NIEUWE m, 1793. Woensdag 3 Februari 1892. 174e Jair&aig. Ecne Jezuïeten-quaestie. BUITENLAND. Wat eene moeder lijden kan. HiiRLUHHOHE Ü0VR11T. ABONNEMENTSPRIJS Pei 8 maanden voor Haarlem. 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10 Voor het buitenland 1,80 Afzonderlijke nummers0,08 Dit blad verschjjnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG B IJ R E A TT: St. Janstraat Haarlem. AINXIXND AQITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 1—6 regels30 Cents Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Advertentiën worden uiterlgk Maandag-, Woensdag- en Vrgdag-a zond voor 6 uui ingewacht. Uitgev er s K.ÜPPERS& LAUKEI. i. De in Duitschland sinds een twintigtal jaren bestaande zoogenaamde Jezuïeten- quaestie, die na de grondvesting van het keizerryk tot verjag'mg van de gehate en gevreesde volgelingen van Loyola leidde, zal weldra worden opgelost. Althans dat wen- schen millioenen katholieke geloovigen en duizenden rechtvaardig denkende Protestan ten, wier blik door de vrees niet beneveld is en die nog aan recht en gerechtigheid gelooven. Het zwarte spook doolde van ouds slechts in ontwetenae of dwaze hersenkassen rond en men streed er een windmolen-stryd tegen. Nilnovü Toen de voorboden der bloe dige omwenteling in Frankrijk zich vertoon den, waren het de leden der Soc. van Jezus, tegen wie allereerst de hatelijkste maatre gelen werden genomen. Zjj moesten wijken; die niet wegging werd vermoord. Met het bloeien of het kwjjnen der Orde echter verheft of daalt, zooals de ondervin ding leert, het geestelijke leven van het volk en de verdrukking van godsdienstige ge nootschappen, welker doel is te arbeiden voor de eer van God en voor het zielenheil der menschen, heeft steeds de ontboeiing der laagste hartstochten als onmiddellijk gevolg gehad. Wij behoeven slechts aan den tjjd der zoogenaamde hervorming te herin neren, om overal, waar zjj ingang en ver breiding vond, de bevestiging van ons be weren te verkrijgen. In de verdrukking der religieuze Orden betreurt de godsdienst een der werkdadigste, ja een der meest beproefde middelen om den mensch uit het stof tot God te verheffen; het ongeloof echter steekt fier, het^hoofd omhoog en beroemt zich op de ruïnen en puinhoopen, welke het heeft veroorzaakt. Het hult zich in het gewaad der philosophie, zonder te bedenken, dat deze hemelsdochter slechts op de waarheden der erkenning en der vereering van God kan steunen. Philosophie en godsdienst moeten elkander de hand bieden als het heil der volkeren zal bevorderd worden. Slechts een staatsvorm, die alle eischen der hoogere menscheljjke natuur wil afwjjzen, slechts eene valsche philosophie, welke eiken drang tot het godsdienstig maatschappelijk leven verstikken wil, kan er naar streven, Teligieoze Orden te verbannen of op te heffen. Eene valsche philosophie beheerscbte ook tgd, waarin zoogenaamde wjjsgeeren ftls Voltaire, d'Alembert en tal hunner aan hangers den «infame» den ondergang zwoe- en met den ougeloovigen Miuister Choisenl een verbond slotea. Vermits men echter de Jezuïeten voor de krachtigste steuupilaren van den godsdienst hield, werd tegen hen de oorlog geopend en lot den bond van ongeloof en onzedelijkheid trad de dwaling van de verbeten Jansenisten, als FEU1LLET O N. 3) Vervolg De witte lippen openden zich, en een blik van angst kwam op haar gelaat. Zij trok mjj zachtjes naar zich toe, en zeide: «Zeg haar dat zjj zoo niet moet spreken. Er mag mijn man geen letsel geschieden. Verzwakt en uitgeput viel haar hoofd weder ke6*' en 'k Tree3^e gedurende eenige oogenblik- 8ni dat de dood het gevolg van die onvoorzichtige aaa i?n- Wa' geweest. Wjj zonden vrouw Weston kam eu brachten den nacht in die droevige laatst* ^00r- Menigmalen vreeaden wjj dat hare °°genblikken waren gekomen. «theen*161^ °P' ^at telkens wanneer zij veel pijn deed *e ^den, of kennis droeg van hetgeen zjj aan Iket kleine medaillon nam en liet vurig De a? hP"3n 'drukte. Pu'. leed"6 ^UaIcr H°SB! door vermoeidheid uitge- stoe'l en •m^n ver'an8en kaar hoofd op den den VV 'r' een diepen slaap. Haar zat ik, vallenden regen, den wind eu het kermen arme lijderes luisterende. Ik wist niet wat naar van derde lid toe. Dit met haat vervulde kla verblad deed een vloed van smaadschriften verschijnen tegen de Sociëteit van Jezus, waarvan de inhoud nog in onze dagen eea vruchtbaar veld oplevert voor alle vrijwillig of onvrijwillig blinde vijanden van de Orde en welker onbewezen phrasen steeds als leugens zullen voortbestaan. zEcrasez l mfa- mel» was het wachtwoord en de ondergang der Jezuïeten werd voorspeld. De Parlemen ten lieten zich gewillig als gedweeë werk tuigen voor den storm gebruiken, want zjj bestonden uit Jansenisten en aanhangers van de nieuwe philosophie en van het ongeloof, ter wjj 1 in deze lichamen vanouds een afkeer tegen de Orde was voortgeplant, te meer, daar zjj aan haar invloed menig door het Hof uitgevaardigd besluit, dat vroeger hun gezag beperkt had, of ook menige afwjjzing van hunne eiscben toeschreven. De ongeluk kige handelsonderneming van Pater Lava- letta op Martinique gaf eene welkomen aanleiding tot het uitbreken van den storm. Alle Jezuïeten moesten als solidair voor de handelwjjze van hun medebroeder veraut- woordeljjk gemaakt en aangegrepen worden en de Orde werd door het Parlement van Parjjs, na openbare belastering en vergui zing tot betaling der wissels en tot schade vergoeding van het verlies der kooplieden te Marseille veroordeeld. Ten einde de commissarissen van het proces op zjjue hand te krjjgen, liet Choiseul hun ieder, behalve een goed salaris nog eene gratificatie in geld uitreiken. Het Parlement bereikte aldus zjjn doel, sloot in 1761 de colleges der Jezuïeten en hief den 6den Augustus van het volgende jaar de Sociëteit van Jezas op, aan welk besluit twee jaar later de zwakke Koning Lodewjjk XV zjjne toestemming verleende levergeets verklaarde Z. H. de Paus het decreet voor nul en geener waarde, tevergeefs ook ver hieven de Fransche Bisschoppen den 30sten December 1761 hnuue stemmen voor het nut, de leer, de levenswyze en de hande lingen der Jezuïeten in Frankrijk. Lodewjjk XV had hnu vier vragen ter beantwoording voorgelegd en het antwoord voldeed, na een nauwkeurig onderzoek, aan alles wat de vrienden der Orde mochten verwachten, maar wat hare vjjanden echter vreesden. De eerste vraag luidde: Welk nnt heeft men in Frankrjjk van de Jezuïeten te wachten en welk voordeel eu nadeel ont staan eruit dat men aan deze Orde zoo velerlei zaken in Frankrijk heeft toever- iT°MtLord. De jeugd op te voeden, biecht te hooren, door prediken en catechiseeren alle standen der natie in de waarheden van den christelijken godsdiens* te onderrich ten, de leiding van teedere, gemakkelyk te verontrusten gewetens op zich te nemen, het katholieke geloof overal te verbreiden, den ongeloovigen bet Evangelie te verkon- van haar te denken. Alhoewel zjj in de diepste en bitterde armoede leefde, scheen zij toch klaar- bljjkeljjk eene dame ie y; hoe uitgemergeld, gebuild en geslagen zij ook was, had zij toch eene zekere deftigheid over zich; de dunne handen die zij nu en dan zoo wild in elkander sloeg, waren klein en tenger; he lange zwarte h»ar was zacht en glinsterend alsof er vroeger veel zorg aan wasj besteed. Wanneer zij sprak, lag er eene ongekende bevalligheid in hare woorden en bewegingen. Daarenboven boezemden haar onloochenbaar verlangen om de oorzaak van haar val te verbergen, en haar „ver om haar man te beschermen, dien ik tegen wil en dank van die beleedigiog moest beschuldigen mij belang Dit was niet alleen een bewfls van de onbaatzuchtig heid der vrouw, maaJ ook va? «J> christelijke vergevingsgezindheid. E" dan die blonde lok, die zij op haar boezem droeg, van wie zij was en waarom zjj die dro-g we®1 lk met, maar zij sprak van eene gansche geschiedenis van liefde en smart. De regen verminderde eindelqk, en er viel een donkere grauwe mist neder. Zuster Rosa werd wakker en onze patiënte viel in een diepen en rus- tigen sluimer. Een uur la-er kwamen twee onzer Zus.ers ons aflossen en keerden w<) naar het kloos ter terug. Ik hield altyd veel van onze kleine kapel, maar zjj scheen najj nooit half zoo schoon digen, alle werken der geesteljjke eu licha melijke barmhartigheid te beoefenen, dat zjjn de werken waaraan de Orde der Je zuïeten krachtens bare statuten en zonder hoop op eene tijdelijke belooning zich voor- nameljjk heeft gewjjd, en daaruit blijkt reeds dat haar bestaan in Frankrjjk er niet slechts krachtig toe bjjdraagt tot behoud en be vestiging van den godsdienst, maar ook het welzijn van den Staat niet weinig bevor dert. Terwjjl wjj aan het oordeel daar zoo vele Pausen en door het Concilie van Trente over de Orde der Jezuïeten geveld, als mede aan de door de gezamenlijke Geeste lijkheid van uw koninkrijk, ja zelfs door de Koningen, de doorluchtige voorouders Uwer Majesteit en door de gansche natie aan de Jezuïeten geschonken eervolle ge tuigenissen volkomen onze adhaesie verlee- nen, gelooven wjj te mogen verklaren: dat als men eenige gebreken, welke in hunne leermethode zjjn ingeslopen, zou willen verbeteren, bet behoud van de Orde zoowel voor den godsdienst als voor den Staat een even groote zegen zal zjju.» Tweede vraag. Hoe gedragen zich de Je zuïeten bjj het onderwjjs der jeugd, en welk is het door beu gevolgde systeem ten op zichte van alle voor de persoonlijke veilig heid van den monarch gevaarlijke leerin- gen? Antwoord. Wanneer wy de jaarboeken van uw koninkrjjk raadplegen, dan vinden wjj, dat de Hugenoten eertijds alle pogin gen hebben in 't werk gesteld, om onmid dellijk bjj zjjn ontstaaD een genootschap te onderdrukken, welks krachtig streven hoofdzakeljjk was, de dwalingen der Ho- genoten te bestrjjden en de kinderen der Kerk tegen dwalingen te beschermen. Des wege trachtten zij overal schriften te ver spreiden, waarin zjj de Jezuïeten beschul digden eene leer te verkondigen, welke g< - vaarljjk is voor de veiligheid vau den ge- heiligden persoon des Konings; zjj wisten zeer goed, dat zulk eene beschuldiging de zekerste eu gemakkelijkste weg was tot den ondergang der Orde. Wat de vreemde Jezuïeten Mariana, Santarel, en Busenbaum betreft, zoo zjjn de in hcinne geschriften ontwikkelde grond stellingen geenszins die van de Orde. Dit bljjkt niet slechts uit de door den Generaal der Jezuïeten Aquaviva uitgevaardigde de creten, waarmede het Parjj3che Parlement zoo tevreden was, dat bet in het jaar 1614 de vernieuwing ervan begeerde, maar ook uit de geschriften, welke de Jezuïeten aan alle Parlementen in Frankrjjk zonden en waarin zjj hunne afkeuring te kennen ga ven van de in de genoemde geschriften verkondigde grondstellingen. Huune gedra gingen eindeljjk in het jaar 1682, zoowel als de oorkonde, welke zjj nog onlangs hebben aaugebodeu met het verzoek ais als gedurende het bezoek van weinige minuten, dat ik er doorbracht alvorens ter ruste te gaan. De stralen der morgenzon stroomden op hei altaar; het heiligdom scheen in een gonden licht straal gehuld. O, hoe rustig, hoe vreedzaam was het daar! Geen spoor van zonde of verdriet! Geen menscheljjke hartstocht en menscheljjke ellende! Alles was helder en hemelseh. Die heilige kalmte viel ook op mijn hart, en verdreef de smart die er in was gebleven door het tooneel van ljjden en onrecht, dat ik hau bjjgewoond, maar in den korten slaap die vo gde, werd ik telkens bezocht door dat zoete bleeke gelaat, dat ik verlaten had, en de vreeselijke kreet klonk opnieuw in mijne ooren. Na eenige uren rust keerde ik naar vrouw Leyton terog. De Eerwaarde Moeder gaf haar, na mjjn verhaal gehoord te hebben, geheel en al aan mjjne zorg over. Ik vond haar beter, en in staat om te spreken. Zjj ratte vol vuur mjjne handen. «Zus er", sprak zij met zwakke stem, //waart gjj zoo goed voor mjj, in den afgeloopen nacht?" //Ja, beste, en ik ben bljjde dat gij nu wat beter zjjt." «Ik dank u zeer, ik gwoel dat ik zeer ziek ben. Ik denk dat ik ga sterven. Ge zult een Priester bjj mjj roepen, niet waar?" een sprekend bewjjs van hunne onbreekbare trouw in onze bisschoppelijke archieven te bewaren, laten niet den minsten t wij fel over van hun afschuw tegen elke voor de veiligheid van een monarch gevaarljjke leer. (Slot volgt.) De groote trom heeft reeds in verschil lende deelen van Pruisen vergaderingen bjjgeroepen, om tegen de Schoolwet te pro testeeren. In Silezië, Brandenburg eu in Hannover zjjn dergeljjke meetings reeds aangekondigd, terwjjl er ook een Rheinisch- Westphalischen Stddletag georganiseerd wordt, om tegen de Wet te protesteeren. De Kölnische Zeitung wil niets minder dan eene ontbinding der Pruisische Kamer, ten einde de kiezers over het Wetsontwerp te doen oordeelen. «Lieb Yaterland kannst ruhig sein: «De Piuirische Minister-President, Generaal Yon Caprivi, heeft onlaDgs nog verklaard, dat de Regeering, zoo noodig, tegen den stroom zal opzwemmen. Volgens de National Zeitung zal de inschrjjving op de nieuwe Pruisische en Rijksleening a 3 pet. van 340 millioen M. op 9 Februari plaats hebben. Het aan deel van Pruisen bedraagt ongeveer een derde. De koers zou omstreeks 84 pet. zjjn. De ratificatiëo betreffende de handels- tractaten zjjn aan het ministerie van bui- tenlandscbe zaken uitgewisseld tnsschen Duitschland en België en Duitschland en Zwitserland. Een extra-nommer van den Reichsan- zeiger maakt de wet bekend betreffende de toepassing der bepalingen van het tarief op graan, hout, wjjn; voorts de wet tot toepassing der bjj tractaat overeengekomen bepalingen omtrent den vrjjeu invoer in Duitschland en de tariefverminderingen te genover de staten, die niet tot de meest- begunstigde behooren. Verder worden de bjj tractaat overeengekomen bepalingen omtrent vrijheid van invoer en vermindering van rechten op voortbrengselen vanSpanje's bodem en njjverheid bekend gemaakt. Opnieuw hebben in Frankrijk 24 Aartsbisschoppen en Bisschoppen zich bij de vijf Kardinalen aangesloten tsn opzichte hunner bekende verklaring. U*e Schotsche hooglanden worden ge teisterd door hevige overstroomingen; ver scheiden spoorwegbruggen zjjn vernield; op etteljjke ljjnen staat, het verkeer stil, en eene groote hoeveelheid ve6 en paarden zijn ver dronken. Sir Morell Mackenziede bekende spe cialiteit .in keelziekten, die den Duitschen Keizer Frederik III indertijd behandelde, ligt sedert eenige dagen ziek door een hevigen aanval van bronchitis en asthma. De be- //Dadelijk! Maar gjj moet nu niet meer praten, anders zult gjj te vermoeid zjjn om met hem te spreken." //Ik moet u nog eene vrasg doen, eene enkele slechts,// antwoordde zjj, mjjn kleed vastgrjjpende. «Zjjn wij geheel alleen?" Hare glanslooze oogen staarden zenuwachtig in het rond. «Ja beate, geheel alleen. Wat verhmgt gjj te weten?" «Ik weet dat gij mjj nimmer suit verraden. Zuster! zeg mjj, gingt gij niet in den afgeloopen nacht door de straat? Het scheen mjj dat twee nonnen voorbjj gingen en dat een van haar met een vriendeljjken, medeljjdenden blik naar mjj keek, evenals gij. Is het waar ot heb ik het ge droomd?// «Het is waar, maar wind u niet op.// //Maar gjj hebt niets verteld?"O! Om Gods wil, vertel het nooit, Zuster. Beloof het mjj." «Ik beloof het u. Ik begrjjp het reeds, en ik zal u helpen uw geheim te bewaren." Zij kon niet spreken, maar een zoete glim lach verhelderde haar bleek gelaat. Na eenigen tjjd sprak zjj opnieuw: //Zuster Magd*lena(want ik had haar mjjn naam gezegd,) er is iets met mijne hand gebeurd. Ik kan haar nauwelijks bewegen." (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1892 | | pagina 1