NIEUWE
1786
Zondag 17 Jannarl 1892.
17d« Jingaj.
Een Protestant bij Z. 11.
den Paus.
BUITENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIBN.
De voddenraper.
Blinden-behandeling in Japan.
HAiniIlS( HI (01R41T.
Pei 8 maanden voor Haarlem. 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG
BUEBAïï: St. Janstraat Haarlem.
Van 16 regels30 Casta
Elke regel meeri
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Advertentiën worden uiterljjk Maandag-, Woensdag-
en Vrjda g-a «,ond voor 6 uui ingewacht.
Uitgever»: KüPPER8fc EAU 1ST.
De Afrika-reiziger en correspondent van
het Berliner Tageblattde Heer Eugin WolJ,
geeft in dit orgaan een belangwekkend ver-i,
slag omtrent zjjne audiëntie bjj den H. Va
der, waaraan wjj het volgende ootleenen.
«Ik stond,» aldus verhaalt de Heer Wolf
cvoor Zjjne Heiligheid Paus Leo XIII. De
Kamer, waarin de Paus mij ontving, is eau
klein, bescheiden gemeubileerd woonvertrek,
slechts van een venster voorzien. De Paus
zat aan het einde van de kamer op een
ietwat verhoogden fauteuil, het aangezicht
naar het venster gericht. Na de door de
ceremonie-bepalingen voorgeschreven diepe
buiging onmiddellijk bij het binnenkomen
en de tweede diepere buiging in het mid
den der kamer, naderde ik met vluggen tred
den Paus, die was opgestaan en mjj tege
moet wilde komen eu xk boog met eerbied,
zooals zulks voor den machtigen Kerkvorst
en den edelen 82 jarigen grijsaard voegt,
de knie, om tot den handkus te worden toe
gelaten. Zjjne Heiligheid deed mij echter
dadelijk opstaan en verzocht mij in zijne
onmiddellijke nabijheid plaats te nemen. Ver
mits ik meende te mogen aannemeD, dat
een man op den leeftjjd van den Paus wel
wat hardhoorig kou zjjn en het mij boven
dien noodzakelijk toescheen, datZgue Hei
ligheid mij zeer goed kon verstaan, schoof
ik mjjn stoel iets dichter bij deu fauteuil
van Zjjne Heiligheid, waarna de Paus mij
vriendeljjk lachend toeknikte. Ik moet be
kennen, dat ik in het laatste oogenblik
ondanks de roode meubelen, de roode ta
pijten, de roode plafonds en de roode étagère
achter den Z9tel van den Paus, niets dan
wit zag. Ik zag slechts den Oppei priester;
hjj scheen de gansche ruimte te hebben
ingenomen, zoo diep, zoo, aangrjjpend was
het gevoel, 't welk zich van mij meester
maakte. Ik hoop niet dat ik aan deu eer
bied van Zjjne Heiligheid iets te kort zal
doen, wanneer ik zeg, dat ik in het eerste
oogenblik het gevoel had, als of een won
dervol uitgevoerd beeld van den Paus, zoo
als ik dat meermalen op schilderjjen had
gezien, in was, voor mjj zag, met kucst-
matig of door mechanisme beweegbare
oogen. Ik was sprakeloos geworden door
deze witte, rustige, ernstige, bovenaardscbe
verscbjjning. Mjjn blik was zoo geboeid
door den machtigen indrnk, dien ik had
bekomen, dat ik zeker wel eenige seconden
lang als betooverd heb gezeten. Een wit
kapje van satjjn, waaronder de zilveren
haarlokken te voorschijn kwamen, bedekt
het achterhoofd van dea machtigen Kerk
vorst; het slanke lichaam is in een witte,
weeke, van wol geweven stof gekleed, een
eigenaardig fakrikaat, 't welk alleen voor
FE 1 L L E T O N.
Etn verhaal uit de omwenteling van 1830.
Vervolg en slot).
Na verloop van veertien dagen was deze echter
in ataat, om weder naar zijn hotel teruggevoerd
te worden. Men koos een donkeren nacht uit;
de voddenraper en de geneesheer, die alleen met
het geheim bekend was geworden, vergezelden
de draagbaar, waarachter vrouw Jauffret en hare
kinderen volgden. Deze geheimzinnige stoet werd,
zooals men licht kan bevroeden, door de familie
en al de huisgenocten des Burggraafs m;t uit
gelaten vreugde ontvangen. Deze hield niet op
Jauffret steeds zjjn broeder, zijn dierbaren Mar-
tinus te noemen; zjjne vrouw heette hij zuster,
en Mimi en Lolo behandelde hjj als zjjne kleine
Hichi en neef. Me .rouw d'Astrol drukte beurta-
Bigs al de leden van dit rechtschapen gezin aan
haar hart, en bood hun een met goud gevulde
beurs aan.
Mevrouw, sprak toen de voddenraper, uw
waardige echtgenoot heeft mij eenmaal het leven
ik van mjjn kant heb thans ook het gelek
P «5ne dagen te verdedigen en te be-
u en; nu «taan wjj gelijk; gij zjjt mjj niets
den Heiligen Vader wordt gemaakt. Een
kraag van dezelfde stof omhult de schou
ders; de witte, bjjna doorschijnende han
den, die denzachten, fluweelacbtigen hand
druk uitoefenen, waren met fjjne wollen
witte halve handschoenen, (zoogenaamde
mitaines) bedekt, de voeten met warme,
wit-wollen kousen; alleen de Uauselgke pan
toffels waren van rood luweel, van eenvou
dig verguld borduurwerk voorzien. Om deu
hals droeg de Paus aan een kostbaren ket
ting een wonderschoon, rgk met de schit
terendste diamanten bezet kruis, een juweel
van goudsmeedkunst, aan den wijsvinger der
rechter hand den Pauselijken visscherring,
waarop eeu smaragd van de grootte eener
kleine walnoot, omgeven door Braziliaan-
sche diamanten van het zuiverste water.
(De visscherring van iedereu Paus wordt bjj
zjjn dood door deu oudst aanwezigen Kar
dinaal in tegenwoordigheid der andere Kar
dinalen met een hamer verbrgzeld). Cd de
wit-satjjuen sjerp welke de Heilige Vader
droeg, kwam een klein gedeelte van een
gouden miniatuursnuifdoos te voorschijn,
waaruit de Paus in deu loop van het ge
sprek nu en dan, met zichtbaar welbeha
gen, een klein snuifje cam.
Op de rood-fluweelen etagete achter den
fauteuil vaa Zjjne Heilig ei agen vele
perkamenten, verzoekschriften, couranten
enz.; eene electrische bel met een peervor
mig ivoren hand»atsel was in 's van den
Pauseljjken zetel aangebracht. De kamerlucht
is op 's Pausen aangezicht Juidelgk waar
te nemen. De zilvervv tte lokben vallen als
tranen op het bleeke, bijna doorzichtige,
vermagerde aangezicht; e ge rei aan be
weging, luebt en licht, in woud en veld,
in een woord in Gods vrge natuur, wordt
oomiskenbaar in de t'e^ en 8Qe Hei
ligheid uitgedrukt. Scherp komt de goed
ontwikkelde neU3 op he van ar zeer ge
tuigende gelaat te voorschgu; ook de ooren
zjjn gansch wit en doorschgnend. Al schgnt
het lichaam zwak, de geest des Pausen is
nog krachtig. De kleine bruine oogenzga
levendig en onopboudelgk in beweging.
Terwjjl zg in het gewone gesprek met mild
heid en vol deelneming op deu spreker zijn
gericht, worden zjj p'°t8ell£)« bondiger,
vuriger, zoodra een voor den Paus bizonder
belangwekkend tbema wordt behandeld. De
Paus scbjjnt dan een menschep leeftgd jonger.
De edele' gestalte van het grgze Opperhoofd
der Kerk vervulde mg met de heiligt
achting. Zelfs een strenggeloovig Katholiek
zouden in dit oogenblik geen eerbiedwaar
diger gewaarwordingen hebben kannen be
zielen, dan die, waarmede ik werd ver-
'"zjjne Heiligheid ging, nadat hg mg met
luide, welklinkende, nog de gansche kracht
der longen verradende stem, op bemmneljjke
wjjze welkom bad geheeten, onnnddelljjk
^Do^Burgaraaf drong nog meer aan; hij wilde
hen ten minste schadeloos stellen voor de ko.ten,
die hjj hun gedurende de veertien dagen van zjjn
verblijf ve<0oraaaKt had; alles te vergeefs, zjj wii_
den niets aaunemen.
Ik en mijne beste Ursula, hernam Jauffret,
zjjn goed in s'aat om de kosten van uwe ver
pleging te bestrjjden, en gH noopt mg, mijnheer,
hier eene bekentenis voorn af te leggen, die u
groote verwondering zal baren. Weet, dat er bjjna
geene maand voorbij gaat, waarin wij niet twaalf
a vijftien franks in de spaarbank plaatsen; dit
zal ons sedert de zestien jaren, die w, dra gehuwd
zijn, nog al een aardig kapitaaltje bemrgd hebben,
welks intrest wij nog hopen te verdubbelen,
indien God ons leren en gezondheid schenkt.
Wn derhalve zjjn voor ouzen stand welgestslde
lieden, eo daar in niets onze aaogenomene ge
woonten, werkzaamheden en spaarzaamheid zullen
gewijzigd worden, moet ons fortuin nog steeds
aangroeien. Het goud dat gij ons aanbiedt, zal
niets tot ons meerder geluk kunnen bijdragen en
enkel onze gevoeligheid kwetsen. Het eenige wat
ik u verzoek is, dat het mg vergund zjj, om u
nu en dan des Zondags morgens met mjjne kleine
familie te komen bezoekeu; eu wanneer gij alleen
zult zjjn met mevrouw uwe echtgenoote, u de hand
te mogen drukken.... u broeder te mogen
over tot de aangelegenheden, die mg tot
hem hadden geleid. Men had mg gezegd,
niet te lang van stof te zjjn.
De correspondent roemt vervolgens het
reusachtig geheugen van den H. Vader en
diens juiste kennis van alle omstandigheden,
diens gevatheid, logica en scherpen blik en
gaat dan voort: «Als men mjj de vraag
zon stellen: «Hoe lang gelooft gjj, dat de
Paus nog kan leven?» dan zou ik in volle
overtuiging antwoorden, als het Gods wil
is en als er geen complicaties voorkomen,
kan de Paus 92, ook 100 jaar oud worden.
Mager en bleek maar zeer sterk is Leo XIII;
dezen indruk nam ik mede.
In den loop van het gesprek herinnerde
Zjjne Heiligheid mij aan het bezoek van
Zjjue Majesteit den Duitschen Keizer in
verband met de arbeidersquaestie. Een zeer
groot belang stelde de Paus in de aangele
genheden der Missiën, welk onderwerp een
groot deel van ods onderhoud innam. Ook
daarbjj gaf de Paus bljjken van zjjn scherp
geheugen; de kaart van Afrika heeft Leo
XIII zoo juist in 't hoofd als eeu Afrikaansch
onderzoekingsreiziger. Togo, Cameroen, Da-
home, Zanzibar, alle gewesten en gemeenten
kende hjj als iemand, die van de aardrjjks-
kunde van Afrika eene speciale stadie bad
gemaakt.
Ook op iederen niet-katholiek moet de
indruk, die de milde, edele gestalte van den
grjjzeu Kerkvorst, maakt geweldig en onver-
geetljjk zjjn.
Toen ik bij het afscheid nemen innig
ontroerd de knie boog, om de door den Paus
aangeboden rechterband eerbiedig te kussen
en ik Zijne Heiligheid een lang leven toe-
weuschte, legde Leo XIII zjjne rechterhand
op mjjn hoofd en liet mij vertrekken met
zjjn zegen: «Je vous bénisOnwillekeurig
dacht ik in dit oogenblik aan de woorden
van Prins Voa Bismarck, welke hij mg den
llden Januari 1889, toen ik na den maaltjjd
van de vorstelgke familie afscheid nam, om
mjjne reis naar Zanzibar te aanvaarden, op
mijn weg heeft medegegeven: «Ea nu zjj
God met u.»
Toen ik het privaat-vertrek vaD den Paus
verlaten had, om nog eenige oogeoblikken
met de aanwezigeGeestelgke Heeren te spre
ken, zeide een der Kardinalen, volgens zjjn
dialect een Siciliaan: «Gjj moogt 7an geluk
spreken, mijnheer Wolf, het is weinig men-
scheu vergund, zoo spoedig door Zjjne
Heiligheid te worden ontvangen en zoolang
een intiem gesprek te voeren.» «E con
tanta amabilezza en met zulk eene be-
minneljjkheid voegde ik daarbjj. «Ja,
gi) moogt dezen dag wel goed in uw ge
heugen houden,» meende Sua Eminencia.
Nu, dat heb ik ook gedaan.
Doemen.
En ik oom, stamelde Mimi.
Ik peetoom, riep Lolo.
En ik Michel, voegde er Ursula met
eene treffende uitdrukking bij.
Ja, ja, mijne waarde vrienden, ja, ja, dierbare
reddersl antwoordde de herstelde, terwjjl hjj hunne
ineengestrengelde handen aan den boeaem drukte:
ja, ik stel er eene eer in tot u te behooren.
Laten wjj allen te zamen het bewjjs leveren, dat
er geene afscheiding Tan rang en stand is, welke
door deugd niet wordt toegehaald of gelijk ge
maakt en dat inderdaad alle welgezinde harten uit
hetzelfde bloed zjjn gesproten en alle rechtschapen
lieden tot hetzelfde gezin behooren.
Uit eene lezing, door Prof. Dixon te Tokio
omtrent het voormalig en tegenwoordig lot der
blinden in Japan gehouden, blijkt, dat die on-
gelukkigen in vroeger eenwen in Japan een treurig
bestaan hadden en in ellende voortleetden, zonder
dat men zich om hen bekommerde, totdat een
Prins uit het Regeerecd Vorstenhuis blind ge
boren werd.
Om dezen te vermaken, verzamelde de vor
stelgke vader een aantal blinden rondom hem
en gaf den blinden zoon, toen hjj bjj zjjne meet-
Het aantal op het Vaticaan door de influ
enza aangetaste personen is in de laatste
dagen betrekkeljjk aanzienljjk geweest. De
H. Vader is gelukkig tot dasver daarvan
verschoond gebleven.
De vierschaar te Berljjn, die over de
diciplinaire vervolging, tegen Graaf Van
Limburg Stirum ingesteld, zal gespannen
worden, is het zoogenaamde disciplinaire
Hof. Dit bestaat nit een President en tien
leden, waarvan ten minste vier uit bet
koninkljjk Kammergericht moeten genomen
worden.
Met het voorzitterschap is tegenwoordig
de Onderstaatssecretaris aan het Departe
ment van Financiën, Dr. Meinecke, belast.
Van de uitspraak dezer Rechtbank bestaat
slechts beroep op het Ministerie, hetwelk,
nadat twee door den Minister-President
aan te wjjzen Ministers een praeadvies
uitgebracht hebben, in hoogste instantie
heeft te beslissen.
Eene siddering doorvaart de gelederen
van de dweepzieke Protestanten in Dnitsch-
land, want de Keizer heeft een krans ge
zonden, om gelegd te worden op het graf
van Mgr. Janssen den beroemden geschied-
scbrjjver, die al de lasteringen door de Pro
testanten tegen da Katholieke Kerk uitge
sproken, heeft weerlegd en de ware geschie
denis geschreven heeft, gegrond op da
documenten van de zoogenaamde «Hervor
ming» der zestiende eenw.
Volgens het Berliner Tageblatt is het
thans zeker, dat onze Koninginnen een be
zoek zullen brengen aan het Daitsche Hof.
De Hamburger Correspondent deelt nog mede,
dat dit bezoek binnen kort zal plaats heb
ben, wanneer de gezondheidstoestand van
Koningin Wilhelmina het toelaat.
De officiëele Reichsanzeiger meldt dat
de bondsstaten, binnen welker grondgebied
handelsbeurzen bestaan, van rjjkswege zjjn
nitgenoodigd, vertegenwoordigers naar Ber
ljjn af te vaardigeo, om de grondtrekken
vast te stellen voor een onderzoek der
quaestie van hervorming in het beurswezen.
De Landdag is door den Minister-
President Gaprivi geopend met voorlezing
eener troonrede, waarin niets voorkomt
omtrent den buitenlandschen toestand, maar
verscheidene wetsontwerpen worden aange
kondigd, onder anderen betreffende het ge
bruik van het Welfenfonds, voorts de
schoolwet, spoorwegplannen. De ffnanciëele
toestand wordt voorgesteld als minder gun
stig dan in het voorafgegane jaar. Er be
staat mogeljjkheid op een tekort door ver
meerdering van nitgaven van spoorwegen.
De hoogvereerde Aartsbisschop van
Westminster, KardinaaljManDing, is eer
gisteren, na eene kortstondige ziekte (in
fluenza) ontslapen. Ofschoon hoog bejaard
derjarigheid tot Gouverneur van drie provinciën
werd benoemd, een aantal lotgenooten mede om
hem ter zjjde te staan; dientengevolge was het
bestuur dier provinciën gedurende ongeveer drie
jaar in handen van blinden.
Gedurende de burgeroorlogen in de 12e en 13e
eeuw tusschen de geslachten der Taira en der
Minnamoto werden alls blinde Rijks-ambtenaren
uit den dienst verwjjderd en vervielen velen hun
ner tot den vroegeren staat van ellende.
In den loop der tjjden kwam echter hierin
weder verbetering en werd aan het onderwjjs
en de opvoeding dier ongelukkigen dezelfde aan
dacht gewijd als in andere beschaafde Staten.
Tegenwoordig verdienen in Japan de blinden
den kost voornamelijk op tweeërlei wjjze: door
muziek en zang, waarvoor zjj zeer geschikt zjjn
en door het publiek zeer getrokken worden, en
door shampooing, welk bekend onderdeel
der edele kapperskunst zjj gedurende de eerste
drie jaar van hun leertjjd op het hoofd huns
meesters moeten uitoefenen. Eenmaal in het bezit
der noodige vaardigheid, gaan zij des avonds na
zonsondergang op hnn ambacht uit en kondigen
hunne komst met een eigenaardig geluid aan. Na
tuurlijk zijn er, wat intelligentie betreft, vele
uitzonderingen, die ook in een anderen werkkring
nuttig bezig zjjn, doch de meesten volgen de oude
traditie.
