NIEUWE No. 2071. Woensdag; 13 December 1893. 18de Jaargang. In de Tweede Kamer. BUITENLAND. De twee Neven. Frankrijk. Wordt vmolgd.) KltHUHSIHENMRUT. ABONNEMENTSPBIJS Pei S maanden voor Haarlem. 1 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10 Voor het buitenland 1,80 Afzonderlijke nummers0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG B TT B E A TT: St. Janstraat Haarlem. AOITE MA NON AGITATE. PBIJS DEB ADVEBTENTIEN. Van 16 regels .30 Cents Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensd ag- en Vrjjda g-a vond voor 6 uur ingewacht. Eedaeteu r-U itgever, W. K P P E R 8. Zjj, die zich tegen 1 Januari e. k. op de Nieuwe Haarlemsche Courant of het Zondagsblad of op beide bladen abonneeren, ontvangen de nog voor dien t jjd, dus gedurende deze maand verschijnende nummers, g r a t i s, Niettegenstaande wij, zooals onze tegen standers wel eens beweren in politiek zoo vrjj zijn eene eigen meening er op na te honden, gaan wg nu eens volkomen met den neer Mr. L. Haffmaus mee, die zoo ter snede, den toestand heeft weten te schilderen, waarin het modderen van de meeste heeren die naar het Binnenhof op gaan, ons gebracht hebban. De algemeene beschouwingen indeTweede Kamer der Staten-Generaal hadden dit jaar, zegt de Limburgsche Afgevaardigde in zijn Veiiloosch Weekbladeen geheel eigenaardig karakter: De liberale regeering iets dat men zelden zag werd bestreden door een deel der liberalen en moest van een lid ha- rer parfcjj het verwijt hooren, dat zij haar eigen partjj vernioordde. Het was de heer De Beaufort (Amsterdam) die dit dou ceurtje der Regeering op haar brood gaf. Vootts merkte deze spreker op, dat zich bjj de verschillende partgen verschijnselen van staatkundige gedaanteverwisseling ver- tooneu. Wat de liberale partjj betreft, zg dreigt uit een te spatten, omdat een deel dier partij zich eerlang zal vereenzelvigen met de radicale partg. Of deze scheuring wer- kelgfe zal plaats hebben, zal, volgens den heer Da Beaufort, veel afhangen van de houding der Regeericg. Natuurlijk wordt hitr bedoeld de hou ding der Regeering bij de kieswet. Bljjtt de heer Tak pal staan bjj zijn ontwerp, dan heeft de scheuring plaats; doet hg wa ter in zijn wgn, dan blgft de liberale partg in haar geheel. Dit is volkomen juiBt. Het ontwerp-Tak is de schuld dat een groot deel der libe ralen tot de radicalen overhelt en de half- radicale heeren Borgesius en Kerdijk volgt. Blgft dit ontwerp even radicaal als het is, dan kan het niet missen of de libe rale Kamerleden, die ten spgt van het ra dicaal voorstel der Regeering liberaal zjjn gebleven, stemmen daartegen, terwijl de overigen er juichend voor stemmen. En dan is de scheuring een feit. Zietdaar vóór wat de gedaanteverwisse ling in het liberale kamp betreft. FEUILLETON. 21.) (Vervolg.) Eensklaps scheen het haar toe, dat er een middel bestond om hare droomen te kunnen ver wezenlijken. Op den dag, dat zij den ziekeljjken toestand van den graaf de Vadans vernam, wiens onmetelijk fortuin ook haar bekend was, liet zjj baar keus vallen op Raoul de Challins, aan wien later de helft van dit fortuin ten deel moest vallen. Ik zal slagen, zeide het hooraardige meisje bij zich zelve. Reeds lang had ik eigeeljjk moeten bemerken, dat zoo Raoul hier gestadig aan huis komt, dit eigenljjk om mijnentwil is. Zeggen wjj in de eerste plaats, dat Léonide zich vergiste omtrent de gevoelens van Raoul, en in de werkelijke drjjfveeren van zjjne herbaalde bezoeken bjj de Markiezin. De innige vriendschap, die eertjjds tusschen mevrouw de Challins en mevrouw de Brennes bestond, was de oorzaak van die veelvuldige be zoeken, maar hjj zon zjjn bezoek zoo dikwjjls Diet herhaald hebben, indien zich bjj Léonide die gezelschapsjuffer niet bevonden badde. Die juffer scheen ongeveer aohttien jaar te zijn en heette Genoveva. Hoewel misschien een weinig regelmatiger schoonheid bezittende dan mejuffrouw de Brennes, was zij oneindig veel beveiliger en duizendmaal verleidelijker met hare schoone oogen en blonde Wat de katholieke partij aangaat, zg komt er nogal genadig af. Wel is waar heeft men in de laatste jaren ook in die partg uitingen gehoord, die niet in har monie waren met de staatkundige beginse len door die partg altjjd beleden, maar deze uitingen moet men slechts tot de sporadische gevallen rekeneD. Aldus de heer De Beau fort. Welke uitingen hier bedoeld worden is duideljjk. Gelukkig dat zg slechts sporadisch zjjn, d. w. z. zoo zeldzaam, dat de eenheid der katholieken daardoor geen gevaar lijdt. Zelfs een man als Dr. Schaepman is niet in staat, de katholieken van de wijs te brengen. In democratische richting laten zg zich niet sturen. Dit gaat gemakkelijk met calvinisten. Dr. K u y p e r heeft dan ook meer succes bg zgn drgven dan Dr. Schaepman. Dit brengt ons tot de gedaanteverwisse ling bg de anti-revolutionnairen.Deze schet sende, was de heer De Beaufort het gelukkigst eu wg kannen niet nalaten onze lezers deze passage te doen genieten.Zjj luidt: Het is eenigszins anders met de anti-revolu- tionnaire partij. Wanneer wjj hier met die parfij in redetwist komen, met haar over haar streven en doel discussieeren, dan stuiten wij altjjd op eene eigenaardige moeilijkheid,waarop reeds meer malen in deze Kamer gezinspeeld werd. Wij heb ben hier tegenover ons staan voortreffelijke hoofd officieren, maar de veldmaarschalk de generaal en chef, bljjft buiten schot, hij blijft in zijn tent of liever in zijn bomvrije kasemat, en ons wordt alleen gegeven om zijn Reeueil Militair te lezen, waarin hij zijne dagorders en aanschrijvingen plaatst. Het is voor ons de vraag eene vraag, die wjj natuurljjk niet dan met de grootste beschei denheid mogen stellen in hoever of die dag orders en die aanschrijvingen inderdaad door de partjj worden aanvaard en opgevolgd. Zoo is het met het bekende bevel of voorschrift, dat er ge stuurd zou moeten worden in democratische richting. Yoorheea was er van dat sturen in democratische richting bij de anti-revolutionuaire partij als partjj niet zeer veel te bemerken. Ik houd er mjj toch van overtuigd, dat indien de geachte afgevaardigde uit Kampen, die in het voorjaar 1888 met de vorming van een minis terie belast is geweest, toen hjj zijn ambtgenoot van buitenlandsche zaken de portefeuille aanbood, daarbij den eisch had gesteld om in democratische richting te sturen, deze staatsman die portefeuille zelfs niet met de toppen der vingers zou hebben aangeraakt. En wanneer ik naga wat wij sedert dien tijd hebben gezien, de houding van de anti-reyolu- tionnaire partij bjj de stemmingen hier in de Kamer, dan van tweeën een, óf die democratische richting aan haar aangeprezen is eene geheel golvende haren, hoewel zjj zelve niet eens wist, welk eene bekoorljjkheid er van hare persoon afstraalde en haar als met een stralenkrans om gaf. Ruim een jsar geleden had mevrouw de Brennes haar aan den dienst barer dochter verbonden. Van den eersten dag af, dat Raonl Genoveva gezien had, was hjj, bjjoa onbewust, geboeid ge worden door hare bekoorljjkheid. Toen hjj het jonge meisje beter leerde kennen, had hjj zich van lieverlede zonder eenigen weer stand door zjjne geestdrift laten medeslepen. Het arme kind vermoedde weinig, dat zjj bemind werd, teeder, diep bemind door hem, aan wien zjj bjjna zonder het te weten haar argeloos hart had weg geschonken. Genoveva, die eene zorgvuldige opvoeding had genoten en eene talentvolle muzikaute was, bezat eena verrukkende stem, eene stem die meer dan eene kunstenares haar had doen benijden. Léonide, jjdel in alle mogelijke zaken, was trotsch op hare gezelschapsjuffer, 't geen echter niet belette haar nu en dan met een minachtenden en zelfs be- leedigenden hoogmoed te behandelen, waardoor hat jonge meisje zich echter geenszins gekrenkt gevoelde. Wjj hebben reeds gezegd, dat Genoveva geluk kig was. Zjj scheen het ten minste te wezen, doch zij had iets droefgeestigs, dat dikwjjls, wan neer zij niet over zichzelve waakte, aan haar liefelijk gelaat eene uitdrukking van stil verdriet gaf. Leed zjj werkelijk? Ja, want alhoewel hare liefde ijverzucht noch hoop kende, gevoelde zij haar hart toch smartelijk beklemd, wanneer zjj hoorde hoe Léonide sprak over hare plannen ten andere dan ik mij eene democratische richting voorstel, óf wel er wordt niet gestuurd in demo cratische richting. Toen het voorstel tot het in voeren vau eene vermogensbelasting, eene belas ting die naar mijne beschouwing een gezonde en goede stap in democratischen zin was, waarhij de lagere standen zouden worden ontlast en de lasten op de hoogere standen overgebracht, in stemming werd gebracht, vond men, als ik mjj goed herinner, geen van de anti-revolutionnaire leden onder de voorstemmers; zij hebben allen tegen gestemd. En nu vraag ik mij af: indien in democra tische richting gestuurd wordt, waarin bestaat die? Bestaat die alleen in het drijven naar, het aandringen op, het bevorderen van een algemeen stemrecht, of in een stemrecht dat zoo na mo - gelijk aan het algemeen stemrecht nadert Ik geloof toch dat de geschiedenis leert, dat het tot stand brengen van een algemeen stem recht, of van een zeer uitgebreid stemrecht, op zich zelf niet kan beschouwd worden als het sturen iu democratische richting; want dat de staatslieden en vorsten, die het algemeen stem recht in de tweede helft dezer eeuw iu Europa ingevoerd hebben, noch Napoleon III, noch Von Bismarck, mannen geweest zijn, die brandden van begeerte om zich in die richting te bewegen; maar dat, waar zjj algemeen stem recht wenschten in te voeren, dit meer was om door dat algemeen stemrecht te komen tot dat gezag, dat hun in staat stelde om op.autoritaire wijze datgene te doen, wat zij wenschten; en ik geloof dat hetzelfde mag gezegd worden van den nu onlangs afgetreden Oostenrjjkschen mi nister, graaf T a a f f e. Na dit gesproken woord van den heer d e Beaufort werpt de heer Haffmaus een blik in de toekomst en zegt: «Men ziet, alle partijen in de Kamer zgn alleen door het indienen der kieswet-T a k in haar grondslagen geschokt. Wat zal het zija wanneer die kieswet in werking treedt? Dan gaat alles het bovenst onder, dan blgft er geen partjj ongedeerd, zelfs niet de katholieke. Dan komt er eene nieuwe partij schifting. Waar tot nog toe de liberalen waren gezeten, zal men de radicalen zieu, en waar de anti-liberalen zaten, zullen de anti-radicalen zitten. En welk Kabinet zal er aan de groene tafel gezeten zijn? Na de eerste verkiezing, volgens de nieuwe kieswet, waarschijnlijk een anti-liberaal mi nisterie. Later een radicaal. Dit vooruitzicht verklaart veler honding tegenover de kieswet.» Zullen onze geloofsgenooten die met de calvinisten zich op een en hetzelfde stand punt plaatsen van het christelijk bewnstzgn, opzichte van Raoul en de verzekering gaf dat zjj door hem bemind werd. Daar Genoveva zeer goed het karakter van mejuffrouw de Brennes kende,J zeide zjj zacht tot zichzelve. Indien hij haar bemint, zal hjj ongelukkig wezen. Aldus was de toestand der zaken, toen in de Sint Dominiquestraat een brief aankwam, waarin kennis gegeven werd van het overlijden van den graaf de VadaDs, wiens begrafenis den volgenden dag te Compiègne plaats zou hebben. Mevrouw de Brennes en hare dochter zaten aan tafel met Geaoveva, op het oogenblik dat de enveloppe met rouwranden aan de Markiezin ter hand werd gesteld. Ik zou mij zeer moeten bedriegen, zei Léo nide op vroaljjken toon, als deze brief ons niot den dood van Raoul's oom aankondigde. Gjj vergist u niet, antwoordde mevrouw, Charles Maximilien graaf de Vadans is niet meer. Dan, zei Léonide, vergeef ik Raoul, dat hjj in vjjf dagen ons niet is komen bezoeken. Hjj moet wel zeer door dat sterfgeval getroffen zjjn. O, zeer, zeide mevrouw de Brennes; waat hjj hield zooveel van zijnen oom! Wanneer heelt de begrafenis plaats? Morgen. -- Hier? Neen, te Compiègne. Hoe lastig, riep het jonge meisje, want wij kunnen er onmogelijk buiten om ze bij te wonen. 't Is zeker, dat het zeer vervelend zal wezen, maar Raoul erft, en dat is in zoover weer eene 1 schadeloosstelling. dezen blik in de toekomst van Mr. Haff- rn a n s volgens hun eigenaardige en jammer volle taktiek kannen belachelgk maken Wg gelooven het niet. Over den afschuwelgken dynamiet-aanslag welke Zaterdag-namiddag omstreeks 4 uur in de Fransche Kamer van Afgevaardigden heeft plaats gehad, heerscht niet alleen in Parjjs, maar door geheel het land eene al gemeene verontwaardiging. Het afschuwelijke feit is gepleegd door een monster in menschelgke gedaante die zich Yaillant en anarchist noemt. Ook bij behoort onder de gekwetsten en werd aanvankelijk onder de gewonden naar een hospitaal ter verpleging overgebracht. Na een verhoor heeft hg eene volledige be- bekentenis afgelegd. Bljjkens de bgzonderhedeo, welke over den aanslag worden medegedeeld,is het voor werp dat van de galerjj in de zitting-zaal werd geworpen, ontploft, voordat het den grond had berdikt. Da bom ontplofte in de lucht. Vandaar dat zoovele personeD, die op de tribaue der journalisten en de openbare tribune zateD, gewond werden. Da ontploffing had plaats boven het hoofd van den Bonapartist Cazenove de Pra- d i n e, die echter geen letsel ontving. Ware het dynamiet op den grond ontploft, dan zon zeker het aantal der slachtoffers veel grooter geweest zgn, dan nu het geval is. Tot de gewonden onder de afgevaardigden behoort ook de afgevaardigde voor Indre-et- Loire del Castillo,wien twee vingers werden afgesneden. De meeste wonden werden ver oorzaakt door scherven, spgkers en dergelgke voorwerpen, welke zich in de bus bevonden en die natuurljjk naar alle kanten vlogen. Zoo werd o. a. de afgevaardigde L e m y- re door een spgker aan het achterhoofd getroffen. Een groot aantal, men noemt 20 a 30 personen hebben, de een meer, de ander minder, ernstige kwetsuren bekomen. Nog een uor na de ontploffing zetten de afgevaardigden den arbeid voort. De zitting werd om 5 uur gesloten. De afgevaardigden vlogen allereerst naar de te lefoon, ten einde hnn familie gerust te stellen, want natuurljjk had de tjjding zich als een loopsnd vnurtje door de stad ver spreid. De vrouwen van een aantal afge vaardigden bevonden zich reeds voor het gebonw, maar werden niet binnen gelaten, daar de deuren onmiddelljjk na den aanslag Genoveva, die dit gesprek bjj woonde,vatte thans het woord. Mjjnheer de Challins moet wel bedroefd we zen, stamelde zjj. Het eohjjnt dat zjjn oom buiten gewoon goed was. Eene groote erfenis is een troost voor alle verdriet, merkte Léonide lachend op, en zich vervolgens tot bare moeder riohlende, voegde zjj er bjj Dan sullen wij om acht aren moeten opstaan en ons kleeden. Nemen wjj Genoveva mede? De gezelschapsjuffer kreeg een purperkleur. Zjj zou niet hebben durven vragen om de reis te mogen medemaken en toch weuschte zjj het van ganscher harte. Léonide hervatte. Eindelijk is dan het oogenblik gekomen, dat ik met zooveel ongeduld verbeidde. Mjjnheer de Challins staat op het pant onmeteljjk rjjk en volkomen onsfhankeljjk te worden. Weet gjj ook, mama, hoe groot het lortnin van Raoul zal wezen, wanneer hjj in het bezit is vsn de erfenis zjjns ooms? Men zeide algemeen dat de graaf de Vadans meer dan zes miliioen bezat. Het deel van Raoul moet dus de helft bedragen, indien zgn oom hem bij testament niet meer toegewezen heeft. Drie miliioen minstensriep Léonide, wier oogen van begeerte schitterden. En zjjn stand was toch reeds meer dan onafhankelijk. Gjj ziet wel, mama, dat ik er goed aan gehandeld heb, all* partjjen van de hand te wjjzen, die zich tot nu toe hebben opgedaan.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1893 | | pagina 1