Is,
NIEUWE
n,"
N
jh. 1872
Zonslag 14 Angustos 1892.
174* Jurgitg
üe eigendom.
BUITENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS
^0t 3 maanden voor Haarlem. 0,85
yL0ot de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het buitenland 1,80
^fzonderljjke nummers0,03
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG
B U R E A U: St. Janstraat Haarlem.
agite MA NON AGITATB.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 1—6 regels30 Cents
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant
Advertentiën worden uiterljjk Maandag-, Woensdag-
en Yrgda g-a vond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers; KüPPERS k I, AUREY.
Ilenu" ^e9ens d«n feestdag van O. L. Vrouwe
,vaart zal de Nieuwe Raarlemsche Courant,
'n Plaats
i. worden uitgegeven.
"«n Van dinsdag, Woensdag a. s. verschijn
"et dan volgende nummer zal Zaterdag 20
hoofdbegrip van de sociaal-democra-
Uj„ leer bestaat in het streven naar ver-
'giog van den eigendom.
,e hiertoe te komen, worden door hen
wegen iogeslagen en onder-
4j| ei00n middelen aangewend, die echter
°P een doel moeten uitloopen.
trj?'611 ^er voornaamste is de zucht tot ver-
i0 van het algemeen stemrecht. Daar-
toch hopen zjj, dat de niet-bezittende
®8eu van de samenleving niet slechts
,jej18en invloed bekomen op de regeeriug
lends, maar dat zjj allengs alles be-
w.r8chend worden op het gebied der Staats-
l 8®ving. En met behulp dier klassen
^P®n de sociaal-democraten hun stelsel toe
tey ender middel is het zaaien van on-
ka Pe^®öheid bjj diegenen, waar dit meteenige
op succès kan geschieden, zooals bg
g 7'0°zen en bg hen die op maatschappelijk
'ed met moeilijkheden hebben te kampen,
p 8°c>aal-democraten verwachten, dat zulke
a°n®u er licht toe overgehaald kunnen
'den om zich aan hunne zijde te scharen,
jj; Jch het einddoel van alle streven moet
de vernietiging van den eigendom.
Qder eigendom verstaan de socialisten
do avv®l slechts dat bezit, 't welk een ieder
0j0^ Werkzaamheid en ijver verkrjjgen kan,
i dat men door erving heeft bekomen. Het
Po*^U8 vaa hizoudere personen of cor-
I8tiëu jn g0ederen, laad of geld.
ije 0ker is dit eigendom, maar het is niet
6q 68oige. De mensch bezit, behalve geld
jj ?oed nog een anderen eigendom, welke
"iet zoo gemakkelijk is te ontnemen.
>BJ W verstand, zgo aanleg en ta-
«ut,
hg bezit zgne vindingskracht en ver-
doh"' z^IJe lichamelijke vermogens, zjjne
Wen en zgne ondeugden, zjjn huisgezin
v®rdere familiebetrekkingen en nog vele
0r8 zaken, welke hem niet kunnen oat-
j1811 Worden.
Y 8 °ok op de vernietiging van dit alles,
fiQ dezen onvervreemdbaren eigendom het
All ch streven gericht? Voorzeker niet.
ijj de bezittingen in geld en goed vallen
0q termen der vernietigingsidee van de
'aal-democratie,
jjjeer waarschijnlijk durven zjj dit laatste
t9 aan, omdat de onzinnigheid daarvan
l dbidelgk in het oog zou springen. Men
mensch niet berooven van hetgeen
eene persoonlijkheid maakt. Alleen
air,l °°d ia in staat om hem van al zjjne
Ub eigenschappen te vervreemden. Zoo-
Ijj.K de mensch tot in zgn vrjjen,natuur-
toestand zich bevindt, gelgk hg door
4b Almachtige is geschapen, bezit bjj in
e ,TerschilIeDde gaven, welke God hem heeft
^od, een kapitaal dat hem geene aard-
FEUILLETON.
Thomas Aniello.
(Vervolg.)
koö; Ja. ®rme Masaniello, zeide de vissoher-
n®' °P zijn bed terugvallende. Zij hebben
8AaH°e(* ^nndeld, niet waar, en ik heb gelijk
te 2 ben te vertrouwen! Maar ik heb ongelijk
ik iB88«n, dat ik hen vertrouwd heb; nooit heb
*«aHnne 8°b°one woorden geloofd; nooit heb ik
tooi aan hunne beloften gehecht. De Onder-
Sa^ be®ft mij bedrogen.
d6t(j Vator Rosa beschouwde zjjn vriend verwon-
20Bd~ ?°e' Ie'd0 hfj, zoude hetgeen men mij ge-
h.eeft. niet waar zjjuP
Wat heeft men u gezegd, hernam Ma-
a 0 treurig.
^lva'or zweeg.
WaP"^öu heeft u gezegd, dat ik krankzinnig
g',ls het niotP vervolgde Masaniello.
^jvator knikte toestemmend.
ja, de ellendelingenI 01 daaraan herken
sche macht kan ontnemen.
't Spreekt daarom van zelf, dat de sociaal
democraten het uitsluitend toeleggen op
den persoonleken eigendom in geld of goed.
Doch even dnideljjk moet het wezen, dat
ook deze niet kan vernietigd worden, want
hg staat in onmiddellijk verband tot de be
zitting van den mensch, die door hem ter
wereld wordt medegebracht.
Indien het mogeljjk zou wezen, dat de stof
felijke bezittingen op de geheele aarde wer
den weggenomen, dat elke rjjkdom werd
opgehesen, en alle eigendom slechts be
hoorde aan de gemeenschap, dan zouden
geene menscheljjke wetten het kunnen ver
hinderen, dat een volgenden dag weer be
stond, wat den vorigen dag was vernietigd.
Dit komt eenvoudig daar vandaan, dat
de natuurljjke bezittingen van den mensch
hem in staat stellen om zich stoffeljjken
eigendom te verwerven. De krachten en
vermogens, die een ieder bezit, al is het in
verschillende mate, zgn er de oorzaak van,
dat njj ook materiëelen eigendom kan ver
krijgen.
De eenige weg dus om tot het sociaal
democratisch ideaal te geraken, zou zgn de
wegneming van hetgeen de Schepper aan
den mensch als onvervreemdbaar goed heeft
geschonken. En daar dit eene besliste on
mogelijkheid is, zoo volgt hieruit, dat be
doelde leer in de rjj der onvervulbare her
senschimmen kau geplaatst worden.
Deze gedachten meeuen wg wel le mogen
uitspreken en ontwikkelen, nu soms zeer
ontwikkelde en goedgezinde meuschen ge-
looveu, dat de sociaal-democraten nog met
in alles ongeljjk hebben. Zoo dikwerf hoort
men toch het socialistisch drjjven vergoelg-
ken, alsof er nog wel iets goeds en ^0g8"
ljjks in op te merken was. Vooral in koude
winterdagen of in tijden van werkloosheid,
wanneer onder de geringere standen vaak
kommer en gebrek geleden worden, zgn er,
die deu rjjke zgne warme kleediugtn goe e
voeding misgunneu, en die weuschteu at
alle meuschen op aarde in gelgk0 omstan
digheden verkeerden.
Doch wg moeten tegen zulke B 'n8
ten ernstigste waarschuwen. Wg e en
medelgden met hen, die in kommervolle
omstandigheden verkeer n. Wg betreuren
het, dat de toestanden der samenleving vaak
zulke schrille contrasten opleveren, g e-
schouwen het als een plicht der rgkeu om
hnnne minder bedeelde natnurgenooten in
hunne behoeften bg te staan en hunne uoo-
den te lenigen. Maar wjj weten oo dat
deze toestanden geene louter mensc e gke
beschikkingen zgn, en dat het niet de schuld
d0r gegoeden is, dat velen gebrek he en
aan het allernoodigste.
Onderstellen wjj, dat in ons vaderland
alle bronnen van welvaart zoo ruim v oei-
den, dat ieder bewoner in zgn stand vol
doende kon voorzien in de behoeften van
zich zelf en zgn gezin, dat bjj kleeding,
voeding en huisvesting bezat naar hg noo-
dig had, zon dan de toestand volmaakt zgn?
ik hen. Neen, Salvator, ik ben niet krankzinnig,
ik ben vergeven, dat is alles.
Salvator uitte een kreet van verbazing.
Het is mjjne schuld, zeide Masaniello. aar-
om heb in den voet in hunne paleizen
Was het de plaats voor een
Waarom heb ik hunne maaltjjden aangenomen!
De hoogmoed, Salvaior, de duivel des hoogmoe s
heeft mg bekoord, en ik ben gestraft.
Watl riep Salvator, zouden zjj de laag eid
hebben gehadP xl
Zjj hebben mjj vergeven, hernam Maiame lo,
met een nog forschere stem; zg hebben mg wee
maal vergeven; hij en zij; hg in 8en f> wa eJ'
zij door een ruiker. Het is wel de moeite waard,
zich adellijk te noemen, Hertog en Hertogin te
zgn, om een armen vicscher te vergeven, ie vol
vertrouwen isen die gelooft, dat hetgeen
bezworen, ook heilig is, en die zich zonder wan
trouwen aan hunne handen overlevert.
Neen, neen, zeide Salvator, Masaniello gij
bedriegt u; het is de gloeiende zon, het zgn die
ouafgebrokene werkzaamheden, die u voor het
oogenblik vermoeid en uwe geestvermogens ver
ward hebbeg.
armen visscher?
Wel zeker niet, wat de dronkaards, lui
aards en anderen zonden er wel voor zor-
g0n, dat dit evenwicht spoedig werd ver
broken, en dat voor velen hun betrekbeljjk
geluk veranderde in gebrek en tegenspoed.
En waar nu hier te lande lang niet alle
takken van welvaart in zulk een bloeienden
staat verkeereu, daar is het immers duide-
Igk, dat er vele moeten wezen, wier levens
zon geen helder schijnsel afwerpt, maar
achter donkere wolken is verborgen.
Door het lot schaarsch bedeelden zullen
er altjjd wezen, ea geene verordeningen of
instellingen kannen tegenspoed en gebrek
afwenden. Wjj moeten dus geene verbete-
riug hebben van de dweepzieken, die
de samenleving in een keursljjf van wetten
willen dwingen, ten einde op elk gebied de
volmaaktheid te verkrjjgen, en die in het
vernietigen van den eigendom een middel
meenen te zien tot opheffing van alle el
lende.
Integendeel gelooven wjj, dat dit streven
niet krachtig genoeg kan bestreden worden.
Hoe dieper die dwaalleer wortel vat bjj
velen, des te verder zgn wjj van den goeden
weg af om tot den meest wenscheljjken so
cialen toestand te komen.
Naar onze meening is bet geneesmiddel
voor de geheele maatschappij gelegen in de
persoonljjke verbetering van den mensch,
weike alteen door den invloed van den
godsdienst kau tot stand komen.
Hierin ligt de oplossing van het sociale
vraagstuk, en er is geene andere!
Beweren de sociaal-democraten, dat de
godsdienst aan den arme geen brood kau
schenken, en dat het Curistendom, 't welk
reeds 19 eeuwen heeft gewerkt, nog geen
einde heeft gemaakt aan toestanden, gelgk ze
nog thans bestaan, dan antwoorden wjj
hierop, dat dit niet de schuld van den gods
dienst i8, maar vau deu tegenstand, welken
h0t christelijk bewustzjjn heeft te overwin
nen.
Hjj,die door een hooger beginsel wordt ge
leid dan om eenvoudig zich zeiven genot
te verschaffen, is werkzaam aan het heil
van zich zelf en aan dat van zgn even-
mensch. Hij alleen kan arbeiden aan de
verbetering der maatschappij en hg zal ook
zeker door zgn arbeid en zjja voorbeeld
iets goeds te weeg brengen.
Laat ons das niet langer schermen met
stelsels, die schipbreuk moeten ljjdeu, vóór ze
reeds in de volle zee van het maatschap
pelijk leven zgn gekomen. Laat ons niet
van wetten en verordeningen verwachten,
wat zg ons niet kunnen schenken. Maar
late een ieder in eigen kring, door het
voorbeeld van den verheven Stichter van
het Christendom geleid, doen wat in zgn
vermogen is tot heil van zgne omgeving.
Ban zal ougetwjjfeld voor allen meer aardsch
geluk ontstaan, dan door het streven naar
vernietiging van den eigendom.
Dat zeggen zij, ik weet het, hernam Masa
niello: ja, dat zeggen zg, en ongetwijfeld zullen
heide opvolgende geslachten ook zeggen:dewjjl gjj,
mgn vriend, gij mjjn Salvator, gjj, die daar zjjt,
die daar voor mij staat, het zelf herhaalt, ofschoon
ik u het tegendeel bevestig. Zjj hebben mjj ver
geven door een glas water en eeu ruiker; en
nauwelijks had ik het water gedronken, nauwejgks
den ruiker geroken, of ik gevoelde, dat mjjn
verstandj mjj verliet. Een koud zweet bedekte mjjn
voorhoofd, de aarde scheen onder mjj te beven,
de stad, de zee, de Vesuvius, alles scheen om
mjj heen te wentelen. O! de ellendelingenl de
valschaarde!
En een gloeiende traan vloeide over de wangen
van den jongen Napolitaan.
Ja, ja, zeide Salvator; ja, nu zie ik,, dat
het waar is. Maar Gode zjj dank, hun verraad
is mislukt; Gode zg dank, gij zijt niet meer
krankzinnig; Gode zij dank, de kracht van het
vergif is voor de geneesmiddelen geweken en gij
zjjt gered.
Ja, antwoordde Masaniello, maar Napels is
verloren.
Verloren! en waaromP vroeg Salvator.
Te Brussel kwam eene ongelnksmare van
den Congo. Hodester, de hoofdagent, en de
20 agenten die hem vergezelden, zgn door
de Arabieren gedood of gevangen genomen.
Men weet dat er zeven agenten op de stoom
boot «Angnsta» vermoord zgn; Beernaert is
gevat, de factorgen der Compagnie werden
vernield, en de koopwaren zgn in de handen
der Arabieren. Ds Société Anonyme Beige
pour le Commerce dn Haut-Congo was voor
een bedrag van 300,000 fr. bjj deze nood
lottige onderneming betrokken.
Volgens Le Peuple is er te Charleroi
in eene groote fabriek van spoorwegmateri-
eel een bedrog door middel van stempelver-
valsching ontdekt, dat groote overeenkomst
heeft met de zaak der valsche stempels te
Bochum.
Eergisteren begon voor het gerecht
te Berljjn het proces tegen den Commer-
zienrath Anton Wolff, diens proenratie-
nonder Szamatolski en den bankier JozefLeip-
ziger. Wolff behoorde, als president van de
zoogenaamde millioenenclnb en als chef van
het oud-gerenommeerde bankiershnisHirsch-
feld en Wolff, tot de meest bekende per
soonlijkheden der Berljjnscne Beurs, en hg
had in de voornaamste kriügen zgne cliënten.
Thans is hg aangeklaagd van verduistering
van 5Yj millioen aan effecten, welke zgne
cliënten hem ter bewaring hadden toever
trouwd. Leipziger wordt van helerjj beschul
digd, daar hg ruim 4 millioen aan effecten
van Wolff overnam. 8zamatolski eindelgk
heet zgn chef Wolff strafbare handreiking
verleend te hebben. Wolff is bovendien nog
aangeklaagd van bedriegljjk bankroet, be
gaan door vervaUchte boekhouding en bui
tensporige private uitgaven. Als speler en
sportsman moet Wolff in de laatste vijf jaren
800,000 markt hebben verbruikt. Verder
wordt aangevoerd, dat Wolff en Leipziger
sedert twintig jaar wisselmiterg en waag-
balzige speculaties bedreven hebben, doch
zóo heimeljjk, dat hun personeel tot het
laatste toe er niets van bemerkte. Eerst
toen het water tot aan de lippen gestegen
was, werd de slnier opgelicht. Om nn de
middelen tot verder speculeeren te vinden,
verpandde Wolff bg Leipziger de gedepo
neerde effecten. In het geheel bedraagt het
passief bg de firma Wolff over de twaalf
millioen. Intnsschen hebben de crediteuren
nog altjjd kans, 50 percent te krjjgen, daar
er meer dan vjjf millioen mark aan activa
voorhanden is. Bjjt gehouden verhoor trachtte
ieder der beide hoofdbeschnldigden den andere
als den verleider en zichzelven als het slacht
offer voor te stellen. Dc zestigjarige Wolff
was zóo ontdaan, dat hjj haast geen woord
kon uitbrengen. Hjj had het geducht op de
zenuwen en deed niets dan schreien, zoodat
twee artsen hem in de gerechtszaal ter zjjda
moeeten staan.
Ia het laatst vao Mei had de Fran-
sche Regeering den eisch gesteld, dat haar
protectoraat in het H. Land zou worden
Weet gjj dan niet, antwoordde Masaniello,
dat ik heden niet meer ben, wat ik eergisteren
was. Wanneer ik bareel, aarzelt het volk. Men
heeft aan mjj getwijfeld,Salvator; want men heeft
mjj als een zinnelooze zien handelen. En daaren
boven, hebben zg de menigte niet ingefluisterd,
dat ik mij koning wilde maken?
Dat is waar, zeide Salvator met eene sombere
stem, want dat gerucht voerde mjj hier.
Eu wat kwaamt gjj doenP Komaan spreek
openhartig.
Wat ik kwam doen? sprak Salvator: ik
wilde mjj overtuigen, of het waar was; en zoo ja,
zoude ik u neerstooten!
Goed, Salvator, goedl zes mannen zoo als
gjj, en er was niets verloren.
Maar, waarom wanhoopt gjj? vroeg Salvator.
Omdat, ia deze omstandigheden, ik alleeu
het volk tot het doel konde leiden, dat het waarljjk
eens bereiken zal, en dat morgen, dezen nacht,
misschien in het volgende uur, ik er niet meer
zgn zal zjjn, om het aan te voeren.
En waar zult gjj dan zjjn?
Wordt vervolgd.)
ton),
LMSf
(UÜ1ÏT.
j ^et Mw(|l „uiyOlt l*G «Ull.KK.
I
