NIEUWE C. A. Braam, buitenlindT No 1088. Zondag 28 Mei 1893 18de Jaargang. De verkiezing voor de Pro vinciale Staten. De Familie Reydel. Bloemist te Heemstede. Noorwegen. II44RLEMSCHE C01TR4IT. ABONNEMENTSPRIJS Pei 3 maanden voor Haarlem. t 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10 Voor het buitenland 1,80 Afzonderlijke nummers0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG BÜEEAÜ: St. Janstraat Haarlem. ■TErbiAiNiir.Nïï AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 16 regels 30 Cents Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsrnimte Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensd ag- ea Vrgda g-a vond voor 6 uur ingewacht. Uitgev er, W. KüPPERS. tjJC Wegens het feest van den H. Sacraments dag zal de NIEUWE HA iRLEMSCHE COURANTinplaats van DinsdagWoensdag a. s. worden uitgegeven. Het dan eerstvolgend nummer verschijnt Zaterdag 3 Juni e. h. Aanstaanden Dinsdag worden de Kiezers weder opgeroepen om ter stembus op te gaan. De verkiezing van een lid der Provinciale Staten vao Noord-Holland, noodig gewor den door het heeDgaan van Mr. J o r d e n s, is dan aan de orde. Voor ditmaal achten wjj de keuze, in 't bizonder voor de Kathol eken, van zeer veel belang. Legden wjj vroeger niet veel nadruk op het gewicht der verkiezingen voor de Provinciale Staten, thans is dit veel veranderd, nu de Provinciale Staten voora! moeten worden beschouwd als het kies college voor de leden van de Eerste Kamer. Nog zoo lang niet geleden, had de Eerste Kamer eene anti-liberale meerderheid en kon zjj beschouwd worden als een bolwerk te gen mogelijke besluiten der T vveade Kamer in radicalen geest. Taans is dit Diet meer het geval en moe ten de anti-liberale kiezers Toor de Provin ciale S-aten er aan gedachtig zjjn, dat daar heen zulke mannen worden afgevaardigd, die niet slechts met de belangen der pro vincie zjju vertrouwd, maar waar/an men ook weet, dat zjj niet zullen medewerken om de radicale meerderheid in de Eerste Kamer te versterken. Ia de allereerste plaats dient dus nu net oog geslagen te worden op de zoogenaamde anti-liberale caadidaten, die voor deze va cature in aanmerking komen. Doch men zal begrijpen, dal wjj er geen oogenblik aan hebben gedacht om dectn- didatuar van den heer J. W. A. Bejjnes te steunen. Dit is ons eenvoudig onmoge lijk. Wel heet zjjn candidatuur een Katho- 1 eke, doch evenmin ais naar onze meening de heer Mr. Borret in Baverwjjk voor de Tweede Kamer mag gesteund worden door de Katholieken, evenmin kan do heer Bejjnes voor de Piovinciale Staten in ons oog de gewenschte man wezen. En dit wel voornamelijk om de volgende reden. Het is van algemeens bekendheid, dat de heer Bejjaes een dergenen is, die zch niet heeft ontzien om onder de Ka tholieken in Haarlem eene verdeeldheid te stichten, welke a'lernoodlottigst voor de beginselen der Katholieken op staatkundig gebied heeft gewerkt. FEUILLETON. 30. (Vervolg.) „Ik. wensch, mjjn waarde Horace, dat dit verzoek door u als voogd zal geschieden. Ik heb aan Esther kuwelyks?oorstellen gedaan, wei nig maanden voor haar doodsuii', die herinnerin gen maken levendige indrukken op mjj en ik wensch, dat gjj voor Albine da tolk zult zjjn der ve langens van mevrouw d'Alville en dor mijnen. „Gaarne, ik zal het naar baste vermogen doen.// Een half uur daarua, was Albine in het Kzit van d:n brief van mevrouw d'Alville, en na hem met een oogopslag te hebben doorloopeD, herlas zjj dien op haar gemak en met zooveel nadenken als haar grootmoeder en haar oom mochten ver wachten. Zoo zjj liefde had gehad, zou dit schrjj- ven haar gelukkig hebben gemaakt, zoo zij ijdel- heid had btzeten, zou hjj haar hebben gevleid, maar in de zielstoestand waarin zij Z'ch bevond, boezemde hjj haar slechts groote droefheid in. Zij had er Bpjjt van, niet beter ann de verwachting te kannen beantwoorden van meviouw d'Alville en van Marie, zoo goed en zoo teeder voor haar; het spe t haai E.luard's liefde, die haar aanbood al wat een man kan geven, hart, naam en forlnio, te moeten afwjjzea. Ea dat hart, zjj wist hoe edel het was, hoe geacht de familie d'Alville was en toch,de gedaehte ons zij ne liefde aan te nemen,kwam niet bjj haar op, zjj had gean strijd, geen aarze lingen en toen mjjuheer de la Eerté haar op een toon van innerljjk vergenoegen vroeg: Ia plaats van met anderen te willen sa menwerken om het streven der radicalen tegen te gaan, heeft de he3r B e ij n e s alles gedaan om op politiek terrein velen zjjoer medestanders van zich ta vervreem den. Zijn radicaal stre/en moeten wjj ba- strjjden. Nimmer zulten wjj ons verlagen, tot werktuigen van hea, die door hun ra dicalisme, al zjjn zj) ook Katholiek, het laad ten verderve voeran. Steeds getrouw aau ouze leuza zijn wij verplicht ons ten sterkste tegen de cauuiJa- tuur van den beer B e jj n e s te kanton. Hij kan ouzo man bij de a. s. verkiezing onmogeljjk wezen. Hg zou, indien eene ver kiezing voor de Eerste Kamer door da Pro vinciale Staten moest worden gedaan, zjjn steun geven aan een voor>tander der Kies- reehtaitbreidiug en das, anti-liberaal heeten- de, zich niet ontzien om eene kieswet aan ons volk ta heipeD gaven, waarvan wjj da schro- melijkste gevolgen voor bet land durven voorspellen- Nogmaals dus: de heer B e jj n e s kan de candidaat der Katholieken ditmaal niet wezen. Ook de andere anti-liberale candidaat, de heer Dr. A. E. v a dR o y e n, een anti-revo- lutionnair, is voorstander van kiesrechtuit breiding. Hjj kan das eveumin de candidaat zjjn van ben, die de kieswet-Tak verfoeien. De keer C. A. B r a a m, de candidaat door de R. K. Kiesver oeuigiug tDoor Vriend schap Bloeijende» te Heemstede gesteld en door de R. K. Kiesvereeniging tDoor Een dracht Sterkte Haarlem overgenomen, be velen wjj ten z jerste den Kiezers aan,al heeft dan ook de z. g. Katholieke Kesvereeuigiug hier ter stede da Bever wijksche candidatuur «B e jj n e s» overgenomen en geprocla meerd. Wjj zjjn verplicht er op te moeien wjjzen dat de heer Beg nes als Secretaris der Kiesvereeniging deze ook nu weer mis bruik laat maken vaa haar macht en be voegdheid, want zij verloochent door hem candidaat te stellen hare beginselen, welk-r verdediging met hand eu tand door baar moest gevoerd worden. Van daar dat wjj in geenen doelen met haar streven kunnen medegaaa. Of mooten wjj, en daa op wezen wg reeds vroeger, die steeds hebben gestreden voor de anti-lib ruien, het maar zonder eenig protest goedvinden, dat als candidaat van de Ka tholieken in het Haarlemsche district man nen worden geproclameerd, die uit eea so ciaal oogpunt moetea beschouwd worden als verdervers der maatschappij. Wg hebben het Bestuur der genoemde Kiesvereeniging hier ter stede reeds vroe- „Welnu?" Sloeg zjj de oogen neer en antwoordde: //Neen, oom.// „Hoe nu, neen! Wilt gjj een grapje maken of coquetteerea Aloine." //Ik verzeker u van niet, oo.n." //Hebt gjj dien brief dan niet gelezer „Ik hom gelezen en herlozen, ik ben zeer ver.e.d met het huwelijksaanzoek van mijuheer Edaard, maar ik kan het niet aannemen het spjjt mjj bizonier erg ter wille van Marie, die ik uit mijn geheele hart liefheb.// Mjjnheer de la Eerté voelde eene sterke beko ring van ongeduld naar zijne herse ,s stjjgen; hjj deed eene poging om kalm te worden en zich naast Albine neerzettend, nam hjj haar hand en zeide: „Gjj zjjt een redelijk meisje, nichtjelief, gjj hebt geen romans gelezen, voor zoover ik wee'; ik heb altijd een goeden helderen geest en zie daar nu, zonder een geldige reden, weigert gjj een uitmuntend man uwe harden gij komt mjj zeg gen dat het n zeer spjjt!" //Ja, oom, Marie was als eene zuster voor mjj." //Welnu! parblou! wordt dan ook haar zuBter, wijl men er u om vraag11 Waar ia het beletsel?// //Ik houd niet van mijnheer Eduard." „Vergun mij dan te zeggen, dat gij mo ielijk zjjt. Is hjj niet goed opgevoed?// //Siellig „Beminnenswaardig?// //Ja." //Vol goede hoedan'gheden van hart, met uit stekende beginselen." „Ik denk het.// ger moeten bestrijden, toen het zich met ontzag eea man voor het lidmaatschap in den Gemeenteraad aai te be zelen, die het zich eene eer rekende do sociaal-democra tische begins .len voor te staan, en die geen enkel punt van overeenkomst op staatknn- dig gebied met de Katholieken had, t.erwjjl de heer B e ij n e s, secretaris dezer K'esver- eenigijg nu zelf is te voorschijn gekomen uit eens kis /ereeniging, die Tak g-kieswet in ha3r vaandel heeft geschreven, waardoor hjj met zjjn drjjveo, niet mag g rekend wor den te bahooren tot de wa'e begin iel en der K atholieken op politiek gebied, die hg diende voor ta staan. De heer C. A. Braam heeft verklaard, voor de goede zaak der Katholieken de candidatuur voor de Provinciale S aten van Noord-Holland te aanvaarden en wjj hebben de zekerheid, dat h .j niet zal opgaan in eene democratische richting, hjj zal zich nimmer ieenen tot het medewerken aan maatrege Ieo, die de bevordoriog van het rad ealisme beoogon. E i dit motten wjj wel getuigen van de andere caadidaten, welke voor de aanstaande verkiezing zich hebben voorge daan- Eu daar wjj thans in bet ralicalisme den grootsten vjjand zien, zoo gelooven wjj dat de aanbeveling van den heer C. A. Braam voor den vacanten zetel in de St»tJD van ons standpunt alleszins gewet tigd, ja gebiedend iJ. De eensgezindheid onder de Katholieken wordt in onze dagen niet bevorderd eu dat betreuren wjj; moge de heerschende ver deeldheid echter spoedig een einde nemeu. Geen Kiez/r bljjve nu op aanstaanden Dinsdag t'uuis, maar een ieder trachte zooveel in zij i vermogen is tot de verkie zing van den heer C. i. Braam bji te dragen. Ij 'i belang des Vader lands bevelen wij dus uit volle overtuiging en uit plicht besef voor de aanstaande verkiezing vau een lid der Proviuciale Staten van Noord- Holland, met volle vrjjmoe iigkeid de keuz; aan van: Over de grondverschuiving waarvan wjj reeds in ons vorig nammer in het kort hebben melding gemaakt, schrjjft de cor respondent van de Nieuwe Rott. Ct. uit Cnristiania, het navolgende: //Wtlau, dan.// „Welnu, oom, ik hub geen zin om met ham te trouwen." //Gjj hebt gean romans gel-z n, Albine, maar gjj maakt er zelf eene, naar het mjj voorkomt. Wat zjjn dat nu voor praaljesl Heeft men daa zoo'n liefde noodig om te trouwen eu eerbaar en eerraam samen te leven? De //mariagês de raison," de hu- weljjkeu met verstand gesloten, zjjn vrjj wel huwe- ljjken uit liefde waard.// //Gelooft gjj dat!" zeide zij met een glimlach. //Toch, waarde ojm, hait gij mjjae tante Alphon- sine zeer lief?// //Zooals Eiuad u lief heeft en mjj e v.ouw heeft later van mij gehouden, zooals gij uw echt genoot eecs zult beminnen." //Neen, oom,// antwoordde zjj ernstig,// want ik zal mjjnheer d'Al ille niet huwen.// //Gelooft gij dan aan den een of anderen salet jonker da voorkeur te geven?" Zjj antwoordde niets, mijnheer Horace her haalde haar tweemaal zjjne vraag, zonder een ant woord te ontvangen, zij boog h t hoofd en een purperrood kleurde haar gelaat. //Gjj wilt niet trouwe»,// zeide hjj eindelijk. «Als mjjn neef Max u mjjee hand vraagt, oom, kunt gij //ja," zeggen!// „kir! waait de wind van dien kant!" riep hjj ontmoedigd. Hij was verplicht aan mevrouw Rey del de weigering van Albine over te brengen; z'j luisterde met een gefronsd voorhoofd naar de overwegingen van mijnheer Horace, die zich even wel wel had gewacht, kennis van het laatste woord van 't onderhoud te geven en na lang te hebben ag edacht, zeide zij: Hat noordeljjk gedeelte vaa ons land is door eene zware ramp getroffen. Wanneer men den Drontheimer fjord in vaart, komt men spoedig voorbjj het oude stadjr Drontheim. Vandaar in noordooste lijke richting komt mm langs een traject van vele mjj'en voorbij het stafje Le/aDger en bereikt men eene plaats, Vardalso6re genaamd, alwaar het Vardal begint, of eindigt, wa meer zjjn begin wil rekenen van bozen oostelgk aan de Zweedscbe grens. Dit dal heeft eene historischs vermaardheid, doord en aldaar bij de hoeve S iHestad, waarvan men nog overb'.jjfseleD kan zien, de heidensch s booren dezer landstreek in het jaar 1030 koning Olaf later genaamd de Heilige hebben vers'ag6n en gedood. Doch het Vardal is ook nog wegens iets anders vermaard; of eigenljjk berucht. Want dia schoone, vruchtbare goed be volkte, welvarende landstreek heeft in de ruwe kanten vaa bet dal een geduchten vjjand. Doze hoogten zijn geene gewone berg- en rotsbodems, maar leem- en klei gronden. Boven op de pla'eanx liggen uit gestrekte moerassen eu daaruit zinkt het water somtijds zoo in den grond, dat de leemlagen, overzadigd vaa water, naar bet dal worden medegesleep?, zoodat eralsdaa in eu aan de hoogten langs het Vardal geweldige scheuren ea spieeten ont.taan, waardoor terreinen engebou wen overstroomd en soms over eene aanmerkelijke oppervlak te groote verwoestingen aangericht worden. Zoo is bet ook deze week. Aan de noordeljjke zjjde vaa het dal scb >of ea gleed uit do hoogte eene uitgestrektheid grond naar om laag. Do beweging duurde slechts weinig minuten, maar workte zoo hevig, dat de verschuiving der slgkerige grondspecie zich over eene lengte van ongeveer tien kilome ters uitstrekte. Waar weinige oogenblikken te voren nog akkervelden en gebouwen hoog eu naar meD meende veiiig lagen, daar z^g men in den schemer vau den noordeljjken zomernacht slechts gapende scheuren en diepe gaten. Do huizen vSrzonken of sloe gen omver. De menschen, nit den slaap op gesprongen, kropen door de uit elkaar ge slagen muren en daken, en zochten een heenkomen over het aanvloeiende sljjk. Paar den en andere dieren liepen als in wilde vertwijfeling kampende t g6n de overstel pende massa, die hunne krachten uitputte. Ea de nedeistortende grond breidde zich uit over het dal, zoodanig woelende eu wer kende dal er langs de geheele lengte een reusachtige dam ontstond. Uit de riviertjes aan de eene zjjde van dien dam was eens klaps al bet water verdwenen, zoodat men Ik geloof, dat de jonge Max, dien zjj nooit had gezien, waarvan zij had hooren spreken, hoar het hoofd op hol heeft gebracht en aan mjjuearme Esther ook al. Ach! wat betreur ik onze reis naar Vichy!" „Mgnheer de la Ferlé wis verbaasd over dezen trek van doorzichtigheid, maar hij paste wel op zijne verwondering hierover niet te latei merken en hjj ging heen, nadenkend over de karen der jonge dames, en het zeer eigen oaderscheidiogver- mogen der oude vrouwen. Zoo jolig en lichtzinnig eorst en daarna zoO wjj', mompelde hjj lus c'aen de tan leo, zjjn huis nade rend. Kan men een idee krijgen van de grillen dezer kleine Al/ine, en Max deakt hjj wel aan haar als 't Esther wa?, dan zeg ik niets!.....,# XX. Marie. Dj weigering van Albine werd met alle soortm en betuigingen van spjjt ain de familie bekend ge maakt en intnsschen verbrak zjj niet de goede verstandhouding; Marie zette haar briefwisseling met haar vriendin voort, deze was even liefdevol, soms wat treuriger dan vroegenzjj was voor E inard een beminljjk en onschuldig advocaatje, hem troostend en hoop gevend op later. Mevrouw Reydel had zoo gaarne deze vereeni- gicg tot stand zien komen en helaas, het mocht nie<Zij zag Albine zooa's vroeger somber, stil zwijgend en melancholiek, zonder woorden en zon der gl mlach; da dagen schenen op baar te druk ken, haar bezigheden hadden niets aantrekkeljjke meer voor haar. (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1893 | | pagina 1