NIEUWE
No. 2071.
Woensdag; 13 December 1893.
18de Jaargang.
In de Tweede Kamer.
BUITENLAND.
De twee Neven.
Frankrijk.
Wordt vmolgd.)
KltHUHSIHENMRUT.
ABONNEMENTSPBIJS
Pei S maanden voor Haarlem. 1 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG
B TT B E A TT: St. Janstraat Haarlem.
AOITE MA NON AGITATE.
PBIJS DEB ADVEBTENTIEN.
Van 16 regels .30 Cents
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensd ag-
en Vrjjda g-a vond voor 6 uur ingewacht.
Eedaeteu r-U itgever, W. K P P E R 8.
Zjj, die zich tegen 1 Januari e. k.
op de Nieuwe Haarlemsche Courant
of het Zondagsblad of op beide bladen
abonneeren, ontvangen de nog voor dien t jjd,
dus gedurende deze maand verschijnende
nummers, g r a t i s,
Niettegenstaande wij, zooals onze tegen
standers wel eens beweren in politiek zoo
vrjj zijn eene eigen meening er op na te
honden, gaan wg nu eens volkomen met
den neer Mr. L. Haffmaus mee, die
zoo ter snede, den toestand heeft weten te
schilderen, waarin het modderen van de
meeste heeren die naar het Binnenhof op
gaan, ons gebracht hebban.
De algemeene beschouwingen indeTweede
Kamer der Staten-Generaal hadden dit jaar,
zegt de Limburgsche Afgevaardigde in zijn
Veiiloosch Weekbladeen geheel eigenaardig
karakter: De liberale regeering iets dat
men zelden zag werd bestreden door een
deel der liberalen en moest van een lid ha-
rer parfcjj het verwijt hooren, dat zij haar
eigen partjj vernioordde. Het was de heer
De Beaufort (Amsterdam) die dit dou
ceurtje der Regeering op haar brood gaf.
Vootts merkte deze spreker op, dat zich
bjj de verschillende partgen verschijnselen
van staatkundige gedaanteverwisseling ver-
tooneu.
Wat de liberale partjj betreft, zg dreigt
uit een te spatten, omdat een deel dier
partij zich eerlang zal vereenzelvigen met
de radicale partg. Of deze scheuring wer-
kelgfe zal plaats hebben, zal, volgens den
heer Da Beaufort, veel afhangen van de
houding der Regeericg.
Natuurlijk wordt hitr bedoeld de hou
ding der Regeering bij de kieswet. Bljjtt
de heer Tak pal staan bjj zijn ontwerp,
dan heeft de scheuring plaats; doet hg wa
ter in zijn wgn, dan blgft de liberale partg
in haar geheel.
Dit is volkomen juiBt. Het ontwerp-Tak
is de schuld dat een groot deel der libe
ralen tot de radicalen overhelt en de half-
radicale heeren Borgesius en Kerdijk
volgt. Blgft dit ontwerp even radicaal als
het is, dan kan het niet missen of de libe
rale Kamerleden, die ten spgt van het ra
dicaal voorstel der Regeering liberaal zjjn
gebleven, stemmen daartegen, terwijl de
overigen er juichend voor stemmen. En dan
is de scheuring een feit.
Zietdaar vóór wat de gedaanteverwisse
ling in het liberale kamp betreft.
FEUILLETON.
21.)
(Vervolg.)
Eensklaps scheen het haar toe, dat er een
middel bestond om hare droomen te kunnen ver
wezenlijken.
Op den dag, dat zij den ziekeljjken toestand
van den graaf de Vadans vernam, wiens onmetelijk
fortuin ook haar bekend was, liet zjj baar keus
vallen op Raoul de Challins, aan wien later de
helft van dit fortuin ten deel moest vallen.
Ik zal slagen, zeide het hooraardige meisje
bij zich zelve. Reeds lang had ik eigeeljjk moeten
bemerken, dat zoo Raoul hier gestadig aan huis
komt, dit eigenljjk om mijnentwil is.
Zeggen wjj in de eerste plaats, dat Léonide
zich vergiste omtrent de gevoelens van Raoul,
en in de werkelijke drjjfveeren van zjjne herbaalde
bezoeken bjj de Markiezin.
De innige vriendschap, die eertjjds tusschen
mevrouw de Challins en mevrouw de Brennes
bestond, was de oorzaak van die veelvuldige be
zoeken, maar hjj zon zjjn bezoek zoo dikwjjls Diet
herhaald hebben, indien zich bjj Léonide die
gezelschapsjuffer niet bevonden badde.
Die juffer scheen ongeveer aohttien jaar te zijn
en heette Genoveva.
Hoewel misschien een weinig regelmatiger
schoonheid bezittende dan mejuffrouw de Brennes,
was zij oneindig veel beveiliger en duizendmaal
verleidelijker met hare schoone oogen en blonde
Wat de katholieke partij aangaat, zg
komt er nogal genadig af. Wel is waar
heeft men in de laatste jaren ook in die
partg uitingen gehoord, die niet in har
monie waren met de staatkundige beginse
len door die partg altjjd beleden, maar deze
uitingen moet men slechts tot de sporadische
gevallen rekeneD. Aldus de heer De Beau
fort.
Welke uitingen hier bedoeld worden is
duideljjk. Gelukkig dat zg slechts sporadisch
zjjn, d. w. z. zoo zeldzaam, dat de eenheid
der katholieken daardoor geen gevaar lijdt.
Zelfs een man als Dr. Schaepman is
niet in staat, de katholieken van de wijs te
brengen. In democratische richting laten zg
zich niet sturen.
Dit gaat gemakkelijk met calvinisten.
Dr. K u y p e r heeft dan ook meer succes bg
zgn drgven dan Dr. Schaepman.
Dit brengt ons tot de gedaanteverwisse
ling bg de anti-revolutionnairen.Deze schet
sende, was de heer De Beaufort het
gelukkigst eu wg kannen niet nalaten onze
lezers deze passage te doen genieten.Zjj luidt:
Het is eenigszins anders met de anti-revolu-
tionnaire partij. Wanneer wjj hier met die parfij
in redetwist komen, met haar over haar streven
en doel discussieeren, dan stuiten wij altjjd op
eene eigenaardige moeilijkheid,waarop reeds meer
malen in deze Kamer gezinspeeld werd. Wij heb
ben hier tegenover ons staan voortreffelijke hoofd
officieren, maar de veldmaarschalk de generaal
en chef, bljjft buiten schot, hij blijft in zijn tent
of liever in zijn bomvrije kasemat, en ons wordt
alleen gegeven om zijn Reeueil Militair te lezen,
waarin hij zijne dagorders en aanschrijvingen
plaatst.
Het is voor ons de vraag eene vraag, die
wjj natuurljjk niet dan met de grootste beschei
denheid mogen stellen in hoever of die dag
orders en die aanschrijvingen inderdaad door de
partjj worden aanvaard en opgevolgd. Zoo is het
met het bekende bevel of voorschrift, dat er ge
stuurd zou moeten worden in democratische
richting. Yoorheea was er van dat sturen in
democratische richting bij de anti-revolutionuaire
partij als partjj niet zeer veel te bemerken. Ik
houd er mjj toch van overtuigd, dat indien de
geachte afgevaardigde uit Kampen, die in het
voorjaar 1888 met de vorming van een minis
terie belast is geweest, toen hjj zijn ambtgenoot
van buitenlandsche zaken de portefeuille aanbood,
daarbij den eisch had gesteld om in democratische
richting te sturen, deze staatsman die portefeuille
zelfs niet met de toppen der vingers zou hebben
aangeraakt.
En wanneer ik naga wat wij sedert dien tijd
hebben gezien, de houding van de anti-reyolu-
tionnaire partij bjj de stemmingen hier in de
Kamer, dan van tweeën een, óf die democratische
richting aan haar aangeprezen is eene geheel
golvende haren, hoewel zjj zelve niet eens wist,
welk eene bekoorljjkheid er van hare persoon
afstraalde en haar als met een stralenkrans om
gaf.
Ruim een jsar geleden had mevrouw de Brennes
haar aan den dienst barer dochter verbonden.
Van den eersten dag af, dat Raonl Genoveva
gezien had, was hjj, bjjoa onbewust, geboeid ge
worden door hare bekoorljjkheid.
Toen hjj het jonge meisje beter leerde kennen,
had hjj zich van lieverlede zonder eenigen weer
stand door zjjne geestdrift laten medeslepen. Het
arme kind vermoedde weinig, dat zjj bemind werd,
teeder, diep bemind door hem, aan wien zjj bjjna
zonder het te weten haar argeloos hart had weg
geschonken.
Genoveva, die eene zorgvuldige opvoeding had
genoten en eene talentvolle muzikaute was, bezat
eena verrukkende stem, eene stem die meer dan
eene kunstenares haar had doen benijden. Léonide,
jjdel in alle mogelijke zaken, was trotsch op hare
gezelschapsjuffer, 't geen echter niet belette haar
nu en dan met een minachtenden en zelfs be-
leedigenden hoogmoed te behandelen, waardoor
hat jonge meisje zich echter geenszins gekrenkt
gevoelde.
Wjj hebben reeds gezegd, dat Genoveva geluk
kig was. Zjj scheen het ten minste te wezen,
doch zij had iets droefgeestigs, dat dikwjjls, wan
neer zij niet over zichzelve waakte, aan haar liefelijk
gelaat eene uitdrukking van stil verdriet gaf.
Leed zjj werkelijk? Ja, want alhoewel hare
liefde ijverzucht noch hoop kende, gevoelde zij
haar hart toch smartelijk beklemd, wanneer zjj
hoorde hoe Léonide sprak over hare plannen ten
andere dan ik mij eene democratische richting
voorstel, óf wel er wordt niet gestuurd in demo
cratische richting. Toen het voorstel tot het in
voeren vau eene vermogensbelasting, eene belas
ting die naar mijne beschouwing een gezonde en
goede stap in democratischen zin was, waarhij
de lagere standen zouden worden ontlast en de
lasten op de hoogere standen overgebracht, in
stemming werd gebracht, vond men, als ik mjj
goed herinner, geen van de anti-revolutionnaire
leden onder de voorstemmers; zij hebben allen
tegen gestemd.
En nu vraag ik mij af: indien in democra
tische richting gestuurd wordt, waarin bestaat
die? Bestaat die alleen in het drijven naar, het
aandringen op, het bevorderen van een algemeen
stemrecht, of in een stemrecht dat zoo na mo -
gelijk aan het algemeen stemrecht nadert
Ik geloof toch dat de geschiedenis leert, dat
het tot stand brengen van een algemeen stem
recht, of van een zeer uitgebreid stemrecht, op
zich zelf niet kan beschouwd worden als het
sturen iu democratische richting; want dat de
staatslieden en vorsten, die het algemeen stem
recht in de tweede helft dezer eeuw iu Europa
ingevoerd hebben, noch Napoleon III, noch
Von Bismarck, mannen geweest zijn, die
brandden van begeerte om zich in die richting
te bewegen; maar dat, waar zjj algemeen stem
recht wenschten in te voeren, dit meer was om
door dat algemeen stemrecht te komen tot dat
gezag, dat hun in staat stelde om op.autoritaire
wijze datgene te doen, wat zij wenschten; en
ik geloof dat hetzelfde mag gezegd worden van
den nu onlangs afgetreden Oostenrjjkschen mi
nister, graaf T a a f f e.
Na dit gesproken woord van den heer d e
Beaufort werpt de heer Haffmaus
een blik in de toekomst en zegt:
«Men ziet, alle partijen in de Kamer zgn
alleen door het indienen der kieswet-T a k
in haar grondslagen geschokt. Wat zal het
zija wanneer die kieswet in werking treedt?
Dan gaat alles het bovenst onder, dan
blgft er geen partjj ongedeerd, zelfs niet de
katholieke. Dan komt er eene nieuwe partij
schifting. Waar tot nog toe de liberalen
waren gezeten, zal men de radicalen zieu, en
waar de anti-liberalen zaten, zullen de
anti-radicalen zitten.
En welk Kabinet zal er aan de groene
tafel gezeten zijn?
Na de eerste verkiezing, volgens de nieuwe
kieswet, waarschijnlijk een anti-liberaal mi
nisterie.
Later een radicaal.
Dit vooruitzicht verklaart veler honding
tegenover de kieswet.»
Zullen onze geloofsgenooten die met de
calvinisten zich op een en hetzelfde stand
punt plaatsen van het christelijk bewnstzgn,
opzichte van Raoul en de verzekering gaf dat zjj
door hem bemind werd.
Daar Genoveva zeer goed het karakter van
mejuffrouw de Brennes kende,J zeide zjj zacht tot
zichzelve.
Indien hij haar bemint, zal hjj ongelukkig
wezen.
Aldus was de toestand der zaken, toen in de
Sint Dominiquestraat een brief aankwam, waarin
kennis gegeven werd van het overlijden van den
graaf de VadaDs, wiens begrafenis den volgenden
dag te Compiègne plaats zou hebben.
Mevrouw de Brennes en hare dochter zaten
aan tafel met Geaoveva, op het oogenblik dat de
enveloppe met rouwranden aan de Markiezin ter
hand werd gesteld.
Ik zou mij zeer moeten bedriegen, zei Léo
nide op vroaljjken toon, als deze brief ons niot
den dood van Raoul's oom aankondigde.
Gjj vergist u niet, antwoordde mevrouw,
Charles Maximilien graaf de Vadans is niet meer.
Dan, zei Léonide, vergeef ik Raoul, dat hjj
in vjjf dagen ons niet is komen bezoeken. Hjj
moet wel zeer door dat sterfgeval getroffen zjjn.
O, zeer, zeide mevrouw de Brennes; waat
hjj hield zooveel van zijnen oom!
Wanneer heelt de begrafenis plaats?
Morgen.
-- Hier?
Neen, te Compiègne.
Hoe lastig, riep het jonge meisje, want wij
kunnen er onmogelijk buiten om ze bij te wonen.
't Is zeker, dat het zeer vervelend zal wezen,
maar Raoul erft, en dat is in zoover weer eene 1
schadeloosstelling.
dezen blik in de toekomst van Mr. Haff-
rn a n s volgens hun eigenaardige en jammer
volle taktiek kannen belachelgk maken
Wg gelooven het niet.
Over den afschuwelgken dynamiet-aanslag
welke Zaterdag-namiddag omstreeks 4 uur
in de Fransche Kamer van Afgevaardigden
heeft plaats gehad, heerscht niet alleen in
Parjjs, maar door geheel het land eene al
gemeene verontwaardiging.
Het afschuwelijke feit is gepleegd door
een monster in menschelgke gedaante die
zich Yaillant en anarchist noemt. Ook
bij behoort onder de gekwetsten en werd
aanvankelijk onder de gewonden naar een
hospitaal ter verpleging overgebracht. Na
een verhoor heeft hg eene volledige be-
bekentenis afgelegd.
Bljjkens de bgzonderhedeo, welke over
den aanslag worden medegedeeld,is het voor
werp dat van de galerjj in de zitting-zaal
werd geworpen, ontploft, voordat het den
grond had berdikt. Da bom ontplofte in
de lucht. Vandaar dat zoovele personeD,
die op de tribaue der journalisten en de
openbare tribune zateD, gewond werden.
Da ontploffing had plaats boven het hoofd
van den Bonapartist Cazenove de Pra-
d i n e, die echter geen letsel ontving. Ware
het dynamiet op den grond ontploft, dan
zon zeker het aantal der slachtoffers veel
grooter geweest zgn, dan nu het geval is.
Tot de gewonden onder de afgevaardigden
behoort ook de afgevaardigde voor Indre-et-
Loire del Castillo,wien twee vingers werden
afgesneden. De meeste wonden werden ver
oorzaakt door scherven, spgkers en dergelgke
voorwerpen, welke zich in de bus bevonden
en die natuurljjk naar alle kanten vlogen.
Zoo werd o. a. de afgevaardigde L e m y-
re door een spgker aan het achterhoofd
getroffen. Een groot aantal, men noemt 20
a 30 personen hebben, de een meer, de
ander minder, ernstige kwetsuren bekomen.
Nog een uor na de ontploffing zetten
de afgevaardigden den arbeid voort.
De zitting werd om 5 uur gesloten. De
afgevaardigden vlogen allereerst naar de te
lefoon, ten einde hnn familie gerust te
stellen, want natuurljjk had de tjjding zich
als een loopsnd vnurtje door de stad ver
spreid. De vrouwen van een aantal afge
vaardigden bevonden zich reeds voor het
gebonw, maar werden niet binnen gelaten,
daar de deuren onmiddelljjk na den aanslag
Genoveva, die dit gesprek bjj woonde,vatte thans
het woord.
Mjjnheer de Challins moet wel bedroefd we
zen, stamelde zjj. Het eohjjnt dat zjjn oom buiten
gewoon goed was.
Eene groote erfenis is een troost voor alle
verdriet, merkte Léonide lachend op, en zich
vervolgens tot bare moeder riohlende, voegde
zjj er bjj
Dan sullen wij om acht aren moeten opstaan
en ons kleeden. Nemen wjj Genoveva mede?
De gezelschapsjuffer kreeg een purperkleur.
Zjj zou niet hebben durven vragen om de
reis te mogen medemaken en toch weuschte zjj
het van ganscher harte.
Léonide hervatte.
Eindelijk is dan het oogenblik gekomen,
dat ik met zooveel ongeduld verbeidde. Mjjnheer
de Challins staat op het pant onmeteljjk rjjk en
volkomen onsfhankeljjk te worden. Weet gjj ook,
mama, hoe groot het lortnin van Raoul zal wezen,
wanneer hjj in het bezit is vsn de erfenis zjjns
ooms?
Men zeide algemeen dat de graaf de Vadans
meer dan zes miliioen bezat. Het deel van Raoul
moet dus de helft bedragen, indien zgn oom hem
bij testament niet meer toegewezen heeft.
Drie miliioen minstensriep Léonide, wier
oogen van begeerte schitterden. En zjjn stand was
toch reeds meer dan onafhankelijk. Gjj ziet wel,
mama, dat ik er goed aan gehandeld heb, all*
partjjen van de hand te wjjzen, die zich tot nu
toe hebben opgedaan.