
publiceeren van de vermelde nota onthulde
de Times in een zeer gedocumenteerd ar
tikel, den waren oorsprong vau de ver
volging der vreemdelingen. De Engelsche
consul Gardner te Haukow en de sinds
tneer dan 30 jaar in China verblijf hou
dende zendeling John Griffith ontdekten
B&meljjk in de eerste dagen van September
de drukkerjj, uit welke het vlugschrift
FEUILLETON.
De voddenraper.
Een verhaal uit de omwenteling van 1830.
{Vervolg)
Maar wie van ons meent gjj dan, hernam
de voddenraper levendig, dat het op de macht,
de majesteit der kroon had gemunt? Wie van
on» had kunnen veronderstellen, dat onze rechten,
erkend en geheiligd door verbindende eeden,
met xooveel vermetelheid zouden worden verguisd?
Man verbeeldde zich ongetwijfeld, dat eenige
geweerschoten genoegzaam zouden zjjn, om ons
e verschrikken en als wilde di .ren te vermor-
ond1' k®* Fransche volk, zachtzinnig en
ter er,r°rPen "1* een trouwe hond aan den mees-
wo'rdtl6r' ket lief en weet te waardeeren,
Keliik 6611 hrieschenden en woedenden leeuw
verraden00^ ver^r0uweu wordt
en bedrogen in zijne genegenheid en
geweest- Z^n' mÜnbeer, niet de aanvallers
geen oproervaan, geen burgeroorlog is
«Dood aan den godsdienst van den duivel»
te voorschjju was gekomen en kwam?n zelfs
in het bezit van een brief, welke de schrij
ver van dit pamflet had geschreven. Deze
is een bekend geleerd Chinees van Hunau,
Schen geheeten, en de brief, waarin hg
zich als de schrijver van het met «Een
leerling van Confu :ius» ouderteekend vlug
schrift bekend maakt, is aan een zgner
goede vrienden, den Gouverneur van de
provincie Honpeh gericht. De briefschrijver
verlangt de vrjjheid van een zgner ver
wanten, een zekeren Tang, die wegens de
verspreiding van het pamflet in hechtenis
werd genomen. Aan het verlangeu van Schen
werd gevolg gegeven; Tang werd in vrg
heid gesteld ea tot dusver is noch Schen,
noch de drukker, nog de verkooper van
het geschrift gestraft geworden, ofschoon
de Engelsche consul den brief aan de au
toriteiten heeft gezonden. Merkwaardig in
dezen van haat tegen de vreemdelingen
vervulden brief is de omstandigheid, dat
Schen,de leerling vauConfucius,zich vol eer
bied eo erkentelijkheid jegens de Regeering
beioont.
Zoolang de Chineesche Kegeering de door
den Eagelschen consul en den zendeling
Griffith onthulde feiten met als va.sch zjjnde
tegenspreekt, zoolaDg moeten wij gelooven,
dat wg met eene uitgebreide,door de Man
dargnen tegen de Christenen in t leven ge
roepen samenzwering te doen hebben. De
zendeling Griffith verklaart, dat het denk
beeld vroeg of laat alle vreemdelingen uit
China te verdrijven, sinds meer dan 30 jaar
in het brein van alle Chineesche ambte
naren en geleerden is ingeworteld en dat
men daartoe het volgende plan wil ten uit
voer brengen. Ten eerste wil men door
schrik eo vrees de Missionarissen dwingen
naar de open havens te vluchten; i8 dit
gelukt, dan worden door een opstand alle
vreemdelingen, Missionarissen en kooplie
den naar de kusthaveos gedreven en van
daar zal men de «indringers» op de eene
of andere wjjze verwijderen.
Het door den Engelsehen zendeling out-
hulde plan werd lelterlyk gevo gd bij den
opstand in Mongolië, die, vo gens de voor
stelling van het Cüineescbe Gezantschap
met de gebeurtenissen aan den Jang-tse in
geen verband staat. Door het vermoorden
van meer dan duizend Chineesche Chris
tenen werden de Belgische Missionarissen
tot da vlucht naar de kust gedwongen. d«
Chineezen willen dus de Herders verdrijven,
terwnl zjj de kudde wurgen en zoolang zjj
in dit werk niet gestoord worden, zullen
zjj geen ander ter hand nemen. Na de
Missies en Missionarissen zu.len dan de
kooplieden en hunne handelshuizen aan de
beurt komen.
Het middel om redding aan te brengen
is gemakkelijk te vinden. De Chineesche
Regeering kan zich met meer veront
schuldigen met bare onkunde omtrent den
toestand, vermits zij de namen der schul
digen kent. Ioplaats van arme lieden, die
slechts werktuigen zjjPiter dood te brengen,
door ons ontvlamd; wjj hebben slechts onze
haardsteden verdedigd, onze vrouwen onze kin
deren; wij hebben geweld met geweld gekeerd,
en de eeuwige gerechtigheid Gods kon niet
toelaten, dat eene handvol belhamel, eu gunste-
lingen zegevierde over eene bevolking van acht
maal honderd duizend zielen, wier zonen een
gedeelte van datzelfde leger uitmaakte dat men
tegen ons aanvoerde; alsof de stem des bloeds
niet sprak bij dapperen!... Ik geloof, dat ik mij
als goed soldaat gedragen heb; maar nooit zoude
ik tegen mijne medeburgers z„n opgerukt, die
niets misdreven dan het afschulden van dwang
en verdrukking. De d«r natuur spreekt
luider dan de stem des veldheer»
Ik denk als gijJauuret, want op net oogen-
blik dat de opperbevelhebber van ons regiment
mü bevel gaf, om mijn bataillon te laten vuren
op vrouwen en kinderen, die voor ons heen stoven,
verbrak ik mjjn degeo, virklarende niet meer tot
het leger te behooren, en ik snelde naar mjjn
bóiel terug, met het voornemen, om mij daarin
tot aan het einde der gebeurtenissen op te sluiten,
toen ik, vervolgd door hetjvolk, dat mjj voor een
moest zij veeleer de Mandargnen en de
geleerden, zooals Schen, de verdiende straf
laten ondergaan. Op deze wjjze zal zg aan
de Europeesche mogendheden den besten
waarborg voor de toekomst bieden en voor
langen tijd de rust in het land verzekeren.
Tegeljjkertgd zou zg voor China en voor
Europa een vreeselgk onheil verwgderen,
dat anders zonder twjjfel spoediger zal
plaats vinden, dan de tegenwoordig in het
«hemelsche Rgk» haerschende, bedrieglijke
rust zulks laat vermoeden.
Met buitengewone pracht had eergiste
ren in de troonzaalvan het koninkljjke pa
leis te Berlijn de beëediging van den nieuwen
Aartsbisschop van Posen, Mgr. Stablews-
ki, plaats. De Hofmaarschalk, de Vleugel-
Adjudanten, de Ministers van bionenland-
sche zaken, van justitie en van kerkelijke
aangelegenheden, de bevelhebber van het
keizerlijke hoofdkwartier en andere hoog-
gep'aatsten waren aanwezig. De Keizer, in
kurassiers-uniform, ontving den eerst veer
tigjarigen Prelaat. Ook de Keizerin ontving
den Aartsbisschop in een plechtig gehoor,
dat daarna gevolgd werd door een ontbijt
aan de keizerlijke tafel.
Het is in geeu 25 jaren gebeurd, dat de
Primaat van Posen naar Berlijn toog om
zijn eed te doeu. Mod beschouwt het ver
langen des Keizers, dat zulks ditmaal wel
zou plaats grjjpen, als eene concessie aan
de Duitsche richting, welke zeer ontrust
was over de benoeming van een Pool tot
Aartsbisschop van Posen. De Duitscbers
willen overat het overwicht uitoefenen, ook
daar waar zulks, zooals in PoseD, niet is
te rechtvaardigen. De luisterrijke wjjze,
waarop de Aartsbisschop ontvangen werd,
ontneemt aan het keizerlijk bevel echter
eiken schjjn van hostiliteit.
De Kreuzzeitung van Berljjn verlangt
van de Pruisische justitie, dat deze al de
acten zal publiceeren, welke betrekking
hebben op het gerechtelijk onderzoek tegen
den Joodschen slager Buschoff te Xanten.
Hat geval is voldoende bekend. Buschoff
was onlangs gerat onder beschuldiging,
aldaar een Christenknaap, Joauchen Heg-
mann, te hebben vermoord. Hjj werd echter
weder op vrije voeten gesteld, omdat het
gerecht zich niet van zijne schuld overtuigd
voelde. De Kreuzzeitungvergeljjkt nu deze
gebeurtenis met den «ritueelen moord op
Corfu,» beweert dat meer dan twiutig ge-
loofwaard ge getuigen den bi «huldigde ten
zwaarste hadden in verdenking gebracht,
en eindigt met de volgende ontboezeming:
«Er bestaat dus vermoeden, dat een lid van
volk, van hetwelk er 700,000 de gastvrij
heid in het Duitsche Rijk genieten, tot
Joodsch-ritueele oogmerken een Duitsch
Christenkind heeft vermoord. De toegeeflgke
behandeling van het Jodendom, op welke
men zich sedert lang in onzeofficiëele kringen
toelegt, mag echter niet zóó ver gaan, dat
men voor het algemeene verlangen naar
van onze hoofdofficieren hield, de straat Ser-
vanóoni inliep, waar de Hemel, die zeker over
mjjne dagen waakte, u op mijn weg zond.
Ik heb derhalve, riep Jauffrst dronken van
vreugde, mij'ne makkers niet misleid, toen ik hun
verzekerde, dat gjj niet op het volk hadt gescho
ten!
Ik heb al wat in mjjn vermogen was aan
gewend, om het te verhinderen, of ten minste
om het te doen ophouden; ik zweer het in naam
der eer!
O! gij voldoet aan al mjjne wenschen, juichte
de man des volles. Toen ik u ter hulp snelde,
ontdekte ik in u slechts mjjn weldoener, en ik
ontwaar thans in u een burger! Ziedaar twee re
keningen in eens gesloten. Ik behoef van uw naam
en rang geen geheim meer te maken, en wanneer
mjjne vrienden en buren zullen weten....
Wacht u wel hen met de zaak bekend te
maken! Zjj zouden bewijzen vorderen, welke men
in deze oogenblikken onmogelijk zou kunnen
leveren: de woede en vervoering is nog al te
groot, nog al te hevig; gjj zondt slechts u en mjj,
beiden in gevaar stellen.
opheldering van dit voorval eenvoudig zich
de ooren toestopt.»
De Rjjksdag heeft het voorstel der
vrijzinnige partjj aangenomen, betreffende
het toekennen van verblijfkosten aan de
leden van den Rg'kedag.
De katoenspinners in Zuid-Duitschland
hebben besloten van den 15en Februari af
de fabricatie gedurende drie maanden met
20 tut 25 pct.te verminderen. Waarschjjnljjk
zullen de fabrikanten in den Elzas hetzelfde
doen.
Naar men verneemt, zullen de kleine
zilveren twintig-pfennig-stukken, waarvan
ieder, die met Duitsch geld moet omgaao,
den last kent, eindeijjk worden ingetrokken.
De daarvoor vereischte maatregelen zjjn
reeds genomen.
Op bevel van den Minister van bin-
nenlandsche zaken zal voortaan op openbare
vertooningen en op het colporte6ren van
drukwerken door de politie scherper het
oog worden gehouden, niet alleen wat be
treft onzedeljjkheid, maar ook ten aanzien
van roof- en moordverhalen, verheerlgking
van misdrgven enz. Dat alles zal streng
worden tegengegaan.
De influenza heerscht op hevige wjjze
in het departement Pas de Calais en vooral
in de steenkolenstreken.
Het vjjfde gedeelte der bevolking is door
de ziekte aangetast.
De gewone zitting der Fransche Ka
mer voor 1892 is door dea Heer Blanc,
als oudste lid in jaren, geopend. In zjjne
toespraak begroette hg Frankrgk als her
plaatst ic zjjn rang onder de natiën sedert
het bezoek der vloot te Kroonstadt, het
welk met het groote Rijk Rusland de vriend
schappelijke overeenstemming bezegelde,
welke tegen alle bondgenootschappen op
weegt. Tal van hervormingen, zoozeide hjj
verder, eischen ernstige behartiging, ten
einde te kunnen voldoen aan de rechtma
tige eischen van den arbeidenden stand.
Ujj sprak ten slotte den wensch uit, dat
de Kamer er in zou slagen het welzjjn der
arbeidende klassen te verzekeren.
Terwjjl de werkstaking der koetsiers
van de Sociétè de V Urhaine te Parjjs voort
duurt, zgn de koetsiers van de omnibus-
maatschappjj, hoewel het werk voortzetten
de, nog altjjd met de patroons in geschil
over den duur van den werktjjö. Over en
weer is nameljjk na de jongste werksta
king besloten, dat de werkdag 12 uur zal
zgn. De maatschappij zegt daaronder te
verstaan: «12 uur gemiddeld.» De koetsiers
verklaren echter dat dit niet de bedoeling
was. Dag voor dag moeten zjj 12 uren in
dienst zijn. Hoe dit geschil zal eindigen,
weet men nog niet.
De Fransche kieswet bepaalt, dat er
op elke 100,000 inwoners in het arrondi-
semeut een afgevaardigde zal zjjo, en ver
der op elk cijfer boven de 100,000 of het
veelvoud daarvan éen. Nu is bjj de jongste
volkstelling gebleken, dat zeven arrondis
sementen, door de vermeerdering van het
aantal inwoners, recht hebben gekregen op
Gjj hebt geljjk, mijnheer de Burggraaf,
want bjjna zoudt gjj toch, ondanks uwe edele
opoffering aan de zaak, het leren hebben verloren.
Ziedaar, vriendlief, de verschrikkelijke ge
volgen van den burgerkrijg; men vermoordt el
kander onderling, «choon dikwjjls tot dezelfde
partij, tot dezelfde opinie behoorende. Men gaat
slechts op het uiterljjk af; en door de daad zelve,
dat men een rang in de wereld, eene hofbediening
bekleedt, of een grooten naam draagt, welken men
zich waardig wil maken, wordt men gerekend
tot de onderdrukkers des volks, en valt al»
slachtoffer van zjjne onverzoenlijke wraak!
Janffret en zjjne vrouw hadden zich al spoedig
naar de familie van den gekwetste begeven en
brachten daaraan verscheidene keeren dea daags
bericht van den toestand des ljjders. Mevronw
d'Aatrol, eene vrouw van Diet geringe verdienste,
vreezende de achterdocht gaande te maken, had
zich niet zonder grooten weerzin het geluk moeten
ontzeggen, om de zergen te gaan deelen, die
deze waardige lieden haren echtvriend bewezen,
Werit eertelfd.)
