NIEUWE
So $846
Woensdag, 15 Jonl 1862
174» Jumu
Het privaat bezit.
BUITENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maandeD voor Haarlem. 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers0,08
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG
B U R E A TT: St. Janstraat Haarlem.
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels 30 Cents
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woenidag-
en Vrjda g-a vond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers: KÜPPEB8 fc L A U B E Y.
Zjj, die zich tegen 1 Juli e. k. op
de NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
of het ZONDAGSBLAD of op beide bladen
fibonneereo, ontvangen de nog voor dien
tijd, dus gedurende de maand Juni verschij
nende nummers gratis.
i.
Van den kant der sociaal-democratie boo-
ren wjj het privaat bezit als de hoofdbron van
*Ue kwaad en ramp* n proclameeren en daar
uit wordt met eene logica, welke wij nooit
zullen aannemen of als waar erkennen, de
conclusie getrokken, dat met het ophouden,
niet het einde van het privaat bezit ook alle
maatschappelijk kwaad zal verdwijnen.
Slechts dan wanneer het der sociaal-demo
cratie gelukt het bewijs te leveren dat het
privaat bezit de bron van bet sociale euvel ie,
zoudeD we voor de afschaffing ervan kunnen
optreden. Dit bewgs zal men niet vermogen
te leveren en wjj bljjven dus by onze meening
dat de oorzaak van het maatschappelijk
kwaad ligt in de ontaarde natuur des men
schen, in zjjn afkeer van God en in zjjne zelf
vergoding.
De sociaal-democratie somt eene gansche
rij ondeugden op, die uit het privaat bezit
voortkomen: gierigheid, hebzucht, njjd, ver
kwisting, wellust, uitmergeling en alle mis
daden en gebreken, die uit deze ondeugden
ontstaan. Wjj antwoorden daarop, dat al die
ondeugden niet voortkomen uit het privaat
bezit, maar oit het slechte gebruik, dat men
van zjju eigendom maakt en dat men zich
niet aan een sl cht gebruik zon schuldig ma
ken wanneer men zich niet van God had af
gekeerd, maar zich in tegen leei aan Gods ge
boden had gehouden. In dit geval zon bet
privaat bezit een zegen zjjn en het is derhalve
eepe ergerljjke dwaasheid er de bron van alle
kwaad in te zoeken.
Het privaat bezit is datgene, wat de mensch
ervan maakt en zoo staat het met nog veel
andere dingen geschapen.
Aau eiken moord zonder uitzondering heb
ben menscheljjke handen deelgenomen; zjj
Vermengen het vergift, zjj voeren den dolk,
ZÜ schieten de revolver af, kortom er is geen
moord denkbaar of mentcheljjke handen heb
ben er aan deelgenomen. Moet men nu ver
klaren: «de banden zjjn de oorzaak van alle
moorden, laten we ze derhalve afbouweD, dan
zullen er geene moorden meer geschieden!
Even dwaas nu is de stelling van de af
schaffing van het privaat bezit; niet de hand
is de oorzaak van den moord, maar de ont
aarde natuur van den menscb, zjjn afkeer van
God, waardoor bjj de slechte gedachte
krjjgt, een medemensch te vermoorden
O tot zulk eene misdaad zijne handen te mis
bruiken. De hand is eene kostbare gave God*,
FEUILLETON.
De lotgevallen van Claudius
Pochinet.
E ne zonderlinge geschiedenis, getrokken uit
zijn testament. (1784.)
Vet volg en slof).
Mijn hemel, Kosa, leeft gjj nog! Ik merkte
•lstoen geeoszii s, welke vreemde gezichten de
kapitein trok en boe cbielijk bjj daarop de kamer
Ultl'ep. Gedurende een tierde uur bestormden wij
sikander met vragen en gaven elkaa' zeer vele
ophelderingen, waarbij ik echter niet dorst te
tikken dat ik mij weduwnaar wanende, een tweede
huwelijk aangegaan had, toen de kapitein terug
keerde. Hjj werd gevolgd door vierpclitie-dienaren
*an wie bjj, op mij wjjaende, zeide:
- Ziet daari dat is hg.
Mij vervolgens op een norechen toon aanspre
kende, zeide hjj:
Als gij gemoord, geplunderd en gestolen
hadt; als gjj Batavia in vuur en vlammen hadt
gezet, zou ik het u hebben kunnen vergeven;
maar dat gij u hebt laten ophangen, dit kan ik
met verkroppunl En mijne arme zuster, die een
gehangene heeft getrouwd! En ik, die met een
gehangene gegeten en gedronken hebl En mijn
vader, die een gehangene tot schoonzoon heeftl
maar de mensch kan baar tot het plegen vaa
een moord misbruiken. En zoo is het privaat
bezit eene door God gewilde instelling, maar
de menscb kan ook haar misbruiken.
Wjj zegden «door God gewild» en daarom
is het behoud dier instelling voor ous eene
besliste zaak, waarvoor eeD verder debat ei-
genljjk onnoodig is. En als we in debat tre
den, doen wjj zulks niet voor onszei ven, maar
om hen te overtuigen, die zich willen laten
overtuigen. Als God het privaat bezit niet
had gewild, dan had de Almachtige het niet
in de tien geboden beschermd.
Nu ontkennen we niet, dat het gemeen
schappelijk bezit een meer volmaakte toe
stand van de maatschappij zou zjjn, dan
bet privaat bezh. Het gemeenschappelijk
bezit was de oorsprong en het privaat be
zit heeft zich langzamerhand ontwikkeld.
Het karakteriseerde zich als stam- of fa
milie-eigendom en ten slotte als persoonljjk
bezit. Al deze vormen bestaan ia onze da
gen nog. Het gemeenschappelijk bezit der
aarde door de gaosche menschheid, de be
vrediging van alle behoeften uit de gemeen
schappelijke beurs, zoodat alle nood ver
dwijnt, de arbeid van alien voor de gemeen
schap, zoodat de algemeene rijkdom steeds
grooter wordt: dat zou een ideale toestand
zjjn, welke de menscheljjke volmaaktheid tot
voorwaarde zon hebben.
In de kloosters streeft men naar volmaakt
heid en daar zien wjj dezen idealen toe
stand doorgevoerd. Maar in de kloosters
tracht men geenszins de zinnelijke behoef
ten des menschen te bevredigen, daar heerscht
verzaking, versterving en beheersching der
zinDen. De Monnik leeft als celibatair, het
klooster is zijn huisgezin, de qualiteit en de
quautiteit van het eten en drinken bareu
hem weinig zorg; hjj neemt wat hjj krjjgt;
hjj slaapt op een stroozak en kleedt zich
in eeue pjj, welke hjj waarschjjnljjk zjjn le
ven lang behoudt. Daarbjj is bjj van den
vroegen morgen tot den laten avond op de
eene of andere wijze aan den arbeid. Als de
sociaal-democraten een aantal menschen bjj
elkander brengen, die van alle aardsch ge
not afstand doen en met de meest beschei
den middelen van bestaan tevreden zjjo,
den ganschen dag, zonder zich om d n acht-
nrigen arbeidsdag te bekommeren, zonder
zich ooit over bet eene of andere werk te
beklagen, datgene verrichten, wat hun wordt
opgedragen en naar Diets anders streven
dan eerlijke, wakkere lieden te zjjn, dan
twijfelen wjj geenszins dat ook die menschen
in zulk een idealen toestanJ kunnen leven.
Maar wjj fwjjfelen wel aaD de mogelijkheid
of de sociaal-democratie zulke lieden bjj
elkander brengen kan; zoo volmaakt is de
menschheid niet, dat zjjn slechts uitzonde
ringen, 't zjjn menschen, die daartoe geroe
pen zijn, die nog het machtige motief van
Eu onzs handel, dis door eea gehangene wordt be
stuurd
Hjj schreeuwde zoo hard, en de getuigen van
dit tooneel herhaalden allen met zulk een ver
wilderd gezicht: Een gehangene! dat ik er
geen woord tusschen kon krjjgen om mijne on
schuld te verdedigen.
Brengt hem weg, sprak de aanvoerder der
gerechtsdienaren. De vier mannen wierpen zich
op mjj, en zonder medelijden te hebben met R0ja,
die haar b wustzjn verloor, sleepten zij Bajj bet
huis uit en rechtstreeks naar de gevangenis.
Te Amsterdam ging me.i er nog vlngger mecU
te werk dan te Lausanne; want ik werd ter loops
verhoord en zonder veel woordeo d arover te
veispillen, veroordeeld om wegeDS de mi,daad
van bigamie andermaal te worden opgehangen.
Ik had geenerlei hoop om mij ook dezen keer
uit d n brand te redden. Kromme wist zeer goei
wat mjj de eerste maal tegen den dood behoed
had. In mjjn kerker zeide ik een i er droevig
vaarwel aau het leven, toen ik op zekeren nacht
(dezelfde nacht die de voltrekking van het vonnis
voorafging), de deur zeer onverwacht hoorde
openen: een man sto d plotseling voor mjjne
oogen: het was mjjn schoonbroeder.
Kom gauw, zeide hjj, ik heb uwe zaak uit
de wereld gemaakt; men zal het gerucht uit
strooien dat gjj in de gevangenis gestorven zjjt;
ik kan niet gedoogen dat men zeggen zal, dat de
deelgenoot van mjjn vader is opgehangen. Mjjne
den godsdienst hebben en voor wie de kloos-
terljjke gemeenschap niet de toestand der
volmaaktheid is, doch slechts het middel om
tot volmaaktheid te komen. De menschheid
in het algemeen bezit ook de zucht naar
volmaaktheid, maar niet in die mate dat zjj
het gansche leven beheersebt. De mensch
tracht naar eene betere leveuswjjz hjj schept
zich voortdurend nieuwe behoeften en om
deze te bevredigen spant hij al zjjue krach
ten in. En dit streven beperkt zich niet
slechts tot lichamelijke behoeften, maar het
omvat ook geestelijke en zedeljjke en langs
dezen weg wordt de vooruitgang van het
menscheljjk geslacht tol stand gebracht. Die
vooruitgang zou echter onmogeljjk zjjn zon
der het privaat bezit. Gelijk het gemeen
schappelijk eigendom aan het verlangen van
den volmaakten mensch beantwoordt, zoo
beantwoordt het privaat bezit aan het ver
langen van den gevallen,onvolkomen menscb.
Een onvolmaakt mensch te plaatsen in het
gemeenschappelijk bezit, zou hetzelfde zjjn
wanneer men een kind, dat nog de windsels
noodig heeft, in hofkleederaa ging steken.
Niemand zal ontkennen, dat een galakos-
taum fraaier is dan de windselen, maar het
kind bevindt zich goed in de eenvoudige
doekeD, doch niet in een hofkleed al is het
nog zoo fraai van bewerking en van vorm.
(Slot volgt.)
De Badensche Eerste kamer heeft het on
langs in de Tweede Kamer aangenomen
voorstel, waarbij in begiusel op invoering
der ongetrapte verkiezingen werd aange
drongen, verworpen, maar nam, zeker als
protest tegen de toen gehoudene redevoerin
gen, waarin de afschaffiog der Eerste Ka
mer als aanstaande werd geschilderd, eene
motie aan, waarby hervorming van den Se
naat in dien zin, dat zjjn invloed versterkt
wordt, als wenscheljjk wordt voorgesteld.
De Reichs-Anzeiger deel t mede dat er
nog geen officieel bericht tot bevestiging
van Ecnin Pacha's overljjden is ontvangen.
Da Vossische Zeitung z»gt uit ver
trouwbare bron te kunnen mededelen,dat
in de aanstaande legislatieve periode geen
voorstel tot reorganisatie van het leger zal
ingediend worden.
De waarnemende Opperburgemeester
der hoofdstad Dr. Zulle heeft verklaard, «dat
de magistraat jjverig werkzaam bljjft om
de tentoonstellingsplannen te verwezenlijken
en daarbjj hoopt,niet op tegenwerking van
andere factoren te stuiten.
«Intusschen, de hoofdstad vreest die niet,
want zjj kan nog veel grooter moeilijkhe
den het hoofd bieden en deze, op eigen
kracht vertrouwtnd, weten te overwinnen.»
Met andere woorden, indien de Rjjkskan-
arme zuster is van schrik eu droefheid gestorven.
Groote hemel! is mjjne vrouw gestorven?
Ja, gist ren.
En hoe maakt het de andere!
De weduwe Pochinet? Ach die arme Zwit
sersche! ik heb b ar een slechten dienst gedaan.
Door de groote droefheid, die zich van haar mees
ter gemaakt had en door het aanhoudend loopen
bij de rech'ers dat zjj deed, heeft zjj eene zware
koude gevat en is ernstig ziek geworden. De on
gelukkige is dezen morgen gestorven.
Aldus, riep ik vol weemoed uit, h b ik dan
geene vrouw meer?
Wat niet zou beletten dat men, zonder mjjne
tusschen komst, u morgen zou ophang>D.
Ziende dat ik schreide, hernam hjj: Ziedaar
duizend gulden, ga nu waarheen gjj wilt; als
gjj u uit uwe slechte zaken weet te relden, zoo
veel te beter; maar indien gjj onverhoopt tot
armoede vervallen mogt, schrjjf mij dan gerust.
Ik wil niet dat de deelgenoot van mjju vader een
volslagen bedelaar worde. Kom aaD, hond goeden
moed! ledig dit glas jenever op uwe goede r»is In
een ander geval zouden wjj samen klinken, want
ik heb u veel leed veroorzaakt; maar Kapitein
Thomas Kromme kan met geene gehangene drin-
ken.
Ik dronk het glas jenever geheel werktuigeljjk
uit. Daarop bracht hjj mjj buiten de gevangenis en
vergezelde mij naar een beurtschip, dat met het
aanbreken van den dag naar Antwerpen vertrekken
selier niet wil medewerken, dan zal Berljjn
trachten zonder bem de tentoonstelling tot
stand te brengen.
De National Zeitung wijdt een uit
voerig artikel aan de Welfische beweging
die, zooals eeuigen tjjd geleden gemeld werd,
begint te herleven.
Het blad eischt de toepassing van disci
plinaire straffen zonder aanzien des persoons
en afzetting der ambtenaren,die rechtstreeks
of zjjdeliugs de beweging begunstigen.
Het blad wil tot deze strenge procedure
overgaan, omdat het de partjj der Welfen
niet als eene politieke, maar als eene onwet
tige beschoowt.
In eene vergadering van scheepsree-
ders iu Engeland is besloten, het loon der
matrozen met 5 pCt. te verminderen. Onder
een deel der matrozen openbaart zich ver
zet tegen dat besluit.
Bjj het mgnwerkerscongres heeft de
Berg Defnet eene motie ingediend ten gunste
van den achturigen arbeidsdag. Er zou in de
volgende zitting over worden beraadslaagd.
Door den Voorzitter werd medegedeeld,
dat hg, uit naam der mijnwerkers van Pas
de Calais, 3000 franks voor de werkstakers
in Durham bad ontvangen.
Daarvoor werd dank gezegd, maar tevens
verklaard dat de bjjdrage te laat kwam,
aangezien de strike in Durham is geëindigd.
Er zou echter waarschjjoljjk binnenkort
eene nieuwe werkstaking uitbreken, waar
aan 13000 a 18000 mg n werkers zullen deel
nemen. Men zal dan niet manifesteeren om
bet loon, maar wegens het ontslag van
eeriige werklieden.
De Dodbu is buitengewoon gerezen en
is buiten zijne oevers getreden. De toestand
dreigt ernstig te worden.Het verkeer tusschen
Passein eu Presburg is gestremd.
Het stadje Pulkan iu Neder-Oostenrijk is
bjjna gebeel verwoest. Op bet water drjjven
tal van voorwerpen, als tafels, stoelen, ra
men, een stal voor wgLÜesseo, boomenen
struiken, beievens doode paarden, bonden,
bazeu en bertrn.
Te Hoflau werd eene brug vernield, juist
toen drie personen er over giDgen.
Volgens de laatste berichten is bet wafer
echter tot stilstand gekomen.
'Al weer is er brand gesticht in het bosch
van Fontainebleau. Ditmaal moet het ge
schied zjjn door middel van een projectiel.
Vreeselgk hebben de vlammen om zich heen
gegrepen. Acht hectaren moeten vernield
zijn. Aan het beteugelen der vlammen viel
niet te denken. Huzaren, artilleristen, solda
ten van den trein, zjj allen waren in de weer
om te blusschen waar het kon, doch niets
mocht baten. De vuurzee verspreidde eene
ondrageljjke hitte, zoodat men tegen de vlam
men slechts op groote afstanden werkzaam
ko.t zijn.
zou; hij beval mjj den schipper san en nan af
scheid.
Gedurende die geheele en zeer lange reis weende
ik aanhoudend, daar ik mjjue zinnen niet goed
kon aaneet.knoopen. Eerst te Antwerpen kon ik
goed begrijpen wat er gebeurd was. Van lieverde
kreeg ik mij e vorige kalmte terug; en terwjjl ik
mjj ver van Holland wilde verwijderen, begaf ik
mjj naar Luik, waar ik met mjjne duizend gulden,
opnieuw eeu kruidenierswinkel opende. Ik legde
diaiiu zooveel jjver eu eerlijkheid aan den dag,
dat mjjue zaken ook iu deze groote stad weldra
begonnen te bloeien. Maar niettegenstaande ik
mjj de tchte bescheiden, betrekkeljjk het over
igden van mjjne bade vrouwen, had weten te
verschaffen, durfde ik aan geene vrouw of aan
een derde huweljjk meer te denken, om mjj niet
aan het gevaar blo A te stellen van voor de derde
maal te worden opgehangen.
Het is dan hierom dat ik, geene kinderen of
bloedverwanten, noch nabestaanden hebbende,
mjjne goederen en al mjjne bezittingen aan de
gasthuizen van Luik, Lausanne en Amsterdam
in geljjke deelen nalaat en vermaak, waarvoor
deze drie steden de verplichting op zich zullen
nemen, om ten eeuwigen dage een glas wjju aan
iederen ongelukkige te schenken, dien men ter
gerechtsplaats geleidt om te worden oj gehangen.
Gedaan te Luik den 27sten November 1784.
mmmtHECöïRArr.
