No. 2049.
Zondag 22 October 1893.
18de Jaargang.
Tweeërlei socialisme.
fle toestand te Home.
BUITErSlLAiND.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
Mij is de wraak,
Frankrijk.
België.
HUM llUlitmi llllltlïï
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
jEJWA Cn tjendratT"
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk M a a ndag-, Woensdag- en Vrijdag-avond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangére
L. DAUBE 8f Co., JOHN F. JONES, SuccParijs 3 Ito Faubourg Montmartrc.
Het is van algemeene bekendheid, dat
er tweeërlei socialisme bestaat. Het eene
wil door ruw geweld de bestaaode orde
van zaken in de samenleving omverwer
pen en wel liever heden dan morgen. Deze
richting wordt vertegenwoordigd door hen,
die op samenkomsten van gelijkgezinden
hun partjjgeoooten tot ontevredenheid prik
kelen en de oorzaak zjjn dat volksoploopen
ontstaan en verzet tegen de openbare macht
wordt gepleegd.
Deze vorm van het socialisme is niet
de meest gevaarljjke. Oogenschijulijk, ja
inderdaad moet het verschrikkelijk heeten,
dat een deel der borgerjj, al is het niet
het beste deel, zich keert tegen het gezag
ea er zich een eer in stelt, dat gezag te
wederstaan ea te hoonen. Tot hun ver
ontschuldiging zou echter kunnea worden
aangevoerd, dat deze personen dwepen
met onbestaanbare toestanden en onver
vulbare wenschen en dat zjj uit teleur
stelling over het verongelukken van al
hun idealen zich willen wreken op anders-
gezindeo. Daar komt nog bjj, dat deze
wederspannigheid heel dikwerf slechts van
korten duur is en eindigt, wanneer de be
koring der oproerige toespraak van den
socialistischen woordvoerder is geweken.
Hoevelen toch van die zoogenaamde soci
alisten ejjn personen, die onder normale
omstandigheden,in het gewone dageljjksche
leven, Ijverige en flinke menschen mogen
heeten, doch die enkel om afleiding en ge
noegen te hebben, de vergaderingen der
sociaal-democraten bjj wonen en daar door
de oproerige taal, welke zjj hoorea, een
oogenblik worden medegesleept. Het soci
alisme heeft in hun hart geen diepen
wortel gescboten.Esue ernstige terechtwjj-
ziging of een vriendelijk woord is dik-
wjjls voldoende om hen voor goed het be
zoeken van die heillooze vergaderingen
der socialisten te doen staken. Terecht
meenen wij dan ook deze socialisten niet
tot de gevaarljjkste te mogen rekenen.
Maar er bestaat een ander socialisme,
dat zich niet in daden van geweld, ten
minste niet in straatrumoer en openbaar
verzet tegen de overheid openbaart. Dit
socialisme geljjkt meer op de woekerplant,
welke zich ongemerkt om de goede plant
wringt en allengs alle sappen van laatst
genoemde tot zich trekt. Men zon het ook de
worm kunnen noemen, die knaagt aan
den wortel der samenleving en daardoor
het leven ervan bedreigd.
Dat is het socialisme der geleerden, ook
wel katheder-socialisme geheeten. De voor
standers van dat Btelsei doen zich voor
als wjjzen, die beweren het raadsel des
levens te hebben gevonden. Alles wat zich
in de maatschappij bidorisch heeft ge
vormd, ook de godsdienstige iostellingen,
ja zelfs de algemeen erkende deugden, zjjn
in hun oogen slechts vormen en begrippen,
welke alleen kunnen ontdaan in de hoof
den en harten van menschen, die zoo be
krompen zjjn, dat zjj zich niet boven die
zoogenaamde middeleeuwsche dwaasheden
knnnen verheffen. Mat verachting en schou
derophalend zien zjj het streven van de
werkeljjk godsdienstigeo en deugdzamen
aan en spreken, indien zij die handelingen
beoordeelen, van lapmiddelen en knoeie
rijen.
Waarom dit socialisme in onze oogen
FEUILLETON.
15
door JULIUS.
Vervolg en slot.)
//Welnu, brengt haar hier,// zeide de Graaf,
«zeg haar, dat ik vergeven heb.//
//Ach, Graaf, u is edel en goed, breng zelf
uwe gemalin het kind, waarnaar haar hart zoo
vurig verlangt en schenk haar het vertrouwen
weer. Spaar haar verder leed eu laat de huiselijke
vrede van voorheen terugkeeren.//
Smeekend had Geertruda bare handen tot den
Graaf opgeheven; met eigenaardige blikken zag
b|j haar aan.
//Zoo vol jjver om eene verzoening, biddend
en smeekend tusschen mijne echtgenoote en
m|j,// mompelde h|j, «en toch heeft ook zij haar
al het leed aangedaan
„Ik heb haat vergeven,// antwoordde Geertruda
aanstonds, //want ook ik hoop op vergeving.
En wat kan ik nu de Gravin gaan zeggen
./Zeg baar, dat ook zjj zal hopeD,// antwoordde
nu. de Graaf en verliet vlug de kamer.
Vol bljjdsahap verliet Geertruda de villa;
V" r reis wav-geen vergotf/che geweest; de vrede
geheel in hartterug-
Yge hel voor-
-aaf ülrioh
"jegroeide
zoo gevaarljjk i», hebben wij reeds gezegd.
Het werkt als de kanker in een gezind
lichaam. Het bederft de levenssappen der
maatschappij en tast het leven aan.
De katheder-socialisten gaan stelselma
tig te werk. Zjj voegen zich niet bjj die
groote schaar van onrustkraaiers, die hier
en daar eene enkele maal de straat onveilig
maken. Hoogstens vertoonen zjj zich eene
enkele maal in eene socialistische bijeen
komst, en worden dan niet eens altjjd
met zooveel bljjdschap daar begroet. Neeu,
hun eigenlijk terrein is dat der practische
staatkunde. Zjj begrjjpen het zeer goed, dat
hinderlijke optochten ten slotte geen ge
schikt propaganda-middel zij a en wenden
het daarom over een anderen boeg. Hun
doel is laogs geheimen weg den staat tot
een socialistischen te maken. Daartoe
trachten zjj, waar hun invloed eenige be-
teekenis bezit, alleen het tot stand komen
van die maatregelen te bevorderen, welke
aan hun socialistische begrippen bevorde-
ljjk zjjn.
Op deze wjjze wordt een laad langza
merhand van het socialisme eene prooi. In
schjjn optredende voor de belaogen en
rechten van het volk, brengen zjj bjjna
onmerkbaar de regeermacht bjj de groote
menigte over, wel wetende dan een vrucht
baar veld voor het socialistisch zaad, door
hen uitgestrooid, te vindeD.
Wjj meenen hieruit te mogen conclu-
deeren dat bet laatstbedoelde soort van
socialisme wel het gevaarlijkste is, en daar
om de krachtigste besirjjding eischt.
Dit in aanmerking genomen, verschgut
de thans bjj de Tweede Kamer aanhan
gige Kieswet in een zeer ooganstig licht,
vooral wanneer men eenig gewicht hecht
aan hetgeen een voormalig medestander
van den tegenwoordigen Minister van Bin-
nenlandsche Zakeo, de heer Mr. S. V a n
Houten, in zjjn vierden staatkundigen
brief over den Minister schreef.
Daar lezen wjj: «Of de heer Tak van
Poortvliet bereid is z:ch aan de
spits te stellen der Staatssocialisten is
eene open vraag te achten. Van ruime
staatsinmenging was hjj nooit aikeerig;
maar bg de behandeling der Kieswet liet
bjj zich nit in een zin, die vau liberale
zjjde bedenkeljjk moet worden geacht en
aan Staatssocialisme moet doen denken.
Het was toen hjj gewaagde vau het tegen
woordig Staatsgezag, als van alle ingeze
tenen in het belang der regeling van den
arbeid, straks voor steeds meerdere belan
gen opofferingen vragende vao persoon
lijke diensten en persoonlgke vrjjheid. Vol
komen in overeenstemming met het po
litieke stelsel van het socialisme laat hg
daarop volgen, dat deze zorg voor de be
langen dar gemeenschap niet kon geschie
den zonder medewerking van alle klassen
der bevolking. Hiermede is de uitslniting
van personen zonder welslaodskenmerken
en bedeelden, in artikel 80 der Grondwet
voorgeschreven, onvereenigbaar. Voor zoo
ver zulks zonder openljjke Grondwetschen
ding mogeljjk is, maakt dan ook de heer
Tak door rechtsfictiëa inbreuk op het
grondwettig voorschrift.!
Niemand zal in den heer Van Hou
ten een reactionnair zien. Het is ook
bekend, dat hjj een voorstauder van kies
rechtuitbreiding is, daar bjj zelfs de vrou
wen kiesgerechtigd wil maken, maar me-
degaau met deD minister Tak wil hjj
knaap volgde hem. Vlug ging Ulricb, zjjn zoon
aan de hand, de trappen op, die naar de kamers
der gravin leiddeB. Hjj kwam niet onvoorbereid,
want h|j had zijne gemalin z|jne komst medege
deeld. Toen h|j nu de deur der kamer z|jner
vrouw open deed, bleef h|j ontzet op den drem
pel ataan. Deze bleeke vrouw, gebroken in de
kracht haara levens, die daar voor hem op de
knieën lag, was dat de schoone, schitterende
Bertha Ehrenberg, die hjj hier, bjjna zeven jaren
geleden, als echtgenoote en meesteresse had
binnen geleid? De handen gevouwen, in iederen
trek van haar gelaat, dat de eporen van een
langdurig lijden droeg, eene bede, zag zij wee-
nend tot hem op. „Ulrich, schenkt gjj mjj ver-
giffenia? Zult gij bjj mij bljjven, zoo lang ik
nog op de wereld ben, gjj en ons kind?"
Ontroerd naderde Ulrich haar en haar op
heffende en tot zich trekkende, zeide hij met
tranen in de oogen: «Ja, ik zal bjj u bljjven, zooals
ik het aan het altaar heb beloofd, Bertha, en ons
kind zal u behooren en uwe vreugde zgn.//
XII. Het einddoel.
Geertruda Hohenstetter had veel misdaan,
maar zjj had ook veel, zeer veel, weder in orde
gemaakt. Zegevierend was zjj uit den voor haar
zoo zwaron strjjd opgestaan, haar wereldsche
taak was ten einde, niets stond haar nu meer
in den weg om de roeping van haar hart te
vr'gen. Korten tjjd na hare reis uit Italië begaf
zjj zich naar het klooster der liefdezusters, ech
ter met een geheel anderen geest bezield dan
niet, omdat daardoor het Staatssocialisme
wordt bevorderd.
Volgens den heer Van Honten
werkt dus ook de heer Tak mede aan
de zegepraal vau dat socialisme, 't welk
wjj van het gevaarljjkste soort rekenen,
ïs dat weder geen vernieuwde waarschu
wing voor de Kamerleden om de aanhan
gige Kieswet niet aan te nemen, ook riet
al worden enkele amendementen goedge
keurd, die de eigenljjke kern der wet niet
raken
Reeds herhaaldeljjk hebben wjj betoogd
dat de kieswet-T a k een stap is, en wel
een zeer groote stap, om hier te lande
het socialisme te doen zegepralen. Ook
door den liberalen Mr. Van Houten
wordt dit erkend.
Wjj vragen daarom ten slotte: Kan
iemand, die prjjs stelt op de handhaving
der bestaande Staatsinstellingen en die een
diepen afkeer van de socialistische leer
heeft, medewerken aan zulk eene Kieswet?
Na drie en twintig jaren is de toestand
te Rome niet beter geworden.
Niettegenstaande al de schoone belof
ten, die na de overweldiging gedaan wer-
deD, in weerwil der zoogenaamde «Waar-
borgenwet» is en blgft het Opperhoofd
der Kerk nog altjjd een gevangene in het
Vaticaan en wordt zgn leven bedreigd.
Men weet hetIederen dag wordt de
Pans beleedigd, beleedigdop hemeltergende
wjjze. Was Pius IX, toen hjj nog cp zgn
troon zetelde niet veilig voor de aanvallen
van de Loge; later werd naar zgn stof
felijk overschot met steenen geworpen.
Onder de oogen van Paus Leo XIII ge
schieden dag in dag uit grawelen, tot
welker uitvoering de duivel in persoon
moet hebben voorgezeten.
Ea no, na zoovele jaren, hoe is het
thans met den Paus en de Katholieken
gesteld? Is thans beterschap ingetredeo?
Met alle recht moeten we nitroepen:
Neen! De Revolutie, de Loge, kan het
zich niet verkroppen, dat de Paus iD
zijne stad blgft en dat de Katholieken
hem, den Gevangene, dag in dag uit zoo
hooge oer bewjjzeu. Alle kleingeestige
middelen moeten dienst doen, om iedere
katholieke uiting neer te drukken. Men
oordeele.
Dezer dagen werd het uitstekend ka
tholiek orgaan Le Monileur de Rome in
beslag geDomen, omdat het eeu artikel
geschreven had naar aanleiding van de
herdenking van den roof der Panseljjke
Staten.
Waarom? We weten het niet, zegt dat
blad. De Monileur had bjj die gelegenheid
een artikel geplaatst met opschriftl'Anni-,
versaire d'un malheur. Wjj hebben dat
schrjjven nagepluist, zegt de redactie, en
hebben slechts het verschrikkelijke woord
usurpation: overweldiging, kannen ont
dekken dat oorzaak zou hebben kunnen
wezen tot deze geweldenarjj, ofschoon dit
woord gedurende twaalf jaren wekeljjks
miostens tweemalen door baar werd ge
bruikt.
Terecht neemt dat blad een loepje met
die zenuwachtige voortvarendheid der Re-
gsering en vraagt waarom deze en geje
ropublikeinsche en anarchistische bladen
niet zjjn vervolgd, als ze de «verdwguing»
eenigen tijd le voren. Niet vol zelfbewustzijn
ea vol troisch en hoogmoed, maar met een ang
stig, nederig hart verzocht zij nu de mosder-
overste om opname. Eerst moest zij Dog een
proefjaar ondergaan, dat zij met gunstig gevolg
doorstond, waarna zij het kleed der liefdezusters
ontviug. Nu was Geertruda gelukkig, zjj was op
haar juiste plaats. Kwam zg in de zalen van
het hospitaal, dan bracht zij den zieken vrede
en vertroosting. Zelden sprak zjj veel en deze
stilzwijgendheid hai haar spoedig den naam
doea krjjgen van „de stille zuster.// Eu toch
hadden allen een onbegrensd vertrouwen ia haar,
zoowel de zieken als de dokters, hare mede
zusters en de geestelijken. Een blik van haar,
een wenk, eene zachte, kalme aanraking van
hare haad was reeds eea troost en eeue verlich
ting voor de ljj lenden. Zjj schrikte niet terug
voer djn zwaarsten arbeid, noch voor een ver
moeiend nachtwaken. Bjj gevaarlijke operaties
was hare rustige, zekere hand den dokters van
niet te schatten waarde. Zij zelve wist maar al
te goed, hoe zwaar het viel, boete te doen, zjj,
die zoolang geweigerd had vergiffenis te schen
ken; hieruit putte zij nu menigmaal de juiste
woorden, wanneer het gold, eene zondige ziel in
de laatste dagen hears levens op den goeden
weg te br '-"da had «t» vrede weder
gevonden, .jjd onbewust
had veris
In do as
intusscl.
Mar-jr
van dezen of genen Minister meldden!
Wat zal de Katholieke wereld zeggen van
deze aantasting der vrjjheid van drukpers?
Zal zjj niet uitroepenWaar moet dat
heen? Da schaduwen van den nacbt dalen
Deder over het Vaticaan. Overal samen
zwering. Het wachtwoord luid: Jaagden
Paos schrik aan; verbinder hem in de
uitoefening zjjner geesteljjke macht; haal
de jjzeren boeien zjjner gevangenschap
steeds nanwer toe. En wjj zullen met den
Duitscben bisschop (tbaus kardinaal) kun
nen uitroepen, toen het Pruisisch gouver
nement dwangmiddelen bezigde:Goddank,
zjj gebruiken geweld!»
Daags nadat de «staatsgevaailjjke Mo
nileur bovenstaande woorden had gebezigd,
werd aan dat blad bekend gemaakt, dat
de sequtstratie was geschied «omdat het
artikel nitdtukkiugen inhield, die belee-
digend waren voor het nationaal gevoel
(sic!) en bovendien voor den eerbied die
aan de wet verschuldigd is, eene wet, die
Rome en zgn grondgebied bjj het ééue
Italië inljjfde!»
Niet ten onrechte zegt dat blad, dat de
eene verwondering op de andere wor It
gestapeld en het vraagt of 'ton zóó ver
schrikkelijk is, dat het de overweldiging
van Rome, door de bres van Porta Pia
aikeurt! Moeten de'Katholieken dan ia
onmogelijkheid gebracht worden om te
protesteeren tegen het status-quo tegen
eene onrechtmatige daad?
De Monileur de Rome heeft geprotes
teerd; mogen alle katholieken dat blad
navolgenook de Nederlandsche, en me
dewerken tot herstel van een gezaüt bjj
den Pans van Rome.
De Moniteur de Rome heeft een hardea
strijd te strijden, want velen die huichelen
onder de Katholieke vlag, zjja het eens
met de revolutie ea kuonen de vrienden
genoemd worden vaa de belagers van
Christus' stedehouder op aarde.
De Fransche journalisten te Parjjs heb
ben bnone Russische collega's onthaald.
Het feestcomité heeft de journalisten,
die te Parjjs 'gevestigd zjjn of er zgn ge
komen om aan hunne b'alen verslag te
doen van de feestelijk heden, een déjeuner
aangeboden. Aan gloeiende toosten alweer
geen gebrek. De champagne werd toege
diend in zilveren bekers en aan het einde
van het déjeuner deelde de voorzitter den
Russischen gasten mede dat de bekerB,
waaruit zjj de champagne gedronken had
den, als een herinneringsgeschenk voor
hen bestemd zgn.
Het Parjjscbe volk is letterljjk dol van
pret met de Raseen. De Franschen vallen
de Russen op straat om den hals en een
oorverdoovend geju'ch gaat er op, als
een Russische matroos maar roeptVive
la France
Op het stadhuis te Parjjs is een
schitterend feestmaal gegeven van 500
courerts, door den gemeenteraad den Rus
sischen olficieren aangeboden. De President
der Republiek de heer C a r n o t woonde
het feestmaal bjj en bracht een dronk uit
op den Czaar eu zjjue gemalin. De Rus
sische ambassadeur Mohrenheim dronk
op C a r n o t. Na afloop had een reusach
tige fakkeloptocht plaats.
beeten, die in bet gelukkige huwelijk der echte
lieden viel. Drie gezonde kinderen «peelden rond
de moeder, die dageljjks hooger steeg in de
liefde en achting vao haar echtgenoot.
De achtjarige Faul was reeds tot een g/ooteo,
verstandigen knaap opgegroeid en de vjjfjarige
Geertruda speelde alleen met Paul, als on
afscheidelijke vrienden. En dan was er nog
een kleinere, de driejarige Frans. Mama noemde
hem haar liefste speelgenoot en papa zjjn gait.
Hjj was de lie/eling vaa het geheele huis en
dienstpersoneel van den opperhoutvester.
Dikwjjls meende Rosa, dat zjj te veel geluk
op di ze wereld had en dan overviel haar een
voorgevoel a!s zou eene zware beproeving over
haar komen. Dan evenwel sterkte zjj zich door
het gebed en berustte in bet besluit: «Heer,
Uw wil geschiede!//
Het bange voorgevoel, dat Rosa ondanks het
geluk des huweljjks, gekweld had, zou werke
lijkheid worden. Hare drie lieve kinderen kregen
al'en de typhus. Het leed, dat de echtgenooten
hierdoor ondervonden, was onbeschrjjfeljjk en
alles stelden zjj in het werk om het leven der
kinderen te behouden. Ten laatste week het ge
vaar bjj den oudste en bjj Geertruda, maar
nog dienzelfden dag, dat de dokter niet meer
voor Pool en Truida vreesde, bezweek de jongste,
de lieveling van allen, de kleine Frans.
Het was
•m het
Na het feestmaal werd op 't staJ
een schitterend concert gegeven. Eerst
11 uur verlieten Car not en admira
A T e 1 a n e het stadhuis, door oorverdo
vende toejuichingen begroet. De inmidde
aangevangen fakkeloptocht wekte lan
den ganschen weg onbeschrjjfeljjke gees
drift, die zich herhaaldeljjk uitte in krete
als leve Frankrjjkleve Ruslandleve L
leger! Bjj de ontbinding van den stee.
middernacht op de Place de laConcorde on
stond er een vreeseljjk gedrang, voor*.
Daar de zjjde van het Stadhuis, tengevolge
waarvan eenige personen gekwetst werden
Mac Mahon's sterfbed. Dinsdagochtend
te half acht werd de pastoor de.' par"
chie op bet kasteel de la Forest (Ten Bo
bjj den zieke ontboden. De Maarsch
herkende den priester terstond en dru
hem innig de hand. Daarna verwjjde
zich eeu ieder, en de stervende sprak z°
biecht. Na afloop hiervan opende de pn
ter de deur, de hertogin, de familie-Ie
en de bedienden traden binnen, en
hun snikken werd den stervenden Het
van Magenta het laatste Oliesel toe
diend. MacMahon had nog de kracht
allen de hand te drokkeD; als een
Christen-soldaat zag hjj den dood
kalmte tegemoet. Te tien ure was
gestorven.
De sterfkamer vertoont alleen een kr
beeld met kaarsen, wjjwater, palm
eo rozenkrans. Geen praal van decor
uniform of wapenen is te bespeuren,
volk nit den omtrek verdrong zich
sterfkamer, om deo geliefden maa vQk,
het laatst te aanschouwen.
Fraokrjjk is een zjjner braafste en ei
moedigste dienaren verloren. Hg zal.,
kosten van den Staat begraven w<
als laatste blijk van dankbaarheid der
De Gemalin van wjjlen maarschalk
M a h o n ontvangt nit alle oordi
lands, en ook nit andere landeu, e
toemeljjk aantal telegrammen tot
ging van deelneming in het verli'
baar getrcflen heeft. Zoo van den
van Italië, die den Maarschalk r
vorige week laDgs telegraphischen w
zijne belangstelling bad doen bljjkei
ook van kardinaal R a m p o 11 a,
staatssecretaris, die telegrapheert
Heiligheid, met leedwezen de treur
ding vernemende, zegent vaderljjk
beroemden man eu bidt voor
Graaf van Parjjs heeft insgelijks
van zich en zjjne gemalin gegev
Toestanden die verschrikkelijk zj
zich bjj menschen die aan den
slaafd zgn voor. In de Van de
straat te Brussel heeft het navoli
val plaats gehad.
Eete huisvrouw, die een klei:
in genoemde straat bewoond
Z cdng hevige buikpjjn, gepaar
kiogen, zoodat zjj te bed moest ga
Door hevige pjjuen bevange
arme vronw opstaan, doch zjj
stoel in onmacht.
Haar 4jarig dochtertje kla
neud op haar schoof, vragend;
deerde, doch de arme vrouw k
woord geven.
Iutusschen kwam de man dron
zonder te letten op hetgeen o
gebeurde; ging hjj gekleed te
en sliep weldra iD.
eenigen tjjd eene andere omgeving
opdat ook andere gedachten dan
gea'or.en kind haar geest zou
Terwjjl men vele reisgidsen raadpleeg'
heen zjj zich voor eenige weken sou
kwam juist een brief aan Rosa geri
oude geboorteplaats. Hjj was door M
mann geschreven. Zjj deelde Rots
zjj geheel en al genezen en da laf
van zwaarmoedigheid verdwenen wai
zjj het plan had gemaakt om eene
raar Einsiedeln te ondernemen, tot
de volkomen genezing naar lichu.
Alleen echter zon zjj de reis niet will
nemen en geen betere rcisgeaoote
vroeg zjj hare oude vrienden h.
vergezellen. Over een dag of veertii
er heen te gaan; tegeljjk werd Kosa de
vriendelijk, uitgenoodigd eens tot
met haar kinderen bjj haar buiten
de lacht zon haar ongetwjjfeld goei
«Zie hierin Gods hand," sprak de
veater tot zjjne vrouw, „morgen g
de hofstede van Marie en bljjft er
vaart, op welke gjj haar naar Einsi
gezeld. Wilt gij daarna nog eenigen ti
op de hoeve bljjven, dan kom ik
dagen naar buiten en keerea
huis terug jg
uilnrd
«W
