NIEUWE No 1998 Vrijdag 23 Janl 1893. 18de Jaargang. Eene gevaarlijke strooming. De Familie Reydel. imiunisiimiiimT. ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maanden voor Haarlem. t 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10 Voor het buitenland 1,80 Afzonderlijke nummers0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG BUREAU: St. Janstraat Haarlem. AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 16 regels 30 Cents Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Advertentiën worden uiterljjk Maandag-, Woensd ag- en Vrjjda g-a vond voor 6 uur ingewacht. Uitgever, W. KüPPIHS. Langzamerhand raakt het eene gewoonte zich over niets meer te verbazen, want er gebeuren tegenwoordig al heel zonderlinge dingen. Bedenkelijk wordt de toestand, nu twist en tweedracht onder de Katholieken worden gebracht, het geestelijk gezag onder mijnd, naar de Priesters, naar da Herders die gesteld zjjn over hunne kudden niet meer wordt gelai&terd. Toegevend ter wille van den lieven vrede laat men de tengels los, en in onstuimige vaart rollen er velen voort naar de democratie. Wel vraagt men zich soms met bekommering af, waar dit alles op nit moet loopen, wat het einde zal zijn van de fameuze democratische strooming, van dat spelen met woorden en frazen, van dat ontplooien van schoonschij nende vlaggen, waaronder verdachte ladin gen worden binnengesmokkeld. De Katholieke vereeuigingen eEunst en Vriendschapte Delft en <De Eendracht* te Amsterdam, die op het Congres van den Ned. R. K. Volksbond te Rotterdam gehouden, meer een democratisch screvsn hadden ver wacht, hebben gemeend bjiten den Volks bond om, de geest in dien bond heer- schende is hun nog te conservatief, het voetspoor der Katholieke democraten ta moe ten drnkken en alleR.K.VereiDigingen ;n den lande tot medewerking zooals wjj reeds hebben medegedeeld uit te noodigeo. Wij noemen dit optreden bedenkeljjk en worden in onze meening nog versterkt door een artikel in het onlangs opgerichte blad Vérité te Parijs,over «d e Katholieke en de Christelijke vereenigingen.» Al slaat dit artikel natuurlijk niet geheel en al op de toestanden ten onzent, toch zullen velen met de aandachtige lezing daarvan huD voordeel kunnen doen. Daarom laten wjj het dan ook hier in zjjn geheel volgen. «De woorden verliezen zoo dikwijls hunne beteekenis in den mond onzer tjjdgeüooten, dat het niet nutteloos is, na te gaan, waarin de christelijke vereenigingen, waarvan het werkliedencongres te Reims ons het bestaan geopenbaard heeft, verschillen van de katho lieke werkliedenvereenigiagen, zooals zij se dert meer dan twintig jaar bestaan. Deze studie is des te noodzakelijker, daar het oprichten van christelijke vereenigingen met jjver nagestreefd wordt door eeu zeker aantal mannen, die zich aan dergelijke wer ken wjjden, terwijl vele anderen ze met een gewettigd wantrouwen beschouwen. Is die vrees gerechtvaardigd? Waarin de christeljjkb vereenigingen zich van de FEUILLETON. 39. (Vervolg.) De winter verliep zonder bizondere gebeurte nissen; de gezondheid van mevrouw Reydel hield zich staande en de veranderingen, die de leeftijd kon meebrengen waren gevoeliger voor haar dan zichtbaar voor de oogen van anderen; zij verborg ze echter met zooveel andere gedachten, met vele sombere voorgevoelens voor de toekomst, met de twijfelingen van haar geweten, geheimzinnige ingavingen van hsar hart en zij leefde kalm en waardig tusschen hare kleindochters. Albine verzorgde haar met aanhoudende op offering, Genoveva betuigde haar eene liefde, die altijd levendiger werd en de oude vriendschap van Horace bleef dezelfde. Hjj was altijd een trouw bezoeker van de //re- cherie,// maar sinds eenigen tjjd, hield de jicht hem in huis, en onaangenaam gevoelde hij zich nu ge- atemd,;:omdat zoovele vermoeiende dagen der jacht, hem hadden bewaard voor do ziekte der ledig- loopers en nietsdoeners. Deze gedachten bezielden hem, terwjjl hjj in zjjn armstoel peinsde; hij ver veelde zich erg en het gezicht eener measchelijke gedaante, die het hek van zjjn tuin doorschreed, deed hem groot genoegen. Hjj strekte de hand bjj wjjze van bescherming voor de afwering der zonnestralen uit en zeide met luide Btem: //.Max! Is het mogelijk!" Éen minuut later omhelsde deze hem zscr har- teljjk en vertelde, dat hjj dank de ondersteuning, die mijnheer Horace hem had verleend, eene ge- katholieke onderscheiden, zullen wjj nu on derzoeken. Een artikel, ontleend aan de Annates de Notre Dames de V Usine en als propagan damiddel ter gunste der nieuwe vereenigin gen verspreid, zal ons verklaren, in welken zin zij christelijk genoemd willen worden; «De vereenigiog tot bestndeeriog der sociale vraagstukken hebben den b ij- n aam van christelijk aangeno men, niet omdat hare leden geloof en godsdienstige overtuigingen bezitten, maar omdat bare aanhangers, zicb althans tjj- delijk op een christelijk standpunt plaat sende zich voorstellen de oplossingen te bestudeer6n, die de Kerk voor het sociale vraagstuk aan de hand doet, en vervolgens met kennis van zaken, te beslissen, of de godsdienst, zooals hij voorgeeft, tsn volle voldoening kan geven aan hun begeerten eu wettige eischen.» Wat het duidelijkst uit deze quasi-offi- cieele verklaring van de oprichters dezer vereenigingen blijkt, is, dat haar christeljjk karakter enkel voorwaardelijk en armzalig is, totdat de werklieden, die geen «geloof en godsdienstige overtuigingen» behoeven te be zitten, met kennis van zaken «beslissen, of de godsdienst, zooals hij voorgeeft, ten volle voldoening ban gev9n aan hun begeerten en wettige eischen.» D.t geeft ongetwijfeld aanleiding tot ern stige en talrijke bedenkingen. Werklieden, die geen christenen zjjn, bijeenbrengen, om voorloopig het sociaal onderricht der Kerk te fcestudeeren eu daarna te «beslissen,» of zjj, «zooals ze voorgeeft,» de oplossing der meeste bestreden vraagstukken yan onzen tijd bezit, is op zjjn zuiver rationalistisch beginsel steunen en den weg effanen tot de gevaarlijkste atvvijkir geD. Maar de christeljjke vereenigingen te R-ims zijn feitelijk niet zoo, als de officieels documenten ze ons in theorie voorstellen. Ze zijn gesticht door christelijke werklieden, ongetwijfeld van de anarchie of het socia lisme bekeerd, maar met al het vuur van den neofiet. De priester heeft er zija plaats, niet rech tens, maar feiteljjk; hjj wordt er aangehoord, bemind, geëerbiedigd. Er staat geen geestelijk adviseur aan het hoofd, maar verscheidene geesteijjken komen beurtelings deelnemen aan de discussies. De patroons zija evenmin van de chris telijke vereenigingen uitgesloten. Zjj die er komen hebben op de werklieden een zeer grooten persoonlijken invloed, al is die niet door de statuten bekrachtigd. Aan hun edel moedige subsidies hebben de vereenigingen wichtige betrekking bekleedde bjj een in oosteljjk Frankrijk gevestigde maatschappij. //Ik heb van mjjne verandering van woonplaats gebruik gemaakt, om u op te zoeken, waarde oom en u te bedanken. Ik ben u alles verschuldigd. Het geld, dat gjj mij hebt aangeboden, heeft ons allen uit een wreeden toestand gered: mjjn vader putte zich door den arbeid uit, mjjne moeder door nachtwaken en vermoeienissen, mijne jonge zus ter zou gaan sterven bjj gebrek aan dat ellendige, en toch zoo kostbare geld.// „Mjjn jongen, niet ik heb het u aangeboden, maar wel uwe nicht Albine, zjj wilde niet ge noemd worden, maar ik verkies geen geleende veeren //Albine, boe! heeft die aan ons gedacht! Ach ooml indien ik u zeide dat ik wel aan haar heb gedacht en dat het zoo had moeten wezen// „Wat! zeide mijnheer Horace verrast, gij hebt de korte samenkomst bq mevrouw d'Alville niet vergeten?// „Neen, oom en deze ontmoeting zou misschien een beslissende rol in mjjn leven hebben gespeeld, zoo ik niet de gevoelens had gekend van Edn- ard, mjjn vriend, voor mjjne nicht Albine. Ik heb dus op het aandenken van Esther alles terug gebracht wat zjj mj| inboezemde." //Parbleu! zie daar eene openbaring,// zeide mijnheer Horace, zjjna lippen op elkander druk- kend, bij de overwegingen die in zijn geest kwa men. //Eo houdt," voegde hjj er bjj, „Eduard vol?" „Zeker, zijn laatste brief, gedateerd van Is pahan, spreekt slechts over drie dingen, over zijne moeder, over zjjne ontdekkingen en over Albine. Hij is geen fat en toch, hjj hoopt nog, en zoo grootendeels hun stoffaljjk bestaan te danken. Ten slotte zjjn het leden der katholieke werklieden-vereenigiogen, van Notre Dame de l'Usine, der katholieke vereenigingen van Reims en Val-des-Bois, die het hoofd en de ziel der christeljjke vereenigingen zijn. Men begrjjpt dus, dat deze instellingen onder zulke voorwaarden de vrees niet ge rechtvaardigd hebben van hen, die ze naar haar programma's en reglementen beoor- deelen. Hjj die, vertrouwen hebbende in de geschreven teksten en uit de verkregen re sultaten besluitende tot de uitstekendheid der daarin neergelegde beginselen,eene proef neming zou willen wagen, zou zich aan droe vige ontgoochelingen blootstellen. Eene vereenigiog van niet-cbristeljjke werklieden oprichten, en het sociaal onder richt der Kerk aan hun onderzoek overle veren; de opperste beslissing in deze zaken aan hun oordeel overlaten: hen rechtens volkomen onafhankeljjk van de leidende klassen en zelfs van de geestelijkheid ver klaren; dit alles zou de jammerlijkste gevolgen na zich kunnen sleepen. De deugdzame en christeljjke werkman volgt natuurljjk de leiding van hen, die hem vertrouwen hebben ingeboezemd, zjjn be wonderenswaardig gezond verstand leidt hem uitstekend in de dingen, waarvan hjj ondervindiog heeft en die den gewonen ge- zicktskiiüg van zjjn leven niet overschrjj len. Men kan dus met zulke elementen, met be kwaamheid, tact en een voldoend zedeljjk overwicht bevredigende resultaten verkrij gen; maar dit voorbehoud dient dan ook uitdrukkeljjk te worden gemaakt, wil men elders met vrucht eene proefneming wagen. Waarom het werk dan in een bedrieglijk licht te plaatsen en aldus hun het spoor bijster te doen worden, die lust zouden heb- ben, een zelfde in het leven te roepen? Meent meu daardoor de ware socialisten te lokken? Dit zou eene zeer betwistbare en zeer ge- vaarljjke handigheid zjjn. De goede dingen winnen er altjjd bij, door voorgesteld te worden zooals ze zijn. De eerste levensvoorwaarde voor eene chris telijke instelling is, luide de beginselen te verkondigen, die haar kracht en haar leven uitmaken. Zjj is dit aan baar tegenstan ders, zjj is het ook aan haar leden en vrien den verschuldigd. Welken verderfeljjken invloed kan deze tegenspraak tusschen het karakter, dat haar vereeniging Daar buiten aanneemt en dat, hetwelk zij in werkelijkheid heeft, tusschen deze verklaringen van een al heel weinig katholiek liberalisme en het geloof, de gods vrucht zelfs van allen, die haar besturen ik het genoegen had mjjne Dicht te spreken en te ontmoeten, dan zou Eduard bjj haar eer, warm advocastt hebben." „Het is niet onmogelijk, dat gij haar zoudt ontmoeten, zeide de heer de la Ferté, de eene of andere der beide jonge meisjes komen mjj iederen avond bezoeken, sinds die ellendige jicht mij in huis houdt. En 700 gjj met Albine samentreft, dan vind ik het goed zoo gjj de wenschen van uw vriend ondersteundet. Deze verbintenis zou ons zeer goed bevallen Van af dit oogenblik scheen Max de ingenieur zeer verstrooid. Hij stond meermalen op, om naar het venster te gaan, hjj vergiste zich in zjjn ant woord aan mijnheer Horace, die eens glimlachte en zeide eindelijk met vreesachtige stem: „Oom, ik geloof, dat daar eene mijner nichten aankomt. Ik, zie een ouden bediende te paard en eene joDge dame op een witten poney." //Het is zoo, ga zitten waarde neef, en laten wij overeenkomen, dat zoo het Albine is, gjj met haar zult spreken; zoo het Genoveva is, zullen wij u maar niet bij naam noemen, aangezien deze schoona kleine de oude familiegeheimen nog niet kent." Het was Genoveva. Zjj verscheen op den drem pel der deur, overgoten door de zonnestralen, als een heerljjk beeld op byzantijnschen grond. Mooier, schitterender dan Esther op denzelfden leeftijd, ge leek zij op haar, door de onderscheiding van hare zachte en sympathieke trekken in het gelaat; de eenvoudigheid van haar costunm voegde aan haar bevalligheid; zjj was gekleed in een rok Yan parelgrijs, waarvan zjj den sleep op haar arm droeg; een zwarte strooien hoed en een sluier niet op den geest der christeljjke werk lieden uitoefenen? In hun eenvoudig en rechtschapen oordeel zullen zjj niet aan de oprechtheid der pro gramma's en van hen, die ze gemaakt heb ben gelooven aan de waarheid en recht vaardigheid der rationalistische en liberale theses, waarop zij berusten. In beide geval len zal bet kwaad groot zjjn voor hen zelf en voor hun vereenigingen. De andere vereenigingen, de oude, die op het beginsel der katholieke leer berusten eu zich ook voor zoodanig uitgeven, zullen dit staat te vreezen den weerstuit gevoelen dezer meer vermetele daD verstan dige beweging. Men is in onze dagen zoozeer geneigd zich te vermommen, door te gaan voor wat men niet kan zijn, men houdt er zoo van, van vlag te verwisselen, of liever de zijne te verbergen, om een andere in top te heffen, die men lief heelt noch acht! Zal men katholieke vereenigingen zien veranderen in vereenigingen »van eene gren- zenlooze verdraagzaamheid*,waar de priester niet meer dan een persoonlijken en gerin gen invloed zou hebben? Dan zou de groote kracht onzer werk lieden-vereenigingen, de onverzettelijkheid der leer eu de bevestiging van het geloof ge broken of althans verzwakt worden; en de christeljjke vereenigingen zonden niet langer het recht hebben, hun bijnaam te beboaden. Dat zij zich daarom met ontbloot gelaat voor vriend en vjjand vertoonen; dat zjj stennen op veilige beginselen, die in staat zjjn, haar in dagen van crisis te stennen en te redden; dat zjj in éen woord katho lieke vereenigingen zjjn, en dan kunnen zjj christeljjke vereenigingen zjjn en blijven.* Aau dit welsprekend betoog hoeven wjj niets toe te voegen. Duideljjk genoeg bljjkt, in hoever het op onze toestanden toepas- seljjk is. Ook in ons land wint de neiging veld, om het katholieke vaandel zoo al niet op te rollen, dau toch het min of meer te verschuilen achter de democratische vlag, die men lustig laat wapperen. Men zjj hier voorzichtig mee; zoo lichtelijk raakt men het spoor bijster; we hebben het reeds bij herhaling aangetoond en er op gewezen, welk eene gevaarlijke toekomst wjj te ge- moet snelleD. Meer en meer viert men den teugel ter wille van den lieven vrede, en ve len helaa", niet meer in toom te honden, toonen zich democraat op de eerste en Katholiek op de tweede plaats. Een waarschuwend woord te doen hooren is onze heiligste plicht. bedekten heur schoone haren, zjj droeg in de hand een landelijk mandje met bladeren bedekt. Zij groette den vreemdeling een weinig bedeesd en kustte oom Horace op het voorhoofd hem zeggend: „Oom, grootmoeder wilde weten, hoe gjj het maakt en zendt n deze aardbeziën, zjj zegt, dat zij uitstekend zjjn voor de jicht.// „Ik geloof, ze met veel smaak te zullen eten: Zet uw mandje op bet buffet, Genoveva en ga zitten. Gjj most een glas wijn drinken, dat ia opperbest na een ridje te paard." „Neen, oom, maar als u het goedvindt, dan zal ik het aan Cyprien geven, die is oud en hjj heeft het zoo warm." „Doe dat kind!" Zjj liep er heen, kwam terng, praatte wat, vroeg naar ooms jicht, gaf berichten van mevrouw Reydel en Albine en antwoordde aan oom, die haar vroeg, hoe zij haar dag doorbracht. „Oh! wjj verrichten dageljjks veel bezigheden, ik zal ze op mjjne vingers optellen; naar de Mis gaan, de rozenboomen van namen voorzien,muziek maken voor grootmoeder, de Fraosche Geschiedenis en de verzen lezen van De Lamartine, die voor den drommel! ook een Bourgondiër is, bezoeken ontvangen, er twee terugbrengen, déjeuner en di ner geven, door het park met grootmoeder wan- deleD, naaien met Albine, die altijd een arme te kleeden heeft, te paard sljjgen, om naar u te komen kijken, u goeden dag zeggen, omhel zen, weggaan, soupeeren, God bidden en dan slapen I// Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1893 | | pagina 1