NIEUWE it u it e Vla o. Zondag 28 Februari 1892. Het leger en de handhaving van het recht. 1804 17de Jairgug. ABONNEMENTSPRIJS Wat eene moeder lijden kan. PRIJS DER ADYERTENTIEN. AARlMSfRICOlIRAÏT. Pei 3 maanden voor Haarlem. 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10 Voor het buitenland 1,80 Afzonderlijke nummers 0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG BÏÏBEAÏÏ: St. Janstraat Haarlem. Nimmer is de rechtsverkrachting zoo groot geweest als in ooze dagen. De dievery op groote schaal is niet minder in zwang, dan het stelen in het klein. De oorzaak van dit treurig verschijnsel zal wel te zoeken zjjn in het verloren gaan van het gevoel voor recht. Het ligt ongetwijfeld in den bedorven aard der meuschen om door de begeerte naar eens anders goed te worden aangetast. Dat echter zoo velen voor de bekoring bezwjj- ken en zoo weinigen aan het lokaas weer- rtand bieden, zal grootendeels te wijten zijn aan de slechte voorbeelden, welke zy rond om zich heen zieu. Van het tijdperk der zoogenaamde her vorming af heeft het aan voorbeelden van onrechtvaardige inbezitneming niet ontbro ken. De goedereD van kerken, van welda digheidsinstellingen, kloosters, parochiën en armen uara de sterkere zonder omslag in bezit. Wat beeft Italië al niet wederrech telijk aan kerkelijke goederen, bibliotheken, kunststukken en andere zaken in bezit ge nomen! En Europa zag het ljjdeljjk aau en bemoadigde daardoor zgdeliugs andere roof- zuchtigen om hetzelfde te doen. Is dit ver blinding, ia hst kwade wil? Wie zal het zeggen? Maar zeker is het: de mensch wordt gestraft in hetgeeu hjj zelf heeft misdaan. De angst slaat de geldmannen"tegenwoor dig wel eens om het hart; docb zg steunen eu vertrouwen op een goed gedrild en ge-^ disciplineerd leger. Dit toch achten zg het sterkste bolwerk tegen de drommen sociaal democraten, nihilisten en andere vijanden der orde, welke zich overal vormen en van zich doen spreken. Legers echter zouden een jjzeren dam kunuen zjjn onder deze éene voorwaarde: men moet er op kannen ver trouwen. En wanneer bieden zg dezen waarborg aan? Wanneer zij zelveu een diep gediep gewor teld rechtsgevoel in zich omdragen en door den bedorven volksgeest niet zjjn besmet. Dezen waarborg nu bieden de legers van onzen tjjd vooral niet aan. Zjj worden te veel bekoord door de sirenenzangen der sociaal-democraten en door de mannen van audere onzalige geuootachappeo. Eu hebben de verkeerde begrippen eenmaal iu het hart van het volk zoo diep wortel geschoten, dat het rjjp is voor eeue omwenteling, dan is de voorliefde der krijgslieden ook voor degeneD, waaruit zg zjjn voortgekomen. Op deze wjjze wordt dan het leger tegen eene re- volutionnaire beweging een onbruikbaar wa pen, ja, veeleer 6en waP8fl iQ de handen der omwenteling zelve. FEUILLETON 14) Vervolg Ouder hen w«s ook haar Engelbewaarder, dien God haar bjj de geboorte had gegeven, die bjj haar was aan de doopvont en aan het altaar. Hij stond bij haar met het boek van haar leven in de hand, en bad zooals slechts een Bescherm engel kan bidden, en die zich gereed maakt om hare zatk te bepleiteo voor den Oppersten Rechter. De oogen van het geloof kunnen in eene sterf kamer veel zien veel waarvoor het hart van vreugde en ontzng trilt. Terwjjl dit groote, geestelijke drama plaat» vond, knielde ik, half er vaa bewust neder, toen ik plotseling een hard geraas aan de buitendeur hoorde. Ik stond schielijk op. Er glinsterde een klein vonkje in de sLeg, maar ander licht was er niet. Ik stak de lamp aan, maar terwijl ik er nog mee bezig was, werd de deur geop°nd en een groot manspersoon trad binnen. In het eerst merkte hij mij niet op, maar trad op het vuur toe en een stoel bij schuivende ging hij zitten. Anna, die in een dier ruatige bezwjjmiugen lag, die dikwijls den dood voorafgaan, had zjjn bin nenkomen niet gezien of gehoord. Ik kwam naar voren to en zette de lamp neder; toen zag hij op; hg bemerkte mjj en stond half van zijn stoel op. Hoe laag, hoe diep gevallen, hoe onteard Geljjk het volk is, zoo zal ook het leger zijn. Is het volk zedeljjb goed, dan zal ook het leger zedelijk goed zjju. Heerscht eeu geest van verzet onder het volk, heeft het geen eerbied voor de overheid en voor den eigendom vau anderen, dan zal er onder de soldaten een geest van verzet, geen eerbied voor de gestelde macht en evenmin eer bied voor de eigendommen van anderen te vinden zjjn. De legers van Europa waren vroeger voor beelden vau krggatucht, toewijding en trouw. En thans? Bjj de meeste omwentelingen maken zjj gemeenf zaak met het volk. Een handwenk is voldoende, om de soldaten over te halen de geweerkolven in de hoogte te steken. Sedert 1848 hebben wg deze waar- beid vaak bevestigd gezien, in Frankrjjk, in Spanje, in Duitschland, ook in Brazilië en andere landen aan genezjjde van den Oceaan. Geen treuriger voorbeeld echter dan het Bi- densche leger in die dagen. De soldaten kwa men in een volkomen opstand, de Groother tog moest in den nacht de vlucht nemen, sommige hoofdofficieren schoten zich uit wanhoop dood. Dat waren de vruchten van het moderne liberalisme, dat in de Kerk, in de School en den Staat was iügevoerd. De jeugd was voor het verzet rjjp geworden; het leger dus vanzelf. In Italië was het liberalisme met de Loge en de Joden jarenlang bezig, om het volk te bewerken en eene omwenteling er onder voor te bereiden, Toen de geheime genootschappen, de sa menzweerders en opetobers in samenwerking met de pers van het binnen- en buitenland de menigte geschikt achtten voor het oproer, en dit losbarstte, kan men tevens waarne men, welke uitwerking hun arbeid op het leger had gehad. Bjjna alle militairen wer den aan hun Vorst en Vaandel ontrouw. Meineedige Admiraals en Generaals waren er in grooten getale. Koning Humbert kau betzelfde ondervinden op het oogenblib, dat hg eenmaal een beroep op het leger tegen het oproer zal doen. Geene legere beschermen den eigendom, wanneer het rechtsgevoel iu het volk is uit gedoofd. Geen leger beschermt eene consti tutie, wanneer het volk geen eerbied meer heeft voor de constitutie. Allen, die kwade praktgken uitoefenen en slechte lessen in dit opzicht geven, wer ken de vjjauden van recht en orde verba zend in de baud. Maandag heeft de Belgische Minister van Binnenlandscbe Zaken de Afgevaardigden ontvaDgen van een aantal Waalsche lite- ea" man ook zija moge, joch heeft hij gewoonlijk een werktuiglijken eerbied voor het geestelijk gewaad; hij mompelde iets, maar door eene plot selinge vrees bevangen, zag hjj rondom zich en riep hij uit: „Wat is hier te doen, &mter, en waarom zjjt gij hier?// Ik antwoordde hem, bedaard, dat zjjne vrouw zeer ziek was. Arme man! zjjn hart was nog niet geheel eo al verstokt, want er kwam eene vreese- ljjke verandering op zijn gelaat;zjjne lippen werden doodeljjk wit. "Ziek, is zij gewond heb ik..." "Neen," zeide ik, ik versta u. Door Gods goedertierenheid hebt gij uwe vrouw niet gedood door den harden slag» die ha,r zoo wreed op den grond wierp. Harde arbeid, koude, honger en ellende hebben haar gedood." Zijne oogen waren vol angst op mij gevestigd, maar ik ver volgde: //Vree." niet. niemand weet iets, behalve uwe vrouw; maar ik moet u zeggen, dat zij slechts weinige uren te leven heeft." Hjj stond op en waggelde eerder dan hjj liep door de kamer. Hij was vreeselijk om aan te zieD; zijn gelaat was doodsbleek, terwijl zijne oogen in wilden gloed fonkelden. Ik trachtte hem tegen te houden. „Neen Leyton, ga nu niet zoo bjj haar, wacht totdat gjj wat rustiger zjjt geworden." //Laat mjj haar zien, Zuster; ik zal zoo stil als een kind zjjn.// En doorieene uiterste inspanning stond hjj werkeljjk rustig en stil. raire Vereenigingen die er op kwamen aan dringen, dat de Waalsche letteren even goed als de Frausche eu Vlaamsche door de Re geering erkend en met toelagen ondersteund zoudeu worden. De Minister ontving hen met bizonuere bljjken van de welwillendste belangstelling. De Duitsche Keizer heeft jl. Dinsdag bij het feestmaal van den Provincialen Bran- denburgscheu Landdag, eeue hoogst merk waardige redevoering gehou.len over den politieken toestand. Na er op gewezen te hebben, dat h6t hem met dankbaarheid ver vult, te zieD, dat zijn streven voor het wel zijn des Volks erkenning vindt, onderwierp hg de taktiek, vau sommige liedeo, die tot eene vaste gewoonte sckjjuan te hebben aan genomen alles wat van Regeeringswege ge schiedt te bedillen, bd onder de nietigste voorwendselen aan te vallen,aan eene strenge berisping. Hierdoor, betoogde Z. M., ontstaat bij menigeen het denkbeeld, «dat het land slecht geregeerd wordt en dat het een ongeluk is iu Duitschland te moeten leven. Het ware beter dat deze onruststokers bet Duitsche stof van hunue voetzolen schudden en ons in onzen ellendigen en beklagenswaardigen toestand achterlieten.» De Keizer vermaande vervolgens tot ernstig nadenken en tot het vertrouwen op God en op den eerljjken en zorgzamen arbeid vau den erfljjken Monarch. Deze redevoering wordt door onderschei dene bladen scherp gecritiseerd. De Vossi- sche Zeitung zegt: «Misnoegd in het Duit sche Ryk zgu onder den nieuwen koers reeds zoo vele partgen en burgers, dat, gingen deze allen net land uit, slechts de kleinste helft over zou blijven en Duitschland af zou moeten dalen tot eene mogendheid van den derden rang.» Het Berliner Tageblatt be cijfert, ironisch, uit de verkiezings-statis- tiekec, dat als alle kiezers, met vrouw en kinderen, emigreeren wilden,die in de laatste jaren tegen de Regeeriüg gestemd hebben, ongeveer 26 millioeu inwoners Duitschland zonden moeten verlaten. De conservatieve Reichabote zegt geheel in te stemmau met de door den Keizer ge houden redevoering, en wel omdat, naar het oordeel van dat blad, een krachtig, zelf bewust, sociaal koningschap, in tegenstel ling met het kapitalistische parlementarisme, nog den eenigen dam vormt tegen de revo lutie. Woensdag-middag te 1 uur kwam er te Berljjn een stoet van ongeveer 2000 werkloozen langs de straat Unter den Linden onder het zingen der werklieden-Marseillaise. Eer zg het keizarljjk paleis hadden bereikt kwam er eene sterke politiemacht oprukken en dreef hen uiteen. Ruim 70 werden er gevangen genomen. Ik ging in hare kamer en trok het gordjja weg. Daar lag zjj, even vreedzaam en schoon ah hare kleine Marie eenige jaren te voren had gelegen. Hjj knielde naast haar neder en verborg zijn ge laat in de handen. Zjj zag met een verwonderden en kinöerljjken blik rond. //Lieve Anna, wees niet bevreesd//, zeide ik, //uw man is hier*" Zjj zag er Diet verschrikt uit, zooals ik had gevreesd. Een blos kwam op haar gelaat en een helder sterk licht glinsterde in hare oogen. Zij strekte hare armen uit, en in een oogen- blik lag haar ongelukkige, berouwvolle echtgenoot snikkend aan baar hart. Telkens als ik er aan denk ook nu nog komen de tranen mij iD de oogen. Voor hjj sprak, haalde hjj den kleinen ring te voorschjju en stak hem aan haar vinger, met den deeruiswaardigen uitroep: //Ik kon hem niet verkoopen, Anna, het was alsof hij mij de handen brandde! God vergeve het mij, dat ik hem u ontnam." Zij glimlachte en gaf mij een teeken om hesn te gaaa. Ik ging en liet hen te zamen. Ik knielde en bad, dat hare hoop mocht verwezenljjkt worden, en dat, wanne-r zij no ar den Hemel ging, zjj het berouw van haar echtgenoot als de meest kostbare offerande aan Onzen Lieven Heer mocht kunnen aanbieden. Ik hoorde hare stem; helder en sterk, met dien rampzaligen man pleiten .evenals deBescherm- engelen pleiten. Die woorden moeten alvermogend zjjn geweest, want hoewel zjj slechts weinige Deze volksoploopen hebben zich helaas Donderdag-avond in ergerlijke mate her haald. Herhaaldelijk kwamen er kleine troe pen betoogers, die intnsscheu gauw aiteen werden gedreven.In het noorden,maar vooral in het oosten vau de stad, kwamen beden kelijke ongeregeldheden voor; in herberg- lokalen en aan verscheidene winkels werd schade aangericht, brood werd nit bakke rgen op de straat gesmeten, en o.a. werd eea 5 pfenning-bazaar geplunderd. In de Weissenburger-, de Köpniker- en de Andreas- straten ging het 't ergst toe. De geheele politiemacht is op de been geroepen; deze heeft de rust hersteld, na met de blanke sabel er op los te zijn gegaan. Een groot aantal personen zgn daarbij gekwetst, en talrjjk zgn de in hechtenis genomenen. De verdere huiszoekingen, die te Pa rijs en in de voorsteden bij anarchisten ge daan zgu tot opsporing van de nog ontbre kende dynamietbommen, die le Soisysous- Etiole zijn gestolen, zijn, naar gemeld wordt, vruchteloos geweest. Er ontbreken nog meer dan 200. Aan de Prefectuur van politie houdt men zich overtuigd, dat een aantal dier bommen naar het buitenland zgn gebracht om den eersten Meidag het vernielingswerk te ver richten, onder anderen naar Spanje, om de voltrekking van het doodvonnis aan vier der anarchisten te Xeres te wreken. Dinsdag-namiddag scheen het Ministe- rie-Rouvier gereed in opportnnistischen zin. Doch de radicaleu trokken zich daaruit te rug op raad vau den Heer Floqnet. De Heer Da Freycinet, het eenig overgeblevene radi cale lid, trok zich daarop insgeljjks terug, om niet alleen te staan tegenover den in vloed van den Heer Constans. Tengevolge daarvan is de geheele combinatie uiteenge vallen. De Heer Ronvier heeft ten slotte gewei gerd een Ministerie samen te stellen. De President heeft daarna den Heer Bourgeois ontboden. Jl. Woensdag is voor de rechtbank de zaak behandeld van Laur tegen den Mi nister Constans. Zooals men weet, had Laar den Minister gedagvaard wegens de hem in de Kamer op 19 Januari toegediende oor vegen, maar aan den Senaat, waarvan Con stans lid is, had hg geen verlof ter vervol ging gevraagd. Het openbaar ministerie con cludeerde mitsdien tot nietigverklaring der dagvaarding. De Heer Andrieux, advocaat vau Laur, pleitte dat hier het geval van «flagrant délit» plaats gehad heeft, zoodat het verlof van den Senaat niet noodig was. Het openbaar ministerie noemde het beroep op een «flagrant délit» een zich verschan sen achter eene exceptie. E9n «flagrant délit» met eene dagvaarding eene maand waren, hoorde ik hem na eenige minuten als een klein kind snikken; toen bemoedigde zjj hem. Er was een oogenblik stilte, daarna sprak hjj luid: „Ik zweer het, ik zweer het, hoor mjj, mjju God! Daarna eeu hartstochtelijke kreet van: „Anna, verlaat mjj niet. God, ootferm U mijner! zjj is dood.// Wat er in dat half nur voorviel weten alleen God en zjjne Engelen; het was een geheim, dat tusschen de doode vrouw en den levenden man bleef. Ik weet alleen, dat hjj on verschillig in misdaad en ondeugd verzonken, met een hart vol zonde en hartstocht hare kamer was binnengetreden en dat, toen hjj deze verliet, de Engelen zich over hem verheugd hadden, zooals zjj het doen over iemand, die berouw heeft; het verstokte bart was verzacht; Gods genade had het geraakt; de oogen, die zoolang droog waren geweest, stortten tranen van het innigste berouw, de lippen, die zich slechts openden om vloeken verwenschingen, lage en ruwe woorden te uiten, hadden een gebed om erbarming gesproken, had den het bleeke gelaat van de stdrvende gekust en hadden zich op den voet van het kleine kruis gedrukt, dat zjj in hare handen hield. God had haar in het sterfuur kracht gegeven om znlke woorden te spreken zooals Hjj ze slechts in kan geven, en dat arme zondige hart werd er door getroffen, en gaf zich over aan de zoete genade van God, die er in was vervat. (Slot volgt.} Van 16 regels30 Cents. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Advertentiën worden uiterlgk Maandag-, Woensdag- en V r g d a g-a vond voor 6 uur ingewacht. AGITE MA NON AGITATE. Ui t g e v e r s K P P E K 8 L A U E E Y.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1892 | | pagina 1