No. 2061.
Zondag 19 November 1893.
18de Jaargang
Verheffing van den Midden
stand.
B II1 T E ft L A i\U.
Do twee Neven.
Italië.
België.
Duitschland.
Frankrijk.
mm mui,hm ie
ABONNEMENTSPBIJS.
Per 3 maandea voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,10
Yoor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
VtTMAlNTJENDRiT
AGÏTE MA NON AGITATE.
PBIJS DEB ADVEBTENTIEN.
Van 1--6 regels30 Cent
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie k Contant.
Advertentiën worden uiterlijk M a a ndag-, Woensdag- en Vrijda g-a voini
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicilé Etrangère
G.L.DAUBE Sf Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31 lis Faubourg Montmari v.
Tot de groote bedenkelijke verschijn
selen van onzen tjjd behoort ontegen
zeglijk het verval van den middenstand.
De burgerjj, de winkeliers, de ambachts
lieden en de neringdoenden hebben een
zwaren strjjd te voeren. De concurren
tie, vooral die van het grootkapitaal
van groote genootschappen en dergeljjke,
neemt met den dag scherper vormen aan.
De belastingen worden steeds drukkender.
De malaise in zaken oefent een noodlot-
tigen invloed uit. En de eischen aan
stand en positie verbonden moeten, ook
met het oog op de zaken, bevredigd wor
den. Het is dan ook geeD wonder, dat het
aantal faillissementen voortdurend grooter
wordt en dat men oude, sinds lang ge
vestigde affaires ziet ten onder gaan.
Er is in onzen tijd een teudenz merk
baar, om het kapitaal op te hopen in de
handen van hen, die reeds zeer veel bezit
ten en tegenover die weinigen een onop
houdelijk aanzwellend leger te vormen
van proletariërs, van lieden die niets bi-
zitten en wier toenemende ellende en on
tevredenheid een ernstig gevaar opleveren
voor Staat en Maatschappij.
Dat het noodzakelijk is om naar mid
delen uit te zien, om in dezen toestand
verbetering aan te brengen zal wel geen
betoog behoeven. Is het een eisch van
plicht, dat mea pogingen in het werk
stelt, om, krachtens de voorschriften der
encycliek tRerum Nooarumhet lot der
werkende klasse te verzachten, van den
anderen kant roept ook de kommervolle
positie der middenklasse om hulp en bij
stand en is ook hiermede de oplossing der
sociale vraagstukken van onze eeuw ten
nauwste verbonden. Immers het is wen-
scheljjk en noodig, dat er verschillende
standen zjju in de wereld en dat er eene
zekere overgangsklasse besta tusschen de
armen en de rijken.
Men zegt wel eens, dat, wanneer de
boer geld heeft en voorspoed geniet, alle
andere burgers daarvan mede profiteeren
en eveneens in goeden doen geraken. Het
zelfde getuigenis kan in zekeren zin wor
den afgelegd van den middenstand, dien
men wel eens de kern der Maatschappij
genoemd heeft. Gaat het den breeden zoom
van burgers die tot dezen stand behooren
voor den wind, dan ondervinden daarvan
ook de lagergeplaatste, de «kleine ley de»,
de werklieden zeer heilzame gevo!geu.
Maar raakt daarentegen de middenklasse
in verval, dan ziet men al spoedig ook
andere klassen daaronder Ijjden, dan ziet
men de werkeloosheid toenemeo, de pu
blieke welvaart in breeden kring vermin
deren, het pauperisme bedeukeljjke vorde
ringen maken.
Ouzen tjjd levert voor deze bewering
de onweerlegbare bewjjzeu.En van daar dan
ook, dat het vraagstuk, om den midden
stand tegen verderen achteruitgang te be
hoeden reeds meermalen en in schier alle
landen der beschaafde wereld ter sprake werd
gebracht. Verschillende middelen deed men
aan de hand, om tot het begeerde doel te
geraken en de strjjd o ter vrjjhandel of be
scherming speelt hierbjj geen onbeduidende
rol. Ook werd herhaaldelijk aangedrongen
FE U1LLETON.
12.)
Vervolg.)
Hierop begaf de Graaf zich naar zjjne kamer.
Tegen vjjf ure moest het bestelde rijtuig ge
reed staan en bjj den huurkoetsier wachten.
Zjj vond het rijtuig eene ouderwelsche
calèche met twee paarden bespannen, die sterk
genoeg waren om vlug de zes uren af te leggen,
welke Compiègne van Nauteuil-le-Haudom
verwijderd was. Zjj nam plaats in het rijtuig, de
koetsier klom op deu bok en legde de zweep
over zijne paarden.
Juist om acht uur kwam men te Nanteuil-le-
Haudoin nau; de calèche hield stil voor de deur
van eene herberg.
Hoaorine was met het kindje uitgestapt.
Gaat ge naar binnen f vroeg de koetsier
haar.
Neen, nu nog niet, antwoordde zjj. Ik zal
wel bjj u komen. Bestel maar een avondmaal
voor ons beiden.
Wanneer komt gij terug?
Over een uur.
Vertrekken wjj dezen naoht weer?
Dat moet ten minsts,
jrrcn rost en een dobbel rantsoen
voldoende zjjn om mijne paarden
aan laten loopen. Wjj zullen
zjjn, dat beloof ik u
erde zich van de herberg
op het uemeu van maatregelen, teu eiude
de kleinere handelszaken tegen de moor
dende concurrentie van bazars en derge-
ljjke instellingen van het grootkapitaal
te beschermen. In Daitschland en Oos
tenrijk herstelde men zelfs tot zekere
hoogte het oude gildewezen om met de
werklieden ook de nijvere burgerklasse van
een wissen ondergang te redden.
Het is hier ons plan niet over deze en
nog zooveel andere middelen, welke zjjn
voorgesteld of reeds aangewend, breed
voerig uit te weiden. Doel vao dit schrjjven
is meer de aandacht te vestigen op de
groote beteekeois van het vraagstuk der
redding van den burgerstand, van dien
stand welke als tusschenschakel in de keten
der maatschappelijke klasse hoog en laag
mat elkander verbindt eu daardoor van
groote waarde is.
Zjj, die aan dit vraagstuk hunne aan
dacht wjj jen en naar middelm zoeken om
de bestaande wanverhoudingen te bestrjj-
den, verdienen daarover alle belangstelling;
en vandaar, dat wij thans een enkel woord
wenschen te wjjden aan de brochure, welke
dezer dagen te Amsterdam het licht zag
onder den titel:
^AMSTERDAM TO T WEL VAART.
Eene gedachte tot verkrijging van algemeene
welvaart, door verheffing van den Midden
stand uit zijn verval, dei Regeering en hare
besturen ter overweging aangeboden door
J. A. Op de Mack s.»
De Schrjjver dezer brochure is, zooals uit
deu aanhef van dit werkje big kt, een man
van oudervinding, een Amsterdammer van
geboorte, die de hoofdstad ruim vjjfiig
jaar zoo in gewone air iu welvarende
omstandigheden heeft gekend, betracht
eu die zjjne gedachte sinds geruimen
tjjd heelt laten gaan, over de oorzaak van
dien met reuzenschreden toenemenden ach
teruitgang van den middenstand, welke
hjj als de njjvere Bjj beschouwt, de jjverige
werkgever bg uitnemendheid, op wien alles
berust, om wien alles draait en wiens
verheffing uit zjjn verval tegeljjkertjjd
werkverschaffing is aan allen, die vrede
zoeken en van goeden wil zjjn.
Uit deze aau de eerste bladzjjde der
brochure ontleende regelen blijkt reeds
ten volle, dat de Schrjjver den midden
stand een warm hart toedraagt. Deze in
druk wordt bestendigd en versterkt wan
neer men verder leest en kennis neemt
van de middelen door den Schrjjver aan
de hand gedaan om de bestaande malaise
te lenigen en in Amsterdam de weivaart
van weleer te doen herleven.
De heer Op de Macks, begint met
eene uiteenzetting te geven van den hui-
digen toestand en de kwaal aan te wjjzen,
die deu Midden-duid trett, eu verder be
dreigt. Het verral, zegt hg, schuilt uiet
iu bet opbrengen voor gemeentekoateu vau
eeu f 50 per jaar meer of minder; neen,
het zit dieper en wel voornamelijk iu het
outrooven vau da waarde vau het grond
bezit, het eigendom van den Middenstand.
Hoe is dit gekomen? Schrjjver herinnert
aau de jaren van welvaart van Amsterdam
(187585) toen de bouwliefhebberjj op
trad en ieder die een plekje grond te mis
sen had, daarvoor een goeden prjjs kon
bedingen. Toen bloeide alles. Evenwel
men verzuimde van overheidswege aan die
bouwlust in evenredigheid der dringende
en sloeg een hollen weg in, die op den grooten
straatweg uitliep.
Op een afstand van ongeveer twee honderd
meters, bespeurde men in de verte een laag
gebouw,
Daar is het, mompelde Honorine, terwjjl
zij den pas versnelde.
Na verloop van tien minuten hield zjj stil
voor eene hofstede van een armoedig voorkomen,
en lichtte de klink der dear op, die onmiddellijk
geopend werd.
Honorine overschreed den drempel an trad
een tamelijk ruim vertrek binnen, waar om
eene tafel, die bjj den schoorsteen s:ond, in wel
ken een helder vuur brandde, Julie Vandame,
Nicolaas Vandame, haar ecbtgencot en twee
kindereD, Julien en Theresia, broeder en zuster,
vereenigd waren. Julian was negen jaar, The
resa tien.
Toen Julia Vandame de deur zag opengaan,
stond zjj op en gicg de bezoekster eenige schre
den te gemoet, terwjjl haar echtgenoot en hare
kinderen haar nieuwsgierig aankeken.
Wat is er van uw verlangen, vroeg zij haar.
De gewezen vroedvroaw plaatste zich nu iu
't volle licht en riep:
Hoe, Julie, gjj herkent mjj niet meer?
De boerin dacht eenige oogenblikkeu na en
zeide toen:
Wel zeker, herken ik u. Gjj zjjt juffiouw
Honorine 1
Zie zoo. 't Is beter laat dan nooit.
Ga gauw zittsD, ginds bij het vuur, om
u wat te verwarmen, beste juffrouw. Wat hebt
gjj daar toch onder uweu mantel? Men zou
behoefte jaal en perk te stellen eu de
bouwlust werd bouwwoede. Tuen kwamen
lieden zonder middelen, naamlooze ven
nootschappen en bouwvereeuigingen en
Amsterdam werd overladen met tal van
woningen, waaraan geen behoefte bestond,
terwjjl voor verkoop ^an gemeentegron
den aan ie Ier die bouwen wilde, de ge-
meentenareu ouderling werden bena
deeld. De gevolgen zjjn riet uitgebleven
daizeude woningen staan ledig, de waarde
der huizen is gedaald, uitstel eu niet be
talen der huur is aan de orde vau den
dag, terwjjl jaarljjks toenemende belas
tingen den Middenstand opgei.'gd, den
nood ten top doen stjjgen. Met de minst
solide vennootschap of bouwvereeniging
moet worden geconcurreerd en de waarde
daling der gebouwen noolzaakt hypotheek
banken en credietvereeoigingen surplus te
vragen, of de hypotheek op te zeggen,
waaraan thans de Middenstand bloot staat.
Na aldus de bestaande toestand in de
hoofdstad te hebben geschets', wjjst de
Schrjjver op de gevolgen daarvan en komt
dan tot de middelen, die z. i. moeten wor
den aangewend, om de thans algemeen
heerschetde malaise in Nederland in di
rects welvaart te verauderea.
Nog andere middelen dan die welke de
Schrjjver aaDgeett om de huizen neder in
waarde te doen stjjgeo, wenscht hij toe
gepast te zien, zooals het bestrjjden van
Coöperaties, bet belasten door hooger pa
tent voor reizende depothouders, buitea-
1 sndsche reizigers en bjitenlandsch be
werkte artikelen benevens het toepassen
van bezuinigingen vau weelde en protec
tie, uitgaveo door het bestuur der ge-
mteute, die niet ten haren last behoeven
te komen.
Al die voorstellen zjju zaken belang-
rjjk genoeg, om er de aandacht op te
vestigen. De groote vraag is nu, of zij
bjj de bevoegde macht een gunstig onthaal
zullen vinden en ten andere: of het voor
de toepassing van sommigen er vau niet
reeds te laat zou zjju? Voor een middel
dat eenige jaren geleden nog uitstekende
resultaten had kunnen opleveren, is thans
wellicht de tjjd verstreken.
Wat hier ran zjj, de brochure vau den
beer Op de Macks, waarvan wjj hier
slechts de quintessens hebban medegedeeld
(want de Schrjjver bespreekt ook nog uit
voerig het groote vraagstuk der laudont-
ginmng, de godsdienstige opvoeding der
jeugd) is alleszins de lezing en de over
weging waard. Ea dat niet slechts voor
Amsterdammers, want al behaudeldt de
heer Op de Macks in zjju brochure
ook in de eerste plaats den toeslaod in de
hoofdstad des rjjks, zoo is zjj toch voor Ne
derland in 't algemeen geschreven. Het
doel van den Schrjjver is een Middenstands-
Bond in het leven te roepen tot verwe-
zenljjkiog der denkbeelden io zjjne bro
chure ontwikkeld.
Voor zulk een Bond is ongetwjjfeld zeer
veel te zeggen, want de tijd is gekomen,
dat ook de Middenstand het recht hrefc zich
aan een te sluiten, ten einde de gevaran
af te wenden, waarmede hij zoo veelvul
dig wordt bedreigd. De qaaestie van de
verheffing der Middenklasse behoort tot de
ernstigste maatschappeljjbe vraagstukken
van onzen tjjd, zooals wjj boven reeds
hebben aangetoond. Gaat het den Mid-
waarachtig denken, dat gij een kleia kind bjj
u hebt.
Ea men zoude volkomen geljjk hebben,
als men dat dacht. Een allerliefst kindje zelfs.
Kijk maar eens!
Tegeljjkertjjd liet zjj de kleine Geneviére
zien, die Julie Vandame dadeljjk iu hare armen
nam om ze te kassen.
Welnu, hos vindt gjj ze? vervolgde Ho
norine.
Een dotje van eeu kiudl Brengt gjj het
bjj toeval bjj mjj?
Ja, maar 't is lang geen toeval. Ik heb
degeljjk mjjne keus op u laten vallen.
Maar ik beu toch geen min meer. Tbeièse,
die gij daar ziet is mjjn laatste.
Gjj zult het kind met de zuigflesch groot
brengen.
Neen dat gaat niet.
Waarom niet?
Bij gebrek aan tjjd. Wjj werken van den
morgen tot den avond, mjjn man en ik, en dat
zal er ons niet veel rjjker op maken.
Het kind zal er u wel rjjker op maken.
Het brengt u zelfs veel geld aan.
De man en de vrouw deden eenen uitroep
van twjjfel hooren.
Veel geldl zeide Nicolaas, veel geloof ik
er niet van.Het zou echter welkom wezeu, want
het brood dat wjj eten is lameljjk droog en hard,
en soms hebben wjj er niet eens genoeg van.
Het hangt van u af, om dat brood in
gebak en pastijen te veranderen, antwoordde
Honorine. Van deze bouwvallige woning zult
gij eene flinke hofstee kunnen maken, met werk-
denstand goed, dan zal ook de arbeidende
klasse meer werk en brood kunnen vin
den en daarmede van zelf het groote so
ciale gevaar aanzienlgk worden verminderd.
Volgeus een telegram u't Rome, waren
tienduizend bedevaartgangers tegenwoor
dig bjj de Ii.Mis welke de Paus in de basiliek
van St. Pieter opdroeg. Z. H. was daar bjj
omringd door dertien Kardinalen en een
groot aintal Bisschoppen. Daar wareo ook
de groothertogin Catharina vao Rus
land, de gezanten van Oosteuryk, SpaDje
en Portugal, eu de zaakgelastigde van
Frankrjjk. Z. H. Leo XIII scheen in
goede gezondheid. Ia zjjae toespraak be-
tu gde Hg zjjn leed wezeu dat vele Itali
anen niet naar zijae stem luisteren. Hjj
betreurt de lasteringen, welke den Paus
en de geestelijkheid als vgandig aan den
vrede en den voorspoed des lands voor
stellen. Indien, zoo ging hg voort, men
onze raadgevingen met oprecht vertrouwen
beantwoordde, zou mea zien boe welira
de vrede eu roem van Italië zich herstelden.
Te m ddeu verderfelijke woelingen zullen
wij voortgaan het miskende recht op de
vrjjheid der kerk te bepleiten. Aan ons
gebed zullen wjj de daad paren op bet
terrein, dat wjj bg de gemeeateraads-ver
kiezingen hebben aangewezen om zoo het
ongeloof te bestrijden. Z. H. de Pans heeft
deze toespraak doen voorlezen.
Da woorden van onzen H. Vader den
Paus van Rome, geven ons kracht in den
ougelgken strjjd die wjj te voeren hebben.
Zjj wekken ons op om met den Duitscher
te zeggenWahrheit wage ich kühn zu
sagen.
In regeringskringen te Brnssel is ern
stig sprake om ook aao de Belgische ge
zantschappen bjj enkele Mogendheden mi
litairen attachés te verbinden. Hiervoor
zouden in aanmerking komen Frankrjjk,
Daitschland en Nederland.
Aé aanstaanden militairen attaché te
Berljju noemt men reeds burggraaf D e
Jongbe d'Ardoye, eerste lnitenant
bg het le regiment Guides', de beide an
deren zijn nog niet aangewezen. Voor
zoover wjj weten heeft Nederland geen
militaire attaché en zendt bet alleen, bjj
de groote manoeuvres in Frankrjjk en
Daitschland, zoo na en dan een paar
officieren derwaarts; de Belgische regee
ring is van meening dat juist voor kleine
staten vaste militaire attachés gewichtige
diensten kunnen bewjjzen.
«De speelduivel, zegt bet Handelsblad
van Antwerpen, woedt te Brassel op eene
ongelooflgke manier; een der beroepen,
waar bij 't meest slachtoffers vindt, is
de onderwjjswereld.
«Iedereen speelt bjj de wedatrjjden en
en wjj kennen professors, die in de school
met hun leerlingen over paardenwedrennen
spreken!»
Het volgende feit is ongelooflijk en toch
waar:
«Z sterdag heeft de Gemeenteraad van
een der voorsteden eene onderwijzeres ont
slagen, die ondanks haar geringe jaar
wedde en de geringe jaarwedde van haar
paarden eu melkkoeien, eo een aardigen lap
gronds kunnen koopeu, ala gjj daar ten minste
zin in hebt.
Gjj wilt zeker den spot metons drjjven
stamelde Julie Vandame, wie verbasing en aan
doening de keel bjjna toeknepen.
Neen, antwoordde de gewezen vroedvrouw,
ik houd n volstrekt niet voor den gekik
spreek in allen ernst.
WezeDljjk? Het hangt dua maar van ons
af om dat alles te verdienen?
Ja.
En wat zoude ei daa gedaan moeten worden?
Hetgeen ik u dadeljjk zal voorstellen.
Wat zult gjj ons vooretellen? vroeg Nico
laas Vandame. De vraag bljjft nog altjjd of uw
voorstel aannemelijk is?
Het is aannemelijk, en zelfs doodeeuvondig,
sprak Honorine.
Wij znllen ér eerst over oordeelen. Spreek.
Ik luister.
Het betreft hier alleen dit kleine meisje
tot n te nemen, het op te voeden, er zorg voor
te dragen, en het te beschouwen als uw eigen
kind, want het is meer dan waarschjjnljjk dat
het u nooit zal verlaten.
't Is dus een kind, dat men aan zjjn lot
overlaat.
Ja, voor 't cogenblik ten minste. Gj* zult
baar onderwijs doen geven, en haar nimmer
openbaren dat zjj owe dochter niet is.
Haar onderwjjs doen geven I her
haalde Nicolaas Vandame. Dat kost anders nog
al geld.Men wil van die kleine eene fijne juffrouw
maken.
man bjj de wedrennen 60.000 fis. had
verspeeld!»
Keizer Wilhelm heeft in pers.
den Duitschen Rjjksdag met eene troi
rede geopend. Hjj betnigde zjjn dtuj
voor de medewerking bjj den Ryksc.!!;;
ondervonden, aan de verdere ontwikkel;
der legerorganisatie en liet er heel lei
weg op volgen, dat de voornaamste taak
van den Rjjksdag zal wezen te voorz "i
in de kosten der nieuwe leger-inrichti
Daartoe zal het Rgks-financie-wezen mou
ten worden hervormd en ee_e bel: -
ting worden gelegd of de bestaau^e ver
hoogd op tabak, wjjn en het zegel.
Na nog gewezen te hebben op de o. -
werpen van handelsverdragen en het
dienen eener Rijkswet op besmettelijke
ziekte, eindigde hjj de troonrede aldus:
«In de verhouding van Daitschland tof de
buiteulandsche Mogendheden is geenerlui
verandering gekomeu. Bij voortduring staaf
het in innig vriendschappeljjke verhou
ding tot de Rjjken, waarmede het vc-
boodsn is tot het bereiken van een ei:
hetzelfde vredelievend doel en tot al ur-
ovsrige Mogendheden is de verhouding
vriendeljjk. Ik vlei mg derhalve met ae
gegronde verwachting, dat met Godes holp
da zegeningen des vredes ook verder vi
ous behouiea zullen mogeo big ven
Na de plechtige opening van den Rijks
dag reed keizer Wilhelm naar het
Spandanerveld en sprak daar na de eeu.
aflegging de nieuwe garde-soldaten
dus toe: «Wanneer de mannen-den eed
hebben afgelegd, dan zjjn het m jj i
soldaten. Kameraden, gjj zjjt bet, die t
de eerste plaats geroepen zjjt mij tego.
b noenlaodsche en buitenlaudsche vjjaudt
te beschermen. Wees getrouw aan uv.
eed en verge it niet, dat uw eer ook cl
mjjne is!»
Iu de Berljjosche voorsteden heersebt
de influenza en neemt erg toe, van éecr
fabriek zjju 60 werklieden ziek.
De dynamietmannen hebben bljjk^ge
geven van hun aanwezigheid te Marseille
daar is een pit, gdiden met dyaamiec
ontploft voor het schildwachthuisje va.'
den kommaudant van het legerkorps. Nie
mand is er door getroffen. De politie
dienaren vonden nog zulk een pot in d
gang van het hotel des kommandints e
konden hem gelukkig onschadeljjk maken.
Huiszoekingen hebben naar aanleiding
der dy.iamiet-ontploffing plaats geha-'
gevolgd door een aantal arrestaties. E
zjjn reeds 4 Franschen, 12 Italianen e»
1 Zweed in hechtenis genomen.
De vrienden der Nouvelle Revue habbeo
een feestmaal gegeven ter eere vau me
vrouw Adam, om het saccas van haar
«vergeet-mjj-niet-idee» bjj de Fransch-
Rusaischa feesten te vieren. De algemse;
gevierde Russen-vriendin deelde daar b;;
het bedanken voor de haar bewezen eer
mede, dat de Russische vrouwen thans
gelden bjjeenbrengen om naar Frankrijk
te zeaden voor het stichten van twee stu>
diefondsen voor vrouwen.
O, die Franschen en bleven de dame
dan nog maar buiten spel. Dat alles
echter fin de siècle, want terwjjl een Ru
sische admiraal Frankrjjk verheerlijk*
Zoo iets ongeveer.
Eu hoeveel betaalt men daar wel voo.-
Men geeft vjjftig duizend franks 1 ant
woordde Honorine, terwjjl zjj opzotteljjk don
nadruk legde op elke lettergreep.
Vjjftig duizeed franks! riepen Julie en
Nicolaas tegelijkertijd uit, terwjjl zjj beiden o; -
sprongen vai verbazing.
En in gereed geldP hernam de man, wie-
oogen van begeerlijkheid schitterden.
Ja I
Wanneer kunnen wjj ze krjjgen
Dadeljjk?
Hebt gjj dan het geld bjj u?
In mjjn zak. Ik zal 't u geven als wjj 't ove:
de zaak eens zjjn.
Maar wjj zjjn het al eens, mjjne beste jt
frouw, zeide Julie haastig. Wjj zullen haar ver
zorgen en vertroetelen, wjj zullen haar eene op
voeding laten geven, in een woord, wjj zullet. or
eene mooie jonge dame van maken, hé, man-li r f
Zeker, bevestigde de man, wjj zullen alles do. n,
wat tot het geluk van dat arme kindje kan
strekken; geld zil er niet aan baar gespa;.- i
worden, zoo waarachtig als ik Nicolaas Var -
dame heet.
Ik zie wel dat wjj het volkomen met elk'.' -
der eens zjjn, zeide Honorine.
Tegeljjkertjjd haalde zjj nit haren zak een pa
bankbiljetten en het gezegelde vel papier, ba:
door den Graaf ter hand gesteld, en legde dat
alles op tafel.
Bjj het zien der rjjkdommen spalkte
vWw de qogen-, open.
Wordt vervolgd
