NIEUWE
Mo 1944
Zondag 5 Febrnarl 1893
18de Jaargang.
TWEEDE BLAD,
BUITENLAND,
Italië.
Herstelde misdaad.
België.
Ramp op de Velserbrug.
RAARLEMSCHECOÜRAKT.
ABONNEMENTSPRIJS
Pei 3 maanden voor Haarlem. t 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad versehgnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG
BUBEA.II: St. Janstraat Haarlem.
AGITE MA HON AGITATE.
PRIJS DEB ADVERTENTIEN.
Van 16 regels 30 Cents
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsrnimte
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant
Advertentiën worden aiterlgk Maandag-, Woensd ag-
en Vrgda g-a vond voor 6 uur ingewacht.
Uitgever, W. KüPPEES.
Het gebouw dat te Rome tot synagoge
dient en welke bovenverdiepingen ingericht
tfln tot Israëlitische school, is toUal afge-
rnfl l 4de.en de muren zijn blijven staan,
millin j a 9 18 ze®r 8root-Zjj wordt op eenige
bibliotheek ggevesti,edaaw ookde jood»cJe
ffflmfif.nl» g6T08tigd was en de joodsche
eeuwfin er i i03t den r'tus, enz. sedert
waard V0rzame'de kunstschatten had be-
plB^ts80g°ehadke °ngelukken hebben er niet
De advocaat Bellnci, die de tusschen-
persoon geweest is tusschbn Taulonao en
Dezerbi, is in hechtenis genomen.
In de Kamer heeft de Voorzitter een brief
voorgelezen van Crispi, waarin deze protest
aanteekent tegen de mededeelingen van
ianlongo. Zou dat kopstuk der Loge ook
al in atn bankzwendel betrokken en voor
openbaarmaking bevreesd zgn?
Vervolgens komt aan de orde het verzoek
tot machtiging om Dezerbi te vervolgen.
In zgn rapport laat de procureur des Ko-
nings doorschemeren, dat er nog op andere
afgevaardigden verdenking rust; verder is
er in het stuk sprake van sommen, ter be
schikking gesteld van voorzitters van den
ministerraad. Di Rudini en Crispi protes
teeren ten krachtigste tegen deze beschul
diging.
Er loopt een gerucht dat de Banca nationale
jaarlgks eene bgdrage leverde tot de geheime
fondsen.
In de Kamer zeide de minister-president
Gviolitti, dat hg zich niet in de discussie
mengen zon over de aanvrage der machti
ging tot vervolging van Dezerbi, waarom-
tjent hg de Kamer de beslissing zou laten.
Maar hg voegde er bjj, dat niet omtrent
de vroegere minister-presidenten, maar dan
omtrent den tegenwoordigen een onderzoek
2ou moeten plaats hebben. Eene parlemen-
'®iie enquête evenwel zon den schjjn hebben,
alsof de Kamer het gerechteljjk onderzoek
z°u willen belemmeren. De Minister der
schatkist-, Grimaldi, zeide daarop, dat, zoo
iemand, hg wist dat de beschuldiging schan-
oelgke laster is en met verontwaardiging
wBst hg de geruchten af, die er omtrent hem
FE UIL LET ON.
15.)
Vervolg.)
"Stil toch, open mij gauw de deur van uw
kast. Dan zullen wij spreken."
"Wat is er te doen?" vroeg de bezitter van den
Wagen, nadat de deur achter Koker gesloten was.
"Er zijn ernstige zaken niemand kan ons
hooren, niet waar?//
"Niematd.//
"Welnu, mijn waarde, gq ziet een man voor u,
▼oor wien de stadsche lucht zeer ongezond is."
"Wat is u dan overkomen?//
//Dat vertel ik u later. Op het oogenblik zij
het n voldoende te weten, dat ik verplicht ben
mjj te verbergen, indien ik niet wil, dat mij iets
ergers overkomt.//
En wat denkt gij nu te doen?"
Van huid te veranderen, waarvoor gy mij
Uwe goede diensten niet zult weigeren. Ik moet
®y een weinig bruiner maken. Hebt gy altijd
uw ander rjjtuig nog?//
"De huurkoets,// zeide de tandmeester lachend
"Ja wel.//
"Oij zult mij een paar groote koffers leenen
en gjj zult uw koetsierspak aantrekken."
«Goed, om wat te doen?"
«Alleen om mjj naar een hotel te brengen.
Ik zal een vreemdeli g zijn, die gepakt en gezakt
bier aankomt.//
//Bono chouia, gelijk de Arabieren zeggen, en
wanneer wilt gij geblanket worden?//
"Dadelijk, als het kan.//
//Niets is onmogelijk voor Eartliolomeus Bos;
de eenige, die voor de verschillende hoven van
Europa, Afrika, Australië en duizend andere
plaatsen werkt. Ga zitten, papa Koker, in een
verspreid zgn. Ook de Minister van land
bouw noemde lasterlgk de praatjes, welke
er over hem buiten de Kamer loopen.
Na nog enkele opmerken van verschil
lende afgevaardigden werd de discussie ge
sloten, en nagenoeg eenstemmig gaf de Ka
mer verlof tot de vervolging van Dezerbi.
Daar kou men dan ook niet bniten.
Een belangrjjke diefstal is weer ge
pleegd in het paleis van den Graaf van
Vlaanderen, terwjj! deze met zjjne gemalin
en hunne kinderen op een bal ten hove was.
Men heeft in kasten ingebroken, waarin
jaweelen geborgen waren ter waarde van
300.000 franks. De onderzoekingen der po-
1 tie bij het personeel van bet paleis hebben
niets opgeleverd. Niemand wordt in het pa
leis toegelaten. Het geheele dienstpersoneel
is dan ook in de eerste plaats aan een scherp
verhoor onderworpen.
Weinige maanden geleden werd er uit het
paleis van den Graaf van Vlaanderen voor
eene waarde van eenige duizenden aan zil
veren voorwerpen, meerendeels tafelgerei,
gestolen, van welken diefstal de dader ook
niet ontdekt is.
Spanje.
Te Godar, in de provincie Almeria, heeft
eene ontploffing van dynamiet plaats gehad,
waardoor tien personen gedood en verschei
dene gewond zgn.
De Hertogin de Montpensier is te St,
Lucaz zeer ernstig ongesteld. De genees-
heeren hebben de hoop op behoud van haar
leven laten varen. Zij is 60 jaren oud.
GEMENGDE BERICHTEN.
Omtrent het voorgevallene in d0
jongste tergaderiog der sociaal-democraten te
Utrecht, deelt thans een inzender in het U. D.
mede, dat toen enkelen het //Orarje boven" en
//Leve de Koningin" deden hooren, Van Emmenes
door schrik bevangen het geraden achtte
de vergadering op te heffen en hij en de zijnen,
gedekt door de poltie, een gced heenkomen zochten
door eene achterdeur, over den muur eD langs
het terrein van de H. B. school voor meisjes.
Een boersn knecht te Engelen,
tusschen Den Bosch en Hedel, die van zijn baas
de opdracht had gekregen vier jonge poesjes om
het leven te breDgen, wilde eene //aardigheid"
met dete beestjes hebben. In plaats van ze te
dooden, wierp hij hen gezamenlijk op eene ia de
Dicze voorbijdrijvende jjsschol. De oude kat, dit
klein kwartier zal uw eigen vader zijn zoon niet
meer herkennen. Beweeg u niet; de operatie gaat
beginnen."
Al sprekende had Bartholomeus uit een koffertje
twee flesschen, penseelen en borstels genomen.
Hjj begon met het gezicht, de hals en de handen
van Koker goed in te zeepen; daarna doopte hij
het penseel in een der flesschen, en beschilderde
hem het gelaat.
//Ziet gij,// zeide hy al voortwerkende, "dat is
iets wat ik zelf heb uitgevonden. Gij zult er over
tevreden zijn.//
„Zijt gij haast klaar?"
//Wacht. Nu hebben wij de haren nog. Zie,
nu hebt gy, dank zij myne wonderflesschen, een
haar, zoo zwart als de veeren van een raaf. Gij
ziet er uit als een Milanees Kijk eens."
Hy bood den heer Koker een spiegel aan.
De man van zaken slaakte eene kreet van ver
rassing. Hy was inderdaad volkomen onkenbaar.
//En nu," hernam Bartholomeus, /duister. Wat
de haren betreft, alle acht dagen eens wasschen
is voldoende. En voor de huid, pas vooral op de
palm van de hand en op de kin. Als die wit
worden, geeft gij u maar een penseelstreek."
//Nu," zeide de heer Koker, //het rijtuig."
Bartholomeus opende de deu r, ging achter het
rijtuig en kwam met een vry stevige huurkoets
aan.
Hy plaatste er twee lantarens op.
//Is het zoo goed?" zeide hij tot Koker.
„Ik moet een of twee koffers hebben,// ant
woordde deze.
Men nam twee koffers. Bartholemeus stak de
lantarens aan, Koker nam plaats in het rijtuig,
de tandmeester als koetsier op den bok, en men
vertrok.
Een kwartier later hield het rytuig in eene zij
straat, voor de deur van //Het Haagsche Koffie
huis" stil.
ziende, sprong hsre kleintjes na, bereikte gelukkig
de schol, en bracht daarna haar kindertjes ééu
voor ééu al zwemmende naar eeDe veilige plaats
op den wal. Ia eene nabyzyade woning, van waar
uit men dit tooneeltje had gadegeslagen, werd de
dappere moeder met haar kroost liefderyk opge
nomen.
Een goede ziel daar vertoevende, nam de kat-
teafamilie mede naar Den Bosch, waar het
noodige haar niet ontbreken sal en ze zeker niet
aan eene zoo wreede behandeling bloot zal behoeven
te staan als te Engelen.
Uit het //Tykf" Holland! Het
Tagilatt te Weeoeo weat te verhalen, dat de
joodsche familie Ullman aldaar van den voor 23
jaren overleden aartsbisschop van Botterdam, die
Farber heette, Oostenrijker van geboor'e en een
gedoopte jood was, 13 millioen geërfd heeft.
Eea Servisch priester, die onlangs
midden op den dag met eeD knecht van Svilajnay
naar Svlsjuar reed, we-'d onderweg door een troep
wolven aangevallen. Hij echoot op de wilde die
ren en doodde er een. De overige vluchtten.
Ce priester ging met döD knecht nit zyn slee
om den dooden wolf te halen, dieu hij wilde
meenemen. Maar toen hy het dier in de alee
legde, werden de paarden schichtig en zij ren
den heen. «Zie de paarJen te vangen; aQders
zijn wij verloren!" riep de priester den knecht
toe. «Mijn geweer ligt in de slee"
De jonkman liep zoo hard hy kon, nasar het
duurder lang voor bij de verschrikte dieren had
achterhaald. To9n hij terugkwam op de plaats
waar de priester was achtergebleven, vond hij
Diets dan de verminkte overblyfielen en de be
bloede kleenderen van den ouden maD, die door
de wolven was verscheurd.
In de m ij n //Graf B1 u m e n t h a 1," b ij
Brkklinghaueen, zijn door eene mijngasontploffing
19 arbeiders gedood en 18 anderen zwaar gewond.
Eene hut aan de h e 11 i n g v a n e e n
berg, te Lieglergraben, bij Mnrzeteg, waarin 7
personen hun middagmaal gebruikten, is onder
eene eneeuwlawine bedolven. Vijf peisonen werden
onder de sneeuw weggehaald, terwijl twee erg
gewond waren.
De zes mannen, die in eene mergel-
groeve bij Chateandun door eeDe instorting leveed
begraven werden, zijn thans Da veel inspanning
gered. Zij zijn alle zes gezoud, maar wat zwak,
hoewel niet geheel uiigehougerd, want men kon
hno, terwijl men bezig was een uitweg voor hen
te graven, door een buis wat soep doen toekomen
Onder de schatten, welke Hit het
huis van den Markies Pauisse-Faesis te Psrys
gestolen werden door valsche heeren van het
De vrouw des huizes kwam buiten.
«Zou ik hier eene kamer kunnen krijgen?// vroeg
Koker met een vreemd accent.
Voor een nacht, of langer, mijnheer?//
//O voor een maand misschien, als ik mij hier
goed bevind.
Men werd het weldra over huar en huurprijs
eens en Koker schreef met veranderde hand in het
vreemdelingenboek:
Hermann Ludwich, handelsreiziger, komende
van Berlijn.
XI.
De Heer Hermann Ludwich, handelsreiziger
hield sinds eenige dagen zyn verblyf in het «Haag
sche Koffiehuis."
Hy had zich gedurende die dagen tevreden
gesteld met te wandelen en brieven te ontvan
gen, die hy zich zelf zond. Toen die tijd om
was, scheen hy dit bestaan van leeglooper m iede
te zijn. Hij ging naar beneden om de vrouw des
huizes raad te vragen.
«Waar zou ik het best inlichtingen kunnen
krijgen betreffende de betrekkingen, die op het
oogenblik in deze stad te vergeven zijn? zeide hij.
Zooveel eenvoud verbaasde de vrouw.
«Maar mynheer, in de bureaux van plaatsing."
Men heeft mij ginder gezegd, dat ik daar niet
op vertrouwen moet, merkte mynheer Ludwig
slim aan.
«Men heeft misschien gelyk gehad. Maar dan
moet u de dagbladen inz.en. Gy wilt u dus hier
vestigen
«Ja, indien ik eene betrekking vond, of eene
kleine zaak kan beginnen."
//Welke zaak?//
«Dat komt er niet op aan. Wat ik vooral zoek,
is bezigheid."
i De waarheid is, dat de heer Ludwich, zijn
gerecht, zijn ook ean aaDtal schilderijen van
waarde, o. a. een Wouwermans, een Bujjsdael, een
Van Mieris, twee etulrken van Teuiers, een van
Wael, een Peter Neef», enz. Voorts zyu 430
stuks tafel- en auder zilverwerk voor een
grcot deel van het familiewapen voorzien
gestolen, alsmede een aantal curiositeiten en kost
baarheden van allerlei aard.
Voor het gerechtshof van Morbi-
han zal eerstdaags weder een sensatie-proces ia
behandeling komen.
De beschuldigde is eene rijke dame, Mevrouw
Cronan, echtgenoote van een ingeneur re Nantes.
Zjj wilde een moordaanslag laten plegen op haren
man, van wien zij gescheiden leefde en dieD zy
nit den weg wildeu ruimen, om in het onbetwist
beait van hare beide kinderen te zijo. Een paar
kruiers,omgekocht door eene somnambu'e, die door
Mevr. Cronan als tusscheDpersoon werd gebruikt
moeaten hem op het eiland Qiiboron in zee werpen
op eene maaier, dat het den schijn had, alsof hy
een ongelnk had gekregen, de kruiers volvoerden
echter de opdracht niet en hielden het geld, en
toen men onderzocht, van waar zy dat geld had
den, kwam het misdadig plan uit.
Mevr. Crouan vluchtte naar Zwitserland; maar
zij keerde eenige dagen geleden Laar Frankrijk
terng en stelde zich in handen van het gerecht.
In snlvoord op de vaat getooide
jagersklacht, //dat er haast geen wild meer is,"
ge.ft Ie Figaro de volgende cijfers van wild en
gevogelte in 1891 (over 1892 heeft men nog geen
volledige opgaven. Op de Paryiche markten wer
den verkocht; 200,100 leeuweriken, 20,000 snip
pen, 20,000 watersnippen, 145,000 kwartels,
98,000 fazanten, 300,000 patrijzen, 300,000 hazjD,
10,000 eekhoorntjea en 400 wilde zwijnen. Be-
halre dat in F/anktyk g schoten wild werden er
nog 400,000 patrijzen, 300,000 bazen en 1,100,000
leeuweriken uit het buitenland verkocht.
Uit eene vergelijking van de cyfera der laatste
twintig jaren (welke natuurlijk zeer verschillen)
blijkt, dat over het geheel genomen hazen en
patryzen thans overvloediger zy'a dan vroeger.
Donderdag-avond omstreeks zes unr vertiok de
locomotief «Haaf// uit IJmaiden om te rangeeren»
met zich voerende den machinist E. A. K 1 o o s,
uit Haarlem, den machinist-leerling Ooster
man uit Tilburg en den rangeerder De Nij s,
uit Beverwijk. De brug by Velsen over het
Noordzeekaoaai stond open, met het gevolg, dat
de machine achteruit het watsr inreed. Onmid
dellijk verdween het gevaarte in de diepte enkele
kreteo van de drie mannen werden gehoord en
toen was alles stil. Da ongelnkkigen zyn waar
schijnlijk onmiddellijk onder de machine verplet
terd.
Do geheele bevolking van VelseD, dia op de
plan voortzettende de overtuiging wilde vestigen»
dat hij een vreemdeling was.
Na zorgvuldig zyn haren en uiterlyk te heb
ben nagezien, na zich goed verzekerd te hebben
volkomen onherkenbaar te zyn, ging hij uit.
Zyn voornemen was van zyne gedaanteverwisse
lingparty te trekken om eens eene kleine wan
deling in vroegere wijk te doen, en zich goed te
verzekeren, dat niemand hem kon herkennen,
opdat hy zich voortaan werkelyk vry in de stad
zou kunnen bewegen.
Op weg dacht hy over zyn toestand na en
maakte plannen voor de toekomst. Verdiept in
zijne overwegingen, bemerkte hij niet, dat Hij,
onwillekeurig gebaren makende, met de punt van
zijne parapluie eene zware dame stootte.
«Let toch op, lomperd,// werd hem naar het
hoofd geworpen.
Mijnheer Koker sprong van verrassing op zij.
Deze stem hy herkende ze.
De dikke dame, die hij met de punt van zijne
para] luie had aangeraakt, was geen andere dan
juffrouw Salemink, die een nieuw bezoek aan de
marketenster had gebracht. Indien zieh ooit
eene uitnemende gelegenheid om zyne vermomming
te beproeven had voorgedaan, dan was het wel
deze. De majestueuze vrouw naderende, prevelde
hij eenige woorden van verontschuldiging. Maar
zyne nederige houding had geen ander uitwerk
sel dan dat juffrouw Salemink nog aanmatigen-
der werd. «Als men geen parapluie kan vast
houden, neemt men er geen mede. Let toch op gij
trapt op de poot van mijn hond, leelyke lummel."
Mynheer Koker was verrukt. Zy, zelfsjuffrouw
Salemink herkende hem niet.
«Vriendin,// fluisterde hy met zyne vleiendste
stem, zich naar haar oor buigende, //gy herkent
myne stem dus niet?"
Wordt venDlgd.)
